장음표시 사용
2쪽
Eminem in tota hac rerum universitate invenies, qui non plures lauciores habeat vires. Agnoscis sapientiam Dei, qui e rum auctor est. Si vel omni-hus, vel saltem aliquibus pauciores tantummodo datae fuissent vires, quid homine miserius 8 Ea enim est vera miseria, si nemo adsit, qui ad angustias redacto succurrere queat risi etiam non omnes ea difficultate premerentur, rent tamen aliqui, qui essent infelicet quis enim egenti auxili trices praeberet manus, sit pravis libidinibus suis addictus, rationive locum relinquens y Nam& hic intel- ligit,
3쪽
ligit, Deum sesse ut ripsi bene siti a instruxerit sufficientibus diis incassui uis perirent, si aliis intummodo impenderet, nec
quicquam vicissim acciperet. Ergo in omnibus quoque hominibiis, etiam in abjectissimo datur copia virium, quibus alterius indigentiam sublevet Flore-hit ergo amicitia inter mortales, ut alter alterius auxilium, cum egeat siperare possit. Jam omnes, quibus virium copia est, deberent egenti si accurrere, quia vero magis atque magis extolleret caput malitia, quod quidem promti essent in accipiendo, admodum vero
lames in reddendo, non potuit non fieri, quin quilubet ita sibi prospiciat, ne, cum opus habeat, quidquam ipsi desiti Ergo etsi ita esse Naisset, ut qui in erecud divitem confugeret, eumque aliis viribus, quibiis' es ' earet, iuvaret, tamen quia plausimilem praete, Ἀ- ω--e potuisset, quo se obligationi natural1
subtridierin veniendimamitia quodda 'quo nos de alterius ope jam certi esse potuerimus. Haec praemittenda duxi, ut quod mihi nune proposuerim, stadium facile decurram. Nam domi nitun pretium, usta res enim iniustae, nisi debummum habeas rationem Usmus nihil inme quidem in prissas etiam Quas, etsi quidem
earum tamiam speciosariis vitantinis incudemio
4쪽
vere enisi, in disputationis in dus expleretii prius, quam ais id venirem, cujus caussa rem adgressus sum. Nec hodie facile quis. quam audiet eos, quos in scenam produxit BODINUS in Disseri diu ris ultra quincunoes licitis cap. II f. s. s. quibus usuram facere est sceIus Per se enim corruunt, quae adferunt. Dicunt fieri per injuriam, legi naturae esse contrarium, illa, quae quis non de- dit, ab altero exigere; cum potius eadem naturaelegem casti ,stibilitarisaliis prodesse iubeamur maeter ea, quod creditari pecunne numeratae dominium in bisorem transferat, ut non nisi ex utentis vadum, fructum serat, sicque aequitati parum conveniat, in istorem uinta mem aliquid percipere de altarius si dustria. Sed ouis non videt, quam fragili talestige
iurantur Z Una quaeso lucrum et enatum sit, enas Ne potuit Zmum id obtinere potuit sine meo auxi- so si potuit, cur illud imploravit, cur non anteasbi acquisivita Si non potuir, certe ipsi dedi. Etsi enim lucrum ipsim haud dederim, deci tamen caus--sam mmedium, quo ejus fiat particeps. Ergo ei de-- disse omnino censendus fiam. Videri tamen poterunt
Omnium maxime mese audit Anatocisinus, qui 3 et
5쪽
veteribus aeque a nostris legibus, petiit vetitus. Quod, ut deuet fieri, mecum inius repeterem, inverg quidem rationes fiat graves, cur hinc inde Hemis ruerit ex civitatibus sed erium, si rationes inae m. situ, eum nil id vitii alere, ne quidquam vetare, cur non etiam nostro tempore sit permultis. Nostrum ergo duximus paullo penitius rem insipieere, nostra . que argumenta in medium ponere, ut de eo doctinrum Uiniones expiscemur.
Nobis ergo natocismus sunt usurae, quae apud undem debitorem remanentes, alias ferunt fur , ne reditori , absentia feramn aliaue res pereans.
