Opuscula mythologica, ethica et physica. Graece et Latine

11쪽

4 D Lectorem

E Scriptoribus bis, tibi, L.

hac Editione repraesentamus, palica admodum mihi dicenda regant ; quoniam eorum maxima

pars suis notitiis testimoniis cuique a fronte praefixis) abunde

innotescere possit. Accurate de Palaephato disputavit Ger. Vossius; de Heraclito, ut potuit, Allatius, e m primus Gidit. Heraclitus, inquit, scriptor est antiquae notae ue sed inter tot ejusdem nominis Scriptores, quisnam ille fuerit, expiscari alius sortunatius poterit. Non nemo hunc eundem ac Heraclitum illum esse existimabit, cujus elegantissimus atque optimus de Homericis Allegoriis liber legitur, quem alii sub Heraclidis Pontici nomine, sed falso, evulgarunt. Existimaret etiam non nemo ad Heraclidem Ponticum hoc opusculum pertinere. Scripsit Heraclides ille me se, ut testatur in ejus vita Laertius, vides id in hoc nostro eloe caput iῖ. Accedit, quod ex Photio d istimus Agatharcnidem Cnidium nonnullos hujusce philosiophi libros in Epitomen redegite. Ferunt, inquit Photius tmem. 2IA, Agatharchidem --

12쪽

Ad Lectorem

ertio constat Heraclidem scripsi se credo equidem λευ σια , quρηiam δε lacu quodam miri Aco apud Sauromatas allegatur in eo libello S0tionis, qui est inter Aristotelis opera, κρη-

historius Agatharchidem complexηm ese in buo quodam, apad Photium, libro, quae in hoc nostro comparent. ut mihi a vero non abhorrere videatur, li-hesium hunc ortum quidem ese ex Agatharchidis Eclogis sive Epitomis, retinit be tamen Heraclidis nomen, qui primus erat ejus pater. Idem Inise fatum

dixerim eorum librorum, quos m i m λαζύν fecit noster HeraclideS, quorum iam tenue adeo compendium sub ejus nomine circumfertur. Sed Eustath. in Odyss.p.1 8S9, Heraclitum quendam in hoc argumento agno cit Membranae quoque Cut etiam in lib. de Meg. Hom.Ji m nθmen exhibuere. De tota ergo bac re amplius deliberandum. Subjunximus his Anonymum . idem enim a Is

mentum. uisquis is est, debes Allatio, qui ex V v

cana Bibliottaeca emisit. Phurnutus , uti fere dicitur , prodiit primo A ait pis, deinde Oporini. Aldus ut erat siumm* criptis codd. exprimendis fide) vocat eum in frρ- Phurnutum, in calce libri Cornutum. Simitii et

13쪽

PRAEFATI

ente quoque Vaticano, inscriptioncm operis sita aperie

nesius s-m opus S, δειχμῶν φιλο φων inbcripssse fer- tur. De Cornuto igitur, mς; πιλνες' άνIe νεαου οἱ πόλις , deinceps di quiram s. Romae bub Nerone claruit Annaeus Coenulus, domo Graecus, secta Stoicus: habuit in Philosophia' auditores Claudium Agaternum medicum Lacedaei monium, Petronium Aristocratem Magnesium, An-

narum Lucanum, or A. Persium. Ait Dio hi tori-

non seu ergo Philosophia. Suetonius auctor est, fuit ille tragicum poetam , ut videri possit ad Medeam. bcribendam impulise Lucanum: eundem Fulgentius ut Satyricum laudat , Persius quoque in J' ad SatJraesa componendas se Cornuti auctoritate accessi se profite- t*r. Summum Iusse criticum facit id, ut credam, quod Nero qus cen urae quoddam scum poema permisiit. Hujusi poematis vitia cum ille more suo, hoc est, Stoico, liberim traduceret, exulare coactus est. Adiere Plautum tunc exutistemJ doctores sapientiae Coeranus Graeci generis, Musonius Thusci. Verba seunt Taciti. Nescitur Coeranus ille. Soranus amicitiam coluit: cum Plauto 1 ct Vocabula parum discrepant; sed Soranum fuisse doctorem sapientiae, aut Graci I nc is non constat. Lego igitor in eo loco, Cornutus, qη m, tcstibus Dione o Eusebio, intelligimus tunc tem poris exulasse. Cornutum hunc multa reliqui se Phia loquelae suae monumenta docet nos, qui Persit vitam

