장음표시 사용
141쪽
135 Μgni caco TORNATA. Ad hanc valde aecedit sequens
ΜRDICAG TRI CYCLA M. Pedunculis multi floris, 1eguminibus inermibus glabris ochleatis breviter cylindraeeis, anfravit hiis tribras margine subdenticulati , Stipulis erratis , soliolis obo vatis sulitiis pubescentibus. S. Bah in arenosis maritimis Galliae occidentaΙis circa Is SaoIs vir ωιοnn , in agro Pleionum si36 ΜEsgi Esi PILosa. . soliis ovatis planis pilosis subtus glaueescentibus, pilis edi relli ovari culrciisque glandulosis, C. hori. monv. t. 5a , . Melagi e8ia pilosa ss annis mus. I. . 56. Fera eri Ch. I. V. I9 AZalea pilos , Michi in Lam. Dum hiae n*e. I. Io De Caradolle aga leo ides, Batim cas hori. alta in Carolinae monti hus aliis prope fluminis Catawhae sontes, teste Micha uxio rii primus hane 'eciemι detexit, et nescio qua de causa in Flora omisit Frutex vix semieti hi talis Pedicelli - simul e gemma orati terminali orti, uniflori, per anthesi inflexi , per maturationem erecti. Corolla urceolata albida has sus,flavescens apice rubesceris , -dentata Atatherae 8 lineares aura utiae oro duplici dehis
13 Mesembryanthemum hoc intermedium dico, quia amne Μ. splendenti et M palletitia trium harum specierum cara teres synonymaqrie sequenti modo exponi possunt MEsEΜBRYAΝΤΗΕΜU PALLENS . . soliis subtus convexis iunioribus cylindracei oppositi distinctis impunctatis papu-Iosis, axillis parce soliosis, flori hus ternis, medii pedunculoealycis longitudine , lateralium Pedunculis hi liolosis α. Rossum M. Pallens , acq hortischoen, t. 79. I a M. longi-stylum , lant gra33. t. 367. β. Amum. Jacq. hora schaenbr. t. 79. f. I. ΜEs EMBRYΛNTUEMUM INTERΜEDIU Μ. M soliis eylindraeeis utrinque subattenuatis oppositis distinctis impunctatis non papulosis, axillis soliosis, floribus ternis, medii pedunculoealyeis longitudine, lateralium pedanculis hi soliolosis Q. a. Mum. . splendens , Iane gra33. e. 35. xc on. p. Rossum. Differ a splendente; .'caulibus ramisque stricte erectis nec diffusis a. soliis magis efflindraceis nec tu ere supero Plano,
142쪽
lias et apice magis attenuatis 3. floribus ternis terminaribus I ,ngius pedicellatis ovarii parte libera reviore rotuh-diores 5 calycis tubo ovatin obcouie loevi nempe 1bliorum
eoalitionis reliquias non exuiliente. M RΜBRYANTHEMUM SPLENDENS M. soliis su hius convexia
inniorihus cylindraeeis oppositis distinctis imputactatis , axillinvitam supremis se Iiosis, floribus. olitariis inter dichotomia lsubsessilibus , . . splendens, in. sim parvam inter esembryanthema sectionem aut unicam
sorie speciem constituunt re sequentes stirpes , nempe αου iridi florum , Ait. . ten Missorum , Iasq. et M Es EvBRYAΝΤΗEΜU SORDIDUΜ Μ soliis oppositis con- natis Fili Uisaeeis, superioribus a Puloso-pilosis, in seriorum mortuorum fit, ris remane libus , calycibus hirsutis quinque s iis eo Polla duplo brevioribus . . . Sordidum , DC plane,
a M. viridi floro pl. gras l. 59. foliis glabri usci lis , caule deseum hente, magis fruticoso Petalis ualyce duplo triplo νει longioribus nec ea lycis longitudine, stigma libri approximaliani coalitis , floribus e virescetiti et flavo albidis nec vires-eetitibus. Facile distinguitur a M. tenui floro acq iragm. t. a. f. 3. foliis glabri uculis apice uoti recurvatis, Or3hus sordidis nec purpurascentibus , Petalis calyce dui'Io iriplovis longioribus De calScem vix superantibus. 139 Bae omnes Mespili species ait Bosci otiis missae suerunt
et, in Domitiibus huc Servatis , quae intacta retinui eum apud Nos pleraeque nondum floruerint, et P8 auctor 'mieissi in Mahas arbusculas mox sseripturus sit. - Hic occasione data
addam, es pilum Iaponicam hoc ipso uno 13 12 floruisse sub dio in villa dom. Gaalis , dicta Chdleau-mn, Prope MouS-- pelium, sed decedente autumno et ideo siue spe fructus reaapirant odorem gratum Oxyacanthae.
