De arte poesis Graecorum bucolicae [microform]

11쪽

non minus certa videtur ratio esse eius carminis, quod in tertio idyllio ea-

iii riti, distisi. Id quattuordecim strophis constare, quarum tres Primae ... . h. i. musis autem ires haberent, indicavi in Cen3ura din

tionis Meinehianae Persecit rem Nauplius . quum p. 273 versum 20. h. XXVII. 4 adscriptum delendum esse docuit. In aliis si strophae diversa longitudine certo ordine dispos ae inveniuntur, vix videtur dubitari posse quin id non casu . sed consilio actum

h,iuod illud aemeti est, quo in fine quintidemm Idyssia Poetria him Aristio. magno appaeatu Adonia celebrantem laudat. Id, '

inhi.hi. Alloe aeeneatissime ex tribus stropharum partibus composis V est his num is versuum 6 6 4 4 6 6. si accedit Versus quem

desiderari haec v. 112. scriptura prodit παρἈέν οι εἴρια κειται - δρυος κρα φέρ-ra. Metri vitium non latuit criticos, latuit vero emendandi ratio. Nam quum

aui nisim o sine dubio recte scriptum sit, non fiat autem quadram viiii ini ximis vel bis, quique sequitur versus hoc habeat' uum:

z δ απαλοὶ καποι, planum est errorem e pari natio duorum versuum

esse natum, παρμὸν '. 'o', '

παρὰ οι ωρια κειται ὁσα δρυος απα φέροντι, note δ' ἄπαλοι κῶ ι πι λαγμένοι ἐν ταλαρισκοις αorvoλις, πιι ει μυρι χρυσει' in σπα. confirmaturque id eo quod ut in hac stropha, sic in seque e quoque

datio reginae Sequitur altera pars, qua poetria Valedicit Adonidi qua que versibus tum tertia novem versuum, qui continent id quod postero diri eutilaturae sint mulieres Adoni mari VRd tur''' A .i--hNeque vero non de industria potius quam casu accurata proportione stropharum carmen nuptiale videtur compositum esse, quod in decimo . . .etavo Idvllio Helenae cecinisse dicuntur duodecim tigines Spartanae in

Φη Thionii hinum.tii eonvenit in lios partes dispescitur, Prima autem extitis ito peoodus et epodus separantur eos praebet V

stroohis mimeros 3 4 4 3 3. 4. L d. d. d. o. o. a. c. p quam in proodo questae sunt quod Menelaus iusto iuus Helenam matre abducat felicem eum in prima carminis parte pi edicant connub' Helenae in altera parte quattuor strophis Helenae laudes praedicant in Darte tertia sempiternam ei memoi iam promittunt fausta precantes; postre mo in epodo thalamum ingredienti valedicunt, proximo mane rediturae.

Singulari Oidine dispositae sunt strophae carminis, quod in idecim, XI idylli Cyclops canat, de quo ne quis propterea dubitet, quod coiiupta

duobus locis scriptura rem incertam reddat, consideret quam sicilis sitiitriusque loci emendatio. Nam . 22 24 restituendus est iustus ordo

φευγξις δ' ςπερ οἱ πολιον λυκον αθρήσασα, φοιτῆς δ' αυθ' Ουrως, κκα γλυκυς πνος ἐχ με, Our δ αυτις οισ Ἀκκα γλυκυς nνος ἀνῆ με v. 60. autem res ipsa ostendit velle Cyclopem urinare discere. si sibi contingat navi in altum mare provehi: quare scribendum: ἀν-ανίκοριον, νο α δυπτειν γε καθευμαι Stropharum igitur ordo hic est:

Vicesimum tertium idyllion, valde illud quidem a Theocriti ingenio viii obhorrens, querelas habet amatoris, qui ob saevitiam amat pueri diam suspendio relinquere decrevit. Earum ratio plauissima est 6 3 2 2 3. 3. 4 4 3. Nam versus 30 3l quos Hauptius in observationibus criticis P db erio Volebat, cur ego non suspectos habeam, dixi inclatinii Annalibus a. 1841. asc. . p. 260. Debebam autem versum I. non ut illic seca mutare, Ametsi typotheta πωρ pro ἀπωχρη posuit sed scribere, α δἐ χιιὼν λευκά στ ' καrανεται ἀνiκα ταχθy. Si haec aliquidis babilitatis habent, quod sal eo eiusmodi esse ut,

