장음표시 사용
201쪽
feri enim non posse, ut lenibus remediis com Priantur,neque necessium esse,ut Rex suis semper ipse adiit,magisque praefectum regium ab ite rege,quam regem ipsum praesentem dece- I ultimae in sub ditos severitatis paenas exerce- lxe. Ita consuerunt Cardinalis Granuellanus, lDux Albanus princeps inquisitionis tum inqui- sitor Haereticae pravitatisGeneralis,& Spinosa, Consiliarij Regh:Dux daeria,cHuS Cupra m . minimus, mutata sententia in hanc quoq; tan' dem sententiam pedibus ivis se dicitur. His ra- itionibus, Madricij, persuasus Rex , sententiam mutavit, ut manere domi vellet & severius per :Legatum agere. Itaque instituta deliberatione, de mititndoLegato, Asth Carolum unicum tunc 'li Philippi filium,circiter viginti annorum ad 'l scentem, Belgarum haeredem, ij demq; ut fere- batur Catholicis, propterea gratissimum , ma- .gnae spei Principem, mittendam volurrunt; Al i existimantes adoles centum haud tanta belli mole curisq; gravandum, Dacem, Medinae Caeli Alij Eerdinandam Albae Ducem legendum conrisulerunt. Lectus autem est plurimorum fasso gijs Ecrdinandus Dux propterea,quod non sOIam aetatis honore atq; auctoritate multorum ex continitatione bellorum, Caroli pΣrentis *t
que ipsius Regis auspici)s contracta gestorum,
202쪽
xtrum etiam scientia rei militaris, ac severitate Impexij , tum Belgicarum & Germanicarum rerum peritia , reliquis anteferri puta*tur, Ruigomes etiam aliorum sententijs victus in Albani tandem Lectionem, non aegre consensit, quod mallet eum Hispania procul abesse, &dissicillimis periculosisque bellis , in exteris provincijs implicari. Carolus autem, qui Belgiam sibi haeredi prae omnibus Optimo jure deberi iudicaret, cujus administratione, auspicanda , Regiae indolis exspectataeque Virtutis sitae illustre specimen edendam speraret , eam repulsam graviter , molesteque tulit, eaque cepit, juvenilem animum, im dignatio , quae alijs postea suspicionibus aucta , illi apud inquisitores ac purpuratos capitale odium atque invidiam peperit, dotandem immaturam mortem acceleravit.
203쪽
praeterea interdicit universis,ne quis vim vel in juriam sacratis hominibus, aedibus, e , deinceps ullam inserat, ipsorumve bonis manus injiciat, vel etiam ope Consiliove adjuvet , poena constituta capitis & fortunarum: nam se eos ta quam manifestos fures & sacrilegos filios , patriaeque divini numinis communes hostes, BC perduelles declarare, & impune, imb cum honore & praemio, cuilibet occidendos proscri
bere atque exponere: civitateS etiam, quae e
dem in crimine haereant , omnibus privilegiis& immunitatibus edictis publicis privat. Ii terea Rex Bergensem & Motignium Legatos, ut supra diximus, Madricii tenebat, spem faciens , cum Albano Duce in Belgiam propediem esse reversuros. Confoederati nobiles, qui . is hactenus velut arbitri & intercessiores inter et magistratium 8c plebem fuerant, Margarithas Consillia ad bellum spectare, ut supra diximus, . animadvert bant. Etsi autem etiam, ex d lectibusCatholicorum, Megensis, Mansseidici, Arenburgici comitum , Ducis Erici Brunsviacensis, auspiciis Margarithae habitis, adversus ingruentem vim sibi cavendum esse judicarenti nihil tamcn pleri ille , exceptis paucis, ut Bre derodio ad Vianam,&Tholousio ad Antuerpis
204쪽
