장음표시 사용
251쪽
L. crusta tenerrima : scutellis hemisphaericis , viridibus mil. helv. n. 2OMI. In Helvetia . Crusta farinosa , cinerea . L. cri ista tolliculosa , nigricante . Hall. helv. n. 2os 3.
Dissere a prioribus. Asperam pelle tu Asini cha- g tu refert , subviridi- nigram , totam plenarntuberculis conicis , depressis , sub rugosis , concoloribus . Flavus brevisiuisnus villus etiatu intercedit . L. crusta farinosa , tenuissima , albida t scutellis
L. crusta tenuis ima : scutellis heini sphaericis, albo polline efflorescentibus . H. ril. helv. n. 2Q7s.
L. crusta tenerrima , farinosa , alba , punctis atris
notata . Hall. hesp. n. 2O72. In arborum cortice .
Crusta tenuissima. Scutellae cunctis non maiores, nigerrimae . L. crusta miniata , tenuissima , inseparabili: scutellis marginatis, flavis . Hall. heli. n. 2O74. scutellae grandes, plδnae , aut conca Vae , Oris revolutis; in iuniori planta albis, in adulta con- coloribus. L. crusta nigerrima , verrucosa , papillis maximis, flavis. Huc helv. n. 2O73. In faxs arensso .
L. scutis n laxum immersis, nigris. Idali. fisIV.
In durissimo lapide . Macula alba , etiam rubella . L. scutellis flavis , lapidi immersis . Aulti Aelv.
In faiis duris . L. stigmaticus: scutellis atris. Rul. 4ιιν. R.
252쪽
Simil. L. scripto. In cortice scrobes frequentes excavδntur, ut in iacie variolosa , aut in cute stigmatibus notata . L. minimus, atro-cinereus, villosus . Hall. hQν. n. 2O82. In ligno crusta nigerrima adparet, & quasi verrucosa . L. nigerrimus, asper . Hall. helv. n. 2O83. An Dii l. mulc. trib. I 8. f. 28 De cortice coni acuti, asperi undiq. adscendunt.
dense stipati , ad lineam longi , non veris villi.
L. archi pelagius . Hall. helv. n. a. Ois. In lapide de cotis genere sunt insulae nigrae, mole , & fg. variae . L. Verrucosus , cinereus; Orbiculis villosis , flavescentibus. Hall. helv. n. 2O87. In lieno putrido . L. crustaceus, rimosus, verrucosus, cinereus . Hall. helv. n. 2O91.
Asper , inaequalis , ex glebis subfolia ce is factus .
L. farinaceus, mollis , villis emorescens , albicans . Hul . helv. n 2O92. Latas per terram crustas facit, friabilis , ex glabulis exquisite farinosis , in organicis . L. farinosus , arboreus , candicans . Hall. helv. n. 2O9S. L. crusta viridissima . Vill. helv. n. 2C97. DALmus. . tab. I. f. 8. Crusta continua , granulosa , potius quam tali sa a L. crusti cinnabarina . Hall. helv. n. 2O98. In Quercuum, o fatorum cortice. L. omnium subiit stimus, late sparsus , laete purpureu, . Hall. helv. n. 2IOO. Penitus inseparabilis. In fungis putrescentibus crustam efficiens elegantissimam , col. vivide roseo in Rermesimum tendente .
L. corniculo simplici , duro , subaspero . Hall. hel. n. 19O3. In Iobalpinis . Durus , asper , Olivacetis, cornicul. simplicibus , non adeo in Lyphos, sed in rainosa potius cornua de Generantibus.
253쪽
L. corniculo simplici, verrucis obsito . Hall. heis. n. 2O96. In sylvis . suis L. cs nuto. Corniculatus, & cylindricus , sed totus verrucis duris , fuscis , simplicibus ,& ramosis tectus. L. corniculis acu e bifidis; pyxidibus imperfectis,& dimidiatis. Hau. hia γ. n. l9O9. L. corniculo sub ramoso ; fungi fero . Hill. helu. n. I9IO. Var. L. I9. tab. II. A. B. DHLExiguus . ad L. cornutum lo9δ. Hall. pertinet,
abs'. scyphis , sed corniculo breviter 2 fido ,
aut in paucos ramos fissi, , cuius apex ruber rimo , fungoso tumore incrustatur, etium racemo , per aulchro fungorum coccineorum . L. corniculatus, spadiceus , scyphis cylindricis. Huli. h lv. n I9 II.
Crusta spadicea : pyxides spadiceae , tamen polline adspersae , saepe subcavae, & pene cylindricae , profunde dentatae . Diantur etiam prol, ferae .
