ErycI Puteani Epistolarum selectarum apparatus miscellaneus, et novus, officia familiaria, negotia, studia continens. Centuria prima quarta

41쪽

tur alii, alii vereantur. Sic occupatus, mihi tamen otiosus, id est benignus es 3 quem novo aureoquet

liberalitatis radio beas. Quid di- m csis arma, & simul munera seris, imo dispensis: dex- tera bellicosus, sinistra largus, sed animo divinus. Qiyd manum distinguo utraque utramque virturem exprimis Di & ubique non minus liberalitatem tuam, quam robur testaris. are populi & pro- viriciae se obstrictos fatentur : &ego me felicem puto, quia bonitati tuae dcbeo ; quia, ut deberem, placui. Hoc summum est , ut placere pergam : sic enim felix este nun- uam desinam. Vale & vive Virtutum amor; & permitte, ut quem

ves animasque conatum meum,

in tuis laudibus occupem. Cum sic scribama

42쪽

nunquam ipse moriar.Vale. α Vi C. .

EPISTOLA XV.

ΑvBERTO MIRAE O. V. C. In O sorium Priscisum assumpto. Scriptionis' novum nunc vetueauspicium semo, ut ostendam quid continuo, imδ, si permittis, quotidie facturus sim. Hoc epistolarum commercio , alter alterius capere ' conditionem videbimur,

ego in Aula, tu in Academia versari. De Ρriseipe & Republica ego audiam, tu de Litteris: dices ipse, ad Principem S Rempublicam LitteraS pertinere. Hoc agamus jam pauci. QRotus enim quisque ad

Philologiae amoenam tranquillita tem demittit animum, aut studia Antiquorum aestimat Vt saperent multi, desierunt elegantes '. esse,

43쪽

3o ERY cI PUTE ANII omnisque ad lucrum doctrina cit versa eth. Itaque Historiam tracre, Suadam colere, cultum seqi luxuriantis ingeni, morbus habQ-tur. Reddere lucem rebuS, & tem-

porum fulcire memoriam , curiosum potius, quam utile existimant; quasi qui hoc agit, otiosus vivat, Sco. a. scopo aberret studiorum. Ego quoties te intueor, profecto anImadverto , plerisque hodie praecipua omnis doctrinae instrumenta, ac simul ornamenta de elle. Etenim, quia non trita incedis via, ostendere admirabili industria pergis,quid omnino sit bene de Ecclesia Sc Republica mereri. Animum rebus, ingenium libris impendens, sustinuisti onera, publicasti opera, quae non haec solum aetas miratura sit. Accedit judicium Se enissimi Optimiq; Principis, qui virtute, prudentia,

doctrina tua motus, noluit secundum Mi RavM nisi apud se esse.

44쪽

tur, sed litterae aestimantur. Me ve-ὰ quia favore suo idem Princeps complecti voluit,quid nisi cibi Junxit Itaque communibus istis rediis nostris tantum beneficium adseribo Te adibo vero nota modo2 ut Vieinum , sed velut pr*sen .

ostendam, ut persectum amic

D eo: tu me trahIs quoque caua

45쪽

rem, frigus pelles. Iam qutia a disciplina mea , te respicere BuRGUNDIvS coepit, eἶregius & dignus Apolline Vir, qui libros Elegiarum paravit , tuo potadsimum consilio

edendos. Suaviora es exactiora rammina,ab ipsa ne quidem Antiquitate exigas. Ego illi auctor fui, ut musteum hoc ingenii opus , si tu suaderes, Amplissimo Cancellario PECQv Io dedicaret. Exspecto ejus. dem ad te Elegiam Ex qua de tἰenio uni versi labolis judicabis. Antiquitatibus D I v r vix adhue uti coepi. Sed cur de non publicum habemus hunc librum Primus a PLANTI No editus est : secundus ejusdem officinae debetur. Si quid poteS, fac obsecro, &MORETr suscipiant,a quibus hoe benefitii ipsa patria exigit , ego re boni omnes 'flagitant. Vale Vir Clatissime,&ε

46쪽

EPISTOLA XVI.

