M. Antonii Mureti Scripta selecta ed. Johann Joseph Frey

31쪽

Plautus l:

32쪽

Fertur equis Possum o Sophoclo, Euripide, indaro, aliis quamlibet multa congererse; sed ne longior sim et ne tibi homini ruditissimo videar diffidere, pauca tan tum tibi iii momoriam ipso Cicerone Θvo o. Ita igitur os in Geodo riseulanarum': Etenim si oratis , in nos illi inis iudies pristini Bolaba is, populit iras enim in faetillas, Demeeti eloquinum est audiendison avis ritis; sed si reperiebamin a mulli, ait nai laudarent, in quod ei nitari posse e derent, te Seio esse Ioeum queabdian, ubi adaui eum semotis eum, bolum dixisse ι, ita reliquum orationis contexuit, quam ueras dirasset, non pistobam. o nune nou seni in montem Itispi inter lo in illivi exi ne minore , ubi etiantur hi duo si sua castaliani: m etiam in senectu Me δε puto nase viri, Sentire, ea oesule esse odios - - αἰ eri, e vide, eum quo ea, quae statim subluas , eo a reaut si dum potius iram odiosum. Neque enim hoc dicit: --- est sentire, se set undinu potius Prim odissi , s hoc si quis omniodus meae suos hi rentis, eum ineundum potius me quam in sum. Quae lamon sententia, si verba tantum spectes, mei nullo modo potest Revoeabo is ad illos ipsos libros de oratoro. Ita igitur loquitur in io- eorum tractatione': Eae eodem Me et ita illa est,

33쪽

in logendo aliquid tibi negotii futurum sit. 1sbertus pnim nostre proptore quod ei hodie ad foros herilis ubiculi assidendum si, ut statis vicibus omnes cubaeulam solstit, oporum mihi dare non potuitio te peto, ut me ames quod eum laeses, mutuo morieturiuiesse scito. Valla Romas. H. ML Marti, xv

M. ANTONIUS MURRI

PAULO SACRAT 8 Puto mirum tibi idori, quod sin diu nihil in

te serip prim praesertim provoeaetus a te am Missimo et mologissimo seriptis litteris, quas ad me iam pridom dedisti Sporo tamen e taeide ignos pro occupationibus mois, nequa propterea dubitare de more atque Ol sorvaenil ergelio mea, quae mihi crede, tanta est, ut a s edor nihl possit. Om

34쪽

laudare possum, tum vel in primis Laesivit nostram, adoleseeniori optimum et suavissimum, qui quoties

in vita id sit autori min quo fidi' si multa mihi

inditu iue indissimaras tua singulari virtuto Rushumanitate commemoras, et audit me vieissi dote ea, quae debeo et quas sentio, praedi eantem Sed mitto Me quo enim dubitare potes, quin

me mirifieo a singularito arueris, nisi me ingratum Rust inhumanum putas tam malo autemisi da in sontis non arbitror. Interpretatus sum Latino his diobus quintum Ethieorum ristotelis. Eius in, rotationis mitto ad te exemplari tria: unum, quod tibi habeas, quod quo interdum latuens de me cogitos aliarum, quod meo nomine saFraeneis eo, quem ego et valde amo, divaldo me ab eo Mnari upio tertium, quod, cum tibi ommodum orti, mittas ad elisissimum es eruditissimum virum, episcopum Carpontoraetensem Puto enim pro eo amore in me, quem mihi cum aspo stliaa, tum proximo, eum hine iubiturus esset, ostendit, id munuseulum ipsi iugratum non fore. Sertinendum mihi est ad multos, o iam noctescit Arua me, aerate mi, vir eruditis rus et, quod ego multo pluris fa es optimo et integerrime amarus et vale. Romaee. A. d. v Id. Martitui. 31DLXV.

XXIII.

Mihi exedo, iraseere Titio nostro, nisi orerer,no ipse eandem rationem tutis plagaecidi mei, quam iniit abhinc biminium nenim, si nescis, eum ego eum, ne seio qua de aussae, subasper appellassem

meque illi iratum esse dixissem, renidens illae Flam, inquit, istud τει --α- νε--- uelis. Eo ipso D iij sed by orale

35쪽

die sub vesperam evi mihi iam parata oenula esset. eos iu homo ad fores. Quid tu, inquam,

huci Te i. qud in eoenem. ι forte Urieure epos ν φιλιαν in. τραπεζαν. coenaro mei: in potes plagars o neque tam cito nequelam saetis polos. Inter coenam multa ut solet sestivo narraro multa urbano 1epro qua omnia sigo non a uls mdem, sed tamen milia imporans silentio studiebam. Ita composito ad severitatem vultu, ut ne illulis Hem acor in quod anos

irata solsent. Diseessurus E m . inquit tradit8ων Multo Iuguam iratior quam prius. Postrid1s eadem hora eum inquam iud constitutum venisse quaeranti ita uvid tu hue denuo invocatus -τοματοι ὁ ἀπαθοι inquat ille. tano inquam. sal Ras di his si versaeulis oenam to quotidie nactu

turdos et feodulus liquot in s 3r t. Quaerum eum partam eoqui partem in era thi uin sinu ri velleti Ipraeteriens pse coquo sto homini simpli I Re ere.

