장음표시 사용
1쪽
2쪽
didissimum exhibet argumentum ea , quae inter saevientes procellas aura prodiit securior . ob quam repletum est gaudio os nostrum , & lingua nostra exultatione . Iusta enim , σ rationabilis es causas gaudendi , ait Leo Magnus , eum a Sacerintibus Domini ea gem cognostimus , quae oe paternorum eanonum regalis, apostolisis congruunt insituris stὶ . Μagno munere Divinae Misericordiae multiplicata sunt gaudia totius Catholica
Ecclesiae : quippe studio Venerabilis Fratris Clementis Hencestat Archiepiscopi Trevirenss , & s. R. I. Principis Electoris , qnem sine summa lauden Ominare non possumus. , perniciosissimi errores extincti sunt, & in victoria veritatis dudum falsa dogmata perierunt. Non ignoratis plane quae, Sc qua Π-ta intulerit damna Ioannes Nicolaus Episcopus Μyriophyranus, Ecclasiae Trevirensis Sus .ag neus , cum. ab Anno Millesimo septingentesimo sexagesimo tertio, sub ementito Iustini Febronii nomine, Libros edidit, quibus se ut impugnaret huius S. Sedis Iura . veritus notae est Ecclesiae ipsius V tatem disso vere sa). modo idem Archiepiscopuς pro Religionix ardore,. quo incens . est, pro pastorali , qua moxime valat, virtute , simque mentis praestantia , illium i ppum Febronitim induxit ad solemnem errorum suorum Confessionem, & Retractationem . Plura , 3: grauissima sibi ab illa, ptoposita veritatis argumenta cum Febronius excepisset, serioque recogitasset . facile animadvertit se sitisse terrena opinione deceptum : & ut in Sacris est Latteris apprime vertatus se. novit commentis suis obsistere , atque ad vessari Christi Domini Doctrinam, Patrum testimodita Concilimum Decreta. . Hiasque Eccles asticas Sanctiones. Ae tum etiam facile mς credimus , animae ejus obuerlatum es e qukquid in saeris Conventibus Trevirensibus Anno .. inuesim
quingentesmo quadragesimo Gno Eabitis, quos ipse mire serum praelo sibiles voluir s3ὶ , sariti rum fuerat de tenenda , docendaque Rotrianae Eeelesiae dotifrina , aliisque' servandis EccIesasticis Iuribus ;. quod perspicue agnovit
mula . gebere vatietate corrumpi. Sed adsuit certe, eumque intime commutavit, illabens in cor mentem quo Divinus Spiritus , ut rep te Febronius lapsu nχ:i Mesti geret u Sc ruinam sentiret atque defleret. Tum , ut ad Patremia planx rediret. qui insipiens a Patre recesserat, eum statim retrastasset, reje- Α Σ eis-
3쪽
eisset, ae detestatus esset, quae suis antea Libris scripserat; veniam a Nobis petiir, Apostolicae Sedis clementiam imploravit, tamque pro rum:ac paris. tum ad praestandas omnes officii sui partes exhibuit animum, ut etiamsi plu-
ima jam accurate revocasset , cetera tamen omnia , quae Nos adhuc emenis
danda esse censeremus, sine ulla vunctatione se correcturum promiserit. Sed praestat haec ipsa , VENERAEtLEs FRATREs , ex Alchiepit copi Litteris , &Febronii Retractatione cognoscere , quas Nostrarum ad Principes Epistola. rum Secretarius recitabit. Ac primum audite Litteras.
. Sacrarium ingressus R. P. D. Benedictus Sty , Breuiuin ad 'Principes Secretarius, Cana induxus , cita Toc perlegis Litteras sequem S. BEATISSIME PATER.
