Sextus Julius Africanus und die byzantinische Chronographie

21쪽

In der ammtun der ah liker sin 7 Capite στρατηγικὰ ei halien unter dum Titet: γουλίου Ἀφρικανου Κεστοι. Was uber dies Muste asse in sagen ist, a Dan Boivii in seinen tresstichen

excerpiri.

ll, 18. - τα μέλλοντα σπείρεσθαι γεννηματα κατα μηδένα τροπον μετὰ τον σπορον ἀδικεῖσθαι Ἀφρικανου.

ΙΙ, 28. στε καὶ αυξησιν λαμβάνειν τα ἀποκείμενα ἐν τοις ρίοις ώρείοις σπέρματα. I φρικανοὐ. IV, 2. Ἀλλο περὶ ἀναδενηράδων 'Aφρικανου. V, 24. προ ευφορίαι αμπέλων καὶ καλλιοινίαν. φρικανοs. V, 30. ἰστ αμπελον φθεῖρας et κάμπας, ποιε ν, μηδὲ π παγετο ἀδικεισθαι Ἀφρικανου.

2 L. o. S. 339-360.3 Ἐπισφράγισμα περ βέλους. 4 Aηγέτω-και τόδε το σύγγραμμα id τι ἀρχαιον eὶ φιλομαθὲς διειπια 5 I. Vossit observationes ad C. Viamnum catuliunt. . m. Q cap. 4 istis mox schonis undis erachienen.

22쪽

διαμένειν πεπανθεῖσι, τηρο στάφυλον.

Hi, 4 ἐπίγραμμα ἀπαράβατον εἰς το μηδέποτε

X, 2. Ἀτι της si ας ο κλάδος ἀπείργει τα θηρία το αυτοs. X, 36. 4οιὰν ἀπο ενdρου λαβόντα ειπεῖν, πόσους

23쪽

nilli is aueli das Citat V, 45, 2 φασὶ γαρ ι περὶ Aqμύκριτον

S. 268.6 Matheni. Vet. 8. 346 Totum illud caput cum hoc prorsus congruit:

unde colligero est multa ex Africano excerpsi eoum, qui lippiatricatallagiti Idem Mescis qui Gereoniea. Sed uiorque, ut videtur, rebus, non orbis intentus, luxuriem omnem orationis re issicaambitiosaque ore monta , ut vix apud illos gno, ut ii hini Asrieanus 'Dj0stire by orale

24쪽

Inhal de πιστοί.

Ebensalis iis dei πιστοί stamini das Wiebiue Sine πιψὶ σταθμων, elises riectis in guersi P. Lagarde linter dem uel: Elii Fragmen des Arries Africanus verassenilich hat Gerade dureb Sisiche, Wie πιστοί I sinit diemingangsworte moli motiviri ἐπειδηπολλαχου σταθμῶν τε ναι μετρων ἐπεμνή ' δε της -- των συμμετρίας κριμυς, α μη τινες ποσότη τι σφαλλομενοι διαβάλλοιεν τα κ των συνεσταμένων βοηθηματα ἀναγκαῖα εκρινα, δηλῶσαι τίσι καὶ ποταπῶς χρήσασθαι δεῖ, καὶ τα προς ἀλλήλας αυτῶν διαφορὰς ἐκθέσθαι.

Bibliothe auoltenburg, welche aucti in Alinandiun de Zosimos odei eines anilern enthali περὶ του τι πάντα περὶ μως βαφης λελάληκεν η τεχνη, o neben Demoliritos Agathodaemon uni altim

lichem elicii ter aucti Africanus ais ieWalii sinania figuriri. Michael sellos nilli licite hi in lim langi picti es, Ziemlicli in sauheres Excerpi meis aphrodisischer ἰε hi inlinitti l Wplehes egitant:

'Aφρικανος δε φησιν, τι καὶ τεχνική τις ἔστι cr/νησις undsetili essi καὶ αλλα τα τοιουτα ὁ νὴρ υτος ἐν τοῖς Κεστοῖς αὐτου τερατολογεῖ καὶ διεξεισι. δ)Billi ma maia sicli verwunderia, das e in o charser undhelter ops, vis sicli der ei lasse de Susannabri fles Zelgi, eiusolchos Maga Zin de totis teli, theil eis lies ungi tilichen Superstitionaulaespei ,her habe. Allelii man vergesse nichi das er in ei l-gonosse de Septimius Severus ar Officiet giliubi War man in

i Μmmicta, S. 167-173. 2 Variari Leet L. III 8 352. 3 Ρ. Lambedii commenti do A. Bibliotheca caesarea Vindobonensi.

L. VII S. 222-224 Abgedruch auch Mathemat. Veteres. 8. IRM J. N. ossius ad C. Valerium Catullum. S. 30.

25쪽

Die Bries an Origenes und Aristeides. 7schildert: Illic qui Serapem colunt Christiani sunt et devoti sunt Serapi qui se christi episcopos dicunt, nemo illic archisyilagogus

Iudaeorum, nemo Samarites, nemo Christianorum resister non muraematicus, non haruspex, non liptes.

