Rerum Germanicarum scriptores aliquot insignes, qui historiam et res gestas Germanorum medii potissimum ævi, inde a Carolo M. ad Carolum 5. usque, per annales litteris consignarunt, primum collectore Joanne Pistorio Nidano, tribus tomis, in lucem pro

발행: 1726년

분량: 982페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

EO tempore gens Normanniae consurgens , sub Roberto Guiscardo, viro strenuissimo,& magnae recordationis Duce, Apulia ingreditur,ubi incolas

terrae variis modis,nunc potentia, nunc

dolo& staude,affixit.Quos dsi OOPapa, Romam cum militin a Gallia rediens,i cipit coercere, & ab Apulia intendit expellere ; conserto cum eis praelio , multisque prostratis, victus cogitur fugere

Beneventum. Tanta autem ibi ex uir que parte cecidest multitudo, ut acervus ibi postea factus ex ossibus mortuorum,

usque hodie ab indigenis soleat viator

bus ostentari. no extunc proximo Papa Leo moritur, 3c in ecclesia sancti Petri sepultus, miraculis coruscare monstratur. Cui

succedit Gebctardus, metensis episcopus, qui Victor Papa est nominatus. Illi quoque successit Stephanus, Teutoni

cus natione.

Imperator rursus Italiam ingressus, comitissam Beatricem, matrem scilicet comitissae Mathild consanguineam suam, viduam Bonifacii marchionis, s cum deduxit. De recuperatione san tisipulchri, anno μω

DFfuncto Gregorio 7, Papa apud s

Iernum , Gilberto autem Romae per Imperatorem cathedram de Urbem possidente, pauci Romani propter m tum Imperatoris abbatem Desiderium de monte Cassino, invitum ad papatum traxerunt: qui etiam dato precio custodibus occulte, qui civitatem Leoninameustodiebant, sub silentio noctis eum apud sanctum Petrum in cathedram posuerunt, & Victorem eum nominaverunt. Ipse vero fluxu ventris statim detentus , vitam finivit. Cujus loco piscopum Hostiensem Othonem , id est Urbanum Papam constituerunt. Eodem tempore civitas Hierusalem a Paganis conculcata erat, atque deten- ea. sepulchrum autem Domini ab eis quaestus causa venerabiliter habebatur, vivente adhuc Imperatore Henrico quarto, dc Alexio reSe GraMortuo.Tunc praefatus Urbanus Papa. propter miseriam Hierosolymorum transiens in Gallias , ad defensionem sancti sepulchri Christianorum arma commo id, atque ex diversis nationibus centum millia hominum ad arma collegite eisque Duees

suscriptos praefecit, Ducem Lothari gi Gotmdum de Boillon, Comitem sancti 2 idii, Reinmundum comitem Flandriae, Robertum Zc Hugonem,fratrem Philippi Regis Franciae. Curam a tem omnium eorum in Christo epise po Podiensi commisit. Rumores istos alii Christiani audientes, ex omnibus regionibus & linguis & insulis Christian rum homines cum inaestimabili multitudine affluxerunt , asserentes se Ap stolos. Et praedicatores Christi esse, atque adversus inimicos crucis Christi pugnatores.

Gotisido igitur duce, persulgariam

cum magna difficultate Constantinois polim pervenerunt, ubi multum dolum& impedimentum a Rege Nerio perpessi, commissa cum Graecis pugna.

Pontem urbis regiae expugnant, Sc transeuntes, suburbium succendunt. Ibi recensitis trecentis millibus bellatorum, in Nicenam turrim quondam Christi norum venientes, eam a paganis expugnaveruntac Imperatori eam dederunt. Deinde per maritimam Rutenorum progressi, tantam rerum abundantiam invenerunt , ut bos pro siclo, & aries pro nummo , teste Roberto Comite . venderetur. Principes etiam Sarac

norum sibi occurrentes bello press runt. His elati successibus, obsidione Antiochiam cingunt . ubi per novem menses morantes, deficientibus copiis. 3t exercitu debilitato , valde humiliati

sunt. Deus autem eorum misertus, urinbem cum omni copia Turcorum tradidit in manus eorum. Cum igitur rumor eorum universum Orientem terreret, rex Babyloniorum

dirigit ad eos legatos, poscens confoed rationem eorum in dolo : cum quibus legatis pergunt in Babyloniam legati Francorum, de honorificE suscepti,dum proceritas 5c pulchritudo eorum aspicitur, dum virtus δc magnanimitas ipso.