BEnedictus Deus & Pater D n mini Nostri Jesii Christi, Pater Milericordiarum, & Deus totius consolation V, qui me consolari dignatus eli in gravissima tribulatione mea, ut postem & ipie oppressum simili sollieitudine Sanilitatis Tuae animum sublevare . . Magna nimitam institia mihi suit , &continuus dolor cordi meo, dum viderem Suffraganeum ae Coepi pum meum Nicolaum ah Honthaim, Virum tot ceteroquin nominibus mihi carum ac venerandum , utpote qui ob excellens & singulare ingenium , immensum omnigenae eruditionis apparatum , longaevam experientiam , mom a puero imasios , & servidum restaurandae disciplinae , Ecclesia que ampliandae liud iam, prae alio quovis, Oneri meo pastorali leva o aptior esset, quique, nisi eum reli amaritudo , & inconsiderantia in transversum egisset, Ecclesiae bono, solatio, ac praesidio natas videbatur; dum, idqnam , viderem virum hunc terminos, quos posuerunt Patres Nostra, quia imo quos Patribus nostris Divinus Legisex posuit , transiliis , atque a veritatis tramite tanto longius, tantoque obstinatius abere re , quo ipsum magis decipiebat speetes recti , & optime voluntatis eon entia. Interim tamen Scriptis scis Unitatem atholicam scindebat , ad vase rςducere Protestantes moliebatur ; Ziraniorum exintirpandorum praetextu , ex Agro Domini- eo evellebat & Τriticum ; & sundatae supra Petram Ecclesiae ruinam parab.it, dum illi etiam suppetias ferre cogitaret et Sed &adversus Sanctam , Catholico euivis non nisi eum Religione suspiciendam , Roma-inam Sedem attollero quandoque supercilium , eius iura extenuare , Pra rogativas obterere. Jurisdictionem universalem , quam tota Antiquitas venerata eli, e medio tollere , imo & eiu siem Sedis Praesules hine inde probris conscindere non dabitavit eo nimirum , ut asserit, consilio, ut vigentes in Romana Curia abusus aboleret , Sedemque Divi Priri , sublatri ad- statiliis, iisque monstrosis parergis , natIPoesta iplendori relli rueret. Ut autem omnia haec tutius ageret, ¶ta fors temeritati sua mala declinaret ,
ficto , Iustini videlicet Febronii , no ne scripta sua vulgabat ; & ita quidem caute , ut quamquam Austoris nomen , uti
hominum neminem , ita nec me t teret , argumenta tameni deessent , quibus ei meo eripti operis eonvimorem . Sedi&nve rebar , ne si es hominem adigerem , uti Febronianorum Scriptorum se authorem fateri cogeretur , tam asseclarum numero& Magnatum praescio audaςior effectus , eo proterviae procederet , ut in selicae operis elucubratione optime se de Ecelesia& veritate meritum ei se coalenderes ἱ sic-
4쪽
que ignis non iam lente , & clanculum , ut antea, sese diffunderet, sed disjectis r pagulis , in vastissimum & nunquam sorte
amplius extinguendum incendium erumperet .
A Deo itaque optimo Maximo cimi, lium , auxilium, temporaque opportuniora expectanda esse duxi; quem in finem indignas quidem , at sinceras tamen & fe vldas , cum gemitu Columbae, bonorum-
que omnium votis unitas preees ad c um direxi ; illius quoque frequenter interponens auctoritatem , sanguinem & merita, qui, quaecumque in Nomine ejus a Patrepetituri essemus, ea nox consecuturos esse promisit.
Quam benignum, quamque inclinatum supplicationibus meis se praebuerit Consolator in se sperantium Deus , dignabitur Sanctitas Tua ex adjunicto Libello intelligere. Praetermitto , ne longior sim, narrare , qua occasone dictum Suffraganeum meum Oiseii sui commonere ineceperim , quibul que gradibus eum Divina clementia ad Sanctitatis Tuae pedes reduxerit. Verum hoe, utpote virtutis eximiae argumentum , in Venerabilis Senis laudem praeteriisse nefas foret; quod videlicet illum a primo instanti auspicati inter nos negotii usque ad eius consummationem , nunquam non humilem , docilem , modestum , &ad quaevis iussa mea capessenda obedientem ac promptum expertus fuerim . Nee solum Sanctitati Tuae ad saniora consilia reversum Aut horis nostri animum
dictus eius Libellus exhibebit; sed & eum
intimi solatii sensu eonsiderandum sistet , quam humiliter eum Sancta Sede reeonciliari postulet, imo quantum gratiam hanc promereatur & magnanima errorum suo-xum Confessione, & amara pristinae rati ctissime Pater, ut poenitenti paternum limam pandas; neque enim dubitare fas est, quin illius Caritatem aemuleris , qui super degeneri, sed iam converso Filio, misericordia motus, accurrens cecidit super collum eius , & osculatus est eum , eique eum Stola prima omnem paternum amorem reddidit.