L. scyphi fer, infundibulo verrucoso . Hall. helv. n. l 913. Ad Mar. L. 9. Dii l. pertinet. Ex maioribus est, scyphis semunc. latis , intus
verrucis vibicantibus Oblitus , quae ita per aetatem crescunt, ut intus , & extus Lichenem obducant . Crusta foliosa durior . L. scyi hi fer , verrucis racemosis . Hall. helv. n. 19sq. Ad να . Lichenis '. Dril. pertinet. Ex minoribue eae emplis ρ3xidati nascitur . Circa suprema acetis bula nascuntur agmina Verrucarum duriuscularum subrubella , ut B assidi cauliso re aliqua imago inde coacervetur .
L. pyxidatus, 3mplissimus, inson ibulo inciso,
Pyxis omnium maxima. pene sescuncta l. ad unc. lata , segmentis informibus, varie , & oblique dentatis, ultimis spinulis exiguis, simplicibus, ut hi fidis . L. pyxidatus , maximus , profunde incisus , dentibus dentatis, punctatis . Hall. helν. n. I92O. Elegans . Infundibuli collum longum, & perangustum: acetabulum amplum, planius clitum ,
solis lata , proliferum , similos edens pyxidei,
254쪽
pariter angusto collo , lato acetabηlo, pariter lfolioso , & secundo proli fero, secundis aceta-- lbulis gracilibus , & perexiguis L. Sex phiser, infundibulis spinosiis. Hall. helv. l
Priori od sinis , fabalpinus . Acetabula latissima, repanda . & serrata , etiam lacera . Ex horum cavea undiq. spicula acuta, in coronae speciem disposita , apice puncta ruberrimo notata , i Ritio quasi proliferi coccinei. Tolus habitus praeterea verrucis obducitur . L. cylindri us, fungo fusco terminatus. Uall.
Accedit femorali Dill n. tubo cylindrico , absque aceta bio, terminato uno, pluribusve majus ulis fung s fusci coloris . L. asper, infundibulis gracilibus: corniculis foliosis, & verrucosis, fungi seris. Hall. hesu.
Videtur nasci ex corniculato, viridi duriore, cuius color , & durities ; caeterum 2 Unc. iam coralloidum si nilior , cylindricus , ace tabulis asi gustis, clii forinibus, foliosis , Verrucolis; fungis coronatis , proliferis , variis
L. infund bulis tubisormibus , prolifer . IIall.
Tubi graciles, longi , ac f re cylindlici; insundibula angusta , ut iubas fere rhferant , earum ora tota fungis fuscis coronata ; simplic. vel proliferi, aut ramosi, non verrucossi . L. infundibulis foliatis, pumnatis . Hall. EAM. n. I932. Mich. gen. ta 42. f. 3. In HAvetia , Hetruria . Foliacea natura cu n acetabulis confunditur ; namc: usta ipsa passula petiolum habet, & erigitur . . Deinde vero infundibula limpii ia , & proli fera , in latas, foliosas laciniis; expanduntur, iit ad pulmonarios Lichenes hi pyxidati accedoni. Interniis centur parvi in serris infundi-bulorum fungi, absque verrucis . L. triplicato- prolifer ; secetabulis anuustis . foliOsis. Hall. hesu. n. 1233.
255쪽
inter plantas fleeiss Sch uchi. Eist ex amplissimis ; pyxid bus tamen gracilibus, petiolo fili formi; acetabulis triplicato proli feris, ultimis acetabulis tubarum similibus , inferioribus etiam filiosi, . L. infundibul. explanatis, fungi feris . Hall. helv. n. I 'δψ. Γιll. muso. tab. I . f. I 2. Gili.
Expansio sol iacea , vulgaris pyxidati , potius amplior , eleganter rotunde tem pria nata , fuscescens , nitida . A cetabula prolifera , serrata , coronata: vel innumerae sciatellae de ora ramorum efforescunt , de med o . Vetulla folia difformia, nigri cantia, contracti, semica-Va , palmata , eri sperata , per ambitum lata , dentata, fungulis coronata, ut sol. Lb acetabulis non distinguas. L. fronde unctiq. ex medio scyphi fera , semipinnata, rotunde lobatis . Hall. helv. n. l9, s. Ree est via r. ια. A. Dul. rab. I 4. Migh. tab.
In sub ilpinis . iFol. fere Endiuio, virentia, inde col. Coge de , eleganter per oras lobata, Sc rotunde circum- serrata, firma, & dura. Inferior superficies undi'. albissima ; qua nota ab adfinibus recedit . Scutellae numerosae, alle pedunculatae, subrubellae.
L. pyxidatus , prolifer , multiformis; acetabulis folio sis , cylindricis, & spinulosis . Hall. helv.
n. I936. In Helvetia . Totus obscure ex umbrin O- cinereus . Frondes
ut in vulgari , sed acetabula mire deformata . Trunci lati, difformes , foraminibus pertu si,' & reticulati. Rami ramosi, in deformia acetabula exeunte S .
