장음표시 사용
11쪽
di Certh ob insignem Abrahami pietatem, pepercit Abimelech t ob illustrem Dauidis religionem de sanctimoniam Salomoni , multisq; atris regibus, de principibus longa serie ab ipso propagatis: propter fidem dc charitate D. Pauli ducentis naufragis animabus: propter Moy- .sis intercessionem uniuerso Israeli. Sed&propter decem iustos, si tot forte istic comperti fuissen i, quinq; opulentis ciuitatibus vitam & im Punitatem promittere non dubitata
. . Cum igitur sponte pro altero poenas pendere non minorem arguat haritatis ardorem, imo vero maiorem, quam preces pro eodem tunsidere, cur elementissimus Deus uni cuipiam iusto poenarum debitum non eondonet, si alius pius ac probus vltro illud in se suscipiat, susce-Prumq; bona fide e oluat, qui ad folam alterius inter cessionem illud condonare soleat Cur inquam pius ille pater exiguarum molestia rum reatum ob spontaneam alterius perpessionem non remittat iusto, Usique per poenitentiam iam reconciliato, qui primam gratiam ad alte rius Preces nonnunquam impartitur impio Multo nanq; maius est. Vel ex congruo alteri primam gratiam,ves bonum cordis motum Pro' mereri,quam pro altero satisfacere i i I I IX. PD At verb licet Catholica fides palam doceat, ritusq; Ecclesiae, ac gentium omni una praxis valide confirmet,alterum pro altero intercedere, Pati, ac satisfacere posse, plurimum tamen huerest,pro te ne ipse sati
Enimuero qui admissa in Deum crimina dignis poenitentiae fructibus per se m s redimunt, hi non solum pro contractis debitis Deo satisfaciunt,certumq; ad maius gloriae pondus iter sibi muniunt, Verum- etiam intestinorum morborum radices evellunt, vulnerumq; cicatri-ςes,quae eX Peccatis piarunq; reliquae fiunt,paulatim obducunt,& alia Praeterea non vulgaris momenti ope precia faciunt,'. I, t XI.
Quod si horum omnino nihil priuatae satisfactiones praestarent,adhuc tamen Deo Opt: Max: eo acceptiores sunt emendicati iis illis satisfactionibus,quo illis ipsis magis sunt propriae,ac Voluntariae. XII. Accedit huc plaeraq; satisfactionis officia, tametsi non omnia,veluti
antidota quaedam contra contractas animi aegritudines , a Consessa-xiis indici, quae autem eiusmodi sunt, ea per alios eNpleri non possim tr
12쪽
Continet enim talismodi pαnItentis onus personale,quod personam, quam proxime concernit nisi necessitas aliud postuler, non temere egredi fur.
XIII. Deniq; qui onera satissactoria sibi imposita, in aliorum humeros li-henter reiiciunt,hi spe sua interdum frustrari nequaquam non possunt. Aut igitur per temetipsum satisfacias,aut cui vices tuas committas, ite- m atq; iterum expendas.
. Potest aut tam is,qui sulipsius,quam ille quoq; qui alterius causa satisfacit: Uno eodemq; satisfactionis genere, pro diuersis.&inter se distinctis criminibus satisfacere: quemadmodum etiam una eademqi Ru mero contritione,peccata maxime inter se dissita abolerὐ
. Hoc tamen de satissactione, ut praecise satisfactio est assertum intellia gatur: Nam si satisfactionem spectes, non ut praecise satisfactio est, sed Vt morborum animi medicina est, profecto non temere sanabit ocul quod fanat calcaneum: Aliis enim armis certandum est contra auaritia, alijs contra luxuriam, alijs contra superbiam, alijs denique contra alia animi pestes. - . XVI. At veris licet uno vniusde rationis opere pro pluribus, & inter se distinctis noxiis compensatio ieri queat,&saepe fiat, non est tamen id necessi rium: siquidem integra peccatorum remissione impetrata, seorsum Pro uno satisfacere licebit, & non simul pro altero:exempli causa,Pro homicidio, & non pro adulterio,& viceversa, nec ratio huius obscura
Quandoquidem peccata non eam inter se connexionem habent in PCena transitoria,quam habent in aeterna, vel etia in macula: haec enim cirra gratiam,quae nullum omnino crimen, aut aeternae mortis debitum in nimae regno haerere sinit, aboleri non possuntiilla Vero, ut publice Poenitentiae euidenter ostendunt, &diuisim,&, ut non improbabilis quorundam sententia est, extra creditoris amicitiam eXolui, abolerique
G XVIII. Sane in humanis res est manifesta: in diuinis autem non parum est controuersa.Funt enim, qui verbis Apostoli moti omne omnino vim ct meritum inimicorum operibus abrogent. Si inquit ille distribuero in cibos pauperu,omnes facultates meas.& tradidero corpus meum, ita B 3 ut a
13쪽
V. II acam,cnaritatem autem non habuero.nssiit mihi prodest. Nil eo- temporalis pota atum & intra. & 'tra Dei gra m integrε dinsolvi posse contendunt: Quidam non hoc tantum . sed quaedam etiam spiritalia emolumenta per eiusmodi emortua opera petrari possie de νς Pse Π nnumquam impetrari asse uni. 'U' 'Fψλὲς, XIX 'Arduum prosectb, nee sorte tutum satis est. de re adeo dubia
certa, certam hic proferre sententia Medio tamen inter extrema qua-
extra cnaritatem facta p r se quidem & vi propria apud Deum satis factoria non esse: liquidem fati factio est actus iustitiae si non om n opuresaltem mixes atq; ideo eae priestita editor debitorem missum facias Oporint meus aure nulla lege,nulla pactione aut Orom ori mulcemodi opera in fatisfactionem admittere obstrinnitur Admittit in raliter bonis impigre sese exercent, difficilem se exhibere non s XX.
