Theatrum politicum tripartitum in utramque partem, collatis veterum & recentiorum politicorum sententiis, discussum adornatum ex jure divino, canonico, civili ... Auctore M. Reinhardo Konig .. adornatum ex jure divino, canonico, civili ... Auctore M.

311쪽

Hyrum. 8ς. Migito,contra regulam juris,plus iuris in alium tram. serre potest, qualia ipse habet Z l. q. σι. rio. f. de reg.jur. e. nemoderet jur. ia 6. l. 2o. V. de a quirend. rer. dom. as. Populus t ergo, qui id transferre potuit, Imperium contu .lit. Dn. Arumam dι t. discurs Academic. 3. fol. ry. in M. O sequent. U in ipse Bellarmin. lib. 7. de Laicis. tap. 6. f. q. . talem 24, format hypothesin: Ex consensui multitudinis pendere, constituere superse Regem . Idem de renunciatione Papae est judicium. Non enim Ο- et . mnis qui ' renuntiat, propterea actum a se pendere vult. Sic Ma- .gistratus olim, ubi creati erant, publice renuntiabantur, id quod& hodie alicubi observatur. Nemo dicet tales, quia renunciati. sed quia et efii suiit. Atictor disert. contra Belzarmin. d e. q.. fit. Si uia M. Archiepiscopus & Elector Moguntinus Carorum V. jam electum nobilitate ae omni multitudine convocatii, postridiEFrancosurti in aede Bartholomaei, pro concione , Romanorum Regem publice declarat & renunciat: dc quod tanta consensione sit electus, Deo gratias agendas esse dicit. seidan. lib. r. com. DL 24. Non vero ait,Carolum a se solum fuisse electum, quod in pra judicium reliquorum coelecto tum fecisset. . Ut igitur hie actus non soli Electori Moguntino est asscribe fidus: ita &ille non loti Leoni, sed omnibus Romanis, sicut Marianus Scotua. Martia a Schonaburgensis totum illum actum coronationis Romani L di. serte asscribunt. Verba igitur cum generalia snt, generaliter sunt intelligenda, ex vulgato isto. Et verba ubi indefinita sunt, universalium vice funguntur. Tiber. Decian. Rupons II. num. αλ

. Nec quicquam obtinet Bellarmin. ad sententiae suae eo . firmationem adducens Matthaeum Palmerium & Volaterranum, cum nihil aliud dieant, quam quod Carolus a Leone Augustus vel 26. Imperator sit salutatus. At vero totus t populus talem eum saluisvit & acclamavit, quod non tantum hi duo, sed etiam alii Bellat, mini testis asserunt . '

37. cujus antiqui moris i Romani exempla apud Historie

312쪽

Romanos passim sunt obvia. Cum enim veteres Imperatores Romani in castris eligerentur, hoc militum acclamatione fiebadia. uuale est illud e Probe Auguste,Dirte serνext. dc acclamatio Senatus ad Alexand Severum fuit: Antonine quod nomen ei a Senata et inditum A uisci Dii te ferNent. Rursus : Dij te sierNent: vincas, leas,multis annis imperes. Posthac: Magne Alexander: Dii te conse vent. Ab omnibus acclamatum: sa Na Roma, qui alos eII A xander,ut memorat k opiscus in laua Alexandri. Et illustre exemplum elus rei ipse adversarius profert lib. t e. v. in Odoacre,de quo sic ex Bion do scribit: Odoacrem ab univer

so Regem Itali alutatum, o in Capitolio tanquam urbis Dominum festris acclamationibus deductum. Quod si populi Romani salutatio&acelamati indoacrem