dulo, pud quem valde gratiosus est persuaserat, ut omnes eoqueret; alioqui enim fore, ut corrumperentur. Ita mihi denuo h pos a bonius intnon multi tantum ioci, sed multi stiam ei V. Ubi insed unus, tam multa ut non steris tantum domestieis risu ilia distanderit, ad postremo mihi e m ipsi, qui tristitiam annulare cupiebam, risum

invitissimo excusserit Facito a perspicere O-

ferat uam in se meam aut nullam fuisse ei ita eras aut plane depositam esse sod euodiebat homina putare, me aedhuc iratum sibi. ses tortio Mquaerenti, quid hoe nomin esset, bola inquis, 1,

36쪽

eum ire tibi igitur diu videris abfuisso, quia eum o heri e nuclius fertius eos vor 2 Quinimo, inquit u σν ω,ffectus sum, ut Medus id em cymm33, καὶ ο ν ωαρδαμ- ω χρόνον πάνυ πολύς μ ι δοκε εἶναι. Abi, inquam, quo dignus es, cum istis tuis ineptiis, an se mihi pro ignoto verba stare postulas iacui dicere, iecit obiurigars ipso tamen absterrori nunquam potuit, quin

me in coenaret Sublatis mensis, Quaeso, inquam, sanes ludo, an hoc quotidie facturus es in oti , inquit, sine te missi planeis earum αε cognovero. A ego, inquam, Potius iusiurandum in eam rem arbitratu tuo dabo. Quid quaisis Nisi irasci de

asiss- adhuc, opinor, eum συνδειπνον quotidi num haberem. Itaque quidvis iam perpeti possum potius, quam ut istis rasear, qui se tam heno uindiearo nomo xtra iocum, mi GMarde, neque Titio quisquam vir minor est neque officii pleni cinnequo euius aut somno aut onuictus mihi dulcior

sit; sed haemon inrardum in o nimis sibi multa permittit. Nihil os in bibliothoe mos ita a s trusum sto reconditum, ut ei non Meah omisia imspicit, omni persciviatur. Fuit tam tempus, eum quidquid vistini virvia, etiam me inconsulto, ausere κια deinde reserebat; sed id si eos demit, postquamino in re ferro animadvertit. Et lainen si quoque, absonis me, pervoluta omnia, onmes oriatos e

otii nemus si quid modo absoluturu ac perpolii uinosi, sed rudia etiam, ri milibuit, si ine in dam

37쪽

κPISTOLA XXIII. se ibit. Qui neget Doe nimium' ait Hispanus poeta. x Sed si satis saltem ne in traduceret, sed quod semper polligetur, nunquam praeflat nugas meas

legere solus. Nunc, quia ita me amat, u mea omnia miretur, vos quoque sibi esse huius erroris socios puta es ea, saepo vobis ut admir-d dilaudat, quae vos, a seio, eontemneretis uiuo

coisin. Hoc de Graee t oedia qualo est Neque enim mi tibi, ut putas, sed aliis compluribus amicis dixit vidisso ud me tragoediam quandam Graecam admirabilem eum amo ego Laetino quidem duas tantum adolesemitiatus fragoedias scripserim,st in ea tragoedia emenda nunquam, ne personinium quidem, cogitarim. Non e vis remmo.

m tamen vix eredas, quo mihi γαgoedias fietatu tragoediae donetiarii: multis, qui ex eo illud audierant, esus legendas potestatem sibi fieri postulantibus mecumque, quod id non lacerem, expostulantibus. Narrabo tibi rein totam, ut tu porro narrare aliis possis serta haud ita pridem otiosus in manus Senecae tragoedias easquo animicaeus sa volvebwm aerioris incideram in prineipium Troadum. Ita enim Meandam puto, quae vulgo dieitur Troas Libuit tentare, num quid Graece s1 Is possem, et subito quodae impetu ita exorsus Et τις τυραννα θυμον ἐξαρθεὶς τυηχωρενας γεγηθε γαυρος, ii omταζεται, 'E stia eo θεῖον ταυτον int- μενεῖν, Ἐμοί τε καί σοι, δυσμορε Do , ἐμβλέποι. οὐ γαρ οἱ θεοὶ τα παρα οἶς ν τοῖς

maritalis epigr. XI. 23, ' ei. Verg. Aen. I. 29.

