장음표시 사용
511쪽
Tenedos scit. quae in conspectu Troiae. DacEnia. Venisse Cycnum ex Tenedo dicunt Eet2. Anteh. 257. trauci των
ID in Bibl. Uss. l. l. Ex utroque tamen cf. Bibl. Usibub. XXXIII p. 6 9. palam est, proprium regnum regnique sedem et caput suisse in terra continente prope Troiam. Ionas intelligunt obrechius et Vindingius ex Strab. XIII. p. 4t et Conon Narrat. 28. Ego vero intelligo eandrum ex Malol. p. ias et Cedron. p. ob qui Graecum Dictyn secuti, Cycnum habitasse reserunt ἐκ του πλησιον urbemque eius nominant μαν Ανδρον, μανδρον quum Troica regionis urbem Straim vocat μανδριαν , Charax εανδρειαν, Theopompus μάνδριον, ut tradit Steph. yg. s. h. v. elam atque Duidiis Mεση νυκτι , ait Mulcias, Graecos adoritur Cycnus commissoque cr noctem proelio Cycnus ab Achillo occisus eiusque cxercitus profligatus est. CL CC-dron. Taetia Anich. 257 Λuct των Te in B. Us r. XXXII.
p. 78. - fugere coegio Ovid. Met. XII. a. iam leto Cygnus mille iras dederat. ea Dunatio Apud antiquos nulla in Cycni satis mi silai sepulturae mentio Cadit in Cypriis ab Achille cycnus, cum Graecos navibus gredi incipientus invadit. s. uelis Quaesti P. O5. XIII. decernuur, uti Malcius: αὐλοιπον δος τοῖ:ὰ ναοῖς παραλαβειν τα πυλεις τα πλοσιον του γλιου αὐτῆς
Ποιος ως συμφιαχουσα Πριμμω. s. Cedrcia et Aiaci. τῶν ρ. in . Uss. l. l. Iam ex illide cui solverent Gra ci, inierant consilium, primum vires Troianorium sociorum frangendi. Const. ManaSS. P. 2.
servata cisitas Immo expugnata Cyctii urbs est a Diomede, atque regio Vastata et depopulata Malui ct Auct. των D. in . Uss. XXXIII p. 6 9. Cobin et Corianum Glaucen Malcias p. 25. nomina Κώβην, Κοκαρκον Γλαυκον. cnne Cycni filium per-hthei Strabo XIII. p. 4 i5 Tennen et Hemitheam filiam Pausan. X. 4. et Taetet ad Lyc. 25 a Tenne et Leucotheam Schol. Hom. l. I. 58. Pluribus de Cycni liberis disserit Kanno ad Conou. Narrat. 8 p. 3 a Fatum Cycni liber rum lotis aliud menioliae plodit Zetaea Scit. Tunne cum
512쪽
OBSERVATIONES IN LIB. II. 409 Cycno in pugna occisum Hemitheam , chillis cam persc-quentis concubitum fugientem . in terram ess absorpinm. Laodicen, Cycni filiam, obvcnisse Aiaci memorat Schol. Hom. Il. I. 58. Captivos filios abductos osse scribit Malelas, nistersectos in proelio Auct τῶν ρ. in . Uss. l. l.
Cillam In Adram1ttena Chrysa et illa Thebae vicinae Strab. XIII p. 23. Easdem urbes coniungit Plin. V. 3o Cillam πολιχνιον ρωαδος vocat Schol. Hom. l. I. 58; quam expugnavit Achilles Ovid. et XII. IIS; Senec. Tro. aan; Λuci. τῶν ρ. in . UT XXXV. p. 679 ubi pro τλ-λα leg Κιχλα. fideles atque amisissimi cet. v. Perigon. Diss. g. XXXIX. XIV. oraculum dithii Apollinis scilicet. Et oraculum illud suisse suspicor, quo Graecis dicebatur, eos Ilium nonunt eversuros, quam supra Chrysae aram sacrificassent.
