장음표시 사용
501쪽
inleoris, staminibus lotissior ibiin a basi ad medium alatis, brevioribus edentuli κ, alliculis ellipti eis planis in mentosis, foliis laticeolatis, inferioribus in petiolum attenuati κ. S. in locis apri eis, Eiecis, sterilibus, lle Lasto ostlich v. Trient in derdit ille des Fersina. Haches, Face hini.) Apr. Mai. Aldissum plupeatum L. spee. p. 909. Lunaria cane Acens Will d. en. 2. p. 675. Flores navi. p. 68., in diaetnosi Drabae Traulis te ineri loco: foliis . posti eo ei liatis utrilique, legatur: soliis . . postice ciliatis pilis simplieibus, silieulis lanceolatis utrinque. p. 70. nr. 13. Deleatur nomen Draba stylaris, nam Atylus noulongior est, quam in D. incana et ponatur: D. Thomasii Κoch. p. 71. Genera Armoraciae et Κernerae a gener Coclit paria , quo eum genus Rhizobotryae Taugeli. quoque conjungo, nune non amplius separo. Deleantur itaque genera Armorueiae Kerneraeque, pro quibuου ponatur:
tunda vel olliptica, valvulis maximo convexis turgida τε I globosa. Stylus iii dissopi monto perfit telis. Filamenta edentula. Cotyled. accumbe ut es, quandoque obliquae. Silicula nunc paulum a latere uti ne paulum a dorso comprefiga) Flore S omnium albi.
Seet. I. Silietiis ni valvulae dor o nervo longitudinali naatis nitriusve pro- minuto infitructae. Sem. subtiliter tuberculato- scabra. Filauienta non Inlraeta.
I. C. officinalis. 2. C. pyreriaica. a. C. dant ea 4. C. an glica, ut p. II.
Seel. II. Silient armii valvulae hasl nervo praeditae. Sem. laevia. Filamenta longiora medio rectangule sineta. Kernera Medieus.
S. C. SAXATIL 2 Lamarch. onc. 2. p. 161.) foliis radientibus in petiolum attonitatis oblongis obtus in intrg rrimis delitieulas suo pilis ad pressis sub scabris, caulinis linen ri- oblongis in togerrimis, racemis ebracteatis, flamentis mustioribus medio rectangule fractis. v . In saxo gis et rupextribu A stipitii A; eum fluviis iuplanitie η alpes comitantes dest ridens. Jlin. - Aug. Myagrum saxatile L. sp. 894. Jae q. a. t. 128. Hyrnera Aaxatilis Rch h. iii Noe si . haud b. 2. 1112. Koch. D. n. 4. 567., syn. ed. l. p. 67. Κ.mFagro deη Medicus in U8ter. n. annal. 2. 42. Alygauni ulpinum Scop. c. 2. 9. A. myagro des All. ped. 1. 211. A. rupestre Will d. en. h. berol. 6. 2. 615. Cum e lina Saxatiliη Pers. syn. 2. 191. Iar. β. auriculata. sol. caulinis bagi auriculatis: C. auriculata Laem. enc. 2. 165. Myagrum alpinum Lap. abr. 362. M. auriculatum DC. s. D. suppl. 197. Kernera auriculata Rchb. l. c. Varietates α. et '. in una eadem quo radiee vidi. Duilipeo
502쪽
Seel. II SHIevlaraim valvulae dorso nervo destitutae. Sem. lnitio apientis nilnutis ulmis obsita. deinde subtiliter tuberculat - acabra. Filamenta non fraeta. Raeemi brae eat . Rhia obotryn Tauach.
tenuatia ob lotigis obiugi κ iiit cerrini in v i ii trinq- lini- bidentatis pilis adpressis sit b se abris, racemis bractentis, illamentistion infracti a. u. in locis lapidosis, . Alpe di va seeonda in Primi ero v. Alpe Camertoi in Fus 8a im sudi. Tyriit, Facellini. Jul. Alig. Rhi obotrya alpina Tausch. regens b. bot. Et L. N. . I. p. 33. Cl. FacchiniuM nomine Cochleariast brevi caulis plantam appellavit, euin caulis soliosus adsit, non solum racemuS radici insidens.
