Fragmenta historicorum graecorum. Apollodori bibliotheca cum fragmentis

발행: 1841년

분량: 743페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

TIM EI FRAGMENTA.

anun emendum esse apud quos ne cieadae quidem ean mi. Sod quamvis res in certamine prospere cederet Rhaeino, vieit tamen Eutiomus Loerus hane ob eaugam ruti eantum ejus ei da in l3ram advolans eanere erepit. tua de re concio exclamavit atque juAsit, ut sinerent. 65. Narrat Timotis, hunc Eunomuin et Aristonem Rhegi. um aliquando ri thiis emendo concertasse de sortitione, e Aristonem quidem a Delphig e niendisso. ut sibi sav rei, quod suos majores Apollini Delphieo saeros diceret, uleque deductam osse eoloniam , at Eunomiam e traixisse, nihil prorsus certamina de eantu ad Bliminosertinere , apud quos ipsa etiam ei da , animal alioqui oealix imum, voce desiit ulci osset di interim lamen nihi. 3n:inus placuisso Aristonem, ae xitioriam sperasse : sed ieisse Eunomia in statuamque, quam diximus, in patriaiosuisse, quod ei rapta in ipso eertamine fide cicada p io fuerit, sonumque chordae supplexerit.

6s. Ajace Locro naufragium eirea Gyreas perpesso et insmnonie Deli loco commorato vixdum servati τροκruni in patriam. Tortio autem anno post Dueluum pe- auria atque pestis Loeridem tonebant propter nefandum n cassatiura neubilum Ajacis. Jussit tum deus ora.

ruio, ut placarent Minervam Troianam, per mille annos hinas mittentes virgines sorte duetas. Quas missas si ocis eurrentes Troiant deprehenderent, interficiehant . earum. quo ossibus ligno sterili ae silvestri eremalis , einerem a Trerone, monte Troadis, in mare jaciebant; atque denuo Loeri alias mittebant. Verum si quae elandestina fuga in i m Minervae pervenissent, meerdotum munere sungebantur. Et nim templum verrebant et mn spem hant, ad decim vom non accedebant nisi noctii. Erant tonsae, sola tuniea vestitie et nudis pedibus. Primae autem virginum erensium eo veneruni Perib ea et Cleopatra. Atque prius quidem virgines, postea vero insanies anni eulas eum nutrieibus miliebant Locri. Sed quum mille antis es.suxissent post hellum Phocleum, desii terunt is hoe M. erisiclo, ut tradit Timaeus Siculus. Hane hi toriam momo. rat et Callimachus CFrenam S. 67. Timaeus Tauromeniles libro nono Historiarum smo nomine eum reprehendit Polybius Megalopolita, Historia. rum duod clino , G eis olim non fuisse, ait, patrium institutum, ut emptitii servi ipsis famularentur: at auo ita seribit: Omnino Aristotelem reprehendebant, ae pror. sus erras e eum eontendebant in Locrorum institutis. Nee enim legibus Loerorum, quemadmodum nee Phocen .sium, licere anellias aut servos possidere, nisi recenti M. modum memoria. Sed primam suisse Philomeli uxorem,

302쪽

pius qui Delphos cepit, quam duae ancillae goquerentur. similiter vero male apud Phocensos audisso Mnasonem, Aristotelis familiarem, quod mille servos aleret: totidem enim civibus necessaria alimenta eum eripere, aiebant. Consuesse enim in domibus famulari junior senioribus. 68. Nihil tamen propterea sum cunctatiis et dieere et seri. re. narrationem ab Aristotele proditam memoriae super de luetione ejus coloniae veriorem esse ea quam Tinueus assert. Compertum namque milii est, ipsos Locrenses sa teri, eam se a patribus traditam accepisse famam de sua lonia, quam habet Aristoteles, non quam Tinimus. ... Ex his quisque ratiocinans ad Aristotelis magis quam ad Timaei sententiam aecedet. Et quidem aliud huie proxi. mum prorsus est absurdum. Namque opinari, ut Timaeus ostendere uisitur, consentaneum non fuisse ut sanauli Lacedaemoniorum , qui militiam eum his tolerabant, . minorum benevolentiam ad illoriam necessarios referrent, id quidem stultum est: noque enim tantummodo bene,

