Gerardi Joan. Vossii et clarorum virorum ad eum epistolae, collectore Paulo Colomesio ecclesiae Anglicanae presbytero Londini nuper editae, nunc accuratissimae recusae; argumentis & indibus necessariis auctae. ... Quibus accessit dodecas epistolarum

발행: 1691년

분량: 1015페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

611쪽

CLAR. VI R. ad VOSSIUM

Es aetatem sere totam suam triverunt. De

tua vero, sabsit adulationis suspicio tum fide, tum iudicio in Antiquorum scriptis,

adeo apud animum meum persuasus sum, ut te judice in controversis fere omnibus stare, de credere ausim: Quocirca vix credas, quam mihi gratum feceris,quod disputationibus tuis , de matcriis aliquot, internos, dc Pontificios controversis, me dignatus fueris. Utinam tantum in omnibus eandcm operam posuisses, nominatim vero etiam in argumento , de imaginum cultu, de adorationer Pro hac enim supcrstitione, summa vi, & quod dicitur, velis remisque hic contenditur ; nec mirum , incurrit ea maxime in oculos vulgi, & Idolo. latriae crassae, Gentilisque specie ni habet, quam a se amoliri semper student, sed irrito fere conatu , nisi canam antiquitatem, veluti tabulam in naufragio, subinde arriperent. Et fuit non nemo nuper, qui mecum cade re per occasionem, forte fortuna oblatam, inter pocula pluribus egit, quircliquorum omnium more, cum causam

suam tueri non posset scripturarum Authoritatibus, ad hanc Aram confugicbat, ερ in ca una praesidium causae totius collocabat. Videbatur ille mihi multa dicere, ut Θεσιν suam posset quae ab omni ratione aliena crant, &quae tamen Antiquitatis totius unanimi consensu confirmata fuisse firmis lateribus adseverabat: Uti inter caetera quod Gentiles omnes semper adoraverint Idola sua tanquam Deos, quibus videlicet divina virtus, personali unione unita esset, sicut naturae divinae humana Jesu Christi ta cum tamen Lactantium CX- prcsse contrarium dicere, maniscstum sit,

aliosque quam plurimos: Praeceptum de Imaginibus non faciendis, fuisse ceremoniale de positi viam , de Idolis vero non faciendis, morale, illud sublatum, nova lere, hoc perpetuum esse; Imaginis & Idolidistinctionem, apud Antiquissimos Patres, semper consentientibus calculis, traditam esse, & quod ex T. R. lubens etiam, & ante omnia intelligerem, Apostolos doctrinam de Imaginibus, tradidisse in Concilio A n. tiocheno , idque ex Bibliotheca Origenis, tPamplutum Martyrem de--pud Tinmia- scripssse. Verba vero Ca-οum nere, nonis extare apud .Turria-memim. Sed num. Lib. r. pro Canoniblis statim οδε-- Apostolorum c. 2s. PS er-taos m, frius erga Mola,sed exisse conficta. im ginem Dei viri, Os sa toris nostri, ac servorum eius, ex advers teram Idolis, o Iudaeis. Haec liaque cum ab eo affirmari, atque asseri identidem videre, neque tamen, libri mihi ad manum essent, ex quibus illud refellere mihi aut liceret, aut etiam luberet ; cum

in eo causae cardonon Verteretur; non putavi tamen abs remefacturum, si a R. T. pcterem obnixe, ut paucis, quid hisce de rebus sit, significare mihi non graVetur. Tanto autem fidentius id petere me posse judicabam, quod a publicis nunc oneribus vaccS, de curis nullis gravioribus distraharis, quod operae pretium facturus sis, si

hac in re, operam tuam nobis commod veris ; Quocirca etiam atque etiam rogo

R. T. ut si quid a privatis, & sertasse melioribus curis temporis, supersit i id trium horum capitulorum examini impendere velis. i. An Ecclesia Antiqua, semper diastinxerit inter Idolum de imaginem ρ 2. An Gentiles crediderint Idola sua est Deos ipsos, eosque ut Dcos suos semper ador verint 3. An Apostoli doctrinam de Imaginibus tradiderint in Concilio Antiocheno , 5 an verba Canonis extent apud Turrianum i licet fabulosum ali quin , de vanum scriptorem Unum addam , ut si plures disputationes habitae sint sub praesidio vestro, eas per Κunerdinigam

ad me trans mittere non graveris. Dabo operam ne in ingratum beneficia haec non contulisse rei comperturus sis, Et si forte reduces nos ab exilio lioe tristi vobis G stat Deus, quod futurum non sine caiisa Ahfido, omni officiorum gcnem compensem. Vale, Vir Clarissime, M perser atque obdura, dolor hic tibi proderit olim. Dominus Jesus tibi, tuisque,& quotquot bonae causae favent, propitius benedicat. Salveat a me D. Bariae . Raptissimὶ c. No

vembris Is Io.

612쪽

praestantissimo Viro, D. Gerardo Joanni Vosso, Amini Co unctissimo.

S. P.

SEcundis ad te literis, Conjunctissime D.

