L. Annaei Senecae Opera Omnia

4쪽

SENECAE

6쪽

EX RECENSIONE

8쪽

DE PROVIDENTIA,

QVARE BONIS VIRIS ΜΑLA ACCIDANT,

10쪽

I. Prokidentiam esse, ideoque et custodem rectoremque Omnium rerum , sιatuit et colligit Seneca e motu, ordine et constantia mundi. At quum de his nulla sit quaestio, sed de eo , quare bonis viris mala accidant, quum sit Providentia quae Derba. tituli loco posuit Lactantius, lib. V, cap. aa , pag. 495Heumann. querentem amicum cum Deo in gratiam reducturus remondet primo , bonos Ams a Deo amari; quia eius similes esse, Mirtute conciliante, nec ab eo malis iasci, ut puniantur, sed pro liberis haberi atque castigari. II. Deinde mala non esse, quae Miris bonis accidant, quime quae in eos Cadere non Possint : mala a Miris bonis Minci. Si quas tamen accidant, ea exercitationum loco sunt habenda, quibus virtus eorum magis elucescit, athletis similium, qui etiam per amem indurantur, ac certamini, immo victoriae, Pramarantur. Exemρω est Calo, cuius laudes concelebrantur. III, IV. Tum magis distincte ρω- cedit oratio ad demonstrandum , mala quae Mideant r , non esse mala; docet Pro ipsis Miris bonis esse, quibus accidant, Sicut medicinam pro aegris. Indurantur sic etiam a Deo, qui se dignos producit in pugnam. V. mala esse pro omnibus; ut boni uiri sic a Deo habiti ac tractati clament aliis, et Ostendant , non esse bona aut mala, quae Mulgus Putet: ad Mera

igitur illa vectent; et illa petant, haec fugiant. Ibidem addit

Diros bonos et volentes exciρere: praebent enim se Deo et fato. Fatum est. et ab aeterno constitutum, quid gaudeas doleasque. m. Denique rePetit, mala non esse Mera, quae Miris bonis accidant ; et Deum adducit pulcherrime adhortantem et ad robur excitantem. Liber praeclarus est. Quam sententiam et Lactantii locus adductus confirmat: α Si quis autem volet scire plenius, cur malos et iniustos Deus potentes, beatos et divites feri sinat; Pios contra humiles, Miseros, inopes esse Patiatur ἔ sumat eum Senecae librum , cui titulus est: Quare honis viris multa mala accidant, quum sit Providentia: in quo ille multa, non planei eritia seculari, sed suienter ac paene divinitus locutus est. Deus, inquit, cic. n