장음표시 사용
261쪽
cipe, ct Rogerio Comite Siciliae confirmaret ; Hic quippe
in Calabriam cum exercitu transierat . ac bellum adversus Gulielmum gerebat , quo tempore ut narrat Pandulo hus.
Gulielmus Apuliae Dux , ut aeriperet Alexii qetondum Imper toris Onsantinopolitani filiam . . 'B aantium ierat. Iunrem, qτα ei competit..mMino Papae commiserat ; Quo cum esset . O inues fere meliores C rdμὼλ . sesi di m g Vum Hugonein Cardia alem indasertuis . ex veris intemperie , moris tuos cum non paucis ex domesticis perdidit in deruum lyse Comes se gerius cum semivivo Papa peregit, qui lectica vectus in urbem rediit, ait auctor ibidem . Videns Henricut 'sisti m Iste vana frustratum - . . saniori usus es consilio . ad pacein Ecclesiae Domino funerente animum inclinavit. 6. Interim ut ait Uspergensis in chronico, Henricus Iisp. inito fidelium fuorum consilio, rebelles sibi Moguntinora stgeret tractavit oee. His audι sis , Pr ut Adelbertus totam Saxoniam . qui tune manebat . commovet: γ quia Legatio. nem Apostolicam ab ipse Papa dudum acceperat, hac auctori- sate Pontifices. Principes ipsius Propinciae pro utilitatibus matris Ecclesiae frequenter eonvocat , ac ut prosequitur auctor auctoritate sua effecit, ut Henrici Imp. indigustio in tantum mitigaretur, ut ipse praesens negotium . non hιo, Ied Optim tu in utriusque partis arbitrio terminandum decrepit ; ait Ur spergensis , atque ad dissidia componenda iudicatum fuisse Conventum Principum. Imperii apud Vir ciburg, seu Her hipolim , ad festum Sancti Michaelis. narrat Cronographus Hil
deis mensis his verbis. Orea festum Sancti Michaelis in Sede Episcopali Verciburo seu Herbipotensi Imperator, ct totius
regni proceres eonveniunt. in concordiam redeunt ; jurizio, ct consilio domni Apostolici causam Imperatoris determinaudam reserpantes. Urspergensis vero de gestis in eo Conventu addit . Suidquid scandali , quidquid perturbationis usquequaque per regna Germaniae inimici seminarist Decreverat. 7. Cum Gulielmos de Campellis celeberrimus in Galliis Dialecticae magister, & Abellardi praeceptor, ac postea Cata launensis Episcopus hoc anno objisset . ut observat Pagius, eique Ebalus successisset, Albericus , & Lodulphus. Diale elices, & ipsi magistri ; Gulielmo Abellardi praeceptore sub lato , qui inter ejusdem disciplinae magistros primum locum lenuerat, aegre ferentes, quod mulio cum plausu Abellardus
262쪽
Dionysiano Parisiensi Monasterio scholam teneret, ob non. nulla obscuriora, quae in libro Trinitatis ab eodem in tanti mysterii expositione exciderant . eumdem in Concilio Sues.sionensi ab Rodulpho Remensi Archiepiscopo convocato , cui Conon Praenestinus Episcopus . & Apostolicae Sed is in Galliis legatus adsuit, accusarunt. & quasi haereticum in Monasterio eumdem detrudi librumque ejus comburi impetrarunt; Rem gestam ipse Abellardus in epistola vices calamitatesque suas deplorans enarrat. Emuli mei , ait, veΘementer aeeensi, Concilium eo ureeaverunt. maxime duo illi antiqui insidiatores.
