장음표시 사용
251쪽
Anth. V. 8. Versus IIIpponactei Iambici. BoncIarius, BrouousIiis, ichertius In Poet. lat. Rotiq. p. 426. Tecens erae carmen demonstrant. a. eon Misei peractial uno die conriνlia peraeto Oudend. WeIcheri. uno die conνirioque peractis Goldast . eonMiolis ter actis B. . eantharuri cantharus est Bacchi proprium poculum. Er Ist imGlahen ein Wahrer Bacchusschlauch. cantharis Berastela. micheriari. 2'iberiuml secunda longa.
Anui. II. 79. ex Su tonii Nerone 59. I. magna natum B. magni edd. quaedam.
Anth. II. 8o. ex Suet. Nerone 39. Alludit opigramma ad eladem Ignomi uiosam, quam legiones Romanae decimo imperii Neronis anno in Armonia Per Vologaesum, Parthorum regem, acceperant. Beriistetit. P. M.
Anth. II. 8 i. ex Suet. Nerone 59. Epῖgramma sactum est, cum domum Auream, immensas magnil iid In Is aediscium, construebat Nero.
Anth. II. 09. ex LamprIdii Antonino Diadumeno cap. 7. T. I. p. - Carmen ex pentamotris constat. Iri Mersus a Graeco nescio quo compositi, a maIO Poeta in Latinum tranalati sunt, addit Lampridius. 5. experri t. o. Commodus expers est iuris. 4. deumJ i. e. deorum nomen clariua esse humano.
252쪽
Anth. V. I . ex Lampridii Alexandro Severo e. 58. T. I. p. 955. Vulgaribus rhythmIs ad formam Phalaeciorum lactis hos versus adnum Ut Santenius ad Terentianum p. 185. Notandum enim, Iongitudinem syllabao ea in Midea et aa in putas propter olgarem rhythmum non respIcἰ. - EpigrammatIs his verbis rationem reddit Lampridius: Et quoniam de lepusculis facta est mentio, quod ille iamrem cottidia Aiaberet, iocua poeticus emersit, idcirco quod multi septem diebus pia D. ma eaεei dicunt, eos, qui te rem comederint. a. quem Θrum I quod Syrum detulit propago mas. quem de Soeria Glutie propago Misas. Ichrum quod Syra detulit propago obrecht. 4. de quoJ mss. ideoque eL princeps. ex quo vulgo. Luma est in verbis: ex leporo oritur Iepor. 797. ih. II. Io . Respondet Alexander Severus carmIes praecedenti H eodem versuum genere. 6. pulcheri pulcris in. Palatis. Pularia ne inrideaa Γνora mentis Salma
Anth. II. x M. ex CapItot Ini M Imini c. 9. T. II. p. 27. Mimus quidam in theatro praesente illo dicitur Mersus graecoa dixisse, quorum haec erat Ialina sententia ete. - Salmasius primum Versum trochaIeum, ceteros iambicos esse putat. Ego nullum ita iis metrum inesso iudico, nee Capitolinus Id consilium habuit. Quam hoc epigramma delendum erat. I. et qui J en qui B. Si versus sunt trochaici, fortasse aio Iegendi erunt: Et qui ab uno non potest occidi, a milia occiditur. Elephas grandia est: occissitur; et Do foriis est: occiditur; tigris fortis est: occiditur. Singulos si non times, care multos.
Opilium Maerum occiderunt eum puero suo Diadumeno, scilicet Ani nino cognomine, de quo dictum est, quod in somnis An minua fuisset. Unda etiam Mersus extant huiusmodi eis. Et isti Dorsus ex gmeco translati sunt in latinum. Nam graeea sunt diser Adimi. ridentu autem miM ab aliquo Poeta Musiari tramiati esse.
253쪽
5. indri infe ms. Palat. ante ma. R. Im. 6. Plus J Antoninus nomἰnabatur Marcus An ominus Pius Verus. DIadumeniis M. Pius Antoninus dicebatur, sed Miouinus Venus non erat.