342쪽

rum consideratur , dum cc magis esse quam homines ab illius terrae indigenis asseruntur. Rex Babyloniae , accepto a suis consilio, movet illico exercitum, &Hierusalem cingit obsidione, dicens eis; se cum Francis foedus & amicitiam contraxisse; D cum quibus etiam eos vellet destruere , nisi se & urbem Regi B byloniae subditos exhiberent. Turci itaque urbem tenentes , propter metum

Christianorum , se & urbem in manus Regis dederunt. Qui, ejectis Omnibus

Turcis, urbem cum Saracenis munivit,& sic Christianorum propositum suo ingenio praepedivit. Inter haec Christiani, capta ut diximus Antiochia, quia Deum non digne

glorificas Ie videntur , tanta cinguntur multitudine Saracenorum, ut Priorem ubertatem fames tam intolerabilis sequeretur, ut etiam vix ab humanis carnibus abstinerent. Respiciens autem

Dominus populi sui contritionem, lanceam, qua Christi sanctissimum latus legitur perforatum, in locis illis per revelationem eis monstravit; cujus virtute

Christiani confisi, quamvis debiles & famelici, cum Saracenis bellum committunt , fusisque Viriliter omnibus , non sua, sed Christi sortitudine, hostes vicerunt. Inde procedentes in Syriam. Baream & Murtam urbes ceperunt: ubi moram facientes , tanta iterum inopia

narrantur attriti, ut etiam humana corpora foetida famelici aliqui devorarent. Post haec ad civitatem sanctam, jam a Saracenis inhabitatam atque munidam, a-eies direxerunt. Quam obsessam cum capere non possent , habito religioso eonsilio , Christum humilitatis magistrum imitantes, nudis eam pedibus circuire disponunt. Igitur in die, quae dicitur divisio Apostolorum, civitas capitur; & hostes ibidem comprehensi tanta sunt occisione prostrati, ut in porticu Salomonis sanguis occisorum usque ad nostrorutri equorum genua perVeniret. tunc civitas Hierusalem usque nunc,

authore Deo, μὰ a nostris possidetur.

Porro admiratus Babyloniorum, Tom. II.

norum Vocatur, apud Ascalonam manens , innumerabilem collegit exercitum , tanquam Hierusalem & Antiochiam per suam potentiam recepturus. Legatos autem Francorum adhuc

in Ascalona apud se retinebat. Ad haae Christiani, sarcinis suis de infirmis in Urbe relictis, exercitui Babyloniorum in

Campo Occurrunt. Cumque infinitam hostium multitudinem conspexissent, fusis ad Dominum precibus, cum paucis contra hostes procedunt. Et mirum in modum per divinum auxilium , cum quinque millibus equitum, & quindecim millibus peditum, Saracenorum Centum millia equitum, & trecenta millia peditum, vertere terga compellunt,& spolia immensa diripiunt. Ceciderunt ex Saracenis in eo praelio plus quam centum millia gladio extincti, sed circa portam Ascalonae ducenta millia in introitu civitatis sunt suffocata. Innumeri

quoque submersi & spinis irretiti perii L

se referuntur.

Peracta victoria, principibus ad propria remeantibus, dux Golfridus exercitum, qui remansit, strenue sapientemque conduxit. Ipse etiam Romanos de Teutonicos, invicem stepe ob invidiam rixantes, tanquam utriusque linguae peritus, ad pacem & concordiam, ut simul commanerent, suis studiis salubriter informavit. Interea Urbanus Papa, qua ultra mare exercitum direxerat, celebrato concilio apud Clarmontem, Romam revertitur, & Gilbertum, qui per Imperatorem cathedramRomae tenebat,ab

Urbe expellit: soga illi domo Crescentii, id est castello sancti Angeli remanente.

Inde cathedra sua recepta, egressus ab Urbe, Apuliam, Calabriam atque Siciliam peragravit e unde quamplurima collecta pecunia, Romam reversus, stodes castri Crescentii pecunia corrupit : atque in hunc modum expulso Gil-herto, ad ultimum tam Urbe quam e

thedra libere potitur. Ipse paulo post in fata concessis, & cathedram Paschali

Papae reliquit. Uu a Interea auctore Deo.

343쪽

G TFRIDI VITER BIENS Is

Interea Christianis ad sanctum Domini sepulclarum confluentibus, dux Got-fridus in Hierusalem moritur ; cique Balduinus, frater ejus, ibidem subrogatur, & autoritate summi Pontificis Rex appellatur. Anno Domini II . Eo tempore, quo primus Balduinus factus estRexHierusalem,Gilbertus in riens, horribilillimo schismati, tanquam AEgypti densissimis tenebris, finem imponit. Anno sequenti Conradus, filius quarti Henrici Imperatoris,cui paterItaliam commiserat, obiit, anno scilicet 9, ex quo a patre discesserat, & in civitate Florentia honorifice sepultus est. Post haec Imperator, pater ejus , apud 428 Moguntiam nativitate Domini celebrata, Henricum filium ejus, qui fuit qui tus Henricorum , regnaturum post se. principibus assignavit: seque Hierosolymam iturum devovit, & publice pronunciavit. Anno secundo iterum apud Moguntiam Imperatore existente, Henricus,filius ejus,contra eum rebellionem molitur apud Ratisbonam, consilio Bavarorum, habens occasionem, quod Pater excommunicatus a Romano pontifice haberetur. Assumptisque principibus, Saxoniam contra Imperium facile commovendam intravit, ubi apud Quintlineburg universos Saxones suae voluntati conjunxit. Tunc Ruthardus,Moguntinus archiepiscopus, a sede sua diu per patrem Imperatorem expulsus, filio ejus Henrico quinto adhaesit, & apud villam Northu-sen concilio celebrato , Imperatorem tanquam simoniacum condemnavit.