gaci rhae verbis,& amplis promissis deliniti, in- ter spem & metum aliquandiu quieti haeserunt, prudenter varios belli casus, de incerto, rerum ,
eventus,si quid temere movcrens, lectam revol- xCntes. Itaque nullam quidem iactionem prae ta catholicorum conspiratio , & animadve sis conatibus , cum Nobiles ipsos perculsos vi- derent, ad Regem libellum stipplicem pro re- tincnda conscientiarum δc reliuionis libertate . ,
raraverunt; Inter caetera, quae proximo mense Aprili acciderant, quaq; Nobiles libello iuP- plici postulaverant, quid Margaritha apud Re - igem apborum causa, per Lcgatos, litem qi ege' irat, Reae sponderat, nuperque manda,erat, quid demum Margaritha de rebus moderandiS sposponderat publiceque permiserat, repetunt.. Deinde sua in nocentia & fide demonstrata,r ferunt , religionem Christianae fidei , quae egDeo sit, hominis mentem anjmamque tangere,
205쪽
doque premi & fosti posse, omninb autem
in piorum, recteque sentientium pectoribus,l opprimi, extirparique non posse, que admini' sum &sapiriaticta us Gamaliel in sacris literis . consulit. Jam vero, inquiunt, serenissime Rex, ν istam nostram reformatam doctrinam, ex Deo esse, & ab ipsis usque Apostolis, ad nostram aetatem propagatam, certo tibi persuadere debes , Rogan tur aurem propter nomen Domini nostri Iesu Christi, ut qui suo senili doctrinam Romanae Ecclesiae, capere non possunt, ijs per mittere ne graveris in locis publicis, ubi tibi tuisti; administris id ita visem fuerit, refor-
matam exercendi doctrinam liberam potesta- tem: quam ut veram, & ex divinis, Prophetarum & Apostolorum scriptis promanantem. Sanctorumque patrum orthodoxis concilijs, i cons ,rmatam religione, nos libenter amplecti- mur: cui pie constant que ad haeremus, in quai coram Deo vivere & mori constituimus. Ec ne praefracte agere cuique videamur , Cam
nostram doctrinam libero & universoChristiat ni orbis, vel Provinciali Furopae Concilio, eae L Germania, Gallia, An ip qve congregato, judb
Candam reverenter lubiiciam s. Abiit autem,ut
hac religioni, libertate , ullam spectemus vel Reipub: mutatiovem, vel publicorum onerum
206쪽
ac vectigalium abolitionem, quin potius ad omnia , antiqua fide ac obedientia firmus par tissimi: pollicente, praeter solitas e actio S, tributa atque vectigalia, honorarij loco, trici . . centena aureorum millia, Tuae Majestati, nos primo quoque tempore esse praestaturos, Cy tholicosque Romanos sili in sacris intactos rolicturos, certa spe , te hoc nostrum propensi μα grati animi qualecunque studium , quo Msummi Dei gloriam & tuam dignitatem ,
hostram Provinciaeque salutem, quaerimus, benigne consulturum, Neque verti absimilis la datissimi Caesaris Alexandri Geucti benignitas, historiarum monu mentis celebratur, qui qua quam Ethnicus & idolorum cultor, tamen Christiani nominis hominibus quos ipse haereticos judicabat,in ipsa urbe Roma,templa aperuit ipsorum religioni pacem & tranquillit iem dediti Idem Constattinus Magnus, prismus Christianorum Imperator,magnosuo commodo secisse legitur , nam haec ejus pietas erga Christianos & beneficentia ρ qua non minuS illorum , quam Ethnicorrum doctrinam publicEProponendam censiit , in amplissimi Romani Imperij propagationem , totiusque orbis sis rem , ac felicitatem magnopere redu clavit .
clue audiendi sivit,qui nos non Christianos.