datia vel ovato- oblongi κ cretiatis, caulinis inferioribus pectinato. pinnatisdis, sup Erioribua ovato. Iane notat in erenato-sem rati κ. supremis linearibus subiit te errirnis. d. . . d ripas et sepea humidas, sui ello icht an den mei, ten Drteii h lota ver vii deri. Juli. Jul. C. rusticana Lam. n. D. 2. 471. Armoracia ruAticana
Fl. der Wet t. 2. 426. Koch. I . n. 4. 267., syn. ed. 1. p. 66. Sch h. t. 181. Rapti aliis magna Moerich. meth. 267. in p. 111. deleatur Silene livida et ipsius loco ponatur:
V. livida, petata .subtus livido' viridia, est enim ex observationibus Cl. Faechinii morae S. nutanti η varietas. p. 114. ante Nilenoni sedi idem ingeratur: S. ΑΝ ἐLLATA Thore es gai d une est loris du dep. des Landes
p. 173. se . specimen ab ipfio auctore.) catile stiperne Gehotomo corymboso - paniculato pectunculis calycibuεque olabris, soribus alaribuη torminalibus lue, calyce clavato- tubuloso 10 striato, frueti sero ovato - clavato inter stria A a venio, dentibua ovatis acutis, petialis bi dis eo ronatis, foliis lineari-Ianeeolatis, inferioribus obovato- lanceolatia Oho vatisve. S. Inter se
Ietes, Enter steFermar k, u. neue Auffchiit tun et hei Tri est.)un. Jul. S. rubella M uls. in Rost m. arcti. vol. 3. 362. Petala parva, purpurea. Carpophoraim capsula ovata quinquies sexiesve brevius. Similia S. lini col a e , sed glabritie, pedunculis multo longioribus, petati A purpureis, calyce tuter striaη haud venu-Ioso aliisque notis, in diagno si eontentis, dissert. A. Silene rubella, qua eum conjungunt Loig. et DC., multum dissert, etiam dissimilis e fit. p. 119. post Saginam subulatam add.: S. C. ,ARRA Κoeli. foliis lineari- fili formibus mucronulatis, noribus pentam eris, pedunculis ante anthesin nutantibus, fructiferis erectis, petatis calyce duplo longioribus, caulibus prostratia repentibus. d. In pascuis alpium, im sit di. Tyrol indem Thale etw. Terragnolo u. Cois antri OAtl. V. R Foredo,
Faechini. Iul. Aug. Spergula glabra Will d. spe c. 2. 82I. S. saginoidos All. ped. t. M. f. l.
503쪽
t. 260. Semina cincta, corona e piliu paleaeeis composita, caetera ut 1. F. LANCEOLAT Reichen b. l. c.) Alsine lanceo Iata Koch syn. ed. 2. P. I 22. u. I. p. 110. In diagno si Lini perennia deleantur verba seca pauladimidio breviori hua et loco se capsula sub globosa ponatur: cap Sula ovato sub globolla calyce duplo longior'. - Phialae ad unguem in utroilue later 8 sarpe denticulo minuto auriculata gunt. Articulus pedunculi sub ealyce latitudino sua subduplo longior. p. 140. in diagno si Lini alpini deleantur vorba seeapsula dimidio brevioribus et loco is capsula ovata ponatur cap gula ovali triente calyee longiore . - P tala ad unguem vix erenula parva instructa. Articulus pedunculi sub calyce latitudine sua quadruplo Iongior. Flores in odori. p. 142. Malvae rotundi foliae anteponatur nomen Malva vulgaris Fries, quia nomen M. rotundisollae jam nimis ambiguum factum est.
p. Ial. Post genus Ilibisci inseratur :ABUTIL0Ν Tourn ε f. 25. Ggrin. fruet. 2. p. 251. Cal. simplex, monopthyllus, 1 fidus. Styli plurimi, inferne eonnati.
Lapsulae plures, in orbem Ositae, pleio spermae.1. A. AT IcEΝNAE Ggrin. l. e. t. 135. foliis subrotura do-e oris datis acuminatis crenatis tomentoais, pedunculis petiolo broiavioribus, ea paulis subisuiu decim truncatis biros tribu η hirsutis. S. In loci ου hunii diu Insula egliae, Nosi. Jul. Aug. Sida Abutilon L. Ap. 2. 963. p. 146. deleat. Var. Hyperici perforati et ante Η. humi. fusum in aeratur: .HYPERICEM NERONENSE Sehrank. eatile erecto vel adscendente ancipiti, fol. lineari . oblongis pellu ei do- punctatis, sorbbus panieulatis, panicula ovata, ε alis lanceolatis acutis integerrimis Ovarium aequantibus, staminibus 59-69. 2ι. In
locis apricis, stetis, atrien, sudi. Tyrol, Cant. Maadi. Iul. Aug. p. 150. Post Genus Vitis adde: AMPEL0PSIS Miehaux n. bor. am. I. 159.) Cal. subinteger.
