장음표시 사용
541쪽
Pisas par Ma. Illud tamen judicium non ' alibi, praeterquam in Imperis.
si Curia, ubi Imp. seu Rex Rom. praesens extiterit, seu alio quocunque loco,ubi Imperator praetens est, sicut manifeste indicat versio Germanica. Leus. in l. admonendi. num. I94. dejurejus rand. poterit exercere. 1 lajestatis' tamen reverentiaeque intuitu. inquit Dv. Aruma. disicus. 3. ad Aur. Bull. conclus 43 fol. 163. in m. processus non contra eum, sed idcalem fieri debet. l. benea Zenone. C. de quadrien.praescript. l. i.1. de isc. procur. & ita in praetica servari, refert ex Alciat. reon, ra,vm. Io. lit. b. O Antonio Neringio de Hussor. e. 7. num. 288. Quo ellam traist verba Eo isib. s. c. d. scribentis, illud more quodam receptum esse,ut sit Rex advertus privatos in privatis judiciis restitui velit, Procurator Regius sedem ac locum mutet, ne publicamded privati causam
6 Exinde t autem minus rectecinfert Codin. lib. 2. de Repulu,
c. 6. num. 2qq. Imperatorem non esse Monarcham. Cui respondi inus sup cap. 26. n. tyl. dc seqq. Cum vero textus Aureae Bullae indefinite loquatur, ut super eausis, quibus impetitus fuerit Imperator, vel Rex Rom. c*ram Comite Palatino & Electo te debeat respondere, hinc quaerib tur: An etiam in causisseudalibMa quibus alias exortalite inter Dominum O Vassium, coram Parιbus Curiae controτersa definitur, i ctim habeate Affirmat Sinin. lib. d. de Regia. c. 8. num Ja. s. Ne
gant Feu distae communiter. Da. Vult. irb. 2. de istud. c. 2. num. 24. Rosinthal. de Istud. c. I2. conclus. I. num. II. Scbrader. Oseud. c. IO. strem. 6. Borcholt. defetid. c. Io. num. 26. quibus novissime accedit
.lRein ngh. lib. I. regim. Secul. Ecclis. AU. q. c. S. tium. I. O seqq. nec sine rationibus. i. Quia juris seudalis decisio specialis est, & quidem antiqua, ut in lite seu dati coram Paribus Curiae
Dominus conveniatur. c. I. g. si ancer. de alim. fetid. patron. c. I. de
seud. sine culp. non amitt. Aureae Lollae vero coiistitutio generalis& posterior, quae nunquam speciali derogat.' l. in toto. O ibi Dd. 1l de rer. jur. Deinde,quia causae fcudales inter Dominum&V saltum erientes,specialiter ad haec sunt privilegiatae, ut eorum
ςop titio ad Pares Curiae spectet, dc juribu6. In generali vpro
542쪽
capvr TRIGE II MIM TERTIUM. 'ν dispositione non comprehenduntur isti easus, qui specialiter sunt privilegiati, text. in l. decurionibus. ibi glos. Para. C. de
. Quid inrausa derosis enisa ut si Imper. uor Imperium male
administret,& ob id removendus, ad cujus cognitionem res tunc spectabiti Herman. Vult0us in Li. arum. 6. ODq. c. ubi senat. Υelciari Loe Amen. Herita. desidejus cis . num. api, textum Aureae Bullae intelligunt, si Imp. conveniatur de causis civilibus & pecuniariis, non etiam de eo casu, quando climinum, vol male administrati Imperii arguitur. Obstat tamen huic text. in antiquo Speculo Sue colib. i. c. lo. ubi dicitur: si Imperator accusatur de eo. quod corruptione Imperium obtinuerit, id coram Palatino faciendum est. Si constat, Electores etiam in casu depositioniscvgnitionem ad Rodolphum Palatinum detulisse, quod ex instia tui I ludicio contra Albertum vel maxime conii at, de cujus depositione cogitabant, quod Dominum suum proprium Regem dolphum occidisset,&ideo Rex esse non posset, de quo Henricua Scro monachus de Arino Moo. Georg. AEt becret Noriberg. in re M. n diesen nrassiten e licite bes Teicis dur sten fund hesoli