volentiam, verum etiam hospitii ius et astilitatem domi. norum servi, si pra lor solitum fortuna seliei uiantur ei lampus procedat, sibi x indieare nituntur et renovare ma. A quam eonsanguinei: nain illud ipxum assequi siti. deni, ut suam pristinam humilitatem obscuritatemque abstergant, dum asseelaui dominorum se posteios potiusquam libertos videri. sed inspiciamus propius Timari institutum et uulua. que viri rationes , quibus de hae colonia uterque est

usus, invicem componamus; ui manifestius fiat, utri magis reprehensionem Husmodi mereatur. Amri igitur Tin us eodem in lium : se jam haudquaquanamplius nuda eo retura adduetum, Led certissima argumentis exploratam rei veritatem tenere. Ad Lo enim. qui in Graeeia sunt, prosectum se esse narra al aiulios primum quidem sibi uisus ostendisse in ta lis in sum, quae etiam nune visuntur, quibus hujusmodi presaxum sit exordium : a vi parentes erga liberos decet. iPranerea Oliam decreta publica exstare, qui hias civitates jus commune inter se habeant Detiique, audita Ari linolis narratione de hae colonia, temeritalam hominis initar ηesso. Deinde ad Loeros, qui in Italia in lunt, delatum legiri apud illo, ei consuetudines hujusmodi reperi ut latur, quae non mancipiorum levitali, sed ingenuor hominum eoloniae convenirent. Quin etiam luenas auxessus plagiarios, itidemque in adulteros ae suili os apudo dem se constitutaΑ : qua eerto nunquam illi seri rex si eonseii sibi essent, se ex eiusmodi hominibus origineu

durere

dam vero primo quidem merito aliquis dubitatorii quosnam e Locris, in Graeciam delatus, de his rebus in. terrogaverit. Nam si, quemadmodum Loeri qui in Italia sunt, ita etiam in Graeeia Locri unam inodo ei inaura haberent, nullus dubitationi locus superesse Udoretur, sed in promtu res e ei. At vero . quum diue titil la Crinia gentos Loemrum, utram gentem, quasve vitis alterius e supra dieiis gentibus adiit Timaeus 8 ει apud

303쪽

στέλης, παρεσιώπησε, ἔ

quosnam sindus illud Gnseriptum reperit 3 Nihil enim doliis nobis Melaravit. Et tamen proprium id emo Timaei atque hoe illum eum reteris seriptoribus contendere et historiam suam maxime jaetare, studium illeo ac diligen. tiam in temporum ei in monumentorum publicorum n latione, omnes. opinor, intelligimus. Quamobrem mirari subit, eur neque urhis nomen. in qua id reperit, noque locum, in quo id lavius eon seriptum est, nec magi traiias, qui ipsum monumentum ei monstrarunt, et eum quibus collocutus est, nobis commemoraverit: ne eui dubitandi locus relinqueretur, sed . urbe ac lora designatis, rei veritas ah his, qui dubitarem , inveniri posset. Igitur, quiliare omnia praetermiserit, eonseius sibi esse d. linati mon. darii deprehenditur. Nam Tinue uin, si quid hujusmodi nactus esset, nunquam id omissurum suisse, sed ambilus, quod aiunt, ulnia amplexurum . ex ius perspieuum est. Nam qui Echecratis testimonio nominatim innititur quoeum ait se de Locrensibus, qui in Italia sunt, fer,mnem habuisse. et a quo id sese aecepisso memoratin, atque, ut ne a Ie i ae spernendo auctore audiisse videatur, illud etiam studiose adiungit, hujus Echoeralis patrem mandatu Dionysii tyranni olim legationem obiisse, an is utimam publieum scriptum aut antiquam tabulam naetus relicuissotyi ie est, qui findorum tabulas in adytis templorum, tu vestibulis monumenta publiei hospitii reperit: ipso, in. quam, Timaeus, quem neque hujusmodi quid illam imo.