Africanus, de seinen Mauben an die Magi dureli den aushermeuscher Bucher in gustu ev eisi, si in passende Illustrationisu dissem hi si mine Hadrians. Gut liat aueli mi Rucksieli aur die εστο Vossius die aliptae ericlari illi nempe vocanturaliptae, qui unguentis superstitistis, venesciis ei magicis utuntur emplastris, quorum descriptio longe maximam cestorum constituebat

partem.

Κur honuenisti uns uber die eiden ries de Africanus biblischinxegeusine labalis assen. De Bries uber die Historie vov

26쪽

Pseudoalii nisine seliri n. vatern Christi Abor die gene These on dei παῖδες νόμω undφύσει verram ioclistens dei juristischen cliarssini des romischen Mannes. In der irche rellicli a gerade dieses christatue das alterhoclisis Ansellen ei tangi, Wie eine lauiige en uiguit undini vati nun voniusebios bis in die bitantinis e citenenniterauir urGenuge et Reist. Die fingahe vota rosseren exesrelisthen Arbet ter de Africanus beruli aus dem insiclieren Zeugnis de splitere Syrer Dionysius Bar alibi et M lilii it de Africanus Commentar u den Evangelien )und bed - Iesu sein Commentarie noum neue Testamente. 4 sWerde Wid nur Cale iter se in , et che Abs hii ille de , risi ides-brielas oder de Caironographie in sicli aut ita luiten. Vollisiad die Annalinae, das de vor Moses ar-Ceplia citii te i. ammentari iis desdominus utilis in Evangelium Ioannis in i i de Asricanus ei, Wie Masius nil aluit eius an uelimen, is selii thaglich. ) in γούλιος ἐπισκοπος vir aucti citiri in de vota Corderius dirien i atene

de Albilius gewesen sein uteressant is nur, das de Faucher deu Julius fricanus in dei Leberataris des ritieii uelim tum Bischos machi Ebens nennen die a Uschristen ' de acta S. Symplior aedulius si totius au Versasser, uti Ruiuar is uirili aligeue t fiesur in Excerpi iis dem iusten uehe dei chronographie mliali Allela in diesem is die nactichristitine Geschichie nuri Asamanni, ininoin orient. II S. 158. 2 Hebediesu, Malogus librorum Chaldaeoriun Roma 1633. S. 15. 3 Μosis Bar. Cepha res de Paradiso commentarius, d. A. Minus.

Antverpia 1569. S. 145. 4 Catena Patrum Graecorum in S. Ioannem, ed. B. Orderius. Aut-

verpiae 1630. S. 409. 5 Historiae apostolica auctore sedia Babyloniae Episcopo et ipsorum

apostolorum discipulo quam ex Hebraica lingua in Latinam Dieantis vertit L. I Colonias 157 6 S. 4 csr. S. 39. S. 52 Africano episcopo iiterpretΘ. S. II ab Alricano historico translatus. S. 133 Iulio Africano interprete.

S. 187 per Asrieamini. S. 225 ab Ameano S. 25 Iulio Africano versi. S. 270 a Iulio Africano versi. S. Mi a Iulio Africano historico versi. 6 Acta Primorum Martyrum sincera et selecta, ed. h. Ruinarti Amste tam 1713. S. 23.

27쪽

Pseudoas idaniso Schristen.

tiat: 'hb φρικαιου διήγησις περὶ των ἐν Περσίδι γενομέναν διατης ἐνανθρωπησεως του κυρίου GH μου καὶ Σωτηρος μῶν

28쪽

Justus vo Tiberias

das urisus Polemon, Apion ud Ptolemaeos voti Mendes. enu erdania ei ter IIellanilios, Philochoros, astor, Thallos uti den Olyhistor at GeWuhrsmanne sur uosos holies Alter ansubri, o istuaturlicholar, das e ali dies Zeugen nichi ingesinen solidem eine tingena iante uelle missuersiandis at Apion uni Ptolemaeos Lehren et Tatim iiii i lemens on Alexaudirien leder, ebens das

vota Mendes, ei dem ediglichou lesen War: κατεσκάψε δε τηνυουαριν Ῥμωσις κατα τον Ἀργεῖον γενόμενος μαχον Osseribar

vel seine fingab durch die Hrchlichen Autoritaten approbir Wiril. Be Tatian keliri die Angab uber das holi Alter de Moses mitdem iis Ptolemaeos voti Mendes beruliende Begeis Meder den Berosus kenni ex nur aus acta in Mauretanim, undis Mure nichii Flectetiens Iahib. VI, 186o, S. 708.

29쪽

Ἀγαμέμνων Me Bais. Acrisius Pelops

Atreus Agamemnus Lusis.