Io. Henr. Boecleri Historia belli SuecoDanici opus posthumum ex authoris autographo

331쪽

consensu & juris optimi iactura

interpretentur. Tum Hollandici L ait, vltro fassi , jus Danis af fectatum , cum praejudicio omni . um Regum & Rerumpublicarum commerciis ac transitu utentium . 'Conjunctum , Omnino circum, scribi oportere, rogabant tamen Fut consignarentur aliqua , redi. mendi temporis ergo, de qui- bus Sequestres tractarc possent. Exiscerpta sunt ergo ex priore scripto aliqua , & Sequestribus tradita: . ' . non subscriptis tamen Commissa- iriorum nominibus. unteriectis aliquot diebus revecti ad Suecos Sequestres , se , perlectis , quae tradita erant, primum caput, a Dio. uarifectato iuri Danico oppositum roposuisse ad tempus dicebant, ejusque rei veniam haud grauate con- icedi sibi postulabant: cum non ad lSuecos magis., quam ad Regem

Galliae & Otiines Foederati BA- gij illa res pertimeat, in qua Sequestrium ossicio rite dcfungi, l T I Parum

332쪽

2M BELLI Srim DANICI parum ipsis integrum toret.

,, sponsum a Suecis , sibi quoque ,, in animo fuisse, declinare illam

,, de jure Regis Daniae controuem is fiam , verum quia a Dan is tam ,,insolenter mota,tam vehementer ,, exaggerata sit , cum maximo, , praejudicio aduersum omnesis Reges , Respublicas , Urbes ne ,, Sotiatione utentes, committereis se non posse, quin vel tollatur, ,, Vel , minimum determinetur. Neque negabant Sequestres , a

cidendum esse jus illud Danicum& circumscribendum : sed praeter quam quod a principio statim

hanc litem mouere non potu Crunt, sicut antea ostensum est . cossultius etiam putabant , in contextu negotii, ex occasione dialiis rebus jam compositis , istud fieri In quo Sueci, eum si nullam pacis spem assia re putarent, Sequestribus concedere statuerurunt. Interrogati porrν Sequi iastres de articulis , quibus liber

333쪽

transitus postulabatur , indesinite omnibus Suedicis mercibus , per fictum Ore sunticum importandis aut exportandis, quantum ad Succiam , Finiandigm , Esthoniam, Liuoniam , Ingriam , Pomera- .mam , Mega polim attinet, retulerunt, Danos discrii lacn mercium constituere , quarum aliae libertate immunis transitus semper sa- visae , alia ex impetrato peculiari consensu transuectae essent. Cuius generis nominabantur externi potus , & quae ad militarem appar tum spectarent. deinde non ne- .gari a Danis, Sueciam cum Fin iandia ex pacto immunes ; scd ostendi,non ςandem rationem cse reliquarum prouinciarum i quibus pacta nihil largiuntur: cum earum nonnullae posterius Occuaptae , qu dam per inducias,aut client clasannexae sint. Sueci, cum praemisissent non candem rationcm csse

liberi transitus per Oresundam; &vectigalium 'mmunitaris, quam

ista regna reciprocant,exposucrunt

334쪽

wo BELLI SVE DANIO uberius, quae ad peregrinos tus attinent: 'de iis non alia exce

l mione in pactis caueri, quam o l regno inuectorum & venditorum nomine, id vectigalis pendatur, quod ciues & incolae regni staei

pendae. Transitum autem in D to Oresviatico vi pactorum & vo , teris usu consuetudinis immunem

I suife , donec ante biennium Dani per eiusmodi callidas inter

pretationes , aliaque hostilia cce pia pacem urbassent, ' qnod iure

debebatur, precarium facere constituissent. Idem circa merces mi- .litares & apparatum bellicum eum nisse , demonstrabatu . Nam pristinis temporibusnihil mercium bellicarum regno exportatum; sed potius necessaria literis saluum praestantibus transitum , ad Su cos singillatim: conducta sunt et Donec Rex Carcius a. opificia &quas vocant, manufacturas ii Mituit , neque tamen propter turi itas Regni confirmare potuit. Gu-

335쪽

nauus postea Adolphus Magnus

h eo rem perduxit, ut quae olim fo- η ris p tio comparabamur, eorum a magnus modus Suecta Venum exin ,

, portari posset. Quoniam autem at per Orefundam raro emittebantur instrumenta militaria, priores Rea ges operae pretium se faliuros hauda existimauerunt, si de ea re contro a uersiam mouerent potius , quam: per literas facultatem tra ducen- di postularent. Regina quoque, et cum jam ut Herces coepissent: ese

F portari arma & bellici apparatus, , istiebatur sane , Regis Daniae, Veniam & liter as expeti. Sedi moto semel bello , recuperanda .

