장음표시 사용
441쪽
23. Nes cimi siolus Princeps. Dambouder. in pract. cris n. c. 26. tit. de publica fide, sive tit vocant,salvo conductu. Loruit. de majest. cap. as. Et hoc maYime verum est ratione bannitorum Ina perii, quos a si curandi soli Imperatori facultas & potestas reservata est. Stephan. auum. 16;. Λlias Principes etiam inferiore; α superiorem recogno- scentes .in suis regionibus lecuritatem Sc salvum conductum conis cedere posse,nihil impedit. Menoch. cor l. loci. num. 166. lib. r. Sichard. consili. crimin. s. num. 2O. Schonborner. libr. 3. Politici
Potestatem autem creandorum Magistratuum ad iusti- Πεtiam 'expediendam constituit Fridericus Imp. d. tit. 36. quo ipso hoc Regale ab omni lucro & quaestu alienum esse voluit,ut inquit Sixtin. de Regal. In quam rem est constitutio Theodosii & Valentiani Inapp. in I. ult. C. ad L Jul. repetund. qua nundinationes &mercaturas Magistratuum gravissime detestantur, & severissime prohibent, ne quisquam sive per se, suc per interpositam persoriam, aut venditionis,dodationisve titulo, aut alio velamento eu
juscunque contractiis ad honoris insignia admittatur. Idem facit Imper. Iustinian. aliquat in locis . vid. N ed. 8. in proist.
sed qui ' non sanctissimarum istarum legum temerarii ex. us. titere transgressores, qui non Magistratus venales expositerunt,&justitiae castitatem petulanter prostituerunt Z ὰ multis exemplis
In aula Zenonis Imperatoris erat Sebastianus, tum poten-.tigimus, qui illum quovis suo arbitratu impulit, veluti in foro cauponans omnia, nec sine pretio quicquam in regia sin .s co fici. Nam & Magistratus vendebat omnes pretio tum sibi reserv to,tum Imperatori communicato. Quod. si quis accellisset, qui I aulam quiddam adjiceret,in praeserebatur. In toto denique pa-atio nihil erat rerum omnium, quod venale non esset ut con memorat Didas in Nit. Nnovis.
Hanc mercaturam in t Galliam, maximo tanti Regni malo, introduxit Ludovicus Rex, ad revelandum populum, de ut aec Eee a alicis
442쪽
alienum a Carolo VI II. contractum, dissolveret, aliisque de causis, quibu, urgebatur: item, ut Ducatum Mediolanensem redime III. ret. Hippolyt. a Collib. ia princ. c. l . fol. isti. Execranda i etiam Simonia Romani Pontificis, qui sacerdotia I munera Ecclesiastica vendere,certoque pretio addicere solet. Atibus in Polit. c. 27. fol.
368. in n. indignissimum certe, Episcopatus & sacerdotia indigne politicis praemiis assignaret Et quid aliud est, inquit Κirchner. de RepubI disput. q. auct. 6. indoctum militem & itabularium, Ecclesae ae sacerdotio praeficere quam Caii suillitiam imitari, quicquum suu in consulem Rom. eis cere studebat Z X bilin. in vit.