Albericus Fcilicet oe Lotulfur. ρ rii jam defunctis eorum insis
gihris nostris Guillelmo scilicet atque Anselmo Guillel
mo nempe Episcopo Catalaunensi . & Anselmo Laudunensi viro per haec tempora celeberrimo) stos eos quasi regnare se flos appetebant, atque etiam ipsis tamquam Baeredes Deeedere . Cum autem utrique Remis bcbolas regerent, crebris fug- gessionibus Arehiepiscopum suum Radulfum udverseum me comAmoverunt , ut adscito Covone Prσπsino Episcopo , qui tune legatione fungebatur in Gallia . Conventieulum quemdam sub nomine concitii in Aesonense Civitate celebrarent. meque invitarent , quatenus iIlud opus clarum . quod de Trinitate cominposueram , mecum osterrem, ct factum es ita Ge. 8. measus satim ad Concilium adfui, subdit idem Abej lardus . Ac si fides in propria causa ei habenda, sine ullodibe siqnis examine me ipsum compulerunt propria manu ILbrum memoratum meum iu ignem projicere . se combustus es, ut tamen , eum nihil dicere viderentur . quidam de ad- veryariis meis id submurmura pit, quod in libro scriptum de . prehenderat , solum Deum Patrem omnipotentem esse . Euod cum legatus subintellexisset, aliquo credi debere quos adeo erraret , cum communis, inquit, Mes teneat. m profiteatur tres Omnipotens esse. uuo audito Terricus quidam Seholarum magister irridendo subintulit illum Athanasii, ct tamen non tres Omnipotentes, Ied unus Omnipotens . Cum autem Rodulfur Archiep. Re mensis iententiam legati confirmasset, ajens revera Patrem esse Omnipotentem, Omnipotentem Filium , Omnipotentem Spiritum Sanctum , eosque qui secus sentirent haereticos esse censendos. existimarunt necesse esse , ut Abaelardus ipse super his meatem aperiret, fidemque suam coram omnibus exponeret: sed Ita obstan-Jasu CKR.
rium tam quam in Cir cerem trubus
263쪽
Novae ad Uer sus Abellaris dum quaere.
asa HI aT ORIAobstantibus adversariis legit solummodo symbolum Athanasii; quod ut potuit recitavit: Inde, inquit Ahael artus. quas renoeconoictus Abbati S. Medardi, qui aderat, traditur. ad clo .srum ejus tamquam ad careerem trahor. statimque ciuilium solvitur ; non diu tamen in Monasterio tamquam in ergastu, stulo mansit, nam ut paulo post subdit; Legatus, seu Conon,
satim paenitentia ductus, pos aliquot dies . eum ad tempus coactus satis ecisset Murum insidiae me de alieno eductam Mo nosterio ad proprium remisit, Dionysii scilicet.
9 Ad tuum itaque Monasterium reversus . non multo post inde excedere, ac fugae sibi consulete coactus suit ; cum enim veriorem esse Bedae sententiam dixisset, qua ajebat Dionysi uin Corinthiorum quidem Episcopum fuisse, non Athe niensium , ac deinde Parisiorum , ut post Hilduiniim tota tenebat Gallia . ea de causa suorum Monachorum invidiam subiit, quasi Monasterii sui dignitatem ecclessarumque tradiistionem violasset; quare inde excedens ad Theobaldam Tri- cammae Civitatis. 3c Pravini dominum aufugit, a quo benigne exceptus, inter Monachos Samsti Petri Trecensi s. aliquandiu vixit ; cumque Adam Sancti Dionysii Abbas cum inde aufugisse aegre ferret. & ut injuriam Monasterio Dionysiano repararet, jussisset; palinodiam quoad mmodo,datis ad Ab-hatem suum litteris. Ab ej lardus cecinit, ac Dionysium Atheniensium . & Parisiensium Episcopum tuisse dici posse ajebat ;ibique aliquandiu iubsistit , usque dum veteribus adversus eum quaere Iis renovatis . iterum ad ecclesiastica judicia vocatus fuit, de quibus insta ; De Abej lardi condemnatione Otto Frisingensis libro primo de gestis Friderici cap. 43. agit, eique addendus Gousridus Sancti Bernardi Clare vallensis Abhatis notarius in epistola ad Henricum Cardinalem . & Episco pum Albanensem apud Duchesnium in notis ad Abej lardum . Ahej lardo ibidem degenti duas Petrus Uenerabilis epistolas
