장음표시 사용
461쪽
dimus primum gradum cognationis obtineant ; stater velo secundum , pronepos autem tertio gradu sit cognatus , ct ahis nepos quarto. Nec intei eis, in potestate inorientis suerit, an non , quod vel emancipatus , vel ex emancipato , aut foemineo sexu propagatus est. Amotis
quoque suis heredibus, b ct quos inter suis
os heredes vocari diximus et agnatus, qui istegrum im habet . agnationis , etiam si oves mo gradu sit, plerumque potior habetur, qua in proximior cognatus. Nam patrui nepos vel pronepos ιθ auunculo vel materterae praesertur. Totiens igitur dicimus, aut potiorem haberi eum, qui Pro imiorem gradum cognationis obtinet, aut pariter vocari eos, qui cognati sunt: quotiens neque suorum heredum, quique inter suos hereὸes sunt, neque agnarionis iure aliquis praeserri debebat secundum ea, quae tradidimus: exceptis
uunculus vero vel matertera in tertio. Idem
quoque adhuc in qui busdam locis obserua tur in bonis auitis , ut cognati omnes tamdiu excludantur , quamdiu adsimi agnati.
M H. e. cestante cla se liberorum , Mucio rum classis vocatur ad
succellionem, cognato rum demum cla e v in cata deficientibus agna tis.
o Licet vel maxime hie in seno gradu
462쪽
DE sv CCE S. LIPERT. I9fratre & sero te emancipatis. qui ad sue. eessionem fratrum vel ibrorum vocantu rqui etsi capite deminuti sunt , tamen praeferuntur ceteris viterioris gradus agnatis.
ED/ι succedunt. De lege XII. rabb. une de libeνtorum bonis videamus. O lilii itaque licebat liberto patronum suum impune testamento praeterire. Nam ita demiam lex duodccim tabularum ad heo reditatem liberti vocabat patronum , si interiatus mortuut esset libertus , herede suo nullo relicto. Itaque, intestato mortuo liberto, si is situm heredem reliquisset, patrono nihil in bonis eius iuris erat. Et si quidem ex naturatibus liberis aliquem suum heredem reliquisset, nulla videbatur querela. Si vero a priuas d) filius suisset, ais perte iniquum erat , nihil iuris patrono suis peresse. DO
optio in fraudem patro . ni fieri, ut per indit Omni a bonis excluderetur. Im. potior qu dammodo videbatur patronus adoptiuo: ab hoe defunctiia nullum acceperat benescium , nec
necellitudo naturae eun det uncto commenda.
bati ab illo grande beneficium , vitam eluitem, acceperat, cuius renumeratio liberto omnino incumbebat. '
463쪽
I. Qua de causa postea Praetori Edicto hae iuris iniquitas emendata est. Sive enim faciebat testamentuin libet tus , iubebatur ita testari, ut patrono paytem dimidiam bonorum suocinia relinqueret: ct si aut nihil, aut minus parte dimidia reliquerat, dab tur patrono contra tabulas testamenti panis dimidia bonorum possessio : e) siue intestatus moriebatur, suo herede relicto filio adoptiuo, dabatur aeque patrono contra hune suum heredem partis dianidia honorum postatio. Prodesse autem liberisto solebant ad excludendum patronum naturales tiberi, nota solum quos in potestate mortis tempore habebat, sed etiam emancipati , ct in adoptionem dati: si modo ex aliqua parte scripti her edes erant, aut praeteriti contra tabulas bonorum possessionein ex edicto praetorio petierant; nam exhere- '
da i nullo modo f repellebant patro
midium tantum rescin debatur testamentum , adeoque ex accidente
contingebat, ut defiaα-ctus pro parte testatus& intestatus decederet.