Caii. optime j contra Alexander Severus,qui nullos unquam gladii honores passus est vendi: Nam, necesse est, inquiebat, ut qui emit, Vendat. Ego non patiar mercatores potestatum: quos si patiar, damnare non possum. Erubesco enim punire illum hominem, qui emit & vendit. Praeterea, turpius t publicorum honorum ac munerum nundinatione Reipub. nihil est, nec ei certio is
pestis ulla. TholoRan. lib. de Replib. c. s. Et Bodin. lib. s. c. q. nihil sordidius, nihil luculentius, quam suffragia honorum & dignitatum luto nitido puta auro & argento vendi. Declinantis Imperii manifestum notatur signit a V ilico, quod sub Aureliano ossicia venalia esse coeperunt, neque darentiar hominibus, sed divitiis. J Q. Quare munera i publica pro merito & virtute cujusque sunt disribuenda, non pretio vendenda: sicut Salus. recte id agilliatus
ait, ex Virtute, non ex pecunia ercontur. Nam qui MagistratuS, sacerdotia, imperia venalia haberit, etiam Iura, judicia, leges, sanguinem linnocentium hominum, dc omnia in foedissimum commercium deducunt: Et pietatis ac virtutum omnium prinmiis sublatis, ad surta, rapinas, sordes, injuriam & institiam, ad omina denique vitia adit Mna apcti re non dubitant. Althris
i3r. Caeteriim hujus majestati si radium in Imperatoribusn sitis Romano.Germanis admodum coruscantem in haec usque tempora vidimus. vin' exempla Θ En Fridericum I. Barbarossam cognomento. Hic Petro Daniae Duci regia stemmata dedit, ac regali potestate beavit. Tritbe ius cap. II. Praefecturam Bohe
443쪽
miae regia appellatione subornavit: ea lege tamen,ut nihil de m jestate ac jure Imperii Germanici detraheretur Lodin lib. i. de Re pis. c.F. Q. nitna. Iqq. mufer. lib. q. Chron. Carion. ia. vita Iriderici. Marchionatum Aulitiae Dueatus dignitate donavit. Quod incidit in annum M. C. L X I. Cubjuntanus in Austria, in vita Henrici II. ejus nominis primi Ducis Austriaci. En Ottonem III. Hic Boles-laum Ducem Poloniae, Regem salutavit & declaravit. Alexand. Guagnin. tom. I. rer. Pinu. in Nita BolestaL Peucer. lib. q. in vita Ottonis. Eodem tempore Ungaria Regni titulum usurpavit, quem post Ottonem confirmavit Henricus II. cognomento Sanctus. idem ibid. Quin & Sigismundus Imperator Adolphum secundum Cliviae,& Amadaeum Sabaudiae Comites, collocavit insu limiorem Ducum Imperii sedem. Peucer. lib. 3. chron. Carion. in Nit. Agismundi. Bodin. d. c. q. num. ur. A Maximiliano I. Anno I 'I. in Comitiis V ormati ensibus Comes Eberhardus Barbatus murten bergensis, creatus est primus Dux, ac Henricus Prue- schenckBaro. Comes factus est de Hardeck. Custin. in vita Maxi- mil. Matib. Dr I r. pari. q. Isago . histor. de Ducibus Murtenberg. Anno i 303. Rodolphus II. lmp. bellatorem heroicum Sigismundum Bathoreum propter heroicam virtutem, qua multoties admirabili cum successu contra Turcicum exercitum pugna Vit , Principem Romani Imperii, ex proprio majestatis, jure crea
Ut autem jus creandi Magistratus penes Imperatorem est rsis etiam penes ipsum facultas est degradandi & removendi a diis i Ir
gnitate. Sistin. de Regal. lib. l. c. q. vMn. 8. Nam ad quem pertinet constitutio & collatio, ad eundem etiam privatio: seu, ut in Novcll. II. c. I. f. i. in m. dicitur: inde fit curae privatio,unde et-jam datur. Quod tamen cum consilio statuum maxime Septem- IJ I. virorum fieri consultius est. Matth. Steph. lib. a. de jurisdict. pari. I. memb. I. niam. 8 Besold. clas. t. disp. Polit. 7. tb. I. quippe quod ea res sit ardua, & magni praeludicii. At vero magnal negotia ma- IJ4.gnis adjutoribus egent. VelleI. lib. 3. Ventur. de Valent. in Parthen. litigios lib. I. c. a. uum. 3 .