14쪽

Ad Lectorem

eos crint. Ea philo bica scripta nam de cateris iussis dicamin Porphyrius designabat, c- de Orig

apud Eusebium Hs. Eccl. l. 6. c. 19, Suidam

V. 'Ω νγι νηῖ. Eundem Cornutum intellexit Hiero

nymus Epistola ad Magnum ue Origenes decem scri

psit Stromateas, omnia nostrae religionis dogmata de Platone, Aristotele, Numenio, Cornutoque c0nfirmans Alium deniqwe ab eo non le θνnc, q*em prae manibus habes L. C. mecum statues, si attendas a scriptionis Characterem . si consideres Scriptoris Dog ma ct sententiam in philosophando, q am in hoc quoque libro videtur aperuisse. Te ivrm scribendi quo utitur, est prorsus ταλη-m vii . cibo in genere credo illum libenter ver latum, cum ex Gellio videam libros aliausit de Figuris sen

tentiarum ab eo compositos fuisse. Habuit igit r Cornuto idoneum lotis ad artem Allegoricum Magi strum Origenes, saltem eΜ hoc libello, si alii s for c is ille Cornutus Gellianus. uod aute istius libelli au Zis Stoicorum in Philoso psi vis se tam si cuius sit, patet Ῥet ex primo capite, i

P 'ν quὸd in secundo capite, animum m ηἐρ im p rtiat; quod fovem esse illam animam contendat; θνρi Cursem jovis sedem,quodque animas ex igne psinat. I

mi nil e satis arguitur ex eo, quo pag. , 9 scri iti η

15쪽

Q ιοδ ' ais enim Laertius opinionem mera τῆς C; -

προω εως Stoicos habui se ab Heraclito, qui statuerat

con tare videtur, quod OrigeneS non tantum in scribendo, sed ct in sentiendo Cornutum imitat s sit; qaodque ex hujus, aut similium, scriptis arripuerit, qsae in libris

αἰσχύν de Mundi rerumque astest omnium amn -ς σει aut credidit, aut opinatus est.

Sed ut ad Porphyrium redeam , is sibi visus est cor nicum, quod aiunt, oculos confixisse, cum Origenem ex Cornuto aliquid didicisse deprehendisset. A quo tandem ipsie bas erit, quaero, egregiam in a tegoria an o sist-lertiam,in qua nec Origeni ipsi concessi urus videtur: ambos in eodem ludo edodros nemo non videt. In eo libro

quem de Nympharum antro scripsit, ostendit, quantui pet in Symbolis explicandis artifex ; Numenissin Cronium seqMi se non diffitetur, quos etiam Origenem fuisse imitatum, loco apud Eusebium supra allato o t. Nihil igitur a Cornuto Porphyrius imo, sed si p- pressi nomine. In Antro p. 262, edit. Cantabrigi

ensis haec occurrunt , ολ ς Θυμ α μὰν συνουσί

hes apud Cornutum p. II, prout ex MS' resti Mimss in n. a. Ecce autem alium in hoc opusculo locum p. 91,

πρεσCυτί magnam enim inquit Cicero s ceperat molestiam Cleanthes commentitiarum fabularum reddere rationem, o voca Iorum cur quidque ita appellatum sit, cassa explicare Eandem notam cum videret se

16쪽

Ad Lectorem

-ν Uubetur autem apud Stobaeum in Ech Phμ. p. I , verbis primis, quod rerit e nos docuit Lucas

ferit parism ex Platonis Cratylo, partim ex secundo capite Cornuti petivit, ut isicienti constabit. Eadem c psi hμnc nostrum tractat Ioannes Diaconus, Scholiastes Hessiodaeae Theogoniae; integra quippe πι- ex hoc libro, non agnito auctor ubinde adfert, ut in notis ad Cornutum sexi, cμm alia , tum p. 38. n. II. Laudatur porro Cornutus quidum Iamblicho apud S iobaeum in Ecl. Phil. -' ει' ουσως γνεταs i νῶ , in m*ωρῶ η ψ vi τώ- ιο Κορνουτοι οἰε ; Dily in ea sententia Stoicorum plurimos ex Laertio ist Stobaeo constat :non videtur alius ille ab hoc nostro Cornutus Jamblichi. De eo Cornuto idem statuendum quem Syria nus Philoxenus in Aristotelis Metaphys. allegat, Bρ

cum Boetho Peripatetico ejusdem de universalibus 'e

rit opiηionis, sic quoque ejusidem fuisse concedi debet.

17쪽

iat luxerit librum sin qνρ aactor se pro Theologo pasese gerit , o q critur veterem ab Hesiodo Theol giamfui e cρrruptamJ si sticari potest nemo. Potest tamen Theodoreti testimonium aliquid roboris acciperea Nica squi Ei 3mologici magni auritor creditur si is enim in V. eadem quae se pra Porphyrius mei

γαλ r x hoc libro adfert, strum vero auctorem ah

Praeter hunc libelrum secripsit nonnulla alia Corn

an eadem intelligat Porphyrius est in libella 'o ad Cate

huic tribuit.Suoicor autem flam cum intercideris liber,res

ad liquidum perduci nequit opus id quod Athenodoro inscripsit, contra Aristotelis Categorias elaboratum fuiJe , certe auctor est Simplicius sex Porphyriod in

prolegomenis ad Aristotelis Categorias tum Atheno dorum, tum Cornutum, e Sista utrunque,contra Philosophum de eo argumento, infeliciter velitasse. Idem Simplicius decet Cornutum in Milonibus explicandis est distinguendis magnam partem sui Scripti insumpsille. Videant igitur quibus est occasio, num is stliber, qui jam in Bibliotheca Regis Gallorum una cum Magistro de Atticis, bub Phurnuti nomine latitat.

