장음표시 사용
271쪽
utant virgines, sedeas, quae jam sunt nobiles ; sie Philoxenus. q) Herodianus vera, qua nondum ab tilio accepit munera *onsalia. Cadmus Graeco- Phoenix M. Martiniip.m. la . derivat.a παρθη i. e. Virgo, auctoritate Suidae, qui ex Epigrammatibus affert versum: - οι ' αντι P. Beeli παρθης. Qui versus etiam in Suida ita citatus invenitur in voce II Θη. Sed hic in eo dissentit a Martinio. &nomen proprium esse contendit. Ιino Martinius I. a. opinatur ' 'A porath; quod Hebraeis est fruelisera. Ita erit nubilis. Sed vereor, ne μ ολογία περὶ τὼ ο νοριατίου, nobis objici possit. g. 37. JCTis pari ratione responderi potest. Nim. fieri saepissime, sed non semper, ut quae laci habeat, impraegnata fuerit. Vid. Thom. Metuer
cones. Ig . n. lo. Et obiter heic notamus locum cx
uuinctiliano a Menochio allegatum supra . in ine: illud non innuere; sed saltim hoc, illam nim. necessario coiisse cum Viro, quae peperit. g. 38. Verba quoque Ordin. Crimis. art. 36v hoc non frictissime volunt, sed addunt esse ei ne
272쪽
stbehen. Cons etiam Matth. Stephan. ad h. l. it. Carpet P. Prax. crimis, pari. I. q. aa. n. U. π 24. Nim. exHin. v. aph.M. Volunt deducere a confirmare, De. Menoch. de Praesumit. l. Φ. q. J. N. q. Bernb. Zieriet. ad Crim. Orae Car. art yes M. Stephan. Sc. Hinc Baldus inrubr. deprob. ap. mrnis mann. ait: Farmina praesumitur esse praegnans s ha
virgo. Quamvis invisaeus ap. Th. Bartholin. in Cistap. 376. dicati Baldum hoc dare tanquam violentae praesumtionis exemplum. Hinc recentiores JCti, Alclarus, Men hius,Mas cardus, Carameta distinguunt inter violentem praesumtionem talis est suintil. l.F. Inst. or. c. se. e. g. peperit, ergo coivit
& vehementem, qualis est haec praesens, teste Arni-Do ibid. p. 377. S. 39. Quae producuntur g. 7. consuetudine , hae pest imae vocantur a CL. Ol. Mormio in resson ad Hasebardum ap. N. Bartholin. in Osia Med. p. m. 2Fa. Nim. sola mammarum inquisitio non sufficit; sed reliqua quoque requiruntur signa. Adeo recte totam rem limitavit Celeb. D. D. Textor. Gns Hect. Palat. s Pros. Prim. Fautor, Compareratque Cosiga honoratissimus instris admeprid. Id. Decembr. is77. hi sce: JOi de lante in mammis Vir.
ginum reperto communiter in Ord. Erim. Carol. art. 36. ubi ex naturalibus causis, veluti suppressis mensibus oec. provenire posse docent sto a virginia rate. suoniam tamen, si infans occises reperiatur,
re hujusmodi praesumta virgo, quae β. Pro virgine se gerit, lac habeat in mammis, fustecta res esse solet, R et tanquam
273쪽
ranquam qua non Plerumque accidat , concurrentibus aliis fusticionibus, re obstetricum recentis puerperii relationibus juratis, ad torturam deveniri potent Osolet. Coni: quoque Gilbausin, in noti. ad D. re Zanger, IO. ap. Cast. Μanz. ad 6. ψO. Majorem refutandi apparatum requirunt dici. Qui allegatur Galenuου g. 8. non est , ut ut ita alleget Reies q. 47. n. K. & Francis. Ranchinus PaIhol. Urbis siti. a. cap. V. p. m. Iψ9. b. Hinc Lindeniis, non ut Galeni, sed incerti auctoris in st-DII. Med. . g. go. Imo inter spurios; τα νοθοι refertur in Edit. cs Latin. ut I a Ianden. L i. is Script.Med. p. m. taS. atque a Ph. Bapt. Montano, R Ottone Brunsepio in Catal. Med. EL p.m.