Idem Ad Atticum VI, i: Otiis MDurtim D s eris scripsisse non iniit ρ num igitu Deet Them rasitis, si id a rimino, tuo familiari, reprehen-stim est'

rasse. neque, si invenisset, praeteriisse credendum. neque vero, si salsa tradidit. ullatenus ei eondonandum est. Nam quum alios ipse acerbe atque inelementer otiiurgare eon. sueverit, jure merito ah aliis pari inelementia iraelabitur Ceterum, in his manisosti mendaeii eonvicius, ubi ad Loema in Italia degentes transivit, primum quidem ait rei publicae sormam ei amicitiae s era apud uiros auo Locros . . Aristotelem et Theophrastum falso astinxisse eivi. tali. Ego vero non sum quidem nescius, mihi lioe rursus loco ab instituto cursu esse divertendum, ut de his relius districta et suma ratione exponam : sed nimirum scieipsa de causa hune de Timaeo sermonem unum in locum distuli, ne eontra quam decet, sappius a proposito recedere

gerer.

0. Aut igitur ea, quae Aristoteles de Locris prodidit, gra. tiae vel utilitati vel inimicitiae dedisse monstrandus est;

aut, si nemo est, qui id asserere ausit, saleri oporist, gra. viter aberrare eos, qui eiusmodi odio et acerbitate seruntur, qnali Timaeus in Aristotelem est usus. Ait enim. audaeem illum ae levem et temerarium suisse, ae de civitate Locrorum graviter menti ium, quum eoloniam mis in ex sugitivis mancipiis, moechis ae plagiariis eoli iam esse dixit : atque haec illum est auetoritate animinare. quasi unus e cluethus fuisset, et ad Citieias portas novissime Pervas sua virtute sudisset, ae non potius odi Aus seroque eruditus esset sophi la, atque is, qui celebrem

304쪽

pharmaeopolist Omei nam paulo ante elausisset; p ierea Iuua ituri imdem appellat, qui in aulas atque aedes omnes ultro insilire solitus sit, et hesluonem , et eupedi narium, ae ad gulam omnia reserentem. ri. De Timaei inponio atque studio non est quod dubitemus. Etenim ipse dicii: poetas et historicos irequentiori earum. dein rerum in seriptis suis nimia repetitione ingenia suapmdere solere : et uomerum quidem ex eo, quod adeo frequenter epulas instruat in suis pomatilius, hel. luonem sese satis ostendere ; et Aristotelem, qui suis in commentariis passim obsonia eotidiat, obsonii appetentem et ealillonem fuisse. Simili ratioso de Dion, fio 13. ranno, qui lectos ornaret diligenter. et velorum bonitatem ae varielalom studiose inquireret, Timam eonsequenter ex insiliuio suo existimandum fuisset. Etenim in aliorum quidem accusatione multam dicendi vim et auda riam ostendit : in suis vero narrationibus ipse so uiniis es p igiis roserius est, et sabulis ab omni sidei einolis, ae postremo degeneri ac muliebri superstitione. M.tur, nonnullis prae imperitia ae judicii pravitate usu evire, ut veluti in re praesente absimi quodammodo.

paullo audacius putat etiam ea qtiae Polyi ius

XII, i di, M habet de proverbio illo:

της παραπαlση , μηκέτi καλεiσθαι δεῖv laetoρίαυ, Es. Quae omnia dicta sunt contra Aristotelem.

4. Aristocles Peripateticus libro VII περi εὐδε-

et videntes non videant. ex his quae et dieia nune sunt i Timaeo aceiderunt, perspici potest. et 24 Timanas aii maximum esse precalum in historia mendacium : quam ob rem lirere illis, quorum scripta sus, latis eon lata suerint, quemlibet alium potius quam tibstoriae iii uni suis libris sacere.

et 3. Quemadmodum in regulis, si qua brevior iusto suerit.

aut minus lata, ut omelo tamen regulae proprio sun tur. nihilo socius regula est et appellari eo nomino dotiet; eoia. tra, si a linea recta recedat ei repulae proprietatem non ger ei, quidvis potius quam regula est nominanda : ita plane in Historiis rem habere. Nam si qua suerit scriptio aut genere diei ionis aut traelationis modo aut alia re i. lima , si ramis veritatem ubique tueatur exacte, nihil vetat, inquit, quominus historiae nomine appelletur: l quod si autem a vero aberraverit, non jam posse eam diei historiam.