Mediolan m. o. BAPTISTAE SACCO, Senatui Mediolanensi a Secretis. LItteras tuas I v. Eid. Novemb.& illas xi v. Kal. Decemb'. scri-

ptas eo dein die accepi. sed cur non argumento laetiores Hoc etiam malignitas potuit, ut candori tuo molesta elletὶ O conditionem bonorum i Sed quemadmodum Ieshaec geritur, prosectd sciunt adversarii mei , in tuo me potissimum pectore vivere : sciunt, gravius elle vulnus , quod non infligunt tantum, sed derivant. Te petunt , ut

magis ego laedar. Quid agitis, o homines livore prognati , turbatum fomites Z si omnino statuistis mali e ite, desinite ingeniosi esse: in

me, onustis ambagibus, odium , mme convertite ferrum. Ego sum , qui Auctoris

47쪽

si me virorum , tam strenue hanc caussam egisti, ut Belgis admirationi sis ι Sic vero adversarii dejecti sunt, ut majori furore videantur exsurgere. NImis illis prudens doctusque fuisti , qui illudere candorem tuum ausi sunt. Postquam te noverunt, talem Amicum magis jam Puteano invident. Age igitur, in me exonera quicquid illi moliuntur. Ferre potero , quicquid tu defendere , ac despici ego malo, quam ut tu laedaris. Epstiolae illae tuae seriae & accuratae sunt ; & sic virtus tua, innocentia , probitas te felicem faciunt,& illustrant. Quod in tota natura sit, alienum a nobis ne putemus. Ecce , Solem obvoluvunt nubes, & ille mox jubar suum, vindicat: intercipiunt hi velut fu-

48쪽

mi affectum tam magni Antistitis,

ut accendant. Tam enim necessarium est, amari a BOR ROMAE o virtutem do strinamque, quana lucere Solem. Qui impediunt solitae humanitatis radios, videri tam illustre sidus nolunt: quod nos tamen vel invita invidia adorabimus. Non sentiemus benignitatem , &colemus: quod autem nostra culpa non fit, neque nostrum erit. Sed iterum te rogo , vir mortalium omnium amore.dignissime , ut in humero S incos totum hoc livorisonu S conjicias: cum te laetum aspiciam, nihil me gravabit: & ut ipse laetus sint, omnibus criminationibus consitientiam opponam. Vales& sic me animatum ama.

49쪽

36 ERYCI PUTEANI

Lugdunum Bat. . DANIELI HEIN SIO. v. C.

QVa claudis epistolam formu

la ,ego ordior: Vtimum re pra- sentem habeam is complectar f Feri e& anni tempus n6nne permittebat 3 quod nisi utrique liberum, nimis arctὸ Musarum studia habeantur. Simplicissima amicitiae nostrae innocentia nemini gravis , aut suspecta esse potest: sermones dissertationesque omnes exarmata Mi-inerva circumscribit Nemini molesti, ingenium colimus; & ne gra veS nostro, non uni utiles aevo sumuS , cum antiquo agimus, pacis,

tranquillitatis, & sapientiae Mystae: Quia vetat igitur, quominus mutuo interdum conspectu , & alloquio fruamurὶ Fac, quod cupis, α proximis his vindemiis te mihi in- . In hac Arce experieris, nihil suavius

50쪽

esse ; nihil beatius, quam a populo dividi. Ita enim hic habito, ut si delicias consecteris, a caelo derives; despicias , quicquid in terra pulchrum est. Vale,& veni.

EPISTOLA XVIII.

Aniuersiam. PETRO ANDREAE CANONHERIo

Susa

meum, nisi amem, a litteris &humanitate alienus sim, tuo & illius affectu prorsus indignus. Vtinam vero videam aliquando virum i utinam complectar l Nunc animo utrumque facio,& tot simul adoro virtutes, quot climaula capere non posset, Sapientia recepit. Hoc profecto est vere vivere, otio egregie uti ; animum, aeternatatis aemulum, subducere ambitiosis ossiciorum