장음표시 사용
561쪽
ridis mortem mutata mente remedia allatura, amlita moris et ipsa vitam finivit. - per moerorem Veiente animo eon-culeweth Varia enonae mortis ratio a veleribes tradita est.
In rogum Paridis se ini it secundum Quint. X. 466. a turri se Praecipitavit secundum LycoPhr. Cass. 65; suspendio periit smeundum Apollod. III ia. 6. ἔαντην ἀνηρτησεν , Conon Narrat.
late narrationis Dictyis et Matelaunon est, quod tantopere osten, das Quemadmodum enim Malelas, qui in Paridis et PhiI cletae certamine Graecum Dictyn descripsit et sere ad verbum cum Septimi versione conspirat, in eventu tamen pugnae eum plane deseruit, alios secutus auctores, qui tradidere, Parin telo Philoctetae non interfectum esse, sed modo in teris Tam ruisse, atque vulneratum non inter elum in civitatem reportatum esse eodem modo etiam hie Ioui omis Miter narrare Malelas, spretoque Dictyi sigmento, quod nullo a liquioris scriptoris testimonio nititur, amplaxus est notiorem sabulam, quam retulere Apollodorus et Conon Dissicilior quaestio versatur in eo, quod Zelae posth. 598. Oenonem secundum Dictyn interiisse testis est βροχs υφαμενην, et ad Lycophr. a. βοόχοις ἀπαγχθεῖσαν. Perletonius Diss. g. XIII.
Graecum Dictyn abhibuisse statuit verbum ambigui sensus tinnirζατο, quo simpliciter Posito frequentissime notatur suspendium , ut erat id genus voluntariae et Per moerorem quaesitae mortis usitatissimum , sed tamen etiam alia qualiscunque inor ex tristitia et angore animi nimio orta; telae autem de suspendio interpretatum, de suo addidisse βροχον metae huic et sagaci opinioni liceat adiungere aliam. Cum scit cer- inmisit, Zeteton saepe exscripsisse Malelam, quod multisci eis monuit Iacobsius et mihi quoque indicandi passim fuit M.
Cusio, Potest o nostro loco zelge secutus cssemalelam,
quom in suis narrationibus cum Dictyn sequi sciret, Dictyi quem istic loci non inspcxcrit, inconsulte tribuit, quae ex scriptore antiquiore repetit Mulcias. - uno eodemque funere
Quint. X. 84 οἰνωνην τε ΙΙαριν τε μίν δ' υποκαββαλε τεφρη. XXII. seditionem exto ni Similem seditioncm legimus apud Quint. I. init Scit Troianis post Penthesiluae nucem
562쪽
metu et moerore pereulsis cum Tymoetes suasisset , ut umbem desererent, Priamus MemnonIs anxilia exspectari iubet. Polydamas elenam cum opibus et muneribus Graecis reddere suadet, obnitente Paride, unde magna lis inter Troia nos exorta Memnonis demum adventu sedata est.
traductam a se Helenam Vi et invitis Phrygibus sibi adiunxisse canit Euripid. Troad 959. Post Paridis mortem eum cum Ileleno de Helenae nuptiis contendentem vicisse mulieremque obtinuisse narrant Tryphiod. 45. et Conon. 4.es Schol. Hom. l. XXIV. 35r. Eum elenam duxisse, quia post Paridis necem optimus Priamidarum fuisset, ait Dio Chrysost. p. 355. Vol. I. Varia congessit inues ad Lyc. 68. 43. s. aere posth. oo Serv. ad Aen. II. 3lo. Fundus sabulae de his nuptiis est Hom. d. IV. 276. VIII. 5I7 quam axornavit deinde Leselies in arva Iliade. Pro l. Exc. ετ δε ταυτα συι φοβος Ελενον auει. ad Graecos ore Antenorem Legationis deliberati