444쪽
parva Quod de Imperatore diximus idem loeum habet In Regu
bus' exteris. Quod enim Imperator in Imperio: id Rex in suo Regno,& reliqui superiorem non recognoscentes in suis territoriis possunt. Dec. confit. 27 i. num. q. Curi. Jun. consit. I. -m. 29. Qui tamen Duces, Marchiones. c. ab illis creati,in suis Regnis duntaxat pro talibus habentur, non extra illud. Maetb. Stephani
Quartum caput est extrema provocatio seu appellatio. Stultum est, ait Ulpian. illud admonere, a principe appellare fas
non esse, cum ipse sit,qui provocatur. I. I. I. r .F. a quib. appest. non lic. Nam de substantia appellationis est, ut fiat ab inferiore ad superiorem. d. l.I. 34. Norta. 2Ic.q. Rem Ilib.I. regam. ecul. Ecclesc. y. nu. 38, oesic Icr. Λ C saret tame malE informato ad melius informandum, appellatio est permissa. Tob.murmeis. lib. 2. dejumdict. c. . num. IJy. Matth. Stephan. lib. 2. p. I. c. I. mcmb. 2. num. 2OD. O seqq. Dn. Vult. lib. I. Iurispr. Rom. 33. num. q. Sed dc supplicare licet. Pau mei r. num. 16o. Stephan. num. 2o7. Vult. d. num. q. O7. entit. Cod. deprecib. Ihnper. ofer. Sic in t Gallia mminem a Rege appellare posse, nee ab ejus curia, testatur Petr. Gregor. Tholo ran. iis tract. de appellat. lib. s. c. 7. num. 8. & in Francia ita servari, tradit Speculator lib. 2. p. s. de appellat. s. s. num. 3. Solent i vero Principes provocationes ad se factas, remittere ad inferiores, ad quos debuerant fieri l. Imperatores. 2I.f. de appellat. Interdum t tamen summus Princeps ab aliquibus,ut a viduis, pupillis, & aliis miserabilibus personis, omissis omnibus aliis iudicibus, adiri potest. l. u-ula. C. quando IN. interpupili. Oc.
Et si autem appellari ab aliquo non posse, per i 1e summae& ab lutae potestati sive jurisdictionis effectum si proprium rper i accidens tamen commune effectum jurisdiistionis privit giatae,vel specialiter concessae, efficitur . Estque accidens illud Primilegiuma si6specialis concesso in ter sum mum Magistra tum , qui concedit,&cum,qui concessam accipit. Quo jure utebantur praefectit praetorio, a quibus appellandi secultas non erat. I. unic. S. I. F. de ossis. prasin. praetor. I.
445쪽
xiiic. Cod. de sentent. praefect. praetor. l. 1. Cod. de precib. Rnseri osser. Idemque privilegium superioribus etiam seculis Electoria bust Iinperii Carolus IV. Imper. concessit inter alia Aureae suae i47. Bullae capita conlii tuens, ne ab ipsorum sententiis ad aliquod si ι-
perius judicium iretur. m. Tonder Churfuriten Iriphelten. Plor tamen privilegio Cameraer judicio, postea per Maximilianum , δεῖ' mormatiae Anno I 93. constituto. tit. tale praelaten i Srassen und 8repherren undandere Iete. Ehurfurgen dursi nund durit nuffigen ιu reti erfer dern nidgen : hodie propter desuetudine n G,
seu contrarium usum consuetudine longi temporis introductum, excepto 'Electore Saxonico & Brandeburgico, non utuntu ,. I4y.
quia enim ille in vestigia praefecti praetorio successit,antiquam muneris hujus praerogativam & jus conservavit, & praescriptione confirmavit, ne scilicet liceret a judicio & sententia ipsus subdiatis discedere. Andreas Knichen.de Saxon jur nonpr Ocan. Thomas Michael. de juris dict. conclus. 26. IVGenbec. inparatit. . quib. appell. non lic. num . . Postea Sigismundus et Imp. id beneficium Electo- ei Saxonico indulsit quoque, & plenius concessit Ferdinandus I. Anno IS P. Peucer. lib. F. Chron. Carion. Adde,quod ElectorestSa- iaxoniae sint defensores juris Saxonici, cujus in Camera Imperiali nulla habetur ratior & sie non in fas subditis Electoralibus Saxonicis intentare provocationem ad aliena judicia. IVGenbeci. dict.