Assinis, de Anglicano D. Tileni itinere, nonnihil ad te perscripsit: quae si ructe, ut spero, ad te sunt delatae, superest ut nunc cumdem Clarissimum Tilcnum reduccintibi narrem. Ut reversum intellexi, inter iratantes ut debui accessi ; neque grav*tus est vir ossiciosissimus, totam rerum in Ang Iia gestarum sericm fuse mihi narrare. En tibi itaque omnis negotji summam. Ad D. Tilenuin, etiam Seiani agentcm, impulsu D. Mel vini, accessere duo Ministri Scoti exulcs. Nosti genicin istam Puritanam; cumque plus justo corum in Regem querelae, praesente adhuc Dnstono quopiam ardescerent; existimavit vir magnus, salubrium rationum fomcntis , animos praeferocm, S Zeli nimietate morbidos, potius leniundos, quam porro inflammandos ; sed auribus eorum ad moderatiora

consilia surdis, nihil aliud effectum est,

quam ut cxacerbatiores digrederentur. Non destitit interim Ionstonus, urgere D. Tilcnum, ut praecipua collatiuncula: istiuνι argumenta scripto consignata ,sbi Communicatet 1iquo impetrato, ad Regem A Pographum transmisit, qui non indele ou authoritate viri, Δί argumentorum

pondere, Typis scriptum illud vulgari iusitit, atque insuper desiderio videndi eius flagrans, D. Tilenum per literas, blande ad

se evocavit, praesentemque arctissime amplexatus, gratias ei pro navata opera egit,

amplissimumque obtulit stipendium, si in Angliam transmigrare vellet. nd is una hac hyeme in deliberandi spatium postula ra, a Rege dimissus est, nunquam nisi me

ratio prorsus fallit, sedem mutaturus. Pr merem nunc hujus meae suspicionis causas, nisi temporum ratio obitaret. Unum hoc tutius addo, virum doctum, non va. nisi spem animo concepiste , brevi futurum, ut non tantum sibi, sed& omnibus aliis bonae causae patrocinantibus, publica

vilioritate, libertas quidlibet imprimendi, hic Lutetiae concedatur; plurima ejus opuscula prelum postulant, quorum nonnulla mihi ostendit, animadversiones scit. in Canones Synodi Dordracenae, Gallicum aliquod scriptum de causa peccati, & plura similis notae: scis quam hoc alibi non liccat i sed ne longius a proposita narratione deflectendum sit, rodco ad incepta. Rcx nihil aut parum admodum, cum D. Tileiano de Remonstrantium rebus Nit, conten ius de Ecclasiarum suarum hictarchia uliaterius quid ex ipso intellexisse. Episco. porum quoque non obscurum in se favo rem narrabat, multaque addebat de singulari affectu; quo abeuntcm prosecuti sunt. Tum ego, an tui, S Historiae tuae nulla unquam a quoquam mentio ficta sit, sedulo exquirere coepis Annuit ille, Δ praeteraliorum magnifica praeconia, an Iosepho Hali, non sine summa commend. atione, sibi oblatam quominus perlegcrct, adversa

valetudine fuisse impeditum. Intellexi ex his destitui ipsum scripto tuo; utque fidem tibi datam explerem, quid discessuro mihi in mandatis dedisses, significavi, & triduo

post tuo nomine, non historiam tantum,

αυιηθιree- ipto gratissime accepto. hospitium meum , undecimo post die , circa nonam matutinam ingrcssus , sollicitd admodum coepit interrogare, quemadmodum te, Ob hoc tuum scribendi genus cxcepisset: Itaque post brevem rei gestae narrationem, lut malas tuas, quas solas r9. Sept. datas a cepi , introspiciendas tradidit quibus ille percussis , post varios sermones abiturus, haec verba protulit. Utrumque Aglais tui friptum, cum maximo fructu, voluptate perlegi; hae veni tibi is i casurus ict Hac Merarum aliquid vilipsim dabis iaran rantum meis verbis, plurimam ei satatem

dices, Ad se spondebis me suo tempore ostem

surum, quam non apud ingrarum hoc suum munus coliscaverit. Digresso D. Tileno, Pomeridianui' ejusdem dici tempus D Juno , tum primum ab expeditione reverso impendii &post mutuae gratulationis ossicia, generalioribus, ut primum fieri assole & longe ac rustis serii nibus, diem condidimus , cognato nunc fratris Casini iri

613쪽

CLAR. VI R. ad VOSSIUM.

menti onem faciente, alias sororum num rum percontante, priores duas parcntis nostri uxores, sibi visas referente, quand

que etiam de Patriae nostrae statu nonnihil sciscitante. Septimo post primum congressum die, me una cum aliquot Uxellodunensibus, ad prandium vocatum, magnifico lautitiarum apparatu, humanissime de splendidissime exccpit. Atque ita ne tunc quidem per importunam illiterati istius consertii praesentiam, de rebus incis quicquam Ui. Interim proximae cuique o casioni manum inficere destinatum est, omniaque prout cecidcrint, ad te perscribere. Sed )am dudum forte ex me audire desideras, qualis mihi cognatus ille nos rvideatur a da veniam, Coniumstiss. Assinis, iam tale quid scripturus eram, clim praeter cxspectationem, a proposito desistere co-s ,r, ob praeproperum Aurigae Antuc ianidii ccssum. Itaque hebdomade proxime seqtienti, nonnihil de rcbus meis, id Aginoi H. e Iunii. Du Deus volet, ad

Ilia T a rescribam. Nunc jubeo sal

XLVI.

clarissimo Dossissimoque D. Ger

ardo Joanni Vossio.

vir Clarissime.

