장음표시 사용
131쪽
existentiam harum extumescentiarum Sed earum distinctionem a gangliis quae cum his confuderunt. Celeberrimus Homo illis extumescentiis easdem tribuere Videtur functiones ac functiones cerebri, et habet tantummodo funiculos oesophageos tanquam ductus, illa duo organa jungentes. Arbitratur illos funiculos non esse nervos proprie sic dictos, quia mox deprimuntur, quum nudi exponuntur; ipSosque Crura cerohri nominat. Sed observavimus quaedam sila, quae nascebantur ex iisdem illis funiculis, et in hoc casu hi tanquam nervi possent haberi. Ceterum nullo experimento directo illae Observationes innituntur, et huc usque nihil certi habemus de functionibus harum diverSarum partium.
Ignoratio in qua versamur, circa SenSationeS et asseCtione S quas quae- Generalitates.
dam animalia invertebrata subeunt, et mediorum inopia, quibus de statu organorum his perceptionibus locum praebentium, certa ratione judicare possemus, impediunt quominus aliquid certi stabiliamus. Nonne celeber rimus Anatomicorum Princeps arbitratur animalia classium inferiorum praedita esse posse sensibus quorum notio nulla nobis venit Et quidem, nonne fila Dervosa quae nobis exhibuit Lumbricus, possent esse cujusdam
In genere intelligitur , quo simplicior evadit animalium organisatio, eo
minori copia existere sensus; exinde Sequitur, quod, quo major est Du meruS Sensuum, eo magiS animalia ad Hominem accedant. Idcirco pauci tantummodo in Lumbricis sensus evoluti reperiuntur. TactuS SoluS est, Cuius Numerus sen- existentia in dubium Don vocatur. Gustus et odoratus existentia non eadem gaudent certitudine. Defectus oculorum, punctorum ocularium et Dervi
optici, de caecitate Lumbrici dubitare non sinit. Idem dicendum de auditu. Cel. Montegro in investigationibus suis de Lumbricis semper observavit lumen et quidem Strepitum satis vehementem in illos nullam vim exer-Cere. Sed, quum Sensus non deteriores fiant nec destruuntur, nisi simul 16
132쪽
sensus alii, quibus gaudet animal, mirum in modum corroborentur, tactus in Lumbricis est maxime subtilis. Minimo concussu terrae impreSSO, subito in foramen regreditur. Sonsuum debilitas tanta est in Lumbrico, ut, sine tactus ope, alteriuSindividui existentiam percipere non possit. Observatio clarissimi Monlogrs lianc confirmat opinionem. Ille auctor vidit duos Lumbricos sese denuo iungentes, postquam fuerant separati, et tum denique Coiverunt, quum tamdiu Circa foramen vagati essent, donec sese tangerent. Inde Sequitur quod Lumbrici tantummodo sese iungere videantur, quia, magna CDPicteumdem habitantes locum, errant donec reperiant atque tangunt ejusdem speciei individuum. Vulgo ad sese querendos, foramina Sua non deSerunt, Sed plures egredientes vidi et, quemadmodum inquit Cel. I fontegro,
errabundoS fortunam quoerontes. Quum Organum Speciale tactus Sit cutis, de hac nunc eSt agendum. I. Do Tactu et de ejus org antis. De tactu. Tactus, quemadmodum diximus, in Lumbrico maXime est evolutus, quod oritur ex multitudine et tenuitate divisionum nerVOSarum quae uni
VersaS Subcutaneas partes adimplent. Ex desectu partium insensibilium, exceptis pedibus, delicatior adhuc evadit tactus. Mihi videntur partes superiores minus esse irritabiles quam inferiores et portionem anteriorem Seu sibiliorem esse quam posteriorem. Hoc a dispositione nervorum pendere potest: etenim, magnus funiculus nervosus occurrit in longitudine ventris et Versus caput magis est evolutus. Nervi annulares et interatinulares specialiter huic sensationi imprimendae inservire mihi videntur. a. Do Culo. Cutis in omnibus sere invertebratis dissert a cute vertebratorum in eo, quod non ex diversis stratis distinctis sit composita. In Lumbrico terrestri Duo irata Cel. Carus dicit reperisse duo Strata. Unum externum Separabile, epidei mi hominis simile ; alterum internum, adhaerens muSculis, IiceSagens epidermis, quum hoc Saltem desideratur. Hoc criterio illa cutis Cedit ad cutem Crustaceorum et Larvarum Insectorum. Nobis epidermis
tantummodo in conspectum Venit.