Et doctiss. Achisi. Drm. Gassarus, Lindaviensis, sua manu adscripsit rubricae hujus libri ; asservatur in Bibliotheca Universitatis nostrae haec verba:
G. Budaeus librum hunc Plutarcho Chaeroneo adscribit, eumque in latinam linguam traducens, de Placitis Philosophorum intitulavit. Et ferme haec est sententia Conr. Gesseri in Catalogo I. Librorum Galent. Hinc Segeγus suis o Democriti heter odoxia in Jena de nutrition artus f. s. ait: Auctor li-bγi de Hisoria Philosophita; sive is Galenus sit.
sive Aetius. Mart. I inrichius de Monstris cap. I 3. p. m. IO8. a. inquit: In historia Philosophica Galeno adscripta&c. g. I. Hoc praeterea adnoto, locum illum Graecum mire esse deturpatum. Siquidem pro τοὶ videtur ponendum τοίνυν igitur, ut connectatur
274쪽
eum prioribus. Porro: αξίωμα δε &c. non est praeloquium mentis. Sed ἀξι,μα in sanitate copulatum, conjunctum, connexum. Rursus : 'κ υνουριενον reddit: antecedens. Ergo legendum αενον; nam η λθοes est antecedere. Iterum τῖλγ1γοντεις forte, pro λεγοντί F. Labus est obscurus. Dein: υπομνηταev Mν δῶν, Interpres male: ostendunt: Sed signum admonitorium. Quamvis ratione sensus res eodem redeat. Adhuc
tror legendum per connexionem, τευγυα: τε
τοκως enim est participium; quae peperit. Paucis : locus est vitiosus. f. 2. Ρraeterea versio Latina est in eadem navicum Graeciq. Andreas Lacuna. inpraefat. hujus libri quem seorsim interpretatus est, ct Edidit Colonia σω. in inquit: Exsistere ctiamnum veteris cujusdam interpretis translationem hujus libri, sed barbaram, ct infelicem, quam Martianus Rota secutus sit, allegante Conr. Gessero in Catalogo I. seu Enumeratione librorum Galent. Conabor ita reddere locum: Signorum vero alia sunt ostensiva, seu demonstrativa; alia autem admonitoria. Admonitorium quidem est. quod sic annexum est rei significatae, ut eo ipso, quo apparet,nos ad cognitionem rei ipsius deducat, quale signum est in fumo, quo viso statim cognoscimus, quod ex igne factus sit. Ollensivum vero ost signum, quod non prius observatum, quo signo apparente, in cognitionem
275쪽
s igni non venimus, sicut in habente lac statim cognoscimus, quod pepererit. 6. ψ3. Nequaquam etiam admittenda est limitatio H. Amisaei, quisupra g. g. in fine distinguit in- aer τ ο peperisse, & το concepisse; hoc argui a praesenticliactis, non itidem illud. Quin imo si mares, si pueri, si infantes verum praebuerunt lac, quis istos concepisse somniabit. g. 44. Nec lac istud plane frustra est. Nolumus autem in hoc tueri partes C. a Reies, qui q. 7. n. concludit quandoque lac generari in mammis , pro earum proprio nutrimento, siquidem veluti tostes semine, ventriculus sui multi volunt) chylo, ita
mammae lacte nutriantur. Miror certe, quod non
addiderit quod ferme melius poterat) ossa medullis
suis nutriri. Verum haec Viri maxima est, atque tergemna της διανοίας ἀρρως αι. s. 4s. Sed inquiramus in egregias istas hypotheses. Testes semine nutriri, quis unquam opina bitur Θ Scribit equidem C. Baribolin. in Inst. Mat. quod testes convertant sanguinem praeparatum in semen, quod pro conservanda specie requiritur, quod vero superest, in testium nutritionem abeat. Verum Claris . ejus Filius Thoras. Bartholin. in A. R. t. l. c. 22. limitat hoc, aitque: suod superest, vel regreditur per venas ster matteas ad cor, vel in testum nutritionem abit. Sed locus de sanguine adhuc, non de semine jam elaborato. intelligendus est. Cl. J. T. Sthene .schoL pari.sect. I pari. a. c. t p. m.'. lac, semen, atque chylum nutrire ait. Verum addit: Per accidens, quatenus in sanguinem
276쪽
abeunt. Imo id. ib. cap. 2.p. m. o. addit: si uod frmen θectat, rem messiud veteres excrementum
spe superfluum ultimi alimenti partium, Dinne nil nisi se etiam finguis esse poteri, nuncupaverunt, quod tantum abest, ut dum generat, nutrire
simul dici non posse,*e. Pariter ZEmilius Parisanus in Exercit. desubtilitate quod in testibus ac parastatis Haboratur non esse verum semen; interim elabi simul cum vero, ut nim. nutrimenti loco in utero primis diebus laetus primordiis concurrat; quam senteutiam ex eodem repetit Marbius in M. Vol. c. s. p. m. sa. seq. Riolanuspater in unis. Med. Comp. . Physiol. c.7. ait: omnes partes nutriri sanguriae; verum earnosas immediate; reliquas
mediate, & ita, cum seminalis liquor nihil si quam eo stione & partium solidarum alteratrice dealbatus sanguis, ideo partes spermaticae hoc nutriuntur quidem immediate, verum sanguine mediate. g. 6. Sed natura frustra tot vasa, loca ct alia s minis elaborationi destinaverit Τ Neutiquam. Alius semini est finis, ac nutritio. Haec enim tamdiu perennat ; atque ipse homo vivit; Vide Aristos l. de
Visa s Morte e. II. C. Homann Inst. a. I s. s. s. 6. atque ρ. ct J. N. Horne Microcosm. g. Io. Semen vero non item. Ut alia plura taceam. f. 47. Ventriculum chylo nutriri aliquot rati- euli, stabilire suscepit Fr. Valgesius L I. controrem. c. I .f m.4 . Consentit Caesalpin. l. 7. oecul. art. med. c. I. Et ex parte Mn-Sina atque Fallopius; item Galen. ld. Fac. Nat. c.ε. Alex. BeneHEI. at.