nuὶrbiggische et merdennabitenI quem locum resert Magnis. Du. Goldas. toni. i. Consit. sol.qq. Sed haec sub distinctione eoncilia Bux m. in dissert. ad Aur. Busi. concidis 8i. Abiit. b. ut E. Palat,nus in depositionibus quidem judex primarius sit, interim tamen alii non excludantur, O Da. Arumae. d. conclus 43. HI i6a. rat δ' tinum instituti judieii directorem constituit, in causae vcro cogni voac sententiaeque prolatione omnium Electorum consentumo Rrr - οῖ
543쪽
psas parua opus esse ser bit. Rectissimel Nam ut jus eligendi Imp. ad omneq&singulos Electores pertinet, ita & deponendi, ut ostendimussu p. c. 28. num. y. t . II. 15. tr. & argumento stat formulae privationis & exauctorationis apud Aτentia. lib. 7.Dl. 73l. O Dn. Go das. in Cons. Imp. tom. I. fol. Ιἰ9.c 'sieqq.ς Tandem de causis appellationis i quaeritur, an ad Palatinum spectenti Id vero prohibet textus A. B. qui tantam agit de causisumplicis querelae,ubi ipse Imp. impetitur. Buxd. sub lit. c. atquet
ita de causis ipsius propriis, non vero aliorum negotiis aut gravaminibus. Deinde id iuris ratio non admittit . Nec enim a cleriore ad inferiorem fas est appellare. I. I. f. de appellat. l. I. f. i. a quib. appelL non sic. scribit Ulpian. Stultum est, illud admonere, a Principe appellare fas non e sse: eum ipse sit, qui provocatur. Majestatique contrarium foret, Caesarem ad cujusvis placitum coram inferiore, eorum, quae decrevit,rationem reddere co gi. Aruma. d. fol. I62. in sim
Doctrinae de EIectorum prateminent;a, dIgnitate; privile
giis & juribus,sbbjungimus dissertationem de eorundem origine & instituto. Anceps' vero nimis &scrupulosa est hujus rei tractatio
propter varias variorum Historicorum, Politicorum id Prisconia Iullorum opiniones & concertationes: Operae pretium tamen Dis
cturi videbimur, si conjeetiaramὶde incremento & auctoritate Collegii Septemviralis faciamus. Alii tergo inter quos est Jordarinis in lib. de trius is D ter. scribuat, a Carolo Magno Electores institutos: Alii, imo iere . . :
544쪽
omnes tam Germanici,quam Italici Scriptores originem Eleet ratem communiter adscribunt Ottoni II. in quorum castra . transeunt Marsiit. Pataviu. de transeat. Imper. c. H. Iudolphus de Ba bcnberg. dejurib. Regni Omperiit, c. 3. Custinian. in τὰ Otton. III. iisnd. cad. r. lib. 3. Simon. Schard. ivbb.singuL de Elin. Orst e. i. Pere. Heig. praes.1ur. pari. s. q. I. O Andr. Michen. de jure Saxon. non pro ν c. Wrb. Electorum, c. I. quorum commentatio de s actione Ottoniana opinabilis semper visa est Tobiae murmei ero lib. 2. dejurisdict. Imp. Rom. c. a. num. ior. ςum solis conjecturis
filii Biderico I. cognomento Barbarossae: Alii Fri decliseo II. Alii Rodolpho Habspurgensi: Alii Carolo IV. Alii Gregotio V. Pontifici Romano, sub Ottonis III. Principatu. Alii Gregorio X. Alii denique censent, tempus dc auctorem hujus intro
