장음표시 사용
11쪽
esse necessario debeat concedere. Sed etiamsi ad tactum non si lamen apud graecos scriptores ah errore eo facilius dierat avem, quos solent illi praepositionem in altero Daembro omittere ). Rariores enim sunt loci, qualis Hesiodi versus supra prolatus: ἔν τ απυρν et κω καὶ 'EN et Θεύ λευγαλε OlσIV. Praepositionem enim Iteram . . cum Non nudis codicibus mitti, quod hic et Chae fero, non sinunt ea quae disputavi ad Apo lon Rhod. I, v. 20. Ejusdem etiam carminis IIesiode duobuς aliis locis, quibus restituta librorum lectione rei in thesi producitur, id in quarto
Perqli suas impune sinet Dictbmna sagittas Adfirmes, crines Perque Minerva SUO S.Id. II, 1. 7. Ipse riterque greges interque armenta Cupido
Natris et indomitas dicitur inter aquas. elo ut in hoc persistam, III. 1, 4. Et vaga nunc certa discurrunt undique pompa Perque vias urbis munera Pe 9ue domos. In quibus opis non timeo ne Schae sexus sententiae suae muni in pnium invoniri posso puto t. nam etiamsi hic praepositi quam supplendam esse Censet, 4 capso os posita nillil tamen magis particula ad eam pertinet, Sed, ad Substantiva re foronda tra-j0cta aest; id quod magis etiam perspicuum est X hic locis, quibus mox praepositioni , mox substantivo adhaer tes Tibull. IV, 6 8. Per OUE tuos oculos De Genium JUE Ocro.
' Coari rarium fecerunt Anacr. XIV, 22 d. Metilli. ρη τε καὶ κατ-γ90vs Ni Carad. ii 1iae. v. 893. cc s. T 'ἀPπἐζcρις τε κces ἐν νεuδεσσι πρσουσα, hi non pol rat τε non Su IOCO Ollo Art. Sed B Prius Sub Stantivum omissa est praepositio cujus Ellipsis exempla dedi ad e Selici. Ehiaut v 673 Transiit et hic gus ad Latinos, v. Benti ad Hor. d. III, 25, 3. Q loco Brunkius particulae collocation ita offensus ost, ut transpositis vocibus Fin σποδιζῆτ 'n'PRe Stum inferret, Cujus quum do inde eum poeniterset, ad Soph. ed. COI. V. 371 emen dandum esse judicavit ἐκ τετρης τε και π. . Sod aut fronda os vocalis ante si Correptio, qua offensu Certe non videtur Spitetn do vors dochm. p. 392. aut si aliud pro σπυοι si VO-ς butiun QPOnenum est, particulae tamen locus nullo modo mutari debet.
12쪽
his locis trajectam esse particulam. quia pluribus vocabutas unani notionem mclentibus perind sit. Cui id adhaero at ) magis etiam elucet ex eiusmodi locis, ut substantivo tiam adiectivum additur, ut Plat Crat p. 40 B. ἐν τοσαυτ p Ο Υρν
nam substantiva γρυπν ira et λυπρ esse, quae ex logica atrone proprὶ Jungenda
hanc igitur particula collocntion om ita in moram ab Lisse demu ut VJ 'racior sinu putantur loci. quihus non praepos moni sublectR ix ' factum esse credatur, hiatu quoqcies oneris aliquot exempla asiexm 'p'
Aristoph. Acharn. v. 622. ἡ ἐρώνων τε καὶ χρεωis Ex correctione ei sigri con
την os γενόμενον Luci an Vot. c. 45. - τῶν Θησαυρῶν τε καὶ ra δημάτων. Id. Icaromenipp. c. 6. τους περὶ του περατος τε και ἀπεi μου λογους Chrysipp. ap. Athen. IV, p. 137. F. ἐν Λυκειν τε Παὶ 'Aκαδχὶμ ire Thucyd. II, 1. ἐς o' aio τε Dionys de comp. c. 26. ἐν ταῖα χερύ τε Saepius ita collocant Latini, ut Cicero, quum dicat eique his de Off. I, 34. ut eaque e Geli Nocti. Att. XIII, 19, 14 eique ea Corn. Ne p. XXIV, 2. deque hi de nat. D. I, 1, 2. cf. Goeren Z ad Cic. de Fin. II, 18 et de Leg g. III, 20. tamen ab Aristoteleque do Fin V, 4. ad plurimosque de Off. I, 26. a meque p. I, 6 Iu reque de Fin I 1. de totaViae re Ep. ad Att. VII, 14 et similia saepe scripsit. Sic Ovid. Pont. I, 3, 35. 11, 13. Per Seque Corn. ep. XXII, 4 in Hisρ iamiamque XXIII, 3. in Italiam Via XXIV, 1. In foroque et c. f. Munker ad Argum. Ovid. Metam. ih. II.