Quod ex ipsius Philoctetae verbis facile colliges apud Dioneni Chrysostomum, qui ex Euripidis Philoctetae subula, quae hodie nisu exstat, Philoctetam cum lysse absente colloquentem inducit. Πσπερ Giέλει κἀμε ἐξεθηκας, περ τῆς κοινῆς σωτοριας τε καὶ νικος περιπεσοντα Id τῆ συμφορῆ, δεικνυντα τον ρυσος βιο/ιον ου θυσαντες κρατήσειν δειελλον των πολεs ων, εἰ δε μὴ ματην ἐγένετο ἡ στρατεια. AcEMA. Locus Dionis est . O . Vol. II. Boish. Ex Dictye sacrifieii, quod alii obiter tangunt, rationem latius cognoscimus. Sed discrepat de deo, cui, et de loco, ubi sacrificium exhibitum, ideoque Philoctetes morsus est. Haud nominatra
eum, verum vel rerum Series ostendit, gestam rem esse intra
ipsius Troadis sines et quido Chrysae ubi habitabat Chryses Hom. l. I. 4Si.), quae urbs, in Adramyttena propc mare sita Apollinis Sminthii templo erat celebris Strab. XIII. p. 423 Schol. Hom. Il. I. 58.); cum tamen plurimi actam eam
tradant Chrysae, promontorio Lemni, ubi ara Mincrvae Chrysae do loco Dominatae quam aram Minerva olim dedicavorat Iason , quum Colchos etcrct Rcprchendit hanc Dicty; diversitatem Salmasius ad Aram Osiadae p. ci 6. Thes Antiq. iacc. Olcn suppium T. II. CL Olcar ad Phialostr. Icon. I. p. 889. n. a. Accepto autem oraculo, de pio monuimus, Achivi, Troiam navigautes insulisque udhaereu-
513쪽
410 5sERVATIONES IN LIB. II.tcs, indagabant Minervae aram indagantibus ostendit Iiiloctetes cuius prope eam alterum pedem hydra veneno insocii, ut narrat Philostri l. l. Philoctete Chrysae, Lemni Promontorio, morsum suisse, antiquissimis poetis debetur Darratio. Nomen Chrysi, quod variis illud locis erat, effecit, ut alii ad Chrysam insulam prope Lemnon rem transferrent, quorum sabulam retulit Pausan. VIII. 29; alii ad Troadis urbem, quos Secutus est Dictys, nisi ipse hoc finxerit alii denique ad alia, quae placuerint, loca. In insula Lemno Philocteten inter epulas a serpente fuisse percussum, signiscat Homerus. Coniungas cum om. Il. II. 3, alterum loco It VIII. 23o. Apud Cypriorum scriptorem inter epulas mordetur in insula Tenedo quem secutus est Aristoti Rhet. II. 24. cuius verba descripsi ad cap. 36. - Praeterea Cypriorum scriptor sabulam celebravit ante Protesilai mortem.
nonnullis ducum Nempe Ulixi. Causas dissidii inter Palamedem et Ulixem pluribus exponit Philostr. Iter. X. p. o8 sqq. s. Iacob ad netet. Antoli inde a v. oz. haud proelia ab ara templi Apollinis astans Schol. Ilam. Il. II. et r. καθωρων τὸν βωμὸν τῆς Ουσῆς καὶονμένης
Ἀθηνας. getet ad Lyc. 9 tr. καθαίoων δε μυση τὸν κεκ Ρ μειον βωμον τῆς Αθηνας. uti curaretur, Lemnum mittitur Sophocli, apud quem Phil. 5. q. s. 25 . Ulixes s Atridarum iussu Philoctete in Lemno exposuisse ait, facem praetulerit Cyprio mscriptor, qui Philocteten, in insula Tenedo inter putas a
SerPente Percussum , ob foetorem vulneris in Lemno expositum tradidit. De qua immanitate Graecorum nihil videtur cogi rasse Homcrus Il. II. or , sed morsum cum in Lcmno esse ibique relictum iudicasse, quod vulneri vchementia retinere tur. CL Hermanti ad Sophocl. Phil. init omnino rasi
Homerum et cyclicos sabulam varie tractatam suisse, ex . Steriorum scriptorum triviolariim scimus indiciis Oruinque
scholiastis Vulgatam etiam misso famam , hi loci cic Lem num missum sivo cli. im xpi, itum ibi ixo i liel iam n risu Cic, quia si crurent curatum iri a sacerdotibus vulcaui, Pi
514쪽
oBsERVΛTIONE IN LIB. II. 41 di vis terrae omniae, in quam dicitur de coelo decidisse Vulcanus quae terra pelleret τὰς ιανικῶς νοσους, scdarot flumen rumpentis sanguinis, moderetur morsu hydrae, ut Prodit Philostr Uer. V. p. oci De hac vi terrae Lemniae