Certe , si quidquid Tibi est in me benevolentiae & multoties probasti inesse quam plurimum revertenti ad Te Cari simo Fratri meo exhibueris , & Viscera mea in Domino reficies, & in eredibili me
Confidens in bonitate Tua , tae duxi seribenda Tibi, sciens quod super id quod
rogo iacies ἐ nec praeteritarum modo ejus noxarum oblivisceris, sed & Filii loeo eum habebis, amabis, Litterisque amicis & senium ejus solaberis, & animum adversus stolida hominum iudicia confirmabis: dignum quippe, & consentaneum Tuae ct mentiae arbitror , ut qui suo erga Sanctam Sedem obsequio fines nullos posuit , eum illimitato prorius in tu Sanctitas Tua
Transfusa iam in sinum Tuum , Beatissime Pater, suavissimorum solatii , ga dii , spei, ae fiduciae sensuum exuberantia , superest , ut & coram Te deponam h millimae ac profunctismae subjectionis tributum , quo, quamdiu vixero, in persona Sanctitatis Tuae honorare intendo Venerabilem illam Petram, cui in aedificaturum se Eeclesiam suam Salvator promist , &contra quam , haud secus ae Ecclesiam ipsam, nullae unquam inferorum potest,tes praevaliturae sunt. Cumque in persona Beatissimi Praedecessoris Tui Divi Petri, Apostolorum Principis , non Agnorum modo omnium , sed& οὐ tum Tibi eum concredita sit , prOnis , factorumque minus rectorum poeni- vineiaque demandata confirmandi Fratrestudine , & inconfusibili hodiernorum eius Tum ; intolerabili sere , & viribus meis sensuum Ortodoxia, & aeri , quo modo in- longe superiori duarum Ecclesiarum po cenditur, inlata Eeelesae damna reparandi dere quasi ad ima depressus, ad Te oc desderio . los , manus , vocemque attollo , supplic, Atque inde est, eur supervacaneam rem ter orans , ut fatiscentem sub tot anim me acturum arbitrer, s Te rogem, San- rum regimiae, de quarum singulis severo
5쪽
Iudici mihi olim reddenda erit ratio, animum allevare , caecutientem illuminare , aberrantem reducere , torpentem excitare
digneris Consiliis, Iussis, ae praesertim sinximum valenti apud Deum Precatione. Quae omnia , ut Apostolica Benedictione mihi confirmare velis, vehementer a Tepeto, qui finaliter me, gregesque mihi, ut ut indigno , eommissos paternae Tuae benevolentiae commendans, filialemque reverentiam & amorem humili saerorum Pedum osculo profitens subscribor
Eh breitctein die is Novembris i 78 Deissis., ct Obedi uri . Servus, ct Filius Clemens wencestavi Archiepilaopus,& Elector Nunc animos vestros ad Febronianam Retractationem advertite.
Idem R. P. D. Sta' legit Retractationem Episcopi MFriopbiani ,
Si πω mei Trevirensis . BEATISSIME PATERSI quid mihi in longaeva, & ad exitum
declinante vita evenit triste & ace hum c evenerunt autem haud pauca ; illud omnium maximum, & intima viscerum penetrans est, quod per Reverendissimum, & Serenissimum Dominum Archiepiscopum meum, Pastorem vigilantissimum, ad me pervenit, Sanctitatem Uestram indigne serre plura, quae in Libris Justini δε-hronii , seu quovis alio adstititio nomine a me evulgatis, aut sorte etiam mihi suppositis continentur , utpote Summae Sedi injuriosa , nec non supremis ejus Juribus detrahentia, proin Sanctae Nostiae Religioni sane praeter & contra meam intentionem noxia. Cum autem nihil maius, & Viro bono dignius sit, quam agnitum errorem confiteri, & praeteritam culpam melioribus sactis redimere; se imprimis agnosco , & d fleo errorem ex zelo indisereto Protestantes Catholicae Ee lesiae, & Apostolieae Sedi uniendi, huneque in finem etiam usuς,& praxes particularium Ecclesiarum , easque persaepe ultra modum exaggeratas , omnibus Ecclesiis applicandi studio , natum i neque eum, quoad vixero, deflere desinam . Dein deliberatum mihi constit tumque est , postquam culpam confessus , & veniam gratiamque a paterna Sanctitatis Vestor clementia supplex deprecatus fuero, sicuti iura & decorem Summae Sed is pro viribus tueri , ita & eiusdem Sanctae Sedis iudicium Libris , & luminibus meis preferre, nullumque meae erga eamdem submissioni ponere terminum .
