장음표시 사용
441쪽
11 DE BELLO GERMANICO, ris, interceptum fuitse: e quibus, ut judico, eorum consilium detectum fuit. Conatum illum contra Lant graVium,ejusque socios, Caesarem &alios plerosque Principes, ut literae indicabant palam, concitare . illos conquisiste milites : quorum exemplo se quoque copias comparasse, vi si arma inferrentur, Vim illatam propulsarent. Mittitur & secunda legatio ad Galflorum regem , oratum , ne quem do- ctrinae & religionis Germanorum causa infeste persequeretur. Paucis inde diebus plist , literas Caesar ad Saxonem & Hessum dedit. In his ostendit, dissidium religionis ine cessarid componendum esse : quo diutius cessaret tir , hoc gravius discrimen reipublicae imminere. Comitia habere Spirae constituiste cum fratre, in postridie Non. Iunias , ut mature eversioni occurreretur. Aut lsi pestis ibi saevire pergat, alio , qud fratri videretur, indicenda esse. Rabigitur periculorum securi adessent,
publicam se dare fidem. Quod si per
442쪽
Lia ex PRIMu S. aletua inem non liceret, legationes illi suas mitterent. Eandem pacem permitti omnibus, quae Nor Imberiagae data fui illat. Ad ea illi per lite- . ras: Gratum este, Caesarem pacem &concordiam velle conciliare: sed scire se, Regi ha inc concordiae viam tot habitis comit ijs placuiste, ut legitimo concilio in Germania negotium disceptaretur. Id non polle angusto temporis spacio fieri. Et Francia furti de ratione colloquij mentionem injectam fui illa. Quod ibi placuerit, id optimum sibi videri. Nec se posse eo venire , nisi approbantibus.1ocijs. Ad haec, angustius esse tempus, quam ut ad indictum diem, reprius communicata, ademe possint. Milsuros tamen se legatos, quod Rex illuc se conventurum dixi llet. De publica autem fide rectum esse. Sed cum res sit religionis petere simul, ut eadem & Theologis, quor tim dispii itationibus finienda sit ea controversia, concedatu P.
Conventum brevi est Hagonoam, qudd pestis Spirae non remitte-c ψ ret,
443쪽
s DE BELLO GERMANICO, ret, septimo Calendas Iulias. Praetei Principes, & Principum ac civitatum legatos, Theologi convesae rem ulti. Adversarii ab his pqostulant doctrinae capita, qt e in controversiam traheretur. Responsum a Theo- Iogis, ea August.e exhibita sui sie, i quidem ante annos decein. Ad ea
defendenda huc jam se adeste, quo hac via aliquando ad colloquium perveniretur. Exhibetur liber ijs, qui med ij disceptatores ellent. Abliis paucis post diebus respondetur, quaeda reconciliata esse, aliqua non dum. Postremo post altercationem ille viuscultam decernitur ad hunc mo- Idum: Ut dies Vormacia mi Caesari illa videretur , alius ita diceretur , in iquo confessio Augustana ab undenis, adhibitis scribis fidis pari ia ume- lro qui fideliter de raptim non argu- lmenta solum , sed verba ipsa etiam lex cepta chartis traderent ) discuteretur. Interea loci utrinque ab injuria ab sti neretur. Eo Septemviri Electores suas legationes una mitterent et & cum his Maudeburgensis, ' Salis-: '
444쪽
Salisburgensis, Argentoratensisque episcopi: Gulielimus item Dux Cib. uensis, & Gilli elinus ac Ludovicus, Bavari. Approbatur a Caesare decretum. Datur publica fide omni bus ultro citroque ad conventum oran acie11sem commeandi pote stas, etiam eorum Theologis. Caesar legatum Granuellanum addictum diem eodem mittit. Adfuit& Pontificis legatus Thomaes Cain regius. Hic adhibentur notarij, dc scribae bini. Sed cum illi, qui a ve- teri religione stabant, legatos a consilijs Brande burgensis , Palatini'&Cliuenssis ita confoederatorum partes plus aequo propensos adverterent, metu ne suffragiorum numero , in his, de quibus altercatio erat, supera rentur , tempus studio ex Traxere, si interea diversi aliquid , Cassiare nunciaretur. Convenerat jam utcunque de colloquij forma, de qua inter ipsos variatum fuerat: & diem unum colloquendo consumpserant , cum: literae a Caesiare ad Granuellanum legatum allatae, colloquium disturba-ο s rent.
