Paulli Mariae Paciaudi cler. reg. presbyteri De veteri Christi crucifixi signo et antiquis crucibus quae Ravennae sunt diatribe accedunt monumenta alia nondum edita

2쪽

ANT FRANCISCO GORIOBAPTISTERI FLORENTINI PRAEPOsII oΡRVLLVS. M. PACI AUDIUS

εἰ πραττειν καὶ εὐδαιαονειν.

'stulas ex me, CLARiss M GOM, B l que id oneri honeste imponis, ut Si- gi um omnium vetustissi trivio ILS Cu i s Ructrix antiquas Ru Es, a Ravennae sunt, perqaamdiligen- describam . Rem nulla interiectar ra aggrediar, etsi per hoste satiales dies parum detur otii ; neque in eo est , ut vel minimum laudi mihi tribuas vi mam si is lem tibi mul tis nominibus devinctissimum iussa tua cape aere omni posthabita unctatione fas est. Omnia ser- me huius praeclarae , spectatissim: eque Metropoleo Templa invisi, simulacra omnia acrius sum contem' latus, atque unum tantummodo , idemque ligneum suppetit, de quo tecuin erha conserere e re nostra duco Simulata a exstat in aede Di vi Dominici pone Aram maximam , in aedicula M i per

3쪽

pe magnificentius , aere conlato, exstructa: οὐ pularium nedum convenarum applieitio nibus olitur. Onaliis cumulatur: illudque ali quando sanguinem assi enter sudasse . narrat elegan timimus Historiarum Ravennatum Scripto Rubeus, deque ea re locupletissimos testes adhibere e nos nil si mrat In hoe itaque signo, in seste arbore , CristisTussu-speusu visitur non est tam et Cit x immissa, nee

missi, neque eo ta; sed ignum bifidum 'lateatu in quia litteramo repraesentatri ex te reia

ii. nodoso in planiem exigatum Totum Custis msin mi ac ruin conteg tu lineo anno , sed glutino quod a in per quam bene adaptato sic omnibu me in brotam plicaturis S Jexibus inhaeresei , ut peliatis , uti speciem reserat Nimbus capiti super impositus in plani iaculi urinam. Morem ignava posteritas ab Gentilibus mutuata est 6 hono risi dignitatisque caussa adiecit Pi tis etiam maiaginibus . quod illi statuis sub dio positis no ab

avibus eo ibat catentu . De numero clavorum di sputatum diu est, ut probe nosti, mi ni Totam hane caussam enucleatius expendit Cl. Fon tali inius in libro δε Corona ferrea inrobardorum, ut alios lentio praeteream . In hoc mulsero torni

sunt euius si is vadem dabo ill ad Naria nubido Chrso .rtiente qaod memoriae succurrit: Tυ Q τρι σηλω-eh3ενον ξυλα λαβών. Nudum trulas repostum ligno inros. Et si veteribus receptum fuerit i gnum it ud, quod ab tecto Caucis ii ite emittebat , in quo cruciarii quali vectabantur insidebant; attamen quod de suppedaneo docent pictae tabellae , ut Schur.

4쪽

flessehi verbis utar in suis Antiquitatibus Ecclesiastici, , pleramque equioris aevi commentum est.

Neutrum in hoc nostro mala ero nec res exemplo vacat L Narrarunt mihi nonnulli ab ligno arre clario sursum Emicuisse ferreum bacillum cui infixa erat maledictis concepta epigraphe, sive titulus: κατα γρx Asa rau Hi αιτίαν ἡ Θανατίσεως δηλούντων . cum litteris, quae caussam mortis ape rirent, ut ait Dici de servo, quem heras in erucem agi iusserat: sed impraesentiarum abest Titu- lusci num scienter aliquando praetermissius , docebit te Niequetus in Historia Tituli crucis. Quid nune de Crueis forma aliquid litteris mandaro filii tuam Res est tot uctorum sermone protrita , ut nihil magis Numquid aliquid novi appingam his, quae scripta sunt a reti ero , ipsi , Callixto, Battolinio, Boiso, ippingies Tria tamen mihi in animo est observare . A primo aidem hane est veteris furca speetem, formam quam vix enim Suidas illam ab obseuro definiat i p9ρκα παραθώμα ἐσις ξυλο δ δυμοι Furea Romanis est lanum geminum, minime ambiguum undseribit Piutarchus i in Cavises: διτλ,ύν ξυλον

curruir, qu temonem Uentant. Quid curribus su-hiicimus nisi lignum bifidum Z quo temonem in stentamus nisi bieipiti , lareat ad modum huiusce Crueis Ravennatis 3 Huc res iciunt ea ieconii armina s Carm. XXI. Vite capistrata eogebat ad esseda tigres Inprobat duplicem , qua ne in racemifer arcam.