dedit eum hortans. ut non tam saecularibus disciplinis, quam piis operibus vacaret. Io. Hoc etiam anno Sanctus ErminoIdus, qui a Sancto Ottone Episcopo Bambergensi Abbas di elus fuerat Coenobii Pruseningensis a se conditi prope Ratis ponam , cum de linquentes corriperet. occisus est ab eis. qui nolebant a suisse voluptatibus coerceri . in Sancto Dipbaniorum die , inquit Anonymus, qui ejus vitam scripsit in Actis S S. Bollandianis ad
264쪽
ad diem s. Ianuarii editam ubi addit: Transit autem anno Damixi I. septimo pero postquam de Gimauia meuse Azgullo vocatur es. ad Pru Veniem electus Ecclesiam . Eius
virtutes, & mracula suse ab eodem An onymo descripta sunt, ac in Praefatione testatur se anno. Ia 82. vitam illam elucu.hrasse ; Inter caetera Erminoldi gesta ab auctore vitae ejus tra.dita. invictum pro justitia animum, & ecclesiasticae disciplinae zelum habuisse indicat; Nam cum quodam tempore Henricus Imp. ab Apostolicae Sedis communione exclutus, ad suum Monasterium divertisset, nullum ei honorem . aut hospitium S. Ab has tribuere voluit, quin clausis undique Ecclesiae. & Monasterii januis exclusit, ut idem auctor a Baro. nio relatus pluribus narrat num. 7. & 8. II. Hoc etiam anno Callixtus Papa solutici euIωinis securitale potitus, ait Ead merus . cum Burdinum ut diximus in vincula conjecisset ', libera auct ritate . qua Roma sum Poc. tisicem niti aeqvsm esse probatur quaquaeversum per legatoι suos aiebatur I de quorum numero quidam Petruo nomine . .
Rowanur genere Monachus Cluniacensis prose ne venit in Galliam millus ab ipso Pontiine , functurus , ut ferebatur Iegatione Galliae totius Britanniae , Hiberniae quoque. Ore ad arum infularum . post pauca . Erat enim filius Petri praeelari Fini. as potenti i Principis. Romanorum, cujus μοι.
actio magni consilii , o fortitudinis esse solebat iis,
qui is Sede Apostolica eanonice constituti Patres orbis habebantur ροί- Attonita in ejus expediatione erat Anglia, ait Ead merus, quae legalos Apostolicos tunc non recipiebat. Quare Rex obviam legato misit in Galliam Bernardum Epit coinpum S. David de Vallis, & Joannem Clericum , ut eum honorifice in Angliam deducerent. & regio sumptu ad regis praesentiam perducerent. Ubi advenit legatus honorifice susceptus est a Rege ; qui, audita ejus legationis causa, dixit se in procinctu expeditionis contra Valenses positum , tanto negotio dare operam non posse , cum non nisi consilio Episcoporum . Abbatum , ac Procerum totius Regni legatio admitti non posset: caeterum se patrias consuetudines ab Apostolica Sede concessas violari non passurum , quarum una ex maximis erat, ut regnum Angliae a quavis legati potestate esset immune. His assensum praebere opportunum judicavit Iega. ius , qui Regis munificentia magnifice honoratus, eadem qua
AN, II I. Peleus Leo. nis legatus in Angliam mis
mittitur . Eadmerus lib.6. vara pag. IO 1a
265쪽
p. FIIa etsi His TORIA venerat via cum ingenti pompa reductus est Cantuariae hortatu Regis . & Archiepiscopi, magnifice a fratribus susceptus .& inter eos triduo jucunde conversatus . Hac occasione usi nostri Cantuarienses. de injuria Ecclesiae suae facta in conis. cratione Turstani Eboracensis conquesti sunt. His ille heni. gnus auditis, eorum privilegia sibi ostendi petiit. pollici. tus se daturum operam . ut Ponti sex factam injuriam emen. daret . At illi Dullatat antiquitus chartar cum Ecclesia nupero incendio toncrematas fuisse dixerunt. paucis, illarum transumptis reliquiis, quarum veritatem , & stylus ipse & an. liqua possessio testabatur et quibus in spe itis . legatus grave Cantuariensi Ecclesiae praejudicium factum fuisse consessus est, promisitque se daturum operam, ut id quantocius corrigeretur. Post haec ex Angl ia trajecit, ubi legati ossicio aliquamis diu iunctus est. Hic est Petrus Leonis, qui postea de summo Pontificatu cum Innocentio Secundo decertavit. ac Ana. cletus Secundus dictus fuit: De legatione in Gallias Petro anno sequenti delata mentio Occurrit in epistola Callixti su . pracitata ad Ludovicum Regem, quae data dicitur pridie KaI. Octobris .
