Joh. Isacij Pontani Discussionum historicarum libri duo. Quibus præcipuè quatenus & quodnam mare liberum vel non liberum clausumque accipiendum dispicitur expenditurque. Accedit, præter alia, Casparis Varrerii Lusitani De Ophyra regione & ad eam navi

발행: 1637년

분량: 502페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

3 'Dis iussIONUM Garumnam erat dux tractus Ebrui ni &Aremorici. Per Ebruicanos intelligendi Auleret. In Notitia Imperii pro Ebruicani perperim est Nervicam, quod monuit Sca-bu Audi Totum hunc tractum, qua est Oceani R Tacitus. in Viti Agricolae, G ALLI-c UM MA RE appellavit, Gallis asser- tuu defensumq;. Jam quod nostrum praeeip institutum spectat,quaeritur hic quis moloci fuerit , qui in eadem Notitia se es Diom Saxonioi dicitur per Britanni- ει Sel denus eκistimat littusilloc fuisse Biahasthi ad uersiim; Curam interim a CC mitatum flitioris fui sse penes magistrat. G in Brita nnidrum ad ministratione con stillitiim is Comates eos ducesque s des habuisso proprias in Britannia. Qui n& vecta Ammianr Marcellini adferens de NectaridiU irmi Riti sentite maritimi tractinoi prAfectum DComitem tractus maritimi n omitem sitireris Saxonici unum eundemque habitani habendumque. Ac inde Calpite septimo , postquam locum iterum A m mia nil a uda steri ubi Franci & Sa ones Gallic rros tractus terra marique infesta -

xones Bajoeasinos in littore s remoricano apud inegorium Turonensem , lib. s. cap. a. sis ora incolaι νetuctos commemoram emeb ut

42쪽

res obscura non sit quamobrem Saxonici nomen littori adveso inditum. Et deinde continuo; At pero nullibi legitur Saxones tunc tempo

ris, littora Britannica ue infeὰse siue ad pellere solitos, aut Bri tannicum quid, praeter mare, infestasse. Hoc Selde ne clarissime,qud dlegi nulli bi existimas , rationem hic fuge re te puto. Nam sane Ammianus, quem ad testimonium jam iterum iterumque ad invocasti, nonne diserte, ubi de Nectaridio

loquitur, hoc a firmat lib. 2 historiae suae, ubi nuncium ait, indicasse, Britannias barbarica eons iratione ad ultimam vexat, inopiam. Necta ridiumque comitem maritimi

trafius occisum 9 Euchobaudem du.cem ho-nilibus insidiis circumventum ' Quaenam C tenim haec herbarica conspiratio . nisi Sa-XOnum, quod ex verbis ejusdem Ammiani , quae sequuntur, satis intelligi potest pUbi Attocoli 3c Scotti nominantur, qui bustum agere ac conspirace hoc tempore soliti Saxones. Iterum, sed libro antecC- dente Ammianus: Vallias Rhetiasque mulAlemani populabantur: Sarmata Panno. mas ct a uadi : Fisti, Saxones ct Scotti ct

Uttacotti Tritannos arumnis vexavere Contι-

nuis. Ecce continuis addit, ut idem, quod de YMetitaridio acTuchobaude Iam memora

vi , sed Ammiano libro insequenti reci- ιλ.s 3 latur,

43쪽

cottis socia, capiendum. Et iterum Amia . mianus: Dux incliti nominis Theodosius, ab

Augum, quam veteres appellavere Londinium, Irofectus, cum milite industria compa. rato 'lerti . versis turbatisque Britannorum fortunis, opem maximam tulit fortuna ubi- ue ad instidiandum praveniens loca. Barbaris inquit,id est,Saxonibus;quos ibidem paulo ante dixerat, prae ceteris hostibin timeri utro tinos. Et denique de Valentiniano a-3φ. ' geni inquit, Inter hac trimen caute jam con-- νersos ad metuendam rabiem Saxones semper qualibet inexplorato ruentes, delatosque tunc ad maritimos traἱtus, quorum istoliis bene redieranι onuni, malefido quidem sed utili commento peremit,praeda raptoribus vis Llis ex-σulsa. Itidemque Britannos, caterτώ supe fuserum hostium conferentes,θη meliorum adinsumpiἁ in libertatemσqui etiam restituit pla- . eidam, nullo pena medare permisio grassatorum adsua. Invalerunt igitur atque infestarunte a m eo tempore insulam ejusque littus Sy ones. adeo ut ambigi non abs re hinc possit, an comes maritimi tractus,ut nominare jam diximus Ammianum, ulterius Me tra insulam sit accipiendus maritin isar aus. Sed id taliaque cum rei,de qua a- gitur, caput non specten in medium relin-