Etsi vero non liceat ab Elector & Ducibus Saxoniae ad su-2. periorem appellare: tamen ad correctionem l vel declarationem IJλusententiae,etiam a supremo Consilio Electorali aulico latae, superest remedium ber itiiterungs quod passim in terris Saxonicis use patur: sed etiam der berIeuserungr quod in inferioribus judia Clis non admittiture in supremo vero judicio Electorali Saxoniaco,quasi in locum supplicationis succelsisse videri potest. Treuse iter. volum. 2. disp. ult. th. . ad lit.f. Sic & Peticer. d.l. Ne cuiquam deesset copia juris, data opera ab Electoribus Saxon. ut forma j diciorum publicorum in his terris Saxonicis congrueret enm ve
teribus legibus, & a sententia horum concederetur prOVocati
446쪽
1 8. quo verbo rogationes ad Principem, quas forensis disciplinia ei- viles supplicationes appellat, contineri scribit Bodin. lib. i . R pub. c. ult. num. I6 I. ita quoties contra sententiam majorum Mais gistratuum provocare non licet, Principi tamen supplicare licet cum ad necessarias, atque iteratas etiam,si sir opus, recognitiones declarationesque negotiorum, tum ad principis ipsius iudicium ac definitioncm, quae tertia & ultima est ultra quam ne leges Imperatorum quidem aliam permittunt. Sic isse. Eodem privilegio fruuntur hodie Archidue est Austriae, Duces Burgundiae, & Lotharingiae, teste My imgero cent. . ob- scrΥ. 8. In curia vero Electorali Moguntina prohibita est appellatio intra certam summam, ut scilicet appellare ab ea non liceat, nisi causae valo ascendat ad iturimam Aoo. fior. ex privilegio cOLlato Anno I 2I. In Trevirensis t Archiepiscopi& Electoris Consistorio appellatio interdicta in causis momentaneae postellioniss& aliis, sco. flor. aureos non excedentibus, de Anno Di r.
Simile privilegium habet Elector Coloniensis, i de Anno i 17o. Petr. Frideri insin. lib. i. deproces. σιrahcnd. tit. deprivileg. quorund. Imperii stat. civitat. In curia Electorali Palatina, im vnberia inb obern Jursie n. thumbdet vfal am Theinundabo hernil umma interdictae appetilationis, ex privilegio primo Maximiliani I. Imp. de Anno m. dc confirmatione Caroli V. de Anno I ro. est aureorum loci. de concessione nova Maximiliani Il Anno r366. 6oo. aur. de novissim Rodolphi II. Anno i 178.aur. iooo. ut indicat tenor privilegim m Caesareor urn,quae sunt interia,der Ehurfursit id er v fal ber Rhein iant redit. se . - Quintum majestatis caput ab extrema provocatione deis
pendet, scilicet potouου tiWviam delictorum concedendi, relegatos restituendi, jura vel inguria copitis damnatos contra Nim te um ac mdiciorum liberandi. L cum salutatur. I. l. cum indulgentia. Io. tot tit. C. debent. pas. restit. l. relegati. q. insin. I q. I. ii insin. l. 27. I. 71. θ'. depoen. Matth. Stephan. d. t vlim. IzJ..ω seqq. Heig. pari. quaesi.
447쪽
born. lib. 3. Polit. cap. 14. qui textus istos de summo Principe I quentes,etiam de Ducibus,Marchiorubus & Comitibus accipit cum Rotando a Valle const. q. num. 4. lib. 3. O Autonino Tessauro ecf. 2I. In tantum t autem venia dc gratia facienda admisi scelea Ico. ais, ad majestatem&superioritatem spe flat: ut licet Carolus V. Imp. Senatui Mediolanensi potestatem fere regiam, propter sui iamentiam dedisset, attamen damnatorum restitutionem eXcepe rit. Eodis. nurn. I 64. ubi simul refert, cum Franciscus Major Rex Franciae matri potestatemfecisset damnatos restituendi: curiam judicasse,id jus ne Reginae quidem concedi posse. Hic vero necessario est distinguendum inter I constituti I6t. nes divinas & humanas. Quod si itaque lex divina certum poenae genus definiat, illudque disertis verbis delinquentibus indistincte irrogare jubeat, nec arbitrio judicis relinquat, summo Principi non convenit de ea remittere. Immotae si quidem veritatis axioma est: quod Princeps t ea, quae sunt juris naturalis & divini non I62. possit immutare. 9.sed naturalia. Insiit. dejur. natur. gent. O ciril. t eas. 8.j de cap. minut. Nam hic Princeps est minister dc executor legum divinarum. Nec inferior potest tollere legem seu jus superioris, per vulgaria. Sic Deus I mandat, ut homicida morte iΩ.