Sed transeamus ad alterum genus, quum particula post pronomina Collocata est aut relativa aut demonstrativa. quibuscum conlungemus articulum Hujus qu0que generis quae cichae ferus attulit exempla prima examin mus Itaque apud Demosthenem orationes Olynth L p. 10. ed. Reish. orati. gr. d. Behker T. V. p. l. leguntur haec: rictimasset o 'Oλυν Θ ror), i et 'AμφIπολ et τῶν ἐπ si ' σε τους Γλοαδόντας αυτs Ni πολ et rca Πυδνα ico τους ποδε aμίνους, ubi Schae ferus, is pro ατ genuinum sit quod in nonnullis libris legitur αττ sed id genuinum esse non potest . tum iremio in L explicandam particulae collocationem it V ellips Histatuendam Censet, it constructio ita sit Expedienda: T AM g retro Ra τῶ επOly οε κα ἀί δνα itis cet. Quod ut fieri posse non negem, nam saepe factum esse mox videbimus, non cogitaverunt duuin vir doctissimi Sensum minime eundem Esse . sive hanc ellipsin admittamus sive particulam trajectam judicemus Sa enim illud ponimus. sensus hic erit: Sciunt brathi et ea, quae erga Amyhtρ0litanos . et ea quae erga Pydnaeos Ommi Sit, si hoc verba ita e 1 tenda erunt 6 Clunt ea, suas et erga Amphryolatano et erga Pydnaeo commi Sit Vides illud dici non posso. nisi cum diversum est genus inJuriarum, qua ambabus Bntibus intulit Philippus. hoc recis dici, si eadem injuria et hos et illos Ilecit; et cum hoc ipsum dicere voluerat Demosthenes, manifestum est particulam trajectam esse et proprie dicondum fuisso 'A cpi πολ et των τε - κα Πυδνα ico et c. Cum eodem loco Schae ferus confert Xenoph. Memorab. IV, 2, 40. πλουστατα δὲ cirσαφεστατα Eηγεiτ ὁ τε ἐν os re εν ἐδενα δε i licit ἐπrτηδευε ιν ρcάτιστα i Vor, ubi FΙe in dorsius κα α ἐπετηδευε i scribondum ess censuit. Schae ferus ipsum illud quod ex conjectura illo intrudere voluit per eandem illa ellipsi omissum esse judicat. novissimus denique jus libri editor Herbstius rotunda miscet quadratis, quippe qui et trajectam ess particulam atque ad id ενar pertinere dicat et Heὲn dorsi I refutandi causa richas forum laudoi Enim ver, hujus loci eadem est 'ait' quae Demosthenici modo laudati non enim hoc dicere voluit Xenophon OCU ιιο ea, quae Citu ne CeSSaria et ea quae factu utὶtia utabat, sed OCuit,
13쪽
Θρ eitu et factu utilissima judia abat; itaque particula hoc quoque loco h, Idom raetum ego nomo negabit Eur Phoen. v. 4. παντα
tibi porspicuum 4 si orationem sic supplendam esse Uo, ἐστι , ' τ' rem
cendi genus imitati sunt Latini. Sic Ennius p. Gellium 'U, ι, Ea libertas est, qui pectus Purum et firmul gestitat.