l cui tandem fieri potuit, ut, quod in Epistola de viis, ut

Coos le

305쪽

stitutis Episturus gerihil, Aristoteles, iuvenis adhue quum le et, Patrimonium exliauserit, indeque eompulsus ad lmilitiam fuerit 3 deinde, quum res es minus commode cederet, egerit pharmacopolam. donee tandem, quum M. latet omnibus Platonis ambulatio, eam sibi ultro deum lseerei 3 quis Timaeum Tauromenitanum audiat, dum suis liu historiis illum ait, asseeta jam a tala obscurae ei via. garis ollicinae medicae lares clausisse pet 5 Cephisodoros autem ei Eubulidas, ae Timarus, Dicaear. hos item. reliquumque omnem eorum exercitum, qui in Aristotelem Stagiritis in reii snnt, qui facile percenseam. lquorum scripta ad linet usque tempora, tanquam impla, trahitis odii atque acerbitatis monumenta, pervenerunt l s. Habuit etiam silium Aristoteles Nieomachum ex Herpyblide concubina. Temete dicit Timaeus Aristotelem Hesiodi auctoritate molum post uxoris mortem eum Berpyllide lamesa con- tu isse, ex eaque i uisse filium.

r T. Res amicorum eommunes. Timaeus ait libro nono , hoe proverbium dietum esse in Magna Graecia. quo istumio P3thagoras ineolis eius persuasit, ut indivisa possiderent. et A. Timaeus narrat Pythagorae filiam dum virgo esset virpi. nihil matronam matronis pra fuisse , domum vero Coreri consecrasse Crotoniatas atque vi eum appellare Mu.

so Timaeus Tauromenites nono libro Historiarum do eodem in hune modum seri hii: Diodorus, genere Aspendius, i insolentem illuni eorporis eultum invexerat. ei PFiliam. t ricam disciplinam sequi voluerat videri. Ad queml quum nuneium mitteret Stratonicus, iussit prcilii is n. lem mandata perferre a sectatori Pythagorae, polliciam habetiti adsuentein corona hominum , surorem ejus seritio habitu in detius ei reliquam insolentiam mirantium. issi. Empedoclema euitasse ristagoram auctor e4tTiu us, 4.

306쪽

TIMAEI FRAGMENTA.

CL Iaintilich. V. Pythag. c. I 5. sturκ. De Emp docte p. a 4 liope ad avum notissimi illius philosophi roserenda putat. De quo Timarum cogi tasse addubita vorim; nam cum eo consentiunt

Diogon. Laert. VIII, 5o; F udocia Violar. p. i 69; Taeta. Chilia d. II, soci: Schol. llermog. p. 283; Origenos Philosoph. e. 3. Itaque multo veri similior est Karitonii l. l. p. 5oo sententia, qui

qui pluribus loris libri noni eum dieit aecumlum, quod doeirinam iuratus esset liaeuti etiam Plato , a sermonibus tune e e exelusum ; ipsum autem meminisse Pythagora his vel his r

Εeat intor illos vir quidam eximie doetua , qui ampli, imas ingenii opes pos id etiat.

82. sed et Crotoniata , ut ait Timavis, postquam Sybaritas deleverant . in luxuriam prolapsi sunt: ita quidem ut eo. rum pricior etiam per urbem in deret veste purpurea amielus , aurea redimitus corona, candidis erepidis eat. Ceatus . . . . Postea vero, ut iradit idem Tini Pus, Crotonia. tar quoque conati sunt Olympi rum tu lorum relebrita. iem dissolvere, in idem tempus ceriamina indie tos. magna argenti vi vitioribus pro praemio proposita. Alii vero Sylaaritas aiunt id fecisso.

