Conradi Bursian de titulis Magnesiis commentatio

11쪽

filii liticinis in Delo insula et ei in theatro positum C. I. r. n. 3067J, quocum oec ius composuit alia quaedam decreta ibid. n. 3 8 et 3096 quibus idem vir publicis honoribus moitur ab eodem collegio et a collegiis

synagonistarum τῶ -- τῶν σ-αγωνιστων) artificum Isthmi et Nemeae τ- ἐν γ - - μιαι τεχνιτέω et italistarum των ἈτταισαωH; ad haec vero proxime accedit titulus nuper Argis repertus quo continetur decretum collegii artificum Dionysiacorum ex Isthmo et Nemea Argos congregatorum

ἐν ' γε--αγωγῆς in honorem Zenonis Hecatodori filii Argivi v. Annal. infit areh. vol. XXXIII, p. 17ὶ dam ut de singulis tituli Demetriaci verbis amo restitutis dicam primus eius versus coniectura expleri nequit quia patris M. Stati nomen quod sine dubio ibi positum erat nescimus. V. 4 num scriptum uerit id quod ego posui ἐερωσυνι an quod et propter sensum et propter literarum numerum eodem iure locum obtinet αρπτε- v. C. I. Gr. n. 2656, v. 5 et de verbo quod est ματτευειν ibid. n. 1603 v. 6 1725. v. 2 1775; trichs Reisen und Forschnngen II, p. 254s. )aliis diiudicandum relinquo. V. 6 id quod dedi προυδῆς sumpsi e C. I. Gr. n. 3069. v. 7 ubi legitur σπουδῆς καὶ φιλοτιμίας ἡθω ἐλλεώτων''ὶ neque vereor ne quis malit scribere δαπάνης e C. I. r. n. 3068 ubi est με δωτάπης -τε φιλοτιμίας συθεν ἐλλει in V. 7 certa ut mihi videor coniectura id quod apographum xhibet ΕΛΛΕΙΠΟΝ mutavi in ἐ---, quemadmodum et v. 8 restitui θεραπιυσας et μεγαλομερῶς quod adverbium et apud Polyhium aliosque scriptores aevi Romani et in titulis nonnullis legitur cf. angahis ant heli. n. 12 v. 19 n. 13 V. 38 n. 2276, id quod dedi προαίρεσιν non prorsus certum esse ipse intellego sed praetuli hoc ei quod sententia pariter admittit διάθεσιν tum propter iterarum numerum tum propter similem eius vocis usum in titulis haud infrequentem cuius exempla contulit C. Keilius in commentatione quam de tribus inscriptionibus Thessalicis didit p. 11: at nisi obstitissent iterae tam initio v. 10 servatae scripsissem καλοκαγαθίαν, quemadmodum in de-

' Aliud exemplum usus literae a latius patentis praebet id quod est νήλωμα in titulo

Demetriaco altero . . '' Cl. etiam an his aut heli. n. 703. v. s s. σαο δας και φιλονιaκίας sort. φιλοτι-

12쪽

creto verbosissis probulorum Erstriensium in honors Theopom Piscin quod ediderunt Baumeister in Philol. voL X, p. 3004s et angabis anti Mil. n. 689 v. 14 ff. legitur βουλοι νος τε τῆς πτου καλοκαγαθια τε --οέας

nem lare puto qui dubitet os . l. r. n. 3068 b, v. 1 αἰ.ιμπιπτον τοδεπιγινομένοις κατέλιπτεν την αρχω. V. si id quod est την atque v. 20-- num lapicidae an describentis eiTore omissa sint nescio utrumque omitti non debuisse scio. Porro certum est primam litoram . 3 esse H non ist, o pro eo quod apographum praebet AI restituendum esse Am in certum vero num in fine eiusdem versus restituendum sit διαφορου an aliud verbum quod sortem sive pecuniae summam significat, velut πλήθους sive κπαλαιου sive αὐχαι- id quod est λιμυς commendare videtur locus tituli retriensis quem supra commemoravimus etiam per orationis rinam huius de quo agimus loci simillimus v. scis.) εῖ-- - διενειψοιώνου του ποππιμμιώνου πληθους ἐπὶ κοθνιαι αξιοχρέοσιν καταγοραγμαι ποτου πίπτοντος - ἐνιαυτον -- ἔλαιον εἰς τὸ γυμνάσιον at in eodem titulo