1 o MILTU VELUT INUΜ. . spieis M' Iternis filisor inibus , flosculis exarisia iis subpubesse utilius gemiuatis inaequaliter pedicellatis , bliis et imprimis vagitiis molliter Me viterque velutivis. g. Habi in exico. Semina inissa fuerunt ab horio adriiensi sub nomine Milii sitiformis S ad sed non
est Panicum fili forme quod ad ilium reser Wildevovius.
143쪽
Coeterum species nostra distinctissima Hahirus Digitariam sodg1 imae iva lues, spiculae tripollicares subputentes gracillimae
lictis latis . inferioribus letiolatis, caulibus iasi 'peniti, is adscendentibus pilosiusculis 'roiemur soliorum subtetragotiis pedicialis solio florali breviori hus DC. hore moram insae. t. 6o. Hah. . . . . . Species assini M. luteo cuius icon adeK in otiiα pertio. , sed differt: I. caule Petiolisque Pilosis nee loeuthus ;α. solii inserioribus longe petiolatis nee subsessilibiis 3.' θti-tihais soliorum inaequalihus Deo regularibus o. pedi rellia Loii brevioribus De dii plo longioribus4 5. flore sere duplo minore. 6. fauce pilosorace ut in icone eWilleana glabro. i a MYovo auri Myopori genus a et Banks, Solari de ea Forster conditum , denuo descripsit et Aradi eWs sub nomitio
Pogonia G omen in Ai drelisium vertit Ventenat alvis ara tere , et tandem Reciem tetrandram tib noua in generi mer-toloniae aec rara te indicavit lar de 'in se ili R. B-wα egregie de more restituit nomen antic uius, et ex FGPoria,ndditis iii Dusdam generibus , ordinem novum Myo ortinae inter Verhonacea et Iasmineas medium condidi h. I uiua Myoporum ellipticum est Pogonia glabra , Anar et Myop.riama dehile es Pogotii de hilis , An . 1 3 NARCissus ANCEPs. . soliis planiusculis glauceAce
tihus , ea 'o -6-floro compresso arici 'iti, nervis Prominulis , eorona effuttii formi in egra ore rons triet segmentas dimidiis breviore , segmentis Ovalis tu ho sere aequalihus. p. . tot uaalbus reflexus wertii noris hist. . . . . . I 8 . iaZella, B e. r. aes. . . 55 3 ah in Lusitania 3 omnino assinis . . tiadi, sed differre videtur eam non fereti serii sedeomyesso, Donuevi sed nervis Prominentibus plurimis striato. flores a hii fuero esse 'inris odoonti quam in A. aseita' om in athi a iit orona lavissime naveseente, tutius Nam in agetia brevior.
