장음표시 사용
21쪽
Jasu Cua. nensii vocem de Abbatia invesitur. astantibus Camnieis Eduem au. Moo. Mur laudantibur , cappa , ct baculo donatur in eirco re.
Iidere jussus, pos soluto Concilio ad propria sum remissus lut
ris Aposolicis munitus , quas ibidem audior recitat ; paulo post, s ubdit . Obiit Vibertus pigesimo anno ex quo sedem invasit φωmluam . cum haberet in captione Malisionensem Episcopum. alios quamplures clericalis ordinis . quor omnes pro abs
tutione sua in egressu suo per se absolvit, ac liberos dimisit.
hoc anno , quo Vibertus Antipapa obiit, vel sequenti, ut aliis p Iacet. De eoneilio Io. Ante Ualentinam Synodum alteram Episcoporum Do P, ct vi se' quentia celebriorem , Apostolicae Sedis legati Pictavis ceIe- , , . a 'i4 brandam indi erunt, ad quam Ivo Carnotensis ab Joanne invi Iothhem ' Iatus , festa ejus, & consilia laudavit; de synodo vero Picta. vis indicta haec addit. βuod autem Pictavis, aut intra pre Epi'.8 . vjuciam Aquitanicam concilium celebrare disponit omnino laudo c. . . . de termino Pero habendi concilii quarto Lal. As-gupi , vix tempus aptum sibi videri addit, suggeritque lega-io, ut autumni initium disserret; auoniam oe annus erit adfertilior , ct unusquisque invitatur, indulto sibi congruo Datio ad eumdum paratior erit, se tamen adfuturum promittit . de pluribus. gravibusque negotiis tractaturum cum eo, quπnon sine ratione interim chartae commendare di mulo cte. Pictavien. I . Cum in Pictaviensi Synodo causa Philippi Regissem Syno. Francorum praecipue tractanda esset, prudenti sane consilio . dum Villel- extra ejusdem Regni limites. eamdem Pictavis in Aquitaniamus Dux A' indixerant, at ibi etiam Gulielmi Aquitaniae Ducis opera, eadem Synodus vexata fuit ; Philippus quippe Rex . ut eam se . Ohii vh ibidem indictam fuisse cognovit, Gulielmo cognato suo Pictavis agente scripsit , ne taIem sibi injuriam fieri permitteret.
Quare cum ibidem una cum Joanne, & Benedicto Cardinati. bus. & Romanae Ecclesiae legatis, centum quadraginta Patres adessent , ac Episcopi, & Abbates, Philippum Francorum Regem propter Fulconis Comitis Andegavensium uxorem , quam in adulterio tenebat, excommunicassent Villelmus Aquitano. um Dux . ut narrat Gotho Dedus monachus in vita Bernardi Tironensis coevus auctor, totius pudicitiae, ae sanctitatis inimicus . timens ne fimilem vindictam pro consimilibus actis pateretur . nimio furore succensus , jussit omnes tuos depraedari ,
22쪽
poralem vitam retinerent, tuta latibula quacrere co tendunt. Αου. iiaso.
Bernardus pero atque Robertur Abressellensis. qui Concilio tu.
tererant , fortismi justitiae propugnatores aliis turpiter d/fagientibus , immobiles . consantesque perfuerunt, utinecis in. carpto exeommunicationis desiderent: std pro Christo mortem . vel contumeliam pati gloriosi mum dueerent. Mitius tamen ibidem rem gestam fuisse narrat Hugo Flavianicensis in chronico pag. 26o. , ac diem qua convenerunt, indicat , nempe in octa. va S. Martini , ac octoginta tantum adfuisse Episcopos, & Ab hates adnotat, cum tamen aliae ibidem causae agitatae sint, hinc alii plurimi accusatores , vel defensiores Episcoporum ad .suerunt , ut centum quinquaginta adfuisse scribere auctor vitae Bernardi Tironensis potuerit. & sane Dragonis causam de prae, henda quadam cum Catalaunensi Episcopo ibidem agitatam suisse narrat Ivo in epistola ad Paschalem Papam, & epistola. al-- ω tera ad Ioannem Aurelianensem Episcopum . se de Basilica a oo. quadam sibi abrepta, in Pictaviensi synodo causam egisse ad. dit . Tandem canones decem , & septem editi ibidem , vulgatique sunt. quibus omnis simoniae labes. & species prohibe n. tur ; Clericorum, ac Monachorum disciplina instauratur, ut ibidem videre est , quos vero canones Baronius recitat, ad ε, i, aliud Pictavi ense concilium sub Gregorio septimo celebratum, pertinere , constat, ac adnotat Pagius hoc anno nota 8.i Ia. Valentinae , & Pictaviensi Synodis Αnsanam addit De alii, eon- Hugo Flavianicensis, in qua de expeditione in Asiam excitan . ci iis in GaI. da , & sollicitanda actum est , Anno ab Dearuatione Domini ii celebratis
πνου Ausam convenerunt Archiepiscopi Lugdunensis , Cantua. si 4t 't-riensis, Turonensis, Bituricensis, Episcopi numero octuvo c. c. L .:: paee statuta de pia Hierosolymitano loquuti fuπt, eoι ραi p. 16.