Consulas Bochari Geograph. S. lib. I. a. XV anteiri se meliore ThetE. Anich. Sor. 'Oδυσσευς -
ωουτο. Quibus in rebus Ulixes inferior iudicatus fuerit Palamede, eas pluribus exponunt Onst. ManaM. P. a. q. et Philostr. Ηer. X. P. O8. thesaurum repertum in puteo Bationem mortis Palamedis ex Cypriis servavit Pausan . . r. Παλαμηδον δὲ π πνιγῆναι προελθοντα ni ἰχθυων ηοαν, Λιομήδην δε τὸν ἀποκτείναντα ιναι καὶ 9δυσσέα. Posteriorum nemo, quod sciam , hanc narrationem secutus est, apud quos pervulgatasama , dolo proditionis convictum lapidibus Palamedem necatum esse. Accedit Cypriis in eo Dictys , quod in aqua Palemedem interiisse dicit. Appropinquat etiam Hygini ab ro5. narrationi, qui de auri pondere elam in Palamedis tentorio cultato tradit. tque ex his duabus narrationibus Dictyn suam iunxisse probabile est. Apud Daret. c. 28. IOS ISCan. VI. 56. et Henric Brunsvig. c. 6 r. l. o. Palamedes Paridis telo occumbit. accePtusque in exercuti Tacta. Anteh. 45 Const. Manass. Lah uilis eriem CL c. 29. Conscium eum fuisse indicant narrationes Philostrati Her. . . t a Servii ad Aen. II. 85. aliorumque. tradendum ei imperium Ceteri omnes dicunt, id egisse Palamedem, ut Achilli summa rerum tra
voltu publicum fini Edixerat Agamcmno , capitis
supplicium subiturum, qui sepulturae Palamedem mandaro auderet. Attamen vel invito Agamemnono urens ob iniustam necem eum sepelivit Aiax Philostr. cr. X. P. II 4 Treta.
515쪽
412 OBsERVATiONES IN LIB. II. tuae in honorem eius posita inscriptum Em ΠAL in M, Philostr. Viti Apollon. IV. p. 5o. s. Iacob ad TZeta Anteh. 4o6. XVI. Lesbum Paene ad verbum haec repetunt alci. P. 25. et Cedron p. M.; uterque autem Phorbantis filiam non Diomedeam, sed Diomeden nuncupant, cum Hom. II. IX. 5. Meminit huius expeditionis etiam Parthen Eroti c. I et 26. ubi autem multo dissimilia narrantur. XVII. Glisas Proximum post Leleges littus Cilicii merici tenebant, quod nunc habitant Adramyttent , tarnitae, Pittanaci, usque ad Caici ostia. Divisi Cilices fuere in duas provincias, quarum una erat sub Eetionis , altera sub Blynetis imperio. Urbs Mynetis sui Lyrnessus, etionis Theba Strab. XIII. P. ao. Eetione, qui his locis imperitabat Non de Lyrnesso haec intelligenda sunt, sed in universum de Cilicibus, quibus utique imperitabat Eetion ceu savcvT. Ego vero de Lyrnesso accipio nam ex Graeco Dictyo Malelas p. 24. itar αἰπαραλααβανε την υρνησον πολιν, καὶ φονευε κοατ υντα αλῆς τοὐπιτίων βασιλέα . .'. et Cedrenus P. O . ειθίς τε πρὸς το Avρνησὸν ραησας, καὶ τὴν πολιν ἐλων, κα Πετιὰν τον λῆς πολιουχον νελων, καὶ τὴν γυναικα αυτο 'Aστυνόι ην, τὴν κα μυσε ιδή, θυγατερα ρυσον
Lutto Ἀπολλωνος , λαὸν καὶ παντα τον πλουτον δε εγγων, εἰς το μέσον τεθεικε του στρατου. Notum contra ex om.
Il. I. 536. Ectionem regem fuisse Thebae, eoque intersecto captaque urbe abductam ab Achille Chryseida. Auctor των D in Bibl. Gnb. XXXVI p. 6 9. Eetionis urbem Chrysam perhibet, et cx ea ab Achillo expugnata Astynomen abductam tradit. Pedasum Quae Dictys Pedasi gesta scribit, ad Legopolin urbem reserunt Malelas p. 126. et Cedron usi ros in metiam a Dictye diversi, quod non risen, scd Menetem cui Myneti apud Homerum nomen huius urbis regem Vocant, eumque non laqueo, scd proelio occisum narrant. Et iam ha aliter canit Homerus. Expugnata quidem Pedasus ab Achille est Il. XVI. 5a. XXI. 86 Strab. XIII. p. a i , sedili' Podamiam, quam IIomerus a patre Brises, qui sacerdos i Vi
516쪽
DBsERVATIONES IN LIB. in larex, ut Dictys ait sitit, Briseida vocat, non ex Pedas sed ex Lyrnesso abduxit Achilles It Il. 689 inustath ad Il. III. 58.