habemus etiam verbum quod est διαφ- v. 4. 1 64, ita ut inter haec duo prorsus ibora sit optio cum ea quae sunt Φων et κεφαλαιον Atti- Dorum magis propria esse videantur.' Mκων γραπτὴ qua hypostoli honorandum esse censent Critonem v 19 intellegenda est imago in tabula picta, qua de re accurate exposuit Boeckhius C. I. G. ΙΙ. p. 662 s. '). cui in eo

quoque assenιior quod εἰκονα γρα-ην τελεων sive ἀνακα τέλειον interP iniur tabulam pictam quae totam unius vel plurium staturam monstraretu, non imaginem ipsam hominis staturam magnitudine exaequisntem quae en

tentia est Ottonis ahni in commovistione quam de imaginibus a Polygnois Delphis in aristibus eschae Cnidiorum pictis scripsit p. 62 s j nam πιναξ ille τέλειος ab Ismenia Chalcidens pictus quem abeo Lycurgi Oratoris s-lios in rechtheo dedicavit vis. X orati p. 434 cum totum Stemma gene-' Id quod est ἀρχαῖον legitur tamen suam in testament Epictetae C. i. r. n. 2448. Vt l. v. 8 et in luto Lampsacono ibid. n. 364 b, v. 77. '' Idem significat εἰ- ἐμ miserri in decreto ab Orgeonibus atris agnae Piraeensibus in honorem Hermas Hermogenis filii Paoonidae facto v. Archaeolog. mei ger 1855, 3. 2. 83. p. 83 n. I atque eodem referendi esse videntur εἰκονικοὶ πινακει in altero titul Attico valde coxo quem didit . tirtius Inseriptions Attieae nuper reperis XII,

13쪽

sex hominum aetates continuo ordine deductum exhiberet quantae tandem magnitudinis suisse putandus est, si tot hominum imagines ad veritatem expressas complectebatur non unum hercle templi parietem sed totam cellam omnesque porticus talis pictura occupasset velut ea qua Neronis libertus publicas porticus occupavit gladiatorum ministrorumque omnium veris

imaginibus redditis, ut ait Plinius . h. XXXV, 7. 52. Aeliani autem verba var hist. IIII 3 quibus multum tribuit Jahnius ibi ad hanc quaestionem

solvendam nullius sere momenti esse videntur quemadmodum enim τα μεγαλα quae Polygnotum pinxisse dicit scriptor non ad externam ut ita dicam magnitudinom quae sub sensus cadit sed ad argumenti gravitato spectant, ita etiam τα τέλεια is τοι τελείοις εἰργα υτ τα αθλα non de veris hominum figuris sed de eis quae in suo genere persecta sunt omnibusque numeris absoluta radealgestalis vocant nostrates, intellegenda esse puto. Sod ut ex hac digressione in viam id est ad titulum Demetriacum regrediar, ibi in ta v. 20 dubitanter tantum et ore invitus restitui reo των ωιτροπων, quod si verum est ι τετροποι in sano Sarapidis Demetriaco ο-dem sere munere fungebatur quo aliis in templis ei qui vocantur I ἐπιμεληται, hoe dico, ut reditus sacros administrarent, praecipue vero ut diebus se-sus hypostolos lautis dapibus excipiendos curarent. Sed grammatica totius enuntiati ratio et aliorum titulorum analogia mihi sere persuadent pro sus aliud quid olim hi scriptum fuisse quod facissima coniectura una litora

ex eis quae in apographo servatae sunt mutata quasi sua sponte officitur: παντων τῶν τοῖς υποστόλοις διδοιὼν- φιλαν --, quae est formula dicendi in titulis honin artis usitatissima os C. I. Gr. n. 2270, v. 33 S. συνεπιχωρο- σαι τοῖς timi νισμένοις βουλε πιλανθρώποις; Ἀhid. n. 3045, v. 21 s. Metτα τε ἐς τὸν θεσπιτιιιμ καὶ τα εἰς μας φιλάνθρα- πειρασόμεθα συν--- ων ib. n. 30464. 74. καὶ τα ψαφίσμα τα προτερον γεγονοτα αυτοῖς περι--- των φλα --ων καταμνα εἶναι Rangabis ant holi 4 503. v. 84s. καὶ κάεα ιν αυτι παπτα τὰ καλὰ vix φιλάνθ - καθάπερ καὶ τοῖς ἄλλοις

ποοξένοις De reliquis tituli Demetriaci sinis nihil habeo quod addam nisi hoc . 25 s. non prorsus certa esse quas dedi meto δὲ et ἐκ ραφέσθω quippe quorum in locum substituere liceat is δειλαγραφῆ μαι.