voverant. voti exequutorer non fuerant a communione se. gregantes quo que votum complerent ; ac Lugdunensis Episcopus jubente Paschali Papa Romanae Ecclesiae legatus in Asiam dele.
gatus est, ut idem auctor narrat.
I 3. Hoc etiam tempore, & anno, vel sequenti Manasses Suessionense Remorum Archiepiscopus cum suis suffraganeis concilium ce. ς'Πς illux' lebravit , ait Mansius, cujus mentio fit in epistola Clerico- - ἡ .arum Belluensium ad Lamberium Attrebat ensem , qua eum ro- eelebratur gant, ut electum a se Stephanum Parisiensem Archidiaconum quo poterat apud Paschalem Papam gratia commendaret, ut B E eam
23쪽
pag. I a T. Robertus de Amriseellis
fundator oriadinis Fonte hraldensis. Mabili. An
ra H Is Tonstaeam Sedem reciperet, qua de causa a Suessione usi synodo, fleab Manasse Remense Archiepisicopo litteras ad Pontificem di rectas, se obtinuisse addunt; Cum tamen in electione Episcopi discordes fuissent. dum alii Gaionem elegissent . hinc pro Stephano, qui eidem favebant, sol liciti quam maxime suerant, de quibus nonnulla ex Ivonis epistolis adnotata lunt. concilii hujus mentio in novissima tantum conciliorum edi Iione occurrit, ibique ex Petro Demarcha alterius concilii iaVilla Bertrandi in territorio Petralatensi mentio fit. ad quod Bernardus Gerundensis. & Berengarius Rarcinonensis, dc Petrus Carcasonae ad dedicationem Ecclesiae cum Abbatibus , dc fideli populo convenerant in honorem B. Mariae semper Uit. gi ais, eique Radulphusi & Rolo Romanae Sed is legati adsumsuerunt, & aute Episcopos subscripserunt, ut ibidem videve est . I . Inter Abbates Pictaviensis Synodi cuius supra mentio facta est. Robertus de Arbriscellis adsuit, qui auctor ordinis Font labraudensis suit , de quo ad hunc annum. quo ordinis io itia alIigantur , haec narrat auctor chronici Mallea ensis ,
Hoc anno Robertus Magi sier de Abriscellis expit riguosci apud ποι, in Pictonibus scilicet. ω incaepit locum fontis Evώ di, πdificare , ct fratres. monachos adjuvare in pluribax locii, qui jub disiplina fua religiose visunt. Is quippe cum
in Clero prolapsam disciplinam instaurare coepisset, Rotentem. Abbatiam pro canonicis regularibus primum aedificavit At cum ex ejusdem praedicatione quam plurimi utriusque t mxus. Converterentur, ac seculo relicto, ad monasticam vitam transirent, ejusdemque discipIinae sese subiicerent . multa pro utroque sexu monasteria aedificavit ; Quorum primum fuit monasteriam Fontis Ebraldi dictum , unde eadem Congregatio nomen habuit . Duplex autem monasterium , illic extruxit, unum virorum . alterum mulierum, tantusque confluentium ad Robertum numerus virorum , ac mulierum fuit,
ut ad duo Baldrico teste , triaque millia, ejus disciplinae sese submitterent.1 s. Qui de ejusdem ordinis scripsere recentiores auctores, illum ita a Roberto institutum fuisse dixerunt, ut viros Abba-ussa, seque ipsum subjecerit. ait Mabillonius Ioco supracitato, quod sane non tam facile credendum esse adnotat; Nam apud veteres auctores, subdit, unum invenio Petrum Abel ar-
24쪽
dum, qui id asserat, improbetque. ad Robertum vero quod Iasu Caa.