Anth. II. III. ex Capitolini opilio MacrIno e. ri. T. I. p ' 65. In eum epigramma aliatum graeci cuiusdam poetae Dictetur extare, quod latine hae sententia continetur. - vos Mersus nescio quia da Mettinis iuxta eos, qui graeci erant propositi, in foro posuis: quibus ereptis Macrinus his Mersibus p. 459.2 respondisse fertur etc. NisDersi a Macri a Iong peioribua, quam ilii latim sunt, respondisse sacreviris, faed non minus est risui hiabitua, quam poeta illa, qui Ggraeco latine coactus eat acria eo. . ix. inpius et felixi iacim illum aenatus Pium ae Feli cam nuncupasset, Felicia nomen recepit, Hi habere notati. Capitolinus. In- Pius ergo valet non Pius. hie Obrectit. '5. dieique Miderique: imp J mss. Prob. Salmasio. diei atqua Mideri: Cui imperium infelix vii Igo.
Auth. II. Ita. ex CapItolini opilio MacrIno e. ix. I. lettilissenIJ mss. retiaIlasent vulgo. a. Latinust prima longa.gabalu AJ i. e. homo eri ce dignus. . magno mihi h. imperat OrI. Casaub. mango B. recto: alioqui enim oratio Corrupta est.
Edidi ex Vop Isci Divo Aureliano c. 6. Τ. II. p. 428. inihil ad
cognoscendam vulgaris rhythmi indolem deost cantati uncillae, in imperat rem Aurelianum factae, quam forma trochaica ex sententia propemodum eonstitui Muratorii Dissori. 4o. p. 673. D. Salite uius ad Terentianum p. 134. Versus trochaici tetrametri CataI., iii quibus numerus quidem somvatur, sed naturalis mensurae syllabarum non habetur ratio. I. mille milleJ Santentiis.
Mati milie millis mille mille milla de linoimos. Unus homo miale mille mille mille decollari s. Mille milia milio Oiseat, qui mille mille occidit. Tantum Ani halet nemo, quantum fudit sanguinis. vuIgΟ. Millis mille milia de uarimus, unus homo milia decollarima, milia Mi- , qui mille oecidi . Tantum Misi h et nemo, qu nium sussit eanguima.
254쪽
mss. prob. MIm Io, aestatiunculam hane in m tr halam redactam esse ab editoribus inprobavit. In v. 5. dicit, pronuntiandum esse Minνiseae, qui mitia occidit et in aequenti carmine Nil Sarmatas, milia
803. ' a Ex Vopue, Divo Aurel. c. 7. T. II. p. 428.
a. Mille Franeori edidi ex receivione Salitenti ad Terent. P. 185. Mille Francos, mille Samotas semel Occidi armilla mille milia milia mille Persas quiaerimus. vulgo. Mialis Sarmatas, mille Francos semel et semel occidimus. MIA Pera quaeri a. maa. Prob. Salmasio.
Anth. II. I- - I S. ex SpiirtIani PescennIo Myo c. 8. T. I. P664. Sunt oraeula quaedam, partim Delphica, partim vaticiuia.
Anth. Π. IM. Ios, ex Lampridii Alexandro Severo e. i4. T. I. p. 899.
Anth. II. ios. ex Spartiani Pescenn Io pGgro c. ia. T. I. P. 679. r. Egyptiacit prima brevi: similiter premium pro praemio in epItaph Io Maximi Olibii: ne premium tanti d perent Ialicia. Cons. Schnei der. Lat. Elem. T. I. P. I. p. 55ω Supra epigr. 525. qaesumu . I. Thebaidos sociusJ Thebais pars Aegypt I. provinciae Romanae, erat, idque iam inde a temporibus Augusti, ut adnotavit Casau bonus. I. genteal ultima brevi, euius generis vitIa multa In vulgaribus poelia invoniuntur, cum accentu potius quam quantitate pedes metiantur. Hunc rex, hunc gens omnis amant. Ovilend. Cf. n. ad IV. IO, I 6. 5. forma Mimust sacra Dimus Pithoeus. 6. metia&J totum versum Ex ms. Palat. dedI. Metialius pro motat Ium graecorum imitatione dic; tur, deinde metallus pro lapido est, iit in Anth. II. II 6, 29. Sic Salmasius. Me eonaonrirent forma metalla tibi vuIgo. ut condentirent furpa me alia tibi Casauboli. Oudend.
Anth. II. II 3. ex Trebellii XXX Tyrannἰs, AureoIo c. Io. T. IL p. 279. Extat etiam epigramma graecum in hane formiam. Dona etc. Hos ego veraus a quodam grammatico trans a ros ita posui, ut silens aers Grem, non quo melius non potuerint transferri, sed ut fdeliras h atorica serνaretur. Epigramma graecum legitur tu Grutem p. 165. a.