Pera ex rei,'el legis iustitia apud Deum satisfactoria esse negat: at Meia,ur omnem ipsis Vim, omnem fauorem & gratiam abrae orobari obis nequaquam potest: Valent enim eiuscemodi officia non ad co-c stem beatitudinem, γαε id obtinenda fluxa ac caduca
saeculi liuitis bona: tum etiam diri ci
Praecepta tuerint, omissionis peccatu impediunt:&nercolici uens
14쪽
Caeterum in opera illa intermortua hoc ipsum, qtroci valent & πα- stant,quodcunq; demum illud fuerit,ex condigno valeant & praesten an tantum ex congruo, id multis nos hic persequi non attinetiSarsit eiusmodi opera ex se,& vi propria ab ud Deum meritoria non esse et tum nulla certa mercedis spontione', aut legalis iustitiae aequitate niti: ita ut uniuersorum Dominus propter legem ab se latam, aut sponsonent.ab se lactam ea remunerare obligetur.Talismodi enim lata, aut sposio nusquam scripta comperitur. XXIIII. . Si quid ergo egregium promerentur aut possunt. id congrui tantum merito promerentur de possunt,non etiam condigni. Imo ne con-τrui quidem simpliciter & absolute: siquidem congruum iIlud non eπPrecto,aut rei natura spectandum venit: est enim illud, vel nullum,uci Per quam etaiguum: sed tantum ex misericordia & benignitate pMepo tentis Der. Decet namq; infinitam ipsius clementiam 5c bonitatem, ut aliquam saltem istiuscemodi operum rationem habeat, etiamsi ex sp ritali sonte non emanent. XXV., Non absimilis quaestio est, restituta iam per pranstentiam charitareIeiusmodi ne operibus vitae sensus diuinitus inspiretur, ita,ut quae ante secundum se,nec meritoria erant,nec satisfactoria,utrunq; iam tum es se incipiant Sane quicquid sit de sacramentali satisfactione: illi enim nonnihil roboris ex Ecclesiae clauibus accedere perhibetur; de reliquis nihil est quod hic sibi peccator polliceatur.
Vnde qui mortifero crimine obstricti, ieiunant,vel orant, vel pere grinantur, vel alia eiusmodi eYterna pietatis officia exercent: esto post instauratam Christi amicitiam quod in peccato ediderant opus,ratum gratumq; habeant,non ideo tamen, quam meriti, aut satisfactorii seu- is passiarant iacturam satim recuperauia lXXVII. Est quid sera illa operis in scelere quodam patrati ratiliabitio Deo grata, aeternaeq; Vitae meritoria, at non ea tamen vi pollet, ut opus domortuum. iampridem dilapsum spiritali vita informet: Secus foret, si opus inabsolutum in suo adhuc stadio decurreret. Quod enim fit,du fit, in Deum referri potest: quod autem iam effluxit,& dum flueret iit Deum relatum non est,is amplius in eum reserri non potest, cum ad Praeteritum nulla extet potentia,
15쪽
Suut,qui emortua illa satisfactionis opera, in ea,quae essectum, quasi quoddam vestigium in se reliquum faciunt, de in ea rursum, quae ni hil eiusmodi eκ se reliquunt secernentes , haec quidem per gratiam conualescete negant,illa vero Per Poenitentiam vita donari affirmant.