Item Henricum Magdeburgensem electum; sed ab Imperatore reprobatum. consecravit. Inde in Moguntiam per auxilium filii redire proposuit. Sed pater in Μoguntia cum militia manens propositum praepedivit. Post: haec filius castrum Noricum, id est Nurcnberg, V expugnavit. Item de eodem --ico quarto LN

ΗΕnricus quartus cum esset puer, mortuo patre, sub custodia matris suae Agnetis Imperatricis fuit; quae aliquanto tempore prudenter Imperium rexit. Postea filius, consilio lascivantium a matre alienatus, per se coepit regnare. Haec discessio maximae discordiae seminarium fuit. Imperatrix aspiciens iniquas rerum mutationes, cum

fluctibus turbationis nollet involvi, religiosam vitam elegit, & ad monasteriaum Fructuariense se transtulit. Inde postmodum Romam pergens, ibique aliquantam moram faciens,Vita decedit.& in ecclesia beatae Petronillae, in tu ha marmorea honeste sepulta est. His diebus Alexander, primo Lucen-ss episcopus , postea communi voto& electione promotus in summumPo tificem, ecclesiam Romanam, diu jam ancillatam, in pristinam libertatem reduxit. Nam Cadulum, Parmensem episcopum, Romanam sedem armata

manu Occupare volentem, constanter

repressit. De isto Cadulo & de isto

Alexandro scriptus est versus in camera 499 Lateranensi: Regnat Alexander, Cadolus eadu, ct superatur. Itaque Imperium Henrici in seipsum dividitur, & conspirantibus Saxonibus, rebelliones fiunt. Detractiones & inhonesta plurima de Imperatore ad aures summi pontificis referuntur. Hanno, Coloniensis archiepiscopus, & Germanus μὰ Babenbergensis episcopus, Romam mittuntur. Qui peracta legatione revertentes, literas apostolicas Regias lignant, per quas ad satisfactionem

de fimonia aliisque enormitatibus commonetur. Eodem tempore Saxones manifesu rebellant. & urbes & castelIa, quae rex in Saxonia construxerat, ause runt, & omnino subvertunt.

Anno secundo Alexander Papa dec dic & Aldibrando archidiacono suo, qui Gregorius septimus fuit , apostolatum reliquit. Quod quia sne Imperatoris concessione actum est, schisma gravissimum narratur exortum. Ipse itaque

Gregorius Papa ad simoniam extirpandam, & clericorum incontinentiam re-pri fa) Rhest in Codice glossa, i. e. Nurenberg. 9 MS. Hermamus.

344쪽

primendam intendens, Imperatorem ipsum ad synodalia pro hujusmodi frequenter vocavit. Connubia cleric rum, a subdiaconatu,&supra, Per totum orbem Romanum, edicto decretali, in aeternum prohibuit, ac seipsum athletam Dei pro domoDomini murum constituit. Imperator Saxones bello petit, & juxta fluvium Flunstrot bello incerto, caesis hinc inde quam pluribus, cruentam Victoriam vix obtinuit. Cecidit ibi Ge-hehardus,pater cis Lotharii, qui postea imperavit, &Εmestus, pater Albe ti marchionis. Eodem anno Nilhelmus, comesNormanniae, majorem Britanniam, quae nunc Anglia nuncupatur, eXpug Vit, regemque ipsius Fraldum occidit.Deinde Normannis ibi positis, totaque pr vincia in servitutem redacta, ipse ibi regnavit. Anno sequenti Imperator accepit uxorem, filiam Othonis marchionis Italici, nomine Beriam. Papa tantum Imperatorem eXcommunicavit; ejusque eonsilio Saxones sibi Rodulphum regem creaverunt ; quo postea in bello occiso, Sc Herimanno principe Lotha-Yingiae sibi substituto, ipse quoque cito interficitur. Ante hunc Imperatorem non legimus aliquem a Romano pontifice excommunicatum , aut Imperio privatum: nisi fortE illud pro excommunicatione reputetur,quod Philippus, FQQ primus Christianus Imperator, ad breve tempus a Romano pontifice inter poenitentes legitur collocatus. Aut illud, quod Theodosius , ob cruentam hominum caedem , a liminibus ecclesiae legitur sequestratus. . Interea Gregorius Papa septirnus potentia Imperiali ab Urbe pellitur. Cujus loco Gilbertus Ravennas intruditur. Item de eodem Henrico quarto vermhus subnotatur. Henrisuae quartus Gue lingo semine sum

Regna per Italiam multa feritate Ierur- in tribuant Domino digna tribu suo. Omnia dum recipit, qua pia velavctapintavit.