255쪽
Ex orollit Inscripti. T. I. p. - i. n. 855. Cons. Atti doli' Acc demia Romana Archeologica T. I. p. 6i6. Roma 18a I. . sereni cri l. B. aereno. 4. aeti sei i. e. si Niebuhr. 6. Hadriani - pia seeuIM pia Hadriani se se valent seculum HadrIani Antonini Pii. Hadriani trisyllabum est, ut ep. 467. Marciani. ωertit i. D. reverti. 8. caute/J ipsa saxa laetantur rediisso deos ac renovari prisca tem pora. - cantua orelli. 9. δαcra - aimal Hoc ad Memnonem reserendum est. Nieb. MamertinoJ Pctiron Ius Mamertinias, ad quem Frontonis epistola extat, cuius silio D. Narei filia nupsit. Nieb. I. Inachias - harenari l. e. Aegyptum. Sic exemplum Bailii. INPACILLAS Gavius, unde Niebuhrius inpiari a coniecerat, antequam Bassii apographum cognosceret. I a. te Iil in atrio Talmensis templi lapis fruetus Iacet.
Anth. II. I i5. In Vaticana Collectione A. Maii p. 54o. a. TheodosiusJ sie lapis. Theudosius vulgo. Tyr nni J Maximi, qui a Symmacho quoque lyranni nomIne signi' scatur Epist. U. 31. Sic in calendario vetustissimo Iesitur ad menso Octobrem Isim mictio Uranni. Add. T. I l. p. 728.
Ex Add. T. II. p. 718. In Vaticana collectione InscrIpit. P. 528. I. Theodosiil sic Iapia. Theudosii B. Add. T. II. p. 719.
256쪽
s. monebad Gruter. moneret vulgo. 15. placido ν exerunt aequora II uetuJ Grutor. Maius. pMei νeela est Me Iocius Euro vulgo. Pithoe. Orellitis. Η e supplementum abhorret ab adiectivo placido, quod animadvertens Et dichius altera Interpolatione locum corrupit rapido νecta est Melaeius Euro. In Spee. Suspicionum P. 219.14. Tiberi J Grut. Maius. popula vulgo. orelli. 15. TaporoJ Griit. Maius. taetro vulgo. FulvIua Ursinus. Toti a Almeloveon. Tauro Ferretitis. Spat ex intelligit Nepotianum, Consta tini sororis filium, Constantii ChIori ex filia Eutropia nepotem, quem Tyrannum sub Constantio fuisse notum est. Αlil, inter quos orellius, Magnentium accipiunt, innitentes in Ammiano Marc. XVI. Io et XVII. 4. 17. spreti J legendum videtur spretum Int. donum. Valesius ad Am- an. XVII. 4. Iacunam indicat non fastu uret. . aed etc. -- fastu spreto Koyster. 19. rufisJ Grui. solidis H. rupes B. idque probo, quia ανυIsa substantivum desIderat, ad quod reseratur. Aliter enim oratio vitiosa est.2o. emicuid int. tantae molis opus. a . urbi que loeari malo suppletum. que enim in urbique intellis Inon potest. - ubigua ΚeyHor.
Anth. II. III. Vaticana colleci. A. Maii p. 356. a. ex inetiri obeliscus dicit, se imperatoribus prioribus, erIgero v lentibus, restit Isso, postea vero palmam victorIae MisImo tyranno Inte secto tulisse, non. amplius trἰginta diebus erectum Proclo praesecto UrbI. Hic obeliacus sub Theodosio Magno a. u. Ii Q. erectus est teste Maseeeuino in Chronico ap. Simondum opp. T. II. p. 35 a. - Extinetia errannis est pro extincto branno i. e. Maximo, qui a Theodosio Magno et Valentiniano a. u. II 4 I. Interfectus est. Valentinianus autem In ii aerIptione Gruteri p. CCLXXXV. 8. ob eamdem rem extinctor tyrannorum dicitur. Haec arcessivi ex adnotatione Val. Frankii in Inseripit. Rich- teri p. 97. a. 1832. Berotini editis. portarri praestare Fabri Ius. I. Theodosiri sic Iapis. TMudosia vulgo. Necesse non est, ut corrigas lapidem, etsi nomen sic pronuntiari debet, ut vulgo acribitur.