Si mihi ad familiares meos scribendum

mrct, qua ratione literas meas exordior, non in ip limine, materiae penuria haesitarem. Aut enim illis salutem nuntiarem, aut meum in illos a morem testis-icarer : sed neutrum impraesetitia umveni

re intelligo. Nam quid vossio com salis te, de amore Polyandri 'Idem quod divitibus olim cum vocibus Clientum , manὰrrae &ribus salutantium. Quid ergo Num flebo ρ Id meritorum memoria, atque dama olim fidelia praecepta vetant, eadem liatur servanda exordiendi rasso. At haeed media Plebe, de Triviis, quae scribo sumum tur: non mirum si a plebe Plebeia, e Triviis trivialia prosciscantiar. Quocirca

cum sterilis mihi calamus, aliud tanto viro dignum, producere non queat, salvere te, vir Clarissime, hoc rerum statu, multum iubeo, dc Deum, ut meliori laetiorique te saeculo parcat, supplex oro, ubi sua mei cespietati, laus eruditioni, de praemium con cordiae. Pessima enim de tu osa haec tempora, quo digna dicam Tanta ne luce Uah, radiis ejus caecutiunt,assueta ignebris,& eam fugere ; si fugare non possint, audentve, sedulbad laborant. Quam mis rd, proh Deum immortalem l pietas, eruditio, concordia exulant: sceleribus,omniaque neqv iciae generi applauditur; quae natura eminere dedit ingenia,supprimuntur; Discordia, δc ex ea orta Tyrannis nusquam

non grassatur: sed quid ago 34 AEneae regni Tro)ani excidium , de reliquiis immitis Achillei, mala, quae perpessi sunt, narro. Praestat, quamvis sciam membra Epistolae huius inaequalia, ut me ad eam, qua apud

eruditos uti soleo clausuli, conseram, O- remque, cum aliud argumentum mihi relictum non sit, si quae habeas, habere au tem quam plurima scio ; quae studia me promovere queant, cupido mihi impertiatis: Nullo id praestiteris labore, quod mihi maximo foret indagandum. De mea au. tem in te, Vir Clarissime, voluntate,sC v lim judices, me , quaecumqtie postu laveris, quanquam videam, quantulus sim, de me nihil posse sentiam, tanto studio factutunc quanto tu semper, quod maximum fiteor in meis rebus, cum sub regimine tuo deg rem, te fuisse significasti: quod cum praestabo,animum tuum erga me limitabor, me rita num amas laquar. Etiam atque e

iam cum coniuge charissi tria Vale, derata tua constatia fic instinet Tyran

Iohannes Polyandere

614쪽

. XLVII a

GRatissimum Doubletsi nostri adventum gratiorem tuae ad me literae reddiderunt,quae cdm crebriores alias prollite spondeant, spem pariter faciunt omnino postliac futurum , ut & alias ad Reverendis r. Episcopum Wintoniensem iis adjungas: de cujus summi viri crga te, omnesque bonos benevolentia, jam nunc ad te li . tenarum, aliquid scribit, D. Doubletius, auritus,& oculatus testis minime vanus; mihi tibi publico non parum consules, si affectus integerrimispontaneam vim ulteriori. bus doctae necessitudinis officiis, fovere non desinas. Iino si per tempora liceret) Britannos tibi tandem aliquando videndos judicarem. Sed de his alias, Certiore nuntio oblato. Nunc de rebus meis, hoc tantismhabeo scribere quod omnino futurum confidam, ut per Reverendiis Virum, dehonesta aliqua conditione , prospiciatur mihi , simul ac Farnamensi Arce relicta, Londinum reversus erit. Interim tamen tuae ad illum literae, si advolare possint, gratissimas ei fore existimare debes. Non patitur temporis ratio plura me his annectere: Nunc itaque finem facturus, D. Erpento brevi ad vos redituro, uberiores, Deo adspirante litietas sum commissurus. Vale. Saluta sororem charissimam, & firmiter tibi persuade, me ad omnia debitae gratitudinis officia paratissimum. Isidorum 11s.sandiici olim vidi': Inquiram an adhuc apud eundem Bibliopolam venalis pro- stet, si quando eb excurrere dabitur. It tim Londiηι

XLVIII.

honte,a cause des excessives lovanges, ques uous m at tribues, que uous eussea reis

XLIX.

