De peticulari febre, Tridenti anno 1591. publicè vagante. Deq. vesicatoriorum in ea potissimum vsu, tractatus non minus vtiles quàm iucundi. In quibus de putredine, de contagio, de sanguinis missione, alijsque pulcherrimis difficultatibus multa nec v

발행: 1592년

분량: 498페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

421쪽

eorum utilitatem insiculasse vises est , dum dixit .

Deleteria venena quemadmodum quoque in his febribus reperiri clare satis in priori tractatu a n bis dein onstratum est, J euacuantur a soris imp sitis medicamentis dupliciter attrahentibus,vel c Iore nimiram , vel fimilitudine substantiar o Sic enim astorpione percussus, ab eodem contu , Mnaorsui adhibito analogia, ac similitudine substantiae extracto veneno curatur L Hoc idem alibi coa- firmat Gα etiam, dicen&, Cum morbu& thor cem, &stomachum petit, timc manus, ae pedes violenter ligentur, ut quod molestum est illuc ata trahatur, &reuellatur. Eodem quoque modo si humorum redundantia ad caput, aut ventriculum feratur, medicamenta mordacia manibus , pedubiisque adhibita reuellere in contrariam partem

possunt Cum igitur in his febribus malignis materia venefica, depraua cor, & alias principaliores partes petat, ac propterea, ut diximus sit maxime ab his ad ignobiliores partes revellanda , & ante.

quam in illis infigatur retrahenda, hocque vessicatoria ipsa cum acria sint,&ex rebuS cum Venenis senilitudinem habentibi canthatidibus nimiarum ut plurimum composita , efficere possint, quis ea iure im probabit Θ Fuisse etiam in usii tem

422쪽

lib. 8. de med.loc.cap q. dicit Galenus est mania es estum . Vbi loquens de stomachaeis ex Archigo. ne, At vero ijs, inquit, qui inflantur, & distendum tur stomacho, aut spongiam aceto acerrimo imbutam pedibus, ac manibus adhibeto usque quo huthe excitentur: aut si*api tritum cum aceto usique quo rubefiat locus Sic quoq; lib. I.de med.I .cap.vltimo, Desoridentium amulatum esse ait, si batrachij. siue ranunculi ξ qui quidem ex vescantium est classe J folia

brachio eiusdem lateris adhibeantur,brachium vi ceratur, & dolor dentis tollitur, quoniam materia doloris trahitur ad brachium. idem facit etiam allium, vel medicamentum ex sinapi humero impositum, ut Mesues lib. 8 .cap. a. & Cornelius Celas as lib. s. p. s. Idem Gal.lib. Io. de med. locat. Rcap. 3. in podagricis affectibus emplastra vesic mria adhibet, & pustulas perforari iubet. Libro eti1 de hirudinibus,Acria inquit medicamenta artubus admota eas fluxiones retrahunt, quibus caput, ci

viscera tentanturo

Ex quibus GaI locis clarissime colligi potest v sicatorioru usum ab ipso plurimi factu sem p suisse .

Oribasiusquol. 8.collectan.cap. I dem αδ- Oribari nifestissime confirmat cum Acria medicamenta artubus adhibitareuellarehumores noxios asserit ἀ

423쪽

mensis.

Paulus etiam Fgineta lib. 2.ca 36 in cura febr pestiletis inquit, Quibus eiusmodi adsunt sympi mala, vigilsae,mimirum,Hestria 4ntuS calor, e tra frigus,lingua salebrosa&c. calorificis opus est , quo ulcereturPrae ardore undiq; corpus , i qua aliavia possibile est ex imis corporis partibus ad exteraS feruorem euocari , ac subduci. Quid his ci aius pro vesicatorijs in his labribus dici potest Θι Marsilius Ficinus quoq; idem Philosophus,&'indicusprestatissimus in tractatu de peste c. I inquit , Hoc in cassu non expectanesim quousq; appareat in flatio aut bulla rid praemiisa purgatione, vel phlebotomiasis celer ac promptus ad extrasti endum venenum faciendo cum fermento , Scant L ridibus ruptionem. 1 dii Di I ...is Quid aliud cpubq;,quam hoc Rabi Moyses, GHicus antiquus libra. aph An principio indicate v Iuli cu dicit, Cum aegritudo declinat ad stomachii &pectus,aeonstrictio manuum i&pedum humore noxium retrahit ad diuersum cum superfluit tes declinant ad cpput vel ventrem medicinae morm an ib us pedibus adhibitae ait rati unt. Iacobus etiam det artibus indoctissimis quis su

moribus malignis in Epidcmica lebre pestilenti di-

424쪽

cto bocliijs ita enim tumorem illum appellare videtur J medicinas vesicati uas, ut lac titimali, lac ficuum , vel cantharides permixtas cum fermento vel radicem herbae , quae pes columbinus dicitus