Sed sane non video eur non idem de utrisq; pronunciari debeat: Nacum opera illa,quae vel corporum, Vel lacultatum imminutionem, vel aliud quippiam eiusmodi portendunt, inesseetia suo non sint meritoria,nulla Plane apparet ratio,cur censeri queant satisfactoria. XXX. Quod si id inficiantur,exponunt ipsi ecquid nam hie, vel meritoria. vel satisfactoria vi pollere inceptet c Non opus ipsum, quia illud a Plius non eXtat: nec rursus operum effectus, nam hic non est liber, sed 'necessiarius: ut qui cauta suae positionem necessiarib dc naturaliter consequatur: ut autem quippiam sit meritorium, vel satisfactorium vo- iuntarium sit oporter.
Adde eiusmodi effectum,neq; ex charitate, nec ex opere eπ charitatenato procedere.sed o opere modis omnibus inanimi et emortuo:quod autem eius generis existit. id communi lege in meritum, aut solutum
XXXII. . Dicent fortassis eam satisfaciendi vim non prouenire ex opere, aut operis effectu,sed ex nouo voluntatis studio, nouaq; eiusdem voluntaeris is α& approbatione: Verum hoc posito in idem omnino redibit, effectum ne aliquem post se relinquat opus, aut nullum penitus: cum noui huius studii, nouaeq; approbationis &-οκίας obiectu, tam opus ipsum,quam operis vestigium esse queat.
mim discrimine,& ratione, quas proscelerum ratione publice, vel priuatim poenitentibus iniungere solent
, Consessiarii:disputationis . huius
16쪽
CVm alla pimq; obseruare oporteat Consessarios, ut rItὲ suo
fungantur munere, tum illud maNimὲ,ne audita peccatorum eκ-omologesi, prius absoluant poenitentem, quam diligenter curarint, ut quod ille forte de re, aut existimatione proximi male detraxit, integra restitutione compenset: aut hoc se,ubi primum per facultates licuerit sacturum esse certo promittat. 'IL . Ad satisfumonem porrb modum quod attinet, nam alieni restitutio ita viam ad satisfactionem munit, ut intrinsecam tamen ipsius rationem non ingrediatur si eum non eae priuata cuiuspiam opinione proprione iudicio aut assectione, sed ex rei ipsius natura, ut par est spectare conuenitidubium nullum est, non eadem mulctandos est e poena
qui nefario & publico flagitio se polluerunt, & qui occulto &vul ari quin potius maiorum more&instituto, crimina vulgata & pusica
poenitentia publica, grandia grandi,secreta secreta vindicare oporter: tam eui postremum hoc non semper apud veteres obseruatum constetu I. Etenim ea ipsorum in plectendis vitiis seueritas, ea rursum eorundem in medendis animorum vulneribus industria erat, ut non solum manifesta, verumetiam occulta quaedam flagitia, si qua sorte eκ his orauiora videbantur, publica interdum animaduersione.& poenitentia vindicarent. Hinc illud Origenianu: Circumspice diligenter cui debeas confiteri peccatum tuum, proba prius medicum,cui debeas Ianouo ris tui cautam eXponere. Si intellexerit talem esse Ianotiorem ruum qui
in conspectis rotius Ecclesiae exponi debeat, multa hoc deliberatione Scsatisperito medici illius consilio procurandum erit.
verum qualiseunq; tandem in secretis facinoribus satisfactionis ratio apud priscos illos Patres serua ta sit, certe in manifestis hoc perpetuo obseruabatur, Ut qui ea commisiss ent,non prius absoluerentur, quam vel publicam,vel solennem poenitentia subiissent: hanc quidem si publice,dc non vulgariter: illam verb,si in propatulo quidem,non ita ram Einlinuter Ecclesiam offendisset. Obtinebat enim triplex apud veteres Ecclesiarum Rectores satisfactionis genus. Vnum secretum, alterum Publicum non tamen solenne: tertium solenne simul & publicum . V . Poenitentia solennis,quod, praeter perpetuum poenirendi proposi'. tum. lamentabilem illam Adam ex terrestri paradyso eleetionem de-
17쪽
signarent. semel Imposita amplius non repetebatur: publica repeteba cur quidem , attamen ne despectui haberetur, non ita crebro: priuatas cortes redintegrare mos erat,quoties regeneratum de iam ante absolutu, in peccatum relabi contigisset. v I. Vnde si qua in sanctorum Patrum monumentis occurrunt,quae pii ma lacte poenitentiae redintegratione, inficiari videntur cuiusmodi inter caetera est illud Ambrosianum: Reperiuntur qui saepius agenda poe- licentiam putant,qui luxuriantur in Christo: quia sicut num est Baptisma,ita&unica est poenitentia) ea non ad priuatam aut Publicam, sed ad solennem poenitentiam referri oporter.
