Dionysiacorum libri XLVIII

11쪽

virum illusirissimiliti, ne mirabiniit ne indignabimur, ubi eum solatii instrument paullo desper fllius tenuit ite pIehenderimus. Et sane, ut a critica Marcellina illi lium saciam, si verum est quod λείψασπις poeta pleno ore praediolivit . . sortes creari sortibus , hic quidem portentos poeta portentos loretiam creatus est criticus. Videtis enim comes βασιλικωτατος

quod imperium , regunt esse putat Dei gratia institutor iis in proprios greges' omnibus scilicet illud legibus exemptum, idem sibi vindicar in verba Nonniana nulla prorsus grammaiieae aut prosodicae aut metricae habita rations. Ii

que cui non minus mille quingentis locis novas se Nonno intulisse lectiones introduci. p. XXXIX affirmaverit, accidit, ut horum locorum longe plurini non emendati ab eo, sed magis etiam corrupti sint foedissimisisti,ndis, quae Vel ,pueri vident i tenim ut mathematices quidani magister sapienter pronuntiasse perhibetur eandem ess disciplinae suae discendas viam summorum regum filiis atque vilissimorum canalicolarum

pusionibus, ita vi et arbitrio rei publicae quidem leges migrariaique calcari possunt, artis grammaticae non possunt. Paullo innocentior alia res, quam Marcellus itidem instituisse vid tu ad regum suorum consuetudinem, quibus ut verissimo

proverbio , longae mantis tribuuntur ad acquirenda aliena paralissimae atque apti Ssimae, iis ad in inister olim regius, quascunque Graesius emendationes proposuit quid iis sed non recepit, eas sere mnes iam quam suas novasque lectiones textu intulit. Et hic quidem Germano auctori sua diserte reddidi, contra grammaticos illos Francogallici comitis atque m tridus lapsus benevolo silentio pressi, nisi ubi proserendi sontica causa adesset eundem vero, ubicunquo primus aut rectum invenisse aut vitium indicasso videbatur, libenter

constanterque honoris causa nominavi. Nam-Verum ut salear-, quod alius fortasse criticus non

sine voluptate IecISSet, miros Marcelli errore aut Seri eX-to ut allusion doriout e sp rane Rugii Bel BS; Our mon compte, jo me suis rAugi dans les obscurites de tu abies dans les evenementa enaevelis fous a poussiere de trois mille annees, et 'aidemande uri agile a ces lettres gre ques, compagnes fidhles dema Vie, et me melilours auxiliatres controcles ennui ou les illu-

12쪽

PRAEFATIO

agitandi aut acerbe irridendi animus mihi desilit duabus de eausis. Primum enim et in introductione et in notis, quibus utrisque plurima continentur ουδὲν προς τον -- in prae 'bentia, ex senili tamen amabilique garrulitato iam multa eli cent cum benevolae erga amicos pietatis tum ardentissimi nostrarum literamini amoris signa atque documenta ui ea legenti mihi in hoc praesertim tempore bruto utilitatum materialiumque ratio mim admiratore animum identidem perni ulceri sentirem iam indignabundum, lio ad Nonnum eniendandum explicandumve parum conserretur. Tum vero mira prosecto

satorum εἰρωνεὶ laetum videbatur, quod hoc saeculo post Gramum natu Samnem, qui olim a inlacido Plissae flumines ad lacialem Ne m avocatus summos apud ,imperatorein Rossormii augustissimulti ' honores nactus est, in edendo Nonno primum Marcellas successit Francogalloriim comes generosissimus, qui post legationis munus apud Turcas administratum his literis tali moerorem levare siti duit de erepto Bur-honidis suis regno obortum deinde ego Lipsiensis popularium parti lim se clator qui post victricia regum arma vix vinculis

elapsus in ba libera Turicensium civitain et tutissimuli per- suinum et iucundissimam vitae literariae aream invenerim. En exemplum luculentissimum, quo docemur esse in his omittunt remini divinarum humanarum publicarum privatariini tempestatibus atque uetibus unum idque ut latissimum ita laetissimum aeternae placidaeque pacis quasi asyllini scientiae litera-ruinque ludium Ili quo Vel disiunctissimi et inimicissimi seviribus unitis militare et possint et vero debeant, commilitonum delicia non acerbe exagitantes et malitiose subsannantes sed caute evitantes et cate Inendantes, merita non superbe ignorantes et invidiose obscurantes sed libenter agnoscentes et si

