Joh. Isacij Pontani Discussionum historicarum libri duo. Quibus præcipuè quatenus & quodnam mare liberum vel non liberum clausumque accipiendum dispicitur expenditurque. Accedit, præter alia, Casparis Varrerii Lusitani De Ophyra regione & ad eam navi

81쪽

Rostram Da

sa DISCUSSIONUM At ea quis non liberalius ab Edgaro Rege memorata concedat,qui sciat quidquid est insularum in boreae oceano, qua Norvagiam spectat, perpetuo Norvagiae Regum fuiste Nec potuisse aut posse ea Edgarotum asseri; cum ne Anglorum quidem imperium, quod memorat, ipsius universum fuerit; sed illud sibi partim Ericus Danorum princeps, partim ejusdem frater Gommo vindicaverint, de quibus memoratum jam ante λ Et habent praetetea domesticae

Danorum memoriae, quae Frothoni eorum

Regi, qui diu post annum Christi nongens

tesimum rebus praefuit utriusque & Daniae & Angliae sceptrum tribuant ' Verum ex titulis Regum si de eorum dominio facienda. conjectura , quid de imperatore Conrado dicemus qui anno Christi Ir 3 s, enarrans imperii sui statum,scribere ad 'ohannem Constantinopolitanum Imperatorem vetitus haud est , sibi non Angliam mod ci& Dan iam , sed Hispaniarum quosve rC-gnum & Franciam dicto audientem haberi. Hujus epistolae exemplar apud OtEonem Frisingensem setvatur ; ubi, praeter cetera, haec legas: Adhac Francia, Irispania, Anglia, Dania ceteraque regna imperia non adJarientia , quotidiana legations s sua. cum debita reverentia 2 obseauio nos se quentant,

82쪽

HIs TORICARUM LIB. T.

quentant, ad ea quae imperii nostri mandata Iust, si prompta esse tam obsidibus, quam sacramentis Urmantes. Quod verti deinde adjicitur,de rege Danorumc anulo Magno, qui rerum post Eihelredum, Edgari filium, apud Anglos potitus fuit, eum verbis eX- pressissimis testari, oceanum Britannicum suae esse ditionis ; merito id testatum concedo, etiamsi latissime quis, non ad Nor- vagos modb, sed ultra quoque accipere oceanum velit; sed ita, ut ibi insularum quidquid boream versus sit, non ut perti- ne s ad Britannos , sed ad Norvagiam

Daniamque, cujus utriusque non minusquam Britanniae Rex erat, universum accipiatur.Quamvis interea Zc hoc fatendum,

innuere ac commonstrare eodem maxi

mum hunc regem , non sine summa animi demissione, voluisse , maris & undarum

quod sibi vindicare dominium homo posset, id nullum esse , si vis ac indoles , quae est a summo numine huic elemento ladita, propius inspiciatur, ut moX ad cap. X II. lib. r. flicetur uberius, libro, qui sequitur, Discussionum harum secundo. Hinc Seldenus , ut Scotis quoque &pictis, utpote Britanniae ejusdem ad boream populo , aliquod simul marinum imperium tribuat, adducit ibidem Aimonii

D 3 itemque

83쪽

ilemq; inserti authoris de ahno.DCCCXLur. haec verba: Scoti a Normannis per annos plurimos tributarii sciuntis' infulis circum. quas positu,nullo resistente, potiti ιmmoran-

ηυ. At quid illud potest testimonium ad demonstrandum aliquod ibi fuisse Seotis in mari dominium, cum, ut verba habent, eos sibi Norvagi tributarios haberent λει eos, aliosque si qui essent, haud multo

post, ut statim exinde subdit. Aimonius, Pp. avo una cum extremi Britannia, quae & Scotia dicta, in totum perdomuerint λ Verba Aimonii ita habent: in effersida regio ultima regni Nomagorum , inter septentrionem croccidentem Ista, contra e quilonem Britanniα summitatem respicit: cujus principes s popuIus eis subjici recusabant. λιιbus perdomitιs, cum reversi essent oec. Perdomitum ecce aetsubjugatum a Norvagis non modo si quid

in proximo infularum ejus maris Scoti tenerent , sed ipsa quoque aquilonaris 4ritannia. Adeli ut facile intelligi hinc queat,

cui illarum gentium marinum peridiem pus dominium debeatur,victricine an Verdide victae ae tributariae t ut omittam, eosdem tum Norvagos sive, ut vocabant, Normannos haud conquievisse circa bo reae has oras,sed ad Galliae quoque maritima, cpuvςrs cla Di Sequanae fluvio invectosa

84쪽

HIs TORICARUM. LIB. 1. frctos. Parisiorum Lutetiae obsidionem secistic ipsumque adedRegemCalvum, ampis & castris exutum y eo angustiarum ac necessitatis compulisse, ut bonam regni sui partem obtinendam ipsis colendamq; concesserit: quae aliaque ejusmodi,prolixe nobis ex classicis atque aevi huius chro- nologis collecta, memoravimus alibi. Librα histo

riae Danicae

CAPUT XII. / Guilietatis 'sionis Dani abnepor conque-sor dictus , superato Haratio. novum Anglias rverium inducit. Hus exstimpe sedierni Reges. Sasotis conduHM auiaminium indicet. Littoris Britannici praefectus apud Hisbartum qualis. HIne Seldenus clarissimus, Angliae Regum, post Normannorum in insulam adventum, marinum dominium declaraturus, ejus testimonia, quae putat esse lucu-Ientissima , in octo praecipue capita, Ordinis ac methodi causi,tribuit. Horum est L.