accuratius rem consideraveris , hic quoque Particulam quodammodo trajoclam inveni Es, quippe quae non ad relati V Um Pertinet, Sed ad demonstrativum omissu na. Ita loco illo Iuliani, de quo modo sermo fuit, ut hoc Xemplo utar, si ad lonicam normam eum exigas, plena Constructi haec est: si V detri/γμάτων πάντρον ἐκεiνων τE, i τό or νίν, α τουτων, re a iδia εδρασε. Hinc lux subnasci vi dolueloco latonis, quo vel ante relati v Um ejecta Si partiCula, Men. p. 99. C. ρ Ρως ci ουν αλο 1μεν εro υς τε μ UV δή λεγομιε X VUJucis δους uia ιιών τε rς, καὶ τους ror 'τrγίους παντας. Eodem modo re Sese habet apud scriptores latinos, qui et ipsi particulam QUE saepe relativi adnectunt. Sic, ut in prosae rationis scrip toribus consistam, nam poetis talia facilius conceduntur, Liv. XXII, 26. O lines eam rogatiotiem, quique Romae quique It Xercitu erant in Ora tumeliam
cIra liatiam CCeye utit. XXV, 22. OS eam citiem quique iisS H quique ibi mansissent hostitim futtiros numero XLII, 14. bello cicniquc Ct quaeque clicta ab reg quaeque HS OH Sa SSerit manaber . Cio Orat. I, 26. Mim vj que Atimo dicunt quique ita facillime atquc OTH Gil SSI me GCere OSSurit tamen, nisi timide ad dicendum accedunt, a ne imAudentes identiar. Velle j. Paterc. II, 113. unctis Xercitibus quique sti Caesare fuerant quique ad eum
Denerant. Et ut in hoc dicendi genere Latini semper relativum bis ponunt, at interdum et Graeci, mimonti Dionys. XXVI, 5. o W εχον instior raro ait Καλυκτrro AIΘρηνών νεφελου δαπεδor, Ρε30 λ ro ν, i et V ἐχον ἀμφω.Consimilis est eorum locorum ratio, qui particulam articulo subnex'm habent, nam in his quoque pro sensus diversitate particulae collocati aut trajectione aut ellipsi explicanda est. Sic Plat Phaed. p. 86 C. ω σπεμ α rei Har Hγιον lari Τ ἐκ oi φ Doryor nar ἐν τοὶς των VsMOU 3 6 9 εργοῖς riassi neque scribenduna est a cii ἐν or T. ., quod miror nuper a tali haumio factum esse, neque particula τί negligontius est collocata, sed revera pertinet ad ci , Cui quod respondeat alterum 2 ex more missum est. Eodem modo EXplicandus est Plat Hipp. maj. p. 283. . OPict τ j re εαυτο χα των νυν νΡMesrras et Ierod. VII, 106. 7 τε ἐκ Θρηῖπιν καὶ του EΛλ1 σπόντου. Sed de loco lat Phaed. p. 94 D. τά τε Μaria Ll V VJ ιν αστὶ χ=ὶν a την ἰατρrurii ambigi posse puto, utrum haec posita, in pro τα τε Πατ τῆν γυμνaστχκ3ὶν αὶ τά πατὰ Tri lar 2Πλην, an pro τὼ Πατατε λ V UIIVαστὶ Πλὶμ cαὶ λὶν ars ruri , ita tamen ut ad posteriorem rationem magis inclinem. Simplicissima hujus rei est ratio illa quum articulus ad simplex nomen Pertinoi, ut Xenoph. Anab II, 2 8. o τε Eλλ 'νες καὶ δμrctio ς. II, 3, 3. τOUς τε ε UO πλοτώτους χων καὶ υεrδεστώτους. socr. de permut p. 30. Or 'Uμετεροι τμόγOVO Ha Act Μεδa ιιιόνror, cuius rei Xempla cumulare non attinet, est enim usitatissima.
14쪽
Subiunoam statim adverbia relativa, quibus et ipsis passim particula adjicitur. Exemplo sit' instar omnium locus Aeschyli Sept. h. 1064. ῶσπερ τε πολ et καὶ odiκaro συνεπαi νε i. in quo adeo perspicua est particulae trajectio, ut mirari non alis possim quomodo ricliae ferus huic quoque ellipsin illam suam adhiberi vehepotuerit, nam etiamsi concedamus plenam orationem esse debere cis σπερ τε πολiς καὶ σπερ drai Haro συνεπar νε et, memini tamen in mentem venare potest Uσπερτε-uar σπερ inter se componi, sed πολ et τε cii λδ inaro jungi quisque teli agri. Possem tanquam geminum conferre locum Thucyd. VII, 18. Παρεοκευ ado ντ δε καὶ et,i ες τήν Ἀττ11 1i ἐσβολὴν o Λακεδαrsιον tor, σπερ τε προεδεδ oriro Uroles καὶ τῶν Συρακooico καὶ optνΘiων ἐναγόντων, nisi eius paullo allam ration om ess fatendum os sol, io enim Ioco τε non ad unum aliquod vocabulum pertinet. sed ad totam sententiam . quae tribus illis vocabulis continetur ut perinde sit, cui oram postponatur quod vernacula lingua ita dixerimus SOMOlii a Cli
