장음표시 사용
11쪽
recta productus, quae cauda est, Supraque eam margo integerrimus , et Versu laciniam Orsalem ciliatus, infra caudam leviter excisus Ex his satis intelligitur 1. Pallasium errasse, dum caudam tribuit olae aculeatae; etenim ad Veram caudam constituendam minime lassiciunt partes carnOSae , Sed insuper requiruntur Vertebrae, quae illas veluti sulciant. v. Kohel reuterum negasse aciniam illam carneam pinnam caudalem SSe, quod in ea radios, Ortasse nimis exiles, non detexerit, quos tamen credo minime defuisse. Tandem Redius de Mola sua nihil haesitans asserit et cauda , et pinna caudati omnino caruisse, Nem Stremita osteriore, inquit ipse, Ch termina larga, stiant e la larghegeta maggiore clituit ii uentre, non vi ora Pinna Periana, E, Per COSi dirct, contrassegno di ο Sed animadvertendum hoc loco est,
Molam Redii ac majorem usae nostri, quam Vi Specie Procul dubio differant, tamen esse, ut ita dicam, cognitione Pr9ximas Cum autem ola Redii penderet centum libras, Ostra saltem octies major illa suerit, cumque in nostra longitudinem parti mediae pinnae caudatis finiat unicus pollex, mihi facile presuadeo, eandem pinnam in Mola Redii non nisi duas, vel tres lineas longam fuisse, et ipsum Redium tam exiguam laciniam vel omnino neglexisse, vel judicasse nihil aliud esse
Praeter margialem extremum, ac compreSSum ipsius abdominis.
In Mola oblonga Schneideri, et in minorio Planci cutis
laevis erat, et per rimas in particulas hexagonas divisa, reliquarum Molarum cutis asperitatibus ea te non secia a cutis Zygenorum, ac quatinarum Fere omnibus Molis dorsum fuscum est, latera illita sunt suco quodam argenteo, qui post mortem horum i Scium, ut animadvertit J. Plancus, brevi eva-Descit Mola major iisaei nostri fusco ac lutescente colore est varia; minor est tota fusca, Sed fortasse sucum argenteum amisit Mola Commersoni susca est, maculis ac zonis pallidis varia, atque sere omne ponae distinctae sunt punctis nigro suscis. Si figurae nonagesimae systematis Ichthyologiae lochii accurate, et ad naturam colores inducti fuerunt, Mola oblonga Schneideri in fronte vertice, et dorso colore laete viridi nitet, in lateribus, et in Ventre rubro ac luteo colore S Varia, ejusque pinnae colore susco insiciuntur. Ultimo loco dicam de ratione inter longitudinem, et altitudinem corporis Molarum. In Mola aculeata Κohel re uteri altitudo est major longitudine, in aliis parum, aut nihil differt
12쪽
inter longitudinem, atque alii tudinem; in non paucis etiam longitudo est duplo major altitudine, tandem in quibusdam aliis longitudo superat quidem altitudinem, non adeo tamen, ut bis tanta sit Laude digna sui sane solertia Cepedit, quem non piguit plurium Molarum alii tudinem, atque longitudinem metiri, quique animadvertit, rationem inter utramque admodum Variam,
ac mulit plicem esse. Nunc de Molis duas quaestiones asseram, ea Sque Solvere pro viribus conabor. Prior est, utrum hi pisces adscribi debeant in peculiarem familiam, quae illos tantum Comi te Ctatur, an non Molae amnes quidem sunt Diodontibus, Triodontibus, ac Tetrodontibus Structura maxillarum, Stracionibus directione pinnarum hora is, Balistis compreSSione corporis, sed ab his omnibus disserunt desectu verae caudae. L PODSon-Iuno , inquit Geost roaus a Sancto Hilario i), est Prive reciso non cle P organo Ont a natiar S est montrectret ment prodigia enυer D PODSons, qu elle en a VOVlctra dimension est Plus haut Potnt , est ea a ait D rinci aἶiu Striament dia moti ement Progressifi'HS a diro, d la queur, et me H de tant uertebre Coccvgienno molae di Serepanta Diodontibus Triodontibus ac Tetrodontibus desectu vesci eae natatoriae, nec non stomaehi exiguitate, qui in Tetrodontibus etc. est amplissimus, globuli formis, et quando distentus est ab aere lutito, replet sere totam cavitatem abdominis.