Eripuit mihi authoritas Sanctitatiet Uestrae in qua aut horitatem Iesu Christi recognosco errorem . Itaque praesentes , eosque genuinos animi mei senius de Statu Ecclesiae, & summis Sedis S. Petri, Apostolo rum Principis, iuribus, ad Successoris eius Pedes omni cum submissione depono , tanquam in qua vivere & mori cupio . Sunt autem ii sequentes. Imprimis profiteor & agnosco eum Gu nelio, Claves Ecclesiae, & uni Petro, &Unitati simul a Chrillo eoneetas esse, ita
ut unum aliud non excludat . Oportebat quippe meminisse eum Tertulliano , in Scorpiaco Cap. Io. , Eas Dominum Pe
Optato , de Schiis. Donatist. lib. VII. n. 3. , Petrum Claves Reges Curiorum commuis uicandas cernis solum accepisse I ut enim de Petro ait S. Leo , Serm. III. in Amnis., Si quid c Christus 3 cum eo comm ne ceteris voluit esse Principibus, nMuquam
nisi pre ipsum riuit quidquid aliis non misgauii : Se licet Claves datae sunt uni P
6쪽
. - , quatenus ilIe Primatum & regimini;
potet latem accepit a Domino , idemque Personam totius Ecclesiae , ceu Supremus
ejusdem pol l C illum , & sub Clitillo
Reis ae Moderator, gerebat. Datae quo que sunt Unitati, idest in bonum Unitatis , & Petro praecipue , ut dictum est ,& aliut etiam Apostolis, eorumque Successoribus Episcopk, quibus d endi, ac ringendi minit ferium ti potellas, seclusa plebe , commissa sunt in verbis : Sicut me misit visens Pater, o ego mitto vos . qecipite Spiritum Semlam ; quorum remiseriris peccata σα Euntes ieete omnes Genter
. Attendite Vobis, o a vers Gregi , tu quo Hos D ritus Sanctus posuit Di ο- ροs regere Ecclesam Dei r Attamen cum dependentia a Petro, & cum subordinati ne ad ipsum, qui eas , ut superius ait S. Optatus , communicandas eeteris solus aecepit . Explodendus proinde error, haustus ex Pretestantium sontibus, Ecclesiam Col- Iegium esse , non Sotietatem , ut Catho Iici lentiunt , in qua baptisati fideles ex institutione Chrilli sub legitimorum Pastorum , ae prircipue Summi Pontificis , regimine degunt; euius regiminis potestas, a Christo constituta , veram subiectionis , & obedientiae obligationem multitudini seu universitari imponito Profiteor Dei Filium , dum suam Eeelmsiam fundare , eamque esse unam vellet , Ermandar ae regendae huie Unitati Primatum in illa inllituisse; huneque S. Petrocon imisisse . Firmiter assero eum SS. Pa- ribus inpriam, Hiere mo , optato mi iram, Gregorio metia eno , Ioanne Chrysostomo, Ambrosio, Leone M., Gregorio Mo& aliis, propterea inter duodecim ApD- stolos unum electum esse , ut Capite constituto , super quo Ecelesa fundata est, Sehismatis tollatur occasio : Ideo Chri ilum eum suis Apostolis potet atem largiretur , ab uno, cui Primatum tribuit , coepisse, ut unam Ecclesiam , & unitatem Cath ἐα , simulque unitatis originem demonstraret: schismaticum ese, qui, ut ait Om ttis , contra singularem Cathedram aliam collocat, vel ab ejus communione per ob
dientiae negationem Needli r Non habere Petri haereditatem, qui Petri Sedem impiadi Visione discerpit; siquidem ubi est Petrus, ibi e t Eeclesia : Petrum Ecclesiae landamenta, Apostolos, sibi ut Capiti subo dinatos in fidem suam recepisse : Eidem Petro, in quo Primatuς excellenti gratia praeeminet , ipsorum etiam Apostolorum euram a Christo esse commissam: Ipsum esse in , & Prinei pem Apollol ici Coetus. Allam hunc Primatum qui non indμnis , inspectionis ac directionis tantum eii , sed & verae Auctoritatis ac Iurisdictionis
quia non minus , quam Unitas ipsa , pro cuius eonservatione, ac regimine institutuς est, perpetuus esse debebar, in Petri Sue- rectores Romanos Pontifices , Sedemque Apostolieam, hujus Unitatis Centrum, ARaditem, iure Divino riarisiisse , ut nullae ratione transferri a Romana ad aliam Sedem valeati Ad hane Eeclesiam propter potiorem principalitarem id est , propter