f; Qui mala men μ exheredati erant: qui De
bona mente, etiam x pellebant patronum , cum talis exheredatio
niagis filiis prodesset , quam nuceret, L Ir. S. 2. de bon. libera. de per indirectum illis proui
464쪽
. De lege Papia. II. Postea lege Papia adaucta sunt inr: patronorum, qui locupletiores libertos habebant. Cautum est enim , ut ex bonis eius, qui sestertium centum millium patrimonium reliquerat, ct pauciores,quam tres liberos habebat, siue is testamento facto , siue intestatus mortuus erat, virilis pars pa' trono deberetur. Itaque cum unum quidem filium filiamveheredem reliquerat l1ertus; perinde pars dimidia debebatur patrono, ags is sine ullo filio filiaue intestatns g de cessisset di eum vero duos duasue heredes reliquerat, tereia pars deseatur patrono: sura reliquerat, repellebatur patronus. De con uione si iam. III. Sed nostra constitutio , qu3m pro omni natione, Graeea lingua compendiosi tractatu habito composuimus, ita huiusmodi musas definiuit, ut, fi quidem libertus vel liberta minores rentenariis sint, id est, minus centum aureis habeant substantiam 3 sic enim legis Papiae fuimuam interpretati
putat Cu eius lib. III. obf. c. t'. te tus, quod reprobat RoEM Tvs Eb. 2. recepi. Da. α 24 Merito tamen Cui acto aecedendum, utS.ρροια uiasis cohae. Teat , cprae lectio etiam parapbrasi Tu E o P H l-L 1 respondet, ubi disertis verbis ita: Itaques contigisset, ut liber
tus locuplector, ondiato tegumento , ino ere
465쪽
sumus, ut pro mille l estertiis h) unus auis reus computetur,) nullum locum habeat patronus in eorum successione , si tamen testamentum fecerint. Sin autem intestati deeesserint, nullo liberorum relicto: tune patronatus ius. quod erat ex lege duodecim tabularum ) integmm reseruauit; Cui vero maiores centenariis sint, si heredes vel honorum possetares liberbs habeant, suevitum, siue plures cuiuscunque sexus vel radiis; ad eos successionem parentum de .uximus, patronis omnibus modis una cum sua progenie semotis. Sin antein sine liberis decesserint, si quidem intestati, ad omnem hereditatem patiranos patronasque vocavimus. 9 Si vero testamentum quidem secerint, patronos autem aut patronas praeterinierint , cum nullos liberos haberent, vel habentes eos exheredauerint, ita, ut non possint argui inos os eorum testamenta: tune ex nostra constitutione per bonorum possessio- Ie aureis legi, & postea e pro centum Iesertiis poni debeat. . i) Et tamen in pr. de seruil. cognat. Da
tres patrono praetulit, adeoque quamuis hic generialiter loquatur. exceptionem tame hanc, supra adductam, noris
sestertiis Vnus aureus computabatur, ut GTTO MANNYs ex Di Ο-N E in observ. ad pancc. 1. docet. Vnde verisba ita transponenda, ut pro: minus centum auis
466쪽
fessionem coπικου mbulas non dimidiam , ut antea sed tertiam partem bonorum liberti eonsequantur, vel quod deest eis, ex confli tutione nostra repleatur, si quando minus tertia parte bonorum suorum libertus vel liberta eis reliquerit: ita sine onere, ut nee liberis liberti libertaeue ex ea parte le
gata vel fideicommissa praestentur, il) sed
ad coheredes eorum hoc onus redunde et multis aliis casibus a nobis in praefata con situtione congregatis, quos necessarios ense ad huiusmodi dispositionem iuris perspeximus : ut tam patroni patronaeque, quam liberi eorum, nee non qui ex transueri .la tere veniunt, usque ad quimum gmdum , ad successionem libertorum libertarumve
patrono debita instat Diagitimae , quae sine one re relinquenda. Olim si cus erat: quamuis enim vel maxime per bonorum posset Iionem conistra tabulasrescindebatiit testamentum, nihilominus tamen legata liberis
S parentibus praestanda erant, L ι. pr. de leg. spraesanae contri tabl. B. P. petit. quod hie
xit quoad patronum, ne per indirectum sua legitima priuetur. ἐ) Neque enim videtur quisquam id capere , quod ei necesse est, alii restituere. I. st. d. R. I. Quin potius verba eum essectu intelligenda simi, & reueratu fraudem legis fieret, si haee eautela permisia fuisset.
467쪽
4ri L 13. III. TIT. VIII. vocentur, ficut ex ea constitutione intelligendum est. Vt, si eiusdem patroni vel patronae , vel duorum duarumque pluriumve liberi sui. qui proximioν est, ad liuberti vel libertae vocetur siccessionem , t cla capim, non iustirpes , diuidatur successio: eodem imodo & in iis , qui ex trans uerso latere veniunt, seruando. Pene menim consonantia iura ingenuitatis & libratinitatis in fuccessionibus secimus. Auibus libertinis succcditur. IV. Sed haee de iis libertinis hodie dicenda sunt, qui in ciuiratem Romanam pernenerimi; cum nee sint alii liberti, sinu l
di, dedidi iis , ct Dimis uablatis , cum lati norum legitimae successiones nullae penitus erant; quia licet ut liberi vitam suam peragebant, attamen ipso ultimo lpii itu sinul animam, atque liberratem amittebant & quasi seruorum ita bona eorum, iure quodammo-
enim hane succellionem esse exaequatam, ex an tecedentibus liquet, ubi suectit o collateraltu irestringitur ad quintum gradum, quae quoad in genuos in infinitum protenditur. F. defue-cess. cognat. Quin quod liberi patroni proximiores suecedere dicantur sine ullo repraesentati nis iure , de sic semper in capita. Vnde etiam S. I. de bonor. postssasserit Imperator, esse adhue disserentiam inter successionem ingenuo rum de libertinorum.