257쪽
4. ego domitusqueJ BondeImonstra Mictua Meod. . mituaqua Dotua. ego duobusque Gyllius ex epigramin. graeco in Anth. Patit. Iae. T. II. p. abs. Mictus duobusque Iacobs. in Anth. Graec. T. XI. p. 255. Val. Frank. Bondet montii lectionem maiorem fidem habere iudicat, eum tunc temporis inscriptio, quae mmc Prope extincta est, facito legeretur. νietus egoJ int. aum ut Virg. Aen. III. 45. Nam Pobdoma ego.
Quare nec Burmanni emendationo victus eo, nec Gruteri rursus sum Pro super 3 opus est.
5. superas elatuaJ Vulgatam Ieci. confirmat Bondet montius et Vin Frank. Similiter in epigr. 465. V. 18. quod non crederet ulius, tantae molis optia au Per a cori ε urgere in auras. - sublime elatua Gyllius. Iacobs. Ios. Hammer. εublimes latus Argolius. ΚManesio tua in Vet. Geograph. Istri Adcolariim T. II. p. 4. a. Gruteri lectionem expressit rursus tum elatus. - Schradems transposuit versus: Omnia Theudosio redunt εobolique Perennitrer denis etc. iudice sub Proeso averas Hatua ad auras. Di ilis etc.
Ex Add. B. T. I. p. 75o. De MarcIano ἱmperatore Graeco T. Selilosser. Univ. Uebera. d. a. V. T. III. P. III. p. 249. I. toriamqueJ torva der Psuehi der Saule, ut ap. VitruvIum III. 5,
α et 3. Schn. CL Frank. a. ter eiuri Sponius. fer νoote omisso eius Ios. Hammeri Rich-teriis magia etiam Iacunosam ins riptionem exhibete hanc atatuam Marciani νoνil quod Tatianua .
Dexter et B. frater eius Britannus quIdam In MIse. oba. Vol. III. T. H. p. ao5. invito metro. Val. Frank. In opere Inscripti. Richteri pag. 1 2 sq. corrigit ter Teius νονἰt quod Tatianus opus, ita ut Teius sit bisyllabum, ut in versu primo Marciani trIsyllabum . Ac krtasso Tatianus hic non ex Teo oriundus erat, sed Teius Tatiamus intelligi potest, ut apud Gruterum P. Teius Asesepius et P. Teius Rufsius. Ac probabile est, Tatianum esse illum, qui a. u. Ia 9. a. Ch. 466. cum Leone primo, Marciani auccessore, Consul suit.
258쪽
Anth. II. 13 I. Wemsd. Poet. T. Π. p. 287 et 258. Argumentum Idem narrat Augustinus De Civ. Dei II. 25. , argumentum simile in bello Cinnano LivIus Epit. 79. - De mala besti ciMilis ms. Vosa. Lucano tribuit Maliger, Wemadorsus vero grammatico antiquo. a. signa gerenal ms. Voss. Dudend. Add. T. IL p. 723., quia odiosissimum Romanis, quod Parthorum et Orientalium populorum signa Miderentur in e tria inter δigna Romana. - bella gerens Vulsintela ferens II. bella ferena WAes. ad Lucret. III. 847.
maculatus eaede n. vulgo. 54. morerisJ memor eris ms. VOSS. 56. MictumJ Mictam ms. Voss.condidit una manusJ i. e. eadem manus victorem victumqu
consecit. - Seneca ep. 85. Aiaxandrum intemperantia bibendi et ilia Nereutaneuo ac fatalis scyphus condidit. - conseit B. Weraad.
Anth. II. I32. Item de eodem ms. Scal. A superiori non distinguit
259쪽
Anili. II. 153. Senarius variis legatIonibus lanctua est, et auetusitIgnitate comitis Privatarum a Tite dorico rega Gothorum. Senarii V.
Αvitum Viennensem P. 52.4. ψox Iegum J Iuretus, quia id Proprium de quaestore, cuius munus SenarIus tenuIt. regum Vulgo. b. foederis oratori l. e. legatus. o. stratai fracta H. 5. seean. J Pithoeus. sequenS Vulgo. quod in Add. T. II. p. 724 petens, proficiscens explicatur, ut apud Virg. Italiam fato aequimur.