Agaximo, mrissimoque Viro,

Gerardo Ioanni Vosso.

vit Clarissime, postremis meis ad te transmissistiteris, de summo Reverendi Epist pi Wintoniensis, erga te in . rel. ru

615쪽

CLARI VIR. ad VOS SI UM

n. δεκώ tu ' Assinis tui significavi , Ea 'nunc ipse comperi, & relatione, & ea, quae tibi inde nata esse potest opinione longe maiora. Dum enim una cum D. Junio prosectus, ac sub ejus umbra latens, hoc honore siam beatus, ut salutare Rev.Virum in Arce Farnamia contigerit, vidi me hoc uno nomine gratissimum accellisse R. S. hospitem, quod inadibus tuis

educatus, de re tuoque, in R. S. amore singulari nuntium ferebam. Hoc uno no- initie tanta, ab hoc vere magnifico, dc prae-Lipuae aut horitatis viro, humanitate sum cxceptus ; ut nunquam majorem, imo vix parem in ullo,vel linfimae sortis mortali sim expertus, aut experturum me sperare audeam scili et pro sua magnificentia, habere quos vult, potest splen)ide, &honorificentissime , & pro singulari comitate, ac humanitate , beare quoque vult summis noribus, omnes quos videt R. S. amantes, aut a viris cruditis, quos facit maximi in grata nunciantes. Non sivit nos quamdiu tarnamilcommorabamur , aut prandium aut coenam sumere alibi, quam

una cum R. S. in aula propria : Qum & diserte professiis vir Rev. nolle se nobiscum, aut prandium habere , aut coenaim, qua non se DD. Grotii, Vossit, & Erpenti memorem , poculo tantorum virorum saluti dicato, probaret: subinde nos comm OnC-facicns sedulo, ut si viri esse vellemus, s ver ba ipsa audire te scias, vir Clariss exemplo suo . idem faceremus strenue. Fuit piae fatus v. R. semel se Grotium, pluries Erpentum vidisse ,exclamaret; Ecqua- ne unquam spes erit D. Vossium in Anglia videndit adderetque, velle se, dc expetere unice, ut dum abest Vossius, abstini duo illi alii, crebro eorum nomina, inmensa' sua saltem audire possit. Et ut uno verbo comprehendam omnia , nulla non dedit nobis vir iste Reverendis Lastet tus in te propensissimi indicia, quorum aliqua jam ex hisce uti existimo, lituri percipere potuisti , alia proximis, siquidem occaso suosterat tutb iratasmittendi reservo: aut, si una cum Episcopo, sperare tuum in Angliam adventum mihi liceat, praesenti prae sens indicare gestio. Velim nunc exprimere possim perliteras ego, quanto animi

tuae velle virum tanta hic, &authoritate.& dignitate pollentem ι sed dubitare non pbtes deaffectu meo, nisi una dubites, dostii dici meo, quo annitar, semper talem me probare, qualis ut sm, exigunt, & natura, de recta honestatis ratio , de quae tandem alia esse potest, vitae bene instituendae morderatrix. Val vir Clarissime, una cum comuge, & liberis, ic omnibus bonis.

G. R. Doubletius. puto sore,ut totam hyemem, in Angli transigam, quod eo scribo, quo si id mihi a

te favoris obtinget unquam, ut literas ato illas habere possim aliquando , huc eas transmittas ; nec sit quod metuas, ne jam in Gallias fort6 uti constitutum erat, traj cerim. Vale,& tui reverentem ama. L.

.f.nctu ine D. 4A D. Ouamquam recens de oris tuae, sororis meae, morbo Nuntius, solli tum mihi animum,tristi imagine confuderit i tamen Deb Opt. Max. multiplices euras insa tigium Vertente te metu non 'u

ror. Gods sperest, Deum Immortaleini precor, iit illain tibi, una cum Lei non dis i hiae ii ris, sortem, & hisarem diu praestet: fieri .vix potest, quin ad vos jam dudum,

perlata sit res, plurimorum rii moribus agi -

' . chiepiscopus Cantuati- inter venandum ce

imminens, ictu fallente, hominem sagitta confixit. Dissicili conjectura non eget, quam gravi vulnere, casus tam luetia ossis, & ipsius Archiepiscopipiam mentem, de bonorum omnium animo, adnixerit. Nondum is dolor exol

verat.

616쪽

verat, cum statim, non levis dissicultas inde exorta, omnium aures oraque adve est, nam quatuor inter, quibus imponenda manus erat,Episcopos, aliqui ambigere coeperunt, an consecrationem hanc humana caede, Cruentatae manus rite possent perpetrare : Neq; deerant alii complures,qui destinatione tacita, in locum Archiepiscopi, summa ut putabant dignitate exuendi; intoniensem sussicerent: Wintoniense ipse multum obnitente , & nihil non o nixie pro Archiepiscopo ficiente. Vidit tandem Rex ad curam suam negotium hoc pertinere i oculosque Circumferens, decem spectatissimae Sanctitatis, ac fidei,