14쪽

inti αναγραφῆναι τοδε τὸ ψήφισμα εἶναι δὲ προεδριαν ἐν πασαις ταις πιαπα Μαγνησίαν πολήσω προνωμ ναι δει πως συντελε- τα ἐήν φι--μένα - κο-- αρχοντας, τὸ ν ἐσόμενον εἰ ταπιτα ἀνήλωμα δουναι, τους ταμίας γραε α δε καὶ προς τὰς πολεις τὸ ἀντιγραφον του φίσματος λιι- - γραμμ έα Ἐδοξεν τοῖς τε -εlδροις, ἔδοξεν καὶ τ ἐπιλησία. Clausula est decreti quo honoratur vir quidam cuius nomen latere suspiceris in litteris ΑΩΙΚΥTAI quae haud dubie in lapide sero evanuerunt et propterea male redditae sunt in apographo sed haud scio an in istis

nihil aliud insit nisi αυτ και. a verba quae nunc prima Sunt proxim praecessisse puto adverbium loci quale est v nam cum locus in quo inscribendum sit decretum non amplius designetur apparet eum iam in antecedentibus ubi statuae idem viro publicis sumtibus erigPndae mentio facta esse videtur cf. v. 4 το ὲ ἐσηιεω- εἰς ταυτα ἀνηλωμα fuisse designatum Auctores decreti fuerunt οἷ συνεδροι, quorum nomen certa coniectura restituisse

mihi videor v. T. i. e. ut Livi XXXXV, 32 vhrbis utar, senatores quorum consilio res publica administrabatur quales in multis Graeciae civitatibus suisse nuper exemplis docuerunt G. Vischor Epigraphische n archaolo

aus Andania p. 32 s.). Senatus consultum ratum esse iussit contio populi,

ut apparet ex ultimis tituli verbis: ἔδοξεν τοῖς τε -έδροις, ἔδοξεν καὶ τ ἐκ κυπ0. Similem ut ita dicam ratitabitionem senatusconsulti legimus in titulis Amorgin alias quoque ob res huius do quo agimus simillimo Rangabis antiq. heli. n. 750, B cuius in fine postquam Critobulus scriba senatus iussus est Rhodum transmittere exemplar ἀντιγραφον senatusconsulti lacti

15쪽

- 11 -- in honorom Nicola Rhodii addiiur: διαχειροτονήσαν τω δηρ ν' καlτατον νομον ἁ δεῖ ποσταλες εἰς Ῥοδον ἔδοξεν ἀ-στι-- Senainm autem illum populique contionem non esse urbis Demetriadis sed totius civitatis Magnetum του κοινον των Μαγνῆτων ex eo apparet, quod ei qui hoc decroto honoratur inter alia ius praesidendi . . in primis spectatorum ordinibus sed di in omnibus Magnesiae urbibus προεδρια ἐν πασαι ταῖς πια Μαρο- ων πόλεσιν consertur quodque communes magistratus οἱ κοινοὶ ἄρχου- τες hoc decretum Oxequendum curare iubentur. Itaque etiam Simus scribaoni mandatur ut exemplaria huius decreti ad singulas urbes mittat, et quaestores quibus impensae imperantur οι ταμιαι commune Sunt agnetum magistratus quorum concilium cum Demetriadem plerumque convocaretur v. Liv. XXXV. 31 facito est intellectu cur in hac potissimum urbe et hic et is de quo statim dicemus titulus positi fuerint. Altorius scilicet tituli agmontum 6κthres . . exhibuit hocs:

Fragmentum est decreti cuius non initium tantum et finis, sed singulorum etiam versuum quos hic quoque non eundem iterarum numerum continuisse apparet clausulae perierunt Laudantur ibi ob rem publicam bone administratam tres praetores στρατηγο v. 9 et tres alii viri quos quae e muneris eorum nomine restant iterae Φυ-- v. 10 mihi persuadent

16쪽

fuisse πολιτοφυλακας, quo nomine summos magistratus Larisae appellatos

esse constat ex Aristot polit V, 6 p. 136, 2b eis edit. min. quoque

etiam alias civitates magistratus quosdam militares appellasse ex eis colligas quas idem Aristoteles scripsit polit II, 8 p. i. 24 ff.ὶ ἀνάγκε γὰρ is

κυρι-άτας ἀρχὰς ώς-κειώ. Simili magistratuum nomine etiam Thessalonicenses utebantur, apud quos Sex πολιτα 'χαι rei publicae administrandae praeerant: v. c. I. Gr. n. 1967 cs addenda vol. II, p. 9903 Acta post 17 6 8. Iam cum nomen unius ex his custodibus urbis, Demetrii Nicolai filii, bis legatur in titulo Demetriaco v. 2 et v. 10), apparet reliquorum quoque qui hoc decreto laudantur virorum nomina bis posita suisse primum in fronte tituli, praemisso tantum nomine civitatis a qua honores conseruntur, iterum ipsis decreti verbis interposita. Cum vero per se verisimile sit, utroque loco nomina eodem ordine suisse posita apographum quod accurate imitatus sum indicare videtur rem aliter se habuisse; nam cum eius qui nunc primus est versus dimidia pars vacua relicta sit nullis literarum vestigiis istatis, Demetrius qui infra v. 10 alterum inter politophylacas locum obtinet, supra v. 2 agmen eorum duxisse statuondus est nisi sorte conicero licet, vacuum illud spatium ex errore eius qui titulum e lapide exscripsit ortum esse, quod si sumimus, ante Demetrium v. orchedem Cratini filii nomon o v. 10 restitui potest. Censuerunt autem honores ilIis conserendos sacerdos Iovis Acraei' cuius templum in summo vertice montis Polii supra Demetriadem situm ab huius urbis incolis singulari religione colebatur cf. descript Graeciae quae volgo Dichearchi nomen prae se fert fragm. II, 8 in Geograph. r. minor. d. c. ulter vol. I. p. 1073, communis praetor ὁ κοινος στοατηγος)i. e. summus totius Magnetum gentis dux, cuius munus idem esse puto at-' Iovis Acraei nomen ex hoc et altor do quo deinceps dicam titulo restituendum essEouam in Dicaearchi qui dicitur fragmento pro oo quod codo praehel ιδ ακταίου inteuexit iam Meaieres memoiro p. II in archives p. 2663, pluribus orbis exposuit B. Stari in Gerhardi Diarii archaeolog anni 185s n. 128, 129 4. 8s s. neque ullam Veri specie Dhahors mihi videtur Wolchori opinio qui in eiusdem diarii a. 1860 n. 133. 13 P. 1 f. deum in vertice montis Pelii cultum cum olim Actaeus appollatus fuerit posteris domum temPoribus antiquo sacrorum ritu mutato Acraeum cognominatum esse statuit. Equidom Iovem Actaeum usquam Graeciae culium esse non magis mihi persuadere possum quam Ao taeonem cuius simulacrum Chironem ad canum rabiom sodandam consocisso tradit Apollodo

rus III, 4 4 ad Pelium montem parunoro, sed hoo ipsum simulacrum ius um non esse puto ab eo quod Orchomoni in Boeotia vidit Pausanias VIIII, 8, h).