Romani Mua pontificis plerumque Κων iis, Papa dolensfactis, non patiemur, ait. Cur petat Agicitum Casar, cito Papa requiris , Ecelsaque bonis qua vult ratione potiri e Pax me am periis profernate viri. Defuit Henricus Papa quamcunque bu

relam, e cupis eccosiam aliqua piaeare medelar nque potens armis cordeque magnus

erat

Inmidia fertur nimia potuisse notari, Et nimia feritate sua nequam reputari, De quibus exempla pagina pauca dabit. Si probitate virum, vel equum tia re putaret ,

Hus ad interitum, quae posset, iniquapar

reis

Insidias mortis fraude doloque daret. MAM erat regis'eciosius, O altus honore, age datur nudo pugno mactas leonem, Militis osses ummus in orbesio. Hune videt invitus rex,insidiator iniquus. Invidus Henricus Probitatis atrox inimia

Cujus ab insidiis deperit ilie cito. Fertur equM regi talu quandoque fuisse, Cui virtute parem nullum natura dedisset, me in aquis Rheni, reo jubente,perit. Prava per Imperium dum regia fama m

latur, Ira m et proceru, gens Teutona totvravatur,

Et dolet Imperium turpe fovere eaput. Curia Francorum collecta simul domino

rum s

cirimi gestorumregis condemnae eorum. Expertumque volunt jam rvrobare d

Nune ab Apostoli procerumsententia qua. rit Si princeps Aelerum rex jure potes rem veri, Papa refert: merito destituenduae eris. Gregorius Papa nun est λαι exsat in Um

Post venis urbanu' qui regia facta perungeto Fert quoque Paschalis tempora plena m

345쪽

--eus male finitus fit ab hine anath

dulphin eum Saxonibus tulit Me diade.

Cum quibuν ecclesia regia jura premat. Junctaque Saxonibus consentit O inebra

Roma s

Aurea diapho transmittitur inde rona, Resia per Imperium multiplicata tonant. Scriptus er insertus fuit in diademate veris

Petra dedit Petro, Petrus diadema Rodubpho; me ita Saxonibus missa eorona datur. Sede Moguntinus tunc prasiul in ordine 'L

Extitit Assertus, salus, feritate ferinus, Nec tamen ingenio vel probitate minor. I OI His δειρον Henricum magis omni σ es inimicus,

Sic O Agrippinus praesul, relebris Frideri

Alberto de Treveri,st gramis hostis ei.

Undique constrant, veniunt eertamina miras Signa lares Aquila veniunt adpraelia dira. xo tribus viribus Marte repressit eum. Pugna reait quarta, regem male Saxo co- armat,

Nam quasi jam parta fuerat victoria quam

. Ast ubi besia gerit rex novus,ense perit. Dumfugit Henricus, comitumfugiente ca

Mitis eisignum mediastatione reservat, Dicens: diuo graderis es ce, victor eris. Hoc ego M utphum gladis tibi dico periemptum, Rex negat eventum, sed eumtrahis Me r

tentum,

Rex ubifata gemit, publica fama venis. MUM ait: Surge, tua gloria magna res in Saxo fugis, quia rex cecidit, tu eurre, '

urges

Dum tracIuae rediit victore ipse fuit. Nec tamen ut visit, victorem poenaria quit , Morti ου addita regem Derunt inimici, Filius ejus et tiagere regnasit in Henricus junior tollit Imperium adversus patrem suum. Essest in arm praesut procerumque δε

Patris ad interitum quia habet diadema

ta natu

Ex ope Pontificis omnia posse ratur. Fit pater,u uera ub praesule rex anath

Filius erigitvir Henricus habens diadema, Et studet, ut penitus jura paterna pre

mata

ri uar ergo pater, nimia procerum ferri

tates

Nee penitus natus patris caruit pietate. Leodii genitor pauper ino que latet. Henricus Munuου, numero quartus reputauias, Ruinquaginta duos vi perfecerat annos, Briga quibus nati fertur amara pati. Tune obiis, tune Leodii voluit tumulari. mnici dueresui corpus venerari, Moreque regali condere membra lari. At quia rex voluit vivens anathema me reri , Papa eaput eleri jubet bine corpus rem veri , Cunctaque Leodii mox anathema ferit. Pestit cra sacris corpus, rebus variatis,

Filius os apatris doluit fore cum celeratis. scitosiublatis, longius ire facit. D latriam Seiram, qua Menica littora Drat, Ossa patris minat, nimium commotus in

iram. .

Aphra capelia fuit, quae patris ossa tulit.

Rex Datranslatusferetroque novo reser tussctuinque reservatus annis fuit intumiam

tuae

omnibus intratu Ldibrioque datus. Ume genus horroris nato sit eausa doloris. Tempora maeroris renovat feretrum geniatoris,

Sacra sepultura,Papa prohibente,negatur. Annulinor Moluc ni se Papa resiluatur, Cum quibus eciae ι --γdit id sari . Vendidit Age, quia raro caruit Onia. ma nota ne flat, vetuit divi sophia, Papaque mente tali tollire prorsus hiat Henrisus vere defuncti Caesaris haeres,

MS. Tam male damnatus ludibtioque datus.