44쪽

CAPUT VII. Nectaridus maritimi tractus, non Samniti littoris, comes ictus. claudiani ver- sui aliter, quam emsitiit Selinus, acce, pii expositique. βritannia alui ab orbe nostro Orbis. si Claudiano deinde dc numismatis,quae

adferuntur ab eodem clarissimo Varo cap. Iib. a. ad demonstrandum, quod olim Derit insulae & oceani individuum imperium, ο mnino fuisse maximum ac conjunctum nemo non concesserit,si de Romanis eorumque potentia accipiatur. quorum sub armis re patrocinio defensa est, tuta que ad verius Saxones praestita , tam insula quam insulani. Quod vero Nectaridium littoris Saxonisi Comitem faciat, authorem, quod sciam,non habet,praeter Ammianum Marincellinum. At ille non Saxιnici sed maritimi tractus Comitem cum dicit . nec de Saxo-

D i sed insulae potiusBritanni et littore ca piendum id jam ante monuimus. Et mOX Claudiaui celeberrimi poetae versibus ad A illabae B ε Flavi- lib. a.

45쪽

24 DISCUSsIONUM Flavium Stiliconem Honorii minoris tu torem , quibus Britannia quasi loquens se ope & opera taliconis munitam ait .

ne littore toto Pro icerem dubiis ventinu Saxona Pentis.

In Eutropi. Et aliiς ejusdem Claudiani, ubi Pietas Dea ' ita Honorium affatur:

auantum te priscipe possim, No loginq- docet,domito quodSaxoneTet sitfitior, aut franio secura Britannia Picto. His, inquam, quod intelligendum V. C L. Seldenus velit, quasi mare tantum illi pacatum reddiderint . ac idem Britanniae tutati sint ac servaverint, ac denique ab usa ejus Saxones abegerint, quasi inquam in terram Saxones exscensionem nunquam fecissent, aut facere essent soliti, id locum haudquaquam habeat,ob ea, quae prOXimo jam Capite a nobis sunt indicata. Ibi enim EX Ammiano, Saxoncs cum Pictis, Scotis re Atacottis, qui intra insulam erant, conspirare solitos, ac invasisse miserumque in modum affixisse saepenumero insulanos , ac illis praecipue fuisse terrori ob repentinos eorum insultus, ex verbis ejusdem authoris

46쪽

HI s TORIC ARUM. LI B. 1. a thoris, quae sunt disertissima, manifestum fecimus. Et statim, quod additur, maris tutamen cum insulae pland fuisIe conjunctum, ex ejusdem Claudiani illo ad Mau-bum Theodorum ostendi, ubi canit poeta, Hi fana tibi, Germanaque Tethys Paruits nostro diductaBritannsa mundo,

Id ex iis, si propius inspiciantur, haudquaquam ostendi aut liquere existimo ; sed Manlium potius diversis pro viniis fuisse praefectum, indicari. Trahunt huc praecedentia illa e

Sic cum clara diu rem documenta dedisses, Non te parte flui, sed in omni corpore sumsit Imperium,cunctaque dedit tellure regendos

Rectores.

Hinc continuti subjicitur:

Hispana tibi, Germanaque Tethys Paruit, oeno sero diductaBritannia mundo. Diversos tuas coluerunt gurgite Voces , LetusArar, Rhodanusscelerct dive Irirm. Et deinde, Un us sit cura viri quodcunque rνbescito casu, quodcuns dies divexior ambit.

