Elementa linguae Graecae: novis, plerumque, regulis tradita

61쪽

Tria sunt PRIΜARIA Pronomina Substantiva ιγω, ego irv tu ος He Anglice; nam lingua Latina caret hoc pronomine Substantivo te tiae personae. Flectuntur autem hoc modo. Smg. Sing. Ing.

In hisce priebus, Literarum ordo emoriae promptius occurret op teci icti syllabae Anglicae Alν cujus litera prima A notat primam unitatum secunila I primam deca- dum tertia R, primam centuriarum. Ad notandos umerorum Chiliades, usurpabant iterum easdem Series, at lineola sive puncto jam INFRA posito. Atqua ita Series prima, infra punctata, notabat, ordine,

62쪽

m PRONOMINE.

Reliqua Promomina sunt Alectiva. in

αυτος,

ἀλλην

hic.

Scilicet in genere Neutro,

perdunt ἀλλος, αμος, ἔς -νος, ἐκο-.ευτος autem, in flexione variatur secundum

63쪽

tribus primariis Pronominibus substant, vis derivantur ronomina FossEMIVA; quae sunt Adjectiva regularia. Scit.

Ex iisdem tribus primariis, et a visa. ipse, Componuntur tria Ec1PRoch. Sed in cas, bus tantum obliquis Scit. Sing G ἐρ--οοῦ. ἐρ--εῖς v v mei ipsius.

quod insuper habet et pluralem numerum. Scit.

Primitivum autem est ronomen INTERROGATIVU M., quis, Cum accentu acuto. Et usurpatu etiam Pro INDEFINITO, sed eum accentu graVi τὶς, aliquis, quidam. Et universaliter qui dona, omne VOCes ΝTERROGATIVAE

64쪽

52 DE PRONOMINE Usurpantur etiam ut INDEFINi Ε, sed acaeno iumulato. - ita nectitur. N. Sing. si, τώ, τί

Erat autem, antiquitus, apud GraeCOS, A

ejusque RESPONSIVU μου, ori, uod quidem usus abolevit, nisi in duobus casibus, iisque tantum adverbialiter sumtis scit. που, quo loco πῆ να ii et sic μου, μῆ, re on-sivδ. Ab his tamen formantur, in gradu Com-

Parativo, ποτερος, α -ον, ter duorum 8 ejusques msPonsiVum μοτερος, ω, ον ut et plurima alia adjectiva, et adverbia, usitatissima. Interironomina reseruntur etiam tria GE TILIA adjectiva Ἀροδαπὸς, η, ον, nosιrax; ρο-

A Neutro Genero ARTICULI, pronominis RELATIVI, INTERROGATIVI, et RESPONSIVI, derivantur alia Adjectivat; quorum usus seequemtissimus sermone Vernaculo facilius explicatur

quam Latino. Scit.

Quae fiunt a δαπέδων, Olum. Et etiam adverbia pha ima usitatis ima ut suo loco α- plicabitur.

66쪽

M DE VERBO.

Verbi comUGATIONE duae sunt. Prima in G ut τυπτω, verbero. Secunda in uis ut τι η - , pono. Conjugationes VocΕ et EΜPORA naelius explicantur vernaculo sermone quam Latino. Voces sunt tres AcTIVA, EDIA, et A8

ACTIVAE Vocis usus mPRIU est gignimeare id quod acamus alteri. ULTO MAE A I

ΡA88IVAE Vocis usus PROPRIus est signi fleare id quod patimur ab altero. Ut ἀλαφθην μο

2. INDEFINITUΜ, siV AORIsTUM quod, quia formatur a futuro, est quIdem in forma duplex; in significatione, autem, simplex et unum. Ut,

67쪽

JUNCTIVUS, OPTATIVUS 1ΜPERATIVUS, INFINITIVUS.

Sing

68쪽

S. D. P. S. D. P. S. D. P.

INDICATIVI.

69쪽

INDICATIVI. 8.6ντων τυπεῖς,