si quas Veris similia esse concedat, Vera autem esse neget, non possit aliquo victo argumento refutari, maior etiam dubitatio moveri poterit de s poemalis, in quibus nullum quod canatur carmen prosertur, Sed poeta ipse vel narrat aliquid vel sua cogitata exponit. Verendum est enim ne psa nobis somnia fingamus perdamusque operam, si artificiosas str Pharum comparationes comminiscamur, de quibus ipsi poetae ne cogitaverint quidem. Viderique potest id eo probabilius esse, quod saepenumero dubitari potest, sic an aliter constituendae sint strophae. mam Poesis, qualis haec bucolicorum est, quae maximam partem ex brevibus dictis est composita, ipsa natura sua talis est ut in partes fere vel pares vel similes dividi possit. ihilo tamen minus illam strophicam rasionem non negligendam arbitror, ut quae apud poetas bucolicos in consuetudinem vertisse videatur. Νon enim apud alios poetarum Alexandrinorum tam constanter observatam videmus, sed plerumque illi liber utuntur cursu orationis. Itaque critico certo ad istum morem est attendendum, quia haud parum emendationem eorum quae corrupta sunt adiuvat, ac nonnumquam etiam ubi nulla vili suspicio est monet ne nimis securi simus.

12쪽

Exemplo esse potest idyllio duodecimum. ad Ionica dialecto clipium iu , is trium ex quibus constat partium ultro hanc osset rotionem

a paelis stropha uno ersu auctior esset, haec quoque pars eadem diligentia qua alterae duae secum congrueret. Atqui neque in Theocriti libris ea stropha phares versus quam bos habet oλβιοι οὶκohira, τον Armκον, περίαλλα B7νον ἐτιμησασθε Λιοκλέα ον viaoπαιδα, nec plures assori scholiastes Aristophanis ad Acharnenses v. 774 Neque ea contendam his non satis esse et lamen quis non libenter quartum allu ciperei Quis vero assirmet poetam non addidisse quartum Veraum quo signi verit ita puerorum amantem fuisse Dioclam, ut quo Pueri cuiusdam vitam servaret, ipse mortem subierit, quod eum fecisse refert scholiastes Theocriti et videri potest id ille ex ipso hoc poemate haus se. Addo alia exempla. Decimum tertium idyllion, quod ad imam scripsit heocritus do Hercule aplum a nymphis 3Iam quaerente, quinque paries habet, quarum quaeque exactissime elaboratae stropharum descriptionis speciem praebet, si de ultima quae non antegra esse videtur ex praecedentibus capi coniectura potest. Est autem emendatis ne

iam quarta opus quis credat poetam vel mediocriter Peritum

v. 61. haec scripsisse ξως δ' ono ηυγένειος αποπροθι Σις ἐςακουσας νεβρῶ φθεγξαμένας τις ἐνωρεσινώμοταγος λις ἐξευνας ἔσπευσεν τοιμοτατα ἐπὶ δαιτα, Βρακλέης τοιουτος ἐν ἀrρέπτοισιν κάνθαις παῖδα ποθῶν δεδονητο, πολὴν δ' ἐπελάμβανε χωρον. Perversum esse Πρακλέης τοιουτος, quod τοιοῖτος ΠρακλDi dicendum fuerit, iam in scholis Theocriteis significavi, sed non animadverteram, ut Protasis tres versus haberet, sic ei apodosi lotidem versibus adiungi debuisse. Id vero etiam stropharum comparatio exigiti Versus istos sic a poeta scriptos esse credo ιώς δ' nox 'VυγDειος ἐν ἄρεσιν ευμ οφαγος λις

νεβριῶ φθεγξαμένας ἔπ' ἀπόπροθενώς ἐςακουσας

ἐξ ευνῶς ἔσπευσεν ἐrοιμοτάταν ἐπὶ δαιτα, 'μακλεης,τωιουτος ἐν ἀτρέπτοισιν ἀκάνθαις παῖδα nostin δεδονητο, πολυν δ' ἐπελάμβανε χωρον.