IESU CHRISTI 1s. iis a. CALL xsTI II. PAPAE N. 4. HauRI cI IM . a. JOANNIS COM KEMI Iu p. t. Felicissimum Christi annum IIa a. auspicamur, quo tandem pax S concordia longo tempore abrupta, inter Sacerdotium , & Imperium renovata est , inter Eallixtum scilicet Papam , & Henricum Imp, . quam Germaniae Episcopi. &Proceres in Herbipotensi conventu anno proximo congregati multo studio . & iiadustria revocarunt, Henricus etiam Imp.
ut ait Cardinalis de Aragonia in vita Callixti, vidensse 9. sum spe vana frustrarum , cum Burdinum in Antipapam eligi curaverat . . . . fantatori Uar VI consilio . ad paeem Ee. Hesiae Domino fugerente animum inclinavit. Super hoc ita. que laboratum VI a Catholicir Priacipibus. per Dei gra. tiam pax Eeelesiae es reformata . Pro pace ineunda cum legatis ab Callixto in Germaniam missis multum se insudasse
in epistola ad eumdem Pontificem narrat Ada Ibertus Moguntinus Episcopus ab Martento edita. qua habet. In muItis
266쪽
nisi de persona Domni Imperatoris scripserimus vestrae majesa. i quid vobis placeret , quid principes nostri sentirent, in
qua demuis sententia convenissent. nθn dubitamus recordari Destrae dijcretionis beatitudia em . his omnibus per litteras
. nuntior deserstr cognovimus circa haec maxime semper ver-
fari peprae pietatis desiderium , ut Apostolica dispensatione vestris poti tum diebur pux concordia desceuderent in uni. perfum inuadum. si tamen ita ea in pacem Imperator G- da. re fusciperet ,. quod honorem Dei. matrii Ecclesiae nou obfuscaret, acceptaque Dominis, ae Patribus nostris Cardiis natibus. ι eti tu id fgm de latere vestro ad nos inis fuσt, totius consilii. O ingenii nonri vires in Boe contraximss, ut tam generale θ num ad commvueis Ecclesiae . ct Regulutilitateminos differretur ulterius. Sed quia tam imperium , quam imperator tamquam baereditario quodam jure baculum. annulum ρo fidere volebant, pro quibus univero laicorum mutiitudo imperii nos defractores inιlamabat nuuo modo po- fuimus his imperatorem exuere, doπec communi quippe consi
Lo , cum his qui aderant fratribus , ct Dominis Cardinatibus Bute periculo nostro compatIentibus, inde Ecclesiae censuram verentibus. ob hoe pix nobis assentientibus in Ecclesiae censuram vertentibus , omnes pariter fusinuimus, quod in ipsius praesentia Ecclesia debeat electionem facere . nihil in hoc βa-Iuentra , nec per hoc in aliquo, quod absit, opostolicis inliniasis , eanonicis traditionibus praejudicantes , sed totum veprae praesentix vestrae deliθerationi reservantes ; Interim
has pacis conditiones ibidem firmatas suisIe narrat. a. Quarum prima haec erat, ut Imperator Apossolicae Sedi obediat, & pax sincera inter ipsum & Domnum Papam componatur. Imperator quae sua. R quae regni sunt habeat. Ecclesiae etiam . S unis quisque sua quiete & pacifice possideant. 1ipiscopi quoque in Ecclesia canonice electi , & comsecrati pacifice sedant usque ad collaudatam in praesentia Domini Papae audientiam . Spirensis Episcopus Ecclesiam suam libere habeat. Vormati ensis similiter praeter ipsam Civitatem usque ad praesentiam Domini Papae. Captivi , & obsides ex utraque parte solvantur. De haereditate Palatini Comitis Sigesridi sicuti Metis inter ipsum , 8e Dominum Imperatorem definitum fuit, ita permaneat. Haec autem in Conventu Visin
burgensi firmata, judicio Pontificis , & consensu suo firmanda
Formula paucis inter Calis lixtum . di
267쪽
s6 Η T Rr Iris Caa. da reliquerunt . Quare cum in urbem Callixti Papae legatiau. riai. rediissent tandem hoc anno pax firmata suit ; Ipso enim tempore. ait Uspergensis ad hunc annum in chronico. qui his
omnibus interesse potuit. 'meopus Spirensis. o. Abbar μι- densis legatione totius regni apud Apostolicam Sedem peracta redierant, ducentcs seeum Osiensem Epi opum , vicem demin Apostoliet per omnia tenentem , cum duobus Cardinalibus, qui nihilominus a Sede Sancti Petri ob reeoneiliationem regni, feerdotii misi fuerunt. Hae de eausa iterum colloquium euoriale per provinciar indictum est , cui Ioeus Meeburg, tempulsesam Sancti Petri desinitum es, deinde post aliqua . facto
igitur universali conventu apud urbem Vangionum, qua nunc
Vormatia dicitur , Imperator ibidem ab Apostolicae Sedis Apo. crisariis in communionem receptus tam ibe Imperator, qusmuniserjur sibi subjectur exercitur . Immo generali absolutione cunctis hoe sebismate pollutis per auctoritatem Apostolicam facta, qualiter Ecclesiastiear insessituras. eaeteraque Diritualia
negotia , quae tanto tempore Reges Teutonici admini Iravera ni. quaeque ipse, ne regui diminueretur honor, nunquam vita coomite , se dimissurum proposuerat, humiliatur pro Christo . eo.
ram multitudine maxima abnegaverit, ed in manur Domini
Episcopi Ostiensis, ac per ipsum Domino nostro Ius cir ilia .
suaeque in perpetuum jur Ecclesiae dimi Ierit: rursumque qualia sibi ob Bonorem regni observandum auctoritas Apostolica eoπ- cesserit, utriusque partis mellar edocebunt subter adnotata scripta.