Balistis, et stracionibus, id est Scierodermis Cuvieri discrimi-U3ntur Molae nurnero, ac structura dentium; hi enim in clerodem is sunt plures a maxillis omnino distincti, atque illis cavitatibus inserti, quas Anatomici alveolos dentium nuncupant. Cu Vierius rationem habens texturae ossium Piscium, hos dividit, in osse os, in fibro-cartilagineos, et in cartilagineos, Seuehondropterygios u . Tetrodontes , Triodonte , Diodontes, Molae, Belistes, Ostraciones, etc. Sunt equidem omnes Pisces sibi o- cartilaginei uvierit, sed ipse aperte, atque ingenue fatetur, in Molis bras calcares esse per membrana illarum. Partium, quae si naum reddunt orpuS, ita Sparsas, atque disjectas, ut Molarum sceletus sit sere omnino cartilaginens, et e contrario, Tetrodonta, Triodonta, intraciones, Balisto etc.
i Philosophie natomique des organes respiratoires Paris 1818. pag. 469 x Hist. nat. des. Oissous Torn. 1. Pag. 29έ.
13쪽
ΟPUsCUL 75 duritie ac textura ossium vix discrepare ab iis piscibus, qui vere osso dicuntur. Ergo Molae mollitie sceleti multo propriores sunt chondropterygiis, quam cleroderm reliqui, a Gymnodontes Addo etiam tu oli I. Singularem esse structuram medullae spinalis, qUae Um d modum contracta sit, mera prominentia conica eucephali Videtur, a qua, uti crines a cauda equina nerVorum Paria originem ducunt S). Qua propter minime mirandum est, Si Cloquetius affirmavit veram me
dullam spinalem deesse olis, d)3 2. Tantummodo in hisce
piscibus oculos obtegi palpebra quae structura a pelle reliqui corporis nullo modo dissert), cujus ora mem clauditur ope veri Sphinc teris, et pro opportunitate aperitur actione quinque musculorum, qui dispositi radiorum instar undo orbitae infixi sunt b) 5. Nullos omnino apillos reperiri in vestibulo auris Molarum 6); 4. Narium cavitatem earundem vestiri pelle densa, quae Papillis ac lamellis prominentibus omnino caret ); 5. Tubum intestinatem longiorem esse, magisque circumvolvi in Molis, quam in Tetrodontibus etc. Quae cum
ita sint, satis Superque constat, plurimum disset re inter Molas, ac reliquo pisces plectognatos. Quamobrem sine erroris Ormidine constituo familiam, quae Molas tantum complectatiar', hanc autem inter familiam jam contractam Gymnodontum, et
alteram clerodermatum interjicio, atque familiam Molarum appello.