Regem Italiae fecerunt, cur uo eaedem ea uia Carolo ad Imperium 4 populo acceptum proscerenti Ita enim tradit antiquitatis peritissimus Scriptor AIarim truus Freherus Det notis ad Chron. Andrearies t. adfol. i6. In hae acclamatione Sc laudatione olini electiot popularis consistebat,ut apud Paul. Diacon passi legi σ,refert Auctor d. di sert. Auta I uarm. fol. la. Et paulo poli addit: Nee linterest, an acclamatio corona- 22tionem praecellei ir, vel secuta sit. Nam coronatio nihil juris praeter solennitatem quandam vel publicum testimonium dedit, sed acclamatio,in qua inest consevi us ic voluntas populi Romani,et-jamsi nulla electio praecessistet: non minus hunc Carolum Impe ratorem Romanum fecisset, quam olim publica militum tautatio.

Ex quo etiam essicit, populum Romanum e festima clamando, i jam renunciationem ii Iam publicam scivisse, in eam 1 Rconiensissς,de suo nomine in publico, in Ecclesia fieri voluisse, dc quicquid factum, non a solo Pontifice gestum, sed communi scito dc decreto administratum fuisse. Quod etiam tandemipse Bel tarminus.gnoscit, dum rectissime dicite Caeteros acclamatione pr basse. Probatio enim vel id probare potest, quod sua non i terest. N. i quis vero cum approbat ioine , ta tificatione seu ratiba M.

313쪽

one , auctoritatem quoque populi Romani eonjunctam Dictes, .. da Lerit,vere dixerit. Sic ille. . in . Ubi hoc addo ex m. Ar nn o d. distur 3.IM. zρ. in ῖi.quoa

- D. Pontifex pronuntiaverit Imperatorem vocer non suθ.Nam atte-

la illa acclamation L.

Ex his omnibus summatim ita colligimus eum eodem Aia 3I, ctore dissert Autifellar m. d. fol. sit. in sin. Carolumi Magnum a

i, FrancorumRegem a Deo singulariter excitatum, intitudine,au-. ctoritate, potentia , aliisque virtutibus instructum, Longobardis in Italia oppressis, eorumque regno destructo, tota Italia ipsique

urbe Roma in libertatem vindieata, pro tot tantisque in Rem Publ. de Ecclesiam meritis,a S. P. Q J.omnium procerum Italiae, a ranciae de Germaniae consensu, Imper Imperatorem & Augustum de-. u claratum, & publice uno omnium ore & voce renunciatum, adi rellatum dc salutatum, i Romanis per manus Pontificis Leonis rebus Romanis constitutis, humanis vero desitutus esse νγ hanc Majestatem Imperialem ad posteros legitime transmisisse. IV. H

314쪽

AN IMPERIUM

ROMANUM A PAPA

DEPENDEAT TANQ UAM FE in

rioritatis jus in Imperato.

rem ei competat. .

Ujus quaestionis decisio pencset a priori, ita

qua probavimus translationem Imperii a Graecis

ad Germanos in perlbna Caroli M. factam, partim '.' iure belli, partim consensu Sc electione populi Romani , parum transactione cum Imperatoribus O rientalibus. jam con equens erit, ut dicamus , cum illud auctoritate t Papae non si r-n latum,nec transferri potucrit , quia nihil r. - . μ. juris in eo habuit,ntallo modo ab eo dependere uiseudum, quod z. '' Pontifices perfricta fronte asierere non dubitarunt. . Cum enim Lothariusi Saxo coronam accipiendo sese ad s. pedes Pontificis abjeciss*t,6c Romanistae in praejudicium aliorum tantemta Imperatorum factum contorsissent, adque posteros transiniss assirinMinsent. eo abeunte, Innocentius II. Papa et in Palatio Lateranensi .. '

Lotharium Imperatorem depingi fecit, quasi vasallum ad pedes. suos prostratum, dc Imperii coronam a se accipientem, his a

v x ; r is ante fores durans prius urbis ho

315쪽

. . Exta in chron. Isi rus hi rit. Abbat. Rura g. O sus

3. Haec pictura: Fid rim I. Imperatori va de displicuit . Nam Papae hominem fieri,idem ei erat aestivini , via lubditu . Proinde eam deleri petiit alapa. sed non obtinuit. Qum potius Poruifex legatos ad eum misi sat importunos. Unde indignatio