Atque Podas non Bris , ut Dictys vult, scd Mira imperitabat, cuius silia Laothca Il. XXI. 86. Miscuere rem Dictys eiusque sectatores. - Lyrnessum , Pedasum et multas finitimas urbes Achillem vastasse, cecinit etiam Cypriorum auctor.
XVIII. Polamestor Gracci Dictyis vestigia in Polydori satis legerent Malel. p. 28 et Cedrenus Antiqui longo aliter sabulam narrant; sed inter hos quoque non convenit. Apud IIom. ll. XX. O . Polydorus inter propugnatores ab Achillo oeciditur Euripidis Hecub init. , quae ab Homorica longo diversa est narrationem sequuntur vid. et XIII. 45 et
Virgil Aen. III. 49. Ab his iterum abit Hygin ros. Sed
Dictyn suam subulam non ipsum finxisse, verum ex antiquioris, cio quo poeta adumbrasso, veri simile est ex Serv. ad Aen. III. 6, qui haud ahsimilia de Polydoro narrat. quem rex recens naim cet. Eurip. ec. 3 Virgil. Aen. III 5o; vid. Mot. XIII. 43 r. f. Hom. Il. XX. m. Teutiarantem dominum locorum Teuthras et Telephus regnarunt in ea regione, quae est circa Teuthraniam et Caicum Strab. XIII. p. 423. Teleutantem vocant Sophocl. i. 32 et Schol. Iom. Il. I. 58, plurimi autem euestrantem. Eum ab Aiace pugna intersectum esse cum Dictyo tradunt Malel. p. 29 ct Cedren. p. io . Ab Achille pugna uinci a- tum , ex eoque vulnere domi mortuum esse, postquam et imo regnum tradidit, Dares e. 6 et Henric. E. I. sol. IIo. Secundum Sophocl. Ai. io alio sato clanctus cst ad quem loe. s. ermann et cicho Rhotu Mus T. III. p. 85. --Pugnata atque incensa civitate Tecmessa apud Sophocl. Ai. 5ro alloquitur Aiacem συ γάρ μοι πατnιδ ημωσας δοοί. XIX. in docernendo optimis avetorsius Sed arbiter constitutus Idomenon optimam praedae partem sibi ipsi vindicavit, unde proverbi originem odit, ut κρητήειν pro rentiri diceretur. Suid. v. κρητ. f. Meurs Cret. IV. 4.
eiusdem aetatis atque alimonii Accuratius doceri debuit, quomodo Hippodamia et Diom ea simul educari potuerint, cum illa sit Lyrnesso, haec Lesbo abducta.
517쪽
XX. profecti ad Priamum Accepimus
lib. I. 4. Altera, quae sequitur, cum Graecos levitatis sicilitati quo arguat, quia bollum se nisi Troia deicta non posituros iam iurarunt, tum a nomino de duplici legatione proditum est. In utramque Dictys distribuit, quae culcri in unu ademque complectuntur. Antenoris hospitium c gratiam, cuius in utraque montio est, Antimachi dolos, quorum in postcriore mominit in priore rei co mutavit, ut doli, quos alii Antimacho tribuunt, in Priamidas conserantur), in una legatione descripta legimus apud Taetet Antuli. 54 sqq. qui non a minit alterius , quae eversis iam multis urbibus agrisque vastatis missa fuerit. Unius modo mentio est apud Ilom. Il. III. ao5 ut Cypriorum Scriptorem. Novae legationis componendae occasionem arripuisse Dictys videtur ex Iom. l. VII. 344 sq I. cuius loci Versus 6 ct seqq. respexit cap. 254 ad quain cxornandam debuit uberem Praebere materiem Polydori captivitus , utpote aptissima , qua Priamus, uti filium Gram eorum crudelitati eriperet, ad reddendam Holenam pacemque cum hostibus componendam impclleretur. Malelus et Cedrenus
rem non tractant ut legationem. s. ad . 24.