17쪽

Iam ex his quae adhuc disputavimus sponte apparere putamus laudari hoc doeret summos urbis Demetriadis magistratus a communi Magnetum, serentibus ad synedros sacerdote Iovis Acraei summisque totius Magnetum gentis magistratibus, quia non solum urbi Demetriadi bene praefuerint sodetiam de tota gente optime meruerint. Itaque totum titulum quoad licet ita sero restituendum putamus: Στριαπολτος το δεῖνει Φιλομήλου το κοιπον τῶν Μαγνῆτα, ἐτιμαμ- Ἀβρυλλο Ἀθηνίππου Τ), δαν ενοκρατου, Θαμόξενο Φιλώτατο στραlταπήσαντας καὶ Ἀρχεδηπιον Κρατίνori, Λημήτριον

παντος παρο--lακαν τῆς τε ἰδιας καλοκαγαοια και τῆς τῶν προθόνων - τω - ης - τε τῆς πόλεως ἀγαθοὶ προστάται γεγονΙασιν καλῶς in δι' ἀως nolλιτευόμενοι ἐν πασιν ἔν τε τοῖς αλλοις

De singulis pauca addam primum hoc errores sive a lapicida sive abo qui titulum exscripsit commissos ubi correxerim literis minoribus notatum esse ex quibus id quod legitur Παυσαυνίου ne quis antiquioris Thessalorum dialecti indicium potius quam errorem esse opinetur collat eo quod est ἀρχιδαυναφορεισας C. I. Gr. n. 1766, 4), meminerit, quaeSο, neque In his titulis ullum exstare dialecti Thessalicae vestigium et in ipsis titulis Thessalica dialecto conscriptis hoc nomen volgarem formam quae est Παυσανίας servare v. exempla a C. eilio collecta in commentatione quam de tribus inscriptionibus Thessalicis edidit p. 14. quibus addo e titulis a L. Heugeyexscriptis Le mont Olympo et i Acarnante p. 467 s. n. 4 V. 32 S.ὶ τανος Φιλοξενος Παυσανίου et ibid. p. 470 n. 7 v. 8 . . . γων Παυσανίου Heta-Dj0jtjgod by

18쪽

plasmi quem vocant casus genetivi nominum in ii exeuntium cuin hic titulus duo exhibet specimina v. 7 ' μα-ρει- et v s κενοκράτ- plurima exempla collegit Ussing Inscr. r. ined. p. 4 ad quae haud pauciora acco-dunt e titulis Atticis nuper repertis Patri Asclepiodori num revera Maiani nomen fuerit, quod solum e literis νενι-- in apographo servatis olidi posse mihi videbatur, valde dubito, cum nullum huius nominis mihi notum sit exemplum suspicorque primam v i literam οὐ sed aut, aut osse ut Menippi aut Euxenippi cuiusdam filius uerit Asclopiodorus. Sub

finem eiusdem versus quod restitui παρεσκευακαν simili aliorum titulorum dicendi ratione commendatur os decretum Orgeonum Matris Magnae Piraeensium editum in untiis archaeologicis archaeolog. Angeiger 1855. n. 82.83, p. 83 4 1ὶ isti στ- έαυτον παρασ-υάζων et iterum ἐμ πασιν -- έαυτον παρασκεmάt ama decretum in honorem Phaedri a luber editum in Actis soc philol. Virceb. p. 100 v. 20 s. διαπετέλεκενἈα-- Εριον παρασκευαγον τῆς προ τον δῆμον ευνοίας G. I. Gr. n. 2271, V. 27 s. ινα καὶ εἰς τον λο-ὸν χρονον ἀπαρακλητον ἐα-- παρασκευάζη, ibid. n. 2347

v. 5 πασιν ἐπιπον ευχρηστον καὶ φιλαγαθον παρασκευαζων; ο8S. Inscr. gr. ined. I n. 67 V. 11 αυτος -- ευχρηστον παρασκευαζων, alia forma autem

quae est παρεσκευακα si cui scrupulum iniciat is evolvat ni anni gramm. gr. ampl. I, p. 345 ed. est.' Denique v. 12 αυτῶν et v. 13 καὶ δι1-ως qui

bus propter sententiam facit caremus, ad eorum qui praecedunt versuum literarum numerum exaequandum addidi.