133쪽
logiam hujus speciei cutis cum Molluscorum cute recognoscit. Sic ille Cutis criteria. auctor loquitur: α Mais suo est plus molle, plus confondus aνec Ia coucho musculairo; il F a on generat molns de di orenco potir la solidito ontrocollo qui roνot les articulations ot collo qui formo Durs intori allos. DIdem hic auctor autumat spinas sive SelaS nihil eSSe, nisi extensioueS huius Setae non sunt cutis, quemadmodum pili et cornua in animalibus Staperioribus, Systemdiis euianesis ''cutanei tantummodo Sunt extensiones. Iri Satio quam illae partes insen i-biles exhibent, ipsarum analogiam adhuc auget cum cute quos etiam iridiscoloribus relucet. Sed aliter nos judicamus quia fetae ortum ducunt ex
speciebus papillarum muscularium et mUSCUJiS CorporiS Continentur. In plerisque animalibus color non a Cute pendet, Sed a tela muCOSa Causa corporis quae infra illam occurrit. In Lumbrico idem, quoad colorem corporis ge Deralem locum habet. Ut demonstretur colorem non a Cute pendere Se quens instituendum est eXperimentum. Lumbricias submittatur macerationi in aqua, per 48 horas. Cutis tum undique decidet. Efformat sacculum duabus apertoris praeditum, quo Stratum musculare immediate continetur. Experimeri- Replicatur ad anum et os ut efformet reflexum internum et Cii Culare ,
vide M. 1, 2, 3. tab. Xu bis - XXII. . Cutis est albida, translucida,
lenuissima; in se ipsam replicata, est opaca aut translucida, albido niveo colore itidula. Imaginem resert ovi albuminis concreti. Ad microscopium conspectu fg. 3 ejus textura est magnopere silamentosa: ejus fibrae sunt subflavae; variis modis anaStomosibus conjunctae apparent. Colores metallici quibus Lumbrici distinguuntur, debentur tantummodo Color6s me-epiderint, quae, quum a corpore maceratione soluta et reflexione per '' in,' 'spicitur, relucet omnibus iridis coloribus, instar tenuis laminae micae authullae saponis. Effectus strati muscularis hos luminis repercussus adhuc adaugere potest. Haec trisatio igitur dissert a colore animalis proprio, qui ortum in tela mucosa ducit. Epidermis eo modo soluta adhuc servat vestigia intersectionum annularium.
Alia 'cutis functio in eo versatur ut secretione perhibeat SubStantiam mucOSam, qua Lumbrici sua foramina circumdant. Unde venit, inquit
organisatio cutiS. Alia cutis functio.
134쪽
Cl. De LMinoillo I. l.) in Chetopodibus nudis, multo magis craSSiorem esse, uti videndum etiam est in Lumbrico terrestri, in quo praeterea est
Jam jam diximus oriri ex tela mucosa in Lumbricis lineam fuscam et
colorem subflavum dorsi, colorem Violaceum partis anterioris Corporis, colorem roseum ventris, albidum papillarum, coccineum clitelli , etc. Attamen haec tela similis est telae quorumdam Zoophytorum, Asteriorum et Actiniarum, in quibus adeo est tenuis, ut cum Strato musculari Sive cute sese confundere videatur. Sed separatio epidermis evidenter demon Strat hanc non esse sedem coloris generalis corporis. Alcohol et omnes liquores spirituosi agunt in telam mucosam. Ipsam albidam reddunt. Diu tinus defectus luminis eumdem habet effectum. Igitur, quum, hyeme CeS-sante, Lumbrici immediate terra extrahuntur, veluti gracilescentes, albido et colore uniformi induti reperiuntur. Secundum stratum Culaneum a Cel. Caro Observatum nonne esset idem organum ac illud cui nomen telae In ISCOsse tribuimus
Denique in Lumbrico nullum vestigium reperi telae papillaris , nec organi quod simile involucro secundi status Insectorum Cum Corio pOSSit comparari. Nihil etiam dicemus de partibus insensibilibus quae tu solis Setis versantur et de quibus jam fuimus locuti. II. Do odoratu et δε ejus organis. Nullum dubium moveri potest, inquit Cl. Uior, nat. Comp., t. II.
