Praemissa sunt epigrammata Graeca ex marmoribus collecta [microform]

11쪽

Sic hae marmoris Messanensis inscriptio ex apograptio, ut Videtur, rece ab Anglo quodam tacto, in Diario Dissico repraesentatur Fasc. X P. 44; unde lacunae signorun respectu non habito sententia prodit satis idonea solamen esse iuvenum unu naufragio ortasse in laeto Siciliae facto , morte consumtorum, quod patriae, cuius etiamnum apud inferos ipsis supersit desiderium, nomen illustro singulorum tumulos Ornet. υσεν ΗιΘεους si παζοοῖτα, μια ἀ- καλον κοσμεῖ πεζικείμενον υνομα τυ βους, γλυκυς εο Θ Μ II κά g Θι Δένοισιν ζάς.

Genus pronominis ad Cyzicum urbem spectantis defenditur exemplis in Matthaei Grammatica Ρ is allatis, quibus addere licet κλεινοῖο ΚosινΘου, supra . 5. In eiusdem Miarii Fasc. XXI i. I 8 vel idem, 'qui illic ediderat, Vel alius Virdocius Pro priore ιυ poni volebat du, tum demum post μια nihil desiderari ratus;

sensum autem hunc esse statuebat satis insulsum suorum epulcra Ornat circumiacena honesta jama, cuiua C. To καλου Acyζατος, h. e. Tta ευ κουειν, amor no

bis dulcis est ei, unctis iraeterea insolentem Tormam ωλλυσεν quam 'inc discere debuerat, mutat in αν, it tostquam mutavit, tropter hanc maximosormam, totam inscriptionem Spuriam esse suspicatur , simul tamen innuens, siti rarum formam et Positionem Iacunarumque, si quae fuerint, signationem in apo grapho ortasse non servatas esse religiose Enimvero Iacuna, quum solam XPertus est hie lupis unius distichi, suo laco est indicata, quamvis non servat numero litterarum singidis Versiculis conprehensarum, ut apparet ex Muratori p. DCCXLVIII,

, qui hanc inscriptionem olim edidit ex Gualterii Messanensibus in hea Sicul. Vol VI. i. 18o, inde repetivit M. H. Leichius in Misceli. Os Nop. Vol. I

p. oo , et quoad disticlion, quod inter utrumque nostrum excidit ei Iam tum In Iapide paene evanuisse videtur, ex Gualterii Addendis, neglectis iis muratorio, paulo integriorem in Sepulcr. carmin. P. 5 , ubi etiam citatur, qui eandem tractavit, inter plures, quarum nonnullas repertas fuisse observat in sano Herculis, hodie D. Io Baptistae, hic Reyna in Notis urbis Messanae P. I p. 62. Guauterius autem post Primum quidem distichon, cum antea cum Reyna non nisi haec edidisset:

ΟΥΤΟ ΚΑΛΟΝ R. . . Hinc quam eichius exsculpserit sententiam nihil altinet referre, cum prinis statim vox TZIΓOc , apud Reynam, ΣΥΖΙΚOc, pud uratorium, Pro συζοος, coniux, accepta mirum quantum a Veritate eum detorserit. Reynae συζυγος est adiectivum, aequalis fuit una Omnibus Patria, nimirum essene, ut cogiteturi de triginta quinque esseniorum pueris in freto Siciliae, racta nave, at unum omnibus submersis, quos luctu publico et Variis honoribus prosecuti sunt ess ne es Pauδan V, 25, 1. Optime, si haec esset Verbi συνζυγος vis. Prima littera iam tum suerit deleta, quam nona sed cfuisse nobiscum sentient qui singula pependeserint mistichi secundi litteras evanidas de coniectura supplendi nulla Rus Iacet ratio-

ωδειω μεγαλην ἀμφιβαλων ζοφην. Pataris Lyciae cum multis aliis epitaphiis, exmilibus hoc ummi iuris Publici fecit exscripsit Anglus irancis inea Ort ex cuius Itinerari, ramania ora brios description of the out Asia Minor 18 Is nuper excerptam est in Diario Eruditorum Parisiensi-

12쪽

ad Iarvam, nudis, ut Seneca est, ossibus cohaerentem huic saxo vel insculptam olim, nunc deletam, vel a diu exstantem neque observatam ab editore. 'uvenatius in libro supra Iaudat p. 4o se tribus quatuorve ante annis Romae Vidasse a Tat Iapidem, posio ex villa. Buronia in Angliam transportauini, cum ac psa plagraphe supra sceleti humani figuram, quem ab illo non diversum esse lapide se bitare non sinit, quam adiunxit, eo aere expressa, notas exhibens finem Plane uersuum dispositione collocatas, continentique, ut in Anglico libro, 'em scriptas, supra formam larvalem. Iam cum Iuvenatii liber apparuerit anno 17 o, in Hvaeum, qui anno 1776 saxum istud non longe a vetere Antio erra esso sum esse refert, quoad annum errasse oportes Vertit Iuvenatius: Quis potis adspicions nudato iam osse cadmer,

Thersites an Hylas fuerim dixisse, viator Eandem mortis imaginem in epulis esse propositam norunt omnes e Petronio 4, ubi, cum larum argenteam servus attulisset, rimarchio exclamat: Heu, heu nos miseros, quam lotus homuncio nil est lSic orinius cuncti, postquam nos auferet orcus. Ergo vivamus, dum licet esse bene.