. nem non inlustam concepit,&proteres omnes tanta Ira exarse-

, runt,ut Otho de Willelspata stricto enie in legatum uruerit,c6 i. ssu sis, nisi Iniperator ibi ercessisset. Da. cuum in Bllos. re . quotid. t m. F. adsit. d. - , a Liε- Adrianus 'quoque, eius nominis IV. ormitum fere ponti qficum impudentissim ,in Epistola ad eundem Fridericum l. lariap:ir: Datum ipsi esse imperium ei Papa, tanquam beneficium seu Ieladum Raderi de reb. ges. i. e. io. Ubi refert is a m Epistolam.' . 7. quo noli ire Ottol Comes Palatinus increpuit legatum Aposto- . 1 li eum.& Friderieust respondite se coronam nulli, prae ter Deum dc Principes Germaniae debere. Sion lib. 9. de Occident. Imper cardιn. san. de concord. Cathol. lib. s. e. '. Ex ollis ' Pontificum qui vixerunt.idem postea assirmaroncm dubitarunt Imperium Romanae sedis seudum, dc Imperato. vim vasallum,eidemque juramento obstrictum esse. Marta dej---dict. p. I. c. r8. num. I2. Zoanet. in quaest. Num hodie sit Rom. Impe- eo. rium, aeum. yq. asserens,Imperii nostri verticem l & cerebrum elle i M. Pontificem Romanum. Pra judicio, i quod alias omne tollit judiciuna bonus ille vir laboravit: neque aliter potuir, quin exemm M. plo Baldi,inditionibus Pontiscem pro numine colentibus, hanc sententiam defenderet, ut habent verba Ab bomeri lib. 3.

ma Consonat & Glcissa i in c. .n apibus, quaesii. Qui dicit In ' peratorem habete iurisdictionem sine Papa, dicit nos Imperatore ia

Cui nos reponimus: quὁd iteareat san .l l ratione, qui dis Ner eit : Imperatorem habere iurisdictionem dc Imperium niuata

, Deo,per electionem Principum. - . . .

Nam is est, qui Regnat &Impetra constitui incitansfert.

316쪽

. n. rv. 2. M M. cap. 4. V. I . omnisque potestas, a Deo est. Ponti n. v. r. & Dei gratia Reges regnant. ProNerb. 8. V. tycap. quo jure.

sitima ni illo alio, quam a Deo lin mediate teneant, quem etiam ex e recognoscant. Q

Sic enim lactinianns in I. t. C. de vet. iur. enucleand. oe in pr. constit. de cone l. Diges. A coelesti maiestate Imperium nobis clatum, O M Novesi. ID L l. perium Deus de coelo constituit. o in t a. C de ossic. praefect. prael. Astic. ita scribit. In nomine D mini I Esu CHRrs Ti ad omnia consilia omnesque adius sem per progredimar, per ipsum enim jura Imperii suscepimus, per ipsum pacem cum Persis in aeternum confirmavimus, per ipsum sacerbi fumos holles dc fortissimos tyrannos dejecimus, per ipsum . multas dissicultates superavimus, per ipsumAfricam desendere, desis nostrum Imperium redigere nobis conrassumedi Hoc etiam Henricus IV Imp. agnovit; dicens: Hunc Inse , perialem honorem praestitit mihi D E uis, & concors Princ, prim electio. Agnovit & Henricus Auceps, qui ad sium otionem M. diit En tibi Imperium non a maloribus mihi relictum, sed pedis memetipsu in acquisitum,&asblOD O concessum. Wittich. lib. 2.