Communi t sententia, lauae tot eruditissimorum script 3rum auctoritate jam confirmata est, adeo ut si quis contra nunc Teclamare audeat,piaculum facere videatur,utri Onubri an vinius intract de Comit. Imperat. c. 6. ejus rei omnem auctorit
tem Cttoni III asscribente, in medio xelicta, nobis placet et Jo- hannis Aventini, rerum Germanicarum Scriptoris diligentissimi, Iib. .. s. Annal. Bojor. Ojam dicti Panrinj,Itali,citat. Ioc. O c. q. qui Fr - .derici II. tempore Collegium Electorale, prout id fodie et , demum invaluiste, & vires accepisse clicet ab Ottone institutio ali- 2.qua maxime fuerit attentata & suscepta: in quam tamen ordines reliqui nondum consenserunt, jurique suo cesserunι) sentiunt . Id quod ex historiarum arsumentis non obscuris probandum vi, detur. Cum enim neque miti sundus, neque Luitprandus, neque Lamberdus Schamaburgensis, neque Rhegino Monachus &Abbas Priami ensis,neque Otto Episcopus Frisingensis, neque Abbas Uispergensis, neque Sigebertus Monachus Gemblacensis, aliique veteres Scriptores,tam Germani quam Itali, qui tamen an te Friderici II. obitum scripserunt, ullum verbum hac de rescripserunt,nec vocis Electorum,nec ossicii aliquam mentionem, CcIunt; cum conventur Imperiales & Comitia parti utaria Imp.
545쪽
stet Regis Rom. eligendi gratia instituta, describunt: profecto eo.
risimile est, Senatum Electoralem nondum fuisse constitutum. Nam si nobis ob oculos ponamus omnes Imperatores ab Oti ne III. usque ad Frideri cum II. Henricum dico, cognomento Sanctum& Claudum, Conradum II. Saliquum, Henricum II LIV. V. Lotharium Saxonem, Conradum III. Suevum, Frideris eum I. Barbarossam, Henricum VI. Philippum, Ottonem IV. re Tridericum II. deprehendimus, hosce omne situm ab universis totius Imperii Principibus, Ecclesiasticis&Secularibus, tu me iam a quibusdam populis,ut Suevis, Saxonibus,Bavaris,Bohemis, Coloniensibus & Argentinensibus, aliisque nonnullis esse electos. Hujus rei testes in scenam produci possunt Historiciant, quissimi&probatissimi, ex quibus testimonia pro hujus rei comsumatione sat luculenta petierunt Aventin. & Onuphr. quaecum antiquissimis exemplaribus, quae mihi videre contigit in Bibliotheca instructissima Heidelbergensi conveniunt. Candide ergo illa asseribam. Me itaque Otto Frisingensis Mas lib. 6. Chron. e. 2 . a priRωIt. Henrici Sanctι: Anno ab incarnatione Domini M. primo: mortuo sine herede Otione, Henricus patre Hectione, natione Noricus,ejusdem gentis Dux, ab omniblis Regni primoribus electus,
Et e . r8. is visa conradi II. Anno ab incarnatione D mini M. XXV. defuncto sine filiis Henrieo, Conradus natione Francus, consilio antecetaris tui, cujus tamen, dum adhuc vive ret, gratia carebat, ab omnibus elema, Regnum sortitur. Addunt Abbas u pergensis in Cison. CP Philipp. Melanchion. in ejus Nit. quod Atibo Moguntinus Archiepiscopus,& Eber tardus Bamberis
gentis Praesul rem promoVerin s. Henricum III. ab Episcopis ac Peincipibus Germania
su Te elictum, testat ut idon ab ora urspergensis in Chronico Amni M. LIILPto electione Henrici IV. Moguntiae quinquaginta de duos,vel eo amplius Imperii Romani Principes, thm Ecelesiasti- iv si tita itas, excepto Dace .a oniae Magno quem jam gravior
546쪽
tot aeta; impediebat fuisse congregatos, resert in chron. Au.