XXIII. Parithus Idem loquitur cap. 5. et V. 6. Etiam apud Virgil. O. II. 5i8. So. Daret. c. 6 8 ct Iscan. III. cis inter Priani socios verba sucit. Dares cum Euphorbi, Virgilius Othryis silium vocat, arcis Phoebi sacerdotem. Dee Chrysiodorus in Brutich. Anal Tom. II p. 65. ita IIa
XXIV. tum demum dimitti nenetivon Malelas et cmdrenus, qui de legatione silent, ita narrant Graeci Polyd
rum e regione muri constituerunt, atque signisicarunt Priamo, si Helenam redderet, se etiam Polydorum reddituros; sin minus, intersccturos. Id abnuentibus barbaris, Polydorus oecisus est, Troianis E muro conspicientibus. Servius ad Aen. III. . narrat Graccos venientes per Thraciam cepisse Polydorum, pro cuius retio accepissent civitatem, cui ex facto nomen esset impositum Antandri. Nihilominus post acceptuni, protium Polydorum a Graecis lapidibus occisum esse. XXV. cuin Dirtuti , tum consili bo uti At virtutum
518쪽
onsinuarioNT IN LIB. II. 415lior erat. H. IV. r. Philostr. Hemic. XIII p. 25. Ἀαληψνδε οἱ Ἀχαιο τον μὲν Ἐκτορα χεῖρα ταγν ργων, τον δε -- νειαν νουν. De Polydamante et Hector Hom. Il. XVIII. 25 a. ἀλλ' ὁ Δ α μυλισιν, ο ν εγχει πολλον ἐνίκα. Prodendam minime Apud IIomerum semper reddendam IIelenam censui. s. Fuch Quaest. P. T. enγω - cuncta restituo Hah Ex Hom. l. VII. 62. ubi Λlexandere γυναῖκα μεν ου ἀποδωσω. Ἀτοματα cr, ossάγη - ἐξωργεος ιιδεερον Itia , Πάιτ' ἐθελω oμε- , καὶ ε οικοθεν αλλ' ἐπιθεῖναι. s. v. 58 9 XXVI. contradicente Verum Aoncam rcddendae Hol nae fcmper fuisse Troianis auctorem, ait Livius lib. I. r. qsnes Aoneas Alexandro assinis suit. Trois enim silii Ilus et Assaracus, Ili Laomedon, nomedontis Priamus, Priami Alexander et Assaraci autom Capys, Capy Anchises, Anchisae Aeneas. Hom. Il. XX. 23 Apollod. III. a. u. An solis qui e Graecia sunt Imitatum ex illis Homeri notissimis r Η μουνοι φιλέου ἁλίχους φιεροπωπιάνθρωπων 'Aτρεῖδαι, E quis et Virgilius Acti. IX. 58.) nec solos tansit Atridas ste dolor. Encva uno nutem ab Aenea
Graecis obiiciuntur, manarunt ea ex antiqua Persartam narratione p. Iuroilol. I. 3. του cu, Dασχομένων ταττα, θο-
φέρειν σφι Μηδείης τὴν ρπαγήν. o ου δόντες αυτοι δικας, υδε κδοντες παιτεοντων, βουλοίατο σφι παD' αλλων δίκας γινεσθαι. Cretae tiroPam a Sidone Cretenses suisse, qui ex Sidoniorum urbe rapuere Europam, opinio est otium Herodoti lib. I. a. Cum antiquissimi poetae eum ni Iove tauri forma Cretam abductam esse cecinerint, posteriores verum finxerunt taurum ab Iove missum et is denique in regem adco Cretensium nomine Tauri transiit, quom post navalem victoriam
Tyro capta Europam rapuisse perhibent. Vid. Wolcher,ret. Κolon in Theh. . . Gavmedem ex hisce sinibus Falsum est, Cretenses abduxisse Ganymedem Verum hoc sciens peccat Dictys ex emsona Troianorum, scilicet ut causam suum npprobarent DacER.
De rapti Ganymedis pluribus disserit Fuch Quacst. p. 28sq. Vir doctus Dictyis locum iis adnumerat, in quibus Ga-
519쪽
nymedes a Mino raptus esse sertur, Dictyn Cretae reris nomen promi e cxhibero affirmans. Aperte sallitur. Ancipitem produxit vocis Cretae interpretationem, hic regem Cretam extorquens, et P. o. ubi do raptu Europa loquitur, Cretenses intelligens. Haec altera explicatio unice vera. s. Derodot. l. l. et Gloss.