VII. Sed &aliud quoq; inter publicam &solennem satisfactionem Interis
cedebat: Nam cum haec non ita frequentem usum haberet, rarissime Per alios, quam per Episcopos &loci ordinarios imponebantur illa Verb, qubd crebrius occurreret, per quosvis Ecclesiarum Rectores, si modo legitima iurisdietione potiren tur, indici poterat, de indicebatur
Haec rursus promiscue viris & taminis, caeterisq; omnibus, cuiuscunq; demum ordinis,vel loci extitissent niungebatur: illa,qubd praeter Publicam infamiae notam, grauia quaedam onera includeret, dc in uniuersum propemodum vitae decursum sese porrigeret, neq; altaris ministerio adscriptis,neq; iunioribus,neq; Matrimo ij iugo Pressis,ci- tra expressum insontis coniugis consensum.irrogabatur. .
Haec deniq; non quibus iis aut arbitrariis,sed grauibus,certis, & prs- finitis ritibus ac caeremoniis,ineunte quadragesima, praefiniebatur: illa nec uno loco aut tempore, nec iisdem caeremoniis aut legibus. sed pro locorum diuersitate,eorumq;,qui praerant voluntate,alijs atq; alijs imponebatur.
De Publicis antiquorum poenitentiis, seuerisq; ebrundem legibus, ex Synodo Nicaena, Elibertina,Neocaesariensi,Aurelianensi.poenitentiario Romano, Bedae, Ilionis Carnotensis, Burcardi, Petri Martyris Aleπandrini,alijsq; cum Synodis,tum Patribus, quam plurima in rem Praesen rem adferri poterant, sed poscunt hac locum alium,&temPus magis striatum. M. Sacrum
18쪽
Atenim sacru illud publicaru poenitentiam satisfactionumve regni tam late apud veteres patebat, ut non solum Christiani nominis Principes,& Imperatores ut de Philippo, Theodosio & alqs nonnullis constat, vertim etiam mysteriis nostris nondum initiatos sub ditione sua . tenereti Nam de catechumeni quoq; si quid grauius designassent,ad certum vel incertum, hoc est arbitrarium tempus inter Poenitentes able
XII. Peractis porrb publicae poenitentiae legibus, quinta sacrae hebdoma- .disseria impendebatur absolutio: illo enim tempore fidelibus,qui alias impediti non erant,Lucharistiae Sacramentum administrabatur. XIII. Haec autem absolutio duabus potissimum partibus constabat, oratione videlicet et manuit impositione: Nam siue poenitens priuatim absolueretur, siue publice absq; manuum impositione communiter non absoluebatur. Manuum porrδ impositioni accedebant preces, & sup-Plicationes, non quaevis illae, sed certa verborum sorma conceptae, &quae a Synodo,Vel Episcopo essent approbatae.
Absoluti corporis cultui, nam hunc quoq; poenitentes plaerunq; deinmutabant pristinaeq; vivendi consuetudini, restituebantur semper loco verb,ordini,& dignitati non semper. XV. Absolutionis publicae ministri ridem erant, qui & condemnationis, nempe Episcopi,& legitimam iurisdictionem sortiti locorum ordina est. Simplex autem Sacerdos, nisi eius,qui imposuerat iussu,publich poenitentes non reconciliabat,nec iure reconciliare poterat. XVI. Sed neq; cuiuis Episcopo, nisi forsan aegritudo, vel absentia, veI alia legitima causa aliud emagitasset, reconciliare fas erat, sed illi tantum, qui per se,vel per alterum legitime indixerat, vel indicere poterat.
Qui autem eiusmodi reos absoluebant, siquidem commode fieri id porerat,ante Basilics insidem,&publicὲ absoluebant. Erant auten ab sides loca quaedam aedita de conspicua,ad quae,nisi per gradus,adisus nopatebatiVnde etiam gradatas ab antiquis appellatas comperimus.