attinet. tantum abest , ut Abbatissae subjiceretur, ut contra, Me. Do tam mulieres, quam viri,'eum Praelatum, Magistrum dice. rent. Nam neque Dominus , neque Abbas vocitari volebat, ait Balderius i atque in ea congregatione id tantum factitatum fuisse adnotat Mabillonius, quod apud Benedicti nos familiare erat , ubi alicubi dnplicia monasteria erant, virorum, & ma lierum , at in utroque Abbas viris, Abbatissa mulieribus pra erat ; alicubi tamen, unum sanctimonialium monasterium erat, cui Abbatissa praeerat ; paucos ad sacra peragenda necessarios sine Abbate monachos habens . in vicinis tamen separatisque ab sceminis. domibus habitantes . atque in his locis , ubi justa congregatio non erat, nec Abbas , monachi ad Abbatis, sae , vel sanctimonialium nutu admittebantur, eisque, qui- hus ministrabant. aliquali modo subjiciebantur. ut Mabili nius refert, exemplisque confirmat. Nihilominus Abbatissis aliquando monachos subditos fuisse , negari non potest; at que adhuc in Belgio, alibi que soriasse hujusce disciplinae vestigia supersunt. Vix tamen haec eum Ecclesiastica disciplina conciliari possunt, nam spiritualia ossicia, benedictiones scilicet, beneficiorum institutiones, aliaque his si in ilia P mineo sexui vix, ac ne vix quidem conveniunt, Carolus MDgnus in capitulari anni 789. articulo 76. Episcopis, & A,
hali hus inscripto haec fieri prohibuit AudiIum es aliquas Αθ. atissas contra morem Ianisa Dei Geloiae . oenedictiones eum manus impositione. O signaculo sanctae Crueis super copita via
roram dare, nee non pelare virginer eum benedictione Saaιerdo fati, quod omnino a vobis rancti si mi Patres in deseris P ἡ νοchiis tuis interdicendum sito e oeci , si itaque cujuslibet conditionis viris. feminas praeesse illicitum id erat, multo
magis cum Presbiteris, aut Monachis eadem peragere absu dum fuisset; cum tamen in aliquibus ejusdem ordinis monasteriis potestas summa apud Abbatissas sit, qua ratione ex- mllatim S. eusari possit, rationem reddit auctor historiae ordinum religio- hcl. ord reissorum , aliqualemque Apologiam profert, ut ibidem vide--ρκ
I 6 Hoc anno Gothostedus Bulio dictus, qui tanta cum Gotho redus gloria inter Crucesignatos militaverat . quique Hierosolymo. Hieroso Fui. Tum Rex dictus tuerat, ut anno proximo adnotavimus ; hoc
inquam, anno ; obiit quinto dςcimo Lui. Augusi , anno ab A.
25쪽
Epiae. epist. ad Boham undum,elusque querelae.