Venio nunc ad quaestionem alteram, quae est de genere, scilicet utrum omne Molae Sint ex eodem genere, necne
Genera illa familiae Gymno donium, quae ab Ichthyologis appellata fuerunt Tetrodo , Triodon, ac Dicdon, ideo potissimum differunt inter se, quod in priori ambae maxillae sinthipartitae, in secundo una sit indivisa, altera bipartita, in tertio ulraque sit indivis . Hae autem dissimilitudines, ut jam dixi, etiam in maxillis Molarum a Zoologis repertae fuerunt; reprehendi ergo ure poterit ille, qui omnes Molas in unum
14쪽
tantum genus congreget. Sed primo nisi mea me sallit opinio,
familia Molarum partienda est in re Sectiones, quarum notae sumantur ex praedictis maxillarum disserentiis. Inter o-IaS, quarum ambae maxillae sunt bipartitae eae dissimilitudines hacteuus repertae fuere, quae autum modo ad SpecieS, ac
varietates distinguendas inservire possunt, hinc et iis unicum genus cou Stituo, quod cum Risso Cephalum appello, quodque contractius est genere, cui a Shawio hoc ipsum nomen iuditum fuit. Hujus generis sunt duae species ab eodem Risso satis accurate descriptae in Historia Naturali Europae me ridionalis, nempe Cephalus Orthragoriscus, a Cephalus longatus. Ne autem idem nomen et Speciei hujus generis, et alteri generi familiae Molarum commune sit, priorem speciem Voco Cephalum Lunam. Notandum est genus Cephalum Risso nullo modo differre a genere Orthrago Ramnesquit, et Orthragum Molam unum idemque esSe cum Cephalo Ortragorisco Orthragum Oblongum congruere cum Cephalo longato RisSOi. Una tantum Mola adhuc innotuit, major nempe d. Planci, cujus maxilla inferior bipartita esset, superior indivisa. Hanc Molam in distinctum genus adscribendam esse duco, quod appello Tympano-mium in τυμπανου Tympanum . italice in ano, cimburo, et ab Omo similis; ejusque speciem adhuc unicam VOCO TympanOmium Planci Certissimum mihi videtur , non omnes Nolas, quarum maxillae sunt indiViSae, eidem generi subesse; atque
illam a Willugbejo dissectam, atque descriptam, in cujus sacie
Praeter quatuor Spiramenta narium duo alia oramina patebant, et duo etiam in Vertice peculiaris generis esse judico, quod Trematopsidem dico a τρημα τοι soramen, οψις facieS, atque speciem adhuc unicam rematopsidem illughei nuncupo. Genus Di planchias Ramnesquit procul dubio nititur dua-hus notis magni momenti, cujusmodi sunt pinna caudatis nullo modo cum anali, et dorsali connexa, ac proinde libera, foramen utriusque branchiae non simplex, sed duplex. Quamobrem admitto genus istud cum specie adhuc unica, quem
Ramnesquius mi planchiadem Nasum dixit, io quod nasum
prominentem gerat Mola vero minor Musae nostri, cujus prima caudatis veluti redimita est serie Ssium, quae orta SSe Sunt rudimenta vertebrarum caudae, ab omnibus aliis discrepat nota tam insigni, atque in familia Molarum tanti momenti, ut consilium coeperim, hanc novam speciem adscribere
15쪽
in novum genus, cui GZOdurae momen Indo ab Ἀζωους nodosus, et οὐρα cauda Cumque exuvias Speciei adhuc unicae acceperim ab Antonio Orsino Pharmacopola seolano, Historiae naturalis universae eximio cultore, ac de meis studiis optime merito, eidem speciem hanc dico, atque Zoduram Orsini appello Tandem reliquas Molas, quarum ambae maxillam Sunt indivisae in unum genus colligo, quod Orthragori S cum Voco, species vero idem subjecta Primo distribuo in duas sectiones, quarum prior continet unum illud orthragoriscum, qui a Ret-gio descriptus fuit inoctis Holiniensibus, cujus maxilla Superior erat in apices leviter hisida. ipsumque nuncupes Orthragoriscum Reigii. Sectio altera complectitur Orthragoriscos, in quibus sicut maxilla inferior, ita et superior ne in apice quidem bifida est. Insuper partior hane sectionem in duo distincta membra. Prioris Sunt illae specieS, quae in pectore gerunt pinnas rotundatas alterum constat Peciebus, suarum linnae pectorales in acumen desinunt. Pinnae pectorales sunt Otundatae in Moli. Salviani, Bon deletii, Redi. Blochii, et in