Cuius usus monimentum exstat in fragmento anaglyphi arisiis adservati, vid. conti Indicem monum antiqv. maei regis Gamarum 1817 r. 39 Pro se Ieto in lapidibus sepulcralibus exsculpi etiam solebat ranium; vid. Polemonis Re sis pigr. I Anthol. T. II p. 55 et Append. P. 798 r. Is .

Xαῖρε ζαφικε. Aegis acedoniae, nunc Bodena, Odliena, reperit Anglus eroditus, . M. Leatus, inserique iussit in Diar. Classicum Fasc. XXV p. 54 L. F. XXIX. p. 164. V. 5 marmor praebet πολειταις V. 5 IMιεζτην Formam actiVam πρωτα φέρων, pro πρῶτα φερομενος, in eiusdem Diarii F. XXXIV p. 588 illustrat Boissonadius

V. l. in Commentationi ad Insor Actiacam, ubi simul Vocem σκηνος optimo iure reddit epigrammati a Iacobsio in Append. . 29 recepto. eque aliter Iegerunt viri itineribus in Graeciam tactis celeberrimi Pontus et nuper Clar ius , qui ex marmorea uina in sacello quodam prope Thebas collocata litterisque admodum se apicula atque distinctis signata hoc epigramma dipnuo notavit, in tiner T. ΙΙVol. 5. p. 9, unde reliquam lectionis arietatem excerptam apponemus V. I ad

νουσι. a. τειμιωντες. 5. G 4. 1δυμος. 6. λιπων, et quod Iacobsius ex emenda-datione Sua Posuerat, ναζιΘ αιος. o. e νίζαστον De VP. O. αειμνηστον. V. 4 δαης adiectivum esse non persuasit nobis Iacobsius. Est etiam inter marmora Vinia

liquere putamus. Subter Graeca scriptum est: ΑΙΟΝΑS. ΝIMULA. Gaeonas morti, cui πάντες ὐε ει ιμ ε2rae, nihil iam debet, quippe cui debitum solveriti.

13쪽

'Τιὸς BL - Ἀπίων ἐν Ουν Θαλε, καΘοι - τουτοις Οἰκοζος ἐν τύ- ωζαις Θανών, πο Θεινος τοῖς γονε ι γενόμενος d παστον ΟυΘεὰ, α ιάεναιον in τις, 'οὐ λαμπάδ' ηψε νυμι prasi P00ισι δε καὶ δακρυοδ πολλοῖσιν ἐυΘαδ' ηγαγον, ουπε κατ0nκ si δεῖ με τι, λωπο1ν ζώον. μαλο δε Γλαυσας, παροδε, την ἐυζην τυχην, βαῖν , ου φιλον σοι, καὶ τυχοις συο Θo.εις. Ex ippo Smyrna olim in Angliam allato apud Maxwellam artihore edidie raso Combius, inpographe summa accuratione ex aere acta. in Archaeoti ictor maceli. Tracta relatincto angiquit Vol XIII. 18oo 28o-289 Qui ubdem ex totius lapidis habitu et, quod satis debile est argumentum, ex usu interaren, quae post Iulium Caesarem in alteram sormam id mutari coepit, Venerandam ipsi antiquitatem tribuendam esse coniecturat Supra inscriptionem rudi artificio insculptus est iuvenis tunica succincta indutus, lassio ex humero dextro suspenso, et, quo equestris dignitas significetur, equum tenens litterarum formae elega tiores sunt, versus singuli iambos continent. Epitaphiorum hoc metuo conscript mam, si ab δεικτικοῖς discesseris, eorum igitur, quae revera tumulis ornandis scripta suerint, neseio an stliud exemplum supersit null- Trochaicum adest in Iacobso end. p. 859 r. MO. o. o. ait cum de αλε in Θανε mutando cogitarem. Recte 'monet editor anglias, μελ ουν commotionem aninin indicare Ergo Quinctilium perFetuum sopor Urget' Horato , 34. i. Verium mihi nuntius ergo Veneram exstinctam' Virg. Aen. VI, αμ. Difficultatem adseri particula καιτοι um: quanquam ver hos integros viginti annos ἐπι πουτοις 'res dies, et quidem morbo moraeptus , vixit, ut cum ironi quadam Iugubri dictum, si sPostea non bene reddit Tayloes in ius. v quanquam ob hoc Ἀνεum quod video maturus obiit, ut matrimonium contrahere prolem relinquere mequierit, Postquam tribus diebus miseranda morte occubuit, maius est deriderium Parentum, Posita scit ante οικτρος minore distinctione 2 Ut in Append. Iacoba. p. 855 r. 5I- ωκυμι0ζον και τεκνον ἐπεὶ Θετο - π ταῖαν s. p. 828 n. 25. Ita in inseri tione inter Patermitanas a Combio citata. Κισσος κω Τζυφων αnκαδαυ ταλαιπωροι υ -ςo χρηστω ακεzε, Verbum ταλα crio vim ulterius αωζοι inculaata