19쪽
Solennes poenitentiae nune magna eae parte in dissuetudinem abiEreipublice locum suu etiamnu tuentur, sed admodum aegre: priuatae Ionomine obtinere videntur. Nam qualis,quaeso, censenda est ea satisfactio aut poenitentia, cum in plurium,eorumq; grauim sceleru compensationem, Unus aut alter Psalmus, unius aut alterius diei abstinentia, aut etaiguaqtiaepiam eleemosyna indicitur: hoc praesertim tempore,quo ardens illud poenitendi studium ita passim intepuit. Vt plaertq; ad peccatorum veniam impetrandam, sat esse existiment, si generatim tantum se peccatores esse exponant
Dicunt quidam eam hac nostra aetate cum plurium esse infirmitate, Ut vi X lenes quasdam admonitiones aequabili animo serant, nedurn sa tisfactiones ad scelera sua, vel in partem coaequatas:commensuratasue.
Sane res ita habet nec aliud sere experiuntur,qui frequentes etalio mologeses excipiunt: Verumtamen si iudici legi de rectae rationi consentanea mandanti, morem gerere reum oportet: clauesq; Sacerdoti ordini concessae,non ad soluendum tantum,veru metiam ad ligandum, hoc est,ad certum compensationis modum obligandum sese extendur, non Video, qui legitime absolui queant,qui iusto,isc moderato Ecclesiastici iudicis mandato parere recusant. ἰ in tXXI.
Possent tamen eiusmodi ab ordinariis Sacramenti huius ministris ab solui, si quadam humana imbecillitate victi, aequabilem satisfactione detrectarent: secus vero si errore, schismate, aut contemptione ducti id
at se Praesertim inserio condonare non debet,nec iure etiam condona re Potest: potest tamen, si utilitas, aut necessitas postulat, in aliam Pare commutare: vel,si grandior videatur,nonnihil mitigare.Caueat tamen eiusmodi in Ierior, ne temere contra superioris auctoritatem,vela cui
Pa, Vel ab indicta poena absoluat: Idem namq; periculum, eademq; temeritatis & inescticatitatis ratio utrobiq; obtine u XXIII. Impositum satisfactionis opus,eκ incuria, vel obliuione n5 eπplens, peccat quidem,non tam e lethaliter,nili obliuio,vel incuria,qua hoc a cidera quaesita erant. & ipse nihilominus poenitens operia etapletione.
20쪽
sub grauioris noxiae cominatione Iniunetam,libere in se receperat. XXIIII.
Qtiod si satisfactorium opus, citra eriorem, vel contemptum omit- reris lethaliter non peccat, multo minus lethali scelere se obstringet,qui caetra gratiam illud explet:nam,vi nemo nescit multo grauius est,quod factum oportui omnino omittere,quam minus Pur vel persecte illud perficere. XXV. Sed & aliunde quoq; ostendi id potest: Nam non maior sanctimonia requiri videtur, ut ini unctam poenitentiam expleas, quam ut caete ra Dei,vel Ecclesiae praecepta obserues: sed haec in culpa te, licet non me ritorie, extra gratiam etapleri possunt, alias enim quicquid mortiferi culpae obligatus ageret aut institueret mortisere semper peccare Latquc ira nunquam ad gratiam praeparare se posseti
Quin imo statuere satisfactionem, votive, vel praecepti obseruatio nem,citra gratiam nullo modo constare posse,est in re maκimi momenti pernitiose errare,& ingens nihilo secius improbitati ostium patefacere: Nam si popularibus semel persuasum sit ad explendam a Sacerdote iniumstam satissa TQ nem,caeterorumi preceptorum obseruatione abes lute opus esse inhaerentis gratiae praesidio, ubi primum criminis ali cuius lethiseri conscientia coeperint laborare,statim ab eiusmodi operi' bus desistent,rati faciendo satis, vota vel praecepta obseruando, Oleum de operam se perdere.
Vtile est igitur non etiam ut Ecclesiae fiat satis,simpliciterneressariis, emortuam latisfactionem redintegrare: Siquidem nulla extat Ecclesiae te aut favistio, quae eiusmodi redintegrationem diserte praecipiat,nulla eiusdem Ecclesiae consuetudo,aut Patrum traditio, quae ipsam eandem confirmet.
. Sunt tamen ut iam ante crebro hiculcatum est. eiusmodi satisfactio tres eta se,& coram Deo parii efficaces, etiamsi postea in gratiam cia Deo redeas: Nam Vt maxime sacramentales existatu, si Sacerdos iniunxeris. non ideo tamen pergratiam reuiuiscunt: Non enim omne opus sacramentale redeunte charitate vita donatur,sed illud solum, quod spiritale semen, & quasi radicem ex se relinquit: Cuiusmodi utiq; non est sacramentalis satisfactio.Vnde qui tuto hinc emigrare Volesia ut eam ip- sana repeta aut iniunctae non absimilem sponte subeat.