144쪽
Trans. in socias. p. a 5. N. angusti lius albus minor, C. B. ν α. 7. M. N. angusti solius totus albus , Ma . oe. 8a- Ruis sidis a. p. si s a. . totus allius a rhone: Isis rasaer. Ior. e. 8. N. Pallidus, Tam dict. . p. a. ex LOD. Hah. locis saxosis et siccis Galliae australis prope onspelium , Aquas-Sextian Nicostam Flores Taκellae thoe similes sed minores , vix odor , nascentes chroleuci , ad alii albici e rigonii segmenta inter se aequalia. Folia in plania colla latio quam in icone Bauhini quae Plantam spontaneam heri exhibet. 1 5 NARcissus L ETus . . foliis analicula lis apice Pla
se fida repanda crispula segmentis dimidio sere reviore τ'
P. laetus, Salisb. yma. a . . odorus, Curi. hor. q. L 78. - . Trans Lin. Oc. s. p. 2 . . unci solius minor amploeaIyee luteus, Thsat inor. c. . a. In hortis interdum o eurrit; cum . odoro confusus et iocus natalis plane ignotus
erat eum l. d. Iauvnhuius specimen ei re Grasse in Gallo- Provincia ab eo collectum mihi henevole misit; cl. Salisburyo inspectione herbari Lionaeati dixit hunc esse eumdem nodi tritobus , L. γ. 17. Quod negat ceΙ. Dryander in horii
Ke ensis editione secunda voi. a. p. 16. Cum inspectores her-harii innaeani interse sic dissidant, non me est has com- Ponere lites. x 6 NicoTIANA LATissIΜA. N. foliis decurrentibus Urieulatis ovatodanceolatis, corollae limho quinquefido, lobis latia
in America Stirps a N. ahaco omnino distincta non tantum habitu crassiori , superficie magis glutinosa , alye magis innato, flore pallidiore, sed i. soliis superioribus lanceolatia decurrentibus ope auriculam, tu nostra a limbo discretae , in . tahae cum limbo continuae a. corolla limho 5-fido ea 5- partito, Ohis latissimis mucronatis non vero subcordatia acuminatis. Constans Per oecula plura culta in uiopa remansit et ab agricolis hene coguita
si ONONI ARENARIA. . Pedunculis unifloris ullaristatis folio vix longioribus . floribus erectis , Toliolis ternis
oblongis viscosis apice tematis, caule basi suffrutescente rumo- .aissiua Anouis spinis careus Iulea minor, Morn. βοι. a
145쪽
Rah in arenosis maritimis inter Magalonam et Ledi fluminis ostium prope Mons pelium. Simillima O ramosissimae sed differ storibus dimidio minoribus, erectis nec cernuis, pedicellis solio aequalibus nec duplo longioribus. x 48 ΟNoroavo ACAULE. Ad hoc mulium accedit , ea
cum eo non contandi Potest species sequebs. ONOPOR DON PYRENAICUM. . acaule floribus pluribus ovatis subsessilibus, involucri squamis valo-lanceolati spinosis auruerectis, foliis petiolatis omentosis subtus eundidissimis pinnatifidis dentato-spinosis ae Carduus tomentosus Acanthi solici Pyrenaicus , Totam imae. . I 'OnoPordon caule , I. o. a. 3. n. OO7. xc on. Reperi florentem ineunte ullo in yre eorum orientalium asperis supra Vilisfrancha. Flores albi medio maiore, non solitari ut in o. uninoro, Deo globosi ut ita . aeaule; in volueri squamae nec adpressae ut in . unifloro, nee patulae ut tu . caule Potius esset nvo donis utat flori varietas multinora quam . aeaule.