numque loco, quae per omnem de Troiae excidio narratio nem continuantur, a quibusque et Palladii raptus ligneique equi exstructio pendet, apud veteres agitur de consiliis, quae ceperunt Graeci ad Troianos, quos armis subiicere posse dein sperabant, si aude opprimendos quod ut efficerent, equum aedificandum decreverunt, minervae donum. v. Quint. II. init. In causa legationis ut ipsi Dictyis sectatores diser pare videantur, hinc iactum videtur, quod Dictyis copiosas narrationes nimis contraxerint. V. Malel. . O Cedren. p. xo8; Taeta posth. 6o5 occasio ad hanc legationem Anci novisque Proditionem sungendiun capta esse videtur ex Hom. II. III. 2o5. ubi Graecorum iugulus hospitio excipit Antenor; praecipue autem x IIom. II. VII. Lib. ubi in Onetone Troianorum Antenor suudet, ut Helena cum abreptis opibus Graecis restituatur. itaque nis bello imponatur sed Paris Sola olim, non ipsam Helenam, redditurus est v 362.). Quod quum Idaeus praeco ad Graecos rotulisset, Diomedes auctor erat suis, ut neque Helenam neque opes acciperent v. o ioco Idaei Dictys substituit Antenorem magna redemtionis protia ex . 564. sunt alluvibrata Diomedis repulsu lib. V. . ex . Sed tota Dictyn primum cx
563쪽
Homero hanc proditionem adornasse cum ex initio histo. riarum Livii liqueat atque Virgil. cn. I. ala ubi cs. Serv. ς tum vero Antenor et Aeneas ipsis verbis prod res Troiae nominantur a LycophryCass. 34o et amen rate Xanthio
apud Dionys Hal. I. p. 38 sq. Sytb. s. Ovid. Fas IV. 5.m forem memora pacis ubi Dici Cretis conferri iubet Neapol. Atque etiam unum ex cyclicis Poetis proditionis sabulam celebrasse non utata Hunius ad Virgil l . Exe. VII. Proditionem Troiae varie narrari, omnes autem dic re, Aeneam et Antenorem urbem Graecis tradidisse, refert Henricus Brunsvig. c. r. sol. 7O sin. gam orationem Ana est apud Malelam et tarenum oratio. Parcum in suo cl. Priamum regem non υarum vocat
Seneca Tro. 48 . Vir iustis et amicus est Diodoro Sic IV. b. ubi etiam probitatis eius exemplum. Hesionam vim cet. Diximus de his ades. 9. Duas Praetore Dardanus habuit uxorcis ex Chryso, Palantis filia, genuit Idaeum et Dymantem ex Balea , Teucri filia, richthonium et Zacynthum. v. Dionys Hal. I. P. o. et P. 49 sq. - Immestra Cleopatram una cum Ilo , Ganymede et Assaraco nominat Apollod. III. I. I. - GAD Assaraci ex Ilieromuom filius e Capyis ex hemide Anchises Apoliod L L Dionys Hal. t. p. o. Diodor. IV. Iz-ι num lHune non Ili, sed Laomedontis filium γrhibent Apol l. III. 12. S; Dioclor. IV. ia Hygin sab aro Soliol. nom. l. HL i5t. --cetaonem, latium cet. Hom. Il. ΙΙΙ. 46 Apollod L l. - se genistim Aesyetae filius An tenor Eustath ad om Il. II 693. Verum de matre Antenoris veteres silent omnes Dictyi est Cleomestra, qu . Apollodoro Cleopatra audit. Si recte Dictys retulit, munsgmentum prodit qualia in geneatagiis accepimus lib. I. . ,
tum Certo ex eo obscurum Antenoris genus eiusque eum Priamo necessitudo illust kaietur. Sed valde dubito de Cleo- mustra Per am nim Troes esset maternus Antenoris Vus , Autenor consobrinus Laomedontis et Capyis , vetustiorque Priamo et Anchises atque statuere deberemus, Antenoretureuentiostiuum suisse Cleomestrae filium , t admodum Pro e Dissilire by Ooste
564쪽
cta matris aetate natum , ipsumque Λntenore hoe Troianihelli tempore summam senectutem tetigisse. Haec autem sunt Contra vetorum Oetarum testimonia.
regnumque uni sitiorum Tetetet ad Lyc. 34o. - τον Ἀντηνορα ποοδουναι την Ποιαν τοις Ἐλλησι ἐπὶ μισθῆ της μετ ταντα βασιλειας Splendidorum Antenori oblato mmunerum meminit Auctor των Te in Bibl. Ussenti. VI p. 66i.