L. infundibulis proliseris, palmatis , serratis, ia
Crusta vulgilli. Tubuli difformes , lati, verrucosi, ιλε uno si, cosaylaxari, ita e varis . Alii ramos
256쪽
dticunt breves , simplices : alii acetabula an glista , punctis subnigris coronata. Eadem pro-lifera sunt etiam varie , I difformiter , & ultima ac et ibula habent palm Bid , ramosa , ramulis saepe minimis punctis nigris terminata. Ι sim etiam surcul. folio si sunt. L. corniculatus, bi-tricornis, coccineo puncto terminali. Hall. helv. n. I9 O. A et Mich. rea.
L. verrucosus, bi tricornis ; fungui . fuscis terminalibus . Huli. helv. n. Di D. minc.
In fit vis . Tota crusta sol ac ea , obsita verrucis; sic insun dibula, quorum aliqua simplicia , pleraq. prOli fera , & ramosa sunt, ramis 2-3. quo S Omnes fusca tubercula fungosa terminant . L. verrucosias, minimus, infundibul. 2-3 fid: fungis fuscis , terminalibus . Hall. hes v. n. 19ψῖ. In Heli et a . Omnium minimus . Crusta pyxidati vulgati , verrucosa . Capitula in tubulis bi uncialibus , 2-3sidis , etiam pistinatis , vix infundibuli naturam retinentibus , iungosis . Acetabula integra , &obscure divisa . L. asper , infundibulis gracilibus: corniculis ramosus. Huli. hav. n. 19 3. Scheuch . I. tab. I. f. 8.. Mita, geri. ιι b. - I. f. I. In H luetia 6 c. Ex corniculato duriori virescente nascitur , eius
L. caulibus scyphi feris, & cornieulatis: corniculis ram. sis . Huli. hesu. n. I9 4. Paucov. ic. 16. In Heli etia . Per Dillen. varietas corniculati. Crusta folia ce a. ut in vulgari, cornua similia, Sc admixta acetis bula : s d alia. & plurima cornua in duos, plutesve ramos breves finduntur .
L. cornicul. erect is, ramosis infundibulis gra-
257쪽
cis . Aliqui tamen acetabula habent simplicia , aut fungis nigris undiq. ObsisS . L. cornutus , scyphis cornigeris , & fungosis. Hall. hes v. n. ι9 T. In Helvetia . Fol. parva, imo surculo adspersa , scutellas frequentes , terminatrices , ferratas , & laciniata S , etiam cornua edentes , di pyxides serratas , deni q. foliolas, & coron uitas fungis fuscis .
L. spadicetis ; caulibus soliosis , scyphigeris , &
corniculatis . H. .ll. hel ν. n. I9 r. In herbaris Scheuch . Ex alpino spadiceo noscitur surcul. solio sis, fol. ad pressis ; ramis partim in cornicula abeuntibus , partim in graciles , ferristas pyxides . L. pyxidatus , serratus ; cornu bus ramosis , sub pyxi claris . Ha. l. he L. n. I 49.
Ex eodem alpino , aspero natus, gracili infundibulo undiq. coronato , dentibus punctatis, capitalis . Alii rami in brevia infundibula abeunt; longi alii in ris mota cornua, & nova imperfecta infundibula . iL. pyxidatus, dc corniculatus, spadiceus, tuberculosus. Ball. helv. n. I9JO. In Helvetia . Pertinet ad nostrum spadiceum maximum . Ha II. Multiform. in eodem cespite , totus tamen spadiceus, duius, coitice rugoso , tuberculoso , difformi. Cornua alia simplicia acuta ; alia in cylindrum abeunt parum dilatatum, quod acetabuli principium est . Alii in acetabulum conicum , gracile, oris dentatis, deo tibus nigri- Cantibus alii i binosi, &. cornuti , finibus brevibus , spinulosis . L. prolifer , & corniculatus, cornicul. breviss-
me digitatis, fungi feris. Eall. hel; . n. I9JI.
258쪽
Cis: ' ulstis. pyxidati. Insundibula informia .
ii ta denti ulis rubro- fusco colore, ro- tu , inrufo terminatis . Ain rami ramosii , eo ra Ozi exeunt, quorum finis In
brevissimos tri minat . Albus est , polline ni consue sus, et id in foliosus, & verrucosus . . I fruticosus , age ramosus , folli,su, ex remis
Rar: aliqua foliola toti surculi longitudini ad Di rit et octium loco spinulae nonnullae. Frusi ulus ad iii am latus, c. us, durus,esper, fragilis, mulio fusco col. tinctus . Rani lis itis ident funguli lubcarnei , &-, per aetatem fulci. Surculus compressus , etiam L. coralloides. foliosus , & palmistus; ramulis con Ditis, foliolis , 2-fid. fungi feris. . Ita u.