HenrIeIImp. 3. Henrici Imperatoris epistolam ad Callixtum datam . epist. ad Cal. qua se pacis conditiones impleturum spondet. in vita Callimum, lixti refert Cardinalis de Aragonia, eaque testatur, pro amorem i, to 3 Dei, & Sanctae Romanae Ecclesiae , & Domini Papae Callixti.& pro remedio animae suae, omnem Investituram per annu Ium . & baculum se dimittere , ut imposterum in omnibus Ecclesiis , quae in Regno, vel Imperio suo erant Canonica electio , & libera consecratio . Possessiones . & Regalia Be ti Petri, quae a principio hujus discordiae . sive tempore Patris sui, sive etiam suo ablata suerant Ecclesiae Romanae se restituturum promisit. Possessiones etiam aliarum Ecclesiarum.& Principum . & aliorum tam Clericorum . quam Laicorum redditurum juravit ; Eaque consilio Principum, & consensu
peracta sui ise ait, eisque Archiepiscopi. Episcopi, Principesque
268쪽
pesque plurimi subscripseruist, quorum ibidem nomina Ie
3. Callixtus econtra haec Henrieo Imp. concessit. Ego Callixtus servus fervorum Dei dilecto filio suo Henrico Dei gratia Romanorum Imperatori Augusto concedo elemoues 'iscoporum . Ο Abbatum Teutonici Regni . quc ad Regnum pertinent, in praesentia tua fleri absque simonia , Ο aliqua violentia: ut F qua inter partes discord si einerseris, Metro. politani , Provincialium consilio, vel judicio , fautori portiassensum. θ' auxilium praebeas. Electus autem regalia per Fce rum a te recipiat , exceptis omnibus , quae ad Komonam Ecclesia is pertinere noscuntur ; Ο quae eae his iure tibi debet . faciat. Ex aliis vero partibus Imperii eo ecratus , infra sex menses regalia per sceptrum a te recipiat. De quibus vero mihi quaerimoniam feceris , seeundum oscii mei debitum, auxilium meuw praestabo. Do tibi peram statem . ovivibus qui iuparle sua sunt, vel fuerunt seinpore hujus discordiae. Data au. no mille o eent Meto vigesimo secundo , nono kalend. Octobris. Hactenus Callixti Papae concessio : extant eadem ipsia monumenta apud V villelmum Malmesburiensem : pergit vero Uspergensis . Hajusmodi scripta, atque rescripto propter infiniic multitudinis conventum , Ioeo eampestri juxta Aenum iecta sunt, data , Ο aecepta . postque multimodas laudes rerum Gubernatori redditas, celebratis a Damiano Ostiens dioinis facramentis , inter quae Dominum Imperatorem cum pacto osculo sanctaque eoinmunione plenissime reconeiliavit, discesssum est ab omnibus eum laetitia tonita e. 4. His gestis; Alterum non multo poli, subdit Uspergensis , iden in Fem Sancti Martini . colloquium Imperator cum Principibus , qui priori non aderant, Babenbeet habuit: ubi Ο cunctis in Da pota concordantibus, inter multa , quae tam ad regni, quam hacerdotii congruebant honorem , more majorum composita . Legatos proprios cum Romanis dellinavit. edi utrosque nuntia simul est munera ferentes honorisca , do