Ultimo loco egihres momoire p. 118 . archives p. 266 posuit sta mentum tituli ad litus sinus Pagasaei repertum prope vicum qui a sontibus aquarum sulpuratarum nunc Catanera τὰ καλα νερα i. e. aquas bonae dicitur, servatum in domo viri cui imos nomen est habitantis in vico qui appellatur illaes Μηλ eis quae est volgaris forma pro eo quod vetere dicebant μηλέα supra Catanera in monte Pelio sito. Apographum Galli hoc est:

' similes sunt sorma tortiae personae singularis persa et in desinenins, quarum plura exempla praebent titulus Carpathius nuper a C. Wosohero exscriptus v. novus --ohsiologique n. s. VIII, p. 703, ubi v. 4 et 1 est διατετελέκει v. 11 πονει et v. εταιμάκει ita enim ibi legendum καθι τετιμ ει non καθότε τιμαήει quod dedit Wssober , et titulus Cnidius a Newtonio Oxpressus histor os discovoris at alicarnassus Cnidus and Branchidae, vol. I, ah. XCVI, n. 52 vol. II, p. 766 ubi v. 11 Iegitur στάκει V. 1s

19쪽

Fragmentum est legis de hostiis Iovi Acrae immolandis deque pellibus eariam publice venum dandis, ex quibus quae redibant pecuniae το δερμα- πικον quod vocant Attici; v. Boch Stantshaushal de Athene II, p. 1204s.3procul dubio templo vel sacerdoti eiusdem dei adcrescebant. Ea legis pars quae satis integra in lapide extat, his verbis est concepta: στρόβήτα λευκα ὁλόκληρα lεσθαι τῶ θεφ καὶ τα αλλα

V. 4 nomen mensis Artemisi restituere malui quam Artemisionis, quia prius nomen Macedonibus cum multis aliis Graeciae civitatibus commune alterum Ionicarum sere urbium proprium est: v. C. I. Gr. n. 2954 v. 7 s. et quae de mensium Graecorum nominibus scripsit C. F. Hermannus Ueberylochische onatshundo p. 47 in literis ε αστω inter quas lacunam septem iterarum indicavit Megieres nomen Sacerdotum quorundam vel ministrorum sacrorum latere mihi persuasum est, sed quale suerit hoc nomen non prorsus liquet. Si ex tantum litora in lacuna illa perisse statuimus, restituere licet ἐπιμηπιαστω quae forma pro eo quod est ἐπιπιμιοι sive επι

' Non recto Hermannus Calaureae insulas mensem Artemisium abiudicandum esse censuit v. C. Eoi in Philol. suppl. II, p. 23 s.

20쪽

μηνιθυοντες V. Hesych. s. v. ἐπ- ηνιοι C. I. Gr. n. 2448 et n. 3641 passim defendi posse videtur analogia nominum quorundam gentilium Macedonicorum qualia sunt ι ται et Πιασται v. Steph. BFE. s. v. ων ε Πιασται;

Paus. VIIII 30, 8)' et nominum quibus collegia sacra in insula Rhodo appellantur veluti Αλιασται, ιονυσιωσται, Πανι ασται v. C. I. r. n. 2525 ;cf. C. r. Hermann Gottesdiensiliche Alterihumer de Griechend 7 n. 10 d. alti C. ei Schedae epigraphicae p. 40 in septem literarum vestigiis in apographo indicatis insistimus, ea quae lacunam proxime praecedit liter in

mutata nanciscimur nomen τῶν ἱερομηνιαστῶν, quod ab eo quod est a la- ρομηνία prorsus eodem modo ducitur quo νουμηνιασται ab eo quod est νουμηνία v. Athen XII. p. 551 ). me ultimis versibus nihil omnino dicam ne cui hariolari magis quam coniectare Videar. Restat ut breviores titulos componam quos in variis libelli sui locis publici iuris secit uigilires Sunt vero hi omnes sepulcrales et levissimi sere momenti praeter unum iam a Leahio editum Travel inmorther Greece IV, inscr. n. 204 quem Megihres usimoire p. 83 - Archives p. 231 se non

reperisse testatur cuiusque fidem vanius ille quam consultius in dubium revocat Repertus est tests Leakio inter rudera substructionis viae antiquae prope vicum Castri in orientali Boebeidis lacus plaga situm his verbis conceptus:

' Dii urbis acedonica incolas etiam ιέστας appellatos esse testatur tePh. BFR. s. V. Λάσται cuius testimonium confirmat subseriptio statua a Diensibus imperatori adriano Athenis posita ex Sponi apographo non satis edurato edita 'Oeeuhio ad C. L Sr. n. 331, quare hic eam repsis quaIem Athenis anno 1853 exseripsi: