Alfonsi Rainoldi ... Oratio ad sanctissimum D.N. Gregorium 14. P.M. habita dum vna cum quinque alijs viris primarijs, sexaginta virorum concilij generalis ciuitatis Mediolanensis nomine, eidem ad summum pontificatum assumpto, in publico concistorio g

발행: 1591년

분량: 9페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

ALFONSI RA IN OL DII. V. GET EO VITIS

GREGORIUM XIIII

PONT. MAX.

I quantum gaudij , ac laetitiae,

Gregori Pontifex Beatissime, CLuitas Mediolanensis perceperit ex hac tuis virtutibus debita, longe omnium amplissima , ae Coelo proxima dignitate; cumulate significandum esset , Ciuitatem uniuersam; omnes Omnium Ciuium ordines ; cunctam plebem eiusque ditionis totius populum prauentem adesse oporteret: Ita enim essiceretur, ut incredibile illud gaudium, quod oratione,Vt vellem us,a quare non possumus; tu ipse Sanctissime Pontifex, illud tanquam a parente optima prosectum ob summam filij amatissimi felicitatem, non auribus solum exciperes,aut animo complectereris; sed etiamraculis cerneres, & videres. Gratiae siquidem illae, Α a quas

3쪽

quas ob tam magnum, ac diuinum beneficium omnes ordines Deo praepotent , publice , ac priuatim; pie , sancteq; persoluerunt ; mutui illi virorum nobilium complexus ; necnon perpetua illa omnium hominum congratulatio; vultus denique, atq; Oculi , hilaritatern praeseserentes, facillime declararent

quanta laetitia exultarint , quantoq; gaudio triumpharint Mediolanenses. illa eadem ostenderent, qu mens, qui sensus eorum fuerit, cum primum optati iiimum nuncium acceperunt; te unum , omnium

hominum longe optimum, non humanis consiliis, sed summi rectoris, ac Domini numine annuente, atque adeo approbante ; ingenti primum Romanae

Ciuitatis plausu ; deinde incredibili omnium gentium consensione; ac mirifica, sutis quoq; cumulus ad nostrum accederet gaudium, inuicti stimi ipsius Catholici Regis nostri lititia, P5tificem maximum declaratum esse. Quo quidem nuncio, ipsa Vrbis nostrae moenia ipsi Templorum parietes, laetari propemodum vi si sunt.Tantae huius laetitiae, quae Mediolanensem Civitatem immortaliter affecit ; za fae recenseri possent sane plurimae; quae cum reliquis omnibus Christiani orbis Ciuitatibus sunt communes : Illa vero si bi ptopria, ac peculiaris existit; qua non laetatur solum , sed etiam gloriatur; quod

eum Pontificem maximum creatum videat, quem

summa Dei im nor talis benignitate ipsa genuit, eadem aluit, sanctissimis moribus expoliuit, atquet erudiuit ad religionis instituta: quem aetate flore

4쪽

tem, honore Episcopatus insignem complexa est;

in Cardinalium numero cooptatum, excepit per honorifice ; Nunc vero quod honorum omnium longe est maximum, atque amplissimum, veneratur atque adorat Pontificem renuciatum. At quem Pontificem Zeum scilicet, quem eximia erga Deum pietas, quem summa pruden tia silmma cum Iustitia coniuncta ad celsissimam Petri Sedem iuremerito evexerunt. Vt cum alijs nominibus, tum hoc praecipue Patria tua celeberrima futura sit, quod te genuerit, ex cuius Vita immortalem ad se gloriam peruenturam esse non dubitat, cum ex eiusdem imperio,ad omnes Christiani orbis gentes felicitatem maximam Iam emanare videat. Huius laetitiae testandae causa, eadem Civitas nos sex oratores delegit , ut non tam quidem, Amplissimi Patres Pontino Maximo gratubemur, quam uniuersae Christia. nae Reipublicae, quae eum nacta si t rectorem,ac moderatorem ; quo meliorem, ac sapientiorem cogi tatione nobilmet ipsis fingere, ac ne optare quidem valeamus. Ad vos religiosissimi Proceres or tionem meam conuerto ; Vt a vobis Veniam petam, si quam plurimas eius Pontificis laudes, quem vos Pontificatu dignissimum iudicastis tacitus praeteriabo . Non enim emi modi lunt, ut vel breui temporis curriculo, vel non exercitato ad dicendum homine contentae sint. Unus enim Franciscus S ndratus

summi Pontificis Pater Cardinalis amplissimus , idemque haeros immortalitate dignissimus, qui ας .a A 3 patriam

5쪽

patriam dum vixit virtute illustrauit,& uniuersam Dei Ecclesiam sapientia, vitaeque integritate adiu-uauit,aux it, ornauit; disertam, luculentamque orationem exposceret sed neque id sanctissimi, eiusdemque modestissimi Pontificis aures patiuntur Illud unum tantum sine aliqua eius molestia mihi dicere liceat ; cum nobis Dei immortalis maximo beneficio datum esse summum rectorem ac Domunum ; quo nullus vitae innocentia, sanctitateque aptior existit ad pacem illam a Deo impetrandam, quae ob multa hominum scelera nos deseruit iam-diti ue & reliquit in tanta rerum omnium perturbatione ; & quo nullus reperitur prudentia, &iustitiae melior ad publicam concordiam,& tranquillitatem aut constituendam, aut conseruandam ; ita ut omnes prouinciae, gentes, nationes, Ciuitates, quae Christum Dominum agnosculat,atque eius sancti Lsimis legibus parent in spem certam veniant, maxima ab eo beneficia consequendi. Vt enim de nobis ipsis Mediolanensibus nihil dicamus; qui ad teipsum accedimus Beatissime Pater, non solum tamquam ad ciuem nostrum, sed etiam Principem beneficentissimum, atque eximium Patriae terrarumque orbis ornamentum , omnes maxima quaeque

beneficia sibi promittentes ; Quis iam non videt atque intelligit ; omnes homines propter tuam diuinam virtutem,singularemque bonitatem, in tam tam spem erectos esse;vi te diutissime in Petri nauis Puppi sedente, lavumque tenente,vitia, quς in immensum

6쪽

mensum creverunt , extirpatum iri confidant,& virtutes inter mortales libentissime commor turas esse non dubitent 3 Iam iam inquiunt omnes uno ore; haeretici, nefarij, impurique homines prauitatem suam iam tandem pertaesi, ac peccata cognoscentes tua, G REGORIO DECIMO QvARΤose volentes dedent victos; eiusque iustissimis legibus se subij cient. Nulla gens, nulla natio, nulla denique Ciuitas iam erit, quae diuina Christianorum decreta a Pontifice hoc maximo nolit edoceri. Interea Patria tua summa hac felicitate cumulata; sanctissimis tuis pedibu aduoluta, eos peramanter deosculatur , Deumque omnipotentem precatur, ut te Reipublicae Christianae quam diutissime se uel incolumem .

7쪽

MARCELLI VESTRII BARBI ANI

Vtriusq; signat.Reserend. Secret.Apostolici, domestici S.D. N. GREGORNPP, XIIII. ci nomine, responsio.

Vanto, viri Mediolanenses, re nobiles Oratores,praesens Sanctistatis με natus eminentior/t eo, in quo fuit, dum Civitas vestra eius consuetudine frueretur, ipsi plane conspicitis. Eadem certe Civitas tan

quam genitrix iam ipsum ut filium uit, iam

velut nutrix cresentem aluit, ut patria riue titulis decorauit. Sacris deinde honoribus au

ctum Cremonensem Episopum, ebs S R E

Cardinalem dignissimum vidit. EAt nunc euetos proflio parentem agnositis, pro alumno distensatorem cernitis s pro ciue moderatorem

sui icitis, pro sngulari aeritistite,atq . Cardinale uniuersalis Ecclem Episeopum, sim-mum s Ponti cem colitis . Jnsinu ipse mectro olim conquisere visu uit, susceptis comm dis confirmari se sensit, delatis dignitatibus extolli se vidit, Da denis apud vos existima-

8쪽

tionis causa quodammodo gaudere non dubitauit. Jam pro quiete laborat pro securitate tiamet , pro dignitate se humiliat, s pro gaudiose pirat. Ad curarum enim suarum cumulis istud accedit, ut cum proprias culpas,quarum experte minime esses agnosiit, vindicari in se mereatur, laudes pro vindicta recipiat. Vula quid sit omnia diuina voluntati tribui cui seipsum deuoto corde submittit. Gratulatione , quam exhibetis Sanctitassua libenter recipit, tum ob veterem eiusdem Civitatis in Romanam ct Hesiam Mem, tum ob Jectata vestra merita, qui legationem ictam egregie obitis. Paternam demu beneuolentiam oessa nudi eidem ciuitati, oe vobis, quos valde diligit, plurimiscit vicissim pollicetur. Obiis

mi ex osciorum memoria, amoris in eandem ciuitatem magnitudo in dies cresat; ut vero ex amoris praestantia multitudo etiam bene ciorum,quibus nulli Tontificum, qui ex ea prodierunt cedet, quotidie magis a geatur, re

i a prastabit.

SEARCH

MENU NAVIGATION