565쪽
IV. ae pro se deprecaretior se reconciliaret onelai gratiae, ait Henricus Brunsvig. c. o. Ol. 38. Imrieus ab hoc inda Ioco Daretem deserit, et Dictyn plerumque s quitur. - invisa - omnia desideratusque ad suos reditus
Anal T. I. p. 57 cs orat Serm. II. 3. 93. Antimachum exsutandum Quod quum Ulixes postulasset, itemque, ut Troiani belli sumtum Graecis restituerent, illi magno murmure exorto Ulixi et Diomedi exitium minati sunt. Sed mox tumultu sedato Ulixes privato colloquio Antenorem rogavit, quando rei ad finem perducere posset. Tum Antenor de Palladio auferendo praecepta ei dedit. --ric l. 38. V. Bunomus, απιlvis atque Maetis Bunimum et Corythum et Idaeum nominant ex Dictyemalelas p. 4o et Cedrenus P. O . Quatuor, unicum, Corythum, Aganum et Idaeum, novit Taetzes posth. D. et ad Lyc. Η . Hos iis Itos non invenio coinmemoratosa scriptore, qui Dictye est
antiquior Corythum tamen , Alexandri et Helenae filium,
566쪽
DBSERVAT ES IN B T. 463Nominant etiam ollanicus et Cephalon Gergithius p. arthen Erol. 3 . et Schol. Hom. d. IV. II. quem ex Alexandro et Oenone natum dicit Conon Narrat. 3. s. Fuclis Quaest. p. 9 et 3 4. Casu camerae illos filios esse exstinetos, non nisi Dictys auctor est Corythum ab ipso aride oecisum perhibent Conon et Parthenius. Fortasse ex antiquo meta fabulam suam desumsit Dictys. editum oraculum Servavit oraculum Dardano datum Dionys. H. I. p. 55. CL Iacob adolet g. post h. D.
maximo exitio Plaut Bacchid. . s. I tria fisseatidiri fati, quae illi forent exitiori Signum ex arce si emisset alterum etc. ausan. II. 23. de Palladior το ἐκκομι-
VI. 527. - nemine loco potuisse moveri, nisi a sacerdote custode et intra moenia dum versaretur, Troiam nequi se capi adeoque sine cura suisse Troianos, reser IImricus I. I.
κε ιν ἐκ του Βρα IDD. ιιπετές, seu διοπετές vocatur ab
Apollod. III. a. S; Conon 34 Clem Alexandr. Admon. P. O. D. Sytb. s. Iacob ad Eet2 posth sit. - tibiaque - sedem sui Oeeupavisse Vi quadam divina ad murum apud altare magnum sponte se assixit, ait Henrie. l. l. At Ilo, Troiam condenti, illud D τῆς σκηνῆς κειμενον inventum, a coque in templo Minervae esse repositum, testis est Apollod. l. I. Tro illud Troiae orbis undamenta iacturo, Asium philosophum dono attulisse, Melas P. II; Cedrenus P. rox Suidas . Παλλάδιον Dardano a Iove donatum, Aratinus poeta p. Dionys Hal. I. p. 56. Ibidem de pluri-hus Palladiis ex variis scriptoribus longus sermo a Sylbum. ad Clem Alexandri Admon P. SI A. in Adnot. P. 39 Stura. ad Pherecyd. Dagm. p. 95. - ligno abrefactum Erat
ξυλινον Αθονας ζόανον, ἐκτυntUM , aiunt veteres. Factum
illud ex ossibus Pelopis suisse, refert ex Dionysio Clemens Alex. l. l. De orna Palladii loquitur Apollodorus, cui addes, quae produxit Iacob ad acta postli. ix. Vt quinque millia Binis millibus talentorum auri a que argenti rem ducisam Me infra cap. . audiemus Heu-
567쪽
rieus sol l . ita narrat convocata concione dixisse Antenorem, inter se et Graecos convenisse, ut Troiani viginti millia
selibrarum auri totidon quo ni genti , atque centum millia quadrantium si umenti darent. Hoc cum dixisse, ut, dum Troiani his rebus comparandis occupati essent, ipse de Palladio rapiendo ageret, nec ulla oriretur suspicio. Tum Antenorem ad sacerdotem perrexisse, Palladii custodem. VII. Portentum ingens Quint. XII. 5o5. Ἱερα δ' οκαίοντο, vos δ' σβεννωτ' υτμη , απνος π αιματοειeυνεκήκει' ηρα δε παντα πιπτε χαμαi τρομέοντα κατηρει- non δε βωμοι Σπονδα ν αἷμα γένοντο . .' Sed sactum hoc Quintus canit quo tempore Troiani ligneum equum in urbem iam protraxerant. Dictyn secuti sunt et expressere Malelas et Cedronus, qui adiiciunt, accidisse hoe portentum κατα τον καιρον τῶν Ἀναθηματων de quibus v. ad IV. o. . cf. zutet post h. G5. ubique Iacobs. - sacrorum consueta Nempe βοῶν τε κοέ κα αἰγων. Eet2 6O6. sutit avis aquila Hoc monstrum ex Hom. Il. II. 3o3. et Il. XII. oo adumbratum esse, vel ex sine huius cap. arparet, ubi Calchas Graecos , mala ex portento sibi eventura putantes, uti bonum animum gerant, hortatur quae extio tali sumta ex Il. II. 3aa cui compar Aucti των H. in Bibl. Ussenb. XXIV. p. 674. qui omeric m narrationem metatus est. Aquilam autem inseruit Dictys loco immissorum a Minerva, cum equus ligneus in urbem inductus esset, ito. rum draconum, qui Laocoonium, cuius tela equum foedaverant, cum filiis perdiderunt. De qua fabula πα ad imgil Aen. II. 99 Exc. V. De aquila, itemque de sacris Heeu-bae et Cassandrae iussu cap. . silent Malelas, Cedrenus et Miges. In utroque portento Dictyn exprcssit Henricus
lol. 4o; sed lacus pol digiis ita pergit Turriti sunt Troiani
ob portenta, et Cassandram adierunt consultum. Quae essatur prius portentum signiscat Apollinem ob templum per scelus sanguine Achillis pollutum irasci. Oportere eos ad sepulchrum ire chillis ibique accendere lumen de quo lumino faciendum sacrificio Peragendo ignem , qui nunquam
exstingueretur. Quod factum. Posterius prodigium significare proditionem cum Graecis compositum Cassandra pronuntiat.