Usuas esse per se patet, quia debitor ereditori ob commodum ipsi permissum aliquid redi In hoo differt ab alius usu is, quod apud deditorem eundem reum ant, Vicemque fretis praestent, cujus caussit a usuraeproliis labris exim is, non item iliae usu.
me, quae no in tempore pendantur, sive remaneant apud debitorem, sortis respectum non habenti. Finis est, ut ne creditori absentia usurarum aliquae vires pereanti Poterat enim lucrum ex acceptis usuris capere, quod deficit, si apud debitorem manent. Pereunt ergo illi vires, quae esu suuntur, Guarum usuris solutis
6쪽
. Ilvabit nunc, postquam semel Anatocismum
contemplati sumus, rem propius inspicere. Quos enim in majus crevit, facilius cognoscitur, si discesse' In partes. Retulimus Anatocismum inter usiaras. debitore reduridant, ut mutuo dari fuctus creditorio πpensentur. Percipit debitor ex re alien', eamum de caussa mutuum sumsit fructum, quem a te non habuis. Darii id ei a credi ore, qui, psis Nilia vero dedit siminium Mune homihi onde cuncta accepimus, nisi ut ei bene siti Deest tamen nunc pars mediorum salutis suae curandae. Etsi enim ea in re abundet, etsi Croesiam divitiis superet, laborabit alia in re. Jam nisi haberet, unde alioriimvires, cum eget, sibi redimat, nemo ei succurreret, immo, postquam dominia & pretia rerum inter res humanas invaluerunt, nemo succurrere debet, nisi easdem angustias incurrere Velit. Ergo vires compensendae uini creditori, qui caret lucro, quis ex mutuo dato haurire potui . hoc est, solvat usuras, non *udem tantas, quantae percipi possunt. Nam etiam prati mi indiutinae esse debenti Ipsam tamen Lmmam usurarum pendendarum constituere, hoc est opus iuris cuiusque civitati Nec obstat desilio. rem nullani secus himim rebus nostris, imputet
Sunt autem jurae commoda credito rem a
7쪽
inimiae suae, dummodo mutuum ita Comparatum '
uerit, ut lucrum recte utendo inde capere potuisset. Obligatus est iraque debitor naturaliter, cui creditor mutuum dedit, ut creditorem partae siem faciat luci,
quinis nostra sibi paravit, si parare po
Remanent tales usurae apud debitorem. Venit dies usurarum, nec solvit, quid tunc facit debitor, retinet, quae ejus haud simi Dedit creditorem, quia ceptis usuris novum lucrum sibi parare potuisset. Quid autem dissest, usiaras pendisse, iursus iisdem mutuo sumtis, tanquam alia brte; an usuras tecum reistinueris, sortIque adjeceris. Et sic quoque corruunt ditantientium rationes, si quod natura nonpareat
ut eadem res sit prin alis cauta kamessio aedes nis non dari a iussionem, cum alias daret processita in infinitum naturae inimicus, utpote quae mi res Mnituntur sandamento. Α-bus quippe, quod η tinanil largimur, eandem rem eodem te naturaliter non posse esse principalem caussam A accessionem, exinde tamen non equitur, non polle este diverso tempore, quod contingit in anatocismo. Ulurae enim solutae, sive quarum dies venit, pro accessione sint habendae, quia vero ita sunt comparaeae, ut Utem do novas producere possint, non video, quare tunc
non dici possint causis principalis, sive mamant apudeun
8쪽
eundem debitorem, sive solutas alii mutuo dem, tanquam novam brtem, eum qu asserto quoque convenit GD ad L 2Ι. C. de Usuris. GODOFR. ibidem innot. sit. ZO COTHMANN VOLI Gonsi ιδ qui quo que statuunt, usuras usurarum licitas esse, quia usurae . tutar, vel termino elapso debitae, non essent amplius usurae, sed sors principalis.