LIBER X.

sa. Timaeus qnoquo in deeimo Historiarum ait, dixis illum Pythagoram se . . quae eum viris habitarent, eas numinum nomine censeri, quippo et Puialas, Nymphas ei

doinreps Matres appellari. IIuiae ei Mometriam porsecisae. quum antea Moeris initia elementorum pius in vetiisset. Aniielidos auctor est in secvndo de Alexandro. 84. Gelonem chromii familiaritate usum e e clarum est ex iis, quae Timaeus dieit libro secundo, ita seribotis 1 is Tutores silii post illuni eonsiliuit AHqtonoum H Chrismium a1rinos; his enitia Celo sorores dederat in matrimo

litum. N

immodice eum perluctatum animadvertetis, lauare non desiit donee eum exeliaret. Hunc quondam etiam lupus a morte servavii. scholae enim quum assidoret adline puerulus, lupus superveniens tabulam eius arripuit. Hi eantem aeeurrente ad ipsum lupum et tabulam, eommota gehola sunditus eorruit, ei univeram ille GAus oecidit pueros cum ipso prae ploro. Puerorum aulam numerum scriptores Globrant, Timaei, DionFiat, Diodori atque Dion, ampliorem fuisse centum. Certum non nO i. 85. Ad liune nux lum Helorum Ilippoerates G loorum tyrannus pugnam commisit rum Syracusanis. Gelo ero.

307쪽

etia

qui Chromii tam iliaritate uis inr. inin temporis Ilisti cratis magister equitum erat. In hac pugna, ait, eonsentaneum est Chromium multa virtuti holli eae edidisse voeimina. De line bello Timaeus libro decimo loquutus est. Omnino enim , ait Didrmias, pugnam , quam Pro uelarum irranni, Chromii a late forentes, pugnaverint,

repelire possumus nullam nisi eam, quam enm Hippo-rnate Gelo contra S3raeus os eommisit. Gelonem enim

ab Dippoerate equitatui praesectum fuisse elarem sit ex Timeo, qui ita seribit: a Ilippoerales post Cleandri modilem, quum Gelo in proptio hos lem sortiter sustinuisset, ipse vero Gelois gratisirari vellet. arcessivit eum, et ad negotia publica admissum omni praefecit equitatui. us6. Thero amini tale eum Gelone erat eo unctu . quum filiam Demaretam ei dedisset uxorem. a qua etiam num. mi Demaretei nomen Mesperunt. Ipse autem Thero in matrimonium duxti Polyaeli, qui irator Hieronis erat,stiam. AT Gelone promittento auxiliarem se Gripeis assuiu meum viries mille peditibus navibusque eataphractis dii. tenti . dummodo sibi tana vel mari prinei patiam eon derent, fama est, Graecorum senatum, qui Corinthi sed hal. plenum sapientia poli lim legatis eius responsum dedisse. Inbebat enim, ut auxiliator adveniret Gelo eum copiis suis. summam velo imperii nee sarium esso vi ipsae res gestae ad praestantissimos virorum deserrent. Quo melo signis hant, nequaquam se constigere ad spes S racusanas, sed sibimet ipsis confidore, atque adhortati volentem quemcunque i ut ad sortitudinis certamen vir. tuusque roronam conveniret. Nihilominus Timaeus in praedictis singulis tam longos produeit sermones, tanto. que studio connititur, ut Siciliam ampliorem universa Graecia ostendat. resque in ea postas illustriores esse et pulchriores quam in qualibet othis parte. si los insuper apientia omnibus antecelli re, tum doniquo negotiis re. gendis apiissimos omnium esse staminosque Syracusanos: ut nihil relinquat quo a pueris in ludo versantibus vel ineompotationibus superari possit mirabilium argumento. rum exeogitatione, quando aut Thersita laudes aut Penelopes vituperationem, vel aliud simile proponunt 88 Postmodum vero Empedocles etiam mille virorum sonatum, eonstitutum in triennium it et di postquam in trire. nium sistisset J, antiquavit, ut non solum esset divitum . sed etiam hominum populariter sentientium. Denique et Timaens Mimo et secundo libra saepe enim eius mentimnem lacii) eontrariam eum in reipublicae gere dae ration sententiam habuisse videri tradit. Est ubi iselantia et amore sui serti in ear ne aliquis videat: ait enim rmire ter eoo v iseum deus immor alis , non m. plius mortalis rersor.