cere collaudantes Neque aliter sentire virum quemque in lit his excelleniissinium in vita praestantissimum, id per hos serenovem iam exilii mei annos non sino gaudio graiique animi sensis saepissime expertus sunt, ut iacere praesin do duobus tribusve hominibus, qui olim amicitiae cuiusdam specie mecum

coniuncti post illam rertim conversionem iam me meaque tudiose aut aversantur aut a norant, mortales sortasse nec mali nec malevoli, quippe si sere sanctissimam pietatem dogniatumque Christianorum immotam idem in propaullo habeant, sed

13쪽

obnoxii atque gith timidi ne scilicet in principum procerumque iiividiam incurrant, quorum clementia aut ab aulicis aliisve consiliis appellati aut togatorum equitum insignibus ornati Sunt. ,Nec equidom invideo nec mirori Ad Marcellum meum redeo, cuius postquam errores libere,

illi fas erat, patefeci, eiusdem merita diseris agnoscere libe ter adgredior Ad primum quidem laudandus est, quod vasu dissiditisque operis consecte sustinuit interpretationem es ele

gantissimani et in universum satis accuratam atque rectam, quo labore haud scio an Germanis quoque doctis quibusdam honum ostigium praestiterit aciliori negotio Francogallica Marcelli quam Graeca Nonni verba lectutis. Deinde inter miscella introductionis notarumque parerga res tamen

haud paucae leguntur ad illustrandum Nonnulli utilisfiniae. Postremo etiam in oriticis illis, quibus pomm vexavit, incursionibus haud raro vitia quamquam non mutulit, anima vertit lamen iisque errando veri viam demonstravit. Inprimis hoc laetum est in uno depravationis genere, versus dico

perverso confusos rique disiectos , qua labe Nonnum mulio SaepIur corruptunt esse, quRm adhuc quisquam suspicatus erat, et Marcellus saepius vidit quamquam remedia eius haud raro ipsis malis peiora sunt , et est iam ante cognitum eius librum insigni exemplo Ostenderam in dissertation, qmim

de libro XXXIX. eripis lectionum universitalis nostrae in- diei aestivo a i8M praemisi. Dolenduin tamen, quod inaruentus transpositionibus suis receptis versuuii numeruit prorsus immutavit, ita ut pluribus in libris summa eius sit cum Gra sano exemplari discrepantia. uod incommodum evilaturus

equi deI BOII 8 Olunt Graelianam versuum numer Blis Ilem retII ui, sed etiam, ubicunque ea versibus iam ab illo transpositis ab antiqliariam editionum OrdIne discreparet, hunc quoque num

richo signo Linclusis indicavi. Ducit me lio ad , res minimas quas quamquam non praetor editor certe curare debet. Permagnum eumque m testissimum laborem in e consumpsi, ut interpunctionem eoni lo instituerem, qui legentibus quam continodissimus esset, quo in negotio inter antiquas editiones omnibus sero iusta distinctionis notis carentes atque Graestanam recensionem colorum commatumque multitudui oneratam media quaedam via Diuitiae by orale

14쪽

XIII mihi ineunda erat. Tum sedulo operam dedi, ut quicunque accentuunt errores Graesii diligentiam erigerant, eos tollerem si possem Omnes, minanquam in hac cura haud ubique aut meam operam vigileti aut typographimperas obedientes habui. sinde non solum iangularim ea unis paruolarum distinctiones, quas a nargine primo quoque Vocabulo avocato Graeflus sedit,

relinui sed etiam ubi opus videbatur et novas seci et ii primis orationes additis initio et uti a inulls - a pertulina rerum narratione separavi. In rebus orthographicis enitive eandem quam apud Quintum consuetudinem secutus sum, ita

utileminuive Graelli vestigiis insistens aperta scribendi vitia vel contra constantem ,librorum auctoritatem ubique mutaverim. Dissentit quidem Κοebius, quit 100 sqq. non solum aliquot locis dativos in desinentes innira canonem uer-niminian i, sed etiam cor παρων, ἐπιβρίζειν et adeo eiusmodi monstra, ut θυας et sui οὐ quidni κελος ut sero