568쪽
Deinde Graeci interrogarunt Calchantem; qui respondit: oditentis significari, rotam mox captum iri. Iumque Calchas et Crisis i. q. Chryses sacerdos suasere Graecis, ut et ipsi Apollini sacrificarent quod lacerunt fausto eventu. VIII. eadem nocte Antenor cet. Nexus narrationis hie est Prodidit Palladium Theano, Minervae templi sacerdos, Antenoris uxor Hom. l. VI 298.3, instigata a marito, cui raptum illud tradidit Antenor Graecis commisit. Quae cuncta gesta sunt opera et insinuationes cap. 4. Diomedis et Ulixis, quibus fraudum agendarum partes a Graecis demandatae erant. Totius narrationis sons et origo videtur esse Dictys, unde hausere Malelas p. 38 Cedrenus p. Io ; ge- tres posth. 5r έ; Suidas v. Παλλαδιον Post eschon Mity-Ienaeum raptum Palladii veteres ipsis assignant Ulixi et Di medi. v. eFn ad Virgil Aen. II. t 62. Exc. IV et IX. Na rationis antiquissimorum poetarum nexum exponit Fuclis Quaest. P. 14 sq. magna, raemsa Magna vi auri aliisque promissis Antenor persuasit sacerdoti, nomine Tencas, ut Palladium sibi traderet, clam et nemine conscio, utque diceret, Ulixem illud abstulisse. Eadem nocte Antenor Ulixi Palladium tradidit et in Graecorum castris dictum est, Ulixem illud fraude rapuisse. menric sol. I sq.
binis millibus Malelas p. 45. χρυσιο τάλαντα ν Gλια κα ποὸς τουτοις ισα αργυρου. Cedren P. Io8. χρυ- σιου τάλαντα δισχιλια κα ἀογυρου τάλαντα δισχιλια. At Taetres in seliol ad Posth. 6i9. ακισχίλιά τε τάλαντα χρυ- σιον κα ἀργυρον ἰξακισχίλια. - Dionis Chrysostomi nariamtionem posui in Praefat. p. XXXI. IX. donum Minervae equum Heleni consilio equus
exstruitur etiam p. Conon I . et Tryphiod. suadente Ulixe Quint. XII. 25 Schol. Hom. l. II. 2 8 Taetr. 65t; Μalel. p. 45 Cedren. p. in Calchantis iussu virgil Aen. II. t 6 Crisis sacerdotis iussu enric. c. r. sol. 4 r instigante et hortante Minerva Hom. l. V. t. d. VIII. 5sb Lesch. Mityl..Hygio sata ro8; Antiphil. Byz in Brunch. Anni T. II. p. iri. - multa materies advecta Nempe
569쪽
Memorabilis locus Pausaniae lib. III. I. X. Antenor in eadem verba lacitum confirmat Iuravit Priamus cum populo suo, ait Henricus c. 8i sol iis et rogavit praeterea, ne Helenam punirent : quod Graeci Ulariter adnuere. XI tabidatis Virgil Aen. II im roboribus textis ibid.I6. sectaque intexunt abiete Ostas. - fabricatorem eius omris Virgil Aen. II. 64 doli fabricator Deos. - rotis interr siti, Virgil Aen. II. 255 pedibusque rotarum subiiciunt a-Paus Tryphiod roo κυκλον ἐυκνημιδα πολυν Mnεθοκεν κα--ω - quo attractu motus facilius foret Tryphiod rol. ο - πειθονιος ιο, μοδι βια ομ έιοισι δυσέμβατον οιμον ὁδετ 7. donum Minervae Incriptum fuit Danai Minervae dono dant. Ιlygin sab ro8. Scholiastes Eurip. Hecub. 23. ait Graecos equum dedicasse τω υλυμπι I Tm την Tροιαν υλάσσοντι de quo n. ad Virgil. en. II. Excilli et in Not ad . 85. - Bogarunt Graeci Priamum narrat enricus l. l. Dum equum incruae, cui dicatum donum, in templo eius sacrificare licitum esset , ut compensarent raptu in Palladii, eamque rodeuntibus in patriam propitiam sibi redderent. Displicuere preces : Antenore autem et Aenea equum magnificentissimum ut his decus pracdicant, bus, Priamus concessit tandem, licet invitus. Praenuru lato Troianis, ut Cum permultis in fabulis Dictys, si singula spectas , cum antiquitate conveniat . in Summa narrationis mirum quantum dissert. Secundum antiquorum poetarum sabulam, quam cyclicis praeeuntibus use