346쪽

odorinti .m Molos ohibetur habere, me etenim fieri regula nulla feret. 1 o Mendere Pontificar nonpossimi amori rege Illud enim saera prohibent persecuta lego

Expedis,ut Simonis crimina qui ue -- get. Henricis quintus tunc incidit in las imetam me laqueo einctus, finis est arctatus er imu Ecclesie cedit, iura coacta dedit. Hae duo duntaxat Caesar repetita relaxat, Ecclesiavassas rabiem, non amori quassat, erra dedit requiem,pax rediviva se

Annulis se bacultis papalisura siquuntur,

Sic or ab Imperio merito mundana reguntur, Jura coaequatastant ratione rata.

Sacra fultura nunc Caesaris est valitura, Aureastructura patris es,dans gaiaia Fur , Sanctaque S rea membra recondit ea. Normanni invadunt Apuliam tempore quarti Henrici Imperatoris. Henrici quarti dum guria vergit ad imum, Sentit G- Apulia Normannica praelia pri

Horitur se Calaber nune, Sicut ques

Dux ibi Normannus WiLelmus primo notandus, se Postque Robertus magnus V cardus adest

memorandus ,

CUus er in modico maximagesta dabo. Paganos Siculos hie in si jura redegit, Apulus er Calaber viri odi eosia Iulegit,cuos moiam Lelmus rex probitate regit. Robertus Viscardus combussit Lateranum, dum Imperator Papam Paschalem captum Romae

teneret. .

Non erat Henrico licitum defendere terram, Nanque per Imperium fuerat valissi maguerra.

PapaquePshalu vincula captus adit, D inicus quintus dum gestat in Urbe cor

. A det Viscar partim eomburere Romam,tanc Lateranensisporta perustas M. Fansit ut ia Danaos, referunt sibi praelia Graeci, Retis ibi Danai pars extitit hostia lethi, Copia fisolii, miraque massa necis. Dux erat in rebus pauper, e divesprobitate, Addidit ex eorio nummos expendere late, Cum quibus er Danai copia vi jacet. Delictis Danai post tempora fertilitatis, Reddidit argentum pro denarias cretatis, Militibingratis disseis dona fatis. Roberim Viscardus obit tandem sine prole sRogerius Germansu risiuccedit honore, Cumata Sicitis sidet atque fovet.

Rogeri. Paganus erat de more vocatu Rogerius de Rogerio comα estgeneratus,

Gemma si generis, ct probitate caput. Gemmafuit, regnaresῖi meruit probitate, Apulus or Calaberit e ubjectus se Apher , uod loquor, ec patet, terra seda j

cet.

Rogerii regis his tempus er acta relinquam, Caesaris Henrici quinti rem primitus inqua, risi quoque Rogeris tempvis se acta Lbo. Item de quinto Henrico, iuniore filio quarti Henrici, octuagesimo qui to .b Augusto.

Enricus junior contra patrem -- sos Vet exercitum, & pater contra eum. Utriusque autem exercitus sepra Rhenum fluvium castrametatur, Rheno ita medio existente, & alterum ab altero separante. Erat autem patris maxima p tentia in exercitu Bohemorum, de inmarchione Austriae Lupoldo. Quam rem clim filius considerasset, tam D cemBohemorum nomineB OeZ,quam

marchionem Lupoldum , largillimis promissionibus ab auxilio patris sui avem tit: quibus abeuntibus, pater debilit a campo cedere compulsus, consu sus discessit. Ab illo itaque die pater minuitur, filius autem augetur. Pomea filius & pater apud Pinguiam cinerulum colloquuntur: ubi filius moenet, ut pater per Apostolicum exeat ab excommunicatione , qui petit principes apud Moguntiam congregari, ibique coram eis de eadem cauta tractari. Itaque po

ca in. Jure. M MS. Paschalis captus abiride cadit. 92 MS. Vixerat in rebus pauper.

347쪽

rente patre, generalis curia Moguntiae indicitur: ibique pater & filius omni-bqs principibus praesentancurim Hieroselymu.CIrea idem tempus Balduinus,rexHistia rosolymorum, Ascalonam obsessam sibi tributariam fecit. Commisi soque praelio cum Saracenis scum ipse tantum quatuor millia bellatorum haberen hostium quinquaginta millia Dei

magis, quam hominum virtute prostravit; uno Saracenorum principe capto,& altero occiso. Tunc Alexius, rex Constantinopolitanus, Christianae prosperitatis adversarius, Turcos in desperationem jam positos in amicitiam suam confoederaVit, eisque turrim Niceam, Christianorum sanguine conquisitam, concessit. Interea generali curia Moguntiae con- Sregata, praesentibus Apostolicae sedis legatis, Imperator coram omnibus excommunicatus pronunciatur. Unde etiam ipse in eastro quodam custodiae mancipatur: ubi, dum audientiam potuntprincipes, eum doIo circunveniunt,

dc quodammodo cogunt, ut filio suo regalia insignia non differat resignare: amno scilicet regni sui quinquagesimo tertio, Imperii sui vero quadragesimo. Reversi igitur principes a patre ad filium , Imperialia insignia detulerunt:

cumque tunc a patre.electum denunciantes, per manus legatorum Romani pontificis creant Imperator m, nOso4 nagesimum secundum abAugustoOct