un Eorinther. magis huc faceret alius Thucvdidis locus I, 89. εκ si 1 3 6 πού- ia o Haris et v i περὶ πλεiστου ἡγεiσΘε, ως τε τὰ πολλατῶν πολεμr πωλι υ ει Mai aDJIaxia Ουχ ur Gra, nisi hujus loci lectio admodum dubia esset Nam neque haec. quam Goellerus tuetur. vulgata dectio satisfacit, meque conlectura quam
olim oppes obs s. criti p. 227 protulit, ne quae quam nunc idem recepit Stepham emendatio; loque Enim structura mutata in accusativo τώ πολλὰ et dativo ναυμα-xi quorum uterque ad verbum ευμ φεψε pertinet, ferri potest, si Gῖ, quod an pleris quo trant imis libris ante flυμ quo εχ positum invenitur, docere videtur verbum in praecedentibus excidisse , ut locus hoc fel e modo milii restituendus esse videatur:
ororsus ejusdem generis, ad quod Aeschyli locus supra laudatus refersendus videbatur, est alter ejusdem scriptoris locus Sept. h. v. 187. ira et σύ ἔγγες Πλαγὰ ανεῖ inni 1 c τ' Κυπνων πνὶ δαλiων δ rao τό ut πDnt γενετῶν χαλὶ νων, ubi, quo minus Jτ in altero ni embro supplendum putaremus, pro haberet otiam particulae in hoc altero membro collocatio, nisi per se jam satis Perspicitat m es Set rationis nexum hunc esse: GDρὶν γε τε Harer a V ππῖκων τε πνὶ δαλiων Ia στο ueta Plane re minus si locus lat. Hipp. maj. p. 304 B. ii sui μαπέ feto ς ε i, or τε et σθα
ubi πρ ἐν γ sine causa dedit et cherus Id. v. 1124. 776. o φρα τε γῆς ἐπἐβη δεrμιαλέους τε ἐυλους, quo Ioco nihil mutandum est, iam duplex verbi constructio, quae supra an Thu'
cudi de non ferenda videbatur apud Poeta non adeo rara est id quae monui ad Λesch. g. 646. ClaOeph. 215. Sed stiamsi in relativis interdum ad hanc ellipsin Confugiendum osse vidimus, quia relativum his positum, etsi vocabulum est idem, tamen ad diversas ros potestro ferri, adverbiis tamen ubicunque hoc modo postposita est particula, de trajectione necessario cogitandum esse nemo non intelligit. Ita quae leguntur ind. Em. I, 32. εύ τε παΘε et nat κουσα tametsi cum SCbae fer Suppleas ti τε ra Θεris cir εὐάδε οὐ gat, intelligas necesse est non ευ τε - δια ε Sed πGΘer τε rict tilio Ussa componi. Et apud Demosth. περ σUVτὰ . P. 167. d. Reish. V II τ ευπορῆτε ricii ταχεον ταπor xj τε non potest in altero membro luci Suppleri, quod Vult Schae fer Appar T. I, p. 90, sed particula tralecta est. Cui simillimum est Theogni deum v. 264 1088iῶσΘ' ἄμα ' δρευε Μα φιε γοωσα φερεῖ, quocunque modo locus alioquin Obscurissimus explicetur. Eodem modo Aesch. rom. v. 42. Λε τε 64 37λῆς συ ala Ροώ- σους πλεως non dubito quin Schae ferus supplendum censeat cαὶ ε Θράσους πλεως, quamquam certum est r/λλὶς τε Τίαι Θράσους πλεως ungenda esse. Cui loco apprime convenit Plat Phaed. p. 89 D. u του 7 yrissac Θα παντagrassi τε ea Γλ3 23 εὶν ninai yria ar zστον OV KVΘρωπον, ubi non satis scite StaIlba umius Schae ferunt imitatus παντάπασr ante Dyria cogitatione iterandum esse pronuntiat, quid est enim πΩντώπασέ τε - Πα παντώπασr Sed sunt alii loci, quibus minus etiam ellipsis ilIa adhiberi possit, ut in iis quae leguntur Xenoph. Sympos II, 1 ε χεται et αυτ Oi ἐπὶ Μωμον Συμα Rogro ἀν Θμωπος, εχων τε irυλ λτρiδα γα27j Naz ρλλὶ στρiδα των τὰ Θαυs circi δυναμενωμπorεiν poteritne aliquis dicere animo supplendum esse Πα εχων όρχvστρ ida Similia sunt Thucyd. IV, 10. yos δε ccii τα πλεis O G πρὼς ri μῶν οντα, - Θελω bi εγτε μειναὶ α ιι ibo ariΘε αυτ αν Παταπλαγεντες τά πάρχοντα ritui Πρεi σύ coria τ&προδουναr quamquam . l. illud τε alia de causa male se habere videtur non Enim diversa sunt ιεχνα et u i caταπροδουνα sed ad idem redeunt et necessario Sunt ConjuriCta , neque igitur possunt particulis τε - Mai inter se jungi Verum igit in vidisse puto tinflejum ad Eur. ΙΙeracl. 622, qui illud in / mutandum putat, Cujus miror neque a Gollero neque a Poppone rationem habitam esse. Aptius cum illo e nol hontis loco Comparari poterit Aesch. Choeph. v. 128. πο in τε et O T εμι φίλον 'Oρεστ /ν quod nullo pacto aliter explicari potest quam ut positum sit pro sι τεφiλον 'Oρεστην. Ut oro hoc loco et metrum et verborum Ollocati eam particulae trajectionem necessariam reddiderunt, ita magis etiam eadem excusatur instituto verborum ordine Aesch. Eum v. 386.