Anth. II. 14o. In eodem, quo haec dIstIcha leguntur; monii mento haec inscriptio extat, quam ap. orellium quoquo T. I. n. II 5 i. invenimus. Aniciae Faltoniae Probae, Amnios, Pineios, Aniciosque dec ranti, consulia uxori, condulia Ilicia, consulum matri, Anicius Probi-ntis V. C., consul Ordinarius, et Anicius Probus V. C., quaestor candi rus, flii dei ineti maternia meritis dedica perunti Oudendorpius utrumque distichon esse finem epigrammatum diversorum, quae dirupto Iapido perierunt, censet. Primum distichon ad filium Aniciao Faltonias
I. consimilaoJ i. e. ego haud dissimilIs fratribus mois, quἱ trabeia tonsularibus omati sunt, tertium munus, quod reliquum erat, accepi. v. deerand derant in lapide. v. Oudend. DescrIpti Iegat. Papenbr. p. M. Bisyllabum enim pronuntiandum dederant Gruter. inprob. A. Maio in Colle ei. Vatic. P. 29245. persoIMoJ persoDie Gruta4. dederati i. e. quae mater sanxerat viva.
Anth. II. a 38. EpἰtaphInm ElpIdis, uxorIs Booth II. esse eredide runt PIthoeus, FabrIeius in Bibl. lat. T. Π I. p. a 3. atque Tore emugga in Inseripit. Sicilia o p. 25 o. In ms. Perotti inscribitur epitaphium uxoris Boetii Simmachi V. C. F. Oum vero constet, uxorem Boethio philosopho supervixisso, Helpidem alteriua Boetiiii coniugem esse iudieat
Anth. II. I 39. De Sexto Petronio Probo, viro ditIssimo et omnIum potentissimo, qui sub Gratiano imperatore princeps erat imperii, vido Schlosser. Univ. Uebera. d. ali. W. T. III. P. S. P. I 57. r. sublimeaJ sublimia Ferret. Mus. Lapid. P. III. areeaJ areus Barth.
260쪽
5. eonavitibu/J eonsulibus proayis, aoeeris, ae et eonsule maior, quod geminos consul reddidit ipse auo. Barthius. 5. tolaJ toto d. ab orbe Ferret. 6. in orbri ubique Ferret.
Anth. II. 154. Atataplius rex Barcinone inarcellona) occisus est a. C. 416 vel 4i7. or tua VII. 45. Schlosser. Univ. . Vobers. d. ali. Wele T. III. P. S. P. 189. 193. 197. I99. Cons. Maiansius in epist. ad Bur- mannum T. II. p. V. sqq. et LII., qui epigramma fictum esse demonstrat. 5. inkidiosaJ insidiosa Neliis. 6. quori ma. Cyriaci. quem vulgo.
Anth. II. i55. ChorIambici dimetri hypercatal. Pithoeus Henrico aemudo, non tertio inscribit, Durmannus vero Lotharici imperatori, qui n. C. 855. diem obiit. Versus in Iaudem Caesaris ms. I Olli I. Virgiatius in Iaudem Caesaris ms. Hein ii. . Leoniri l. e. Brunonis, anto Spirensis, qui postea Romanus episcopus et anno V pontificatus ohierat. Pithoeus.
Antii. II. i 4r. L. Aradius Valerius Proculus sub Constantio proconsul Africae a. C. 54o., eodemquo anno consul eum Acindyno suit. I. Mice qui saeraJ I. e. iudex sacrarum coplitionum.
Anth. II. 142. collegium PistorumJ Ferret. Mus. Lapid. p. 274. Grui. P. 561. coIIegium suariorum vulgo, ut in epigrammate superiori.
Anth. II. Ibo. I. Mota-bis deni-Orbiri l. e. vota vIcennalia: Faventinus sacra lauro bolii, quae post vigesimum quemque annum repeti solebant, susciPit. Vid. Salmasius ad Lampridii Iloliog. c. 7. T. I. p. 8o4. Orbia Pro uno Ponitur, ut adnotat Schraderus Epist. erit. p. LXXVII. aurcipiti anno C. 576., ut ex inscriptione apparni, quam ex Gru tero P. aT, 4. dedi, quamque uno loco correxit B. T. I. p. 5a.