Poetae christiani minores ...

발행: 1888년

분량: 642페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

MEDIO LAITI

5쪽

Quamquam Paulini odicum qui ad nostram aetatem si

uenerunt perexigara es creta, tamonis his qui doni omnibus opus ess0 ad 10uam reden8i0nstiti ad0rnandam antiquissimis 60rum se iniser se se cum seditionibus eoiIatis statim milii perSuasi eant ni in librorum Superstitum condiei0nem esse apparilit, ut unlis tui dem Sit ptimae B0tae, ex quo mictus maxinuis ad hae dispusent emundanda p08sis ρdundare, reliquiuem ad unum mnes ab exemplari multis uariisvi m0dis corrupto atque deprauat sint profecti sed iam ipsi libri quoseontuli deseribantur. Vaticanus bibl. regiuae uestiae signatus . 582, saec. XIlI X forma minore sol. 66 sol. 1-57 Paulini opuscula contine ab una manu seripta sequuntur poematia dii et e copia de Gregorii in in iisis hist i Franesum ad 8. a tini basilidam pertinentia qua omnia hoc lis libet repetere.

ses. 5s, Inch de Δια suu se ἐν duo erasi Discat euiangesico Christum sermon fateri, Quisque uenit ' summo uota referre' deo. Quamuis co de reniem, suppleae senu cernuus ore,

eod. monasterii sanetae erues inestigmihi met fasto in quo tamen titulus non extat adserit,am codicis et Leblantii lectiones diserepandis.

6쪽

Nec η' θ' ιemquam e crevsa tenuis atque' arta faciat e AF et constat gloria, non pretis. Qui tribuit, quaecumque potest 'his plurima confert: 10 larua licet dederit, in ima quaeque ' cisiis ,

Inter opum umidosi' scinam et ' dona potentum Praelatam 3 uiduae pauperi e8se Iidem. Mercantem numnrnis caelorwm si regna duobus Sublimem vetat i is , in astra pater.

15 Non qui inutia dedit, sed qui εbiisi nulla reliquit, Lauda ri meruit iudicis ore dei. Irinit. Basilica ses a beatissimi Martini epi ibest eluitate scissos II habet in longo re des CLX latitudine pedi g. LX.

altitudo vh quil mera pessi s. XLV. Jhalestras iri altare. XXX Lin capso. XX ustia. VII. tria in altare et quattuor in eapso.

eaegra in rasus αδ fontes columnus CXX. Iuripiunt ueraus. Mitis orde pio astusque et corpore puro Pontificia sacri limina ustor adi. Angelieam emis Martini antistitis ' αulam, Siti ' licet imi cessis altior iura sedis.

ω Perfusus lacrimis et ita us p u tor terrae Ingenia arconus uulnera claus dolor.

Hui non diae ila est aegram reparare saluiam Cui Deiae aes inelia i reddere saecla fuit.

7쪽

8suiuunsiit uissus Victoritat Mai. ΑΗ et Clas R. V 823. singuli Paulini liliri non iit in aliis odistilius p i apila quaedam dis litis' si uorsuun au festi liti ra initiales ductibus institis. culi exarata sunt singulae paginae uicen0s quatrin0 uersus

continere solent librum pretiosissimum descriptum esse sexemplari uetustissim quidem si uaria damna passo satis demonstrabunt ea quae de singulari eius condicion dieamus necesse est cum enim uerborum e0ntextus in libro primo et

secundo nusquam sit interruptus, statim in initio libri tertii sol. 25 med. post vers. 19 squuntur versus III 311-IIII 175 -ses 32 sub sn.), quibus adiunguntur III 20 310 DL

38' sub fin 3 iam si horum posteri0rum uersuum numerus quisis 291 in sedecim partes diuiditur, efficitur quaternionis species, cuius pagina ita erant conseriptae, ut unaquaeque du0dmiginti uersus intinese exemtis tribus, in quibus undevib

diximus 323 optim congruit. - sed uideamus iam pum. inde a III 176 sius si ordinem in B seruatiam sequamur a III 310 laeuna est usrsuum 691 usque ad V 193, id est duorum quatrenionum sit tertii dimidiae partis, ita tamen ut librarius eod. B nequ0 contextum usquam disrumpat nequs alio modo signissisi uerborum desectum in codice arctstypo s non Is osse laeunam xeipiunt 79 uersus V 19 272 seu quate nimis quarta se pars, post quos iterum mittuntur V 273 25, id est uersus 353 siue quai Gnionis unius par quariw

8쪽

et alter infuer deniquo si omnρ uissus indo a III 20 usque ad 625 computantur, Inditur numerus uersuum 1737 qui si diiuiditur numero quaternionum quem ratione inuenimus, id est 6, uniuseuiusque h0rum quaternionum hab0bimus i inserum uersuum plus minus M. itum pres0gum et uersus 131, qui sun ab initio libri primi usqua ad III 19, quattuor quat0 nimes compleuisse rati ostendit restant deni ius a Vimusque ad finem totius peris eireus 870 uersus, qui tres tu istolones Vesunt iam uel his omnibus perpensis hane fere intἡllegentiis suisse libri Richel pi speciem.