mino Apostolico Cullisto consanguineo scilicet jam sibimet unitissimo direxit.
s. Callixtus Papa interea, ut debitas Imperatori pro legatione , & muneribus acceptis gratias ageret , eumdemque in proposito servandae pacis confirmaret, atque promissa ex. pleret, has ad eum litteras dedit. Omnipotenti Domino Dest Tom. XYIII. Κ λ noia Iasu Ci R.
pae eost. ad Henricum Labb. to IO.
269쪽
pedibus repastiavit ; ait audior vitae ejus, ct procest ei obviam totius Curi Populi multitudo , factaque . es laetitia magna in populo . sed eum jam omata pacata esse viderentur. anno secundo ordiuationis suae migravit ad Dominum . ait Re.
ne rus ῆ quo autem mortis genere objerit, an vi morbi . vel veneno non Constat ; Inter Martyres tamen passi in recen .setur. 7. Hoc quoque anno D 22. , ut in chronico Cluniacensi
Iegitur . Dominus Pontius pro quibusdam negotiis hujus Ee-eIUM qeodis Apostolieam Sedem adiens . in manu Domini Callixti secundi Papae Abbatiam Ouniacensem sponte resignazit, HieroD0mam devotus petiit ; ubi in certamine ad
Ascalonem a Christianis contra Infideles habito, quo Turcarum multitudo a paucis Christianis coeta est , adfuit ac Lan. ciam qua Christi latus apertum fuerat, detulit ad Pontium: duae extant Callixti Papae epistolae a a. 23. , quibus Cluniacensis ordinis privilegia confirmat; in Apuliam autem prosectus, ut in Orientem pergeret, Cassinum devotionis causa cum sociis adiit, ut narrat Petrus Diaconus; Pontio Abbati Hugo SanctimoniaIlum de Marcimano prior substitutus est, ait Petrus
Abbas Pontii successor. fuscepit sanctus ille licet valde renia reos quod imponebaIur. Ied vix quinque elapsis mensibus ex
hac vita migravii cte. . cujus epitaphium ex Olderico Ma. hillonius refert. Hugone autem mortuo , cum pro electione successoris proximi remotique Cluniacenses Monachi conue. nissent; in Octava Assumptionis Beatae Mariae Uirginis in Petrum Mauricium de Monte Buxerio, quia posteris Venerabilis dictus est , universorum suffragia concurrunt . Mox electio summo Pontifici significatur , qui rescripto suo eam confirma. vit. De sua ipsius electione agens idem Petrus, se indignis. simum ad tot tantarumque Christi ovium curam, & regimen assumptum fuisse testatus est . Annorum erat circiter Iriginta cum electus est, inter Clunia censis coenobii Abbates nonus .Ejus electioni carmine gratulatus est Petrus Pictaviensis , Cluniacenses ad plaudendum invitat his versibus. A
Plaudite felices , hilarescite Cluniacenseret Redditus es vobis moribur alter Hugo .