HUcusque tam ex libris Orosii quam Eusebii,& aliorum qui post eos scripserunt, authoritatibus fulti, scripta nostra possiimus. Caetera autem, quae si quunzuri . quia recentis memoriae, &quasi nostrorum temporum sunt, nos ea nobis h viris probabilibus tradita, &partim a nobis oculata fide conspecta.&auribus nostris audita. quanto Ver cius possumus favente Domino lectoribus proponemus. Nota; me Golfridum. hujus libri au-Lhorem, capellanum 3c notarium fuisse

regis Conradi tertii, & Friderici Imperatoris ,& filii ejus Henrici sexti : quorum temporibus haec omnia cis citraque mare per annos quadraginta sum perscrutatus, ex omnibus armariis de

Latinis, & barbaris, & Graecis, & Iudaiacis, & Chaldaris. scs De Hemico quarto. IMperator Henricus quartus , omniis bus regalibus filio resignatis, & omnium Principum sussragio destitutus, &factus egenus; dum per Rhenum fluvium Coloniam pervenisset, ibi non sicut exul, sed ut Imperator, a civibus suscipitur. Indeque procedens Leodium, i sinuavit omnibus tam verbo quam literis , a Principibus se fuisse deceptum, &ad resignanda regalia filio coarctatum. Transacto pauco tempore, pater apud Leodium moritur, & more regio ibi s petitur. Sed postea mandato Romani pontificis, a coemeterio ejicitur, eique omnis Christiana sepultura denegatur. Corpus autem ejus a Leodio in urbem Spiram,scilicet supra Rhenum subi ipse in honorem sanctae Mariae mirabilis structurae ecclesiam fundaverat, sed non perfecerat) est in feretro deportatum, &in capella sanctae Aphrae, sine sepultura,

per spatium quinque annorum in ser tro conservatum. Quid autem de eo

postea fuerit factum, in fine hujus capituli inferius versificE referemus. sbὰ Quid igitur filius faciat,videam .

Henricus quintus Linperator capit Papam Paschalem. ΗΕnricus quintus, mortuo patre, mirabili collecto exercitu, tertio anno post obitum patris, per montem Iovis transit Pyrenaeum Omam proficiscens. Quumque supra Padum castrametacus, praeciperet exercitum recenseri, inven- s O sti sunt triginta millia militum, exceptis omnibus, qui ad eum de Italia confluxerunt. Inde per montem Apenninum

μὰ Nota - - Chaldaeis. Absiunt haec omnia in m. quod pergit, post verba proponemus t Imperator Henricus IV. '

M in. Factum, superiori titulo satis est versibus explicatum.

348쪽

transiens, Bargum sa) Pontis Tremuli turribus & muris valde munitum, qui transitum exercitui prohibere tentavit, expugnavit atque destruxit. Deinde Perusiam procedens usque Aretium, civitatem ipsam destruxit, pro eo, quod cives illi Ecclesiam sancti Donati, id est Episcopium, quod est extra civitatem , destruxerant, sedem episcopalem infra moenia civitatis ponere intendentes. His ita peractis, Romam pervenit, 3c in gradibus beati Petri a Papa Paschali , cunctisque cardinalibus, & a populo Romano, cum crucibus in processione, cum tripudio dc gaudio magno susceptus est. Ipse auteiri Papam Paschalem, consilio quorundam sceleratorum, captum detinuit, &Utrico patriarcha: Aquileiensi

cum reverentia custodiendum commia sit. Tunc orto ex improviso tumultu, de ornatu Ecclesiae cunctisque rebus clericorum invasis atque distractis , qui expectabant gaudium , luctium incur

runt

occasio autem & causa illius captivitatis talis fuisse narramr: Quia Imperatore Romam tendente, Papa cum eo tali pactione convenerat.. Ut Imperator Episcoporum investituras dimitteret; Papa autem ecomerso Imperatori mnia episcoporum regalia relaxaret. Haec pactio sacramentis 3c Obsidibus imter Papam dc Imperatorem asseritur fi mala fuisse. Quam dum, renitentibus Episcopis , Papa adimplere non posset, quum per omnia innocens esset , tanquam reus custodiae est mancipatus.