Pet. 5, ab apice versus basin se edentia, apiee non Cohaerentia. Stam. 5. Styl. 1. Stigma capitatum. Ovarium 4 ovu- latum.
I. A. HEDERA CEA Nie haux I. e. foliis ternatis quinatisve glabris , foliolis petiolutatis ovatia oblongi suse acuminalia m Cronato - serratia. Inter virgulta, alidi. Tyrol verwil derim te Vitia vini fera, aber seliner, Facchini. Iul. Aug. Hederas uinquefolia L. sp. 292. Vitis hederaeea Willd. ap. 2. IIM. Flores viride .
504쪽
p. 160. Deleatur Dietamnus obtusi florus' et subjungatur Dictamno Fraxinellae varietas: Qβ. obitis Forus, foliola soliorum quadruplo mino ., flores quoque minores, petula lato - elliptica: D. obtusini, rus Κoch syn. ed. I. p. 146. ed. 2. p. I60. Collatis pluribus speciminibus, variae formae edoctua sum, D. obtusinorum varietatem esse D. Fraxi uellae.
p. 164. post Rhosim Cotinum inseratur: . 2. R. TOX CODENDRUM L. ap. 381. foliis ternatis, foliolis
angulato- deviatis. ij. In locis saxosia prope Iungbunhiau in Bohemia spontanea saetae, Se kera. p. 167. post Genistam tinctoriam inseratur: G. ELATIOR Κoch. truncis erectis superne ramosis, ramis teretibus aequaliter εἰ riatis superne sub angulatis inermibus glabris apicem versus pubescentibus, fol. lanceolatis ellipticisus margine pubescentibus, stipulis au bulatis minimis, floribus racemosis, corollis leguminibusque olabris, earina longitudine voxilli. h. In pratis a iecis Littoralis. Iun. Iul. G. virgathWill d. herlin. baum E. ed. 2. p. 159., non G. virgata DC. prodr. 2. p. 149., quae eandem plantam refert ac spartium virgatum Ait . et Cytisus tener Jaeq.; G. sibi rica Reichenb. n. exe. p. 519. p. 167. Locis natalibus Genistae ovatae add.: um Roveredo in Unterat Form. et deleatur Littera II. ad marginem. p. 169. post Cytisum alpinum ingeratur:
C. RAMENTA CEU Sieb r. regenab. bot. Eig. 5. p. 242. ra-eemis ovatis erectis, pedi cellis ealycibuηque pubescentibus, ealyce tubuloso - eampanulato, labio superiore ad basin usque bipartito, laciniis ovatis obtusis, eorolla glabra carina Pubescente, foliolis ob ovatis leguminibusque glabris. h. In Vl-vuicis Littoralis, Emis hen 1 uino u. Non falcone. Mai. Cytisus Uel deni Visiani regensb. bot. Et g. 13. p. 12. - Stipulaain pulvino folii persistentes et cum pulvino eo lorem atrosus eum induentes, gemmamque obtegentea, beatus Sieberus ramenta voeavit, inde nomen Cytisi ramentae ei, satis incongruum, quod tamen immutare nolui, derivavit. Pedicelli in medio omnino
bractea instructi sunt et quidem haud parva, sed caduca. p. 171. In description varietatis ciliatae Cytisi hirsuti locorΗue pertinet specimen C. ciliati, legat.: Huc pertinet speciis men C. falcati. p. 172. Post Cytisum radiatum inseratur: C. HOLO PETALLA Fleis elim ann.) adpresse pilogus, capitulis terminalibus pedunculatis sub 4 noris, bracteolis lineari-subulatis, vexillo rotundatv-Obtuso carinaque denae aericeis, alis carinam aequantibus, foliis omoaitis breviter petiolatis ternatis
foliolis linearibus. ij. In locis montosis et subalpinis, Thaunim Innerkrain.) Mai. Jun. Genista holope tala Reicheub. st
Porro definiatur Cytisua radiatus: adpresae pilosus, ea-
505쪽
pitulis terminalibus peduneulatis sub 4 floris, bratteolis ovatis, vexillo pro de emarstinato subpiloso, earina dense serieea, halis earinci levioribu ου, foliis oppositis breviter petiolatis ternatis, foliolis linearibus. p. 175. In descriptione varietatis it polyphyllae Anthyllidis
Vulnerariae loco: eum apice vexilli ganguineo, legatur:
p. 183. post Melilotum p aer vino ram inseratur: . . M. CRAclLIA De Cand. n. frane. Ruppl. p. 565. racemis Iaxiη, podicellis ealyco dimidio brevioribua, ali η earina lue vexillum aequantibus, lassuminibus stlobosis acuminals - rostratia foveolato-ruossis, stipulia e basi latiore subulatis, foliolis anticedenticulatis oblongo - obo vatis. S. In locia cultis lusulae San- .aego 18triae, Tomina sint. Mai. Jun. Florea navi. p. 186. Trifolio pannonico addat.: Florea albi. p. Is M. Loeo Sectio IV. Florea lex. Seci. IV. Esicas TREM.