277쪽
Compend. Physiol.sect. 7. e. s. p. m. ιδε. qui tamen ibid si I. 4. c. . p. m. N. quodammodo limitat. f. 48. Verum remus hoc negant alii Viri Clirissimi, fortioribus instrueti rationum telis; quae apud ipsosmet invenire est: nempe A. Laurent. AEnat. ιλ. q. 2δ. C. Bartholiv. . Controvers anat. deissimo Ventre q.8. Sennert. atque C. Homan. Inst. a.Jo. S. N ad Galen. de V. P. l. . n.aoo. re de usu lienis c. II. Iterum L de Humoribu/ c. u. M. Sebia. Fasic. Med. 7. f. S. ἀθ. I. in Galen. A. P. coroll. ra. Thom. Reines. Epist. 47. ad Nesseros stm.D. Deusing. Ext rc. de Chylis 334. Maelius in Fundam. Physiol. c.F.p. mJo. J. V. Mulier dis . de Mania coroll. a. & quidem largo atque doete C Bern. alveis Ventric. siveret. Ο pr. R. m. 34. g. q9. Ossa donique nutriri sua, quam intus habent,medulla,asseverarit non pauci, illecti auctoritate Magni Hippocr. qui l. de alim. plane in fine ait: Mυελος, τροφη cςis, διά τῖτο ἐπιπωρουτα , i.e. medulla ossis alimentum, ideo callo firmatur. Galen. 3. c. Nat. U. 9'. V. P. 13. s Il. I HL de inaequ.
Riolanus Patre in Unio. Med. Compenaes 4. Physiol. c. 7. Et Aliud in Enchirid. Mat. l. o. c. q. O in Isagog. de ossib. c.f. C.Baubin. Mat. LI. c. II. est. .
278쪽
sol. p. s. Dubera. quaest. de Paralυρ.m.U. Imo ipse Cl. Nom. Bartholinus A. R. libell. 4. c. I. ait: Nutriri ossa hae medulla , indicium in , quod ossa per diuturnam elixationem in gelarinam quandam, qua chylos videtur substantia, resoL
g. so. Sed nec hoc absoluti ab omnibus ita conceditur. Hinc conatur effugium quaerere C. Hosman. not. adGal. II. VP. y. n. 347. inquiens: Cum omnes partes alantur sanquine, quemadmodum e
.am consant fanguine: qui concedi post,quasdam ali non sanguine P Rest. ex Aristol. 2. pari. 6. quod vulgo medulla dieitur, totum scit id, quod in cavi- ratibus o m en, non insola medulla seu pinguedo: sedeHpinguedo sanguini permisa. Vera igitur nutritio fit sanguine, qui, ut Aristot. loquitur,
εμπεριλυωρ ζανετ , simul inedulla continetur in laus analoga, qualit alias a pinguedinepraestatur partibus ocioribus es frigidioribus, ab ipsa medulla seu pinguedine. Debr. terunt autem osia, prae omni-hus aliispartibus, hoc analogico modo perpetuo humectari ue calefieri, ultra, inquam, nutritionen euhumectationem, calefactionemque substantiscam, quam alimentum praestat, quiaprae omnibus aliis
fleri masunt'frigidi ma. Repetit CL. Vir Tr.