207쪽
d haereticos vocant, magnumque discrimet riter Christianorum ecclesias & nostros co ventus ponunt, Nostram vero doctrinam esse orthodoxam & vere Christianam religionem, i plus satis constat, tum ex ipsis articulis fidei, quos profitemur, tam ex precationibus, & ex
universo divino cultu nostro. Quod si cuna' necdum esse satis factum videatur, osteris mus, ut diximus , indubitatis sacrarum liter rum oraculis, sanctorumque patrum Augustis testim ijs,in publico Christianorum legitimol Concilio, ulteriorem demonstrationem. Qui Iautem Romanus Pontifex, is qui se Christi in verris vicarium appellat, quique sea & inuit rum opinione, errare minime potest , quid tacit an non &Iudaeos manifestos Christi hostes,
homines blasphemos, non selum in urbem Ro-
mam recipit, verum etiam templa,scholasque,
palam concedit multi praetereaChristiani Caesares, etiam Arrianis, Novatianis , alijsq; palam convictis ac damnatis haereticis, sacrorum se rum cultum, atque exercitia , suis in urbibus permiserunt, quamobremλ an propterea, OMipsorum falsam approbarent doctrinam λ min, ni E ed quod ejusmodi moderatione; diversarum religionum, in hac humana: mentis id γeillitate , tranquillitatique consulerent;
208쪽
Postremo caesar parens,Carolus Q intus tuus. ω Caresus nonus Galliarum R ex, Lutheranis iugo tisque protestantibus, smulari seri,cntiae & clementia: laude, nuper religionis pacem dederunt, qua re, cruentis istis tumultibus. in diuturnis bellis civilibus , tandem finem fin
Quod si vem nostrae preces, apud te locum non laventenr, sed vis rationi praevalebit, vel quod nostram religionem non intelligas, vel quod assectibus, vel pravis amicorum consilijs,
Cccupatus, tramitersim rapiaris; nos tamentienter possidebimus an;mas nosti aes,& manum
Domini fortem expectabimus , quae certo in tempore aderit, & suos iantim si miseri, atq; interitu, prostratis hostibus, vindicabit. Hoc scrinium exeunte anno primoribus civit S αα catoribus Antuerpiae protestantibus sub ii ratum, Comiti H inmano traditum fuit, ut in Regem mitteretur. Quod scriptum 1 Re consiliarijs ita exceptum est , ut vocarent superbamoc inanem opum ostentationem, qui vicinorum Regum ac Phinc ipum animos libidevincire open.&subsidium solicitare velle vibderentur. Ego ver6 an ad Regem Philippum pervenerit, non possum asserere. Hiscediebus nimiam Venit Matthias Flacius ex tracta
209쪽
tra omne,,& contra quem omnium mamis, -
minatur; aderat, se Cirtaeus Spetagen Uius, di ah Augasi uiae consessionis Doctores,esar
b tutiani a priore nomine Lurberi nominati, m g apparara , at cum advertars , quos Zuin- simos vel aluinianos vocant quocum doctrita passim; per
m, ut illic in majoribus tem. 2Aguaia eluetiam,Gallia Hiam, Scottam, illustri est, acra cana Pa diles ditaptatat, quo quide diisdio, cu Print testantes Lustermi,ut cinnmuni nomine utri i que in Belgia stppellautur,inter se laborarent,
, reformatas doctrinae contra Cath licos coni . concionibu, dc constitionibus sui dogmatis, i publice piliti, , re integra, magistri Germani, metucii Q, propediem rza res motus, cum va derent bonam populi Partem, adversari, ad dictam, d sces erunt. Jam vero Carholicon mia les crescente potentia, & Margaritha rerum adversm protinante, satagente,oblita moderin
U Pastiani , Itaque in Fulsu nobilitat
210쪽
Henricus Brederodius, octavo die Februarij Anno Anno salutiferi partus, millessimo quingenteu- 167 mo, stragesimo septimo, cum illi paulo ante Regia, uineque Brumlla, a Margaritia esis interdictum, scripto illam affatur, hujus semargumenti: Protestautes, Catholicorum saevi- . tiam ae contumeliam diutius serae non posse, ideoque ex faedere populum- α auxilia nobilitatis postulare , rogare, ut co crinibus resor ae doctrinae publice permis-fis,edicta advolaria, naper Publi ta,in gem tur; ut captivi ecclesiae mi stri, eorumque a ditores ac soch, absque injuria, liberi fiant ud milites,qui inim extraq; provinciam constriptis sint, praesidi H oppido*m dimittantur, quo
libertas patriae, dignitra Reipubli omnium odi
dinum salus atque incolumitas, conservetur. Addit onitionem nobilitatis stripto comprenitensem, ejusdem stae argumenti, qua praeter caetera, superiorum mςnlium,Catholicorum iii juriae atque maleficia, praeter datam fidem,pro testantibus diversis in oppidis illata, prolixe r seruntur, orant M ditam fidem servet. & sic ritatem nobilibus, plebique praestet. Margar, ilia decimo sexto die Februarij, seripto respondet, se mirari, quin in illi proceres, Pive PO' ii nusmodi querelam Missierint,cum multi