장음표시 사용
11쪽
ia. Ex hae Fidei eonfessi ne duplicem ad intra processionem cogniscere necelse est, quarum una per intellectum, per voluntatem altera: illam generationem esste, hanc minime fideς docet , cujus discriminis ratio, quia Filius vi processionis in similitudinem naturae procedat, suod Spiritui Sancto negamus. Duae igitur Processones, tres vero Per Onae, ac quatuor sunt relationes: harum tres ab invicem realem distinctionem important, spiratio autem activa a Paternitate, α filiatione non sic, nulla tamen perfectionem relativam importati. I 3. In principio erat verbum, secunda scilicet Trinitatis Person ,, quae ex cognitione omnium, quae sunt in Deo necessarib, imo& creariturarum pol sibilium procedens, Verbi nomine proprie designatur, nec minus filii, ac imaginis titulo nuncupatur, qui termini ipsi soli sunt. proprii, quippe relative dicitur Filius, relative verbum, ac imago, idemque omnino coneeptus est ratio Verbi, ac Filij. Consubstantialis' cum Patre est, ut Nicaena Synodus adversus Arrianos Fidei Symbolo inseruit . Iq. Cum venerit Paraclytus, quem mittam vobis a Patre, quae utique tertia Trinitatis Persona est, ac propriξ dicitur Spiritus, Donum, Amor, cujus processio unicum habens principium, duas tamen personas expollulat necessarib , tantaque processionis eius a filio necellitas est ut si ab illo non procederet, nec etiam distingueretur realiter. Eius Irocessio generatio non est, Deus tamen est, ut contra Macedoniumi ides docet Catholica, ac Synodus Generalis secunda, contra eosdem
i 1. Eiis simul ab initio utramque de nihilo condidit creatu- . I I - . spiritualern corpore m, Apgelicam videlicet,& munuanam cap. firmiter )spirituales sunt ergo Angeli cujuscumque expertes materiae, vel fi illam spiritantem emnas, ac ita numero, multiplicabiles, ut impoisbile sit ducis esse ejusdem speciei. Aquivoch in loco ponitur, sed ratio formalis non e u substantia, verum pG tentia operativa cum exercitio, , qua ubieatio ipsa distincta non est, poteth de extremo ad extremum fine medio transire ι 6. Ut se ipsum eognoscat propria ei deservit ut impressa species es sinua, quilibet autem quamquam inserior persecin ruperiorem com
12쪽
species. Deus omnium e da novit, Angelus autem , quae ad ordinem universi spectini cognoscens , cum ad cordis secreta venimus prorsiis in oscuro laborat niti ad eum ordinentur: Sic de fututis contingenti. bus, ac gratiae mysteriis dempta revelatione sustinemus .i II. Intellectualem creaturam in omni ordine indefectibilem absolute impost bilem reputamus ; possibilis tamen, ac de facto impeccabilis Angelus et circa finem n turalem directe, eius autem deformitas nec in primo instanti, nec connaturaliter, nisi a peccato superbiae initium sumere potuit, quod nec error praecessiit, aut potuit praecedere. Quid autem p:ccati esus fuerit obieetum inquiris Non omnimoda cum Deo aequalitas, sed beatitudo naturalis sine subiectione ad supernaturalem concupita.
FINIS. BEATITUDO. UOLUNTARIUM.
i 38. Audent media latrinseca bonitate . sola tamen bonitas finis formaliter voluntatem specificat, illorum vero ei ctionem , omneςergo ,& solas actiones humanas esse propter finem ultimum necesse est, adeoque Bruta non agunt propter finem sormaliter. Finis ultimus peccantis mortaliter est bonum commutabile. sub ratio. ne boni proprii ipsius, in quo .quaerit quae sua sunt. D Aug. q. V. e. Ut. amα es t usque ad comtemplum Dei. Finis autem ultimus Iusti qua vis peccantis venialiter est Deus attactus habitualiter.
. 9. Formalis beatitudo possessio Dei est , cujus essentia si metaphyῖce consideretur, in sola Dei unius, & trini clara visione consulit inempe resines una merces: atque adeo felix est visio, ut omnem tollat miseriam, beatosque ab intrinseca impeccabiles reddat. Ex tali Beat rum visione deinde assignatidae veniunt, tum animae, tum corporis
dotes nempe pro illa Visio, comprehensio, & Fruitio, pro corpore veto Subtilitas, Impassibilitas, Agilitas, & Claritas.' eto. voluntarium dicitur, quod est ab intrinseco cum cognitione, aliud perfectum, aliud impetfectum, persectum vero, vel liberum, vel necessarium est,male proinde confunditur voluntarium cum libero, ac proinde falsae propositiones, Sula mistentia repugnat libertati: es' quod i iuxtaris fit, i. Muplex libertas est specificationis una, contradicti nis altera: ad primam requiritur, ut voluntas possit hoc, vel illud eli. gere , hoc acceptare, illud respuere: ad secundam, ut possit hoc facere vel non facere, agere, vel non agere.