Hujus factionis consiliator praecipuus dicitur fui 1le Albertus, tunc ImperatΟ-ris cancellarius t qui postea fuit archi piscopus Moguntinus. Quem tantum Imperator postea, per divinum judicruum. fortissimum sensit inimicum. Papa aliquandiu capto & detento Imperator a civibus revocatur, & Episcoporum investituras, id est annulum dehaculum , a Papa recipiens, ipsum P

pam dc cives Romanos muneribus r conciliare curavit : 3ca Papa coronatus, favorem dc nomen Imperiale sortitur, anno ab incarnatione Domini millesimo . II. centesimo undecimo; anno vero regni

ejus, ex quo pater regalia sibi resignaverat, sexco.

His ita transactis, synodo Episcoporum postea celebrata , privilegium ab I Q. Imperatore minis εc terroribus extoriatum , tanquam pravilegium reprobavit. Imperator ab Urbe in Franciam reversus, filiam Henrici regis Anglorum, Mathildam, in uxorem sibi conjunxit, nuptiasque magnificas Moguntiae celebravit. In ipsa curia Lotharius, Dux Sax niae, qui postea fuit Imperator, tunica lanea pro poenitentia indutus, di pedibus discalceatus, procidit ante pedes Imperatoris. Tantus enim terror omnes invaserat, ut aliquis voluntati suae resistere non auderet. Caeterum in ipsa nuptiarum celebratione, ubi omnes co Venerant , factae sunt contra terribilitatem ejus multae Principum conspirationes; bc extunc tam manifeste, quam O culte multi incipiunt rebellare. Ex comsilio autem Sc suggestione Archiepiscoporum, Friderici scilicet Coloniensis, &Alberti Moguntinensis, 3c aliorum qu rundam, Callistus Papa, qui post Pascia Iem Et Gelasium Romae pontificatum

acceperat, Imperatorem excommunicationis vinculo innodavit. Schismate itaque renoVato , Imperator Romam pergens, Burdinum, natione Hispanum, in cathedram per suam violentiam collocavit: quem Romani apud Sutrium postea captum, dc camelo ut dicitur superpositum, cum ignominia deportaverunt , dc in cavea prope Salernum perpetuae custodiae tradiderunt. Imperator videns a se regnum paulatim demcere , dc exemplum patris sui mente r Volvem , atque metu anathematis, qu

urgebatur; collecta generali curia apud Wormatiam, investituram Episcoporum , scilicet annulum 3c baculum , in manus legati apostolici, nomine Lamberti, qui postea fuit Papa Honorius, publice resignavit : per quem etiam ab anathemate est absolutus. Papa quoque Imperatori tale privilegium scripsit, ut episcopi omnes tam Cisalpini quam

citra, so non prius Episcopi ordine

349쪽

Itur, quam per manus Imperatoris de re galibus sint investiti. Imperator de Romanis ulcisti des. Orans, iastinato cursu in Italiam, Urbem obsedit i quibus contra eum incautὰ progressis, plurimos cepit; quos fere omnes aut caecavit, aut denasavit. Deinde reversus in patriam, morboque correptus, obiit, & in civitate spira, ubi ecclo iam supra memoratam complevit a que ditavit. sepultus est juxta patrem &sor avum & atavum suum , anno regni ejus decimo nono . Imperii vero decimo quarto. Caetera versifice gesa referre pla

Item de captivitate Papae Paschalis, δε de guerra inter Imperium & ecclesiam, versibus subornatur. cim foret Hemico sileera per omnia Ro

Cepit Aristoticum, rumor in viae sinat. Besta parat purus,suemrrit ab Urbe sen

Praemiari Henrictis, pars aes Es expoliatari papa caret Manto, captus ab ho υῖα aestio niam orituri eών carcere Papa tenetis ἐResondetur os, iasu Di omnia praesul, As lii Imperio pontificale decus. Num bona Pontis m,qtiae nititur ipse tene

Contialis Imperitim, μὰ debeo Caesar haeres Amori qtii tene a Caesare dante feret. A tilus se Mevitis de nos o misere venit. ἀμ-Ponti re regia snt munere pleni, Caesaris scium quomodo Papa νit 'Mutilis eccosia ,sqviaerimus aequa fateri, Anniatis o iaciam n quam de Cesare venit,

runt,

runt,

Nec Deus hoc pati r,nee tu inaferent. Cam tua sit regni, euasit eis dia juris, Careeristis nostris mala das exempla fiaturis, In sanctum Domin. Amferitate furis. Condbtores μνῶ, qvis mersura videris, Iam nri jura Dei, neque regia Dra vereriri Aclesiam reticias, qui cruciandus eris. Dedecus es, fontem juris, confundere legem. Et magis es tim iam, eorum onere νecim sacra iura κτα , tristia regna rexeritar uictis quaerit traiusti munera eati s. Detis institiat electio consena cleri, 'Heio coli libreasemper erit. Tu tua si repetis, repete quae tu rei si, Haec ciam non ded ris, etiν ιοstere proposuisit

