Der Epikureer Hermarchos [microform]

21쪽

ri. και ., σου se ἐπιδέχηται ἀπι-ωv παρχιυτω ἀραιροῖ,τῖς πλτης Ἐρμάρχου Ivώμης . . . Obvαι δ τὰ ιφλία τα πάρχ0vτα μιv20 πάυτα Ερμάρχ 0. ἁ δέ et τω ἀυθ ρωπίvω περι Ἐρμαρλ0vocvηται πρωτού τὰ Μητροδώρου παιδία ις 'λικία ἐλθ εD, ουυα Ἀμυ ιμαχοvκα Τιμοκράτη . . cf. DIOG. L. XI και αυτις Καίκουρος ε ταῖς προειρημέvαις διαθ)fκαις . . ἐπισκfπτει περ τ' ἐπιμελείας αυτο Seil. Μητροδώρου τω παίδωv cf. CICERO de in II 3l, 101 . . et sanciat, acutis et T. heredes sui de Hermarchi sententia dent, qu0d satis sit ad diem agendum natalem suum quotanni men Sela melione itemque omnibus mensibus vicosim di lunae dent ad eorum epulas, qui una secum philosophati sint, ut o sui et Motrodori memoria colatur.

Cum ageremus, inquit, ita beatum et eundem supremum diem. scribebamus haec. tanti aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad forum magnitudinem OSSet accedere . . Compen Sabatur, inquit tamen cum his omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum inventorumque nostrorum. Sed tu, ut dignum est tua erga me et philosophiam voluntat ab adu-

στρατος θ διαδεξάμευος Ἐρμαρχοv cf. IDEM Xo est ' Ἐρμαρχος

φιλοσοφίας codd. corr. Froboniana I rostituit Dieis aliis cros-nses olos o Monod. p. 226 26-29 supplevit ipsa papyro inspecta Vogliano Graeca Latino roddidit Diola si quis omnes homines, qui post Hermarchum in sectam intravorunt, similia si volentos et facionis domon- atro id quod non prius credo quam omnes homines nigros esse et pusilloso distortos ... 27 ἐμβάψτες papyrus corr. Diel 28 eπρακετα pap.:

22쪽

22. LUTARCHUS adv. Coloton 28 p. 1123 B τί μαλλου

26쪽

2 τελευταί6, ω προς Ἐμπεδοκλέα

b*ειμέvω evεργείας. αλλα πῶς φησι ι Ἐπικούρειος Ἐρμαρχος, ουκεἰς ἄπειρο προιο μευ, ι ea παυτο θρμη και σμικρου πραγματος υλης δεεμεθα και γὰρ tu εὐξώμεθα, πάλι ἄλλης bH dεfσει, και οὐδαμοῖ στησιμεθα. λυτέου ' τ' ἀπορία ως ὁ Πορ*ύριος, τι κτλ.38. CICERO nat. deor. I 33, 2 omnusia tibi illi de is lirare visi sunt, qui sine manibus et pedibus con Stare deum possu decreverint ne hoc quidem Vos movet considerantiS, quaesit utilitas quaequo opportunitas in homine membrorum, ut iudicetis Membris humanis deos non eguro quid enim pedibus opus est sine ingressu quid manibus, si nihil comprehendendum ο0st quid reliqua discriptione omnium corpori partium in qua nihil inane, nihil sin causa, nihil supervacaneum est itaque nulla ars imitari sollertiam natura potest. Jab obit igitur inguam deus et non loquetur, dentes, palatum, fauces nussum ad usum, quaeque procreationi AERUS a natura corpori adfinxit, ea afrustra habebit deus, me externa magi quam interiora, Or pulmoneS iecur, cetera, quae detracta utilitat quid habent ρ-nustatis 3 quandoquidem haec esse in deo propter pulchritudino voltis 93 istisne fidentes somniis non modo Epicurus et Mutrodorus o Hermarchus contra Pythagoram, latonem in sopodo clemque dixerunt, sed meretricula etiam ueontium contra Theophrastum Scribere ausast γ

λέγω subioctum est nomen Ερμαρχος, quod occurrit in h. 33

27쪽

sententiarum contoxtum proponam adhibitis syllogismorum, qui dicuntur, figuris: 1. Qua respiratio Su col. 3. 20-25 2 lingua, respiratio vocol. 13, 25-36 3. dans, loquotidi facultas S i col. D. 36 sqq.) roiecit ut dithographiam . Wilamowit 2 ad sonsum suppl. Diois: ἀλλὰ κα πασα τhv ΟἰκουμέΜηΜ

29쪽

na archus adserit, quia non potationes neque commisSationes nee filiorum subolos nee feminarum copulae ne piscium copia aliorumque huiusmodi, quae splendido Sui parantur OnViVii, Suavem vitam faciant, sed sobria disputatio.

3 49. IDEM. Donique addidit scit Epicurus, ut Hermarchus adserit , quod ii copiis convivii moderate utantur, qui non m -

0pist. II 14, maxime divitiis fruitur, qui minimo divitiis siti dig6 6 STOBAEUS anth. III 17, 33mons 'Επικουρου βρυάζω