13쪽
at. vlatoris voluntas nullo creato obiecto quoad exercitium maces stari potest, ac per consequens, nec violentiam pati in elicientia
suorum actuum,nec Deus violentum simpliciter causare potes in crea tura . Ut sit voluntaria omisso a num requirit, qui omittendi sit caurina, vel occasio, imo & debitum non omittendi si tamen omissito sit non positio actus, insuper, ut effectus ex omissione secutus imputetur, de Dei omittens aliqualitet advertere, nihil enim volitum, quin praeco
22., Oralitas essentialiter consistit in relatione transcendenta LVI. li ad obiectum , ut subditum regulis morum , a quo actus moralitas specificatur qua optet essentiali sal Obiecto desiimitura circumstantiis accidentalis, utraque tum, ab aestu, tum a libertate distinguitur. Eur&m actum ex diversis principiis, bonum,& malum esse reptanat; actus autem ex obiecto malus nunquam potesta mali tia excitiari, quamquam bona intentione fiat: Unde falsa eii illa quo-Nue: licitisses asiselura desiderio ,πe. I 4. lnn. XI.& I I. consimilis alla Sue per multae: actus in individuo indifferens repugnat per se. 23. Peccatum commissionis in positivo consistit, sicut & potentia
peccandi, Omne autem peccatum legi Dei contrariatur, ac in voluntate principaliter, ae intrinsece residet, quod &suo modo appetitui sensitivo, non tamen aut sensibus, aut membris externis concedimus, ut autem mortale sit plena ex parte intellectus requiritur advertentia, plenusque, ex parte voluntatis consensus , sivea atem ommissio sit, vel commissio, dummodo ex eodem motivo procedant, moraliter ad eandem pertinent speciem peccati, 24. Dividitur Peccatum in Personale,& originale; hoc contrahunt quotquo er seminalem propagationemex Auam descendunt exclupGleatistimam Virginem) atque in sola carentia Originalis iustitiae confistit connotando tamen peccatum 4dae in Divina abominatione irretractitum persistens, estq; primo in specio superbiae, omnibusque
Per se, ac intrinsecὸ voluntarium, non quidem per modum exercita formalis, at vero terminativὸ per modum effectus ex ordine ad voluntatem Adami, ut praecontinentem voluntatem aliorum. 23. Ad peccatum reatus poenae consequitur, infinitae quidem ex iustitia quoad durationem, non tamen quoad intensionem, vel sit poenae i. damni, Di siligod by Coral
14쪽
damni, vesseosin, Pueri vero qui sine Baptismo Oeedunt, non sensus
poena puniuntur, sed damni. Dissert mortale a veniali, quod primum sit conιra legem simpliciter, secus autem secundum, Perveniens vero ad usum rationis, sub mortali tenetur se in Deum convertere amore
. a6. TIRimus homo conditus est cum persecta agendorum cogni-I tione ,-virium inferiorum subiectione, Gratia Sanctificanae , Fide, Spe , & Charitate decoratus, unde ex amore justitiae sui ieientem habebat potestatem actu datam ad implendum quod
cumque praeceptum in partiςvlari, tam naturale , quam supernaturale : taler enim babebat mires ejus voluntas , ut perseverare , vel non perseveratre iv 0ra relinqueretur arbitrio , es flaret per tiberum arbitrium, D. Aug. de Con. & gr. cap. a. , a vero , quia causa secunda erat moveri debuit concursu praedeterminante.