p. 198. post L O t u m angu fit illaim tim inserat. r
7. L. EDELIA L. ap. 1090.) caulibus diffusia vel ad seendentibus hirsutis pilis patentibus, foribus solitariis seminisve, pedunculis solio duplo longioribus, centibus caincia lanceolatis hirsutis tubo triplo longioribus, Ieguminibus oblongis turgidia arcuatis calyco duplo triplove longioribus. S. In locis ineuitis
Insulae Sangogo Istriae, Tommasini. Mai. Jun. Krockeria oligoeeratos Moene h. meth. 143. , p. 200. Phaea oroboides 1 e C., Astragalus oroboides Hornem .,
sub Phaea astragalina commemorata, ent vera civis norae no- istrae; det octa fuit a el. Doctore S auter in monte Rothkoget Styriae. Floret Jul. Aug. Notas, quibua a Phaca astragalina νdiffert, i. e. propo Sui. p. 221. post Lathyrum Ochrum iugeratur: L. AERICLLAT Ν Bertoloni rar. ital. pl. dee. 2. ed. I. p. 38. pedunculis s-3 foris, petiolis lato-olatis, inferioribus deeurrentibus iuue eo latin acuminatis aphyllis, superioribus folii feris, foliis 1 - 2 jugis, Iesuminibus oblongo . linearibus marstine or perlare obtuse bicarinatis, geminibus subco inpresaia saepe utrinquo truncati a laevibus. S. In cultis Insularum Istriatarum, t Inse I Unio, Tommagini.) Mai. Iun. L. purpureus I ea soni. coroll. p. 81. t. st. L. spuriua Uil Id. en. h. berol. p. 760. Ve-' Nillum purpureum, alae caerulescentes, carinR albida. p. 223. n. 15. Lathyrus sepium Seopolii. Hanc quidem plantam eum Lathyro Hallers tetuli Isaumgartenti unam eandemque
spe etem e S ge, Bxintimaveram, nune autem plane dubius Rum,
nam Lathyrus Hallorate luit hue usque prope ooritiam, ubi Scopolius Lathyrum suum sepium detexit, nondum repertus eat, et praterea alia exstat planta, Luttiyro pratensi similior, quam nuper ex Helvetia et e Carniolia accepi, in qua, ut
mihi nunc videtur, L. sepium Scopolii reperiri possit. Differt Diuiti so by Cooste
506쪽
haee a L. pratensi glabritie et floribus majoribus, sed, tanquam
species, mihi nondum elara est; legumina etiam et semina, in hoc genere maximi momenti, nondum vidi. p. 224. ante Lathyrum liet erophyllum inseratur: . L. PI, TYPHYLI ΟΝ Rrt Eius prodrom. n. seand. ed. 2. n. 882. podunculis multi floris solio longioribus, foliis undugis, leguminibun obicing - linearibus, a minibus tib solo te tuberculatis, hiloclim dium semen cinyente, ccule loto-alato, alis petiolorum fere ejusdem latitudin s. χι. In dum tis loeis sui vaticis, s Eerstre ut i in nitrdi. u. initi torti Gebiet.) Jul. Aug. Vexillum latero intoriore ro Aoum. alae antich violacea . Dissert a L. lati solio praeter a mina obsolete tuberculata, hilo, noribus dimidio mi noribus, stylo dimidio breviore et tenuiore; a L. het pro phyllo,
litti,, folii a semper uniiugis, et a L. sylvestri petiolis lato alatis, corollis laetius purpureis et stipulis minoribus. p. 224. In descriptione varietatum β et D Orobi verni Ioeo: foliis, togatur: soliolis. p. 225. Synonymia Orobi albi addat.: O. montanus Hoppe et
tornηeh. de cad. p. 23l. Fragaria vesca, F. elatior, et F. collitia sequenti modo definiantur. I. F. VENCA, caluce fructus parentissimo vel resexo, itamin bur vix ovariorum capitulum aequantibus, pilis petiolorum et caulia tior ironi alit Wr patentibus, pectunculorum lateralium
omni timve erectis a repsisve.