15쪽
Aliis locis, quos quis forsitan inter exempla ejus. de qua loquimur. trajectionis referre possit. tam male collocata est particula, ait emendationes illa indi
ut ori nihil confici possit; serum ut Ch eighaeus eri emendatio metro adversatur ita libri optimi ad hanc lectionem ducere videntur: μυρμirer h ελἔδμες reor τε πολria με ido νες. Sed in posteriore versus parte particula trajecta videtur, Sisces enim illi dicuntur si do νες κολria τε ciet Πομβρων at hic metrum Postulat, Ut τε post vo Aria pona tur nam de hujus vocabuli quantitate certiores nos facit Aristophanes p. Athon III
ωνομώσΘησαν ὲ PiZor Nunquam hoc modo in pedestri certe Sermon traiisponitur particula, ne dubito quin recte chae fer ad Dionys de com p. p. 1 42 eam post Mosio-Θη Ταν ponendam esse pronuntiaverit. Apud Theogn. v. HOL 46. Elch.) an id τε πρώτy a πυμάτn Θυίτω, trajecta videbatur particula qua ratione fieri vix potust, quamdiu Corrupta erat versus praecedentis Iectio, quam Correxit chao furus ad , odi gno m. p. 73 Probante et Chero. Deinde Aristoph. Lysis tr. v. 1162 mrori ἐν ν τε πολλῶν γίάγαΘcῶν, quod ferri nullo modo potest, te Cti O item COTTUpta est, Correcta a Dan- dorsi Comment in Aristoph. T. VI, p. 237. Denique apud Dionys de com p. c. 24 vera
Non rectius apud Isaeum de Cironis hered P. 95 Orati. gr. d. 0kkor T. II L loi, i tur υro τε του λ=jρου ctyxia VOVGr c ἐγγυτάτω γένους ντες, 3 ιῶς τε υβoi ZoυGrν ubi jam Behkerus vidit του τε Πλής ο scribendum esse. Audacius oro latini poetae particulam V transponunt, nec defuerunt. oui apud hos quoque ad ellipsin confugerent, ut Ges nerus ad Hor. d. II, 19. 28 sed id om Pacis iras mediusque belli haec dicta putat pro ireditis mcis mediuSque belli, eoden nimirum errore irro titus quo Schae ferus, suum non intelligeret, etiamsi poeta ita scripsisset, tamen trajectan fore particulam, quoniam non mecilia et mediu sed Pacis et belli componenda sunt Et revera poetae interdum ita scripserunt, ut idem vocabulum repeterent ut
Tibuli I. 1. 78. Despiciam dites esse iciamque famem. Id. I, 4, 82. II, 5 Deficiunt artes deficiuntque doli.
Pace tua pereantque arcus Pereantque sagittae.
16쪽
tibi iiii eausa offendit Benil'J V δ' iocorum, ii quibus possit Sic Hor Sat. I. i. 42. Si plostra ducenta
ConcurrantqIle foro tria funera, magna sonabit, Cornua quod vincatque tubas.
Gratiae rionis properantque Nymphaei
Femina perfractas conqueriturque fores.
Sanguis, it luc ventis diripiturqlle cinis.
Ovid. iis l. IV, 1, 3. Νunc senior gladioque latus sculo qua sinistram Canitiem galeae subjici OVtic meam. Omnibus his locis particulam vides verbo adhaerere ), quum debeat alti voca hu Io subnexa esse, cujus collocationis ignoratio inutile tur has excitavit apud Vilo, Flacc. II. 431. Tunc tenuis Lemnos transitqti Et sectria tellus. Sed aliis etiam orationis partibus Jubjicitur trajecta particula. ut II 0r Sal. I. I. 17. Di bene fecerunt. inopis mae quod quo pusilli 'Finxerunt animi. Id. Od. III. 1, 12. Moribus hic meliorqlli fama. Tibilli. 10, 51. Rusticus lucoquc voltis, Maloe sobrius ipso, Uxorem Plaustro progeniemque domulli.
ΙIanc animo gaudente viden juvenumque Caterva a Commemorant merito tot mali ferre Senena.
LIuc ades et conium ludis Geniumquc choreas Concelebra Et multo tempora funde mero. aler Flacc. I. 100. Omnis avet, quae jam hellis spectataquc fama Turba ducum. Stat Sylv. I, 1, 31. Terga Pater blando δὶα videt Concordia vuItu. Id. I, 2. 179. Iamque parens Latius, Cujus Praenoscere mentem Fas mihi, Iurpureos habitus juvemquc Curule Indulgebit ebur, et quae prorsus memorabilis est trajectio Stat Sylv. I, 4. 77. Hunc quoque perque novem timuit Pamphylia messes Pannoniusque ferOX.