308쪽

δ' υστεραία εἰσαγαγὼv tic δικαστηρtou ἀπέκτε ε καταδικάσας ἀμνοτέρους, τει τε κλήτορα καὶ ἀυ συμποσίαρχοv. Λρχε μὲv Qv αλου τῆς πολiτε lac fiti. Etiam quae sequuntur de Acrone medico I cum sibi ad construendum Paternum monumentum a sonatu Postulante non injuria Karsten in libro Ilo Empedocle e Timaeo repotita Psse suspicatur. Quum Agrigentinorum senatus demum Postol. 76, 4 antiquatus sit, in hoc lihrci Timam sciblata occasione hujus rei ii ominisse videtur; extemporum Drdine memoranda erat libro 15 vel sequentibus, ubi de Empedocle sermonem misse

si agmenta demonstrant.

LIBER XIV.

88 B. Fuisse vero Empedoclem imprimis liberum atque ab omni imperandi fastu remotissimum Aristoteled traditi siquidem et regnum quum sibi Osferretur, mustanter re. nuit, sicuti Xanthus in libri de ipso meminit, simplicita tem vitae potius amplectetis. Eadem ei Tima iis refert, causam simul adjiciens, cur ita popularis fuerit. Ait enim quum invitatus esset a quodam ex principibus ac pro . dente polatione ea na non apponeretur, celeri autem lacerent , indigue illum serentem inferri jussisse : qui vero illum invitaverat praestolari securiae ministrum dixit. Is u hi advenerat, convivii princeps eo litutus est, con ivatore lioe ita parante. Ille aulam tyrannidis initium adum in lirabat : jubebat enim aut lubere aut in caput essundi ni rum. Tunc igitur Empedoetes lacuit: postridie vero vocatos in judicium damnavit utrumque ac peremit invitatorem et convivii principem. Istud ergo ejus reipublica tractanda, initium suil.

LIBER XIV.

89. Romines immolare de iisse Cartilaginienses jubente Ge. Ioue, tradit Theophrastu in libro do Tyrrhenis; eundem

vero jussi e em etiam argentum solvere Timaeus libro quarto decimo scribit. 90. Quaerii tir, quam ol causam Theroni optima quaeque precatus, sinem malorum, quae acciderint, a Iove petat. Atque Aristarchus quidem dicit: α quod Uinmnis ma in res in Rhodo mala perpessi sunt, quum rerum blica esset in seditione eaque ex caiisa colonia in Siciliam decederet. αDid mus vem accuratius historiam exponit, Timaeum qui de SicuIorum rebus seripsit. testem adhibens. Res ita habet : Titem Agrigentinorum rex cum Gelone Hieronis fratre allini tale se conjunxit, filiam suam Domaretam ridans in matrimonium, a qua nummi Demaretii in Sicilia nomen hahent. Qui in vero mors Geloni immineret, lyreius traler exertilus mPseeturam et fratris uxorem ae cepit, jubente Gelotie, ita ut astinitas, quae Diemni inier e Reral eum Gelone, ad Pol Zelum transferretur. Huie ero, qui elarus esset ae eonspicuus in Sicilia. invidit Hiero si aler, atque hellurn, quod gere tur eum Suhamis, sumens obtentui removii elim a patria. Sed etiam hoe bellum feliciter gessit Ilalyreius. Ille vem. liin non seren apertius eum accusare conatus est studii rerum novarum. Itaque Theroneni, succensentem et propter siliam et pro Pter generum, pugnam commisisse eum Hiemne prope

309쪽

elius r. Illi vero ad Gotis fluuii eaput xitain urbem. in Boe vero holliam neque malum Latinit exontum, neque ad finem perductum est. Aiunt enim Simonidem ii tam lyrieum luna sorte primentem reges in gratiam reduxisse. Sunt qui di ut Titemnis majores omnino non commi. asse Getam, sod ex Rhodo statim Agrigentum, ut etiam Pindarus ait: . Et in Rhodiam transmigrarunt, unde pringressi aliam urium inhabitant, plurima dona immortalibus onerentes, sequente a ter se opulentiae nube. . - loe ex imo Pindaro elarum si, ut etiam Timaeus dicit. si

Did3mus ali Orirgiam eommemorandam misso propter Hieronem. quippe qui ex majoribus Cereris et Libo sacerdos tuerii. ilare dieii Did1mus appositis Philisti et Tinuri testimoniis. si a. amarina a Celonsivm irranno diruta, postea a Celois instaurata est. Olynipiade septuagesima nona, ut dicit Tina us. Quare etiam vi sedem recens eastructam . limia urbem appellat. Verum excidium eius sub illud radii tempus, quo expeditionem suam secit narius Η3stasi . .