Pori erant i iii Mehetypi quaterniones integri VII, VIII, et non pars mais, quo detriment laeto partes libri lae0rae bibliopem neglρgenii ita compacta sunt, ut quaterniines et VI loeum e mutaverint. 0didem ita mutilatum is qui Rseripsit diligenter xpressit neque suoplo ingeni quicquam Πntiauit aut int0rp0lauit nisi qu0d in subseription libri quinti.

eum S ilaritim ad finein perduxiSs opinaretur, numer0s X arbitrio posuiss uidetur at cum sextilni perlaeisset qui ipsi restis 1 uniera illi tu in lil ess debebat id iam oblitus numerum

maxima Iiraeter Sulpicii Seueri eripta quae ad S. Martinum pertinent et Venantii oriunati carmin de uita eiusdem sol 74 -143 Ρaulini opuscula praeter prologum eontin se integra. V Vaticanus bibi antiquae n. 1664 saee. VIIII-X, larma maiors, trigini solus Ontine eamqn de uita 8. Martini mutilum et uersus de rauilibus librorum singui in pariestiitreis initialibus maiusdulis distineta sunt. ssunt in h00eodie usrsus II 166 32 iam in aret typ deperdiu prae-

9쪽

in hesim hoc ordine 2 - 1H-4ε1 - 2. 8angallensis 573 saec. VIIII-X M. 1-83 Paulinum si rahibet: siqvitur sinantii Fortunati armen heroicum codico in riunati operibus edρndis usus erat Fr. ρο mihi collatio earininum inlini a V. Thum sors c0nsteia praesto fuit. Parisinus ibi nationalis nouusillos aequisition Latinos An Nais c. VIIII ut mihi uidebatur, potius X post rindentii sira soliis 203 -221 med dontinet Paulini libros I 259. qui eodex enm in libro II eandem exhibeat laeunam, qua mendosus est , et in mullis laeti0nibus quae V piraebet pedi liares sere eum si c0nsentiat, apographon Vaticam h datur necesse est nequ0 Asia huio sententias quod eum in V indsi a uorsu III 227 laeuna duorum soliorum sit, is A versus 22 259 0guntur saeila enim rei potuit, ii e temp0re, quo A in rasiseri hebatur, hi liber nondum esset Iadu sus.

qua uero causa tactum si ut librarius inevium meribosili opus subito interrumpet et iam dispici nin Mest. Prasiter h0.eddides quibus in uerbis p0etae eastigandis usus sunt alii quo lust sed pauci idemque recentiores hodi supersunt. tqu stagnaentlim quidem illud qu0d est in odie Ambrosian C. 4 a0o. X tantuni sexhib0nso II si

pstio adhibitus lin. lui de se in liraset . pag. 12 haeo pleri: eo malitigerit, 'uli bolle eriti ire dura si e te, Sur silin, petit in ' se compos ii 59 Duilleis id seu fel in te si livres suria vi de S. Martin, Ia Iethro si serpotuus o lses troiZ pre-

10쪽

nalis saeculo ut ille refert decimo scriptus, lim ang0rmanensis hic liber quin idem si qui nune in bibl. nationali sub n. 13759 adssinatur iam non dubiis, ex quo A. Engs, brechtius litteris me certiorem didit in si bibliothee non plus quam duos libros extare qui Paulinum contineant nam ut 8angermanensem onsenem adduci non potui, qui si qui consitio auetor in in libri meundi usinat alium libraim in bibl. Medio montana Middi illi extar ex Hainelii libro notissimo comperi qui quo tempore sit seriptus equidemnes dio ceri uetustis adnumerandum non 880 ind0 0lligitur. qu0 gangemei ster eius n0 feeit mentionem haud sane magni prstii iiii odo illo quo ursitus Paulin uiri primus

6. Brandes mihi bens te misit, odicem alatinum, cuius apographon est, ii repraesentat, ut pauea Grecta, plura uitiata sint.

Quibus disputatis cum satis pateat libros manu seriptos quos mihi adire lauit omnium siss antiquissimos, id iam

addendum est nullum eorum usque ad nostram aetatem a qu0- quam homino docto ess inspsctum quam ob sim aqquum

se puto ut paulo hisius de uniusoniusqus pretio et auctoritat disseramus quasius inter eos similitudo ne diuorsitas intercedat diligentius inquiramus atque primum quidem hanc rem uel obitor attingenti luce latius appareat si essρ stduas ess librorum amilias e duobus exemplaribus prorsus

diuersis prosectas ad altoram solus seri inst R. ad altoram reliqui Ili aetatem tulerunt omnes. sta fana iliae b0nitati

ita intρ so dist0runt ut Hong prase stanti Asamn sit. SV sua quidem stirpis pilam, sed tamen; plerumque inferi0res,

SEARCH

MENU NAVIGATION