p. 676. quin omnia animalia invertebrata sensu odoratus fruantur: nam illius Sen Sus ope, praesertim species oculis destitutae, cibum animadvertunt. In hoc posteriore casu versatur Lumbricus; et nostra Opinio corroboratur
CX eo quod terram naturae suae aptissimam seligat. Sed ubi sedes hujus Sen Sus est 2 Quinam nervi hujus perceptionem transmittunt 2 An hoc munere funguntur quaedam ex filis nervosis, quorum Origo occurrit ad cerebrum aut suniculum oeSophageum J Aut, analogia ducti an, cum Cl. Bastero dicemus, Organum odoratus peculiare reperiri ad limen vesi
135쪽
culorum aereorum, et in hoc puncto Lumbricos cum Insectis maximam habere similitudinem 2 Haec quidem sententia certo veritatis fundamento inniti videtur, quum examinatur membrana mollis, humida, instructa multis nervis, quae interiorem horum vesiculorum partem circumdat. Sed an organum peculiare huic sensui tribuere debemias, quum cutis ipsa , quemadmodum in Molluscis, nobis exhibeat modificationem quae huic scopo posset respondere Mollis, fungosa, muco glutinoso illita, maxime idonea est ad conditiones requisitas adimplendas, praesertim si ratio habetur ramificationum nervosarum quae in illa, magna copia, OCCurrunt. Ceterum eXperimentum quo Suspenditur Lumbricus supra superficiem liquidi irritantis quod in vaporem solvitur aether Sulphuriciam, eX. gr. hanc assertionem corroborat. Lumbri Cus contrahitur, Variis modis Contor quetur, et denique vitam effundit. Inde patet absorptionem molecularum odorantium per integrum corpus, et Sensationem quam suscitant, eSSeuniversalem.
ΙΙΙ. Do gustu et ejus organis. Lumbrici lingua destituuntur, sed defectus hujus organi gustuS Sensa tionem non excludit. Membrana interna quae integram cavitatem Oralem Lumbrici circumdat, instruitur ramificationibus nervosis innumeris; et illud animal, quoad hoc organum, Donne esset in eodem Casu ac polypiqui integra cute degustare videntur 2 Certum est Lumbricum rejicere hanc vel illam substantiam quae cum terra commixta sive ad ejus Superficiem deposita reperitur, quum Sibi non convenit: ex quo luce Clarius apparet Gustus sedes.
Lumbricos degustare; atqui in hoc casu, Sola membrana de qua fuimus locuti, Domine organi gustus insigniri meretur. Nunc agendum esset de organis insalivationis et deglutitionis. Sed hucusque nulla glandula peculiaris in Lumbricis fuit observata cujus functio in eo versaretur ut in cavitatem oralem, liquidum alimentis praeparandis idoneum, conjiceret. Quod ad organa deglutitionis spectat, illa eXamina Vimus quum egimus de labiis quae sola optime sunt visibilia. Nunc igitur ad organa nutritionis tranSeamUS.
136쪽
Historicastitutio. Positio.. Formae Consistentia. Color.
SECTIO TERTIA. P PARA TUS NUTRITI ONI S. CAPUT PRIMUM.
Antequam eXpOnamVS mecaniSmum nutritionis, et actionem Saepe sus
picatam partium quae ipsam dirigunt, eXplicanda sunt organa huic functioni inservientia. I. Do Phar HS Q. Ilaec pars a multis auctoribUS male ObServata et quidem negata, tamen maxime est visibilis. Cel. Willis, Carus, Homo, Roth, Montegro ipsam delinea tam , SatiS accurate deScripSerunt. Cel. Homo in sua dissertatione de organis generationis Lumbrici terrestris, Trans. phil. 1823, pars I. p. 823) ipsam praesertim optime delineari curavit in siguris suis Analo micis. Quidam auctores ipSam habuerunt tanquam glandulam Saliνarem.
sortim sig. 1 et 3. tab. X-XI.) positum eSt ad partem anteriorem OesOphagi, cujus primum efformat segmentum, et infra cavitatem oralem Membrana intertia et infundibuli formis hujus cavitatis desinit ad pharyn gem, Sese cum parietibuS internis conjungendo. Occupat 4 aut 6 annulos et saepe incipit ad 2um aut 3um. Est pisiforme, ovale , paululum depressum, convexitatibus lateralibus magis salientibus. Ejus consiStentia eSt quasi cartilaginosa; est maxime contractile; eius contractiones etiam hora post dissectionem Lumbrici elapsa manifestantur. Color eSt subflavus pallidus, roseus ob ramificationes
vasculares quae ad Superficiem evanesCunt. Duas distinguo facies: externam atque internam, totidemque margines superiorem et inferiorem.