lib. 9. cap. ultimo, cui quoad annum , & diem em morualem con .sentiunt Fulcherius Carnotensis lib. I. aliique. Uuo tantum
anno , inquit Abbas Urspergensis. populo Dei ρraefuit, languore superatur XT. Lat. Augus plenam Me . boni ue operibus praesentem in Christo vitam finivit. Exceptis sive facitis evn.ctis, quibus pollebat virtutibus . tanta se mansuetudine conjuu-xerat tam indigenis, quam cum peregriπis, ut vix adverter tur Francis ne plus plangeretur, quum Θrir, vel Graecis; Deius Ioeum Balduinus irater Gur Rex electus es , qui Hiero. Obmam pervenit die. quo foli litium Demale accidit, inquit,
idem Fulcherius. qui eum comitabatur, ac addit: Et praeparatis ornamentis, quae Regi competu τι coronando , pacificato. Daiberto eum Domno Balduino, Canonicis Sancti Sepulchri aliquantis; quia viri sensati de hoc tractaverunt, esssimila contentio eorum. Anno ab Incarnat. Domini Ilo I. in Nataplica P. Mariae apud Betheleem die nativitatis Domini ab Pa. friarcha memorato nempe Daibertob una cum Episcopis , Cle. roque , ac populo asissentistur, tu Regem honori e jub sacra un.ctione sublitus , eoronatus es Rex Balduinui. Et quod fratri suo praedecessori non fecerant, quoniam noluit, ct tune lauia
datum a quibusdam non fuit, Θuic ratione prudentius est uside. rata fieri decreverunt. Fulcherius de die natali currenti . Chri. sti anni. a quo sequentem incipit loquitur, quemadmodum Uil. Iemus Tyrius lib. io. Cap. I. verba facit . 7. Mortuo Gothoste do Bulione, graves statim inter Patriarcham, & latinos Comites querelae exortae sunt; Principa. tum quippe Hierosolymitanum sibi deberi. utpote Gotho fredi etiam testamento relictum, Patriarcha ajebat, Comites vero Balis duino Edesse norum Principi fratrique Gotho fredi . ut ejusdem possessionem iniret, hortati sunt; Daimbertus vero , ut Eccle. siae siue jura tutaretur Bolia mundi Antiochiae Principis opem. protecticissemque imploravit, cujus epistolam Gulielmus Ty.rius refert. Scis frater carissime, ait, quoniam me ignorautem s. insitum honae tamen ac sanctae insentionis affectu . in eam qnae omnium Ecclesiarum singularis est mater , ingensium do. mina , rectorem , ct Patriarcham elegeris , electumque commu-ns tam cieri, ac plebis . quam Principum assensu in hujur summa dignitatis sedem liset indignum , Dei praeeunte gratia , locaveris. In quo ego culmine constitutuι, quanta pericula .
26쪽
uot laborer . quot perseeutiones sustineam , ct injuriis offensur
mille . meus cureoscit animus, ch ipse cognoscit omnium inspector cirissus , ac sibi Gothostedum in die solemni Paschae promisisse addit, ut si absque liberis moreretur, Turrim David cum Hierosolymitana urbe Ecclesiae restituturum ; At eo mo tuo Gamerius Comes David Turrim occupavit. Unde Dei ju
dicio percussus . subdit, quarto die pos obitum Ducis obiit. Garis
nerio autem e vivis erepto viri ignobiles eamdem turrim, Bal duino tradiderunt. Quamobrem Bolia mundum , ut cito Hierosolymam transiret, sibique ad obtinendam urbem opem se Dret , enixe hortatur .i8. An autem hanc epistolam Bolia mundus acceperit, incertum est , nam ut narrat Gulielmus Tyrius; eodem mense
gust Dominui bonae memoriae Dux Gothostedus earne disse. Iurus migraverat ad Dominum, paulo ante, vel posea capturerat ab isopibus, libertatem paulopost adeptus in Italiam redierat, inde in Gallias, ac tandem in Orientem reversius est, ut suo loco dicturi sumus; Balduinus interea prudentum virorum interventu , cum Patriarcha reconciliatus est in die natalis Do. mini anni sequenti rhoi. in Ecclesia Bethlemitica adpuntibus ιIero, populo , Ecclesiarumque Praelatis . in Regni primoribus consecratus es, ct in Regem inunctus. regιo diademate solemniter laureatus . per manum Domini mimiserti Pa.