38쪽

EPIMOLA XXVI. σιατιδος γῆς, θεων πεπονημένον χερὶ, Ω ωχετο πολεμω κατασκαφθὲν δορὶ , Κεῖται φρουδον Ἀ- n oro φανέν; Vereor, ne proiietas epistolam, si perrexero. Et tamen, blandiente progressu, perseeutus sum inaruit lamineouhas βῆσιν In illud Hon δίιriuae a, sonis me incidera Titius, et putans se nis isse, quod pueri in faba avidissime legero exorsuου --γrveniente me, destitit Vix ae me digressu erat, cum M in quememque a1nteorum inciderat, Da mirificum poetam esse me visam a se moediam in eam meam, διαιμόνιόν τι νῆμα sed me non

temere duo insit ad mesumenta admittere, Iovis

ut ait Horatius ), auribus in servore. Hucis posidiebus, ut quisque a Moruin mihi obvius intus sint, ita omnes oram, Asserare, obtestari, uti siessallam inspiciendae praeclaras illius tragoediae Deorem opiam cum qui vix iam ulla in ves- suum memineram, negarem ullam unquam a me seriptam esse diagoediam Graeeam idque elim tur iurando confirmarem neque tamen aut hoc persua-dor posse aeut ab eis cognoseere, quis eius tabulae audis fuisses Oxstitit tandem unus, qui Titium nominare Audi ho hominis nomine, statim aspi eatus

sum id, quod se erat. Itaqus eum quibusdam eorum, ii praseipus, quos videbam iniquiore animo ferre, quod parum amies agore morasteum Putarent, eos versus ostredissem, sei, ut tr-oedia in mimum prioretur. Video tibi quoque illud menda-eiolum aspersum. Tu vero, mi Gerardo, me quidquam meorum ess arbitreris, quod ego non te eum

si nussirus ommunicem. Quod si tanti essem, ut quidquam tale seripsissem, nona inodo auditorem, monitore in eo orem admittorem, sed alios operis

39쪽

Inspectores quam possem plurinio eorTogarem. N qu enim mihi rem ibra est. ' Noque visquium unquam qui bonos versus aut Reisso aut fecisse

se putaret, e ultos allos habere voluit. Ego do tua vaeletudine de studus vis, quid in sto amoenisS1mo ρ AER legas, qvid seribas, eognoscere dis- eupro Viae et alumno, suum, praestantissimum adoles num Asemium columnaan, quando me eo amari scribas, meo nomio vidula. --. M.

PAULO SACRATO UO

quam Vontarum qualibς sponsion coni 1adgre -- sus essem id verat ut littera tuae, qua mih semper anteha iucundi&sma suerant nuper dolorom mih ae iopstitiam aethularint singularem Nam cum illud mihi per se grave atque aesctum fuit, o aegrotasse s et imis graviter aegrotassε tum vix retias quam me pupugerit illa eontatio, an-t0rea lato illo tempore sissasse me et quodam modo dodiasse 11reio nequo quidquam seripsisse, quo O mam macissim et de me optimo meriti emissurdolor. Etsi omin vero hac excusatione uti possum, nescisse me tibi mal esso famin ea ipsa meu satis ex actionis indHet, cum deeorum sat, cuius

1 rus tot tantaqua ostigia exhilarint, tam im me, qua 1 valetudine uteretur, nos sSe ES Omnino huius rei ulpa aliquae iam in Ommumbus mucis, qua cum me tuo nomine salui sint, ah, am' a rio. 8a a M.

40쪽

Eris LM xxv dabant, nisi illa vulgaria, eonservare is diligenter memoriam mei et scriptumam ad me, cum commodum esset petere, ut ego quoque idem Merari; iuvat studinem tuam aut stabant, aut ipsi quo- qu nosciebant. Ulut si convaluisse a studeo, petoquo a B primunt ut pro solitae tua humanitata ignos a milii, si diutius a te seribero distuli, quwmpar erat deinde ut, quintum m amas, tantum operae ae diligentia conseras ad valesudano tuam et confirmandam si conservandam. o ita videris Deillim eonsequi posse, si ad corporis exorcitationes liquid addidoris, de morestationibus nimi κι- quo ingonii liquid detraxeris. Neve putes quid quarum tibi suadeso, quod non satis exploratum habeam ego quoque idem aere coepi et mihi ius igniter prodossa sentio. Tu quando eo ingonio , ut eognaetis, ut mi eis, ut patriae, ut bonis omnibus libentissime operam des eorumquo commodis perpetuo inservias, ut id facillim M diutissim6 la eo possis, laborato in aerat optimo, etiam

atque etiam vale. Huram plurimari Iediis, ni talia rei simillimis viris, tiatribus tuis, ii aequo aemo, canali ceterisque mi eis. Romam via Naa.

a. Etsi pro mutna inter nos voluntato tibi dubium eRs non potest, quin tua omnia mihi cara sto imcunda sint, tamen mihi De ammanti credas vo Iim, litterws tu ἀ niihi etiam iucundiores insis, quae tu existimae re faello possis. Nam et, quod ego summo opera eri iebam, continebant λωττοι--Dj iij o by Gorale