137쪽
lationem inter os et ceSophagum constituit. Margo hujus cavi talis est saepe ' callosus, et faciei internae huius callositatis inseritur membrana insun
dibulisormis de qua fuimus locuti. Margo inferior pharyngis nihil notabile exhibet nisi quod inserviat Margo ius e puncti insertionis loco canali insophagi. Hic ille adhaeret tanquam tubus ' ''
perpendicularis. Facies externa pharyngis est laeVis, mollis, ViSCOSa; praebet plurimaS Facies externa. callositates parum sensibiles, rotundatas, Speciem Sulci verticalis in par
tem ventralem imprimenteS; qui SulcUS nervum recurrentem includit cum extremitate vasis vaSCulari S Ventris. Praeter illas insationes, cernuntur adhuc ad faciem externam appendices membranaceae quae, ortum
ducentes ad quaedam pharyngis puncta, Vergunt ad partes circumdantes involucri carnosi; illae appendices organum in positione aptissima conti Detit; ceterum diaphragmata hunc essectum adaugent. Pharynge in alco-hole commorato, illae ramificationes admodum sunt visibiles. Facies interna aut illa quae essormat initium canalis oesophaget, nihil Facies interna. observatione dignum praebet: est laevigata, eminens, caxitas est retractilis et contractilis, quod determinat, transeuntibus alimentis, motum peristat ticum similem motui qui, analogo momento, in oesophago Hominis et animalium manifestatur. Hic tantummodo involucrum musculare pharyngis solum videtur agere in alimentorum impulsione, donec insophagus proprie sic dictus, absque Strato musculari circumdante, nonnisi passivus
esse videatur. Transversali aut longitudinali modo Secatus, pharynx occurrit tanquam Comp0sitio iu-maSsa muscularis, ad Consistentiam Cartilagineam accedens, sine fibris
notabilibus, uniformis, laevigata, et translucida, quum leve Stratum aufer tur. Macerationi in aqua vulgari submissi criteria non variant; alcoholi immersus, evadit flamentosus, silis radiantibus a centro ad circumferen tiam , satis duris, rectis, Simplicibus et in tota fere amplitudine aequalis crassitiei. Ρharynx non solum introitui alimentorum favet, ipsaque ad OeSOpha- Usus. gum transmittit, sed etiam est punctum conjunctionis plurimorum aliorum
138쪽
Historica institutio. Positio, directio , longitudo, etC. Color. Partes distinguendae. Positio. Membrana. Fibrae.
organorum. Vasa vascularia in ejus superficie terminari videntur: sanguis eorum vasorum ibi commiscetur et diversas sibi aperit vias in illas exiguas ramificationes; canalis subflavus quem Cel. Home habuit tanquam tubum, transitum ad ova praebentem, in pharyngem abit. Ad partem ejus superiorem et anteriorem occurrit Cerebrum, cujuS est fulcimentum; ad partem suum ventralem fulcit nervum recurrentem cum ejus ramificationibus, etc. Forma hujus organi fere nunquam Variat. II. Des oesophago. Ab omnibus auctoribus qui de Lumbrico et ejus anatomia egerunt, observatum illud organum , quaedam alia adhuc exhibet quae illos fugerunt; quemadmodum ex Sequentibus apparebit. - sophagus ortum ducit ad partem inferiorem pharyngis, dirigitur instar tubi usque ad ingluviem. Plus minus est longus pro diversis indi viduis, et aliqDando spatium 8 aut 10 annulorum occupat. Eius directio
Variat ejus color: modo est subflavus, pallidus, modo Obscurior, modo viridis ; innumera copia vasculorum Sanguineorum ejuS Colorem proprium etiam modificant ipsum ine roseum efficiunt. Ρlurimae partes in oesophago discernuntur: 1' canalis oesophagetis proprie sic dictus, 2' membrana glandulosa, 3' circuli quasi cartilaginei quibus canalis circumdatur, 40 glandulae insophageae. a. DE Canalo oosophageo proprio sic dicto. Hic canalis nascitur ad orificium inferius et internum pharyngis et usque ad ingluviem protenditur. Alimenta transmittit. Nullam extumescentiam nisi versus partem posteriorem, antequam ad ingluviem terminetur, exhibet vide nn, etc. M. 1 et 2. tab. X. bis. Constat membrana semitranslucida, laevigata, molli, aequali, Sine ulla asperitate, et obducta innumeris vasculis sanguineis. Eius fibrae sunt longitudinales, parallelae. Hic canalis paululum contrahitur ad singulas intersectiones diaphragmatum, sed brevi dilatatur introitu cujusdam ali
139쪽
Ejus capacitas cum pharyngis capacitate Collocata, minor est in eadem Capacitas, ese. amplitudine, sed longitudo e contra est quadrupla aut Sextupla. Humor viscosus semper ejus faciem madefacit internam, quae nihil notabile exhibet, nisi glandulam peculiarem de qua infra. B. De membrana glandulosa. Membrana glandulosa crassissima, circumdat partes laterales OeSophagi Positio. in tota eius longitudine. Ab utroque latere enim cernuntur veluti duae species tuborum Subflavorum, compoSitorum eX infinitis glanduliS agglO- Glanduli. meratis et regularibus; Sunt subflavae , viscosae, glutinantes; in aqua vulgari apertae, ejiciunt fluidum Subflavum, opacum, non dissolubile.