5쪽

Miror sane ipsium dixisse surcae sotanam in ve terum scriptis parum dilucide traditam ἰ illum fugit arronis locu de L. L. V. ubi de vallo,

quod extrema bacilla vincire T figuram habeant litterae . I, onge opinione falluntur hi quoquo, qui eam ad sormam littera ei cotnitituunt; tanc enim lignum non biceps aut geminum laret, ted triplex ; quod nemini in mentem venit . Secundo , multorum sententia est . arcam lignum fuisse , quod a servi fugitivis, a latronibus, sicariis, aliisque ex saee plebis morte damnatis, per u hem leportabatur , qui deinde cruci assigerentur. Sed plurima sane quae in dixeris abire iubent. Cur furca su pendi non poterant, si lignam ad id muneris erat aptissimum ρ Nonnesi erucis ge-tius Quid, quod Callistratus Q. 15. Ut t. de paenis Latrones, in his Ioel, in quibus uni erastati.

Fulle FrGENDO , ex multorum instituto disertis vet-

Us doeet Tertio, quam Iudaei Esu probrolae morti dare meditarentur, facile hac ligno uti Poterant, quo illi maiorem quodammodo infamiam inu- Terent His aecedit si fas est die ero, nonnullos Alaetas, superni Numini tristinctu amatuque scripsisIo, Clivor, Domini uili in hunc modum con formatam, ut vaticiniam impleretur Ilis bominis non habet ubi caput reclinet. Verum nollem hei ut mihi erimini verta id de quo evaedus Seliuitin fus Tribonianum insimulant, furcam pro cruce posuisse . Utrumqsse usurpari posse arbitror hac in re, etsi furea sit desierit nominari. Ais etiam crucem praesignarat divinus vate Erechiel in littera T. Ex hac figuram Crucis accersunt Baronius, uetius, at

naudus . aliique , Tertulliani . Hieronymi Isidori vestigiis insistentes Multa etiam adnotavit inde

6쪽

litigabilis Muratorius in Aueedotis Dissera. XXI. de Cruce Nolana Sed respuir sum habes apud Uitrin-Dm in Observationibtis aeris is apud Zornium in Bibliotheca Antiquarta Exegetiea quin exscribam. Sae est si symbola aliquist imi militudinis praeis seserant . De huiuste simul aeri Ravennatis aetate, quod multa iam tulit saecula, nihil firmi, certique me adferre posse vidεo. Quod in dubium; singula te unicum esse . in te praestantiora

Vrbis monumenta collocandam.

Nstituta seribendi ratio, suscepti muneris partes postulant modo, ut ad antiquas Cauc Es proingrediatur oratioci atque narratio iii initium ponamus ab his, quae in Templo Maiori adservania

tum Ravennatum qua edidit Bacchinius . haec accepimus de S. Agnello, qui inter vivos agebat saeculo sexto ad exitum iam vergente t Ferirmatis mus in IIus Crucem magnam de argen-

sana Ecclesiaci id est maiori quam Vesus excita. et ira super sedem , host tergum Pontiscis te. In me Cop. III. maius delineationem dedit Campinius in Di Ruisitione de rue satio- isti sed eius opinio mihi haud probatur Chia draginta argeliteis orbieulis ornatur in quoram singulis anaglypho opere Viri aput diadematum expressum est. Putat Clampinius Ravennates Epi seopos esse, idque ex passi quo insigniuntur Deio de quum ex ghollio ollegisset tempore Divi Agnelli non nisi XXX. piseopos decessisse, poste riorem Agnello racem existimat. At errore te-hetur iamplaius, non quidem sui vitio, sed -

7쪽

qui me em de sic tion nibus pectore telo pallio exornantur in ceteris ornatus , qui est ad modum angusti clavi Ciampinio sueum feeit, ut at tum crederet. Qua tu i m ego mea senten his orbiculis effingendos curavit , quo S. Petrus

Chrysiologus in Drnice aediculae Episcopi opere

vermica to repraesentari matri laver λζ, eluibus non nullos renellus anteeit nempe , vel quos tam uuam

Urbi ponitatores, vel ipse privato stadio cole.

bat In Crucis centro ubi raelii decumantve. orbi euius maior est. Hine Ris rus e sepulcro rumpens illine B. Vt RG inter duas cupressus orans, more antiquo, malithus expansis, o palmas bai extende, ad Dominum. Aiunt Vrsum dum Basili eam

sacris inauguraret, lemnem institueret, Chri sto Resurgenti dedicasses hinc laetum ut APIAANAΣ Ξi fuerit nuneupata. HO nomen a sili ex alii inditum putant, quod Dogma In ei-hi Nieaeni iam fere emortuam, hi quodam motiore vixerio vel quod ob merita virorum sanctorum in ea asti ea plurimi iam mortui a vitam re

dierint opinioni ansam dedit illud fissio dotii ex Sozonieno Historiae Triparti Lib. IX. ubi de