An recte se habeat ἐπελάμβανε dubitari potest, nec diiudicem nisi reperto versu qui deest. Si quattuor Priorum carminis partium haec erit stropharum dispositio 2 2. 5. 2. 2. 2. 5. 2. 2. 5. 2. 2. 2. 2. 5. 5 5 23. 3. 3. 2. Relinquitur quinta pars, quae nunc ex octo versibus constat. Hi duas Pares trophas Praeberent, nisi haec . 68 foede corrupta essent ναυς μἐν αρμεν εχοισα μετάρσια των παρεοντων ἐσri δ' stθεο ροσονύκτιον ἐξεκάθαιρον. Illud non videtur dubium esse, scripsisse poetam ναοῦ γε ia ἄραεν' ἔχοισα, sed nas των παρεοντων pro absurdo alicuius scribae suppletanio habere volumus, ita polius statuendum erit, excidisse lacerato codico aliquot versus, quorum unus his vocibus ierminaretur. In altero versu multum Perae perditum est Is sic est emendandus: ειρετι δ' ἡtθεοι μεσονυκτιον ἐξεκάθευδενμακλῆα μένοντες.

Xenophon hist. r. II. 2, 24. ἐξεκάθευδον δὲ καὶ οἱ Inmet ἐν τῶ -αν. Quod si haec quoque carminis pars pari cum eoteris diligentia facta ocii.s.s.7 μ 33' 'μβ 'h-t, qu*rum Prima et tertia quattuor versus

Vicesimum idyllion, quod quidam negant heocriti esse, commode potest si ad argumentum respicitur, in quattuor partes distribui, quarum prima has strophas habeat, . 5. 3. 3. 2 secutida, cui unum versum ereptum esse ostendam, septem distichis constet, tertia sit huiusmodi 2.3. uari a denique ea duobus disiactus acta. Minus enim probem, si illud distichon quod ut podum primae partis posui, proximae parti adiungatur. In hac quis erat hae v. 21. και γαρεμο το παροιθεν ἐπάνθεεν αδυ τι κάλλος, ιυς κισσος ποτὶ πρέμνον, ἐμῶν δ' μυχαζεν α - - χαιrαι οι σελινα περ κροώτοισι κέχυντο 'και λευκον τὸ μέτωπον ἐπ' ο τρυσι λάμπε μελαίναις ομματά μοι γλααυκας χαροπιώτερα πολλον Ἀθάνας. mi impudentem esse hanc hominis arrogantiam sentiens mPdsm illius, minuendam putabat amo scribendo At πολλόν polius scribae inepto audicio debetur, male versum integrantis. Praeterea cur iste homo, qui aiatopere pulcritudinem suam iactat, id praeterit quod primum ponere debebat, corporis sermam et staturam' Certo hi non quinque, sed sex versus fuerant, sic ordinati scriptique:

13쪽

χαῖται ista σανα περ κροταφοισι κεχυντο, ῶς κισσος ποτὲ πρέμνον, ἐμαν δ' ἐπυκαζον πηναν' και tiυκι το μέτωπον ἐπ αἴρυσιώδεμπε μελοιναις, δυυατα δἐ γλσυκῶς χαρο--ερα υσσεν Ἀθανας το στομα δ' ἐς πακτῶ μαλακfrερον, ἐκ στοματος MDoε ιιοι φωνα γλυκερωτέρα si alia καρω- Sed ne quis obstare illi quam indicavi stropharum designation Putet, quod versum 33. non cum einelao damnavi, ωe καλoe διονυσος ἐν αγκεσι πορτιν - ει, moneo tantum abesso ut eliciendus sit hic versus ut maxime sat nece sarius ullo modo enim in commemoratione deorum, qua vel apsi a mend pavissent vel pastoribus delectati essent, praeteriri potvit Apollo, octonuo vidit Briggsius poetam 3ιὸς uio scripsisse recte Uam Benteius

