Emblemata v. c. Andreae Alciati Mediolanensis iurisconsulti : cum facili & compe[n]diosa explicatione, qua obscura illustrantur, dubiáque omnia solvuntur

발행: 1584년

분량: 487페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

Facundia difficiliis.

ANTIDOTVM eae medicata in poeula Circes Mercurium hoe Ithacofama dedisseefuit. Mol υoeant id vix radice mestitur atra, Purpureus se os, lactus instar habet. Eisqvij candor facundiάque asticit omnes: CHAmri missis ta laboris optu. , HOMI.

392쪽

383 ANDREAE ALCIATI HOMER vs Odyssi. . Mol herbam a Mereurio Vlyssi datam ait tanquam amuletum aduersus omnia veneficia : herbam nigrae radicis floris lactei dissicillimari inuentu. Ea notat eloquem iam primo quidem abstrusam bc dissicile deinde multo labore radigentia partam iucudissimos afferterructus, id est sui amore omnes allicere, sed ei perpaucos Operam dare propter Iaborum certe maximorum irricultatem. Antidotum Aeaa. fama est Moi herbam fuisse v-Iyssi datam a Mercurio , v esset antidotum in omnia Circes veneficia. vix radice meli. ea herbae It nigri radicis,difficilisque

inuentu.

Purm seMjeU;s ystoris purpurei vel lactei. Uoquucandor. I Pulcherrima res eloquentia, sed difficilis tamen.

393쪽

EMBLEMATA. 389

Antiquissima quaeque commentitia.

EMBLE IMA CLXXXII. PELLENAE senex eui forma est hiarica,

Proteu,

Lui modo membra virifers, modo mebra rDic age, quassecies ratio te vertit in omnes,

Nullasit, vario certasgura tibii Signa vetustatis, primauios raser ecli, D quo qui quesuosomnia arbitrio.

394쪽

CONVERTI Protei πο υορφου fabulam in scriptores quosdam rhapsodoa, uerum antiquissimarum narrationem e variis & saepe pugnantibus inter se fabulis petitam concinnantes: qui cum somnient de rebus a se remotissimis, portentosam historiae formam nobis obtrudunt, ut reuera Proteum quendam etfinge te velle videantur. Pallenae senex. De Pallene, Thraciae urbe.euifrma hi frica. J histrionica, sese rubinde mutans in varios habitus. Signa elu tatis. J ego prae me fero symbolum veteris historiae, quaesit extra omnem hominum memoriam,

de qua quisque suum adfert somnium.

395쪽

Insignia Poetarum.

EMBLEMA CLXXXIII. 3 1

GENTILE clypeos sunt qui in Iouis alite gestat. Sunt quibm uiserpens, aut leo signa ferunt: Dirased hac vatumfugiant animalia cerin, Doctaesu;tineat stemmatapulcher olor. Hi Phoebosater, ct nostra regionis alumnine Re olim,vpteresserum adhuctitutis. 4 cva Mus

396쪽

392 ANDRIAE ALCIAT 1 CYCNVς Poetarum stemma, Phcebo sacer, candidus, pro Rege habitus, reptae sentat conditionem Poetaxum , qui suos labores omnes ad litterarum Praesidem Phoebum, id est, disciplinarum liberalium principatum reserunt quorum pura Sc candida debet esse Musa, aliena ab omni fuco dc spurcitie qui non minua ordinatis beneque cultis versibus in animos hominum imis perium obtineant, atque reges ipsi armatis copiis. Gentiles et peos. sunt qui in clypeis gelilitiis a tui lana gerant: ut Periinax, Antoninus Pius, Iustiniana aria. in illa, dcc. Sunt quibus aut sirpens. J de quo in primo Emblem.

aut Leo. Julia Antonini nummo, ut Traianus, duces naulti Germaniae.

ii sed hae. haec ferarum symbola aliena sunt a

conditione Poetarum. ceras. J imagines. pulcher olor. J cycnus niveus.

Hic Phoeboscer. J Plato Phoedone. noHra regionualumn. J Cycnus, rex Ligurum, Musicae laude clarus, post mortem mutatus in auem sui nominu Pausanias Atticis. Ouid. Metamorph. a. ω .