Haec membrana praesertim est crassiSSima ad partem CeSOphagi Supe Circonvolutio-riorem, ubi contra diaphragmata refluens, efformat veluti species cir- ἡ 'μ'μφ' convolutionum quas delinea vi e go, fg. 1 et 2. tab. X bis. Illae
circumvolutiones breviter evaDeSCunt verSUS IOCum quem Organa genera
tionis circumdant; et etiam in quibusdam individuis est ormant tantum modo species varicum hemisphaericorum quorum positio non est determinata. Nonne illae glandulae huic Scopo inservirent, ut in OeSophagum quoddam Usus. fluidum praeparatorium alimentorum injicerent, quamvis ex analogia colligi posset hunc praeparationem nonnisi in ingluvie locum sortiri Potius crediderim illas esse destinatas ad liquorem, quo humectatur OeSO-phagus, eliciendum. c. Do glandulis insophageiS. Praeter glandulas quas exhibet membrana de qua modo egimus, adhuc Positio et eri- existunt quatuor Corpora glandulosa, maxime diStincta, quae circumdant Sophagum versus tertiam ejus partem pOSteriorem, ubi Ovaria inseruntur. Illa corpora quae naturae glandulosae arbitror, per paria Sunt disposita : unum in utroque latere, ita ut omnia uno puncto conjungantur in canale ipso oesophagi, quod speciem crucis est ormat, vide ioth, . 1 ot 2. tab. X. his . Sunt pluS minusve eminentes; color earum variat ab albo ad subsavum rubescentem; tunica est dura, sequalis, laevigata , humectata, etc. De usu harum glandularum non constat; praeSertim quum conSidera- Usus. 17
140쪽
mus hyemo durante et in multis juniori lius Lumbricis, nulla fere reperiri earum vestigia et Saepe eas omnino deSiderari. An pertinent ad organa generationis; an evolVuntur cum his tantummodo Τ Hunc nodum hic sol
d. De circulis siseo annulis quasi cartilaginois oosophagum circumdantibus. , Praeter diaphragmata, adhuc distinguimus circa OeSophagum, praeSertim Versus partes ejus medias et inferioreS, muSCul OS annulares, satis validos, per quos currit canalis. Hi circuli hunc canalem probabiliter contrahunt et dilatant in transitu alimentorum, quemadmodum illud in ceteris animalibus locum habet.
Quidquid de hac re sit, ignoro. Illi annuli cartilaginei nihil notabile
praebent. Ex supradictis patet oesophagi munuS tu eo praecipue versari, ut oris alimenta ad ingluviem transmittat: sed idem illud organum fulcit adhuc alia maximi momenti organa. In facie ejus dorsali occurrit vasculum peculiare cujus functio latet, simul cum vasculo dorsi Sanguineo, in facie oppositu aliud adhuc vas vasculare reperitur quod cum praecedente, opes lorum transversalium, communicat. Circa idem Organum Cernuntur testiculi, ovaria, vesiculi aerei, etC.
In hoc studio, nullas facies aut latera peculiaria distinxi, quia omnia sunt similia, et idcirco illa minutatim describere esset inutile. III. Do glandula peculiari. , oesophago aperto in quibusdam Lumbricis reperitur glandula omnino peculiaris quae, ni fallor, quamdam praebet analogiam cum glandulis
salivariis aliorum animalium invertebratorum. Illam delineavi M. 3 ot 4. tab. X his. Posita est contra faciem ventralem canalis oesophagi, ita Ut, hoc aperto, per dorsum glandula optime perspiciatur. Est unica, fusiformis, ad duas suas extremitates desinens silis teneribus et solutis quae penetrant organa Circumjacentia Sive membranas oesophagi proprias. Rus membrana est maXime tenuis et translucida; OStendit succum album, viscosum, consistentiae lacteae, qui integram ejus cavitatem implet. In aliis eam vacuam ideoque visu difficillimam reperi.