17쪽
cui imilis est Pers Sat. III. 10. Jam liber o hicolor positis membrana capillis Inque manus chartae nodosaqu venit arundo. Eodem modo ET transpositum est Properi. II. 10, 31. Sed vobis facile est vecta et componere fraudes. et Emor. d. II, 7. 25.
quis udo Deproperare apio coronas Curatve myrto
Cum faber incertus scamnum faceretne Priapum.
Triotis uua adline allata sunt exemplis permulta fuerunt, quibus QUE tertio
o o sti odiisti. siquidona recte intelligitur Poetae verba haec sunt x. os d. τουτ 4r δα, τῆσδέ τε
derlinius, ut reliqua melius explicavit, ita participium κουοῖν putat δια μεσου Po-
situm ess et μαντε et τρῆσδε jungit, quae ferri non possunt. Ilaque ut dicam quod sentio, locus ita scribendus est et interpungendus e τουτ αγροδα xjσδε τε μαντεῖ --υρον συννοων, τὰ τ ἐξ ἐμου παλαiφαΘ a uot oiβος ήνυσέν ποτε.et orationis constructi haec est τουτ ἐγω εδα, συννοῶν τά τε μαντεια si τῆσδεώκουιο, τά τε ἐξ ἐμου παλαi φατα, Ἐμοὶ OrβO ῆνυσίν ποτε, eaque paullo obscu-xior fac a est eo. quod poeta pro relativo posuit participium Arso υων. Sensus igitur, si ad verbum vertas, hic est haec Scio, dum et oracula ea hac audieris i. e. qua s hac audio reput et antiquas illas a me editas OceS, quibuS Dentum declit
Apollo. Itaque participium κουρον subjunctum est alteri participio συννοῶν, ut hujus ipsius tragoediae v. 172, ubi animum advertit Hermannus, Ut Aesch. Prom. 947. Agam. 170 582. , ad quos locos vide sis quae monui Tia ξ μ os παλαε φατα quae sint rect explicavit Doederi inius. Sed labor longius itaque ut ad propositum revertar, articulae E tertio quartove loco positae et supra jam complura exempla alio consilio attuli et hic pauca quaedam, ne nimius sim, adjiciam Aristoph. Eccl. v. 51. καὶ τήν Φιλοδωρητου τε Μαι et Πτώδου. v. v. 259. Μαrνῶ ν ἔργων τ' ἐγχειρητής ibid. v. 782. τέ/E, δε or-niλα φυλά τε Θηρῶν, Κυματά τε σβεσε νήνεμος αIΘρρ'. v. 1415. μετα si γερα-νων ἐκεIΘεν ναχωρG-Λλr M. Anaxandr. p. Athon. VI, p. 227 πο ου ταγήνου 'ευ Θέως φανἱῆεταr Menand ap. Stob Serm. LXII p. 398. D τους αλέμους
τε τουτον ἔγγραφε. ne sith ap. Athen. II, p. 36 Α εἰή τὴν στρrΗ j τε χρη σεμωτάτου. Orph. Argon. v. 460. περ μέγα λαiτμώ τε ποντο V. Nicand Ther. v. 330. ἐκ μὲν in κεφαλῆς τε αὶ φρυος ibid. v. 588. την δὲ μετεEετἐρην Θανατουφυ et τε uat ἀλκήν. Oppian Cyneg. I, 28. βρεΘομεν πυρρο τε με αυλrον agi μἀπηνη Philostr. Imagg. ΙΙ, 10 το μετά του πονους τε κροὶ, ἐν δεiπνφ. Eodem modo Latini suam particulam collocant, cujus rei exempla dederunt Burm ad Ovid. Metam. XIV, 30. Brokhus a TibulL III, 6, 48. Huschk ad Tibuli I, 10, LAddo iis, quae supra jam attuli. Ovid. Trist. IV. 10. 39. Meque patiam de me tuto mala saepe loquuntur, Forsitan objiciunt exsiliumque mihi. Properi. IV. 8, 56.