1 9 OxALI CERNUA Haec species quae vulgo in hortis sub
nomine . caprinae occurrit, treAadmittit varietates notandas. Var. . quae in tab. 6. Iacquini videnda est, foliis immaculatis erecto-ccespitosis dignoscenda est Var. 3. quae in vasis nostris vulgatissime et nunc quasi sponte Provenit, soliis ereet ecespitosis semper fusco maculatis distincta. ur. γ quam etiam
colimus, differt soliis ut in priore fusco misculatis sed
15o OXALIS UTABILI s. o. caulis, scapo unifloro soliis longiore, foliis ternatis subrotundis , petiolis teretibus , stylia staminibus interiori si revioribus. M. V. a. p. 778. Similia o variabili et habitu et variationibus sed distincta stylis in te mediis Decirevissimis In var. α quae o PurPurea Iacq scapi sunt soliis Iongiores et flores Purpurei. Var. s. ab ea differt soapis solio brevioribus Var. . habet scapos breves et flores albos. Var. . dignoscitur capis solio longioribus floribusque ex ala subpurpurascentibus. sis 1J TALI RuBELLA; VAR. LILACINA. Differt abo rubella olar. aequinio depiuta et deseripia floribus lilacinis eo
Purpureis pedunculis solio duplo nec quadruplo ad minimum
146쪽
Ioi,giore, hraeteolis saepius oppositis nec alternantibus , calyc
tisa PARONYCHIA ARABICA. P. caule dichotomo dissos , soliis oblongo-lii earibus aristato- mucronatis, flori hus At hc D .gesiis sessilibus, cacteis argeuteis perigori iisque aristat mucronatis , longitudine tuter se aequalibus M. illecebrum Arahi cum , fra ench. I. . 6 L. Corrigiola albida , orast. m. O7.uab in Arabia.
153 Sub nomine spati pubeseontis tres e diversis hortis ta-nicis erepi species inter se valde affines et quarum hie, additis quarta ex Α,nerica boreali prioribu amni, caraeteres exponum. pasPALUM PUBEsCENS R. sPhei 3- sectas achin communem pubescentem alternis Subses'ilibus , rachi propria Θxuoa ,
glumis subrotu redis subetiem iis glabris, foliis ianis utrinque Pubescenti hias, vaginis at oras et Pierin pilosis. . . Pu heseens Misenum. s. ab in America horeali. PAsPALuω DUBIUM P. spicis 3- , duabus hiserioribus longo dicellatis, duabus susteris ad apicem acheos communia glabrae sessilibus oratii gηtis , rachi propria subrecta, lumissu hrotundis subenerviis tenuissi me puberulis, soliis planis utrinque pubescentibus , vaginis ad oras et apicem villosis. V.
Bab. . . . . . Sub Domine P. SUPlni etiam semina recepi, sed ab hoc caute erecto nec repente aliisque notis diversum. PasPALUM LEPTOSTACHYUM P. spicis a sessili hus una te
iuinali , altera paulo in se apicem , achibus glabris , propria sexuosa graeili, lumis subrotundis uni nervi Isaiahris , foliis Plauis utrinque villosis , vaginis ad oras et vicem villosis K. Maia . . Vaginae inferiores molliter Illosae rubescentPs. PasPALUM CILIATI FOLIUM. . spicis a- longissime pediceDuiis , pediuellis glabris e vagina su Prema ortis, achi propria sexuosa angustissima, HMmis glabris sub Iundis altera enervia altera iri nervia soliis planis pilosis , vaginis inferioribus hi semiissimis supremi glabris. . . ciliatisolium, metar. α om m. i. p. 4 P. hirsutum, oir dicti rach. 5. R. 8. Oxcι-οn Reta 'ab in Carolina sicca a l. Boso collecta speciis, mina ante oculos habeo. ΡAspaxu et suaLLUM A novi bio memor tum est soanime ominatum, nam species totius generis sero major πια Minti mainam i a. t. 77. .