An. Is . Literis Caesaris disturbaotur, & Ra. 3tisponam reijcitur,
445쪽
DA BELLO GERMANICO, e citatae in Requenti concione sunt. In . his continebatur: Velle actionem incomitia Ratis bonensia differri: huc omnes convenirent, eadem fide, qua Uormaciam convenissent. Se quoque colloquio interelle velle. Granuellanus lectis literis, domum reditum retxb matu
Cae illa. Venit Caesar mense Martio Ratis- tisbonam bonam ,&Principum nonnulli. Iii vcniti exitu Marti j expectatus diu venit de Lanigravius. Saxo ipse non adfuit quidem , sed Legationes misit , asyTheologos primarios, inter quos e rat Melanthon. Pontifex legatumrat Casparem Conta renum virum sum- lmae aut horitatis in collegio Cardi- lnalium , eo legavit Terni hic ad colloquendum a Caesare leguntur: Iulius Phlugius, Ioannes Gropperus, & Ioanes Eccius: rursus Philippus Melanthon, Bucet us, & I Iannes Pistorius. His mandatum fuit, ut
capita controversa sine acerba contentione excuterent: &ad Caesiarem a
ac Principes conciliata referrenti
446쪽
Praesidere colloquio jussit Granuel- lanum: cui adjunxit Principes quos-:rdiin,&rarae eruditionis viros, rerum actarum testes. Inchoatur colloquium sub exitum mensis Aprilis, anno quadragesimo primo. Hic postquam
i rum judicio ac consensu negavit id Iostea: qiiod ad se, Eccius) in eo vo-umine qubd Cauari exhibebatur,
nonnulla conciliata millent. de praecipuis inter ipsos convenire non poterat. Castigatum volumen tradi tur Caesari. Laudat hic eorum diligentiam: ac studium : hortaturque eos, ut Ita pari cura caetera, quod neri. pollet, conciliare pergant. At Epi-icopi, quorum magnus hic erat numerus,& colloquium,& librum Carfari oblatum rei j cere conabantur. Instare conir Electores, ut rem, secundum decretum Hagen Oicum. cum Pontificio legato conferret: in primis ea capita quae ostendimus h
Theologis conciliata fuisse. Si qua obscurius elsent explicata, ea illustraxentur amplius. Sin illud obtineri
447쪽
non posset,ad concilium reijceretur. Caesar,velle cum legato rem communicate , &de ejus coii filio statuere. respondit. Contrae Theologi, qui Prote stantes dicti fuere,contendere:
. . Caesari aliud scriptum osterre,in quo I quid recte ac ordine videretur fieri, exponebant. Consulitura Caesare legatus: cui ita visum fuit, ut quae M cta essent ipse ad Pontificem referret. Non elle ullam spem in illis, ut ad sanam doctrinam redirent, quod pertinaciter ab Ecclesiae concordia in tam multis discederent. Respoi detur a Theologis Conta rei o: Ionge aliam spem se de ipso ab initio concepiste, quam qui nunc occult Principes & Episcopos ad tyrannidem extimularet. Clamat legatus iad Ordines Imperij nunquam se aiad
1ensurum,ut capita conciliata usque ad synodum ita docerentur x veruinin universum omnia ad Pontificem relaturum. Electores censere contra, ut conciliata tam diu toleraren
tur:reliqua in comitijsproximis posse conciliari orare Caesarem, ut ipset l
448쪽
i ipse,ad cogendum concilium in Ger- maniam primo quoque tempore, Pontificem inducat: eoque legatum mittat, si ipse venire non posset. Instare etiam eorum Theologi, ut Caesar doctrinam conciliatam doceri ita
jubeat, re ut ea ratione via ad corruptos mores in Ecclesia castigandos sterneretur. Episcopi, Bavari fratres , & Henricus Brunsvicensis
sententias rogati,censuere, ut Contarentis Pontificem, ad edicendum in Germaniam concilium, vel orbis Christiani , vel nationis ut minimum, impellat: ut errores & sectae, quae indies Germaniam inundarenta extirparentur: aut comitia ordinum Imperij habenda. Interea ab Augustano decreto non discedendum. Quae a Theologis vero conciliata suillent, non magni admodum esse momenti. Cum autem de praecipuis, in quibris cardo rerum versaretur, controversia esset integra relicta, ut
nulla concordia, nisi illis conciliatis, expectaretur: e republica Christiana videri,ut omnia ad concilium proxi
449쪽
umum referrentur. Sententiis omni- um C sar 3 iodis, eam approbavit quae ad conciliam omnia trahenda censuit. Priusquam conventum
misit, cum pontisce de concilio a- lcturum se pro mi lit. Monuitque sim i i ni it l, n e qu id se a b sen te no varetu ri l botiam spem concipiens , fore ut ita . ea synodo vitia, quibus Ecclesia de- formata ellet, e medio tollerent unInde persectis comit ijs in Italiam 'i profectus, Lucam contendit. Hic in- terim, tum consilia cum pontifice de bello Turcico de concilio, aliisque arduis negoti js consert: copias, cum
quibus in Aphricam trajecturus erat ad bellum sex Algiera capta barba- ri quotidie Hispaniae agros, oramq; maritimam & interjectas insula,
ipsumque mare mediterraneum PD-
pulatio motis ac praedati nibus in 'stum faciebant) in naves imponen das curavit. Conven- Condentus per haec Spirae habe- itus Sst e fluta legatum eo miri it Pontifex Ioa
nem Moronum, cum belli Turcici causa. tum Ob ea quae inter eum de
450쪽
L sapR PRIMus. si Caesarem nupςr de concilij ratione. Lucae a ista fuisΙent. Excusavit hic Pontificis grandiorem aetatem, per quam de itineris dissicilis magnit dinem in coeli mutationem, in Ger maniam venire non posset. Velle eum tamen praesentem concilio interesse. Quare si neque Ferraria, neque Bononia, neque Mantua, ne que Placentia arrideret, Tridentum, ditionis Ferdinandi, cardines Germaniae, dispi icere non posse. Episcopis ac Principibus qui Caesaris erant,ea urbs commoda satis vita fuit. Reclamatur ab alijs, neque locus recipitur, Legatus, perfectis ijs quae Spirae ipsi agenda fuerant, Romam vehius fuit. Moritur per eos dies Henricus Henricus Mimiae dux, cui succedit Mauricius Miseiae filius. Inter quem, & Electorem DuΝ . Saxonem, patre vix humato, levi de in Wy causa gravis simultas statim orta fuit. Vterque oppidi cujusdam jus Discordiae certatim sibi vindicabant. Aliam inter Ele'