aT. Quinque sunt status naturae, nimirum purae integrae Originalis iustitiae, upsae, dcreparatae: in omnibus indiget gratia ad cognoscen das Omnes veritates collective sumptas i non tamen divisive . In natura autem lapsa con stitutus homo potest aliquod opus moraliter bonum ellicere sine gratia, non igitur Omnium infidelium opera peccata sunt nec tamen potest sine gratia, naturam: sanante, Deum super omnia diligere, gravesque vitacere tentationes, 28. Sine gratia nullus cognoscere potest mysteria fidei, nee ad eam se propriis disponere viribus, adeoque facienti eisdem tantum, quod in se est, aut se non impedienti non conseri Deus. infallibiliter gratiam. Agnoscimus gratiam susscientem, agnoscimus efficacem, primam quae ad orandum.sicut oportet sufficiat, efficax tamen non sit, secun-oam qua Deus facit ut faciamur, praebendo vires escacissimas moluntati. D. Auῆ. de gr. & lib. arb. cap. I6., est ergo efficax ab intrinseco. 29. Gratia habitualis, qualitas est supernaturalis, naturaeque Divinae formalis participatio, hominem Deo gratum ex sua natura constituens, adeoque imcompossibilis cum peccato, ab illa virtutes omnes, Nipsaemet Fides, ac Spes dummodo eidem comproducantur, physice, realiterque dimanant, ut rigoroset proprietates eiusdem : Pers
Elior simpliciter est quacumque serma substantiali , & Beatitudine ipsa , non tamen unione Hypostatica, unde impossibilis est alia gratia in specie persectior. 3o. Nir
15쪽
scire potet , an odio dignus sit, vel amore, absque revelatione speciali. Nulla creatura potest gratiam producere principaliter , quae tamen educitur, non creatur: Denique si quis dixerit in quolibet bono opere iustum saltem venialiter peccare eidem anathemae dicit Sacra Irid. Syn .sess. s. can. 23- actus autem qui disponunt ad gratiam ab eacem gratia habituali eliciuntur: ; i. Fides es sad Heb. Io.) Sperandarum subsantia rerum arxumentum fata reptarentium, Donum Dei, virtus infusa theologica: hinc reprobatam habes Pelagianorum haeresim propriis eam viribus committen Ilum, ac Semipelagianorum necessitatem gratiae ad Fidei initium ne gantium , de quibus Amusic. a. Can. 3. 6. . g. Fidei ratio formalis sub qua est prima veritas in dieendo connotans primam veritatem coagnoscendo, ratio autem formalis, quae, est prima veritas inessendo. a. risulet tu fin niuit bastam, Iae. l. nulla etenim hi sitandi ratio cum Dei revelantis aut horitate nitatur, primae scilicet veritatis , quae,
nec lassere potest, nec falli, postulat ergo in a s sentiendo firmitatem, quae omnem, vel levissimam suspicionem excludat: Hinc igitur nobis excludenda venit ea propositio a sensus Fidei supernaturalis sat cum ηο sabolum probabili, γ' Inn. X l. II. inter 61. Non est ergo fides opinio, nec aestimatio, ut voluit Λbai lard us) sed certitudo firmior Scientia, Sapientia, Intellectu. 3 3- INOFbile es Deum mentisi ad Fleb. t o.) hine manifesta est Priscilliani statum blasphemia, Deum Authorem mendacii facientium 3 tanta igitu e est infallibilitas fidei, ut ei, nec per se, nec per accidens possit subesse falsum. Regula fidei nostrae Eeclesia est a Seirma Sancto directa, Ganrelio non crederem, inquit Aug. contra ep. fund c. I. Usime Ecclesia Catiotica moleret authoritas: Po erit tamen, cui aliquid immediate revelatum est, ut Prophetae, Angeli, Apolloli, illud fide Divina
tenere , quamvis non propositum ab Ecclesia . 3 q. zuisiuis adhuc prodigia, ut eredat in 'irit, magnum est ipse prodigium S. Aug. cle Civit. 22. 8.ὶ evidenter enim credibilia sunt tio stret fidei mylteria ; Duplex autem est credibilitas speculativa una; qua cogno stamus digna fide Divina esse mystetia ut credantur, practica altera, qua ludicamus hic, & nunc esse credenda; haec supernaturalis est, potest illa non esse, Concilia legitiis congregata , Pontifex ex ca- hedra loquens non possunt errargin materia fidei, ac morum.
16쪽
3 1. Ηaee pmpositis Clametis XI. est legittimus Petri neeessor imis
mediate de fide est, non tamen de fide est illam propositionem esse de fide, quamvis contrarium aliqua censura sit dignum. Concedimus Peccatoribus fidem , neque enim per quodlibet peccatum mortale amittitur, Triden. sess. 6. c. I F. non tamen aut Haereticis, aut d imnatis, necive etiam Beatis , adhuc autem & qui scientiam habent, fidem habere de eodem dicimus implicare. Hoc tandem nece Iarium est ad salutem, remuneratorem explicite credere Incarnationis, ac Trinitatis mi sterium ; reiicienda itaque venit a r. prop. inter ον non nisi fias unius Dei, i c.