468쪽
do peculii, in) ex lege Iunia Norbana main
inissores detinebant. Ponea vero sen emconsulto Largiano Cautuan fuerat, ut li. ber, manuviisloris non nominatim exhereis
dati facti , extraneis heredibus eorum inabonis latino in praeponerentur. Quibus etiam superuenit dini TRAIAMI edicium, quod eundem hominem, si imito vel ignorante patrono ad eluitatem Romanam veniis ire ex beneficio prineipis festinabat, faeie -
bat quidem vivunt civem Romanum , latiis ni In vero morienιem. Sed nostra eonstituistione propter huiusmodi conditionum vices. α alias dissicultates, cum ipsis latinis etiam legem Iunirm ct fena sucostium La aianum, & edictam diui TRAIANI, in perpetuum deleri censuimus . ut omnes liberti ciuitate Romana fritantur: dc' mira. bili modo quihusdam adiectionibus ipsas vias, quae in latinitatem ducebant, ad ciuitatem Romanam capiendam transposuiis
muri Tic. 90 Et sic etiam ritu. Io uniuersali, seque ac iure successionis, cum peculium etiam uniuem μοι sit aeque ut here ditas. Hoc intererat,
quod peculium hoe Laistinorum etiam ad hereis des extraneos deuolue retur, non item successio aliorum libertorum.
469쪽
IN semina, quod ad bona libertorum at tinet, admonendi sumus, censuisse s natum, ut quamuis ad omnes patroni liberos , qui eiusdem gradus sunt, aequalite . na libertorum pertineant, tamen licere parenti uni ex liberis adsignare so libertum, ut post mortem eius soliu is patronus habe.atur , cni assignatus est: & ceteri liberi, qui ipsi quoque ad eadem bona, nulla assignatione interueniente , pariter admitterentur, nihil iuris in iis bonis habeanti sed ita demum pristinum ius recipiant, si is, cui assignatus est, decesserit, nullis liberis relictis. 'De sexu assignati. I. Nee tantum libertiam, sed etiam ha hertam: ct non tantum filio nepotiue, sed etiam filiae neptiue assignare permittitur. . De liberis in potesate pes emancipatu. II. Datur autem haee assignandi saeuitas ei, qui ducis plui esue liberos in potesate .h οὶ Vel testament vel qualibet alia volun istatis testatione. 1 I. D. C. S. M RiLL vs adb. s. Haec assigna tio potissimum necessaria fuit, ne circa operas a liberto praestandas
contentiones inter cohe redea nascerentur.
470쪽
DE AD IGNAT. LIRvRT. 4 habebit, ut eis, quos in potestate habet , assignare libertum libertamne liceat. Unis de quaerebatur, si eum, cui assignauit, postis p emancipauerit: num evanes. at mu
signatio Sed plaeuit evanescere, quod αI v L I A N O, ct aliis plerisque visum est. Pp
- artiuistu modis aut verbis assignatio sis., IIL Nec interest, an testamento quis missgnet. an sine testamento: sed etiam qui, buserinque verbis patronis hoc permittitur facere ex ipso M. quod Claudianis i npo. ribus factiun est, Su ILL lo Ru Fo α MsTERIO SCAPvLA consulibus. TITu Lus X.
duobus liseris ante asi signationem iam emancipatus sue it Non ubiuidie assignationem contendunt . ilum ad minimum pater assignans duos in potestate habere debeat. GRA. vi N A de oris. iur. citi.
IV. 3. g. 82. π f. n) Id euidem argumentum praebet, ICtos hac de quaestione siluito ter se dissensile, quod
etiam obseruat M E R i L. LI vs adb. . 3. 3. Pr culeiani enim in omnia alia ibant . quorum a partibus stetit Mon αs T i N τ 1 in I. s. D. b. e. ubi contraria sententia resertur , ut oleum &operam perdant, qui in conciliatione huius disi sensus aperti solliciti sint