1 Iibertas, jusque a DEO & natura i

i conces uin , obtinendum videba- i ruta Quantum ad prouincias a ii vinet, quas Dani volebant exci-

Esthonia octogesimum jam

: ultra annum sub Suecorum di- . tione acquieuerat : Livonia jure belli tenebatur , eoden seruan-

ωnec aliter cum Polonis

336쪽

corpori Regni Suedici insertam, quam Uplandiam, haberi fas erat

Pomeranos & Mega politanos comagis sibi tuendos credebant Sue. ci , quo constaret certius , nullam eos ob aliam caussam hactenus vexari , quam quia Suedicis opibus protegerentur. Flexerunt hinc sermonem Sequesti es ad id , quo inquiri in naues me craque Sueticas, ullamque iis moram obiicio, omnino nolebant Stieci ue existimaruntque poste rationem excogitari, qua nationes saltem aliae sub Suecorum nomine& aplustribus, transitus immuniatatem potiri vetarentur. Quibus' occurrerunt Succi: se nec inuidere caeteris nationibus liberum transitum ; nec propter eas onerari velle. Instanti tamen Thuillerio spes facta , congressu proximo , re interim consultata, de rem

dio actum iri. Considerata sun illo die dc alia, quae minus habitura

337쪽

UPER TERTI . . . se

tura dissicultatis videbantur , si de reliquis conuenisset. Paulo ante venerot Christianopolim logatus Ducis Holsatia: Gottorpi' , Claudius Qvvale, unde missis ad uecorum Commissarios literis Prinicipis,fide muneris sui facta,ra mitti postulauit. Auditus , querelam instituit de molestiis & incommodis, quibus dux Nollatiae propter impressionem , a Toxsten- sonio fasiani , inuolutus esi et , Inde remedium petiit, prae

enim autem , ut liberaretur tributo 6oo . imperialium nummorum,quos Helmolgus rang. lius flagitabat: cum Torstensonius persolutis , quae ante exacta erant, plenam in posterum immunit tem , consignatis literis promiserit. De cetero , commendabat Principis sui commoda, utque in negotiatione pacis eorum iratio amice haberetur, expetebat. D

nique Sangentiustam desiderabat Duci Holsatiae restitui , pignoris

338쪽

ditam , interceptis bino jam per

aliquot annos cum sorte usuris.

Responderunt Sueci : nihil quibdem sibi de his rebus mandatum;

quia tamen haud ignota essent, de quibus Legatus egerat, non c

Iaturos se animi sui sententiam. Et belli quidem Suecis extorti caus fas minime in obscuro esse; quod autem inde ad Principem amicum, cuius terrae. hostilibus permixtae sunt, aliqua incommoda perue nerint vicino imputari debere :cum satis constet , bella non ita geri poste', quin corripiant ci cum posita , , cum noxiis innocentes inuoluant. Quae de remedio & tributo allata sint, ad Re- .ginam referri fas esse. In pacis negotio nihil omissum iri , quod ad commoda Principis pertineret.

tiae Duci , sed Electori Saxoniademptam jure belli obtineri , i i eoque manente bello a Regina repeti

339쪽

repeti non posse, sed aut sol

Uohem nominum , quam desi

deraret Princeps, ab Electore flagitandam , aut sinem belli expe-elandum, superest, Regianam Sueciae, Principi Consanguineo omnia fausta & amica cupere Haec se in vicem consilii respondisse, addebant; relaturos ad Reginam omnia : cum praesertim Christianop'li subsistere, atque negotii exitum opperiri. Legatus constituisset. At ille , gratijs actis, cum literas ad Reginam insuper dedisser, pransus cupa Cominis arijs , Christianopolin redijt. QNon tamen' destitit postea yrgere negotium , & exhibita pactione 6. Torstenmnij, Clitionis perscripta, 16ψε.

Contendere, ut Cancellarius in-rerea , dum Reginae literae expectantur , Helinoldum Vrangelium de remittendis tributis moneret Gratificatus est ha ctenus Legato Cancellarius, ut Helinou

lo sub sineta Mariij significaret, ' -

340쪽

sos BZLLI SVEComm; parcendum esse Principis amici terris rebusque, quantum ratio beΙli & militum construatio pa

teretur. haec enim cautio, quam-.uis Legato omittenda videretur, abesse non poterat. Sed redeun

dum cst ad labores Sequestrium; qui cuni Danis ista fere egerunt:

vini ac peregrini. potus immunitatem concedebant Dani. instrumentis militaribus petendum literis transitum, minime denegandum , quotiens opus esset,

ajebant: laudantes pacium annixGa . Monentibus autem Medi toribus , frustra ad pacta prou cari inter arma , neque minus imhrumenta belli & apparatum militarem genus mercis esse, quam reliqua quibus immunitas debi tur 3 non ademerunt denique omnem spem consequendi, quod peteretur. De prouinciis acrius disputatum ; Danis ita interpretantibus desideria Suecorum,quasi in suas terras ciuesque omnia P