viros elegit, qui eruditionem suam intenderent, de genus quaestionis, aut non satis tritum, aut etiam inexpertum , ad liquidum perducerent. Erexerat ea res publicam expectationem , omnis morae impatientissimam t summisque viris hinc inde, dum Antiquae Ecclesiae Canones conserunt, & excutiunt, in studia per aliquot dies diductis , abruptam undique gratam saluberrimi consensus spem, timida sellicitia dine non pauci augurabantur; donec Rem Wintoniensis Episcopus, infinitam hanc sententiarum diversitatem, unico allegato Canone diremit. clericus de quo dubitatur, an sit regularis, non in irregularis. Modestia gravitasque Rev. Viri mirifice commendavit dicti opportunitatem, praecipuὰ acceptam, diutini quasi altercatione fessis. Sententia itaque haec , non praevaluit modo, sed omnino post tantas dissensiones sola fuit frequens. Magarum sibi tam notabili aequissima moderationis Exemplo, Vir Rev. admirationem, tam apud ipsum Regem , quam apud omnes

bonos comparavit. Monuit certe Archiepiscopum Rex , ut conservatae gratiam dignitatis , ad unum Wintoniensem referret. In his erat curis Reverendiss. Dominus, cum tuas ei literas osterrem ; quihus ille jam dudum, ut longe gratissimis respondisset, nisi priores hasce curas, ex improviso Parii amentum excepisset, quod res quoque meas nonnihil moratur, copia Illust. Comitem Arundelitim conveniendi negata , qui jam pridem viaita periit,

ut sibi operam meam integram reservarem. Brevi itaque si Deus annuat , de

omnibus meis rebus te siclam certiorem. Exemplar literularum, ad virum magnum datarum. descripturus, hic me, prae temporis angustia sistere cogor. Neque necense habeo, quicquam super hac rescribere, cum tute omnia perspicias.

D. Iunius F.F. LI.

1aximo Viro Dona. Gerardo

Johanni Vossio.

Vir Clarissime,

TAnxopere me pudet diuturni mei si-Ientii; ut nunc quoque scribere, ocsie a longo errore, tandem in viam reverinti , propemodum erubescam. Video enim

non dari alium mihi reditum ad Ossicii tamdiu intermissi partes; quam per ingenuam , sed turpem , supinae negligent consessionem e Cui tamen veniam sat scio facile dabit tua humanitas, praesertim si

consideres, esse interdum hanc nou minumam ossicii erga amicos partem, non es se ossiciosum nimis i saepe enim molesta magis quam grata est, frequens illa ad viros magnos, & nunquam non seriis occupationibus intentos, scriptitatio e quasi v in futilibus ineptiis, de literis inanibus I gendis otium semper suppetat iis, quibus nunquam, ad volvenda Doctorum scripta, suaque vicissim aliis tradenda Lectoribus otii, temporisve est satis. Et certὰ ipse etiam nunc, ita habeo pauca scriptu digna, ut nisi me ad scribendum impulsiset, summum cum claritudine tua, quatenus fieri potest, colloquendi desiderium, vel hoc tempore qum, ab hisce literis transnittendis, manum abstinuissem.Nec enim dubito, quin per D. Iunium, omnia dii nter ad te perscribantur, quae hic geruntur, scitudigna: uti quam, non ira pridem utraque, hic tam Oxoniensis, quam Cantabrigiem fis Academia rigidae censurae subjecerit P

617쪽

meum, Bucanum, & alios : quae si non. dum fortasse innotuerunt, nunc accipe. Habebat omnii ante menses circiter tres, aut paulo amplius, concionem Iuvenis quidam Theologus, non satis temporum,

in quibus vivimus, observans ; sed probus alioqui Λ existimationis bonae. Hic cum prius generalia quaedam proposuisset, ex quibus vereri videbatur, nequid Religio reformata , ubique fere terrarum, nunc concusta etiam in Anglia, detrimenti caperet ;tandem eousque deveniebat, ut assereret in tali casu, fas fore subditis, aut saltem inferioribus Magistratibus , etiam invito , dc aliud moliente Principe, omnibus modis, atque adeo, vel armis Religionem veram, ejusque publicum exercitium tueri ι aiadens illustrandae Theseos suae causa, existi. mare se, Regem Galliarum, si dum exercitui Resormatos in urbe aliqua obsidenti interest quotidie) ferro per manum subditi caderet, )uste&sine ullo mactationis crimine occisum iri. Quae vel ba cum ad Re. gem,nescio qua ratione delata essent,statim eum in vincula comici, S: captivum ad se

adduci Rex jubebat ; nemino dubitante quin capite lueret immoderatam linguae licentiam ; sed cum examen super causa institutum esset, Iuvenis hic i/on in mineὶ credidisse se profitebatur, esse hanc

tentiam , atque ita se a Ressirmatis Doctoribus esse edoctum, Citans Paraeum in Commentariis in Epis L ad Rom. Bucanum in locis communibus ὁ & Stephanum Junium Brutum, sive ' Au- . D 6

inorem Libri, cui Titulus, bertusLangue- Vindiciae contra Tyran- tus, Burgun- nos. Excusabat hoc ali--, Melan