36. Pes Virtus est Theologica a Fide , & Charitate distincta
Deum attingit eius innitens auxilio ad consequendam salutem, seu vitam aeternam: Habet igitur pro obiecto Deum, Beatitudinem obiectivam, quamquis sperat, pro ratione vero formali subqua: auxilium Divinum, ex quo sperat. De illa speciale praeceptum eli, quapropter salsa et ea prop. vitas s. l. Alex. T. non tamen obligaret in casu, quod alicui facta fuisset relevatio suae
37. Spes fine amare esse non potes, S. Aug. Ench. ad Laur. ea. 8 Rmor autem quidam perfectus est, quidam vero imperfectus, primus eth amicitiae, concupiscentiae secundus. Insuper,& concupiscentia, aut callaeli, aut servilis, inordinata prima non est,& sic diligere bonum est, i secus esset I diligeret Deum propter Deum babendum, π boe fit finis, in quo quiescimin, na e Hligere malum est. D. Th. Op. 6 . c. 3. Finis ergo Proxl mus cujus gratia castae concupiscentiae Divina bonitas est. 38. Sicut Spes, ita & Timor ab Amore proflui proinde laturi ibia si malus amor, bonasi bonus, D. Aug. ἔ4. de Civ. c. T. quandoque hom propter mala a Deo recedit,& timor mundanus est, quandoque ad Deum accedit, & tunc vel timore poenae, & servilis, vel eulpae, & fili lis, vel utriusque, &initialis est. Bonus itaque, & utilis est filialis, initialis, atqqe servilis, secundum subitantiam spectatus, non ergo pecca tum est, aut peccatores facit pejores timor gehennae, per quam ad mi fericordiam Dei de peceatis eoadolendo confugimus . .Tri. sellae can. l.
17쪽
39. Haritas virtutum omnium Regina forma est diffusa in cor- c dibus nostris per Spiritum Saninum, ab eo distincta, veraq,
inter Deum, hominemque amicitia. Cum Beguardis errat, & Begulnis, qui ad talem existimat perfectionem posse pertingere, ut ultra nequeat augeri. Hoc maximum mandatum est diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo ; tenetur itaque homo sub mortali vi hujus praecepti in principio, aliquoties in decursu, Ac in fine suae vitae moralis actum dilectionis Dei super omnia elicere. go. 2ui dicit se nosse Deum, π macldata e us non eus odit, mendax es, P. Io. a. , si quis enim diligit me sermonem meum servabit, errat itaque Quietistarum secta docens mandatorum Dei curam habenda m non esse ei, qui ad vitam pervenit unitivam, probatio si quidem dii cciionis, operis est exhibitior actus Charitatis non immediate a Spiritu Sancto, vel ab aliquo auxilio actuali, sed essentialiter procedere petit a gratia sanxificante tanquam a radicali principio.
61 . Erbum eaγο factum os: possibilis subinde, imo de facto est
V Incarnatio, quamquam ne fines priscribamus omnipotentiae Divinae non absolutis necessaria, qua poterat seu imperis suae πο- Lutat s tamanum genus a dominatu Diaboli eruere S. Leo de pati. 14. necessaria tamen simpliciter ad condignam, ac ex toto rigore ivlIitiae pro peccatis humani generis satisfactionem, qualem imo, & superabundantem Christus Dominus riterno Patri pro nobis exhibere dignatus est. 4 a. Causa Christo Domino veniendi eam dicimus, ut eonfiammetur prae arieatio fineis aceipiat necatum , ae deleatur iniquitas Daniel. 9. vel cum Augustino loquamur. Si homo non periissetflius haminis non ve nisset Serm. g. de vel b. Ap. tolle igitur Adae peccatum ,& ιncarnamtio ea vi praesentis decreti non erit: An autem saltem in came impastibili non stante eodem peccato Christus venturus esset, cum iusta revem lata loquendum sit, negandum omnino nobis est.
43. Non semetipsum Christus glorificavit, ut Pontifex fieret, sed impraevisis meritis propriis pr destinatus est ad filiationem Dei naturalem λnec Patribus antiquis gratiam, nec Beatae Virgini Maternitatem in ge-ncre causae efficientis promeruit. Potuit, & quamcumque naturam
18쪽
completam substantialeni assumere ad subsistendum , non vero sup positum , hinc habes nec materiam, formam, vel accidens posse ad subsistentiam assumi , benξ quidem ad existentiam , quam unicam eamque divinam in Christo Domino sustinemus. 44. Quod verbum corpus assumpsit verum fuit, & reale, non phanistasiicum, ut non dubitarunt asserere Saturninus, Marcion,&Cerdo: Non coeleste, ut Valentinus volebat; non aeternum, ut docuit Apollinaris: sed terrenum, ac temporale: non anima destitutum, cuius loco verbum ipsum fuisset, ut primo somniarunt Apolinaris et, sed rationali, nostr que simili anima actuatum, non tamen, aut fomitem peccati, aut peccandi potentiam assumpsit Sanctitas, ac puritas infinita. 43. Contra Monothelitarum errorem catholice asserimus creatam cognitionem in Christo cum Divina inconfusim, ac triplici eiusdem Animam decoratam scientia cognoscimus, Beata scilicet, infusa, acquisita : habes iam quid contra eosdem haereticos de voluntate sentiamus. Vidimus eum plenum gratiae,& veritatis, plenitudine tamen finita si de creata loquamur: Fuit haec ipsi necessaria ad merendum, illaque connotando gratiam unionis caput Ecclesiae constitutus est, quem tamen invenit filium Dei naturalem adontivum non fecit.