Diarchae , ait Gulielmus Tyrius .i9. Ad restaurandas Crucesignatorum in Oriente vires , quae imminutae adeo . prostrataeque erant, ut subsistere ibi dein vix possent . nam famae, ferro pars maxima perierat , plurImi etiam post Hierusalem captam ad sua redierant: ne penitus tanto Christianorum labore. & sanguine fructus deperiret. nova Crucesignatorum expeditio tum in Galliis ut diximus . in Synodo Ansana, cum in Italia parata est; alter ellam Germa
norum exercitus centum quinquaginta millium circiter addutus est anno seqnenii, sub Ducibus ut Annalista Saxo apud Fre. herlum ad hunc annum narrat. Ex Longobardιs eum medio-
Ionensi, o Papiensi Epijeopis , quinquaginta milita ad Hieroso0mitanam profectionem signati, in Bulgariae civitatibus
Demaverunt ; Landulphus vero a S. Paulo in historia Medi Ianensi narrat Anselmum de Buii Mediolanensem Archiepiis pum, ab Apostolica Sede admonitum , & excitatum , exe
citum ex diversis gentibus, & praecipue ex Medmianensi ju-ν ventur
AN. II OaBoha mundusta Turcis ea.
pitur liber dimissus in Ita I iam redit. lib. IO. I Bsdumus Hierosolymi
Crucesigna. torum alter exercitus iaorientem transis. Murati rest. lol. tom. Is
27쪽
Anselmi Me. diol. Episc. Guelphonis
Bavariae Duω eis obitus. Alexiux Imp. Crucesigna eorum hostis.
i 6 H i s T o R I xventute congregasse, quorum animos ad Crucem sibi l impo. nendam iterque Orientale suscipiendum hac cantilena excita. hat Ultroa , AItrtia , quod fortasse significabat, ultra & eja properate, vel corrupta loquela ultra ite . id est ultra mare &e. Plorum Duces Guelpho Bavariae , 3c Gulielmus Princeps fuisse narrat auctor chronici Vesagartensi apud Lebnititium. ut vero expeditionis impensis provideret , munera , quo in sanctorum sestivitatibus Archiepiscopo dabantur, dari prohi. huit , ac Crossolanum qnemdam seu Grosso laum Saonensem
Episcopum electum , & ab Armano Brixiensi . Arial o Ia.
nuensi. Mamardo Taurinens, ordinatum vicarium Mediolano delegavit, quem virum vitae austeritate , orationis assidui. tate , sermocinandi frequentia praeclarum fuisse addit ; Clerico. rum tamen plurimi, qui secularia sapiebant, ea de causa eum spernebant; Is vero subdit Per duos annos laboravit, usqueduinde obitu Anselmi Mediolanensis Archiepisco pi nuntius advenit .eto. Cumque de successore eligento , Clerus Mediolanensis dissideret, tandem ipse Gro solanus electus est . unde graviores turbae excitatae sunt, ut biennio post dicturi sumus ;Interea ut subdit auctor. Arebiepi opus ille de Buis. Ansel. mus scilicet a Turcis, ct Saraceπis fugatur. in gravi DPaonstantinopoli expiravit, ex vulneribus sortasse in pugna acceptis . quo in praelio Blandaratus , Mediolanensium ci .vium potentissimus, cum pluribus aliis interierunt. ut Oderi. cus Uitalis . aliique hujus temporis scriptores tradunt; Eam isdem sere sortem expertus est Guelpho quartus Ba variae Dux . qui etsi ab strage ereptus aufugisset, cum ad sua rediret, in insula Cypro morbo tactus, vitam finivit; ibique sepultus est,
ut supracitatus chron ologus apud Lebnitium narrat . 2 l. Crucesignatorum autem res deploratas tunc fuisse nemo mirabitur, si advertamus Crucesignatorum Principes divisos inter se ad hostes vincendos minus aptos fuisse , dum alius Hierosolymis, alius Antiochiae , aut Edessae Princeps erat, sua. que quisque tueri conaretur, cum praesertim novus in eos a d. versarius hoc tempore accessisset; Alexius, scilicet, Imperator. qui cum hactenus Occidentalibus Christianis Ovisset. vel sa vere simulasset, tandem sive Crucesignatorum successoribus Os. sensus, vel sibimet timens, ne beracenis, Turcisque oppressis, Orientale Imperium in latinos transferrent, apertum adversus
eos bellum, cum Christiani nominis hostibus sociatus, su.