quantum juvenemi, in Theologia Tyronem, non O lalvebat plura quamAu H arm. thores dixerant,construentem, & hypotheses inde Drmantem. Itaque ipso in carcere detento , censurae Academiarum postea traditi mere praedicti Authorcs. Αe Oxoniensis quidem capita aliquot selecta, pro erroneis, falsis, impiis damnans , Paraei solum commentarios ad Romanos publice conflagrandos censuit,quod etiam factum, conquisitis quotquot in ODcci ad Bibliopolarum, de Muciis studiosorum,reperiri poterant exemplaribus. Ca tabrigiensis vero etiam Bucani locos communes, de Bruti vindicias, publice flammis

tradidit Z Et ipsos Authores si modo

ita senatus censuit, uti senatusconsultuma scripto conceptum , nondum tamen approbatum erat, cum ego id Cantabrigiae viderem) perpetua infamia notavit : Fueram haec perscripturus antea, cum omnino nova essent, nisi una cum Oxoniensi

Decreto quod nunc mitto etiam Cauntabrigiense longo clegantiori forma , dc multo acrioribus vcrbis conceptum, transsimittere desiderasium. Quod tamen nα nunc quidem , post longam expectatio nem, editum vidcrc contigit: Simulac haberi poterit, curabo ad te perscrcndu IVidebar ego in Cantabrigiensi Sento vide re plusculum bilis , in rigidos istos Ge-ncvensis reformationis Professores; sive ea causa sit, quod Puritanorum omne nomer

exosum habenti sive quod plerique ibi Remonstrantium sententiae sunt addictissimi i Fui istic tempore Comitiorum , in convivio publico splendidistimo, cui plusi quam 3 o. Doctores Theologiae, aliique Equites ac Nobiles intererant, ubi acerrimὸ de praedestinatione, libero arbitrio, de reliquis apud vos tantopere controversis capi.tibus aisputabatur,quibusdamRemonstrantium sentensiam obnixe defendentibus,adversus Doctorem Balcanquallum, tibi lampridem tempore Synodi Diardracenae notum & alios: quo nomine, clim ego valddmirarer, dicebant mihi Doctorum unus

de alter quibus Episcopus I intoniensis

me per lit cras commendarat in dubium sibi esse, utra pars, plures in Academia haberet fautores, Remonstrantiumne , an contra-Remonstrantium. Quod in privatis colloquiis ipse postea, verum comperi in quamplurimis. Quin ipse , qui nuna est Academiae Vi - Cancellarius magna: hic aut horitatis nomen in remonstrantissimus est, uti de ille qui ejus rogatu Stum certe elegantissime conceperat, de mihi jam tum in arctis limam conflictudinem ad milla , privatim perlegendum dabat, r

gans interim. ne antequam prodiisset, e xemplar e scriberem, aut cuiquam rem communi c..cem ι quoniam inccrium erat,

anne iisdem planὰ verbis unquam divulgaretur;

618쪽

garetur: Quod ego dum sancta amico r ganti servavi, non possit in ultra quicquam

hac de te tibi notum secere. Silere me- queo, mi anqtiam gratiam ex aliorum Cr-.ga te astri u nullam capto , quam Canta-iuigiae invcnerim, militi x vos s. iii i mi

nis amantissimos; ipsium quoque Balera qualium , Scotum, qui Synodo interluit: Md praecipita: Doctorem Hieron uni uiri Malum, Aulae Pembrohianae Praeli leni, virum eruditissimum, quique humanitate sua , dc amore in me singulari, multum me sibi obstrinxit; de voluit quoque, in occasio daretur, affectus sui in te pshensissimi testis apud te essem. Porro , nc hoc quoqiso ignores, Rox A n- iae, quo doceat Pontificios cita enim Nolubens mihi' persit adeo 3 uti majorc quam

consueverunt, crga Rcformatos clemcntia , die IV. regressi, literas ad senatum , & Omnes per universum regnum ossiciarios dedit', quibus Pontificios omnes, ubique e carcere libcrari iussit, qui, quod aut amcntu in fidelitatis, Regi praestare re-CuSarant, magno numcro per totam Angliam detinebantur captivi ; Ministris praetcrea Omnibus interdixit, iaculla inter P.,ntiscios & Reformatos, controversa capita, in publicis concionibus disputarent: Solis enim Epito pis, Decanis, 3c Doctoribus,ca in umbone attingere , si opus sit, fas esse voluit. Quae cum multi interpretarentur , quasi Nuptiarum cum Hispaniae principista contrahendarum praeambula; cgo tamen potius credere malo, cx caquam dixi causa procedere : ne si cunia vulgo sentiamus, pravis suspicionibus, &pcrvcrsis ominationibus, in)uria fiat Regi religiosis limo, de fidei defensori. Certe disputandi licentiam paululum coarctari non cst sine ratione ,Icum alioqui tapecveniat, ut argumentis advcrsariorum ingenue propositis, solide respondere nequcant, qui ca moverunt, unde fit ut caus, propriae , magis obsint quam prosint. At tu haec, pro iudicii, quo polles gravitate, nactius ponderare porcs , quid velint sic quo tendant, quam ego scribere. Itaque dcsino , teque cum lectis lima Con- auge , de Liberis divinae tu ictae commer do, vale, vir clarillime, de quo sole aia