Magistratus ei parcat,vel misereatur. Dcut. I9. N. Iq. sed auferat malum de medio sui. Deut. ar. V. II. 4. Hinc ergo homicidii poenam Principis indistincte remittere non potest. Aliquando T tamen praegnantibus causis,& ratione circumstantiarum .i6 .
mitigare potest, de quibus in Scholis Iurisconsultorum dispu
Ad leges vero humanas i & politicas quod concernit,Prin- Iss.ceps summus hoc sibi reservatum voluit, ut ipse de jure, exsumma absoluta potestate, seu ut alii loquuntur, ex plenitudine potestitis, pollet poenas capitales remittere,& ita de legibus suis dispensare. Quo facit t. de re judic. Qui damnare potest, is absolvendi
448쪽
quoque potestatem habet. Et textus est juris Canoni ei lae. Misposivit. q. tr. de conces. praebend. Princeps secundum plenitudinem potestatis suae , de iure poteti 1 upra jus dispen
Uerum , illud merito h Ie annotandum, ex Doth. adi. I. num. F. C. de testament. quod potestates legibus soluta tum d mum debeat Imperator uti, cum majelfatis, justitiae, aequitatis, aut publicae utilitatis sive ne cellitatis ratio id requirit, extra quos casus, si ea princeps utatur, potius abuti videbitur. Sic &2Eneas Syisius in tract. de ortu σ auctoritat. Imp. Rom. tradito rPrincipi non convenire supremit potestate sine magna & urgente cause uti, imitandumque dicit Theopompum Aristotelicum, qui ut principatum suum ess ceret diuturniorem, raro hane potest tem exereebat. Et hoc est, quod alii censent,si legibus civilibus poenae scelerum definitae sint, Principi licere salva honestatis δοjustitiae lege eatenus eas remittere, quatenus salus ratioque Rei publieae id fieri justa de causa suader& patitur. Pbilippus Hoen x I. nius distat. Polit. 3. tb. 44. ubi bub lit. a. tradit, eatenus t id fieri ex salute Reipublieae, quatenus i. scelera perpetrata mere humana- sint, id est, in homines directo, non autem in ipsem Deum committuntur, nec sontem humani generis extinguunt. a. Si ex justa dc Reipublicae necessaria causa remisso & mitigatio fiat,&quidem in iis duntaxat, qui bene de Republ. publice meriti suntν quorum opera vel industriv, donni vel foris, omnino Respubl. e Fere non poterit. Qua de re agit Zeverus de legib. Mosetc. lib. s. ca 8. o Lambertas Danaus lib. 6. Polit. cap 3 fol. io. σβeqq. b. I. Ethic. Chrisiam c. t 3. sol. I97. Hinc non immerito Valafic. de 68. jure emp t. q. 8. num. 3 . insanientes' potius, qua in Iurisprit Wdentes vocat, qui Principem pro libitu contra ius ruspensare posse, etiam extra utilitatem,& necessitatis causam, adulatoria voco produnt. Et Da a. d. c. 3. IDI. 12.psenae relaxatianem dc gratiam
absque justa causae eognitione factam, merum istius juris princi-Iόν. palis abusium, non usum esse assἡverat. Meminerint i ergo Prinetis pes, non facile poenam reo remittendam esse, ne laxior pee- candi licentia inducatur. ι. si opera Iq. Cod. de pan. & in te
449쪽
Si e Princeps, si absoluta potestate uti velit, filium t natur, IIo.lem in praejudicium agnatorum legitimare potest, quia de ejus 'potestate disputare, instar sacrilegii est, Nustata. 3. C. de crimin.