supereminentem eius dignitatem atque alictoritatem usi ait S. Ire cas, necesse esse omnem convenise Melesiam, φω est eos, quὸ sint undique , Metis r Eam esse Caput Ecclesiarum , a qua , ut inquit Bonifacius
Papa L, qtii uis se ab se indit, fit a Christiana Relisione extorris. IIuic accedunt Patres Concilii Constantinopolitani IU. Ω-quenter , ut aiunt, in omnibus Apostolicam Sedem, oe observantes omnia otis Constia
tuta , o eramus, ut in una Communione ,.quam Sedes Apostolisa prodiem , ese mereamur , tu qua est vera oe inregra GH-stianae Religiuenis filiditas ; promittenter tiam, sequeseratos a Communione Ecelsae Catholica, idest , non rensentientes Sedi
solica, eorum nomina inter Sarra uon reci-ιenda esse MUeria. In horum sequelam eum Patribuq Comcilii cli mentet Florentini agnosco, Romano Pontifici in B. Petro pascendi, regendi ae gubernandi Univerialem Ecclesiam a Domino Nostro Iesu Chrillo plenam pintestatem traditam esse . Sicut autem p
scendi , & regendi potestas sine eonveniente Auctoritate, Iurisdictione, ae Coactio- ad quam etiam , velut gravissima Spia A 4 x,
7쪽
ritualis poena , pertinet Excommunicatio , quoad fructum ti suctagia generalia separans sublittere non phtest ; ite talem a Christo ipse pro manantem in Romano Pontifice , tanquam Universalis Ecclesiae Capite , Principe, ac Magistro resiliere a D
Profiteor quoque Romanum Pontificem esse summum Iudicem Controversiarum in rebus Fidei & Morum , ae in omni ejusmodi Controversia exorta, hine inde dinsentientibus animis , tum maxime audie dam vocem Hieroumi, scribentis ad D, malam : Ego Beatitudini tuae, id efὶ, C
thedrie Petri eommun One conscior : Stiper Elam Petram aedificatam Ecclesiam fis Quicumque extra M. Domum Agnum e mederit , profanus est . . . . Non nmi Vitilem , Me. reium respuo, ignoro Paulinum ;quicumque tecam nou collisit, spargit. Et:
Adbue in tres partes selisa Milesia ad se ripere me festinat . . . . Ego interim clamito :Si quis Cothedrae Petri iungitur, meus est Addo speciatim adversus errorem tu in
Veterum ,. tum recentiorum Novatorum se
qui spreta multitudine Episcoporum, Capiti suo Romano Pontifici expresse , vel tDeite adhaeretiaturis, Melesiam , ac veritatem in sua paucitate concludere non Verentur, fieri non posse, ut a vero aberret Corpus
Episcoporum , qui Capiti suo Romano Pontifici adhaerent: Sie haeresim Lutheti iam ante Conculcim Tridentinum ab Ecclesia ,
praeeunte Pontifice, per eius oraculum ultimato & irrevocabiliter damnaram suisse; quandoquidem Ec lesia Capiti unita , sive per orbem Universum dispersa, . sive congregata in Conciliis Generalibus in quibus Episcopi iure proprio ac iudiciaria pintei late sbi ex institutione Christi eohaerem te una eum Summo Pontifice definiunt indictiς Causis definiendis errare non possit, nec ab ea Cathedra discedere, ad quam ,
recte Curiano, perfidia non valet accedere ,& in qua , manente dispositiona veritatis , B. Petrus in accepta fortitudine Petrae perseverans Ecclesiae gubernacula non relinquit , ni per Successores suos sedere , aelo ui non desinit .. Agnosco pariter datam Eeelesiae a Cht, sto aut horitatem iudicandi de sensu , seis doctrina Propositionum, Librorum & A thorum , ae fideles compellendi ad subscribendum suae Sententiae ; hos proinde teneri eidem acquiescere intema mentis &iudicii adhaesone, non solum religioso, ut Vocant, flentio ; atque huiusmodi judicium
nullatenus erini esse obnoxium. Constit tioni Unigeu tus, ut dogmatico Sanctae M. dis Romanete & Universalis Ecclesiae D creto , omnimodam ab omnibus obediem iam deberi amrmo .