De Lothario Saxone ita scribit Sigebertus in Cison. Anndi Domini M. C. XXV. mortuo Imperatore Henrico, corporequα ejus Spirae sepulto, proximo. mense Augusto, Legati Apostolicae sedis, & Archiepiscopi cum Episcopis & Optimatibus Imperii, ex condicto convenientes Moguntiae, consultant sibi, & toti Romano Imperio de substituendo Rege. Lotharius Dux Saxonum, vir sapiens & industri ut, & Eeelesiastico juri devotus, praepotens diis vitiis, omnium assensu eligitur. De electione Conradi III. haec verba facit Abbasu 'em gensis l. r. c. 2 r. degesis 'iderici aenobarbi Imperatoris: Defuncto Imp. Lothario, ae in monasterio Lutre,quod in ejus proprio furi do situm est, humato, Principes Regni apud Galliae oppidum Comfluentiam, ubi Mosella Rhenum influit,conveniunt: & de elige po principe consilium ineunt. Igitur Cunradus, Friderici Ducis frater, ab omnibus, qui aderant, exposcitur: ad Regnumque levatus in Palatio Aquis corona tur,quod eo facilius fieri potuit quod Imp. Henriet odium in mentibus plurium jam deserbuerat, Albertusque Moguntinus Λrchiepiscopus iam recenter vivendi Gnem fecerat.
Comitia, quibus creatus suit ex Friderieus L Tnobarbus, seu Barbarosia, ita describit into Episcopus ' Digens qui iis in te
fuit, lib. 2. e. 1. de reb. ges. Friderici. Anno ab incarnatione Domini Me C. LII. deeedente ab hac luce Vernali tempore Bambergae piissimo Rege Conrado II. nonas Martii, in oppido Francolari, de tam immensa Transalpini Regni latitudine universum mirum Hictuὶ Principum robur,non sine quibusdam ex Italia Batonibus, tanquam in unum eorpus coadunari potuit: Ubi cum de elige do Principes primates consultarent nam id juris Romani Imperii PeN, Videlicet non per languinis propaginem descendere, sed per Principum electionem Reges creare, sibi tanquam ex singula ri venditat praerogativa tandem ab omnibua Frideticus Suevo rum Dux , Friderici Dacis filius petitur,cunctoriami sapore in Ret' .sem sublimaturi
547쪽
rorum V. qui Henricum, patrem primi Ottonis, in numero I Peratorum non ponunt, referente Omphris ita scribit Abias ura ergosis,qui Henrici tempore vixit. Anno Domini M. C. XLLHenricus hujus nominis VI. Friderici I. Imp. filius, Regnum accepit. Qui prius a patre Friderico Rex designatus fuerat, de consensu Principum eoronam Aquisgrani acceperat &c. Philippum a Sue vis, & Saxoni bus, & Bavaris , & Bohemis, di Principibus electum,testis eR Abbo in Chron. Ottonem IV. a Coloniensibus & Argentinensibus. alii que nonnullis electu refert idon. Haec testimonia dc argumenta nec ipse Belgarmin. lib. s. de translat. IN. Rom. c. I. in m. potest illudere, sed fatetur ea gravia esse,& nullo modo a viris prudemtibus contemnenda.