28쪽
seepit; Quod nequidem Anna ejus filia dissimulavit, ac toto fere libro undecimo gesta hinc inde reseri, ac primum Alexit querelas Boha mundo expositas, quod contra fidem sibi datam, de tradendis Orientali Imperio urbibus, quas subjecissent retinuisset, cui sua culpa id factum fuisse respondit, eo quod pactis Alexius non steterat, nec promis a subsidia dederat . qua responsione accepta. Necessarium duxit, Alexius; subdit Anna, piolentis ejus occurrere assibus. Iimiter Imperii Romani
munis e prcsidiis, quae impetum Debementis hostis possent fraκ-
gere oec. In quam rem ingenIem paravit classem . ut Pisanis . aeque ac Genuensibus navibus opponeret; fusiorique stylo certamina inita describit, ac deinde libro duodecimo , idem prosequitur argumentum , de quibus pauca infra suo Ioco adnotaturi sumus; De insidiis vero ab Alexio Imp. Christianorum exercitui structis. haec etiam Gulielmus adnotat. At vero idem Imperator . vetuso Graecorum more , nostrorum fure esibus invidens . quamvis eos, ut praediximus. apud se fatis benigue habuisset, occulte tamen per internuncios frequentes in eorum per nieιem bosses Iollicitabat , Quare ut poli aliqua subdit, Nosrorum adventu praecognito , vires undique Saraceni colligunt. Se Crucesignatis. qui divisi inter te . & absque ordine , vel diis sciplina procedebant, obviam facti, ingentem Christianorum stragem anno proximo ediderunt; Ita ut, Ex eis, una die in ore gladii promiscui sexur ceciderint plut quam quinquaginis millia, reliqui ab strage superstites, amissis sarcinis , omnique suppellectile ; nudi hinc inde dispersi, Tarsum tandem se colis legerunt, ut idem auctor pluribus prosequitur ; at de his ha
Σ3. Hoc etiam anno . Incarnationis Dominicae mille. Fimo centesimo, seria quinta , quarto nonas Augusti Guliel. mus Rufus in nosa foresa sagittx ictu mortuus es. ροβ- quam duodecim annis, in pene decem measibur Regno Angliae potitus es, ait Odericus lib. I 6., qui addit Henricum Guliel mi fratrem Dominica die sequenti ab Episcopo Londinensi con. secratum fuisse , eo quod Anselmus exularet ; Tum subdit . Triginta annorum erat Henricus rum regnare coepisset, σ3s. annis cum mensibus quatuor regnavit, multaque laude digna gessisse addit. Post quatuor autem menses ab initio Regni Ma-ihil dem Malcolini Scolorum Regis filiam sibi desponsavit, quam
S. Anselmus, in Angliam reversus; Die Dominica Sancti Mamrim. XXIII. C riηi
sagitta pereussus obiit. Henricus Gulielmo Regi succedit.
29쪽
δεθ. S. cap. I. Henricι Regis cum Anselmo clis sidia pro inve Ilituraru iure a Ii l . 3. cap. I
i 8 HIs TORI Atini Reginam eonsecrapit , ct coronapit. Henricum Regem ab Mauritio Londinensi consecratum Disse teste odorico diximus, quem ab Thoma Eboracensi coronatum fuisse , Henichenius scribit . quod nulli bi constare ait Papius ; lis tamen haec ex Thoma Elienti monacho facile componitur, si dixerimus utrum que adsutile , ac Londinensem conic crasse, Eboraceia sena vero coronasse , quod his verbis indicat Eliensis . Anno Domini
millesimo centesimo . nonis Anguli die Dominis', in Uesemona Berio a Mauritio Londinensi Episcopo Henrieus es conjecratus in Regno, in a Thoma Eboracensi coronatur. a : Gulielmi interitum variis modis Anselmum praesci DP narrat Ead merus in ejus vita, inter cetera cuidam ex suis nucle quadam apparens, chartam legendam obtulit , qua scri pium erat ; Obiit Rex Villelmus, ejusdemque generis aliae in eam rem praedictiones contigerant , ut ibidem videre est. Interea subdit auctor , Ecce nuncius unus pos unum Auselmo occurrunt lisseras ei cum precibus ex parte matris Ecclesiae Au glorum,
ex parte novi Regis Henrici, qui fratri successerat, nec Non ex parte Principum Regni deferunt, postulantes cum festinato