Novas hinc serant usuras usium apud debito. rem remanentes Abest enim creditori medium, quo vires suas augere, rerumque silarum fructus Q. cere posset. Deditur ergo creditor Nemo autem est laedendus, nec cum alterius damno locupletior fiat. Ergo nihil vitii, quantum quidem nobis persuadeamus, alit absolute testatus Anatocismus. Faciunt nobiseum AGNOL. Card. TUM MENOCH BUR. SAT BERUCH part a conci Ix aliique, quorum tamen omnium meretur maxime HUGO GRO TIUS, ut ejus verba ex O P. lib. II. c. II. n. a. huc adponantur inurae, inclutens, i quidem vere sauintra compensationem ejus, avod abest, aut abesse potes, noupugnant cum naturali aut Divi bure. Iam vero usita mae usurarum non solutarum stant intra compensatio. nem illius utilitatis, quam nobis parare potuissemus, si fuissent solutae, ergo non pugnant cum naturali aut divino jure.
Ita quidem nobis videtur Anatocisinus, cuius tamen longe alia facies est, si Romana jura intuemur.
9쪽
Nam L est C de inris nobis eunt ita sim quodU
alitraria pravitas, qua usurae reditore insere postipulationem, vel hodie per alium contractum redi. giuntur, ut apud debitolim nova Usi1ras quotannia pareant, ab Imperatore tibicen prohibita, ne fraus antiquis testibu Ponatur, it in publicam utilitatem injusta Mneratorum frauicoerceatur.
Haec in scenam protrahentes propria vineta et tire videbimur. liquid enim adparet Vetitum
esse Anatocismum, e tamen nos eius defenfionem parare. Cave ergo credas, nos legibus earumque tatoribus doctiores nos velle videri immo sanctissime ac devotissimo cultu eos prosequimur Habuisse habereque adhuc principes justistimas caussas, de quibus Anatocismum interdicant, nulli dubitamus sed
etiam olim habuisse, nemo negabit, nisi qui historiae: expers es Pro regula in eiusmodi rebus semperduxi emtum Sexti Caecilii apud GELLIUM ubi Latr. XIca quo mavorinum laudat de optime reddi A decemviralliam legum abrogatarum rationibus: Non profecto ignoras legum opportunitater,smedelaspr.
remporum moribus, s pro reminusalicarumgeneribus, ac pro utilitatum praesentium rationiPus,proque vitiorum, quiabus medendum est, fervoribus, mutari, atque fecti neque unostatu consistere, quin ursacies coelis maris, ita rerum amque fortunae tempestatibus varientur, quod ML. Valerius
10쪽
olim in Republica Romana in ut sitisse Anato-cisimum, si non aliunde certe ex CICERONE ad Au. V D. I. est videre, nec Scaptio vitio vertitur, quod centesimas cum Anatocismi annniversario exo gerit utique, quod hiaternas voliterit Immo Clamronem edicto tralatitio id observaturiam esse, doc
mur. Quo tamen tempore invaluerit Anatocismus, difficile erit definire Hoc certo certius est, sub pri-mbrdiis reipublica ignotum fuissi aut saltem vetitum, uiras Usurarum postulare, si quidem opus est vetare, cum peccari nequit Onfluxerant Romam,
ut testantur LIVIUS L A FLORUM 1 DIONY.SIUS HALICAR II is. JUVENALIS VIII v. V. etRomulo nuper conditam, e agro homines pastores, obaerati, malefici, servi fugitivi, 'uos flagitium aut iis rimis domo expulerat, indigum genus hominum: quis o mutuum dare debuisset, cum neuter albquid hineret 8 cui rei inserviret mutuum simitum, cimi exopto vivitur Nec post actos Reges Hevo
nire poterat. Continuis enim bellis vexabantur tum temporis, quo pacto non blum rei litae zimiliari, ut par erat, non prodesse poterant, sed insuper ignotus erat
miles mercenarius, Ut civium Romanorum ouisquestio iamtu tenerentur ab anno aetatis decimo septimo
usque ad quadragesimum septimum militen adere. LIVIUS IV. Tantum ergo abest, ut quis ustiras usurarii pendere non detrectaverit, cum ipsae simplices usiarae graves essen Vetus enim urbis aenis e