Frideri cum II. a praecipuis dc potentissimis Germaniae Principibus, Rege Bohemiae, Duce Bavariae, Austriae, Saxoniae, Landgravio Thuringiae, ' de aliis, ex Sicilia fuisse vocatum stestatur idem Atictor, hil. Melanchion. circa sin. lib. . inritotton. IV. Cui ergo ex his gravissimorum Attistorum testimoniishon facile est colligere illis temporibus VI I. Erectores, prout nostra ,αtate sunt, nondum fuisse eonstitutos, cium jam ab Ottonis i II. Imp. obitu C C. anni fuissent elapsi t sed longe plures, Cmnes Vis delicet Germaniae, tam Ecesesiastici quam Seculares Principes, qui hodie diuuntur Principes Impι xij, quos LIII vel eo amplius fulse,constat ex verbis Abbatis ut spergensis, quibus eledioncm Henrici IV. describit. Veritati igitur historicae viciniorem esse putamus sente tiam illorum, qui Euctorale nomen ct munus hodiernum tem rore Friderici II. Imp. vel, ut placet Nentino G Onu rio Pakvia Mo, post obitum Fiiderici, inauditum divinant. Et testatur idem Rulambr. in Ottcn. III. quod post Fridericum II. & numerus septenarius exprimatur, crebroque repetatur, & familiae indice tur suffragantium. Quamvis ipsc non habeat, quod certo assim - met,sed putet,sub Suevorum Imperio numerum suctragiorum in
548쪽
electione ad septenarium redactum esse. Nec non Ca paras Peuce. Os iu complement. Chron. Carion. lib. F. circapr. in hunc modum scribit: Senatus Septemvirorum quibus vel initiis, vel auctoribus,& quando coeperit, etsi certo non constat, nomen tamen it iesa tuisse, & invaluisse auctoritatem atque potentiam a Frideri- eo II. ex Historiarum annotatis non est obscurum, ut videatuta, hie Senatus post Iongos intestinorum bellorum conflictus constitutus,&hla potestate armatus esse ac circumseptus. Sic etiam fert sententia Pan vinii c. q. eo potit simum tempore quo res Imperii civilibus discordiis affictissimae erant, jus eligendi Imperatorem, .eaeteris Principibus ad VII. Electores tantum esse translatum,hancq; institutionem exortam.Mortuis inquit,circ. prid. c.
Riderico II. Cunrado IV. ejus si io,Henrico Landgravio Thurin-giae, dc Tilhelmo Comite Hollandiar, qui in Imperii scissura Reges nunciati fuerant, hine Richardus Anglus, hinc Alphonsus Hibspanus,inanem magni nominis umbram retinent, Imperii in te regnum ab obitu Friderici II. Imperatoris , in annos pluSminus XXII I. protracburi est, quibus si e certo Principe Imperium Romanum fuit: quoi interim temporis intervalloe, cum alia multa , tum VIL Electorum institutio exorta sunt. Siquidem per haec tempora,tam muneris EIectorum, quam etiam particularium e rundem actu niim,apud horum,vel posteriorum temporum Scriaptores speciatim mentio haberi coepit: singulorumque nomina, cum dignitatis appellatione, recensentu. am eratorum quoquet deinceps habentur Comitia omnia, intellige non uni τε salia sed particularia, quibus imp. vel Rex Rom. creatur, quae dicuntur
Edahitage) quae tantum ab his VII. viris, quos Electores vocant, habita fuisse manifeste liquet,caeteris Germaniae Principibus e elusis. Rodolphus enim Habspurgensis, Adolphus, Albertus, Henricus VII. 9 caeteri Imperatores sequentes, tantum VII via rurn Electorum suffragiis renunciati fuerunt. Et paulo pori Et si certe constet, hanc VII. Electorum institutionem interamnum Christi M. CC. L. & M. CC. XXC. exortam fuisse : tamen quo pol iissimum anno, vel quibus de causis, aut a quo Pontifice , vel in quo Germanorum conventu, aut genetali, vel provinciali
549쪽
PRIMA Concilio id sactum fuerit, mihi adhuc incompertum est, quod
jam diu multumque me tortit,quod tanta res, ita ab illorum ten x-porum Scriptoribus silentio praeterita sit, ex qua re factum est, uterus primordia modo obliterata sint dc obscurilliina. Quare vel invitus aliquando queri cogor de tanta eorum hominum, qui superioribus seculis vixerunt, negligentia Ut autem nonnullis
