Opera omnia

131쪽

STRO MATUM LIBER SECUN DUS.

Cap. I. Praelatio in qua res detriceps .a Se tractandas proponit f. I - 3.). C. II. per fidein solam ad dei cognitionem posse Perueniri f. 4 - 9. . C. III. contra Ilaereticos dispulat qrii fidem ex naturae nocessitat8 Prouenire At ituant θ. IO. II. . C. IV. denuo do utilitate crΗdpndi, fidonaquoesso Oinnil scientiae sunda neritum c*. 12 - 19. . C. V. Graocos ex gnoris scripto'ibus Pluxtina liausisse anultis sex einpiis probat f. 20 - 24.). C. VI. de sidei praestantia et utilitato f. 25-ar. . C. V1I. tinioris usuin ostendit eniti quo a viii po-rantisin tibis otionibns vindicat f. 32-35. . C. VIII. Bagi tidas et Valentini deliria de timore ut reruari onussa resia int36---40. . C. IX. Virtutes Christi alias esse inter Se con-nsxas F. 41 - 5. . C. N. quid sibi Vindiost philosophus Christianus f. 46. 47. . C. XI. cognitionem illatii quas pors doin traditur esso omnium certissilitam f. 8 -52. . C. NIl. do fido duplici F. 53 -55. . C. XIII. do prima et aseunda poenitentia f. 56 - 59. . C. xl V. quot inodis fiat inuoluntarium s s. 60. 6l P. C. XV. de dii ersis voluntari et peccatorum exinde sequentium generibns cf. 62-7I. . C. AVI. quo modo Ioci sacrae scripturae exponendi sint qui amoti s liti-inanos deo tribuunt f. 72 - 7s. . C. XVII. do viri is eo

132쪽

gnitionis generibus cf. 76. 7 . . C. N VIII. I gem Moysaicam omnis doctrinae anoralis QSse Iontem atque inde Grascos sua I1ansisse F. 78 - 96. . C. GIX. de Vero gnostico quisit Jεi imitator spasciis die In beneficentia i f. 97-IO 20.

C. AN . eniid in tolerantiam et abstinenlimn exercere f. lo 3- 26. . C. XXI. recenset, Varias P 1ilosopliorum de suinitio hono so lentias L f. 27- AO.). . C. ANH. Plato strinImam bon in in assimilatione cum deo ait consistere , quocum concordant sacri scriptores f. I 31 - 136. . C. XXIII. do inatrimoni comi nodis Θt praeceptis in ieius VSu Obseruandis, quaestonius tractat libro sequenti f. 37 - 146. .

135쪽

CLEM. ALEX. SΤBOII. L. II. C. II. 5.6. 125

136쪽

126 CLEM. A LEX. SΤROM. L. II. C. II. l. 6. .

P. ρονήσεως dεζασθαί τε στροφὰς λυγων νοῆσαί τε 156 δικαιοσυνην ' είς ουσης καὶ Λερας τ8ς κατὰ τὴν ἀλκὶθειαν διδασκομένης πρὸς τῶν 'νοφυν τῶν Ἐλληνικων καὶ τῶν ἁλλων τῶν φιλοσο--

139쪽

CLEM. ALEX. 8Τ Μ. L. II. L. IV. O. 1 i. 12. 129

140쪽

ἡ πωτις δικα σασα γ ληρονομους κατέστησε τῆς θείας ἐπαγγελίας. f. 13. TI ουν ἐτι τα τῆς πίστεως ἐκ τῆς παρὴμῖν ἱστορίας ἀναλεγομενος παρατίθηιαι μαρτυρι α' 5. πιλει μει γαρ με διηγουμενον o χρόνος περὶ Γεδεων, Παρακ, Σαμφων, γεφθαῖ, Λαβίδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ των προφητων'' ν) -ι τὰ τουτοις επομενα. τεσσάρων di οντων ἐν οἷς το ἀληθες, αἰσθήσεως, νου, ἐπιστήι ιης D τπολήψεως, φυσει μεν πρωτος ὁ νους,10ξιμῖν δἐ καὶ πρὸς δενιἄς η αἰσθ/ησις, ἐκ δὲ αἰσθη σεως καὶ του νου η τῆς ἐπιστήμης συνισταται OE- σέα,' κοινὸν δἐ νου τε καὶ αἰσθησεως τυ ἐναργές. ἄλλ' ἡ μἐν αισθ' ησις ἐπιβάθρα τῆς επιστ6ιης, ἡ πίστις δε διὰ των αἰσθ' ητων ὁδευσασα ἀπολείπει τχὶν 15υποληνιν, πρὸς δε τὰ ἀ)νευδῆ σπευδει καὶ εις τὴν αλ θ ειαν καταμενει. εἰ δέ τις λέγοι τ=ην ἐπιστήειηνδποδεικτικὴν ειναι stετὰ λόγου, ἀκουσάτω οτι καὶ αἱ ἀρχαὶ ἀναποδεικτοι ' ουτε γὰρ ταντὶ Ουτε

25σκετο di δε των ολων ἀρχὴ τοις Ἐλλησιν' ουτ' ουν Θαλῆ ὁδωρ ἐπισταμένω τὴν πρωτην αἰτίαν Ουτε τοῖς ἄλλοις τοῖς φυσικοῖς τοῖς ἐξης, ἐπεὶ καὶ ωναξαγορας πρωτος ἐπέστησε τὸν νουν τοις πράγειασιν 'ἀλλ ουδὲ Ουτος ἐτήρησε τὴν ἀξίαν την ποιητικηνρ30θίνους τινὰς ἀνοήτους ἀναζωγραφων συν τst του νουαπραξία τε καὶ ἰνοία. διὸ καί φησιν ὁ λογος ἡ μηει πητε ἐαυτοῖς διδάσκαλον ἐαὶ τῆς γῆς, δε μὸν γὰρ επιστώθι v εξις ἀποδεικτικ ' δε πίστις di χάρις ε ἀναποδείκτων εἰς το καθολου ἀναβιβα υσα το