장음표시 사용
21쪽
ίσσοντες, μεγάλοις σφαλλετε χερμαδίοιο
24쪽
Di Villa, allus fulvo sibi eongerat auro, Et teneat culti iugero imagna soli, quem labor adsiduus vicino terreat hoste, Martia cui somnus classica pulsa fugent: Me meo paupertas vitae traducat inerti, Dum meus adsiduo luceat igne secus. Ipse sera ip teneras maturo tempore vites Rusticus, et facili grandia poma manu.
Ne spes destituat, sed frugum semper acervos Praebeat, et pleno pinguia musta lacu. Nam veneror, seu stipes habet desertus in agris. Seu vetus in trivio florea serta lapis: Et quodcunque mihi pomum novus educat annus, Libatum egricolae ponitur ante Deo. Flava Ceres, tibi sit nostro de rure orona spice, quae templi pendeat ante fores. Pomosisque ruber eustos ponatur in hortis, Terreat ut saeva Alce Priapus, aves. Vos quoque felicis quondam, nunc pauperis agri Custodes, sertis munera vestra, Lares.
25쪽
Tune vitula innumeros lustrabat caesa iuveneos. : Nunc sona eκigui est homi magna soli. Agna cadet vobis, quam circum rustica pubes
. . Clana et in messes, et bona vina date lIam modo non possum contentus vivere parvo, Nec temper lon Dae deditus est viae: Sed canis aestivos ortus vitar sub umbra Arhoris, ad rivos praetereuntis aquae.
Nec taliae interdum pudeat tenuisse bidentem, Aut stimulo tardohincrepuisse boues. Non agnamve sinu pigeat, laetumue eapellae Deserium, oblita matre, reserre domum.
At vos exigu pecori, laresque lupique, Parcite; de magno est praeda petenda grege. Hi ego pastoremque meum lustrare quotannis, Et placidam soleo spargere lacte palem. Adsitis divi, neu vos e paupere mensa Dona, nec e puris spernite fictilibus.
Fictilia antiquus primum sibi fecit agressis Pocula, de facili composuitque luto. Non ego divitias patrum fructusque requiro, Quos tulit antiquo condita messis avo. parva seges satis est satis est, requiescere lectos liceat , solito membra levare toro. quam iuvat immites ventos audire cubantem, Et dominam tenero continuisse sinu: Aut gelidas hibernus aquas cum fuderit Auster,
Securum somnus imbre iuvante sequi. Hoe mihi contingat sit dives iure furorem Qui maris, et tilites ferre potest pluvias. quantum est auri potius pereatque maragdi, Quam fleat ob nostras ulla puella vias. Te bellare decet terra, Messala, marique,
Ut domus hostiles praeferat exuvias. Me retinent vinclum formosae vincla puellae, Et sedeo duras ianitor ante tores. Non ego laudari curo, mea Delia tecum Dummodo sim quaeso, segnis inersque vocer Te spee emi suprema mihi cum venerit hora, Te teneam moriens deficiente manu.
26쪽
rozibui Flebi R et arsuro positum me, Delia, peto,
Tristibus et lacrimis oscula mixta dabis, Flebit; non tua sunt duro praecordia ferro Vineta, nec in tenerocitat tibi corde silex. Illo non iuvenis poterit de funere quisquam Lumina, non virgo , sicca referre domum. Tu manes ne laede meos sed parce solutis Crinthus, et teneris, Delia, parce genis Interea, dum fata sinunt, iungamus amores; Iam veniet tenebiis Mors adoperta caput. Iam subrepet iners aetas, nec amare decebit, Dieere nee gno landitias capite.
Nune levis est tractanda Venus, dum frangere postes Non pudet, et rixas inseruisse iuvat: ν te ego dux milesque bonus vos signa tubaeque Ite procul, cupidis vulnera serte viris. Ferte et opes; ego compiosito securus merito
P deum dites , despiciamque sememi
27쪽
ier aut hi delire Nachruhim Callimachi manes , et Coi Aera Philetae, ii vestrum, quaeso, me sinite ire nemus i Primus ego ingredi iuro de sonte siceroa
itala per Graios orgia ferre horos. Dicite, quo pariter carmen tenuassis in antro Quodve pede ingressi, quamve bibissis aquam: Ah valeat, Phoebum quicunque moratur inaartas.