Haec enim omnia cutem vicerant,& materiae mom

se exitum e corpore praebent. Idem etiam iam q. lib. p. cap. de ventosis haec habet verba, Et quan doq; vidi senari aliquos de bochio inguinali ex ra dice herbae, quae pes columbinus dicitur contrita, & stricte ligata super pedem.. Idem quoq; manifestissitnε Alexander Benedia ες Vctus Ueronensis in suo de peste lib. cap. su affirmarcum asserit , Alios in eo meta tibias,vel brachia cabdenti ferro inusisse, alios pustulas ulcerat luci med camento ad malos humores auertendos excitasse a C Quod vero, vel nunquam; vel quam rarissi me Asebrem saltem exiguam, ac in tuS latetem a vera pe- νη a febri .ste , quae ad humores potissimum habet analogia , Sconsequenter non ita cito , ut aliae iugulat, tingat febrem abesse; ita clare, & erudite C Iari sed . Mercurialis in triati suo de pest , cap. 27. docet, ut maiori probatione egere non videatur . Alibi erit idem Alcicander in cuiusdam nobilis febre pestilenti infecti curassibili At in summa tali part I exul- ceratorium medicamelum adhibui, &ita coualuit. .

425쪽

Ioannes quoq; de Uigo Chyrugus praestantissu

m iri in cura carbunculi vere peltilentis, cui sempereth coniuncta febris acuta,ut ex loco cit. Mercuri iis patet, in lioc casu inquit multum iuuat adminustrare vesicatorium inpulsibus brachioru ,carbum culo exi stente in lubascellis; vel in clauiculis exist te in inguinibus. Hoc enim naturae motum ad tam alictoria haec iuuat. Unde superius dicti consitam alio quoq; haberi potest. Motum etiam sympi in alicu ad decentes partes factum esse adiuuandu. Michael etiam Savonarola in facultate Medica celeberrimus cap s. delab. pestil. sermone habens de glandulis, Quibus inquit statim supponunt cantharides,vel fiamulam iovis. Et in casu Papiniani dicit, Papinianus iuuenis correptus febre pestil. posuit vesicatorium in crure lateris affecti &c. Ex his igitur aljjsq; etiam probatis auctoribus antiquioribuS non modo vesicatoriorum priestantia, & utulitas innotescit, feci etiam eorum usum, non Vt quidam ientiunt , nouum,sed pene antiquum esse; nec nothris tantum temporibus ad inuentum. Si vero ad recentiores etiam nostrorum temporum Medicos accedamus. innumeros pene qui pro vesicatorijs,ac nostra hac sententia stant, inuenitamus. Inter quos Iosephus Decianus vir egregiEdoctus in suo de Utinest peste tracti c. I .primum

426쪽

occurrit . Petrus etiam Salius libro de feb. pestil. cap. 26. vesicantia extremitatibus adhibita pluitam una commendat. Dodiissimus etiam Vesalius lib. . cap. tr. circa v liue medium ita habet, Praeter medicamenta reuellentia a Gal. tradita, recentiores nostri quaedam alii addiderunt, ut medicamenta vesicantia ; deinde subdit, Ipsorum v liis valde est frequens inbus capitis, vet in phranitide apoplexia, applicant enim ipsa in carpo manus, ut retrahatur materia a capite. & mirum in modum aliquando prosunt, haec illae. Si igitur frequens erat usus. Ergo etiam utilis erat inuentus,alioqui non ita frequenter usurparetur. Probantur etiam in phrinitide. quae ut ne mo negat, ct febrem etiam acutam coniunctam habet.

Eiusdem quot sententiae est Nicolaus Massa insto de feb. pestil. libello,cap. 8. ubi dicit, Sunt qui. vcsicantia unguenta ad praeseruandum stipra .ciura adhibent ut inde virus corporiS euacu

tur.

Sed quid de Pra clarissimis Patauini pymnasii

olim professoribus, Hieronymo Mercuri alii Hieronymo Captu acceo, Albertino Bottono Hieronymo Aquapendente, Hercule Saxonia, Bernardino Triuiliano, Emilio Campolongo , S alijS cum-

427쪽

pluribus praeteptoribus meis semper colendisi nus dicam E Nil aliud certe. nisi quod Medici r m studiosi inter alia multa laquam ab uberrimis soli τ' I ribus haustae, hoc unum quoq; se illis debere lateri, debent, quod horum vesicantium usum iam 'ses Eh5minum. gligentia obsoletum. ac multis annis intermissum avium a sua curn laude, artisq; Mcdi in

ornamento , mul eorumq; mortalium falute in tu cen ac praxit reuocarint. Quos etiam praestantissimi Medici quampsurim i tum Venetijs, tum ali bi, tanquam optimos duces, iure optimo consecta-rur, atq; studiose im itantur ..pulis χε Neta certe hoc loco illustrem, ac praeci drini rissimum Iustum Alexandrinum Conciuem nostrum , verum patriar nostrae splendbrem , s cuius singulari dosina , ac diuturnis laboribus nomis olim solum tres potentissimi Caesares, quibus peC multis ad odum annis familiare, sedulamq; Op ram nauauit usi sunt, sed nunc etiam rota Medico εxum Schola lucubrationibus, ac scriptis, quibus de m medica, quam qui maxime meritus es iucundissime fruitur J , silentio praeterire possum . is igitur