Parthorum astutae telaque missa fugae. Ita enim emendandum hunc versum censeo, quum vulgo asyndeto non erendo legatur: Prosequar et currus utroque ab littore ovantis, Parthorum astutae tela remissa fugae. Quae quum emendatione egere senserint jam Heinsius, Guyetus. Passeratius, MuOxum tamen conjecturas ut parum probabiles in medium proferre non attinet, Lazb-mdunum sicco pede transiisse miror. mea autem emendatio hoc certior videtur, qu0d
18쪽
IIo et Hamadrua diam spectavit turba sororiam Sileni Cylli se ales et pater ipse Chori. ibid. V. 49. Tu prius et fluctus poteris siccare marino', A dtac te mortali deligere astra Anu. IIor. d. I, 9, 20. Nunc et latentis proditor intimo Gratias puella risus ab angulo, Pignusque dereptum lacerti S
Aut digito male pertina t. Stat Sylv. I, 3, 5. Idae per et Og a hyemes Pliadum Ili nivosum Sidus et Oleniis dignum petiisso sub astris.
damna canam' lacry'nis eri et mea carmina in ipso Ore natant tristesque cadunt in verba liturae.
ibid. v. 104ihi d. v. 126. Tu tamen et mulas etiam tum murmur voces Vagitumque rudem fletusque infantis amabas. Jam tamen et validi gressus mens Uraqtie laJOI Cultibus, et visae uero decreSCET VESte S.
Jamque et belligerum an nemus atraqric Caci Rura Quirinalesque fuga sussensa se agros Coptica tecta subit.
19쪽
Dignus et Aemonium Pyladen praecedere fama Cecropiamque fidem. Iuvenal. VII, 5. Quamquam et Cappadoces faciant equalesque Iu1yni.
Seneca Med. v. 32. miscetque et obscoena aves Moestique cor bubonis.
Donec et hasta volans immani lucti ne transtris Insonuit, monuitque ratem Tayere Obvia Oeca
Id. VIII, 278. Primus et ecce iero quatioque hanc lampada vestro Conjugio. Sit Ital. II, 16. Hinc et speluncam turtivaque Loedera amantum
verum et patriae . dum vita manebit De esse nefas animumque nefas Scelerare silendo. Auson Mosell. v. 354.
Namque et Pronaeae Nemesaeque adjuta meatu. Consulto omis locos duos; quorum lectio non satis certa est ne cupidius exempla congessisse videar alterum Horatii Od. I, 28, 30. Negligis immeritis nocituram Postmodo te natis fraudem committerer tors et Debita jura vicesque superbae Te maneant ipsum.
ubi vulgata lectio forsan quam plurimi etiam Vanderburgii codd. tuentur, non
una de causa revocanda videtur; alterum Lucani III, 280. Hinc et Sithoniae gentes auroque ligatas Substringens Arimaspe Om s. Essedoniae o libris restituendum esse vidit iam Heinsius, quod nunc a Cortio quoque et artuni- Lagana prohatum videmus. Sed non opus est ad elusmodi locos Confugere , quum certissimorum satis magna exstet Copia. Qua quod ne pedestris quidem orationis scriptores ab hac loqvsudi ratione abstinuerunt. Nam ut saepissime que - et componunt vid. Drah ad Liv. X, 30. Cori ad Sallust Iug. 6. Passori .
ad ac Germ. 46. . ita interdum etiam particulam que alteri subjiciunt Sic
Cie Academ I, 10. Obicis autem et SerNata PraetemΠiSSaque media utabat. ibid. I, 12 et breviter an minimeque ObSCurs CXPOSita St, inqu- , a te, Varro, et eleris Academiae ratio et StoiCorum. Brut 88. memor et quae essent dicta contra quaelus PS aiziSSet. EPP- dm XI, 13. quam aratis sinii ot ab zercitu reliquisque rebuS. Li V. IV, 2 id et Singulis universisquo semper honori fuisse. Id. V 46. ut et juSS POPuli Camillus dictator e t temAt diceretur, militesque haberent dictatorem. XXXI, 29. qui quum me rit vestro Ohis infestus SSet, et nihil a vobi ult a quam Pacem et tit, fidemquo hodie pacis actas desiderat XXIX, 12, quo SemPTOyrius se re ceperat, misso Laetori legat Cum Paris ορiarum et quindeCim navibus in Aetoliam et ad visenda re PaCHmque, Si POSSgi, tu baridam ubi vid. Drahcnb. Tac Agric. c. . ademset per inquiSitione et loquendi audieruli ilio
Has sufficiant. Sed ut ad aliam rom transeam , conveniunt in hoc etiam Latini cum Graecis, quod ut hi υτε - τε et τε - ουτε componunt, ita et illi nequeque sibi invicem subjiciunt. Nam et meque Vel apud prosaicos adeo est usu tritum, ut exemplis asserendis supersedere possim. Vid. Si tanti est, Cori ad Sallust Cat. 32, 1. Jug. 1, 5. Froisch. ad Quintil. X, 1, 2. Graecorum usum exemplis illustrarunt Elmsi ad Soph. Oed Col. p. 131. Staith ad lat. Philph. p. 50. et Apolog Socr. p. 26 C. Latina Xempla haec sunto. Ovid. Metam. XII, 122. Sic fatus Cygnumque petit Ile fraxinus Trat. et inverso ordine Propert V, 8, 43. Sed neque suppletis constabat flamma lucernis Recidit inque suos mensa Susina ede S. Ovid. Metam II, 11. Qua neque dant flammas lonique topor Crsemantur. Ab hoc onere probe distinguenda est alia alio, cujus apud Graecos haud facito Oxemplum inveniri posse puto, apud Latinos Oetas TStant Plurima, ut que, particula nequo subjecta, negativam ejus im Continuet et fere pro neqiae posita sesso videatur. Improbarunt hunc usum Bentlejus ad Hor Epod. XVI, 6. Burmann ad
Ovid. Hero id II, 9 et Ruhnk ad Vellej. II, 45, qui omnibus ejusmodi locis iescribendum judicant Sed et illis ipsis Horatii et vidi locis, quorum alter est:
Aemula nec virtus Capua Θ ne Spartacus acer,
Novisque Ebus infidolis Allobrox, Nec fera caerulea domuit Germania Pub , Parentibusque abominatus Hannibal. alter vidit: Sed neque consului, nec te mea regia tanget, Fessaque Bistonia membra lavabis aqua.