gressu redire . asserentes totam serram in adpen uin illius attonitum , omniaque negoria Regni ad nutum ejus pendere dilata . Hii acceptis Anselmus velox Auliam petit oec., eademque de praecognita Gulielmi morte, deque ejusdem reditu , adnotat Ead merus ejusdem Ante imi individuus Comes in libro novo. rum , in quo sutiori stylo Anselmi gesta prosequitur. 2s. In Angliam vix revcrsus An scimus opiata pace frui non potuit, quin potius inter H caricum Regem gravia iterum dissidia excitata sunt ; Cum etcnim, ut narrat Ead merus,
Sarberiae eum convenisset , ac Rex per amanter accepillat, excusatione in petens , quod pro coronatione su a cum non expediasset, quam facile Anselmus admisit. Postulatus, a Rege, u pro consuetudine ansecessorum suorum Regi dominium fucere , Arcbiepiscopasum de munu ejus recipere , cui Anselmus respon
dit : Si Dominus Rex illa Juscipere , scepta servare po
tuerit , bene inter nos firma pax erit: sin autem non video re. manere mecum in Anglia utile fo=e vel honesunn, praejertim
eum , si Episcopa ur aut Abbatias dederit, privari me penitur Iam a Iut . quam ct eorum qui Ioseperint , communione necesse sit . Nec enim ea de caussa Angliam redii, ut si ipse Ro-m uno Pontifici obedire notii, in ea resideam : Regem in Ier Auel
30쪽
Anselmain conventiam , ct utrimque Rowaα mitterentur, in . I asu Gst terimque induetae usique ad Pascisa essent. Hiπt paucis diebuι As. Oso. interpositis, Mathil dis nupsit Henrico Regi, Sc Anselmus eos
conjunxit. 26. Eodem anno , subjungit Ead merus, venis i'. '' ς
Guido Arehiepiscopus Viennensis Pontifex postea Romanus sith Callisti II. nomine) futurus, ut dicebot , legatio quare no Brittanniae , prccepso, ouctoritate Apostolicae est acceptus..isis. auod per Angliam auditum in admirationem omnibus
venit, ct inauditum scilicet in Brittania cuncti scientes quemlibet Bominum super se pices Apostolicas gerere , nisi solum Archiepiscopum Cantuariae ; VuapropIersicut penit, ita reversus es, an emine pro Legato susceptur . nec in aliquo Legati officio functus . Exinde . ab tempus induciarum Pascha sequentis Christi anni pentum esset, yn Romam mi Ii fuerans Nun.rii, necdum rediissent , usique adcientum illorum induciae di- Iatae sun tr Agebatur de Investituris. quas Henricus Rex pete. bat . & Anselmuq ab summi Pontificis sententia recedere nole. bat ; Quem exitum haec habuerint, infra videbimus . . . et r. Cum Henrico Anglorum Rege de Regno adepto littorix suis gratulatus est Ivo Camotensi s. iisque de Regni re- epith id si .cta administratione quam plurima inseruit , praesertim ut con- ricum Re cordiam , & pacem cum Sacerdotio servaret, eique subesset gena . siciat corpus animae. digna sane quae Regibus in si erantur . mostris ιολpraesertim temnoribus , quibus politici eousque processere. ut
quaelibet Ecclesiae disciplinam spectant, Principum potestati sub
28. Paschalis interea Ponti sex. ut tranquillitati Eccle- PRsiarum consueret, quae ob Henrici Imperatoris schisma turba ἡ., tae erant, Legatum suum Gebe hardum deles avit , ait Berihol, tibi iPGερ dus . Dominus Paschalis Nativitatem Domini Romae cum ma- mania eon gna pace celebravit, per litteras Dar venerahiti Gebebardo mittit. Consantiens Episcopo in Teutonicii partibus Apostolicos pices commendavit, quas ab antecessoribus multis obtinuis. Haec Beriho Idus, qui in his scribendi finem secit. sorte praeventus mor. te : qui ex vitae integritate. R Catholico nomine summa in sibi inter Chrono logos hujus temporis laudem comparavit.
19. Cum in Gallis Cisterciensis Ordinis fama bonusque icili hese. odor undique dilataretur, Robertus Molis mensis Abbas, in oedi Flinctu , & consilio Joannis, & Benedi fit Apostolicae Sed is in nem eonii