editio print et in praebet 7 . scilicet e sediti hil regi illi iussit. Sed tu in liberalior esse debebat et elin deni ob causan admittere, ut nonnulla tantum asseram Ellam ἱληνός, porro αο -

nolo has cupedias cumulare, quas qui est amplexurus propter

librorum auctoritatem nae ille hoc tantum probat se nunquam saeculi decimi quinti aut sexti Odices Graecos volutasse. Alia profecto ratio est horum noviciorum libro Hum, qtios eo graecorum male pronuntiantium calamus exaravit, alia inscriptionum Graecarunt atque Latinarum, quas antiquο-

rem artificum manus lapidi aerius indidit. Scripsi igitur eum Graesto etiam πολις et πόλεμος post consonantem, porro νί--- non νείφεσθαι ἀέξετο non a reo, λουετο non λού- reo ὀπι--ν non ὀπιπτετειν, do non ita σε ορωρομος non ορεωρνος , στωρόφιος ora μορροτιος , χορίτιδες

non χορείτιδες vel χοροίτιδες, ρυηφενές li οὐρυηφανές et stilo sunt similia porro ubique et εἰς ante consonantem seculi dum ea quae dixi in protegomm ad irini p. LXX et πόot αλις pro τάμαλις contra ex libris contra Graessum restitui rem

15쪽

pro αντις, si no et alia pro βωωντος, κεραελκης, quod non solvit eodicum auctoritate sed etiant etymologia defenditur, pro κερει πιληης, porro ἐπήορος μετηρρος πορρορος, quibus voribus ubique Graesum in subscripsisse sero animadverti, quare remansit 3, 4i3 5, 9 10, 100.205 et fortasse alibi Guni est quod doleo, me cum fraeno ubique κερσε-κ0μης Soripsisse, cum ακερσικόμης quod constanter libri tenent Osr Koch. p. 192 sane defendi posse videatur. Postquam exposui quae secerim, etiam quid in leterini indicandum videtur. Etenim codicein Palatinum chartaceum

saeculi decimi sexu nonacensis experimento deterritus nec ipse contuli nec conterendum curavi, postquam neque a Gra sto, qui sex priorini librorum varietatem a Boethero enesaiani creueteri beneficio accepit eis praefat. ID, vel unam inde in praelatione prolatam vidi lectionem, et ipse Halmio inis cedente eam accepi collationem ad editionem cunaei I, 1 - 124

factam, quam Infra commentario critico insertam videbis. Postea vidi eliam Marcellum eo codice usum esse, cuius verba introd. XXXIX repetere placet: Ie in lil tres- attenti ve- , .lI enl nial e a m sitho de qui place cliaque distique stir uno ,,seulo ligno dans les deux colonnes, te secon vers e regard,,du premier, e qui en ren laesecuire tres- contrari ante Je,ina scrupuleiisemen collationne aveo te texi de Grai se, qui ,,dion e aves eu que des communications indirectes, commo, aveo Philitio princeps d Anvera, et les detix reproductions sequ)en on donnhes soli tabiniis Eilhartus en 605-10, sest,,Lectius a Geneve, en 606. Celle operation longue et ,, dissicile, que e regrette deis a voiri faire subi ait neus oti di copies seules catalogusies en Europe carci e com- ,,prend toutea ulilii si , a demon ire ne annio in que pare ille aux uires, et fous lacinem date, celle-oi etait u catque

inlari mihi comnium to a relevsi seulemen unisu deux, traiis qui on ecbapp ara perspicacite de Grasis o de ses,,correspondanis. Les eu de M. E. Miller hibito ille caire, dii palais B0urbon, plus clair voranis que les iniens, en ont

16쪽

XV,,extral aussi quelque notes marginales sint ii in amit pro- ,,ster Rarissime tantum Marcellus lectiones ex codice pr ivlii duobus tamen locis ex eo Nonnus tribus versibus inie-grari potuit vid. ad 19, 23. 25 530. Itaque si mihi li-evisset adire Corinthum, denuo ipse indicem inspexissent sed in iam exigua spe ali lii id novi detegendi nolui supero Acheruntempe movere, ut ille Turitum transmitteretur. De codice quodam, qui Romae asservatiir, iam olim in comes hines rum epicorum fasciculo II p. 3 breviter ad ino nui. 0perae pretium est ii ea exscribere, quae Olim Theodorus