14쪽

Datum est in libro splendido Ionian Antiquities Vol. I. p. o. ex lapide viet aedilicii diruti prope Miletum nunc inserto, quem pro risi olim suisse oportet statuae proplietae alicuius pollinis Didymaei sacra insula ornatae. Λαχμα, ' solute, ut οἱ λαχοιτε δ κασται Apollinis sacerdotes erant κληρωτο sorte ducti primoribus civitatis, Eurip. An. Is M. Meus autem sortitioni praeest, suos sibi eligit ministros, in quam rem insignis est locus Platonis de Lem. I. p. 759 C.

ουτω τῆ Θεί τ η αποδιiουτα Posidonio cum in illo quasi certamine patinam do

ferret ApoΗo. reditus eius seu facultates rumpias respexerat, tum incorruptam, qua iudicis munere unctus esset. fidem, matris denique quam sacerdotem Apoυ linis suisse coniicero licet, ietatem. Δικάζειν, ut apud Homer. Od. XI, 44 646, ubi certamen de armis Achillis memoratur ota tamen structuram, qua hoc Vel hum non. uti debebat absolute positum est sed ita, aliud ,erbum ex a iuncto suppIcatur licit i. c. pergit: Δοκιμιαζειν δε του ἀεὶ λα γχάνοντα, ζωτον μὰν ὀλόχληρον καὶ γνδειον Θειτα sic τι μαλιπτο εκ ReatΘαζευουσῶν ικησεω φόνου ἐῆνον καὶ πάντ6o τί et ι τὰ τοιαυτα εἰς τα Θία Ἀμαζτανοιχεγων, φυτον τε καὶ πετερα - μητερα κατὰ ταυτὰ βεβιωκότας. In marmore scriptum est Ποσείδυονιε.

. . v.

litato eiusque apud Vcteres honore, in eo quidem insigniter usus, quod Bassum ex Epidauriorum quadam gente ab Heraclidis originem ducente ortum suisse putat et de statuis dicandis vel senatus consulto, vel e populi decreto, vel ex utri usque Voluntate, vel e γερουσιαι suffragio. Θεους ἄγαγtτας Romanos imperatores hic esse recte statuit, qui Bassum, ut juris peritum, in consilium assilibuerint quoties de gravi Epidauriorum controversia cognitione sententiaque transigendum, vel odictum aliquod in eorum commodum promulgandum, vel denique illorum Ostulationiabus 1ibellis, epistolis rescribendum fuerit. pag. 4. Marmoris scriptura et cli racterum sorma Traiani et Hadriani aetatem rodere et Videbatur. --onscriptionem statuae a πρεσβυτερων συνόδω Theogitoni in insula Chio in gymnasio Homerico positae, in Commentariis Societ philol. LiPs. Vol. IV, P. I, P. 154 editam, huc

apponeremus si minus Iacera esset.

P. o. Marmor inventum Prope Argos anno 18IO , et cum aliis una tunc effossis

amori hi , Anglo nobili, emtis de praesecto istius terrae , Veli Pascha. Qui illic

primum edidit, auromatus Corcyraeus, Academiae Ionicae socius, fragment 1 Esse non animadVertens, ita interpretabatur: ostia, s acqueta, id εOI o ancho regio Daria anima a gasso Tanto seu la forma. De statua sermonem esse, cuius basi insculptum fuerit epigramma, dubitari nequit interrogative accipienda esse quae supersunt, minus liquet. Praeterea Pa ticulam δέ a meta prosectam esse vix credi potest, quamvis καὶ δε etiam supra fi 6 Iegitur , Anglo unonymo notante, hanc Constructionem, quamVis inelegantem, non egere exemplis.

15쪽

Ex Archaeolog. Vol. II pag. 2 et Vol. III p. 524 Uvavi ara in paro chia Corbrigiensi reperta est, quo quomodo Syriorum deorum cultus translatus fuerit investigare, minus felici successu, conatus est editor . 527-55 I. Praetertias nostras nussae unquam in Anglia inventae sunt inscriptione Graecaeo Accedamus iam ad id, quod haec qualiacunque proluflendi occasionem dedit. Instat enim regis augustissimi natalis, quem oratione in aedibus academicis habenda piisque votis pro regia satiate concipiendis primum celebrabit universitas litteraria Rhenana. Cui solennitati rite obeundae Curatorem cademiae illustrissimum ,, generosissimum, proceres huius urbis gravissimos, conmilitonus enorosissimos, humanissimos ea qua Par est observantia invitamus.