장음표시 사용
2쪽
CIPI, DΟΜINO OTTHONI TRvCHSEs DEMAL DBvRG, S. R. E. Episcopo Cardinali AD hanensi re Augustano, Praeposito ac Domino Elvvangensi occ. perpetua sibi obseruantia colando, BARTHOLOM Eus
sine tutore aliquo,viro eximio & extra inuidiam posito, lucubrationes suas in lucem emittere. Videmus enim non solum huius aetatis,& nostri temporis doctos viros, hoc consuetudinis habere, ut
scripta sug P thcipibus, S authoritate
3쪽
metuendis offerant, sed idem quoq; antiquos omnis eruditionis & scientiae principes fecisse. Theocritus enim apud Graecos, Ptolomaeo regi Bucolica sua
dedicauit,& Virgilii facile principis in
ter latinos Poetas, carmen rusticum
Pollio recessit, eiusdemq; AEn eadum libros Augustus, Ouidius in tertio de Ponto Rufinum rogat, ut quos de Caesaris triumpho libros scripserat ipse tueretur. Alciatus Iureconsuli. monarcha ut ex innumeris nostri seculi, ipsum duntaxat adducam, qui te Viua Voce, aliquot annos publico munere ad Iuris ciuilis disciplinam capescendam produxit) subcisiuas suas operas tuo iudicio subiecit. Et quantum credo,nullus exti tit ea temeritate, qui librum tutore de stitutum, tanquam genio suo victurum
sperauerit. inamobrem & ego, quOtiescunq
4쪽
tiescunq; meoru laborum aliquem edi di ,semp er illum e nobilissimis generosissimisq; Germaniae Principibus alicui tuendum dedi, atq; ideo cum iam mihi diu satis pressum videretur,quod de Testatorum praeceptis, Bona extra familiam alienari ad nobilitatem conseruandam inhibentibus, meditatus sum, licet materia non sit sacra vel Theologica,
vestrae tamen Cels. de Patrono cogitanti,in mentem venit. Cur autem no prius aliquo literario munere docuerim,
amplin. Cardinatis,accepti beneficij a
C. T. me non esse immemorem, eo no
suit, quod ipsum vel parui pendam, vel
etiam obliuione ex animo meo deletu
fuerit unquam, sed quia non iudicaui quasvis profanas,id est,non theologicas
materias T. C. couenientes esse. Test
tur enim florentissima T. C. Dilingen-
5쪽
ss Academia, quo loco VR C' sint ea quaead sanctarum literarum studia paruaut nihil conducunt : quandoquidem illam V. C. sic instituit,ut praeter literas quas populariter bonas dicimus, & philosophiam, sola Theologia squam Catholicae religionis conservatricem lubenter appellare soleo) maximo cum reipub. Christianae fructu doceatur. In telligis scilicet, omnem ad hoc nobis a Deo rationem S intelligendi vim esse donatam,ut in se perquirendo S cognoscendo, omnem operam,cogitationem atq; studium poneremus, Ut cognitum
tandem inuocando pie coleremus, idq; non alia ratione fieri posse commodius, quam sanctarum scripturarum studio, quandoquide nihil illae sunt aliud, quam sancti Spiritus amoenissima flumina, &vberrimi sontes cognitiums Diuin ma
6쪽
iestatis. Atq; 6 utinam omnibus Germaniae Episcopis semper ide suisset animus
& institutu,eadem in quaerendis amissis ovibus diligetia,eadesedulitas in abaetis reducendis,eade sollicitudo in Osraelis membris reuinciedis dem labor in cor roborandis infirmis, eademq; seueritas in cohibendis ijs,& exterminandis quae pinguiores fa jae, valentes & robustae, nihil aliud quam imbecillem pecudem opprimere nitebatur,si deniq; ea ratione ac iudicio gregem sibi comissum pauissent oes, quomodo tu facis, amplisse Praesul, non tot profecto in studijs suis abominabiles faetiisposuissent signa sua tanquam monumeta victoriae dispersi gregis Dhici. No n igitur immerit 6 piae memoriae D. Carolus quintus, Apostolicae religionis propugnator constans S indefessus, cui per singularem pru-