. Ou,,uitis, Sed reliquerunt illi aliud vitium scribendum erat

ά o καλος διος ἰος ἐν ἄγκεσι πόρτιν ἔλαυνεν. Inconsiderate enim doceri solet καλὸς prima syllaba ancipite dixisse Do-xienses, ut in illo Theocriti, τὰ μὴ καλὰ καλα πέφανται ori producunt enim primam bucolici nisi in arsit quare etiam . 30. non cum Brunchio καὶ πῶσαι με καλον κατα - scribendum est, quod semper κατ 'ρεα dicitur, sed i καὶ πῶσαι δὲ καλον με κατ ωρεα φαντι γυναικες. Apud Bionemq. T. stulit correctoris est, quod in quibusdam libris egi-iue. αῖνε δέ αιν καλοισιν λει νοσι . Dissicilius est certi quid asserre de idylli vicesimo sexto, quia et strophae non uno modo constitui possunt, et finis carminis hymnum in Bacchum prodere videtur, ita ut nesciamus an integrum sit carmen. Argumentum si spectamus, prima pars has tres strophas habet, . . . altera aut podica est ex his strophis, 2 2 2 3. aut duabus constat, . 3lertia ex duabus facta est, . 6. Sed eximendum est grave vitium, quodopravati sunt versus 27-29. . οὐκ ἀλέγω μηδ' αλλος ἀπεχθέμεναι Ψιονυσοφρωτίζοι, μηδ' ει χαλεπώτερα τωνδ' haoΠγσεν, Mn δ'Ἀὲναετης ἡ και δεκατέν ἐπιβαινοι. Nec mirum servatum est enim hoc carmen in duobus tantum, vel ut

rectius dicam in uno codice Mediolanensi alter enim otii hi,

I ua rugat raucos, φροντιζοι suisse φροντίζω, quod interpres altu uis ad αλπω adscripserat. Cetera acerae vel evanidae scripturae VI iaso suo οὐκ ἄν ἔγωγ', υκ ἄν ποτ' ἀπεχθοίμην Λιονυσο, μηδε μοι, εἰ τις καὶ μετριωτερα τωνδ' ἐμάτωεν,ειν --αέτης ἡ ὁμῶς ακατα ἐπιμένοι. Ultimum versum paene eodem modo emendabat Hauplius. Reserendum nunc est de iis Commilitonum nostiorum. Di d ,

aonationum Orna cauas est disputatum quarum duae etsi non πque udolem Produnt, et utraque sua sibi piopria uuae laudentur iras

GUILIRLMU DORLLING, laviensis, studiosus iuris

. et μ'o - 7 epsema pedis es salia pelta metiri posset, in aetata et . - mi retur patium, in quo errore obse ziz hkqβm erat, id argumentum ab uno u actatum est, qui

est agnus praemio iudicatus Is est

14쪽

Ιn proximum annum haec proposita sunt argumentarA S. R. ordine theologorum explicetur de moment lilis antino- misticae inter Agricolam et Lutherum. Ab Ili ordine ICtorum quatenus animus λιαι ἐandι, qu icitur,

ad iniuriarum naturam et notionem necessarius sit. Gratioso ordine medicorum accurata eLrotorum nonnuliorum

obserpatione inquiratur, rinium, quinam musculi in hominibus hemiplegia assectis parabat non laborent, et quam diMerso gradu dioersae cutis artes in latere Parablico ensu priMentur; deinde quid ex his obseroationibus elis sectionibus hemiplegi mortuorum ab aliis de scriptis concludendiam sit, doceatur. Ab ordinis philosophorum classe prima properbia apud Graecos quae origo fuerit, quae indoles, quique usus, e Onatum classe altera iterator dioersae tiaris του δικαίου notiones, quas Aristoteles libro V. Ethicorum ovicomacheorum enarrat, explicentur, et quaenam ex his cuinam ex illis remondeat quas recentiores Philoεophi inde ab Hugone Grotio posuerunt, disquiratur. tertia classe dissensias Treoirant ei Mohlii de Ad mogniarisii culicula, tegumeni Plantarum, examinetur atque exploratione per microscopium in plantis aetatis tenerrimae, adhibitis aptis reagentibus, allem quam Proxime e PerMeniri Iudeatur, ut iudicari possit, utrum cuticula illa si membrana Plantam ab ρε eius Origine tegens, an tantummodo excernendis aut coalescentibus cellulia gignatur ad quem snem praecipue organa radicum Plantarum alliorum et plantae humiliores epidermide carente commendantur, non neglectis Opiεεimis arstensii Obserpationibus. Vegetations-OWane de manaen. Berlin 8. . Bolanische milian . 48. n. a. Habetis carissimi Commilitones, argumenta, quibus pertractandis studia vestra diligentiamque probare, Simulque laudem et praemium consequi possitis. Id qui secerint, eos rogamus ut scripta sua, addita obsignata schedula, nomen scriptoris indicante, dictoque eodem quo scriptum insignita ante Calendas Septembres tradant Decanis. Ac speramus non defore qui his in artibus, quae bonae vereque liberales sunt, industriae suae nobis documenta sint exhibituri.

P. P. pridie Cal. Novembr. a. MDCCCXLVIII.