Myse, elegantissimus Catulli interpres, ab aliquo meorum amicorum exoratus parata diligentia adnotavit: , Nonni Diο--πsiaca. In de Vasiona im engern Sinno nichis. In derMBibl. Reg. suec. 1 codex vom Register des catalom salso - , ita unier r. At ausos ultri rectio Nummer: 81. Diese in ,, l. max chartac. ha 297 Blaetier: ehorte Dulier dem ia

,,Als erat imia 155 gestarieben Aus die sem cod. oebi sinseprobeverglei ch de Ansangs vo κέ Lib. 28 mithsraese s Ausgabe sol gen de Varianten. Iam sequitur accuratissima versuum I 145 coliatio, quam integram infra commentario inserui. Tum verissime pergit viraeuius , Eine sese ut merisumfundisor ullige Veroeteliungdes codex urdo im Eingetnen ianehes suis bringen aberti einer solinon hat nur ei liunniger Heruusgeber Lust, seduld undGMehicli sine collation voti geWoliniichem chlage hingege durite eii seli unerhebliches oderiseinali garae in Resullat liesern. Restat ut breviter commenturn critici, quem subieci rationem aperiam. Ac primum quidem his sigiis usus sum Significat igitur

Gerarium Falhenburgium, editionis principis ab eodem litverpiae 569 curatae textum: Petrum Cunaeum,

17쪽

PRAEFATI0 editionis Hanovianae habui exemplar a. 16lf ab eodem

curatae textum; edd. has duas antiquas editiones:

Mo Mosorum eiusque sex librorum , III IIII Nonni editi Maeni, quae eidelbergaeum prodiit; M codicem Monacensem, eodicem Palatinum, eodicem bibliothecae olim suecidae:

Bh Laurentium Rhodomannum, qui suas emendationes exemplari Falhenburgiano allevit, quod posta in Lubllii uim post alios possessores in Godolaedi Hermanni manus pervenit, cuius e libris ipse emi: Κ emendationes Nonni a me annalibus Zimmermanniam s.

1836 p. 641-660 insertas; l eoniectaneorum epicomim fasciculum secundum lectionum nostrarim indici aestivo a. 1852 praemissunt; em emendavit, emendatione;

cor correxit, correctione; viilsro, h. e. editionum Omnium atque codicis Monacensi consensum, nisi ubi varietas scripturae aut ex una editione aut e codice diserte notata est. Deinde, ubicunquo necessarium esset, diligentissime adseripsi eorum nomina, qui primi singulos locos emendaverunt, sed omisi, ubi per se quis emendavisset pateret, de qua ratione hanc sententiari teneto ubi lectio aliqua tantum in s aut in in legitur, eam a Fallienburgio, ubi in edd. ah in edd.

legitur, eam a Graesio, ubi, legitur, eam a me coniectura emendatam esse silentiu in meum indicat. Marcelli Iectiones consuli selectas tantum exhibui ubicunque nihil ex eo nota talum inveneris elim aut tu in Grae si consentire aut peculiare quoddam sed intolerabile monstrum sibi nutrivisse putato.

Ac plerumque quidem summam, quae hodie iuro in his criti- eis notationibus tantopere placet, verborum parsimoniani ego quoquo securus sum; sed ubi leoloris interesse videbatur, meum esse putavi, ut quam brevissime saepe uno tantum aut