Dico eum Milo Viennensi Epi m, in
rebus, quae ad Eeclesiae statum pertinent si quid dubitationis fuerit exortum , ad Romanae Ecclesiae Maximum Sacerdotem , quasi ad Caput nostrum , esse reserendum . Ciro Deeretales Romanorum Pontificum. Epistolas, profiteor eum M. GHomo Leone ,. eas venerabiliter suscipiendas
esse, & sancte custodiri debere . Amrmo Romano Pontifici jure divinoleompetere Ius indicendi, dirigendi, & confirmandi Universalia Concilia , quae ρος
eius concursum plenam sortiuntuν firmitatem , & insallibilitatem, independenter a
quaeumque alia aceeptatione . Coisilium Tridentinum non tantum in.
Causa Fidei, sed etiam Disciplinae liberum fuit e resteor P non obstante , quod pro
illorum temporum & rerum circumstantii in eadem Sacrosancta synodo non potuerint omnia de quorumdam etiam proborum Virorum voto ad diaderio reformari Causia Criminales Episcoporum per Concilium Tridentinum AJ. XXIV. Cap. 3- Summo Pontifici, & Apostolicae Sedi me
rito reservatas iudico. Cumque eadem Sacra Synodus , Sest. XXIV. cap. I. declar verit , Pontifees Maximos . pro suprema m-Dsate Hi in Mitris Ecclesia tradita se
Causas aliquas Criminum graviores meri. to potuisse suo peculiari iudicio reservare non arbitror licere apartam hanc Synodbdeclarationem eludere , aut obliquis & coactis interpretationibus evertere, quasi hae potestas Summo Pontifici non competeret
8쪽
Habet proinde idem Pontifex , & iure
exertat in Universa Ecclesia potestatem Dispensandi ex legitima caula in lege per Generale Concilium lata. Primis iam tum Eeclesiae temporibus ii censebantur Spurii, adulterinique Episcopi,
quorum Romanus Pontifex ordinationem , seu Electionem absolute respueret, Velu
f orum , aliorumque eidem Communi ni , atque Causae adhaerentium . Quamvis autem antiquiotibus temporibuς Confirmatio, & Conlecratio Neo- Electorum Episcoporum ad Provinciales Synodos, praeipue vero ad intropolitanum pertinuerit; attamen legitimis de causis haee di lciplina per Universum incidentem mutata suit ,
neque pristinam hae in parte disciplinam reduci posse existimo, nisi de pleno atque libero Summae Sedis assensu . Idem de Translationibus, & Depositionibus Epist
porum, nec non de Erinionibus novarum Sedium Episcopalium servandum iudico . Canon iratici Servorum Dei per Papam
Alexandrum III., ad evitandos innumeros
huius, soli Romano Pontifici, seclusis Episcopis Dioecesinis , merito reservata est . Quamquam & ab antiquioribus temporibus, ut habetur ex Benedicis XIV. Lib. r. damaris σ Canon. Sem. Dei , GR I . n. I. , Beatificationes ipsae , quae fiebant ab Episcopis, vim obtinebant canonirationis, vel per expressam Summi Pontificis approbationem , vel per universalem , extra Concilium , Eeelesiae eonsensum , in quo tacita Summi Pontificis approbatio matb
Quamvis olim vix aliae Causae , quam Maiores , ex Provinciis ad Romanam Curiam deferrentur,. attamen hodie in reverentiam Summae Sedis , ac pro Suprema potestate eidem in Universa Eceleta di . vinitus tradita, legitimo communique usu invaluit, ut in quibusvis Caussi Ecclesi si eis ad Summum Pontificem appelletur, ita ut ejusdem Sanctissimi authotitate in suprema instantia iudicetur , tum Romae per Iudices Ordinarios ibidem constitutos , tum per Delegatos in pariibus, pro diversitate Ioeorum, morum , & Conmesat
Summi Ponti fiere Pius II., Iulius II.,
oe Gregorius XIII. omni iure damnarunt Appellationes a Papa ad futurum Concilium , cuius damnationis causas suis Constitutionibus explieant. Sane iam antea reprobatas comperimus a Gelasio Appellati nes a Sede Apostolica: Siquidem ad illam de qualibet Mundi parte Canones appellare voluerinι ς ab illa autem nemo sit appellare permissus.