devotissmium, quaeso

XVI. Aug.

G. R. Dbubilatius. iSalutem plurimam, quaeso D.Scri verio, D. Barlaeo, D. Berchoratio, meo nomine , impertiri vclis. Si Dco placet, praesens turius vobis adcro, post bim cstre ι ivierimit aliquid a te litorarum videre contingat,

eis quam id mihi sit futurum longὸ gratis

simum

Spectati imo Viro, D. Gerhardo

Johanni Vossio.

Coniunctiss. D. Assinis, per sororem Brunaeam literas, quas I Londino di cssurus, ad te pariter,atque illam raptim dabam, ructe accepisti, omnino si iturum bicui confido, ut pctitioni meae satisfactum csse gaudcam ; fraesertim si ii inuos ad me transmitti postulaveram libris, faustum de tua, sororis, Omniumque liberorum vestrorum prospera valetudine nuntium alunxcris. Miro cer te res vestras cognoscendi desiderio toneor. Nam quod sororcm natu maximam attinet , ne quidem ubi terrarum vivat suspicari positam. Latcre te non potest, quam vario dubiarum opinionum aestu agitetur lanimus, pro conjunistis limis sollicitus, co-l que Omnem milii scrupulum , sustinata scriptione exinaeiadum mihi csse cogitabis.

Ego hie tertium jam mensem in *dibus

Rcv. D. Nooviccnsis vivo, qui summis me in liac mea conditione non poenitenda honoribus dignatur. Adspiret modb Deus Opt. Max. Conatibus nicis, de honorati L

simu in totius Angliae Marcschalium , ex gravi lapsu periculose satis decumben tem, sanitati pristinae restituat. Jamdudum boni otii partem, Grotianae ad fidem introductioni impendissem, nisi nobile aliquod E , con-

semi prosequi me

ultra prosequeris.

619쪽

CLARA VIR. ad VOSSIUM

coniusAndorum par, illustrissimi Comitis

diolum, ad nuptiarum suartim celebritatem advocasset; Λ nunc quoque cum V nationi, aut equitationi nobilissima indoles intenta est, me comitem postulat. Post hebdomadas tres, quatuorve, in urbem relictis agris migrabimus; ubi si, quod spero; plesculum a talibus exercitiis vacare con-ringet, eniciam, ut tibi otii mei ratio constare postit. Deum piccor, ut te, uxori, liberi ne, incolumen diu conservet, meque familiae 3 estrae utilem, quandoque praetici. Siluta omnes sanguinis, & Uiicitiae necessitudine nobis itine s.

Fr. Junius, F. F. Rudem aliquam, paterni sigilli imaginem ad me transmittas velim, plumbo vel Cera expressam.

LIII.

Clarissimo, Eruditissimoq; Viro,

Dona. Gerardo Johanni Vossio,

Professori dignis imo.

Vir Clarissime, V Irum reverendum D. Rivetum, Col. legam vestrum quem mihi Galliam petenti, bona sors, de summa viri humanitas, viae dc consiliorum ducem dederant, longe grai illimum ; ut itineri quo Bata iam repetit, accinctum videam . fecquam in perferendis literis, comiter osteri operam, ambabus arripiam manibus; nec impetrare ab animo meo possum ipse, nec sinit vinculum arctissimum, quo me tibi obstrictum tenes, non ad sempiternam solum acceptorum Mncficiorum memoriam , sed & corumdem agnitioncm frequentissimam ..Uti enim is quem Principis liberalitas, late filiadorum constituit Domi num,sub ea lege,ne unquam se accepti muneris immemorem probet, neutiquam oss.cio suo faciat satis, si intra se , dc animum suum emper sit gratissimus,nisi etiam quotannis , oblata re, vel minἰrna. inultorein

suum recognoscat: Ita dc mo graviter me peccare crediderim, in sanctas ossiciorum leges, si simplici contentus animi gratitu-idine, non subinde ore quoquς de calamo, summa tua in me merita, ingenue agnoscam, profitear. Eamque oris, α calami professionem nudam tua huminas, pluris, facit scio, quam vulgus hominum, quicum nihil tibi unquam commune volitisti, ma-lgnos aestimat aeris Thesauros. Utinam vero, dum ego,quod officium mei est, facere comtend una aliquid ad ungere rerum nova trum, quod te oblectct, pollim; avide vir irum eruditorum in Gallia quos tibi vel fa

ma, vel literarum commercium, vel utrumque notos fecit lucubrationibus, decuris habeam, quod perscribcrem. Verum quia i pusillum illud temporis , quod in Gallia

transegi, aeque ab aula, ac cruditorum virorum consortio transegi remotus, nihili snunc tale occurrit, haec tantummodo scribenti, ut cum consuetus tuus erga me, M