18쪽

pRAEFATI0. XVII laudationis aut castigationis verbo de mea sententia eiusque ration admonerem, modestam hanc prolixitatem haud ingratam lare ratus in posita tam parum adhuc cognito Eandem ob

causam et eas coniecturas, ita Nonni imperitum sallere possent, diserte reprobavi et deo liter dum, ne haec vel illa coniectitrii a Iuturn illic pirii poneretur, a Velidi in illa vi. Conti, ne lecti i nil edietur dirae si recensionem alit adeo ad antiquas editiones Sati raras recurrere, non contentus sui

huius editionis a Graesian exemplari discrepantias notavisse, sed exceptis apertissimis quibusque levissimisque mendis o thographidi inprimis generis sedulo operam dedi ut, quaecunque aliquo modo notabiles viderentur scripturae diversitates, eas ad unum omnes enotarem, larga hac certissimarum emendationum messe confidentiam etiam iis auctum iri sperans, tui intill Ddigum superstitione occaecati iri in lolerabilia explicando Sese si triplo esque misere loripiere iit coniectis ras tantum ex sinii lilius Ille rarum apicibus commendabiles probare solent. Qui si viderint, quam multa iam ante me in Nonno emendando et ausi fuerint et audere debuerinteritici, fortasse non iam meam audaciam incusare atque reprimere, quam quaecunque a me aut praetermissa aut nondum persanata sunt et ipsi audacter investigare atque tollere studebunt. Etenim ut ego Nonnum iam ubique in integrum a me

restiliitii esse existimeti in Blli in Bli est lil in liro De lilii sine lain valedicturus laboris mei illi alii tulini diuturlu et indefessi centa soribus in tem Oriam revocanduin pulem Horatianum illiid,

interdum etiam bonum dormitur Homeruin. Quod cum vel primo omnium temporum atque gentium poetu concedatur bonique consulatur, quoniani ,opere in limo fus es obrepere somnum, si et ego in eiusdem poetae Operosissim longissimoque imitatore recensendo dormitasse interdum deprehensus fuero, eius rei veniam nec mihi defore confido, qui contentus sim, si ab idone Iis iudicibus interis 'ilico habear.

19쪽

Titulum pessictaret exi restitui. F ,, In priore archetypitomo hic praefigitu argumentis titulus του σοφωτάτου καὶ λογιωτάτου νόννου διονυσιακά. προοι μιον. in posteriore ἐπιγραψα τῶν υπολειπομένων διονυσιακῶν ποιημάτων ego utrumque

eonitingendum existimavi, hoc modo, No ου Πανοπολίτου προοίμιον, ii ἐπιγραφοὰ των διονυσιακῶν. Soeutus est ;Nόντου Βιονυσιακῶν ἐπιγρο Noe G.

1idom ominu libromun argumenta praemiserauit. M ceterique, ut videtur , codd. initio tirii tum lariorum XXII librorum, ante librum XXV eeterorum perloelia telient. Singuli libris repetita argumento Pr emisit O , quem egentium commoditatis gratia secutus sum. Ar Metitu I, 1. φαεσφόρον,4 in marg. VI, 1. θευκελον M. VIII, 1. φόνον edd. M. φθόνον, in marg. man.

se . .

IX, 2. δόμον edd. δόνιμον M vid. 9, 247 sqq. Potest etiam πλάνον. XI, 2. ἀνδροφόνον M. πεφορημένον--Μ, supplet in mam man sec. XII, 1. τερψιν M.

XIV, 1. Ἐς v. XV, 1. ἀείσω V. XV, 2. θηροφόρον M. XVIII, 2. μελίην M. Ἀρίδρομον, quod restituere oblitus sum. XXII, 1. μόθον, et G ex me ori em apud Sotir derum ad Mus. p. 104 μύχ ν edd. μόγον f

20쪽

LIBERAE. 6 παλάμαισι , παλάμαις P. - λόχευσε P ut G coni; λόχευε -- 8Sio em KIA; ἐπι γονόεντι καρήνω edd. II; πόνον αλλον ἐπὶ στον- τι κάρητι exEiustath ad i. 700 l. 60 Rom. - , quod salsum esse arguit clausula. - νως παρος - απιστον ἔχων o quodam Utenhovi codico hos παρος ογκον απιστον

φηγω ΜΡ. 42 et 3 citat Agathias histor. IV p. 133 Q.Vulo. ubi ἀπηωρησε φυτω legitur. - 46 fortasse mutari debebat ποτέ in τε posita post Κάδμου distinctione minori Non v. b compositus est ad Homerici exemplum:

etc., sine lacunae signis. η sce λις em Lehrs. Q. E. 269 ), sed excidisse membrum patet, quo eoniectura de Luna concepta resutabatur. 100 ἴκελον edd. M ut ubique; λελον R - 102 δα σ3 7