expeditam legimus apud Quintum et Virgilium, usque ad hoc
tempus nemo Graecorum in hostilem Troianorum urbem amicum pedem intulerat quare aliis artibus opus erat, ut per suaderent hostibus , in quo , quo urbem armorum vi inexpugnabilem dolo capere sperabant, nihil subesse fraudis Crematis igitur tentoriis eum enedon navigarent, reditum simulantes, Sinonem, Aesimi lium, apud equum reliquere, ad fraudis et persuasionis munera delectum. Atque Sinonis artes , raeones Laoeoonti immissi aliaque poetenta post multas Dissilire by Ooste
570쪽
OBSERvATIONES IN B. v. 467 dissicultates tandem ii essecere, quod apud Dictyn, acto eum
Troianis foedere conciliataque tot artibus amieitia , Graecorum principum persuasio , quo barbarorum credulitati stollitiaeque imposuit, ut equum donum Minervae haberent, eumque dissolutis muris effusa laetitia, pacem somniantes, in
magna Mis Om. Portis egressa Euripid. Troad 53r. πασα ἡ γέννα Φρυγων προς πυλα ωρμαθ'. s. Virgil. Aen. II. 26 Quint. XII. 555. - summa laetitia sacrifieio
que De laetitia Quint. XII. ac Tryphiod So5. De sa
crificio silent veteres. Ex Dictye autem enrie Brunsv. c. 83 sol. ,,Si ginge alteriusa inmen und eherdete sichandachii mi thren Priestem. Virgilii Aen. II. 259. verba
sacra cantini non ad sacrificium spectant, sed ad sacra carmina, hymnos. Fiunt sacriscia apud Tryphiod sis'. et Taetet. 16. sed cum in urbem inductus atque ad templum Minervae equus Positus esse . destruendorum destister murorum Quia porta humilior et angustior erat, ait Henric. I. I. Tryphiod 358. Ποσειδάων δ' no πυργων σταηιον ἀνοιγομένων πυλέων ἀνέκοπτε τριαι- νη. Cf. Gloss. - dissolvuntur Virgil Aen. II. 2S . Dividimus muro , et moenia pandimus urbis. Quint. XII. o. μεγαλη κροδεμνα πολῆος λυσαμενοι. ioco laseisic feminis a viris Virgil Aen. II.α58 Tryphiod 34o. Ad quem urbis locum equum traxerint, non dicit Dictys. v. Reyn ad Aen. II. 24o. certatim attrahere estinantibus Quum plurima huius libri pars typographi curas iam superasset, sannus , evocatus publice facto Dictyis editionis indicio, ad Uelcheriam nonnulla dedit de Dictye Cretensi scripta, quae, ut in Muse
Rhenano locum caperent quum destinata essent, etcherias humanissime mecum communicavit euris meis Dictyacis in se retida. Duo autem praesertim sunt, de quibus agitur quorum unum ad hunc locum pertinet, alterum ad lib. I. r. Igitur ipsa viri celeberrimi verba accipe r ,Be Suidas, ολκευσι mir solgendo Ileweisstelle ines ungenantite Versas- sors angestibul: ο δε ρωες λκευσι ολλοις κα ἀρτηuασιν - α ραντες nor Drao on ειλκον, τον πολιν. Augenschein-