Giaere te δε it, iugerantista mihi. Si,quodcvinque datur,ratio monet,ut repeta

tur s

Hoc ita si cupias quaerimus esse ratum. Imperitim dedistis, tu pavica dedisse miri sim ope pontificis Caesar Romanus haseris, Vincula pontifici qua ratione geris i uicquid agat praesus, Picqώid area tarba

fatetur, Reddere cogetur, γοά Caesar ἐκ esse videtur, Iliadest iis eripei rmat vitre questo . A iam se Metilias, vel caetera, quae memo

rantur ,

De excommunicatione Imperatoris Henrici quinti, propter papae Pa-sehalis captivitarem. Papa dolens lamenta movet, totumque pejorbem Ecclesiam sia charta χοcat properanteν ad se

me tibi confidis, cistas acta dedis. 3 Q gmne Her O Parrre, a Caesere siripta notate , Et quodcianque placet, siler his decreta pa

rate,

Me quoque Pontiscem non fore, jussa δε-

peccatis mala me a meis venisse notavi, liiij mὸ risitis digniam reputavi, Me quoque de sit, ne pereatis, ait. Haec ait, se mitram rescit, Mantumque relinquit, Ordiset ecclesia sine me, Picquid placet, inquit,

350쪽

CHRONIC. PARS XVII. 347 Copiapontificum non ita dixit erit.

Extortum Pa scriptum contra rationem

Tiae pater Mantum, curia tota monet. Rursias in Henricum quintum nova bella ge

rentur,

Pristina mota patri sibi jam tormenta m

mentu

ut pater antefuit,sic anathema luit. Littera Papalissimul opsale sigillum. Missa per Imperium gravis excomm Dat lium Et cunctos procerre, qui sua jussa tenent. Nunc Paschalti obit, succedis honore Calix-

Sede Viennensis Regumque propagine mix

Germine Francigenae Caesaris hostis erat. Disputatio inter Imperialem curiam &Papalem; quis eorum esset major in illo tempore. Curia Papalis contendit se Imperialis, Ansit inaequalis, vel debeat aequiparari, Partibus oppositis, curia Regis ait; Spiritus est Papa, carnis velamine clausus,

Hunc quasi terrenum describere quis fretausus f Ierrea cum siveris qua paritate gerit 'ER quoque par superis, caὰ certum datur ore

teneres

sua ligat Oseisit, qua regna videtur haberes

Carnis nexilios ritiuasera tenet. Allesatio in contrarium de Impe

ratore.

Caesar lex vi sat regi ν imperativa, Legequesub vi sunt omnia jura dativa, Lees ea castigat, solvit, ct ipsa ligat. Conditares legis , neque debet lege teneri,Sia sibi complacuit sub lege libenter haberi, iliades placuit, juris ad instar erit. sui lig4t ac solvit, Deus ipsum pro lis o

Usit regnom dimina potentiaIecum, - Astra deditsiuptris, caetera cunctasH. Responsio curiae Romanae contra Imperatorem. Am. II. Pars quoque Papalis sic obviat Imperiali, Sic regnare damus , quod Petro subjiciaris, Jus etiam nobis Christus utrisque parit.

Spiritus o corpus mihi sunt subjectapoten

ter a Corpore terrena teneo, caelesta mente,

Unde tenendo lumino is ligoque silum. AEthera pandere, coelica tangere Papa vide

tura

Nam dare, tollere, nectere, silvere, cuncta

meretur a

Cui dedit omne decus lex nova , lexque

Annulias sebaculus quamvis terrena puten

tur s

Sunt de jure poli, quae signiscare videntur, Res cejura Dei, mens tua cedat ei. 'Reddi apostolico Caesar. quaecunque rogavit, Pax bona conficitur, sublata Deo reparavit, Iurasim artis iat tu uterque trahit. De Lot hario Imperatore, Mimagesimo sexto ab Augusto, post Henricum quintum pes no ab incarnatione Domini millesimo centesimo vigesimo quinto, defuncto absque ha rede Henrico quinto , principes Moguntiae conveniunt; ibique habito de succelibre consilio, quatuor regni optimates. Lotharius Dux Saxonum, Fridericus Dux Suevorum , Leopoldus Marchio orientalis , Carolus Comes Flandriae, ad regnum designantur. Tandem Lotharius natione Saxo, patre Gebehardo, voto omnium, renitens, valde acre clamans, ad regnum tractus, presente legato sedis apostolicae, nonagesimus secundus ab Augusto regnavit. Iste per omnia humiliavit progeniem Henrici Imperatoris: contra quem Dux Bidericus & Dater ejus Conradus, nepotes Henrici Imperatoris ex sorore, diu rebellaverunt. Propter quod Papa Honorius, succetar Calixti, eos cxcommunicaVir. Verumtamen praedictus Conradus, a fratre suo Friderico, & a quibusdam aliis, factus est rex contra Lotharium. Qui cum pauco exercitu intravit Italiam i ta Mediolani apud Modcutiam cosa Ms. Papaque par superis.

SEARCH

MENU NAVIGATION