Q. Aurelii Symmachi ... epistolarum ad diuersos libri 10. Iac. Lectius IC. secunda cura recensuit, notis, emendationibus, epistolis etiam auxit. Additae item Notae Fr. Iureti IC. iam antè vulgatae. Cum indice accuratissimo

11쪽

V o D sanctioribus

amicitiis amat acci dere , serie Vt temporii conualescant,& augmentum ipso charitatis , mihi id ipsum in hoc autore. Satietas eius nulla mihi, sitis imo auiditas'. perennis. Quod ni haec bella,aut iaceptae mea publicave caussa peregrinationes obstitissent, noua du- luna, quod percupere multorum animi videbatur, exist i Editio. Ec-ca, Lector, sed auctiore,purgatiore , & cu uberrimo, ut sic dixerim, siaenore morae. Scriptorum Codicum, praeter eos qui mihi ante, largiter fuit. Ex quis unum qui Nan iij fuerat, mihi Ioannes V vovera mis vir politissimus commimicavit, & alium qui Pithoei. Antonius Verde

12쪽

Verderius V. CL. inter alias Bibliotheci diuitis opes, Cuiacianum alium porro. Hi praecipuam desperatis alioqui vulneribus secere me dicinam. Fecimus & nos locis plurimis ex ingenio nostropie. Coniecituras item suas viri doctissimi transmisere , quas & spicilegia n minabant sua modestia, & iudicio meo nam & talltcr loquebantur) committebant, Ian. Gruterus. Ios. Mercerus, Gasp. Schoppius,&is quem ante nominaui, V vovera nus. Qirare inter literaria seculi bona,Prqfectum hunc etiam Vrbi, nitori tandem suo magna parte vindicatum , publicus amor, publiea quesuscipiat admiratio:Iam delitiis inhiet huius , Iam hos rapiat nectaris succos, Iam & ve I fate

Ausonij verba sequor, iudicium-

es sophisticas Socratis conclusiones, ct enthymemata Demosthenis,

13쪽

prietatem Maronis , cto omni bo-tiarum artium ingenio colusiam per fectrionem agnoscat, & renitente re ni licet pene natura, breuitate non Obscura. Scio, quod admonet ipse noster, facta quide ad arguedu hominu ingenia quam ad faueta esse magis. Scio& illam Senatus totius Critici querelam , facile his studiis insidiari liuorem. Sed nec moror plausum ego, neque vulgi manus prenso, qui & ipse descendere didi ci in me, & ignoscere aliis multa, mihi taut quicquam. Tum Occurrit sermo vetus, sane Verus,

mus,Procul, O Lector,abs te hi ta les , Aut tu a nobis. Scripsi Idib.

14쪽

DE SYMMACHIS

TESTIMONIA VE-

VATuon sunt, inquit Eusebius, genera dicendi: copiosum, in quo Cicero domina turibreti in quo Sallustius regnat : siccum , quod Frontoni adscribitur pingue & storiduna,in quo Plinius Secundus quondam, & nunc nullo veterum naianor noster Symmachus luxuriatur. Aurelim Prudentius lib. I. contra Som

machum.

D linguam miro verborum fonte sueutem, Romani de vi Hos , cui codat σ

15쪽

os dignum aeterno tinctum quo uigeat auro, Si mallet laudare Deum,cuisordida monsἱ Praetulit, liquidam temerauit crimine voce. Haud aliter, quam si roriris quis tentet ebnruis Coenosium versare solum imoque madentes Excolere aureolis si forte ligonibus πωπι, Splendorem dentis nitidi scrobis inquinet atra, Et preciosa acies squallenti sordet in arvo. Nou vereor ne me nimium confidere quisquam Arguat,ingenisque putet luctamen inire. Sum memor ipse mei satis meafiuola nouἰ. Non ausim conferre pedem,necisticula tantα Indocili andi coniecta lacessere lingua. Illaesus maneat liber, excellensque volumera

obtineat partam dicendi fulmine famam. Idem in praefatione lib. 2.

Sum plane temerarius, O noctis mihi conscius, Quam mitae in tenebris ago.

Puppim crederem Tibu,

Tanti non timeam Niri, nunc nemo disertior.

Hsultat emit,intonat, Ventisque alloqui tumet, Cui mersare fucistimum est a lauda indocilem ratis.

16쪽

ELOGIA

Et alio loco. Talia pristipibin diosa interfantibu cille Prosequitur,magnisque tuba cocentibus infat.

Allegat morem Neterum. Ammianus Marcessinuue lib.27.