Gleliis in Iolcorum Narrat sabulam Apollod. I. 9.
ex Sidon. - Argo meavit Immo Argis a Phoenicibus abducta est Aegyptum. crodot. I. Apollod. II. i. 5; vid.
Meti I. 584- 5. Schol ad Sophocl. Electr. 5 et ad Lyc. 129t CL ischer ad Palaephat P. I S. XXVII. lapidibus eius At Cedrenu. βλεποντων is
του τειχους παννων, τον Πολυδωρον νεno δίψει. Gladio eum interiisse etiam Maleiam p. 29. scripsisse arbitror nam lacuna , quae apud eum in ultimis Vcrbis est, cum cetera ad verbum habeat Codrenus cx hoc debet expleri.
Scepsin, Larissam Palaesce si vocat Plin. V. o ni παλαι κῆσνιν Strab. XIII p. II. De Larissa v. Strab. p. 415. Plin. l. l. s. Hom. Il. II 8 r. XXVIII. praeferens dei tutus Molom. II. I. i.
merica longe alia oratio. - immolationem, Supra cap. i . neque ob id accipiendum Praemium Contra Hom. 22. IGF αλλο ιιεν παντες ἐπευφηγιιησαν Ἀχαιοὶ -δε θαρσιερῆα καὶ γλαα εχθαι ποινα. XXIX. exitium comminatus, mom αι κακῶς φίει. ac mox, deseruerex me his nihil Homerus. XXX. domum discessit A littus maris , ait IIom S ;ubi pollinc precutur, ut vindictam de Graecis sumat. alione casu an ira Apollinis Lib. I. 39. triane eo Iesti, an ob mutationem aeris OrPoribus Pertentatis , lumin- ωadit ubi quae monui, hic quoquo locum habent. Fuisse qui pestem ad aestum solis rosci rent, constat cx Schol. Ilom. Il. I. 5o Eliam iiod pestis evanuerit, potius casu quodam, quam ob accatam Apollinis iram evcnisso significat Dictys e
520쪽
OBSERVATIONES N LIB. II. 55. orbis tanquam sperato divinitus levamine. Iratum Apollinem ob sacerdotis sui contumelias pestem misisses,
Princiρi - a pecoribus Exiom. o. - regum omnino nullos In noto versu Homeri IIoλλας ς ἰφθωουc ρο- χαe cita ποοιαφεν 'Hoωων vox ηοάων latam habet notionem; signisantur Graecorum non qui ob divitias opesque excolluerant, sed qui corporis viribus insignes sortiter pro Graecorum salute pugnaverant, idcoque eodem iure ξοεως pos- Sunt nominari, quo principes et reges. Regum neminem
Peste occubuisse eventus docet, quem arripuit Dictys. in unum eo tinth Hom. v. 54. - agitare Calchanta Achilles hoc secit om. v. a. 4. - rogis contrahere ostensam Hom. V. 8. q.
me modo Catiluis Calchas, musam interrogatus, eam pronuntiaturus erat, si iureiurando interposito Promitteret Achilles , se et verbo et manu ipsum contra Agamemnonis iram adiuturum. Fid ab Achille data, causam mulisatur. Hom. 26. qq.
XXXI. in armis esse tui et Quae hoc cap. de Agam nanon narrantur, finxisse sibi Dictys vidctu ex corrima inter Achillein ut Agameinnoncm coulcritionc quam descriliit
XXXII. arma viunt Hanc irriiplion m ex Dictyopetiit gula uom. . Forte ansam Dictyi ad cam ingendam Praebuet versus IIona. 255 sqq. - Troianis Hector, . Pedo auxit. Ex Hom. l. XII. I9o hoc expremum ESSE, ait Fuctis Quaest. P. I 5. XXXIII. Graeci striti u Do hoc illi IIOmerus quo niti. Vid. Fuctis Qua t. p. 35. - sibi max conli ram Cc om. Il. I. Iret. - in locum eiush HIOm. II 8. 8a. connisente Achille Immo ros indigna et atrox vidubatur Λ cliilli, qui chomenter contradixit, et, cum Agamemnon Astynomon vi abstulisset, iratus belli socictato bstinuit ut notum ex Iomero. Fictionis origo latore videtur in Om. 298 15 . ubi obsequontem se ostendit Achilles I sed non ultro, crum coactus 39 sqq. uminerva, quae, cum tricto gladio Achilles vim Agamemnoni minitaretur, e cocto de-