majori Musaei nostri, ast hae Molae in hoc similes, in aliis admodum disserunt. Priores duae sunt equidem finitimae, sed cum in Mola Salviani tinnae dorsalis, et analis sint latiorespectoralibus, et in acumen veluti desinant, et e contra stricti Ore pectoralibus sint, ne apicem aeutiam habeant in Mola Ron- deletii, adduci non possiain, ut credam, hasce Molas specie minime disserre, me proinde Orthragoriscum Gli in illam voco, cujus essigiem hinus mos ter ad Salvianum misit, et alterum
appello Orthragoriscum Ron deletii. Dixi alibi olam Redi, ac
Molam majorem Musae nostri esse cognatione proximas Αttamen cum lars Postica molae Redi sit abrupte truncata, in nostra Sit ovata ac pinna dorsalis olae Redi sit infixa sere medio dorsi, in nostra vero multo magis a capite distet, quam a parte extrema dorsi ejuSdem, Molas istas pro speciebus distinctis habeo, atque illam vero Orthragoriscum Redi hane orthragoris cum Alexandrini nuncupo scilicet ipsam inscribo hodierno Academiae mostrae Praesidi meritissimo qui Molas a majore Musaei, cui praesum, in hoc solum disserentem, quod esset aliquanto minor, disse uit, texturamque Celeti ac Viscerum, ejusdem piscis solertissime, ut solet, ac diligentissime perquisivit. In Mola Blochi et venter, et dorsum limbo augebantur, pinnae dorsalis, et analis Iatae, mediocris
16쪽
longitudinis, apice rotundatae erant, iisdemqhe oonnectebatur pinna caudatis mediocriter longa, ac fulcita radii rarioribus, Simplicibus. Ex his satis constat Molam hanc a quatuor aliis, quae pinnas rotundatas gerunt in pectore adeo discriminari, ut nullus possit jure me reprehendere, si affirmavero ipsam esse orthragoriscum a reliquis satis distinctum. Hunc autem Blochio ipso dico, cujus et multa, et praeclara esse merita in Dchthyologiam universam cuique notum est, atque eandem appello Othragoriscum Blochii Quatuor orthragorisci adhuc inuoluerunt, quorum Pinnae pectorale non rotundatae, Sed Otiu triangulares sunt, et in acumen veluti desinentes. Eorum Unus est Mola aculeata Ohel re uterii, quae et aculeiS, et aliis notis jam supra memoratis longe dister ab omnibus aliis speciebus ain iliae, de qua dissero. Ouamobrem hunc piscem dico Orthragoriscum aculeatum Orthragorisco oblongo Syst. Ichthyolog. Blochii, et Molae minori . Planci communis Stdivisio cutis per rimas in particulas hexagonas. Nihilo tamen
minus quicumque horum piscium descriptiones, ac figura accurate inter se conserat, atque animadvertat, Molam Planci se- Te ex toto argenteam SSe orthragoriseum Oblongum laete viridi luteo, ac rubente colore varium insuper attendat pin-uarum dorsalis, et anali marginem posticum in illa renatum
esse, in hac vero integrum, pinnam caudalem in orthragorisco oblongo Syst. Blo hi margine renatam esse, et Ubi dorsali annectitur, profunde inuosam, et e contra ejusdem pinnae marginem, integrum esse, et sere nullum sinum habere in Mola minori . Planci, intelliget prosecto hos orthragoriscos uni eidemque speciei non esse adscribendos. Quapropter priorem nomino orthragoriscum elegantem, alterum vero OrthragoriS- cum Battarae, inscribo scilicet Ioanni Antonio Battarae Ariminens Zoologiae, et Physiologiae cultori eximio, qui se adjutorem praebuit J. Planco in expendenda Mola illa, quam Tympano inium Planci appellavi, quique ipsius effigiem ad veritatem graphice reddidit. Non arbitror mihi in hoc immorandum esse, ut Ostendam Orthragoriscum varium uvierit, qui fuscus est, maculis, ac fasciis pallidis fusco punctatis, atque pinnam cauda lem gerit a dorsali sere omnino sejunctam, ab aliis specie differre, in hoc enim hodie fere omnes consentiunt Ichthyologi Ad extremum, Sodales praestantiSSimi, o monitos Volo, me adhuc ignorare veram sedem illius Molae, quam
17쪽
ragoris iam asciatum. Fuit haec Mola primo descripta a Du-hameli in opere cui titulus citrait des eches Tom. III.
liag. 506. Tab. 25. - Deinde nullus, quod Sciam, praeter Schneiderum ejusdem mentionem fecit his verbis Orthr. corpore sphaerico glabro, a Sciato, pinna caudae rotiandata. Cum vero frustra in bibliothecis nostris tomum tertium praedicti PeriS, ac proinde et descriptionem, et siguram hujus Molao Perquisiverim, eidem sedem decernere nondum mihi licuit. Sed jam finem dicendi faciam, atque, ut quisque illa, qUae hactenus disserui de familia, generibus, ac speciebus Molarum, Uno in conspectu Videre possit, eorumdem synopsim huc addo.