posthum. num. 96. quam sententiam communem dicit Osrensi in L L Gallus. num. 2C. Alex. in I. exsecto. F. de vulg. O pupisi. seu sit. Salicet. in authent. item si quis. num. a. C. de naturalib. liberi attamen non potest, neque debet de ordinaria potestate hoc facere. An . Gril. 2. Obsere. I o. num. 2 o. quia intentio ' Principis Uet. talis esse praesiimitur, qualis est legis scriptae,& rationis naturalis. idem ibid. O obsierv. 38. num. q. observ. 7 6. num. LI. per plurima aia ισι Hinc num. 11. tradit, Maximilianum Imperatorem ejus no minis Secundum, talia privilegia nunquam concedere voluisse. Confer obser . I 2. nam is . CVseqq. ubi siunditer ex Doctorum sententia docet,quo modo Princeps absolutam potestatem exercere debeat a
Sextum caput, est ius ' monet aestumum mi percutiendi, im sinesignandi, dua Natorem Opotestatem constituendi. l. i. oe a. C. ge ς tu diis monet. Bosi in tra I. de monet. num. I c. unis. ω ibi Borcholt λανγ. quaesint Regal. Rostrab. Ostud. c. I. conclus 48. n. I. Bodin. d caρ. . . ult n. I67. Quod majestatis seque proprium est, ac legis ipsius p testas: cujus enim est leges jubere, ejusdem est nummorum pretium, pondus, figuram praescribere. Nam Graeca vox , id est lex,nummo videtur originem dedisse: nihil enim post legem magis in Republica necesiarium est,quam nummorum pretium , pondus,imago. Bodin. d. c.ώθ. num. l67. Ideoq; si qui stprivatus& potestate cudendi monetam ca- rys.
rens,cujuscunq; conditionis,aut status,monetam, licet justivat ris nomine Principis euderit,uel finxerit, crimine laesae majestatis tenetur,& facultates ejus fisco addicuntur. d. l. 2. Rosinth. n. 2. Et Commodus Imp. Perenniu familiarem suum poena capitisa incit,
quod num os publicos sua imagine signasset. Herodia in Ῥit Comod. Iure immisimo, qui monetam fallam cudit, exurendus est I74.
450쪽
igne. Confiit. criminat. Carolis. an. m. Domboud. in prax. crimisti
Us. Monetali juri genuinum est Mensurae,iponderum, O ulna rumius. Bessold. d. di p. s. m. 36. idque inter Regalia censeri, & p blicum esse, ex Knichen. 4. de territ.jur. 232. per t. q. C. de si cepto adstruit.& exinde absolute subditos formam & pondus,exArchetypo superioris desumere obstringris 374. Septimum eaput Majestatis, est is novat vectigalia insti s ptimum tuendi. l. vectigalia. to. f. depublican. σ vectigal 3. C. Vect galia noνa instit. nonposs. O ibi Cujac. in paratit. Eodin. d. c. ultim Π num. i5ρ. Nullis t enim ex Principibus Caesarem superiorum re cognoscentibus, aliisque ordinibus Imperii licet vectigalia nova
i78- Ideoque qui nova finstituit sine consensu Imperatoris, i netur L. Iulia de ambitu. l. unic. f. item is. I. st ad L. Ρι. de ambit. quae poena legis Iuliae non est ipsa lege Iulia, sed Senatusconsul toe per interpretationem op rega. Nam diserte Senatusconsulti fit mentio, & poena centum aureorum cum infamia irrogatur. Sis 379 tin. num. t 4. qui t exigit, seu exereet, L. Iulia de vi publica. ι. ult. F. ad L. Iul. de vi publie. quae poena est deportatio, vel bonorum 33Q- publicatio. g. item lex Julia de vi. Instit. depublic.judic. Hodietve, ro legis Iuliae de vi publica poenam arbitrariam ess , tradit D Vulte, iud. g. item. num. I. O Menoch. de arbitr.9.6 qnas. lib. Iocent. q. cas. 39 . num. I. δῖ s. Sed nec vetera i vectigalia augendi saeultas euiquam, abs que scitu&permissu Caesaris concessa est. d. I. 1 . depublican. μFrider. Mindo. lib. 2. de proces. de mandat. Jud. I. I. c. 62. num Maremmid ab Eremberg. desubsid. Reg. ετ oner. sitarit. c. 3. num. 29.
Mynsing. cent. s. obserN. 29. & est Constitutio Imperii publiea. Ita enim in Receβ. Rathbon.sub Maximi. II. de Anno i 76. f. Metters