. conlecturis consequi potui, nihil enim certi habeo, quod affirmem haec instit utio exorta fuit sub Gregorio X. Placentino, circa tempora Comitiorum, quibus post longum Imperii interrognum Rotalphus Habspurgensis Rex appellatus fuit: dc in m gno Concilio Lugdunensi Secundo, quod ex auctoritate Gregorii Papae X. anno post Rodo phi electionem celebratum fuit, recepta .& constrmata. Cujus rei non parvum est argumentum , quod ab eo deinceps tempore multa Llectorum mentio haberi incipiat, atque singulorum Comitiorum qirae ab his VI I. Elect xibus habita fuisse, illorum temporum auctores scribunt: prae se tim cum ante haec tempora nulla omnino hujus vocis mentio sit. Hinc etiam ortam crediderim opinionem illam, hos septem Electores institutos fuisse a Gregorio Papa V. erroremque similitudine nominum iubortu minimirum V. pro X. ponentium, cujus rei maximum est argumentum, quod hic Gregorius X. Papa, ii eodem Concilio, electionemRomani Pontificis novam qu .mdam instituerit, ut: Conclavis ingrestionem, Novendialia,subtractionem ciborum,con lavis custodiam, rationem scrutinii, dc similia, quae antea inaudita fuerant. Quare facile fieri potuit, Papae et ei ione ordinata,idem ut de Imperialibus Comitiis faceret, curris Episcoporum Germaniae, qui Concilio illi interfuerunt, consensu: praesertim quod eo potissimum procurante, interregnum Imperii , Rodolpho Habspurgense in Regem creato, sublacum stiari ΣN III. anno interregni. Sic illa.
s Cujus tamen conjecturae t pro pontificis institutione nihil militantiet si sub tempore illius nomen oc auctoritas Electoralis invaluerit. Quamvis dc Francisim Zooetius in tro. de Imp. Rom. num. 24 . . phelinguo in Epit. rer. Geman. c. to. Nauclerus lum. a.' brono cetraph. Iesiarmin. tot. lib. de transeat. IN. Rom. . Electo.
550쪽
sam constitutionem solii Pontifici Gregorio adscribit, J Oto 6nem Imp. plane ab ea removent : in pristipio Vcro cap. 3. lunam arri. rei Pontisci quidem tribuit, consensiuin tamen Imperatoris adni- bitum non negat. quodnenquam dixisset nisi Historicorum mul- torum testimoniis sciret se refelli potuisse. Quamque sibi constet, ex his ipsius verbis apparet: Nos non multum laboramus, trum Gregorius V. an X. an alius aliquis jus eligendi Principem certis Electoribus dederit, modo qui id secit, Romanus Pontis fuerit. At certe multum de eo laborare debuit, si inscriptioni capitis 3. servire, eamque salvam omnino esse velit. Sic enim illud inscribit:
Electores Imperii non ab Ottone III. Imperatore seda Gregorio V. Pontifice Maximo
Et quid ' Pontifex ' tam indigne ha nc Imperii constituti nem tulit,ut & ipse aemulatione & indignatione accensus, contra Imperatoriam potestatem Cardinalium suorum collegium instituerit. Melanci t. in Otton. III. Heman. Eirchner. de Repub. di p. q.
Alii ergo non certa i aliqua Imperatoris cujusdam,vel Im- tperii universi constitutione vel decreto , hanc praerogativae septemviralis concessionem fuisse ii troductam existimant, sed i cito consensu Principum acordinum paula tim irrepsisse, interveniente longi temporis cursu, quo titulo et nullus est validior. c. sim is Per quibusdam. f. praeterea, de Verb. signi c. glosi. Hid. in Nerb. non extat. t. . . de aqza pluV. arccnd. l. 3. f. q. de aqua quotid. sim Felin. in c. cum nobis. KQ r. p. depraeseri t. Geil. lib. I. obstrν. 2 s. nu. I . de pignorat. obsecrV. IS. num. is. de arrest. In peri c. 7. num. I6.M1ns cent. i.obs Ioler tot. Et huic sententiae a sensum suum praebet Picor eis.d. l. & alii, vel moti constitutione Carolinae, quae nulla