20쪽
Γihi onnitos in Ita 1ectione consentiunt, ' aliis multis poetarum locis Sic Tibull. IV, 4, 87.
Nec Canis anguinea redimitus terga Catorva, Cui irps sunt linguae tergeminumque Caput, Scullaque virgineam canibus SUCC in Cta figuram,
tib malo Ieynius Scylla vide diti M. V. 1, 143.
de qua regna vago Tomyris finivit Araxe, Ιm ni vel saevis celebrans Convivia mensis Ultina vicinus Plioebo tenet arva Padaeus, utraque ΙΙebrus Tanai sciri Getas rigat atque Mosynos. Lucan Pharsal. IId EIlle nec liorrificam sancto dimovit ab orct Caesariem, iuro qu admisit a vilia vultu. ater. Flacc. II, 80. 11ec te Furiis et crimine matrum Terra I at meritaque piget meminis S prioris
Stat manus, legis Ono quam ne fera pectore virgo Dispulerit. nec fiextra Jovis, Terror Ilic PaVOrque. Auson. IoseIL . pr. Sed neque tot species obliquatosque mea lusociaeque Per adversum succedunt agmina flamen, Nominaqlle et cunctos numerosae stirpis alumnos Eder fias.
Claudian in Consul. Prob. et lyh. v. 147. His ego nec Decios pulchros fortas ve Metellos Praetulerim, non qui Poenum domuere ferocem Scipiadas, Gallisque genus fatale Camillos Uuo doco non erat cur alii Trori ric praeferrent ΠΟΠ Nam ut Pud Graecos saepe OUτε-o si hi respondent, Alex. p. Athen. II, p. 13 3. σου δ' ἐγω λαλr0τερανοκύπα ποτ ἱδ OV Ur κερκωπλ/V, γυναLo Riτταν, Ου α ὶδ ἐν υτε τρυγόν χυ
ΙΙaec hi Bellonae mota est agitata, Nec CremElammrem. Non amens verbera torta linet.
Nec mea Phaeacas aequant pomaria vivas, λὶ operosa rigat Marcius antra liquor.
Sod ut ad locum illum Claudiani revertar quomodo ibi que praecedent non ita
usurpatum est ut Pro Mequc Positum Videatur si a Lucano aene non in I, 478. Vt triri, ut Agmine non uno densisque incedere castris
Festa Coronato non pendent limine serta
Infulaqlli in geminos discurrit candida postis. ubi frustra in fialave reponi voluit Clercq Id. II, 40. Gaudet habere vias quod non erat hoste Vacantis Hesperiae finis, si duos Viae irrumpat in Ero S.
Hunc non ruricolae Pane nemorumque potentes Sylvani Nymphaeque tenent. Valer Flacc. II, 642. Non tamen haec adeo semota neque ardua tellus Longa Cylle jam populis Di pervia iacis Eoact. Ubi non adeo sudassent interpretes si hujus rusum memores duissent Stat rix lv..11. 6 8. Non tibi foemineum vultu decus Ora Ille supra Mollis hono S.
Male igitur apud eundem Sylv. ΙΙ, 2, 151. Non tibi sepositas infelix strangula arca Divitias, 'vidi Via animum dispendia torquent. novissimus editor res densis avidive dedit. Rutil. Itiner L 25 l. Non illic gustu laticos vitiantur amaro, Lympha ylle fumifico sulfi e tincta calet tibi non defuerunt qui tym have corrigerent. Seneca Med. v. 411.
Non rapidus amnis, non procellosum mare Pontusque Coro saevus aut vis ignium
Id. Thyest. V. 774. Non rectus exit seque in xctit sum lavans Agam. v. 598. Non maria asperis Insana Coris,