7쪽
dentia,doinianistiaeq; semp er' plurimue Omodauim,surimi quoq; te secit: merito Paulo tertio Farnesio,& quarto potificibus sume charus suisti, merito etiaqisi nuc Chiisti vices gerit,Pius quintus
suma te beneuolentia prosequitur. Et cuperpendo, quibus virtutibus quemlibet optimorsi in tui amore pertrahis,desino mirari,quid sit,cur magnu iudicent tuae
C. no displicuisse, nescio enim quis non exoscularetur sumam illam erga pupillos S pauperes benignitate, uis imme
sani erga viros doctos liberalitatem no admiraretur, vel quis ingente pecuniae vim,quam coseruandae Catholicae reli gionis causa uscitandorumq; ingenioria gratia lubentissime cotemnis,no obstupesceret Ego certe animi vestri gratitudmem praedicare cogor, qua vel ex eo inanifesta facis, quod nostrae regio- θ', nis
8쪽
nishomines tato sauore nrosequςris, veetia aulae vestrae quamlubentissime adhibeas,quasi gratias reserens pro exhibitis olim in italia T. C.honoribus,cum post nobilis. Galliae dc Germaniae gymnasia frequentata, ibi quoq; augendae
adhuc eruditionis causa veriareris adolescens,&post ea cu maioribus squauis nec hoc paruu sit,quod iuuenis propter
singulares ingenij dotes in Academiae celeberrimae Rectore electus suisti in dignus existeres. Neq; mihi, illustrissime
Princeps,parua spes affulsiit,quin ob huiuscemodi virtutes, quibus no solu inter' tuos splendes, sed toto pene terraru O be clariff. es, ad maiores dignitates alti quado sit Italia prouectura. Quod si co- tingeret, tantu tibi Italoru fauorem per heroicas animi tui virtutes cosiliauisti, ut non minores Itali nostri, q; Germani
9쪽
Deo gratias acturi sint: adeo enim spe .ctata ta est erga doctos & studiosos ho
mines beneuolentia vestra, ut de Me eae natis temporibus redituris, non amplius spes esset dubia. Vnde nunc etiam ego spero,C. V. non grauate huius mei laboris tutelam esse administraturam,
quem licet nihil ad Theologiali partim
tamen propterea vestrae C. credere vi
sum est, quia ipse ex tam nobili familia descendisti; ex qua S. R. Imperij proceres discernu ntur: tum quoi,quia C On radus postremus Sueuorum Dux, cum gentis suae insignia, vestrae familiae donaret, antequam de vita exiret, nihil
aliud iudicasse videtur, quam dignita tem nobilitatis, quam i gle per naturam,
i Vlterius, propagare non poterat, optime perfamiliam Vestram. i. I defendi posse.
10쪽
CHSAREI, AC CELEBERRIM H IN GOL- stadiensis Aeademiae Professoris ordinati
A Ccipe Nobilitas, quae simpraecepta parentum, Testari quoties sata suprema iubent.
Hinc etenim disces,mortis quando ingruet borror, Succurras rebus Ρα ratione tuis.
Non diuturna tuae rebunt nomina girpis, Praeripias patrias si peregrinus opes Maiorum vilescit bonos, parta peribit Grati siuiuas pauperiore Tatu. Num quid bilitassine rerum divire censi, Irirtutis peperit quem genero ῖs amor.
Haec tibi Romulei cura indefessa labos 'Congessit gnates cui reverenter agas. Qui dum legales uigilantius excolit arces,
Dumφ iuuentuti consulasse studet ,
Iuridicos inter proceres era' lainina splendet, Inter ut aethereisdem Luna poli. Praeceptorisver DECII Iegalisequutus, Eo My LEVS nostrae eri gloria primascholae.