LIBER XVIII.

s 2. Elealiere aulam disciplinae prinreps fuit Xenophanes Colophonius, quein dieit Tima us vixisse temporo uteruanis qui in Sicilia obtinuit dominatum, ei Epicharmi po la'. Apollodorus autem eum. cum natus esset quadragesima Olympiade, pervenisse usque ad tempora Darii et Cyri.

sa Empedocles, ut ait Hippol tus, Melonis filii Empedo. eli A filius fuit, Agrigentinus. . . Idem et Timaeus reseri indictimo quinto Bistoriarum libro, insunem sui e virum Empedoelem, poeta avum. Aod ol l Iermippus eadem eum illo ait: Meraelides itidem in libra de Mor his clara ex sa. milia suisse tradit, quum avus equos aluerit. Dicit et Era-lli stenes in Olympion ieis septuagesima prima Ol3mpiade vicisse Metonis patrem, Aristotelis utens testimonio.

94. Multis item modis hune hirum s Empedoclem se admirationi habitum Timarus in decimo octavo nisi otia.

310쪽

detur quae narrantur περὶ H, άmo , i. e. de muliero respiratione privata.

ss. Cic. Brut. c. is: calonis titium orationes non minus multa' verin sunt, quam Attici L sim : eti snrbitror plurimas esse. Est enim Atticias, quoniam certe Athenis est et natus et mortutis, et functus omni ciuium mtinere e suranquam Tinuens eum, utimi Licinia et meia lege, repetit Symetisas r et quodammoclo est nonnulia in iis etiam inter ipsos similitiuio ἰ aetiti sunt, elegistes, Iaceti, tresera.

Sed ille Crinem ab omni Inuiae felicior. Acilicet parentes Lysiae Syracusani fuerunt; v.

rum auetor est. Namqne etesiis aliquando graviter sanit. hus, adeo ut fruges tabescerent, asinos ex oriari iussit, ei utres ex eorum pellibus consectos ei rea eolles et rupes expandi, qui statuin exciperent. Ita ventis cessantibus enm Κωλυσαυέμ i. e. xenras arrendi arti a) appellatum

Atticos oratores auctore Gorgia irrepsit, qui legatus Athenas missus in concinno pereulit auditores.s T. Atque ut sententiam de Timaeo nostram eonfirmemus es in hia ei de inscitia ejus et de eo quod ultro salsa seri .pserit, pauca aneremus ex iis orationibus, quae nominatim ei tribuuntur. Nam quum omnium qui in Stellia domi. nati sunt peritissit os reip. suisse ae perimus uermincialetu, Timuleoniem. ilicibumque Epitolam, his quam

millime derel pueriles scholasileasque orationes affinore Nune Mee Timaeus vigesimo primo libro ait, quo tormpore Eurymedon in Stelliam delatus civitates eo itabat ad inseretidum S maeus is hellum, tune Getae cives M. versa fortuna assietos legationem ad Camaritienses pro induetis impetrandis misisse; qui quum eorum volis alaeriter annuissoni, mox populum utramque misisse Ot lores ad socios suos, eosque rogasse ut sdeles viros deis gerent , qui Gelam venirent atque de pace et de eommv. nihils commodis consilia conferretit cui quum in innatum venissent, resque ad deliberandum esset proposita, his sere verbis loquenlom Timauis Derm ratem facit Hic pixo, collaudatis Gehe eivibus et Camarinensibus, primo quod inducias secisseni . deinde quod sibi vorta laetendi eausa fuissent, tertio is od consulto ea issent De ... quia nimirum probe cognoscerent quid inter pacem linitumque intersit; deinde duobus tribu sis politicis Aenientiis interiretis, ii noliquum t. inquit. vi aliente cognoscatis quantopere bellum a paro dis soral; . id quod modo seiticei uixerat eos prooe scire. gratiam se hahere ait Gelatis, quod sermones illi in senatu habeantur

SEARCH

MENU NAVIGATION