147쪽
friactus non haccatos sed parvos siccos submemhenncteros
morio Dermos. Hahitu Pso mugis ad lasserinam quam ad Daphnem accedit. 155 PAssERINA aYMRLGA. Est Daphne thymelma , in. - o9, quae a Pnulis siccis mori sperauis ut in asseritiis gari det, et ideo eum priori a Daphne excludenda est Circa Horis Helium ad pedem septentrionalem montis Lupi provenit. 156 PAVONIA PARVI FLORA. Species elegans sed ad hile mihi dubia Pavonia olumella differt floribus oti sui, seghilthus sed peduncula iis pedutierit Petiolum superante. i57 PHALARis i CnosigcΗYΑ. h. panicula sutis pieauro ut , itimis si h naviculari hus dorso integΡrrimis lanceolat acrimi uatis , perigonioris valvi , ilhescente. mah. io Auierierithorealis Carolina ustrali , Ut video ex uepe Miminthus siccis ac Fraser et Boso ρceptis. Ashu; ph. canariens sed is Pr habitu milito graciliori , particulas iminoribus amittorthus ivalvulis fumae vix dorso productis longe acuminatis ciet dorso membrana lata uetis apice obtusis vix mueronalis , semiathias
158 PHILLYREA LATI POLi A. Haec species in agro cestata Dico et in hortis non infrequens raro seu uois altitudinem superat: at in hortomotis peliensi adsunt plurima Phillyreaea Belle valli tempore et nempe bisecrata res , Hae rhores Ox celsae 3 Pedes et ultra altae , cum Quercubus ilici hiis nixi agio cum iis longitiquo oonfundendae. Earum truncus singi laris ob profundas latasque mitras longitudsoalescia cortice inti inde buxas. Lignum ponderosum, rubescen , adeo durum ut in earra attingi posait alburnum albuna, Prae aliis arborihus durissim uti otiamsi ligno Phillyestae duritie cedat ,
tardissime in liginum o BFerit, tars observavi onim ranis tabiso onae annuales erant conspicuae et in quibus uorpus ligoeun totum erat adhuc alburnum l
148쪽
Diraque stirps ire Monspelium obvia, sed eum neutra
eo sundenda est altera species valde assini sed quam sequentiphrasi describam. PuLEUM BERTOLONII Phl. racem spicato cylindrico, δε- eulis inseri orthus hortivis, trimis truncatis carina ciliolat in mucronato-aristatis, arintis lumae ipsae quadrii plo revioribus C. Bah in collibus circa Saraanam rande specimina sicca mi Mit lar Bertoloni Catans par inferior, in h. Dodoso tithosari ea ulis ut in h. Pratens erectus racemus
Iongissimus flosci ii ad pressi, glahris excepto dorso cilia - tantum gerenteri arista dimidio et ultra brevior quam ita assinibus et sere ut in h. asPero. t 16o ΡΗΣΟΜI ANGLIsTI FOLIA. . verticillis 6-ao- floris , ramis dense tomentosis, soliis flora Ithus oblongis utrinque tomentosis subtus reticuIati , raeteis extus tomentosis lanceolato-linearibus subconvolutis, dentibus calycini erectius- eulis acutis. D. P. angunti soli , mn dict. n. a. . rutilos , var C. OD. dice. 5. p. 7o. Speetes a P. fruticosa disianetae diu culta constantissima. Flores lutei ovarii lol, quatuor Lasciculo pilorum radiantium superati mal, in oriente pt16t PHLoΜr ORIENTAL Is Verticillis 6-floris approximatis,
eaula herbaceo , raeteis Paucissimis subulatis erectis extus tomentosis calycibus tomentosis 5-dentatis, soliis tomeniosis inserioribus petiolati cordatis, floralibus ohlongis utrinque attenuatis . . orientalis , Mil dicti . . - . salvi lia Iritea verticillis crebris, Diu euh. p. 3i7. r. 38. L. M7. Bah. eirca Smyrnam. 16a ΡΗΕOMI VIR RNs. . vertiellii r6-scris, ea ule DU-tie o soliis petiolatis ovato- lanceolatis virescentibus, piliω Tadiantibus sparsi , raeteis lineari-suhnlatis pilos rigidoasParso gerentibus, dentibus ealyeinis subulatis duobus exterioribus longioribus DC. hori monsρ insae. e. 76. Rh. In eientes In hortis interdum eonfusa eum P. Dulieoanae qua erto distinetissima. 163 PLANTAG ARGENTEA, Tam m. n. 66 . xc ri
149쪽
inrita et Pyrenaeorrim orientalium locis asperis montosis eirea ΜOnspelium vix obvia. 16 PLANTAGO CORNUTI P. soliis ovatis integerrimis ea
Corn. can. r. 162. Et 63. C. Pl. Britimis maxima tota glabra ,
Biaufi rod. 97. Vn hol aos. Bh in dis Arahsalsis maritimis prope Non spelium , hi agnotius et ouanius rite observarunt. Nunquam a iis indefessis Oianicis nec a me ipso reperia fuit varietas foliis inraatifidis a C. Barabino indicata, et verosi militer est potius Ps. oronopi varietas major et glabra quam saepe in noηtris maritimis vidi simili errore elar. aequin descripsit Misc. a. p. 35 I. et s. ar. t. 7. varietatem l coronopi rili nomine l. cornuti Primo ads- Pertu no8tra species a L eo rotiopo omnino differt et ad Pl. maiorem valde accedit , sed revera inter has duas etiamsi e
Ionginquo distantes species intermedi hahitus et foliatio sere Pl. maioris cum fructu l. coronopi, una adsunt in t Co nuti et hanc certissime distinguunt. 165 PODos PERΜUΜ. Huic generi caracteri hus et habiti dis
166 POLYc ALA CORDi FOLIA, Thunh. in hortis saepius oc-erirrit sub nomine Polygalae oppositi liae a qua differt soliis
si 67 POLYGALA xILys. P. floribus cristatis racemosis , alis ealycinis uni nerviis obtusis capsulae longitudine , arile erepto glabro ramosissimo , foliis aulinis linearibus crassissimis. D. Polygala parvinora, Danth. inea. Ois Durn. Ot. a. p. 36 .nsa Potr. Hab in arenosis Gaditae circa Monspelium Avinionem
150쪽
Liu imum et in Gallo- provineia Speetes ab omnibus et etiam, Polygala par victora distinctissima.. 168 POLYGAL ΜΟΝS PELIACA P. floribus cristatis racemosis, alis ea uiuis tri nerviis oblongis acutis capηula multo longioribus, soliis acutis linearibu aut sublatice latis. . . mora, Peliaca, in V. 987. GOM. in mori . 79. DC s. rar. I. p. 3. . . Ρ. vulguris coloris obsoleti soliis tetiri issimis , . . Aist. 3. p. 388. c. . foliis tu Deeolaiis brevi hus , Bocc mus. R. I x. t. 99. ab sed rariSsima tu sterilibus prope Mons peliuiori ad saepius reperitur varietas P. Vtilgaris quam Promonspeliae descripsit Ilioni P. OrasPeliaca vera est distinet radio gracili annua , alis calycinis oblorigis capsulaesere driplo longioribus Aesquilineam lutis , diu longis Varciat soliis tenuissimis ut in leone Bauhiniana et lanceolatis ut ia
I6ω; OLYsALA VULGARIS. Species mire Varians et synonymia intri est dissicillima hute reserendae mihi videntur ut
Peliaca GIL DavL. . . 388. et P. monspeliaca , All. σαn Io89. non in . , sed Potius pro specie propria etiamsi assini habetida est Sequens. POLYGALA FLA ESCENs P. floribus cristatis racemosis, rac tet, ternis caducis , Iis calycinis ellipticis utrinque acui iseorolla capsulaque longioribus , soliis lineari sublaticeolatis . . olygala maior floribus luteis , m. hist. p. 639. . lutea , C. R. in. i5 P. major lutea , Menez. eae sis miILHab in monte dicto Somme in pennino Romario, ,hi dentio hau stirpem, veteribus non igiv tam sed de mor RioAterioribus Botari icis oblitam , Observavit ocul Steph. Μoricaria. Ad P. vulgarem valde accedit, sed differt Oh flores flavos majores , alas calx cinas acutiores et corollae longiores. a o POLYPOGON ARITiΜΠΜ P. panicula coare tala obIonga, Humae valvis apice bifidis valde ciliatis , arista e flando issurae
ench. r. p. 8o Hah in maritimis Gaviis seeidonia iis prope a Rochelle et in Provinetis atastra lihus , nempe in insulis S. tae Luciae prope Narhonam, et ei rea OusPelium florent in reperimens junio. Etiam ex Hispania reeel' specimina ioca Differt
a P. Noaspeliensi habitu minori graestiori , alumae valvulia