clun. Petrus vener de iniis raculis cap.
270쪽
pae epist. ad Petrum, &Monachos Cluviata ceno'. edit.
Tum et iis nobile genus praedicat, ejusque virtutes. &omnigenam eruditionem commendat.
8 Cum Petri electionem in Abbatem ex statrum Clunia censium relatione didicisset Callixius Papa, datis ad eum litteris eumdem confirmavit, ac epistola altera Cluniacensi. :bus Monachis inscripta . Pontium per virgam in manu sua perpetuo renuncialIe narrat , ac ut Petro nuper ab ipsis electo debitam obedientiam reverentiamque exhiberent, hortatur, quem tamquam filium sub sua. R Romanae Fcclesiae protectione suscepis e addit; datae vero sunt Lateranis la. Kal. Novembris: has epistolas cum Labbeus praeterierit, Mabillonius vulgavit. & recentissimae conciliorum editioni insertae sunt; In epistola ad Cluniacenses multa hactenus eos incommoda, a labores sustinuisse memorat . quae sane de damnis, honorumque dilapidatione a Pontio illatis intelligenda sunt, quem te. ste Orderico , Clunia censes Monachi apud Cal Iixtum nimiae prodigalitatis, sumptus ius immoderatioris accus averant . 9. Petrus autem statim ac se Clunia censibus praefectum
vidit , ut regularem in Monachis suis disciplinam jamdiu collapsam restriueret , Mali haeum Sancti Martini de campis apud Parisios priorem ; ad ordinis adjutorium , ad impositae eurae
supportandam farcinam ipso statim primo suae vocationis seu
electionis anno Cluniacum evocavit, eique ordinis, m clauo fri. cujus fruent simus erut amator , curam imposuit. Nec Oxiguae operae eλ res erat . auippe Decreverant pauIo anseiη mogno iIlo nobili mo πηιici ordinis agro resecanda, ve potius evellendia utilibus Ilatntis ontraria, di puorumdam, quarnostinare nolo, inquit Petrus , culpas vel dissidia nam ex majori parte jam vita exceperant plurima extirpanda exorta ferans . Ad brius rei adjutorium , magnum hunc ct pinec Christi non segnem operarium . ut jam dixi, accersens, insignem pere eum adjutorem expertus sum . Nam noxia , vel fu- persua quaeque in cibis , in pocibus , in moribus quam maxi. me persequens, licet ea de causa multa nune reticenda passur fuerit . ea tamen ad congruum Mem . etsi non flatim : Deo praecipue meque cum quibuydam aliis pro viribus adjuvante peraduxit , ait idem Petrus Venerabilis , hinc factum , ut cum nec cito, nec omnes ab Cluniacensi instituto abusus evellere Pe. trus potuerit. cui Cluniacensium plurimi rescribere ; ea or.
ta sit inter Clu ia iace niam , & Cisterciente:n Ordinem con.