de Partibus simil. cap. II. p. m. 97. g. i. Et recte negant ossa suis medullis nutriri s-ristoteles 2. P. A. 6. aliique Peripatetici, qui medullam excrementum potius esse ossium volunt, allegante Th. Bartholiv. A. R. libat. q. cap. I. Pro eX- cremento pugnat quoque Glissenius Tr. de Rachitide cap. I3. P. m. I31. seqq. quem omnino vide, quia in grandiore aetate augetur medulla, minor est in
279쪽
junioribus : sed grandiora ossa minus indigentiqui
a nutriuntur, non augentur amplius. Cons. quoque
II hartou Adenogr. cap. 3. pag. m. IO. & Blaseum ad Vesting. Anat. p. m. I6. Aar. Spiget. de H. C. F. lib. 2. cap. q. Elchstudi Coll. Λnat. Disp. a. qu. S. Per-liu . Anthropol. Phus. lib. 2. pag. I. ca P. 3. QU. 2. Knerum Anthrop. lib. I. cap. I6. g. 28. g. sa. RepetimUS ergo ex g. 44. assertum, die cndo, scopum lactis non 1emper infantis esse nutritionem; liquidem hoc in passii natura principaliter superflui expulsionem molitur, testibus Celeb. Ol. Norm. &Joh. Bevcrovic. qu. Epist. p. m. m. s. 3. Nec famosus ille supra s . IO uteri cum mammis consensus, consensum apud me obtinere hactenus potuit. Vulgo equidem jactant quidam, nisi Omnes,veterum Anatomici; venas mammarias dictas atque epigastricas, vel per anastomosin, vel alio modo ita conjungi, ut utriusque inde rosultet partis consensus, vide Philotheum Comm. ad v. aph. 3o. p.rn. 9 . C. Ba hin. Anat. lib. 2. cap. q. p. m.IO8. Gaim. debius Z.vcriar. p. 8.& Iq. U. Ρ. 8. ConfskLvisu, Fallop. Riolan. Thomas Cornelius Consentinus Progymnasin. 6. p. m. 2I9. seq. ex Highmoro M. Se-bla. de Asini. lib. 3. cap. 7.Iob. Matth. qu. 14.Gor tis voce γάλα f. m. 6 3. Dari Herlicius lib. de Curationibus gravidar. puerperar. ct infantum cap. I.
I. sq. Verum, insuper uti multi boni & accuratilique oculares testes, de illa anastomosi aut plane dubitant, teste Laurent. lib. I. qu. I4. sic eam ridet salius apud Bauhin.Anat. lib.2. cap.q. in mar in Th. Bartholin. lib. 2. A: R. cap. I. I. T. Scheno Uiss de Lactis natura art. 6. g. I. Imo has vias satis ineptas, natur que incognitas scilicet stib rectis abdominis musculis ab utero ad mammas exclamat
280쪽
CL. Anatomicus M. Immanu Disp. de Lacte membr. l. s. q. Alidoris. 16T3. additque mirum esse, ex recentioribus magni nominis Medicos nonnullos eorum vestigia sequi; siquidein ip1ede - 11aonstravit isthaec vasa neque ab utero, neque a mammis proficiici, & quodammodo iam oliin Λ. Laurentius lib. I. Anat. qu. I4. neque ad uterum, neque ad mammas delinere, sed & in viris, ct inhrutis quoque obvia esse, ubera in pectore non gestantibus. Id. ib. I I6. pergit: Vias istas peculiares a nullo unquam Anatomico, neque Hippocrate i-so hactenus observari potuisse. Aut saltim rarissime concedunt; vide Th. Barthosin. Λ. R. lib. I .cap.
6. & lib. a. cap. I. ct de Iacteis thorac. cap. I8. Imo Highmorus notat, non conjungi Vena Sciun venis, sed arterias mammarias descendentes cum venis epigastrieis descendentibus, ct arterias epigastricas adscendentes cum venis mammariis descendentibus; quod negat Blasitu , ait TR Bartholin. A. R. lib. 2. cap. I. Ruritis idem Dia. Barthosin. lib. de Pulm. s. I. P. m. s. ait: Viam ab utero ad mammas esse oculis nunquam inanifestam. Consentit CL. D. D. Iob. Ferdiu. Herto ius m Ephem. Germ. Cur. ann. a. Obs. 6. Ita etiam esset petitio principii, posito etiam venas istas coire, sanguinemque sibi mutuo communicare, an ex eodelia fiat lac. Cum
multis me es supprimantur, sine ulla lactis praesentia. Hinc aliter & rectius explicat per vasa lactea hunc consensum CL. Rosmius de Part. genit.
Ρ. 2. cap. I8. Praeterea tam e X Veterum Galenicorum, quam recentiorum HarVejanorum quorum
tamen partes semper sunt potioreS sententia nullibi satis statu minari potest, per Venas a partibus aliis sexcepto, juxta veterqs, hepate, ) aliquid recipi. α benencio venarum ad alias ravehi circulatio entia