Equidem primaevo Eeclesiae usu omnia Beneficia ad Episcopi, tanquam ordinarii Dei, dispositionem , seu collationem pertinuisis videntur ; attamen eum sanae rationis sit, ut Summus & Universalis Pontifex plurium iu Provinciis gratiarum dispensator existat, sie minime iniustae, imo hule Summi, & Universalis Pontificis qualitati consonae fuerunt Beneficiorum Rein servationes, quae deinceps Nationum Concordatis firmatae , & respective moderatae sunt. Haec Conemdata, utpote vim pacti habentia, religiose omnino servanda sunt. Declararunt autem saepius Romani Pontifices , signanter Gregorius XIII., longe a suo Animo abesse Concordatorum , nominatim Germaniae, infractionem. Annatae ad sublevandas neeessitates Romanae Curiat, pro omnibus Milesiis excubantis , laborantis , & sumptus portantis , pro legitimis habendae; atque ut tales, eo saltem usque retinendae sunt , donec alia aeque commoda ratione , Apostolicae Sedis iudicio, sustentationi , atque innumeris on
tibus ejus m Curiae provisum fuerit. Exemptio Regularium quorum magna in Ecclesia est utilitas , eorumdemque immediata subiectio ad Apostolicam Sedem, legitimis ex causis , in bonum non tantum Religiosorum ordinum, sed etiam Universalis Ecclesiae , videlicet ad facili
rem eorumdem sub uno Supremo Capite gubernationem , introducta , & ab omnibus Eeclesiis agnita, nedum a Seculari potestate , sed nee ab una particulari Synodo abrogari valet. Abustas , ex hae Exemptione nasci valentibus , per Concilium
9쪽
THaeuthium occursum I provisum est . Seio Episcopos non ab Ecclesia, seu sedulium Universitate , sed a Spiritu Sancto positos, ut commillos sibi Greges intra suas solum Dicecelas pascant & regant , cum debita ad Romanum Pontificem subordinatione . Quamvis autem illi primis E
elesar temporibus ampliorem , pro varietate disciplinae , in his quae iurisdictionis
sunt, potellatem exercuerint ; potuere tamen Canones eius usum intra strictiores terminos coercere , quos privata authoritate extendere nefas foret.
In illis, quae ad Fidem , Sacramen. ,& Ecclesiasticam Disciplinam pertinent , potestas Ecclesialtica pleno iure decernit ,
sine concursu potessatis Civilis; ratione tamen mutuae Protectionis , quam sibi invicem debent, ad hane spectat, iuxta mentem Ecclesiae , de quantum ipsa optat , eius Canones protegere , & exequendos c rare per media temporalia Finaliter iudico , curandum omni legitimo ac meliore modo , ut pax & concor dia inter Ecclesiam, de Rempublicam perpetuo retineatur ; atque adeo , quoad Fides & Religionis iura patiuntur , vitandas esse occasones offensionum , unde δc diss-dia oriri , & gravia malauia Religioni et detrimentum timeri pollent. Accipe, SANCTisSIME PATER , hag AD sertiones, velut tesseram genuinae meae sen-rentiae de divinis , atque eminentioribuς
Tuis , Tuaeque Sedis iuribuς , tanquam
monumentum revocationis omnium , quae
adversum ea , & si quae sortasse alia verae doctrinae Capita, seu universalis Ecclesiae iura licet praeter interulanem a me quavis via , aut modo dicta , scriptave fuere, vel scripta videri possent
Si quid ultra est, quod circa Fidei, seu
Doctrinae meae professionem ae declarati nem , quam in omnibus Sanctae Romanae, atque Apostolicae Ecclesiae eonformem
esse cupio , iubes, aut pollulas ; habebitime semper ad eandem germana sincerit, te edendam obedientem ac Promptum .
Non negabis interim se humillime confido veniam erratia i , qui medias etiam inter deviationes, nihilominus eum Patribus Concilii Loteraneos semper agnovit , &quoad vivet, agnoicet, Romanam Ecclesiam , disponente Domino , super omnes alias ordinariae potestatis obtinere Principatum , utpote Matrem Universorum Chrisili fidelium ; qui eum Divi Bemando sne fraude & fuco profitetur : Esse alios aliis allignatos C reges , singulis singulos ; Tibi universos, uni unum, non modo ovium, sed & Pallorum , tanquam uni omnium Pallori; qui cum S. Hiero mo non ignorans Romanam Ecclesiam supra Petram , qui Christus est, aedificatam , nihil magis desiderat, quam Cathedrae Petri qui etiam per Chii sitim factas es Petra, ut ait S. BIaximus Taurino' perpetuo consociari . Suscipe me in hane Unionem k redde poenitenti filio paternum affectum ; N in pinnus huius gratiae da iacenti ante Sacratos Pedes Tuos, eosque deostulanti, Apollat, eam Benedietionem
Joanni Nicolao ab Homheim Episcopo Myrripi tano, Suffraganeo Trevi-xens M. propria.