2. F. Ε . ATIOR, calyce fructus patentissimo vel reflexo, staminibus planta fructifera ει ovariorum capitulum aequantibus, plantae sterilis ovariorum capitulo Plo lonuioribus, pilis petiolorum caulis omniumque pecunculorum horizontaliter patentibus.
a. F. COLLINA, calvee fructui a resso, staminibus plantae sterilis ovariorum capitulo duplo lonflaribus, pilia petiolorum , et caulis horizontaliter patentibus, pedunculorum lateralium
omnium τε erectis adpressinue.
Post Fragariam collinam inseratur:
luce fruetui a resso staminibus ovariorum capitulum aequan- 'tibus, pilis petiolorum et caulis horia ontuliter patentibu R, pedunculorum lateralium omnium vn erectis adpressis τε, foliolis
longe petiolutatis, petioluto intermedii quartam longitudinis partem folioli aequante. R . In collibus lapidosis, hei Eunetingen im Hreis gau in der Gegend von Miththeim, in pro Der Meng u. mit Leiner an dern Art der Gattuna gemischi, von II. kraft, Giirtiter in Miththeim, entdeckt, Dee. Lang. Mai. Jun. F. Majausea Seringe in D C. prodr. 2. p. 570. p. 238. in diagnosi Potentillae argenteae deleantur verba ,, dentibus patentibus acutis A et ingerantur verba: pedunculiade noratis atrietis. Porro deleatur Ustrietas β. forma, quae ad sequentem speetem peltinet.
507쪽
p. 238. deleantur in diagnosi Potentillae collinae verba
serraturis porrectis A et inserantur verba: pedunculis donoratis τε flexi κ. Synonymis addo: P. sordida Fries nOV. mant. . teri. p. 43. P. Litidackeri Tau Seli pl. seleel. hohem. p. 245. Loeo Agrimoniae odoratae Ait Lew. d. 1. v. 2. p. 130. ponatur: Λ. od drata Milter dict. n. a. Synonymia addatur: Agrimonia procera Waliroth Lilina ea 14. p. 573. p. 248. In diagno si Rosae alpinae loco: apicibus liberis, legatur: auriculi a liberis. p. 248. post Rogam alpinam inseratur: R. Luci DA Εhrhart Bel tr. 4. p. 11. aculeis truncorum hornotinorum rectis consertis inae lualibus, majoribus subulatis, minoribus se taceia Eglandulosiu, ad foliorum haη in stipularibus rectis in planta adulta saepe descientibuη, foliolis a. terias no-nisve oblongo . lanceolatis simpliciter Rerratis supra glaberr mis Iticidia, stipulis subconformitiua εubaequilatis planis auri- eulis ovatis apicibus conniventibus, laciniis calycis corollam aequantibus in tocris vel parce appendiculatia, acumine apice lanceolato, pedunculis fructiferis erectis, fruetibua depresso plobosis praecocibus, calyce ueciduo. 3j. Ad littora maris prope
Rosio est et ad ripas der Elbo) prope uam burg. Fructu η primo rubri, denique atro- fusci. Sonder. Rosa ballica Roth en. 2. P. 464. p. 206. Pyrus nivalis Jaeq., tanquam varietas, cultura Rueta, sub Pyro amygdali formi memoranda eat. p. 262. post Sorbum hybridam inseratur ut civis noras
S. SCANIMCA Fries, cum diagno si et synonymis p. 262. propositis. Detecta enim fuit in Borussia a 1 om. Doet. Κlin η-
p. 2si 8. Oenothera biennis et Oe. muricata definiantur: 1: OK. BIENNis, fol. donticulatia Eubrepundia pubescentibus, . radicalibus primi anni ellipticia vel elliptico-Obovatis obtusis eum apiculo in psttiolum decurrentibua, caulinis inferioribus ellipticis vel lato - lanceolatis , caule pube ου cente pilisque longioribus tuberculo insidentibus adspergo. - Foliae radi alia basidentata, ut in sequente. 'Petala ad 10 lineas longa; variat