Ebi r. suarum in Gal. lihmannotationum cap. de hy- rudi ilibus hunc in modu scribit, Ru bus sane co P a ris parti bus, exi remis in q u am, m an i bu Si& cruriata recuretibus in caput lunD Oribus,aut Verge

428쪽

cibus in viscera, magno usu,rostaq; semper ratione medicamella acria, rubificantia vocant, applic ibuntur ; hodieq; quanto saepius cu laccessu,& quae

sequuntur . .. .

Cum in arteMedaeacescterrimis varra huiusmodi vesicatoria in hisce etiam febribus tu rint , &sat etiam nunc maxim e approbata , rati mi consonum videtur eos multis tum rationibus, Rum etiam experimentis in hanc sententiam concurrisse. Ac si quid mihi hac in re testariqicet vere σsimisi quidem, ac sancte affirmare possum, me tum V F Urιμm. netijs , thm sibi cumsura experimenta,tanquam uaedam supra natura miracula de vesicato ruso, seruasse mestosq; eorum in rimis post Delim au- ailio ab orci sancibus erreptosvidisse. Atlita norationibus solum, sed auctoritatibus etiam prima .conclusionis partem satis confirmatam esse puto. Succedit modo altera pars conclusionis S quam see,hia Z i quidem breuistiniis praeteribo, quoniam non mul clustrio parietae est difficiestatis. Quod enim maxime conueniat rob M. ubi cerebri adsunt affectiones , quae reuulsionem maxime requirunt,ut potissimu sunt deliri a couulsioneS,sopores Rhuiusmodi, nullus meo iudicio est qui ambietat. Sed qui ea non ita facile admittiit, id propterea faciunt,quod ne febris intendatur. ne dolores,&cruciatus magni sani, Shuiusmodi tua ment.

429쪽

ment. Quare cum haec in corpore Iuro, in sensa obtuso, & iam dictis, minus sin x vehenda, etiam isti facilius in huiusmodi casibus ea admittent, potissimum vero ubi exteriora frigent, interiora autem quodam odo uruntur; in quibus superius etiam ex Avj c. sententia administrandam esse coperturam , quae calorem trahat ad exteriora, ollendinaus. . In hisce enim febribus cum ratione interni i cen dij non modo qui praeter naturam est,sed nati i, - ratiS quoq; calor ad interiora confugiat, in eisque quandam veluti inflammationem es iat, dubium non est,quin soras sit retrahendus,tum ut ab in te na inflammatione reuellatur; tum ne illo destitutet

externε partes omnino commoriantur.

His igitur hunc in modum constitutis haud di Lira vestra o Rcue modo erit argumenta primae sententiae relic Gasia . re,ac refutare. Unde huius nostrae sententiae verrutas magis magisq; eliri Let . primu . Ad primum enim respondetur clari is imam eius solutionem a Gal. I I meth. cap. I 2.iinsinuari, ubi maximam illam, Quod contrariorum contraria sint remedia seper vera esse affirmaticu sieri no possit,ut quidqeoru quaePraeternatura sunt .per aliud, quam per contrarium suum cruetur. Quod quidem an is eitissime conspicitur, quando uni tantum praeter naturam existenti occurrendu eli. Quando

430쪽

vero plura huiusmodi sunt, eati; contrarias habentia indicationes fieri tunc potest, ut quod uni contrarium est, alteri sit simila: quo in casu magis v ge ti, ut causae prius quam effectui,S ei sinc quo tolli altersi non pol est occuredu, ut, quemadmodu loco cit. dicit Gai. ex usii non sit semper olbus, quae praeter naturam sunt , mederi proprie per cotraria, sed solum cum per se subsistunt. Cum igitur in nostro proposito plures concurrant indicationes, alit quidem febrem ipsem, aliae eius causas respicientes,& hae quidem pro diuerso causarum peccato diuersae sint, quaelibet contrario suo si non formaliter, effective saltem curatu qui hac ratione etiam vesicatoria quamuis calida sint, & respectu sebris non contraria , sunt tamen contraria motui d prauato humorum malignorum ad cor, a quo indicantur , non a febre primo . Et sic quatenus revellunt in contrariam partem, dicuntur habere rationem contrarij, non febris, sed causiae,&potissimum eius motus respectu; qui quidem motus alio contrario motu tollitur: cum vere conistraria sint , quae sub eodem genere plurimum differunt. Et quoniam ut antea diximus ex hoc ad cor prauorum humorum motu maximum imminet periculum,propterea illi quam maxime, etiam sis auxilijs , quae alioqui febrem augere possunt,

et contraria concurruAt indicationes

contrariam

SEARCH

MENU NAVIGATION