10쪽
Nostras modo in sorma Brevis Litteras , quibus ad utrumque respondimus, audietis.
Postremo ab eodem lectae sunt Disolae Sanctitatis Suae
ad utrumque. Venerabili Fratri Clementi enceslao Archiepiscopo Trevirensi &Episcopo Augustano , S. R. I. Principi Electori. PIUs PAPA SEXTUS. V Enerabilis Frater, Salutem & Α ἀstolicam Benedictionem . Nihil no his gratius , atque aeceptius Tuis Litteris contingere unquam potuit, Uenerabilis Frater; nihil iis, quae Nobis ipsae attulerunt, exoptatius . Ineredibile est, quanto inde , quamque immenso repleti gaudio sumus ridque Tu ipse magis ex Tuo laetitiae sensu existimare poteris, quam Nos ullis T hi signifieationibuς exponere. valeamus. Illo , quem nunciaili, successu , illo, quem transmisisti , Retractati mis Libello, gravissimam detraxi iii Nobis, quae jamdiu Anumo infixa erat, de Febreisi is Seriptis scillicitudinem ἔ quantumque antea de illatis illine in riclesiam damnis do bamus , tantam nune in spem inducimur fore , ut ita ipse Seriptis iam a suo Auctore repudiatis, abdicatis, ac damnatis, accepta de trimenta sarciri tandem ae refici videamus Hunc a Deo ipsis rei exitum eo magis expectamus , quo magis illius Digitum , Cor hominis altissime pervadentem, atque immutantem agnoselinus. Tuos ille se mones, eum Episcopo Myrtoinviano Sus traganeo Tuo a To habitos, Tua in ipso ab errandi via deducendo consilia , Tuas actiones pro sua glorhi, atqua Eeclesiae ut, Iitate susceptas sui Spiritus afflatu modera batur , sua ope praesidioque muniebat , o portunitatesque omnes & differendi , a que agendi tempora sapientia sua gubernabat. Ill, igitur, qui dives est in milerico dia, summae immortalesque habenda sunt a Nobis gratiae, quod & Tua vota , studia, ae Iabores , & Nostras non intermisissas preces , ac lacrymas in Cordis humilitate ad eum fusas , tam liberaliter , tam benigne tandem respexerit . Verum eum ab ipso Tua fuerit opera , tamquam suae miserationis instrumentum , adhibita , ipsam hane tam egregiam , tamque excellentem operam ae Virtutem Tuam intima Animi Nostri comprobatione prosequimur , atque in Coelum extollimus ν Tibique , Venerabilis Frater, ita gratulamur, ut nihil unquam a Te in Tuo Episcopali munere neque gloriosius , neque utilius suscipi , atque esset potuisse Apostolica voeo praedicemus. Summa esse Tua fatemur de Nobis, de Sancta hae Sede , Feelesiaquae Universa merita , ae maxima inde , nec unquam interitura aceellilla ad pristmam Tuam laudis ac splendoris amplitudinem verae solidaeque gloriae ornamenta . Haec eximia Nostra de Te iudicia pari etiam gratissimi Animi testisonio, summique ire Te amoris , existimationis , ac studii d
claraticino eumulamus . Proinde quod Tanunc a Nobis vehementer exoptas, atquae emagitas , ut Venerabilem Fratrem Ioannem Nicolaum Episcopum Μyriophytanum iamdiu aberrantem, ae ad Nos modo revertentem, m gratiam , benevolentiamque Nostram restituam us , magnopere
quidem gaudemus in eo, quod Nostra finimi inductione eupidissime praestituri sumus , una etiam Nos esse Tuo huie gravissimo postulato praeclare satisfacturos. Itaque omnia , prout fieri a Nobis eupis , ab tribantea in Apostolicae hujus Sedis Eeelesinque Jura perperam atque inconstitie db 1