Custodia, praesectura. seu Admirantus Maris Autieannu tenitorii seu provincia Restia. '

85쪽

Impetrata Exteris transeundi per hoc ma

re venia

Liberin piscandi n eo exteris vicinisque inritis , ct tutela piscatoribus prae

Te es ct termini exteris, qui invicem hostes, quis utras amici, per hoc mare mutuo depraedareηtur, praλtuti. VI

Tabula in sacris Scriniis publica, quibus dominium ejusmodi obiter,idque tum a Rue ipsa tum ab Ordinibus A liae partamen ras elut aliud agentibus, ut res certissima, diserte asseritur.

86쪽

Hasaeo RIcARUM LIL x. Iuris patrii Commentaria moresque cepti simi, quibus sive Ueritur si σε

Veterum aliquot nota minoris testimonia Sed h1c ut rebus lux clarior accedat, Mne quis Anglix Regum marinum domini .um,ae inde simul eadem in BritanniaNoram annos nomin. re exaudiens, diversum quidpiam , & hos ab illis esse alios sibi fingat, vel imaginetur; Scire refert,Romanos rerum domi uos,postquam insillam Britanniam suam fecissent,diu ac multa ibi secula Imperin m tenuisse: Atque inde fatiscentere Romana,quod supra est demonstratum, Iuccessisseaa inlatae dominium sibi parasse genrem h Cimbrica chersoneso qui Angli - Saxones ac Vitae nuncupati: Et illis vicintim4 post item secula aliquot, a validiore POpulo, circa eandem Chersonesum co- lante , qui tum Dani appellati, superatis idomitisque , imperium insulae ad D. nos eosdem recidisse : Et eorum quidem primum fuisse Suenonem Daniae,Regem 3. hinc

87쪽

hine filium ejus canutum Magnum & eumseeutos mox Haraldum & Harde nutum filios: ac iis sine liberis mox defunctis, uterinum ex Emma matre,, fratrem Harde-canuti , Eduardum, Confessorem vulg5 dictum, sceptrum accepisse: sed is cum dolo soceri sui Godνini esset inescatus υ Ha Ddum, God vini ejusdem filium, ex Thyra Danica genitum, regem assumtum; Sed eo mox Guljelmo Conquestore Normanno, quod se promissis ab eodem delusum diceret, Hasse atque armis superato, devolutum postremd ad Guljelmum,Normanniae Ducem, A ngliae sceptrum. Cujus exinde prosapiae felicissima posteritas impet inm1bidem tenuit hodieque tenet. Quibus eum in modum ex historia repetitis , facile jam erit intelligere, maris hoc tempore dominium penes Canuti,Danorum Angliaeque Regis , posteros, non tam florens, ut initio, sed accisius suisse: &ideo praevaluisse tandem eis Gudelmum hunc Normanniae Ducem. in ili deth boreali hac etiam plaga genus traheret, utpote Rollonis squi primus in Galliae littore a se & gente sua appellatamNormanniamaonstituit) abnepos,tamen aegrE Danorum Regem Suenonem Esthritium Canuti Maia

89쪽

Anglici & Daniel generis nobiles desaevir, ex Anglia profligati apiad Scotos se ektor

res continebant. Hi occasione Danicae classis illud agendum putaverunt, ut, copiis suis cum Haraldo dc Canuto conjunctis, Gul jelmum communibus viribus oppu- narent. Itaque percusso inter se foedere, broa cum versus iter instituunt cunctaq; serro dc igne populantur. Inter ceteros archiepiscopus urbis Alphre ι tanto terrore adventantium Danorum exhorruit, ut animi internecino moerore affectus eo-tinuo exspirarit. Interea, qui urbi relicti erant praefidio Normanni, ubi per specul, tores cognoveruntDanos vix bidui abesse, consilium capiunt incendendi suburbana praesidia , ne usui hostibus forent, seque intra urbem continerent. Injecto itaque castellis igne , subortus rapente Ventus vagantem flammam aded in altum lateque evexit , ut igneae scintillae magn cum copia urbem versus diffusae majus intra quam extra muros incendium fecerint, quo pene aedificia universa cum sede divi Petri in totum absumpta sunt. Quocirca quod erat intra urbem praesidium civiumque plurimi exire compulsi, in hostem, quem vitare studuerant, incidunt. Hic , Danis Normanni, cum ad urbem, quae jam

90쪽

HIs TORICARUM. LIB. 1. σxin favillas qua fi conciderat, regressus non esset, adeo confertim caesi, ut ultra hominum tria millia trucidata chronologi referant. Inde manubiis ac sipolsis completa classe ac verso quam celerrime inNotthumbros procinctu , eos in fidem ultro se dedentes recipiunt. Jamque totam pene, quae est ad boream Angliam Danus tenebat, seque ad Oppugnandum Londinum parabat, nisi anni hiems, solito vehementior, expeditionem tardasset. Talibus igitur adversariis dum regni sui initio confitiai tur hostcsque experitur Guljelmus Not-naannus . jure meritoque sibi ac regno

univcrso de praesidiis praefectisque S admiralliis tit eos Sel denus ac publicae tabulae vocant qui mare custodirent, Omni studio prospexerit. Botecaris & botesuens vocabula, quae iisdem in tabulis occurrunt.

hodieque Danis usitata sunt,pro cimbarum, lemboamm ac myoparonum minintrat remigs-bm ac culparus. Tote enim cymbam; si arte.

virum ; suen , mimstrum seu famulum ipsis

At qui inde sequenti capite versus addu- Lib. Cuntur vernaculi poetae Anglicani, qui sub ιRichardoa, annum circiter Christi et 39s claruit, quibus Richardus voluerit, maris tutelam, id est, navigantibus securitatem praestari