Basilica Conltantinopolitana verba iaciens, sic farer quam Basilicam ideo ANASTASIAM voeant, festi reor , eo quod Dogma Nicaeni Cone Dii in Constantinopoli quasi iam mortuam, est sc revise rit . . . qua aeum popuIst ibi congregarres ad Missas, muliere praucaus de superiore portica cadens, destincta est . Tune, oratione facta super eam revixit. Fabrius QRubeus tres Eeelesia Abας εμ nomine insigniti aiunt, Lateranensem Ra ennatem,

8쪽

Elioeo lymi iam . De Literanensi non satis probatum puto nam Caela Cardinalis a seponas Ravennis in libro de Basilica, ct Patriarchi La

teranensi dum magnam illam Ecclesarum Matrem Christo Servato ei dicatam seribit, ad rem anima vertere minime praetermisisset , quae in patriae

suae decus vertebat.

Alterius nunc Caucis , quam nullus quod sciam evulgavit descriptionem, placet in stata verba conferre. Adservatur in Paraeellario eiusdem a silicae. Wargentea quoque est. Eius extrema ora excipiunt tabellae polygonae quatuor ex argento encausto superinducto In ea, quae superne exstat, Aeternus Dei Pater librum manu gestans , dextera bene ditionem impertiens more Latino, eum Iemmate: Go vha Lux v ND . In TaheIlis quae ad eaehi sunt in B. . cum litteris sinc ΛMAstic illine Diseipulus die to titulo ANCTusi ANNE : ita ea quae inferne est , mu Iter oeulis pluens, eum inseriptione: ANCTA MARt MAUDAE

LENA . Christus Iesius clavis tribus racifixus legitur armen is Salve citi G, ' Benedicta Redemptio Mundi is Tene iam anticam partem; in posti ea vero loco Christi . Antistitem vides indutum penula magna cum passio antiquo mi. tra , quae palata est hicornis , sed humilis ede presiaci hune cognolei mus ex pigrapheci AN-

Tvs POLENARID. Sanctorum imagines in medio Cruei deformare consuevit antiquitas, exemia

pia habes eum apud iam piritum . tum apud Angelum oceam De portis neula os eis Sacrarii a Iliicae Vaticanae . In quatuor tabellis, oviL , Bos, LEO. v vere is cum insectiptionibus, . Istannes , S. Lachos , S. Marchus , S. Matetis. Ni etiam inaeonditum armen ostra mortis . mori res homi

9쪽

nam sum ita resergens s ervulgantissima haee

Evangelistarum Symbola cernere quoque est in Musi vis aedieatae S. Petri Chrysologi 5 foeni eis Sepuleri Gallae Placidiae. In diae rue figurae omnes ex opere anaglypho,in tota sui mole exstantes. De aetate, re commonefaciunt eariamina quatuor eonfragona in stipite ' metto in-eompta in quibus Anastas mentio inlieitur Deversibus , qui Leonini μοι,τελευτοι similiter desinente dicuntur . plura adnotavi in illariatione Epi stolae de uotas oti vis N atianabulis E esiae S. Danni Capuae Nolo dicta iterare, etsi Pastileius de Parens argente Forocorneliensi, qui nunc primum mihi ad manus pervenit , mina refellendi opportunitatem praebetet . a armina iam pro

peremus.

10쪽

g. III. Loeu, est bis mille pastus ab Urbe illans, elli

nomen Classis Oppidum fuisse, tradunt re ni Ravennatium Scriptores ad Classicanum Poe tum . Desiderius pretus. at omnium primus antiqua pigranimata colligere, de Historiae subne ctere instituit, euius opus lucem adspexit Veneiatiis 48 p. aput Typographum ope a Parme fem quod sane lalustrem Marchionem Mamum

latebat; si enim hane editionem ompertam ha huisset seriptis minime consignasset ea, qua T mo IV. suarum Observationum pag. 37o. Ieguntur . Spretu inquam de hoc oppido memo

riae prodidit i ut Mereat res convenae, O ceu

ri omnes, si pro commutandis. emendi quo in sirem rebus astae eonsuebant . commorarentur propensim aedificarunt. Inibi Templam augustum. ingens . Divo Apollinari a Iustiniano dicatum. Adia ce Monasterium, de catus antiquissima dignitate nonnuli etiam scribit it numquam interituri nomini Guido Grandius in issertationibus 1mal dulens hus. Dum Pontificatum Maximum gereret Alexander III intra Conditorium repertae sunt a

mitrae argenteae morti eius coaevam, in quarum

una meo quiescit aeratis mum corpus B aiis smi Apollinaris Maroris , Sacerdotis . Hi ne Apollinarem ex illis esse intelligis, qui υμμεμεί, μή dieebantur, qui nempe timui pilaopi onsent, Martyres. Nomen Martyris pollinari ple rique abrogant, inter quos Petrus Franciscus For ginras vir eruditus, de mihi a multis annis neces studine eoniunctus in libro de Primis Istrentino

'tim Apostolis. Re quidem vera in antiquis libris