397쪽

Musicam Diis curae esse

EMBLEMA CLXXXIIII.

LOCRENs Is posuit tibi Delphice Phoebe ei-eadam Eunomus hane, palmasigna decorasua.

Certabat plectro Sparthyn commissus in hostem. Et percussasonum posticola dabant. Trita des rauco coepit cum stridere bombo, Legitimum harmonimo vitiara meloia

398쪽

Tum cithara argutans suauis sese intulit ales, Ω uafractam impleret voce cicadasdem: aeuas adticya, soni ad legem descendit ab altis

Saltibm, ut nobis garrulaferret opem. Ergo tua vis instet honos, osan te,cicada,

Pro cithara hicsdicen anem ipsasedet.

E hanc historiam s. Geographiae Strabor carmen vero tralatum e Graeco, lib. 4. Anthologiae. Eunomus citharoedus in ludis Pythesorum venit incertamen cum Aristone Rhegino. Usto fusis tecibus Delphorum ciues rogauit ut sibi adessent. Eunomus vero dixit. Rheginensibus de Musica non esse prorsus certandum,cum apud eos etiam cicadae mutesceret. Utrove igitur certante . cum una chorda Eunomo fractaesideraretur, cicada superuolans adfuit, quae sonum suppleret Declaratur hac historia, Diis esse curae Musica Desse numen quod supplicibus adesset in rebus desperatis, eosque qui insolescant, a diis saepenumero destitui.

Locrensis posuit. J Panomus Phoebo hanc cicadam con Ocrauit, victoriae suae testem. Certabat plectro. J com sius in Aristonem Rheginum certabat, cum fracta fides harmoniam bluit. Tum citharae J statim aduolauit cicada,quae fractae fidis sonum ultro suppleret. allecta. Dillicio Musicat. descendit ab altissaltibus. J venit asyluosis locis, opem latura mihi Eunomo. Ergo tua. itaque ne tanti miraculi memoria vetustain te deleretur, citharam Apollini eum cicada aenea insi- clante consecrauit EunomM.

Littera

399쪽

EMBLEMATA. 3 s

Littera occidit, spiritus vivificat.

Seuit Aonio semina dirasolor

Terrigenum et eata cohors exorta virorum est, Hostili interse qui cecidere manu. Masere quibu monitu Tritonidos armis

400쪽

Primi Agenorides elennent Assistas dimanstris Tradidit, iis suaciem iunxi ct haim ιὸ zam. Luorum dis pulos contraria plurima vexant, Non nisi Palladia qui .cri muntur ope.

Alio haec fabula commode traducitur in litterarum clitteratCrum conditionem Cadmus enim dicitur Phoenizia in Graeciam l. it cras prirvus attulisse: Dracobem fontis Castalii custodem interfecisse, ex cuius de ritibus h Um Omandatis in tanquam iactissem, ni bug, feruntur arta ali milites exilii se, sese mutud confecisse. in mutuam quasi pcrnicem conspirasse. Iamen Mineruae consilio in gratiam redii e Qt d omnino vel de sermone, vel de contentionibus studio. rum atque philologorum est intelligendum. Sermone enim dictum esse a serendis verbis Gramnalici et res no tant: qui sermo primum sedecim littoris constabat tot vero sunt Draconum dentes)quae litterae seu notae litterarum mutuo se confici utit, neque in gratiam redire possunt nisi vocalis consonantibus, anima vice sint adiectae Hastas arniatorum possumus traducere ad acce-

tuum,seu spirituum notas, quae non nisi Palladi, id est, rationis& intelligentiae beneficio cohiberi, quasi ingratiam redite possunt. 1 d si hoc referamus ad do-etorum hominum contentiones, facile obseruabimus ex Draconis, id est, Philosophiae satis dentibus, nempe libris editis , magnas oriri rixas cla disputationum labyrinthos quae certe lites terminari vix posse videntur, nisi diuina numinis affflatus aliquis accesse Lit. Vipereos denres. De quo tempote Cadmus dentes inse-uit, vel humo tanquam semen mandauit. semina dira J perniciosa.

SEARCH

MENU NAVIGATION