R. parvisora, petatis dimidio minoribus sed ad hane Oe. pari
2. ΟΕ. NURICATA, fol. denticulatis subrepandis pubescentibus, radicalibus primi anni elonstato lanceolatis aeraminatis in petiolum decurrentibus, caulinia lane olatis, caule pubescente opilisque longioribus tuberculo insidentibus adsperso. p. 278. Cl. Waliroth primus observavit, testas geminum Montiae rivularis G mel. et Montiae minoris G mel. evidenter diversaa ι esse, 'ua nota plantas istas tanquam Epecies nune sine omni dubio distinguere possumus. Verum Montiam fontanam mino-
508쪽
rem synopsis meae cl. Auctor ad varietatem aliquam Montiao rivularis refert, quam nunquam vidi et quae mihi plane ignota est. Mea Montia minor sest illa vulgaria planta, quam cl. Wall-rotii. novo nomine Montiae arvensia donavit. Ponatur nunc: I. M. Ni ΝοR Gmel. bad. 1. p. 30l. sominibu a tuberculato se abris fere opacis. S. In agris humidis et locis arenosi κhyeme inundatis. Mai- Aug. N. fontana Lirin. n. Rue e. Recun d. synonyma. St. h. 11. M. arvonsis Waliroth in Linnata v. Id. p. 547. M. fontanti β. erecta Pers. gyn. I. p. 11 I. M. aquaticaminor Michel. gen. p. 18. t. 13. f. 2. Caules rigidiusculi, ad- Reendentes. Flores albi ut sequentis. 2. . M. R FUI, ARIN Gmel. bad. 1. p. 302. geminibus subtilis- Rime granulato - punctatis nitidis. χι. In fontibua ot rivulis aqua limpida repletis, zerstre ut durch d. Nebi et, doch nielit liberali.) Floret a vere in autumnum. M. fontana major Eochuyn. ed. 1. p. 253. M. fontana r penu vers. Ayn. 1. p. III. N. aquatica major Mie hel. gen. p. 18. t. 13. f. I. p. 299. Saxifragae umbrosae in ditione nora nostrae nune iterum repertae, addat. Loci fi specialis certus:
In sylvis umbrosis Mora viae, li inter Goldens te in im Ge-aenko u. bei Os lowa im Mittet e birge, Reisseck. Juli. pag. 303. inter Saxifragam plani sol iam et S. sedo idem ingeratur: S. FAccul NII Κoeh. caudiculis dens e foliatis, follis imbri-
eatis linearibus lanceolatiave rotundato . Obtusis mulicis hasin Versus angustioribus, omnibus integris, emortuis 3 - 1 nerviis denique albidis, caule plurifolio I - a foro, petalis ob ovato- euneatis oblongi ave basin versur attenuatis integris e marginatisve uni nerviis latitudino calycis lacinias aequantibus longitudine paulo superantibus. 2ι. In summi A alpium jugis, s sit doati Tyrol, Seis erat pe, Plati Loget der spis eralpe gegenii her, Ro-aengarten u. Alpe Contria in Fassa; ferner gesammeit v. Prio-ster Paterno aut Montalon in Valsugana, Faechini.) Jul. Aug. Color no a varia hilis, a colore atropurpureo in pallide fla
Saxifragae plani foliae diagnosi addatur: caule plurifolio I-5 foro, petatis obovatis basi rotundatis quam calycia laciniae cupio lonolaribus latioribusque triplinerviis; si e addatur Diagnosi Saxifragae Segulerit foliis rassicalibus caespitose
Gystrestatis , emortuis fugcis G -τ nerviis, eatile nuco velutii solio sub uni noro, petalis oblongo - linearibus obtusis longitudine et latitudine lacinias ealycis aequantibus obsoleto tripli- nerviis. p. 312. addatur:
Trinia Κitai belli nune in ditione norae nostrae detecta Et: 2. T. ΚITAI BELII M. Biel, orsi. n. taurico-eaucasica a. p. 246. glabra, invo 'ucellis 4-5 phyllis, fructuum jugis obtusis. S. In iocis graminosis siccis, E ischen Gilding u. Muten itκ im sit di. Mithren, Reisseck. Iun. Pim' nella glauca WΚ. pl. rar. hung. I. p. 73. t. 72. Seseli pumi Ium L. sp. 378. Specimen in loco
509쪽
designato lectum nondum vidi, tamen plantam hie recepi; vix
enim alia cum specie generis confundi poterit. . p. 315. post Carum divari ea tum inseratur: 4. C. v KRT CILLATUM lcoeli. umb. 122. soliis pinnatis, foliolis multiti ilia, laciniis fili formibus vorticillatis, radice fasciculata, fbris carinosis elanssato - clavatis. u. In pratis siccis, sed fertilibus, sum Holusberg, Regier ungsb EirkAachen, Thieme pliarmacopola. Iul. Aug. Sison vorticillatum Lin n. sp. 363. Sium verticillatum Lam. dict. I. p. 407. p. 316. Deleatur varietas Pimpinellae Raxifragae ε. nigra et inseratur:
natis, foliolis ovatia obtusia lohati η dentatis lue opaci η, 'caule tereti tenuiter atriato Ruperne lubnudo ramia pectunculisque dense pubescentibus, atylis sub anthesi ovario brevioribus, fructibus ovat in glabris. v . In collibus Alecta et loci η ineuitis,
saxifraga var. ε. nigra Eo II Syn. ed. 2. p. 3I6. I C. prodr. var. 4. p. 120. - Dissert a Pimpinella Maxifraga pra ter indumstntum peduneulorum caulibus robustioribuη, radice deni lue multo crassiore et hujua proprietate, ut contactu aeris at limos phaeis ri ei, si perscissa fuerit, intra breve temporis spatium colorem caeruleum induat, quod praecipue in atratis exterioribus conis spicitur. Diagnosi Pimpinellae saxifragae addat .: caule glabro vel pubescente, pedunculis glabris. p. 338. Heracleum Panaees iterum nomine II. aspori appellandum est. Monente enim cl. Friegio, novit . it. suec. mant. 3. p. 21. .) Heracleum Panacea Linu. , hueuηque in Horto upsa-Ιipuxi vigens, liemi carpia verrue Oxo - scabra gerit; liinc multum dissert ab italicis sp peiebus; quae Omne A fructua glabroa neque
p. 359. post Asperulam longis oram in a pratur: A. ε ΝΕΝ ΕΝ u isiani regenηb. bot. Et g. V. 12. ergan Eupgxbl. p. i. hirta plabrave, fol. linearibus mucrona tu quaternis inta aequalibus. eaulibua adgeen delitibuκ. corum bulla lal eralibus subsessilibus breviterve pedunculatis terminaliboque, bracteis lanee olato is Eubulat in mucronatis, corolla hirta Ecabrave, tubo limbum multum superante, fructibus hirtis vel glabris obsoleia teque tuberculatis. 2ι. Iu locis lapidosis asperis Insulao Lo- sino 1atriae, Tominaηini. Sept. Flores purpurascentes. Occurrit
a. hirta, tota planta cum fioribus hirta. p. semiglabra, planta a basi ad medium hirta, superne glabra,
γ. olabra, tota plauta glabra, storeη tantum se abri. p. 372. Valerianella de utata Pol eli, sortasse aptiua I . Morisonii nuncupanda egi ob nominis , , dentati ambiguitatem.
510쪽
p. 380. post Seabiosam si leni foliam addatur: S. v κsTiΝA Facchini in liti. foliis fascisulorum sterilium
spathulato - cunei rmibus inclivisis inteoerrimis, caulinia pinnati- partitis, lacinita omnibus linearibus integerrimis, fruetu8 sulcato, sulcia excurrentibus, corona calycis exterioris indivisa erenata, setis corona quadruplo longioribus. u. In locis sylvaticis Tyrolis australis, Thal Vestino u. in den Horgenu. Giudicarie, Bondon u. Brixen, Faechini.) Iul. Aug. Florea caerulei, setae, Saepeque etiam eorona ealycis, atro pur