T. PetronI Arbitri Satyricon super profligatis Neronianae tempestatis moribus commentariis, siue excursibus medicophilosophicis itemque notis vniuersalibus & perpetuis recens adornatum ...

발행: 1629년

분량: 138페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

MAGNIFICIS,

REVERENDIS ADMODUM,

AMPLISSIMIS. CLARISSIMIS,

SPECTATISSIMIS QV E VIRIS,

illustrio florent ima

R IN TE LILRectori, Decanis , S Professoribus, T otique Senatui Academico,& C.

SALUTEM , OBSERVANTIAM Ompellaturo Vos mihi, inter caetera, opportune illad Flacci occurrat: Nequaquam satis in re una consumere curam: Ampli ili mi Proceres Academici,

Literarum atque Artium Praesides celeberrimi.

Is to fers quidem multa ad alia torqueri queat,bis tamen institutum adpraesens adhibere mihι licea PE TRONIUM,inquam. Is autem tantus est, mea quissem sententia, autor, Ni merito istius explicationι totus aliquiislaserpretiam eruditiorum,oe commodo satis tempore, Nacare δε-be si modo velimur difficilima quaeq; loca non tam restituta atq; enodata, qΠam reconditum verborum sensium dextra explanatum, reuela

tunique. Ego quidem, quo magis TIT illum in ιcis,eδ vehementissigenum: elegantiarum huius ARBITRI impendio amo, idque duplici de 1 . caussa.

3쪽

EPISTOLA causa. Altera est, qu)du Poeta, in quidem facundissimus, pleno ceu nectarc stagnat, adeque diuine potius prout ipsemet de Poetis alioquin domistentis

quam ii u mane loquitur. Gltera Nelia,quo iuxta haec, non mularia habet documenta, γ' corollaria pulcerrima,magnam partem e M cdicina,atque eruu p enu,almasicit matre, Natura,Nel Physica,t a deprompta. uibussi adda ublime, neruosium atque omnibus inusitata acum diae thymis elaboratum,eloquii blique genusim quo mirum s quam nihil trιtum, nihil humile,nibila sterum,nihil obsecum, durumque,sedelaborata,accuratas omnia, ornata,compta, tersa, decora, ac magniloqua singulasquis, amo te, tanti ingenii autorem, tam ingeniosi acuminis ac iudicii Urum,t acuti accuratique eloquis 3 atyricum,u3 admiretur, non magni faxit ' Desturcitiis contra vero, quibus elegas Nerborum nitor obseuratur,sicusflatuendum. Velut illic enim, insermone puta,ea melior Natura, itἀhis in rebus ac contentis Neronianis non nisi effChaos, lema, oe turpissimorum criminum coitauies. Illa igitur amitanda, haec fugiendae ilia exprimenda, isthaec detestanda. Viιὰ pluris itaque, alternante reflectu, tanti Saty r i c i grande dicendi genus, inprimis tentiaru verborum pondussublime aestimo, eo potius dolore pene a Fcior,commodum satu blatium ad interiorem aut oris huiusieperuestigmtionem mihi puppeditatum non esse. Diuersis enim negotiis pene non amrraim sum toto eo tempore, quo ARB ITRUM istam tractaui. αι amussigitur non-nemo caussaripossit, praecipitatas esse has nostras m Tl Tmeditationes, eι non admoiam restagor, cum Vberiusinterualtam huic cura non licuerit impendere. quid 'si addam non altabescere etiam, itotum me issi atque nicae cogitationι adiiciam. Tantι mihInequicquam

fiat delicatissima quantumuis facundia ista,ut uni ei me dedam, seque-sratis maximegrauioribuoudiis. Dcut igitur, autore Llpsim, de Roma aiunt, eam videndam perlustrandam , magis, quam habitandam sita quidie PETRONIUM, Romanum idum, imo Neronianum, qua facundiam istam compendiariam,malim familiarius tractari,quam cu-n . 1 omne in Nita eruestigari. Factum,imo obseruam id esse hacte-ππιὰ

4쪽

niu ὰgrauis is viris, cui non euidens ' Paucleum curiosius, multi remissius expediuerunt. Et ne Medicum in Criticorum figetes falcem temere intulisse, obiectara mihi possit,prouoco ecce ad nobiles Machaonas complures,qui, ante me, grauioribu iltasstudiis nequicquamstque spatis, eande Niam cum laude calcarunt, ita Ῥt ab Antiquariis, Philologis, Criticisq ue,eorum Nolumina cum plausi hactenussint excepta. uem enim it fama Musis virorum, Hiero n. Cardam, loan. Sam buci, Hieron Mercurialis, Marcell. Donati, Marsit. Cagnati, Ha dri a n. t uni j Ubosculo non tam penes PQ si n os celeberrimi mei R e nati Moreau, quam apud nobile Altorpi Num nominatissimi Cas . H offinarant,aborumque plurium Medicorum ; quam non tam e siriptis ac commentariis in rem Medicam, quam In lueras humaniores, e-

ulgatis, magna cum nominis seu existimatione, promeruere' Egorum 'matriculae et si quidem nomen non a censeam meum, prosit tamen, me non absque exemplo meditationibus isthanc in Satyram immoratum eff. Potuissem ab cubι fateor maiorem curam ingerere, sed cum huncce lapidem assiduo atque inice moluere, non misum fuit e re mea. Muθι decennium,aut Nitam quaserunt in O aliquosiriptore, quem, montium instar, parturiunt,'vix tandem abseluunt, aut, si maxime

ad calcem ducunt, nihilo-minus sunas, lolia, ac Rigantas ferunt, me Oedipo sit opus, qui tomus Spiningas intelligat. 4uanquam itaque id, quodad complementum operis huius pertinet, attexere deinceps se

animus,aut aliquando, cum D E Oscunia editione pleraque,aut multa, retractare; nemo tamen facile mιhipersuadeat,Ῥt unicum PETRONI eo labore dignum existimem in quo aliquis confine fiat. Nisibom . te quos latrantes iam audire mihi ac videre videor CANES sint aut GLIRES FETRONIANI, qui innocentiam meam impostoria fraude lacessant, it ita ture deinceps tenear, honoris igitur minaecaodi, imhanc a am repet ere. Caeterum, Ui Ri Magnifici, - PROCER Es Amplissimi,

eum in modum madatum deuinctumque possidetis animum meum, me

5쪽

EPISTOLA nihil antiquius habeam, quam ut studia mea atque oscia, quaecunque ἀ meprosicisii possent orentissimae vestrae A CAD E MIAE data vera

comprobares meam. Praeter enim egregias alias, atque multiplices laudes quibus passim literarum Nenu horumgloria triumphum ducitis, quibusiq; in Arctooisio Holiatorum Olympol derum clari me micantium Nices geritu, ane tantum allicior

V. V. Magni f. dc Amppl.

Heliotropion herba magis a Solem sise obvertere possi quἀm

equidem obsiemantis erga mos animi reuerentiam publicare his gestio. Ne ue vero isthaec vestrarum laudum solennia saltem 2 celeberrimis ac Fummis juxtὰ viris per manus mihi commendata sent, λὰ vero ipse te-sis jam accedo, ab omni simulationis colore alienus, qui reipsa V. V. Magnis & Ampsi .summam humanitate at in viros bonos propensionem experior. a' idenim honorificentius diis meis deferrepotuissetis,quam quod ad prouinciam Medicam, unammi totius VNIVER

SITATIS consensu, tam honestis esuperioribus mensibus inuitά sys id amicius benigni que mihiscere potuissetis,

PATREs ACADEMi Cr Spectatissimi,

quam quod me in Collatium, imo amicitiam vestram admittere eo pacto non dubit is y Te inprimis, e tot Claris . Nirorum augusta corona, προ nerabundus appetis,

Vir admodum Reuerende, Io AN. Gι SENI celeberrime,

in te juxta

Nobilis ERNEsTE NICENI, Vir Experientissimes

Vter vestrum mibitam est cordi, quam ipse mihisiunt Mus. Tea

rem maxime,quantumuis nunquam visium e literis nihilo-minus ac nominis celebritate apprime cognitum,iterum ais iterism Nerecunde colo, in Praeclaris Itine Gi SENI,

6쪽

DEDICATORI A. praefers, verum etiam singulari HUMANITATE, inter caeteros, me algicis, ut non debeam non ,si modo fieri emspossit, tanto viro redho=re. Te vero, Amantissime ERNEsTE mi Ni CENI, 'nantantῖm sum antea bono tempore, sidoem studiis communibus, sed is in conuiιiu, sed in in quotidiana conuersatione non ina minc ADEMIA adamusta cognitum, Nirum cauditam, eruditum, egregium, ac n-γνον, ita amo, amavique hactenus constantissime, et e non vulgarem prae me buc- quedam seram amoris huius notam, sed nexu prorsus adamantino idem erga te perseuerare gestiam. Auid δε- peraddam maxιme t Admittite, quod superest, Amplissimi Antistites Academici, admittite, inquam,tantum non in Ilia'. MC A DE MI A M,cuip

estis sed j MVSAEA vesr meditationes has meas in PETRONIUM.ARBITRVM uberioris vestra beneuolentve pararias Nelut atque ambitras chartas, meque sicut optime facere carpsis, deinceps quoque fauore, beneuolentιά, atque amicitia vestra complectentes in commenda

tissimis habete. Ego interea sicut ex animo Noueo Nouere non desinam, D.N. IESU CHRISTI, shis turbu-e Αmppl. inaque Instre STUDIUM atque ACADEMIAM ERNESTI NAM vestram, Ecclesii a Christianae es Reipubl. literaria emolumento, ab omni infortunio paterne tueri ac conseruare dignetur. Dab. Fran- cofurti ad Moenum M. DC. XXIX. Prid Calend. Martias. Τ. V. Magnis cr Ampl.

cum obseruantia se culta Jo. PETRvs LOTICHivs D.

it DEVS Opt. Maximus, Pater lentis ae durissimis temporibus v. V. Magnis e

8쪽

LECTORI HUM AN IS SIMO

Ini L dubito Lector humanissime) PETRONIVM, au

sorem Verc γλυκύπικρον, Dyrisum, inquam, noua cum lance prodeuntem, oculis tuis, medio velut in theatro, ex

hibere. De quo minimo me fallit animus, quam seuere rigideque sciatiant multi; contia, quam accuratc dextIC-que statuant complures, neutiquam sum nescius. II is impurissimus audit, nugarum, libidinum, lasciuiarumque abominandarum miruL artifex. His fertur purissimus, id est, Latinarum elegantiarum, tersissim aequς locutionis arbiter scitus, imo incomparabilis. Quid equidem decernam, quaeris i Facio cum utrasque. Ptiorum sententiae si contrarius sim,maxime impingam. Quis enim vel cogitatione praesumat tam supinae lalcita e libid mantisque scriptionis nequitiam,qualis in Tito nostro, e Neroniana illa abysso, torrens ceu quidam, profusssime redundat Quis excusitum eat tam peritum vitiorum expromptissimorum; quae in lasciviai um illo Tri-rege in alchiona nostcr nominitat)assiduo usu curiose notauerat; magistrum, narratorem lae hoc nomine

pene non infamem y At, Satyrae leges, inquis,impleuiti Aio,imo mordaci id criminis stylo, prout Sa0rae proprium est) eo luc ad anuissim accurato, consecisse eum adirmo. Interim cauendum id sibi fuisset, ne, dum Satyricon ipse daret, aliis Saura rursus scribendae aperiret occasionem. Non igitur tam ampla lance, quae Satyricis alias usitata, neque tam plena amystide sacra illa nocturna, religiones Priapeiae, mysteriaq; Phallagogica, publice erant propinanda, quibus

Dum vitare cupit vitia, ιn contraria ducit.

Hic tamen, si quisquam illud peccatum libidinanti isti seculo tribuat,

quo Satyricus noster in v. tia commentatus est, mea quidem sententia haud indigne faciat. Alios mores Trimalchionis aula non ferebat; neque ipsis aulicis alio duce ad turpia, obscaenaque opus erat, prae Trimalchione pestilenti prorsus Luna, ut ita loquar quam seruum pecus. velut astra minora, ab omni stipabat latere. V t taceam, obscaenae istius scriptionis x carminu cacoethes omnes pene istius tempestatis, quan-

9쪽

Prae sat Io

ram uis alias emendatissit nos Poetas, omnino comi pisIeo Quid si igitus

dicamus, A R B i T R. V M inprimis lamne NE MONIS, seu potius ANTIC HRIs I x, icona sub nomine Trimalchumu, graphice adumbrasse, quod eruditiores perh bente Absque PE TR ON io siqvrilem foret, D. Pauli ἀ- ρη Epistola L. ad Romanes, supcar Ob: caenis eius temporis nequitiis in vulgus grassantibus,atquc inversi Naturae Venerisque ordine,intelligi vix posset. Numquid igitiar inquinatissii ni Trani effrenem impotentiari impudentitamque dc scriptu ius, non iis ipsis coloribus uti debuit, qui Tito nostro ac Plinio μωοα-- dicuntur, id est,rubricς, Stin turgeiu modi peculiares,quibus ad viuum,instar Zeusidis ac I/HM A tabularum Naturam apprime imitantium, AN I xc HRi s T vs delineatur Z Ergo si maxime pudicus esse voluit,haud potuit,haud debuit Honestioribus enim Hederis tam impurum Caput prorsus erat indignum. Quicunquσitaque Petroniam- isthoc tyracsulegis, NER ONis vitia non publici saporis, sed expromptissimae nequitiae, puta te legere, Euoluendus iste

tutor, vere ut potius dictionis genus grande, a ccuratum, in -n sitati spiritus ac ponderis, acre,.masculum,tersum,ae mire elegans,ad mirando perlustres, perlustrandoque admireris, quam ut turpitudines, quas etiam ad animum sine verecundiae dispenda o reuocare vix Iustine-mns, diligentius trutines, pensique habeas. In istis exprimendis nimis selix, dicam an inselix, fuit Sat mra iste. Q uo nomine ei ns impi di ea lineamenta neque praetextam,neque stolam institamiae ferunt: imis abo minationem ista magis, qHam excusationem meren rur. Interim, ut tam inuti datae facundiae arbiter , sicut quidam volunt) omnino e mundo literario e F ulare, adeoque in AElnam, aut Cliarybdim praecipitari iccirco debeat, pcr Veneres ac Charita symini me concedendum. Faccssant hic durae ac nimis obstinatae frontis censoles,sic ra-que illico

Praesumuns ni Pro qui in Are theta f'Quodsi enim proscriburcanimus sit, ob impietatem ac pri rerutam

morrim vitiorumque, elegantiam illam Latini sermonis, qua Tii us noster inusitato pene artificio e Xecllit sane uniuersa fermὸ iam pris Eoruin veterun inque , quam ex parte recentiorum P. etarum cini inia omnlia,

ad glacialem Oceanum ableganda fucrit. uisentiri non didicit, Pιndarum noum Drusorum Ucip u um,versis in puerum, Theoxe m d i ctum, scriptitas te, quibus se radiis exiliuis facie prodeuntihIS emicantibusque mirabiliter assici, canit 8 Eidem,cum petiisset, ut, quc d in vita o-Pirmum esse libi darettur, m tticatio asici dit, ut in sen: bus dilecti sibi Diuiti eo by Corale

10쪽

ad Lectorem.

Paeri moreretur anno aetatis quinquagesino quinto, prout e Suida affere Gyral c. Quis vero est, qui Pindarum, Poetam non tam ob antiquitatem, quam ob carminis dulcedinem v erandum, ideo convemnat .viem Horatius ipse adeo effert, ut inimitabilem eu nesse perhibeat Similis commatis est Sapphus poemλ. Qitae cum promi lcue tum Pue IOS , tum pueJlas arderet . adeoque insanis amoribus diffamata crDset,partim triba ι dicta, partim ratio atque Aonio appellitata fui t -asula, quod marium vices inputatis obiret. Αncam autem ob id contemni lsrati'Minime gentium. lmo illatis laudes ita e buccinar, ut nullam ei tu ille similem , ne mimina quidem Poetices parte, a firmet. Quis neget Anacreonta usque eo vino puerisque deditum, ut non in

D cos' id cinaed pueros hymnos scripserit Eos cnim deos suos appellare astolebat. Quis Callimachi amores ρ quis a impruritu, ' quis Apu-Mi in epigrammatis petulautiam redarguit e aut. li redarguit morum

gratia maxime ob id ipsum totum Poema, aut Poetam, eruditae elegantiae igitur, explodit' Accedit, quod tam uniuersa Comicorum, quam Tragicorum turba tantum non lasciuis amoribus insaniti Plautuι, Acesin. Teren-Mus, atque alia, quibus non sunt in deliciis' Et tamen, si amores causseris, illi jam- dudum exilio acerbo digni erant. Pariter de Traiicit statu-iendum. Id quod scripti genus etsi, autore Ouidio, grauitate lua omni Esilperet,nihilo-minus tamen amoribus minime abstine l. Hippol in id arguit apud Matinam, qui non nisi infandum exhibet Phaedrae nouercae libidinis incendium. idem argumentum praebct Medea,& Agamemnon,penes eundem. Quodsi maxime prisci Poetae Orphei Argonautica spectemus, undique fera iii sanam Medea 2rga Iona amoris rabiem Compeii emuta Irno,quid aliud est ingens illa Homcri .grauissimi Poesaruris, Ibas,n 1I δ dulterium Parιdis dE Helena , turpis adu uerae istius raptus, & dein subsecutum bellum ' Quid aliud οφ sea, quam Peneispe, in absentia Vlissis sui

Vesanis tot procorum amolibus titillationibusque vexatast Idem,pater Poetarum omnisque Philosophiae ac sapientiae fons, rem,mquam, aunon adulterium Martis dic Veneris, satis improbe describit' Virgilium quoque, icet Parthenimm pudoris caus a vocatum,diuinis suis operibus amo. res, ipsosque concubitus immiscuisse, euidens fit eAbr. m. Georg. de sub- I siis in gregem maritis, ite inque libr. IRAEnrad. de AEnea dc Didus,& libr. Is X. de Venerib Ac Vulcani con ressu. Sed parum haec faciunt in rem praesentem, cgna grauiora praemissisjim dicenda restent. Etenim, cui non

notissima Catulli supina lasciuia ' quuam pueris abusus quam puellis.

SEARCH

MENU NAVIGATION