Hine ex communi septemvirorum T Imperii decreto, Amisono Clia illi 1 38. tempore Pontificis Benedicti X II. publicato cautum eis, Imperatorem ntaliam superiore in cognosccre, seis imporium immediate a. Dco tenere.Aνcnti. in Annes lib.8.art. 2. uin LudovicitBavari generali constitutione mendacii, l oinycii se majestatis rei, qui Imperium Pontificis auctoritate aco qualitum asseverant, Iectastatimnt, quam eonstitutionem integram reseremus, inst. eop. 2I. de coronat. Caes. r. Horum igitu a Imperatorum consessio unanimi ν, Imperii decretum publicum

memo derogat L praesert pr placito singulari Sigismundi TIm- in

317쪽

Verum donationem Constat lini quod concernit, illam fictam dc vanam esse,si pra cap. l6. pro bavimus. Nec sigis mundus aliis Imperatoribus . utpote Pontificum fraude, & specie religionis circumventus, praejudicare potest, ut recte docet m. Dan. Otto apud Dia. Arumatim Iomo a. dia sors Acad. Iyth. 64. Exeepilo Hic ver3 Belidi Intu de translat. Imp. e. p. in lib. desumm. v iis immi Pontifit c. 7. in riston . ad 8. propos pro causa V era. prop. I. O in 'μμ μ γὼ aherso ultrim Parotii. it eoaque CoTarru V. pract- quo. c. r. 'hum. 6. in arcem divinae veritatis & saluberrimarum constitutionum arietem suum iminlitunt,satis audacter negantes, Reges lin- I'. media te a Deo suam habere potesta tn,quia succedunt aut lege hereditatis,aut electionis,aut donationis,aut jure belli,qui sunt tItuli humani, non divini.

1 o. Sed distinguere debuissent inter ' potestatem ipsam a Deo Eliditur. Principibus sine medio concessam, & modos eant potet item a 'quirendi, qui sunt humani. Cluteu. tb. q. sub lit. e. Hinc Auctor dissertat. Politicae contra Beliarm. de transat. Imper. e. s. apud Goldai in Polit. Imperial. pari. y.fol. Io . bi Vcre, inquit,judicare velimus,

318쪽

vnus est tantum, qui Regna dc Irti peria transfert, rςliqui modi media vel instrumenta quaedam sunt, quibus prima & iunimata, caula utitur. Sic Matthiae vocatio procul dubio immediate erat

a Deo : Sors tamen interveniebat, Act. c. I. N. 2S. CP 26. Pc rinde ut in electione Saulis. i. Sam. c. Io. N. 2 t. papa etia m et igitur a Colle

gio Cardinalium, an propterea ejus institutio, non est a Dei, quod tamen Bellatauinus mordicus defendit,hec adducit locum , Scripturae, quo probet Papae suam potestatem immediatius co municari, quam Regibus. idem Cluten. ibid. Irno Pontificem Romanum Imperii Germanici tua stillum II. esse, e Gallis asserit Bodiu. lib. I. de Reptib. e. q. mnm. 1I6. Non enim Imperatores a Pontificibus, sed Pontifices Imperatorum largitione nobilissimas Imperii ditiones tenent. ex Hieron. de Ca Nall. in yec. commuV. Uin. q. 7sq. nu. c. Rein ira lib. I. de regἰm. secul. o Eccles clasi 2. c. q. num. 22. Et Henricus N. Imp. Romam suam urbem vocat. Frisim- pragens de reb. Cest. Frideris. lib. i. e. t. eandemque illi vectigalea fuisse,tradit Alberi. Stade sis ad annum io s. Novimus etiam, quod Papae ipsis Imperatoribus subjecti es. cinis jure fuerint devincti & obstricti: idque aperte fatetur Leo δἰ Quartus in c. de capitulis. dict. io. v. vlt. ead. & Iohannes VIII n . Nides. siq. dist. io.