tamdiu probatus affectus, te ex D. Riveto, inter alia quaerere faciet, quid de me,quena secum una abduxerat,egerit; ipse tum qu si rogatus, respondeam, ine divini numinis auxilio, hactcnus sospitem, de optata val tudine fruentem, ac paria de te,familiaque tua omnibus votis sperantum, hoc unice expetere,ut quae tibi ex animo semper vovi, de voveo, proponitissimi affectus ossico aliquando tibi, aut tuis quod nunc non sunt usui este possint. Vale, vir clarissime, M nunquam desine amare

num,tuarum virtutumpro νι-

Dona. Ger hardo Joanni Vomo,

Nisi humanitatem tuam nossem, claris

sime vir, excusarem literarum mearum

620쪽

rum altilaciam, ad te hominem semper mliteris occupatissimum, praesertim cum sine argui' to venia0t ; nisi tu fortassis hoc pro Humento, ni is magno, quae tua esthenignitas) reputabis, quodam'rem, &cultum meum , erga virtutes tuas perpetuum testentur. Certe, mi Vos si quam vi interca temporis, ex quo tibi Lugduni va ledixi, varias, S terras & maria obiverisia :

su enim S: iii Britannia, & in Gallia , & in

Italia, redux deinde,in Gcrmaniam excurri, in vicinam quoque nobis Poloniam in nunquam tamen fitit, ut non saepe de eximiis virtutrum tuarum meritis, ea cogitaviam, quae illorum admiratorem religiosum , co. gitare par est; saepe etiam apud alios, quo- occasio, menti cui coram illic

Urim i Ax'os Iartim inveni tibi insigniter velIe, partim qiloa sine jactantia dixerim tales ego depraedicatione mea feci. Quo Ineo erga te ludi Q, qua vis ali desint, et reae nihil qiipq 3pcit aliud, quo me aputite efferre potiioi , aut velim; hoc fortastis

mereode, ut non neges mihi in postertim, quamvis longe absenti, favorem culicsem quo me praesentem nihil certe magis merentem prosecutus es. Vellcni nunc de studiis meis, aliquid ad te, tanquam omnis, sive fac φ, sive profanae, hierat tu ae promum- condum deserre: Scd hoc forsin prudentius co differam, cum inteli ero tibi non ingratum, litoris a me sollicitari: nunc satis sit veluti vadum primum tentasse. Requitis tu sors in contra a me aliquid, de hiisus Academiae statu. Esi sane illa si numerum professorum putes,sic satis rQὰ constituta: nec desunt inter eos viri egregie eruditi: Interea cujus fama ad exicros manarit, vix habeo nominare, praeter Pclargum, S Origanum, illum in Theologi , hunc in Mathematicis, tibi sine dubio notum. Est de Neander quidam Ethices Professor, Vir

optimarum literarum, nec minus Iuris Civilis , de Philosophiae practicaς , insigniter

peritus , quo millum hic tractus in latina lingua oratorcin habet clegantiorem, cu mdc orationes funebres, typis descriptae cxtant, sed nescio an Rhenum, Danubium transierint. In disputa ionibus, nemo hic magis fervet 'Ioluango Crullio Theologo,cujus praematurum ingenium inon in δε tum enim, ut suspicor, triginta annos C cessitὶ longum adhuc bellum omnis gene ,ris, haereticis minatur et Aperuit nuper eo dem fere tempore, duo collegia, alterum

ntra Luthcranos, alterum Coiatra Socinianos, quos vocant.SOcmianoruni nomen revocat mihi in mentem , Antili rotium,

quem scias Raco viae, ' sub typis fervere, fortastis ad umbilictim este perducti imividi enim jam ipse, bonam illius part . Author illius est Ioatanes Crellius, IZOILgango nostro nomine quidem similis, sed

nulla cognatione de vinitus ;)uvcnis sere Mipse, mihi jam ante Plurimos arua OS, notus in AcademiaAitorphina, ubi iam tum cultieabat in illo singularis quaedam ingenti crimonia, dc iudicium supra artatem, quae tamen ille modestia plane Virginali, quantum poterat, celabat, de deprimcbat. Porro

si quid ad me rescribere iliquando digna.

Feris, literas tuas mittas saltem Amsierodamum ad Remum Esboliuin Episcopium, Mercatorem cisi, ut Hedo non ignotum e Cum illo sic constitui, ut sciat, quonam illas ad me dirigere debeat. Vale, optimc Volli, S: bono Reipublicae literariae, quam diutissime feliciter vive.

A. M. Vossus.

Mons Boisvell,la longue dedangere se malale duquel a esle cause duretard ment de vos affaires par de . Mariten antvotis entendres de caletire la continitationde la bonne affection de Mons te Baronde Brooh elaverales boniam Iettres, de enversvotre persenne : a laquelle lettrαμ n'ad-Joiisleray rien de ma pari, si non, ce que)layentendia de mes propres oretiles ces peu

qucra de A pari, qui murra apparientis a

z 3 vostra

SEARCH

MENU NAVIGATION