SVmmachus Aproniano successsiit, inter

praecipua nominandus exempla doctrinarui atque modestiae, quo instante urbs sacratissima octo copiisque abundatius selito stuebatur ambitioi ponte exultat atque firmimino, quem condidit ipse,&magna ciuium laetitia dedicauit, ingratorum,ut res docuit apertissima : qui consumptis aliquot annis domum eius in Transtiberino tractu pulcherrimam incenderunt, ea re perciti, quod vilis quida plebeius finxerat illum dixisse sine indicio ullo vel teste , libetius se vino proprio cal carias extincturum, quam id venditurum preciis quibus sperabatur. Diuus Proster Aquitanteus de promissionibus Dei, parte

CVi Symmachmile, mirabili eloquio

& scientia praeditus, tamen paganus, praeconio laudum i inconsistorio recitato, subtili arte qua valuit, aram Victoriae in Senatu restitui, Christiano, ut nouerat,

Principi intimauit. Quem statim a suis aspectib. pulsum in cetesimo lapide rhedet

17쪽

sYMMACHIno stratae impositum ea die manere prae- ας pix . . , . . , . Catin Sollius Anilinaris Siconivi io Vinii Symmachi rotunditatem,ciij Plinij disciplinam maturitathmque vestigiis praesumptuosis insequuturus.

Idem lib. 8.epistaO.INgentes praeconiorum titulos moribus meis, applicas. Sed si pudoris nostri se cisses utcunque rationem , Symmachianu illud te cogitare par fuit, Vt vera laus orna ita salia castigat.

Idem Sidonius ad Felicem

Consulem. S. l ne tu mihi comparare tenus, mulso minor ipse pl- adoro, Paulinum, .smpelisisque,Vmmacbώmque. Magnin Aurellius Casii Odorm Iib. Variar.II.eps I.

DEinde retinetis secudissimi Symmachi eximium dictum Specto feliciter

viri

18쪽

ELOGIA.

virtutis eius augmenta,qui differo laudare principia. Cassiodorus hiΠπ.Tripartuib.9.DVm in Romana urbe Valentinianus& Theodosius morarentur, festiuitates pro victoria celebrantes, tunc suam bonitatem circa Symmachum Exconsi lem Theodosius Imperator ostendit. Is enim Symmachus inter Senatores praecipuus habebatur, erisque Romani eloquii eruditione mirabilis , cuius multi quoque reperiuntur libri. Scripsit autem Maximi laudem , eamque recitauit: unde postea reus esse maiestatis videbatur. inamobrem mortem metuens confugit in E clesiam. Verum Imperator,cum esset persectissimae Christianitatis, & non solum suae fidei sacerdotes honoraret, sed etiam Nouatianos, qui proxime eius fidei decreta seruarent, Leontio tunc Episcopo Romano Ecclesiae Nouatianorum rogante beneficium conserens, Symmachum absoluit . crimine. Cumque veniam Symmachusa neruisset, Apologeticum, id est,

satisfactionalem librum ad Theodosium sqnscripsit Imperatorem. ille. quae

19쪽

Dicendi palmam Victoria tollis amico. Transiit ad Ambrositum, tinfauet ira Deae.

RAdaisus Scytha, cum ducentis milli

bus Gothorum a Scythia veniens, Italiam invadit. Ex hoc murmur multorublasphemantium instemit in Christum. Christianitatis tempora culpantes, felicitatem gentium attollunt: inter quos praecipue Symmachus orator furebat, qui etiascriptis & epistolis suis agebat de idololatria,& de repetenda ara Victoriae. QEorulatrantium ora iniecto eis veritatis osse obstruxerimi, Augustinus libro de ciuitate Dei,& Orosius historia sua. Prudentius quoque Poeta luculento metrici operis

libello blasphemias Symmachi refellit.

20쪽

Mente, ed ore minor radiis, non fronte beatuσωδ Um diuitias 3erbi breuirate coarctati Ioannes Custinianus in eo entario Consulum,

Praefectus eloquentissinius & doctis simus , Auseni, frater: caussam gςntia hum Deorum luculentillima oratione d sendit apud Theodosium & Valentinianum Imperatores, quae oratio libro qui to epistolarum insesitur. Contra quam ardentissime scr sit D. Ambrosius , de Aurelius Prudentius , qui circa haec tempora floruid, duobus elegantissimis libris, versici Heroico. Scripsit autem epistolas quoque familiares elegantissimas, mirae breuitatis ac rotunditatis , Ciceronis cademiar primus accola : quae pro Carolii Et Cai parmi epistolis certe sunt iunioribus legendae,& quas nostri seculi duo Ua-