18쪽
QUI ASSERVATUR IN MUSAE ZooLOGI
PONTIF. UNIVERSITATIS BONONIENSIS
ongitudo tota ab apice rostri ad medium marginis posterioris dorsi ,- έ. di
Altitudo trunci, quam metitur linea perpendicularis, quae ita ducatur a dorso ad pectus , ut dividat in duas
partes aequales basim pinnae e toralis ... - - - - - , quam metitur linea perpendicularis, quae ducatur a margine anteriori basis pinnae dorsalis ad abdomen DDistantia hujus lineae a margine anteriori trianei D ejusdem lineae a margine posteriori trunci HΑhitudo trunci, quam metitur linea perpendicularis, quae ducatur a margine posteriori pinnae dorsalis ad basim pinnae analis MDistantia hujus lineae a margine anteriori trunci . . ejusdem lineae a margine posteriori trunci is Altitudo trunci, quam metitur linea perpendicularis, quae ducatur a basi pinnae dorsalis ad marginem anteriorem basis pinnae analis MDistantia hujus lineae a margine anteriori trunci. . . Dejusdem lineae a margine posteriori trUΠC ... DAltitudo trunci, quam metitur linea perpendicularis, quae ducatur a dorso ad marginem posteriorem basis innae analis MDistantia hujus lineae a margine anteriori trΠΠC ... Mejusdem lineae a margine posteriore trunci ... MAmbitus oris D Distantia marginis anterioris orbitae ab apice rostri
19쪽
marginis posterioris orbita ab anteriori Margine spiramcnti branchialis p. marginis superioris Orbitae a vertice I. 6. marginis inferioris orbitae a gutture I. I. Distantia marginis posterioris spiramenti branchialis a margine anteriori basis pinnae pectoralis I. Di ameter Orbitae Distantia tuberculi frontis ab apice maxillae superioris. - Longitudo pinnae pectoralis 9.2Latitudo hasis hujus pinnae Bmaxima ejusdem pinuae CAltitudo pinna dorsalis u. q. 6 Latitudo hasis hujus pinnae r. si
Latitudo BXim I. fAltitudo pinnae analis u. Latitudo basis huius pinnae I. Smaxima ejusdem pinnae I. p. Longitudo partis mediae pinnae caudatis I. Crassities trunci in pectore. ........... a. q. s
20쪽
PONTIF. UNIVERSITATIS BONONIENSIs
Altitudo trunci, quam metitur linea perpendicularis, quae ita ducatur a dorso ad pectus ni dividat in duas partes aequales basim iuuae pectoralis D - II. I quam metitur linea perpendicularis, quae ducatura margiue anteriori pinnae dorsalis ad abdomem D Distantia hujus lineae a margine anteriori trunci ... - ejusdem lineae a margine posteriori trunci . . . D Altitudo trunci, quam metitur linea perpendicularis, quae ducatur a margine posteriori iunae dorsalis ad basim pinnae analis D Distantia hujus linea a margine enteriori trunci D eiusdem ineae a margine posteriori trunci . . . D -Αltitudo trunci, quam metitur linea perpendicularis, quae ducatur a basi pinnae dorsalis assi marginem posteriorem pinnae analis D Distantia hujus lineae a margine anteriori trUuci D ejusdem lineae a margine posteriori trunci . . . D Altitudo trunci, quam Metitur linea perpendicularis quae ducatur a dorso ad marginem posteriorem lasis lin
Distantia hujus lineae a margine anteriori trunci ejusdem lineae a margiue posteriori trunci . . . D Ambitus oris D Distantia marginis anterioris orbitae ab apice rostri D marginis posterioris orbitae ab uteriori margine spiramenti branchialis S.