2Erumnas Herculis Phurnuto tribsunt codd.Vat:cani& Veneti , eundem praenomine Polydeucem vocant, de deorum natura commentatum Isise aserunt. Erit igit Vr o hoc quoque quiculam Cornuto vendi

18쪽

Ad Lectorem

Cornutum hunc de diis. Nequeo autem jam a semis, idemne sit c m eo quem Allatius edidit. Interim AN Iatianus totin fere habetur in Apollodoro Schesia ste Honaeri, ut merito sis picari poset Leo, eum 4 eJ'' an i. Pediasimi foet m , qui adhuc in nonnullis

Bibliothecis bervari memoratur.

Denique, ne G, L. B. rumpam, dicit C0rnutus hujus operis p. qa, se aliqManis in Hesiodum interpretationem editurum; quod o fecisse videbitur ei, qui anima vertet antiquorum illorum in Theogoniam Scholiorum pri--m fere partem nam vi eo multa a recentiori manu inca ce admi ceri cum hoc libello mirifice consentire : sanc

loca a q ot ut de Diacono siverius notavi 2 eodem quoque cen juram de Hesiodo utrobique deprehendo. Scripsere, inquit Scholiastes , alii ui λογον οι poterat Orphea, Pherecydem, Antiphanem, Aristopha nem, item Cleanthem se Timaeum nomin je)'φ

iis, quae in hanc mentem noster scribit p. 43, αμα

L. Annaeus Cornutus laudatur Charisto, Gellio, Sc

vio, Macrobio ex iis quae in Virgilium scripsit, nihil

autem video, cur non issim haberi posit cum hoc n ro, quem in omni literatur a nobilem fuisse ex Dione su

19쪽

De Sallustio paucis tecum, Lector, t=ansigam. O

ea Suidas in v. ἀπηγλ. Simplicius quoque in Epi

mo V. Atque ho addidi de eo ob ervationes, quoniam inter testimonia non reperi ue sedo Notas paucas; qsoniam multa nimis concise mihi visus est dixise in suis Lucas Holstentus ue collegi autem ex J amblicho de Mysteriis, Syriano, o Damascio qάρ ν 3 quod tristimarem eos scrVtores non volvi omnium li

teratorum manibus.

Ocellus Lucanus o Timaeus Locrus siua antiqui 'tate debent Tibi esse commendatissimi ; nihilominos multor m si ragiis adjuti ad Te assectunt aditum. Testimonia in Ocellum auxit, ct meliori ordine disposuit Joan. Pearsonus, ὀ Ἀχυ os , quo Viro majus nihil habet literatus orbis: ab ejusdem manu sunt, qVae j in primum Timarum cohonesitant. Timonis Sistographi de Platone versus, prout apud Gellium lib. 3. c. I 8, habentur, placuit obiter referre,

q*4νquam in primo non displiceat H. Stephani lectio,

Notae esas vides in eum, bunt ex critione H. Si ba- i. Timaeus major, occasione hujus scriptus, potes obi

tas di

20쪽

Ad Lectorem

bitare, illustrioremne an obscuriorem reddideriti cenὶ dum dialogum suum seriζ- 8 βοτρυχi ita huic Locro lucem dare studuit Plato, in nonnullis locis simplicem edi rectum scriptorem anili superstitione caserupit. Erat animus quaedam bμccluta facile feri pol rat , applicuise ex Iamblicho, Vmκης, Proclo, Syriano ct Damascio, squiquidem oipsi in majorem Timarum commentati s nt, alio

ejusdem Commentatores Crantorem, Longinum, Numenium, origenem, Porphyrium, Severum, Taurum sae pe multis verbis citant ;J μd in aliud tempus re

jeci. Et haec de scriptoribus nostris P ficis dixises sciat.

Inter Ethicos Demophilus, Demachares, o Secundus Lucae Holstenti diligentia noti sunt ue Sixtus Pythagoricus Ruffini versione o Prologo ; ex eo haec habes. Sixtum Pythagoricum in latinum verti; quem Sixtum Episcopum esse tradunt, qui apud nos in v be Romana Sixtus f. Xystus vocatur Episcopi &Martyris gloria decoratus. Hunc Vero cum legerit soror tua, o A proniane, inveniet tam brevem, ut videat singulis versibus ingentes explicari sensus,tam

Vehementem, ut versus sententia ad totius possit vi,

rae perfectionem sufficere est paulo post, Addidi &quaedam religiosi parentis ad filium: sed breve to-

Ium, ut merito omne opusculum, vel Enchiridion, Graece, vel si Latine, annulus appelletur. Fraudes Ruffini in hoc Prologo sitatim vi it Hieronymus, te

rius Augustinus cst Pelagius , qua de re vi eri psis sit Philippus Labbe de scrip. Eccc voce Rullino re