Exactus tenui pumice versus eat, Quo me fama levat terra sublimis, et a me Nata coronatis Musa trium pirat equis, Et mecum in uir parvi vectantur Amores, Scriptorumque meas turba secuta Iotas.
Quid frustram illis in me certatis habenis Non datur ad Musas currere lata via. Nulli Roma, tuas laudes annalibus addenti Qui finem imperii Bactra futuratis nent. Sed, quod pace legas, opus laoc de monte sororum Detulit in acta pagina nostra via. Mollicia, Pegasides, vestro date serta poetae, Non faciet capiti dura Drnn meta. ' At mihi, quod vivo detraxerit invida turbs
leost. obitum duplici foenore reddet honor
28쪽
Propera. 4 Omnia post obitum figit maiora vetustas. blatus ah exsequiis nonae in ora venit. Nam quis ei luo pullas ahiegno nosceret arces' i limina lue Aemonio cominus ille viro Idaeum Simoenta Iovis cunabula parvi Hectora ter campos, ter maculasse rotast Deiphobumque Helenum que, et Pudilamant sindi
Qualemcunque Parin via sua nosset humus. Exiguo sermone fores nune, Ilion, et tu Troja bis Oetaei numina capta dei. Ne non ille tui casus memoratur Homerus, Posteritate laui crescere sentit opus, ' eque inter seros brutabit Roma nepotes. Illum post cineres auguror esse diem. Ne mea contemto lapis indihet ossa sepulcro, Provisum est, Lyeio vota probante deo. Canninis interea nostri redeamus in orbem,
Audeat ut solito is ii eua sono,
29쪽
ifidin, n die a Vithilheri, iameisteris in itine strabannum giρηφCum subit illius tristissima noctis imago, Quae mihi sipremitin tempus in Urbe fuit Cum repeto noliem, qua tot mihi cara reliqui;
Labitur ex oculis nune quoque gutta meis. Iam prope lux ade rat, qua me discedere Caesar Finibus extremae tul erat Ausoniae. Ne mens, nec spatium fuerant satis apta paranti: Torpuerant longa pectora nosti mo I a.
Non mihi servorum, comitis non cura legendi: Non aptae profugo vestis opisve fuit. Non aliter stupui, quam qui Iovis ignibus ictus vivit et est vitae nescius ipse suae. Ut tamen hane animo nubem dolor ipse removit, Et tandem sensus convaluere mei Adloquor extremum moestus abiturus ami 'Qui modo de multis unus et alter erant. Uxor amans flentem flens aerius ipsa tenebat,mbre per indigma usque cadente genas. Nata
30쪽
ri li, Nata procul Libycis aberat diversa sub oris
Nee poterat fati certior esse mei. Quocunque adspiceres, luctus gemitusque sonabant a Formaque non taciti funeris intus erati
Foemina, virque, meo pueri quoque funere moerent; inq; in domo lacrimas angulus omnis habeti si ieet exemplis in parvo grandibus uti Haec facies Troiae cum caperetur, erat. Iamque quiescebant voces hominumque canumque Lunaque nocturnos alta regebat equos. Hane ego suspiciens, et ab hac Capitolia cerne , Quae nostro frustra iuncta fume Lari; γψumina vicinis habitantia sedibus, inquam, Iamque oeusis nunquam templa videnda meis,
Inque relinquendi, quos Vrbs habet alta Quirini: Este salutati tempus in omne inihil Et quanq in sero clypeum M si vulnera fimo Attamen hane odiis exonerate fugam, Coel stique viro, qui me deceperit error, Dieite pro eulpa ne scelus esse putet Ut quod vos scitis, poenae quoque sensat auctor, Plaeato possum non miser esse Deo. ae prece adoravi superos eg on pluribus uxor; Singultu medios praepediente sonos. Illa etiam ante Lares pastis prostrata capillis
Contigit exstinctus ore rem in te focos: Multaque in a fert ossi ella sit verba Penates, Pro deplorat non valitura viro. Iamque morae spatium no praecipitata negabat. Versaque ab axe suo Parria asis Archos erat. Quid thee rem blando patriae retinebar amoren 'Ultima sed iussae nox erat illa fugae.
Ah l quoties aliquo dixi properante quid urges
Vel quo festines ire, vel unde . vide. Ah quoties certam me sum mentitus habere Horam propositae quae foret apta viae. ' Ter limen tetigi ter uti revocatus et ipse Indulgens animo pes mihi tardus erat. Saepe, Vale Ieho, irrius sum multa loeutus;