47쪽

as Dyse Ussro NUMEece diserte non una orbis plaga ejus cit' cumscriptum imperimra , sea ortum.& Oc- easium , Iberos. Gallos, Britanniamque eum agnovisse, & in eos summum ac supremum fuisse ejus imperium innuit: eique rectores potuisse. Hoc enim est, quod dicitur, cunctaque dedit tetrum regendos

Rectores.

- Tellure autem ait, ne de solo forte marino dominio accipiamus. Et indicant hoc quoque serar & Rhodanus , quae Galliae interioris sunt flumina. Germana vero Tethys de littore Aremorici tramis Saxonico

sicuti Hi anade Galliciae & illo, versus Lusitania, maritimo districtu potest accipi. nec debere ad Rhenum aut aliam Germaniam illa Tethys germana trahi, satis ibidem injicit poeta, cum addit canit

ο quoties doluit Rhenm, qua barbarus ibat, D a te non geminis fruereturjudice ripis.

si tamen verba illa, Hi fana Tethys, de Oceant, Hi panico, qua is proxime Hispani- . am alluit; & illa, Germana Tethys, intelli, gere,

48쪽

His Tooc ARUM UT B. 1. I. gere quispiam mare Germanicum velit, qua id Germaniae est proximum,haud magnopere adversabor: modli Germani hi 'esse Saxones intelligantur, qui eo tempo- . re maris, up est dictum, dominabantur, &ultra Albim in ipsa Chersoneso Cymbrica, ubi eos etiam Ptolomaeus collocat, sedes habuerunt. Unde & idem Claudianus hoc xotum mare, quod nunc Germanicum dicimus , S in quod Rheni se ostia ex adversis Britanniae effundunt, Cimbricum appella- vix, ubi inquit, ' Lib. debes.

Te Cimbrica Tethys Diνfum bifido consumit Rhene meam. In numismatis denique Antonini IN. Maepingitur figura muliebris nunc rupibus

hunc globo in oceano insidens , an eam, quae a Seldeno adfertur, etiam alii interspretationem agnoscant, ignoro, nec Otium est inquirere, alid properanti. Interim deor e alio, boream versus, eum orbem accipiendum quis magno ere refragetur Cum praesertim Britanniam toto orbe divisam, & nostro, ut habet Claudianus, didultam mundo & orbem velut alium autho- res fere omnes intelligant nummi quos

dixi, isti sunt: , CAPUT

49쪽

CAPUT VIII. Britannos non liberasse sie Romanorum imperio, sed a Romanis paulatim desertos, opem Saxonum, Ansorum ac Davommimphrasse: Asiq; una cum insula, quodcunque esset,cessisse dominium. Gau eis dis Monumethensis author sabulosus.

Post haec de maris raritannici dominio sermonem instituit vir idem clarisssiex quo

50쪽

ΗIsTORICARUM. L I n. r Is Romanorum imperium exuissent incolae. Ita enim loquitur, idque his, quae laudat,

Zogimi verbis, Romanum imperium exue- Lib. t, constituta pro arbitratu sivo re publica. I verbaZo2imi decurtata, si, uti haben tur apud authorem, integra apponamus, videre erit aliam rei hujus ac mutationis. facie. Illi enim Zostimus dicto loco: Trans, rhenani barbari cunnia pro libitu invadentes eo tum incolas insula Britanniae, tum quasdam Celticra natiρnes redegerunt, ut ab imperioRomano delicerent, ct Romanorum legibus nouamplius obedientes, arbitratu suo viverent. Ataque Britanni sumpris armis, ct pro salute sua periclitati, cipitates suis a barbaris imminentibus liberarunt, ejecitis Romanis praesidiis, ct propria quadam republica ex arbitratu fusconuituta. Quibus ex Zoetimi verbis intelligitur, Britanniae incolas non sponte sua, sed a barbaris transrhenanis eo adactOS ut ab imperio Romano deficerent ejusque obsequium exuerent. Et quinam hi transrhenani nisi veteres eorum hostes Cimbri Saxonesque; & quorum jam diu insul- , tus ipsi exceperant averteran rque Romani. At mod5 fatiscentibus eorum viribus, 'ac inclinante sub Theodosio juniore dc Honorio & Valentiniano x xi. Augustis universa re Romaua, nec illis sustinendispares

SEARCH

MENU NAVIGATION