Scimus & hoc, quod leges 1 Impp. adeδ sueRnt generales, τε

Ec omnes fringerint, quod &ipsos Pontifices ac Clericos tenerent. cinossi incomperenter. 2. quaest. 7. c igitur. O c. seq. χῖ. quaest. 8.

Illiusque jurisdietionis Imperatoriae in Pontilices vestigium apis paret in eo, quod olim creandi l& degradandi Pontifices pote- 2plias penes Imperatores fuerit. Sic enim Otto I. Imp. Iohannem XII. Papam lede Pontificia deturbavit, L Leonem VIII. surrogavit. Sie dc caeteri duo Ortones, primi filius & nepos Papas dedere, & i Romanos, ut subditos animadvertere. Sic He iacus 1 v. Ponti fieatum Benedicto abrogavit, de Nicolaum II. sub

drianus. O iu unodo. Visi. Claten. d. tb. q. sub lii. b. donec tan- deni Henricus v. in Concilio 4 Wormatiensi Pontifici iure inve

siturae

319쪽

situra cederet,&Lotharius Saxo ob intercessionem Bernhaidi Abbatis acquiesceret, Carioti. in Nit. Ottonis III. Henrici V. OD Garq Saxonis. Bodin. lib. i. de Repub. cap. q. num i 36 .ium. Ostre. Hottour. disp.s d. c. 8. Io. Mati. Steph. de jurisdict. lib. 2. pari. a.

Hisce tamen valde obstare nonnulla videntur, quae dilues 27. da. Iuni vero illa: Primo, juramentum Caroli Magni, t Leota Sationes pontifici in hac forma praestitum .: a

M. I QN Carolus Imperator, c c. in nomine '' ' Christi londeo π profiteor coram Deo π bea-

Io Petro Apostolo, me protectorem au defens- rem fore hujuου sanctae Ecclesi a Romana letis omnibuου utilitatibus qualemvs d vino fultus fuero adjutorio.

z3 Secundo, juramentum Othonis I Imp. t praemium I hanni XII. Pontifici, vel, ut Plauna vult, XIII cujus formul Tecitatur in c. tibi Domino. eis. 6ι.

Tibi Domino Johanni Papa, ego Em Otho promittere, πjurare facio per Patrem, oe Filium, oe Spiritum Sanctum, oe per lignum Γunc vivificae erucis, per has relis quias Sanctorum, quod si permittente Domnno Romam menero , Sanctam Romanam E

cles iam,& te Rectorem Ussius exaltabo secum dum posse mcγmbo nunquam zis , aut

320쪽

memtra, π ipsum honorem,quem habes, mea

voluntate aut consilio, aut meo consensis, ausMea exhortatione perdes : π in Romana tirbe nullam placitum, aut ordinationem faciam de omnibus , qua ad Ie, aut ad Romanos

pertinent, si ne tuo consilio: ου quicquid de terra S. Petri adnostram potestatem pertinerit, tibi reddam: π cuicuns Italimm R Dum commisero, jurare faciam illum , ut .a utor tui sit ad defendendam terram S. Petri secundum suum possc . Sic mi DEAS aluvet ,πhaec sen ta DEI Evan-

De hoc iuramento γliquando fuit i dubitatum, an fideli- qtatis esset. Cum Lirp. Henricus Uri. cum Roberto Siciliae Rege inimicitias exereet, Papa Siculi partibus contra Imperat. adhaerente,negabat esse formulam fidelitatis. Cluten. th. . adiit. J. Sed Clemens V. in Concilio,quod Uiennae in Gallia habuit, defuncto iam Imperatore Henrico,diserte fidelitatis & homagii juramentum esse pronuntiavit. in c. m. de jurejurand. crement. 2.3. Obstat dispositio iuris i seudalis.. lib. 2. fetid. tir. I o. 3λubi expresse rescribit Fridericus Imperato ,: quod omne hominum genus sibi fidelitatem debeat, O ipsi soli Deo, o Romano P

Verem,