Pausaniae Graeciae descriptio

13쪽

Der eodex Lei densis Ms. Graec. N. 16 Κ La) tragi Digende, in alien Punkten richtige praescriptio: ἡ Codex chartaceus XV et XVI seculi, 384

soliorum in folio. - Codex constans quinque partibus, Scriptus ab quatuor librariis L 1 - 35 r. init. ; f. 35 r. - 38 v.; 39 v. - 173 v.; fol. 174 vacuum; f. 175 r. - 282 v.; 283 r. - 384 V. - Harum partium quarta pulcerrime scripta est, cum multis sigiis: tertia et quinta ab eadem Sunt manu recentiore, quae complevit codicem cuius duae partes erant n0n integrae. μ Genauer rei hi der erste Theti v0n 1, 1 - 37,4 diαλμα sic)ξυ 6t: καὶ der ZWeite Von da - 42,1 istis θεωυ. der dritte Von 42,1 προδομεωυκαλουν υ vis bis IV am Ende, der vierte um asst die Digenden uter Bilcher bis VIII 52,4 καetαπαυσαυροες 'Επαμευωυ6ας und der letZte mit Wiederh0lung der letgten

18쪽

Bl. 42 53 Appiani Alexandrini de bellis Syriaeis liber. Am Sehluss heissios rielitig: Liber hie de Bellis Syriaeis posteri0re sui parte mutilus est quippe cui X p0strem0 capita desunt. - Das Pausani si agment ist naeheiner HA. geschrieben, die der Gruppe Ped Ag La n e stand; leider hat dei Sehreiber liederi teli und gedankentos geni bellet, 80d: S man Sagen mi S,

20쪽

Andreew anno 1775 numeratis et signatis, quod ipse sua manu testatur. In catal0go insto numerum gerit 195, egregie est conservatus circa magni incendii tempus in loca haud dubie tutiora abductus. Scriptus videtur saeculo XIV quod primo Diio inscripsit nescimus quis; e Graecia M0sc0viam translatam

esse ex alia concludimus inscriptione εχ etsi υ νας μου initIχuetus κυθ ρ ov. Qu0d infr0nte praemittitur ij ρυ,, quid sibi velit non eruimus. In fine codicis: αλ6:

66ξα et ν ba p. Lecti0nis varietatem ex hoc codice valde neglegenter excerptam

habuit Faeius: multo uberiorem Siebelisius invenit marginibus editionis Iculinianae a C. V. Matthaei anno l777 adscriptam quod exemplar in Bibli0-

theca Dresdensi asservatur. Ex eodem c0dice varias lectiones accuratissime en0tatas continet exemplar Iculinianum Bibliothecae senatoriae Lipsiensis. Precibus nostris commotus lab0rem taedii plenum in se suscepit Godola. Her- mannus, Vir summus, illamque collati0nem sua ipsius manu descriptam n0biscum communicavit. Accurauim praeterea codicis descriptionem debemus Hos manno, Phil. Doctori, paucis abhinc annis M0sco viae comm0ranti. - CodeX v ephel-cystici est amantissimus. Seinem V erine nacti gelidi e M Zum Mittet i, sagi Sehubari Z. f. A. a. a. O. , init Va dilrsu er nur ais ei ne Stimine gliliten s. v. Zu Va).

Chartaceus, charta spissi0re et corio albo circa d0rsum tectus, in lali0, sine minio, literis minutis et nitidis, cum correcti0nibus marginalibus alterius manus, cum inscripti0ne aurata I ubi σαυ:6υ. mutilus, in lallis 60 saec. XVI optime conservatus, signatus p. 68 n. 29 et inscriptus: IIαυI tου iEλάῖo' etapi tu metinet Pausaniae descriptio Graeciae. Attica

Pausaniae Cappad. Caesariensis, qui sub impp. Hadrian0, Ant0nino pio et Ant0nino phil0s0pho claruit, tantum libri duo primi hic continentur. - In bibl. Vind0b. apud Nesset P. V. p. 47 et apud Bandinium v0l. 2 p. 306 indicantur l. X editi gr. et lat. Han0viae 1613 s. et Lipsiae 1696 s. Ex correcti0nibus marginalibus apparet, hunc c0dicem ad illius editi0nem esse adhibitam. Unrichtig ist, dass nur die beiden ersten Bilcher Vortianden Selen, vom drit ten enthlili der Codex Cap. 1 - 13,3 4 θυ. - Da88 M0,Wenn aucti nichi unmittetbar, aus M 0der einer mit dicter identischen V0r-