helv. n. 19j3. A cedit riori, sed es. Surculus duriuscul. teres. cavus, ad genicula apertus, crastus, versus ultimos ramotum dines totus
plAous, & pali ius. Frons passi in adipersa erami ultimi soli: s mixti, ampli, & folioli. L. caule Duricoso, subfolio io , r. inis . ad lendentibus , repetito bisulcatis , puncti feris . Hat . hel M. n. I9 4 31 ,ris. hir. 3. f. II. T. 1. I Valli. earis. tu ,. 26. f. 7. barr. δέ. 13OT.& ,277. Dill. musc. ta, . f. 27. In H luetia . . n. valde accedit . Cinereus, vel virens . HAhitus perinde durus , & laevis , abGque molli farina. Surculi recti, adscendentes, r. iiii q. ad angulos acutissimos divisi . Crulla foliacea, ad caulem rarior, aut nulla. RamICrebriores, & brevioles , quam priori, surculis perinde acutis limis , digitatis . Gemini, ternive funguli suntles, perexigui, rotundi, spῆ-
259쪽
L. cornicii ldi. Verrucosus , cavus , intus anthra cintis : fungulis minimis. Hall. hesp. n. I97S. In Iylvis , 6' agriS . Accedit ad L. rangi serinum , qualis maximus provenit, iems pcda l. r-mosus . ramis supremis nutantibus, bie vimine multifid: fungulis vix conspicuis notalis . Totus i bducitur globulis distinctis, cinereis. Mollis intus albus est. L. truticosus, lete vis, pei Diatus, spinosus , ramulis puncti feris. Ball. helυ. n. All. FLPed. Mich. gen. rab. qO. f. 2. Coralloides &c. Γιl L m0c. tab. I 6. f. 21. In clatbu F . L. caul. fulicoso, compresib , ramosissimo ; ramulis punct feris . Bull. helv. n. I96 I. In alpibus . Simil. L. uncta l. laevigato colore, sed multo humilior ; suri Ul. compressis , non te retibus, ad
sesquilin. lans. Rami conferti. Funguli vix conspicui ; neque iurculus ad genicula aper
L. caule fruticoso , ramoso , erecto , dense ces piloso . Hall. helv. n. 1962. Div. musc. ιab. I 6. f. 2S.
Surcul. vix unciat. saepe perforati , ramis h revibus , ex trunco prodeuntibus . Fines conferti argutas spinas ex latiusculo surculo educunt . Color lutescens , hasi nigra . L. fruticosus, laevis, diffusus, ramosissimus , sa viis , ramulis liventibus. Hall. helu. n. 1964
Ambiait inter Corolloides Lichenes, O neas , sed non pendet . Durus , firmus , cavus , col. sulphureo; intus ca us, repetito.-dichol OMUS, ramis, & ramulis lividis, subnigris , repetito,& tenerrime divisis, in arcum flexis, extremis surculis 2.fid. L. ramostis , aureus; cauliculis planis, lacuno- sis ; risinis c. inuris, farino iis . Hall. helv. n.
Simil. L. hirto, surculo compresis, non ramo-
siff. diviso , ramis rectis, longis, bicornibus,
260쪽
pulchre saxis, polline concolore adspersi ifill 2-3-unc. late distulas , non pendens . . lL. fronde convexa, oris plicatas: ramis brevibus; obtuse lobiatis . Hall. helv. n. I979.
Crulia magna, frondosa lobis brevibus. Pars lsuperior laevis, xiii dis, per aetὼtem coloris Coriticei. Per inter: Ora cespiti S. verrucae e flore cunt . quae leniim evolutae in maximas i
scutellas Abeunt, e cervino-rubras, dein fus- Cas . Facies inferior cervina , brevis , villosa, li& quasi arenosa . Interior pisrs cespilis radicu- illa S ramosas denso ordine emittit. l L. pulmonarius, lati solius, utrim q. glaber . in- . feriae col. lignei: scutellis fuscis , depressis .
L. fronde rotunde lobata , inferne scabra ;arbulculis obsturis . heis. n. 2OOq. lIMich. gen. tab. 46. Dill. musc. ι ab. 25. f. 9'. lti terra , O M cis passint . Habitus. L. 2 Ooz. Rosae amplae, planae, glau- lcae , to his ambitu eleganter laciniatis , medio ira cespite elevato, superficie laevi, natura cΟriacea . Scutellae disco rubro , limbo glauco. Inferna superficies concolor . L. cartilagineus ; 'scutellis frequentissimis, cer- , vinis: fronde brevi , rotunde lobata . Hall. ihel υ. n. 2OO9. Dill. m c. tab. a. q. f. 74. In Helvetia . Cespes parum foliosus , fol. brevibus, rotunde, & eleganter lobatis, ex cinere O- irentibUῆ . . Scutellae copiosae, in centro cespilis con Le- stae , l